Joannis Dallaei De duobus latinorum ex vnctione sacramentis confirmatione et extrema vt vocant vnctione disputatio

발행: 1659년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

571쪽

interiri sti iraliter diuina virtus , ac mirabiliter tua magnani nitat is o retur virtutem. Tum vari. ae subiiciuntur sormulae, quibus aures, nares , labia, pectus , i pulae , manusque ae. pedes aegroti lirim-guntur, ut quicquid his peceatum est membris expietur, utque aegrotus stilitati proetctione omni ex parte munitus iacula diabolici impetus contemnere, ac procul possi cum robore tinuaminis repellare. Sed & illa ungendi forma hie habetur, quae supra fere totidem 'verbis ex sacramentario Gregoriano descripta est , V te oleo sanctificato iunomine P. ct Rct Sp. S. fcut unxit Samuel David Regem, 2 Prophetam, ut non lateat in te stiritis immondus deci ut supra quatenus per bai operationem mystery dcci medicatus siue fotus pristinam ct metiaratam recipere meream sanitatem. His peractis, Sacerdos aegroto Sanctam

Eucharistiam & quidem sub utraque svi loquuntur in specie porrigit, Corpui sinquit o sanguinu Domini nisi Iesu Christι in ritam aeternam te perducat, ct in die iudicii ad sanctam requiem te res citet. Atque

haec primus Menardi codex. Alter est Tilianus, ex U. Clariit. Ioantiis Titi j bibliotheca ordinem Roman continens, regnante apud nos Henrico i omnino post an . D. iov. scriptus, ut est ab ipso Me- nardo demonstratum. In eo libro iubetur infirmus, antequam . . ..

ungatur, conpleri omnimodu Deo ct sacerdota suo pariter omnia peccata Gr. r. sua, ct reconciliationem ab eo percipere plenam. ri tunc ita primis sinquit liber)faci. it sacerdotes a pergi salem, ct aquam benedictam, steatur cum anti'bona, A sterges me Domine, Miserere mei Deus. Quo loco oeciirrit ea sem illa oratio, qine supra ex sacramentario . Gregoriano descripta est. Domine Deus qui per Apostolum locutus es &c. Ae ut illie, sic etiam hie iubetur aegrotus genu.t GIere, o re ad Lxteram sacerdotu. sed & illa de Euangelio recitantur , quae nuper ex Ratoidi codice dei eripsimus , In nomine meo danionia elicite , ct super in irmos manub vestrra imponite, is bene habebunt Thim , Dupa- .nant linquit j minus super in irm Ym oviues S AC ER DOTES ures enim aderant' labente , vel tantam permittente Episcopo, qaia ca Ionicus sic docet ordo. Sequuntur aliquot preces, quales istae verbi gratia Succurre Deus infirmo si, dce. plane, ut nus er apud Rato lum. Item,. Deus qui humana generi si latis remedium, ct vitae aeterea munera contuti ii, conserua famulo tuo tuaru in dona virtutum, T concede, ut in dolam tuam nou solum iu corpore, sed et .im in anima sentiat. Dehinc ita liber praecipit , Et sic perungant singuli SAC ER DOTES in i ruri de oleo salici icaro, cruces facieii O iu co D, P guttare, ct pectore , ct m: r 'scapula , seu in i ιδ, ubi dolor plus inmunet, ct i i quinque sensibus cortistis ct in sup ci oculor ian, ct in naribis intus. 9 foris, ct in aurium summitate exIerius, siue interius, ct in labia exterius , ct manibus exterius id es e foro. Ae quae in lingulis. unctionibus habentur verba eorum

572쪽

pras. p. te. extri

13o DE EX TR TMA UNCTIONExti piis imminet, sicilicet morbus, vel dolor, unctio hae Grma pe

ragitur Vnea te de olcasancto in nomine P. F. 9 Sp. S. obsecrans mi eticordiam illus unim Domini nostra Iesu Christi, ut fugatu Ommbin doloriabus, vel incommodi ib. corporu tui recuperetur in te, vita virtus Osiriti, quatenus per hiiam operationem 1 fers Sce. ut supra, pr Onam ct in robusta recipere merearissanitatem. Sed & haec quae mox ibi occurrit, formula, notanda est, Inunga te in nomine P. ct Rct v. S. otiosam cto, atque sacrato, ut pirtute Spirans Vanili tribuat tibi hic sacra rnctio sanisatem anima, ct corporu in remisonem omniam peccatorum, Orita ciernam. Tum addit libri auctor, Post haec communicet eum Sacerdos corpore θ sanruine Domini, ct sic faciant illi septem continus ira, tam de commitrione, quam de alio oscio laen)s evnctionc nisi necessias comtigerit , ut se abstineat. Sic enim haec, qirae nonnihil corrupta erant legenda isent, ut ea optime emendat Hugo Menardus. Tandem his.& aliis, quae sequuntur, expletu sacerdotes inquit) dicant orationes. benedictiones super infrin m 'uses quisque suam. Si autem a sit visi pus , ipsius oscium hoc erit. Atque haec quidem ex Codia ce Menardi Titiano. Tertius qui Monasteri j est S. Remigii, Remis fundati, & Menardo quidem auctore seriptus est circiter a. D. Iocio limitia praecipit sere omnia. Nam dc hie infirmi domum ingrediens sacerdos, eam quaque lustrat aquae benedictae aspersione cum odorethmiamatis, vel alterius incensi, de aegrotum pariter de ipsi is consilio,. ac voluntate interrogat, ct crucem ex cinere facit super eius pectus, ct cilicium eiusdem capiti imponit. Tum quς nulla in superioribus o currit, longa sequitur ad Christum, ad virginem flai param , ad Angelos, de Sanctos litania. Multis aliis ad consessionem, de absiluti nem peractis, eaedem illae orationes recitantur, quae ex Gregoriano Menardi Sacramentario sit pra descriptae sunt, Succurre Domine, in mo huic δce. Deus, qui famulo tuo Leechiae deci Deus qui futurae tuae M. Virtutum coelestium Deus δce. quae quidem omnes id a Deo exposcianti ut aegrotus per eius filutarem gratiam conualescat. Unam exempli gratia a nobis in superioribus breuitatis caussa omissam, placuit adscribere Dominesancte, Pater Omnipotens, aterne Duu, qui fragilitatem conditionu nosti a infusa virtutu tuae dignasione coormaι; ut salutari remediu pietatu tua corpora nostrast membra vegetemur . super hunc fa mulum tuum Ill. propitiatis intende, ut omni nec tale corporeae in m ratu exclusa, gratia in eo prasina sanitatis perfecta reparatur. Ad haec liber subiungit; Ungararasacerdote, vel plurimusacerdotibis, de oleo se Discato, facientibus cruces Ingula in dextro tempore, o finiso, non fronte, nec in vertice, dicendo, Veto caput tuum oleo sancti caro in no VPatio, o Fi*, ct v. S. n more militu νncti praeparatio ad tutamen I acria supcrare cateruata Tum supercilia, aures, nates, labia, capul*,

manua,

573쪽

n anus, pedes simili, quo supra, rittii manguntur. Multae orationes, e superiorum similes, recitantur. Cilicium aufertur; infirmus co pore &sanguine Domini communicatur. Et fenem dies sinquit) vel musto plures si necessitu fuerat, tam de communione, quam de alio ostia,

erga tormum fat. Postremo, si asest viscopus,'Iuli sacerdotes fvula

orationes dicant quae sequuntur satis multae; quinta autem se orditur, Omnipotens Dominin in risitationesuae misericordia tibi propitieiar , ct ab snfirmitate, qua detineris releuando tui misereatur.

Superiora confirmaraetturex iis,quae Cassanderis suis quoque m nuscripis libris inuenit. 9 obseruauit , partim em alioru con I ove,ut Mauhaei Galeri, veteris Scholissae Dion H, C se,ni, Maldonati, o huius obiter impudens superbia notatur. ATque laxe quidem & hactenus ex triplici illo Menardi codice; quibus ea plane fiant consentanea, quae Georgius Cassander, vir bonus, ae diligens ex veteribus quibusdam manu seriptis libris a s Loi ita se obseritata se periori iam seculo memorauerat. Nam inter caete. ras precationes, quibus se ad aegrotum inungendum accingebant m p. m. lim sacerdotes, illam diserte reserebat, quae supra est a nobis ex Me- 'nardi codicibus descripta, Domine Deus , qui per Apostolum tuum locutus es &e. Et elim inungeretur aegrotus, ubi plurim im vis doloris incumbebat, adiecta fuit te lisee itidem verba, quae nuper ex Ti- Men.not. r. liano apud Menardum codice representavimus, Vn ore de oleo sincto in nomine P. D RO S. s. &o Addebat Cassander se in alio Peruetusto codice legisl singulis unctionibus haee verba praemilla fuisse,

N. In nomine P. O F. ct Sp. S. accipe sanitatem, in mum vero vim ctione hoc modo, N. In nomine Domini nostri Iesu Christi surge, ctambula in pace. Item alibi inter formulas hane se reperisse, In nomine P.

ct F. ct S. S. accipe sanitatem. Hac νvictio per signum Ducta crucis, ct per oleum sancti catum, o per donum S. Spiritis, sat tibi ad sanitatem. Sed & quas unctione facta flabiectas suille preces memorat, eae ut plurimum illae ipsae sunt quasili pra ex Menardi libris descripsimus, ut sis, ciει haec verbi gratia , Dein, qui factura tua δ e. dc illa item, Dein, qui ν - - humano generi, dcc. de haec, Virtutum caelestitim Deis &e. Sed & 'hymnum illum, cuius Sacramentarium Gregorianum primum diant xat versum recitauit, quemque , sacerdotibus & ministris decantari , per singulos dies praecepit, eum inquam hymnum Cissander nobis R 1 totum

574쪽

totum exhibet, quem & ipsum Matthaeus quoque Galenus ' ex maianus eriptis mysteriorum codicibus , eodem plane, quo Cassander, Oxemplo describit. Is autem se habet. Christe tirlinis medicura P.uris, Vervi humana medii insalutis, Provida pi bis preci luis poteriter Pan e fauorein En ob infirmos tibi supplicavit quos nocens potis valetura quassat,

Vt p morbo releues tacentcs, , Quo quatiunturus pol state manUestus cxtam Mox socrum Petri febribiu iacentem Teguli prolem, pucramque saluas

Corporum morbos animamque sana Vulneris cassis adbibe medelam,

Ne snesto tu cruciatus yrat

Corpora no Da. Ferto languenti populo vigorem;

G ue largam populo salutcm,

Prii linis more solito reformans. Viribus aegros. Iam Deus nostros miserare fetus,

Pro quibus re nunc petimus, metire, Et tuam cunctio recub. ius medelam Sentiat aeger.

Omnis impulsus perimens recedar . Omnis incursis crucians liquesat, Tiram optata foueat salutis. Membra doloris. qua per irata mala dum torrentur Tradito rem nti mero decoxi Compotes intrent lociore studiuRegna polorum. Gloriam Patri, gentiaque proli fit tur compar xtriosque sempς Notiirnc tricio, d itale soli. . Si ei a Clament. Amen.

Hactenus hymnus Castandro recitatus. Iam neque illa, quae nos ex Menardi libris retulimus, i. acet, s liram per septem dies con tinuari aegrotorum vinetionem, eademque illa, qtiae nos de hoc argu mento verba de ei ipsimus, ex suis libris exhibet. Quin & rem fir mat ex Dionysianae Hierarchiae Scholiata veteri quem ipse Albeitum Magnum suille putat. Eius testimonium a C. ulandro his verbis re citatum deseribere non pigiliti, Cum inquit profatale in imaurium suffugia preth terorum,st inunctio petebantur , non prae solabatur fammarertim des eratio, imo, ut in libris masterioram adhuc tegitur cle a long imus fuit mos presb&teros orationes ct inunctiones per septem dies, si oportere videbatur, continuare pro salute in rmantium ad Deum rotu, ct inuocationibis supplices. Vnde liquet seculo decimo tertio, quo iste. si Albertus est, vixit, iam eum morem, qui nunc obtinet, oles psisse, ut scilicet summa exspectetur rerum desperatio; antea alium sutile, de quidem diu perseuerasse Ecclesiae morem, quod Jc Matth usquoque Galenus, &ex recentissimis Iacobus Goac ' confitenturiataque obseruant. Praeterea hoc quoque Cail rader annotauit, quod nos iam aliquoties supra diximus, oleo isto etiam energumenos hi ille olim Vnctos: quod ex iis Bedae& ordinis Romani locis firmat, seru

575쪽

fimi a nobis alibi deseripta; & monet in ordine Romano energumenos nomine lignificari; quod verissimum est. Tum far mulam deseribit, qua energumeniam , siue daemoniaciun inungi so litii m reperit. V ο te oleo sinctificato in nomine Sp. S. ut per sanctam Trinuatem flueru. Item hane aliam quae iam stupra . smi in alio negotio recitata est I Haec unitio per signrem crucu, G per oleum fructificatum, or per donum Spiritis Sancti stat tibi ad sanitatem. Inde facti im, ut, quod idem ante monuerat) oleum illud, non modo in- si morum sed etiam energumenorum diceretur ; quod neque ab ipsi, Matthaeo Galeno omissiam est. Dicitur inquit ct postremo senec Ochicos oleum ehergumenorum, ac daemoniacoram , quia etiam ad eorum ti-nitionem Uur baiar, ut testatur Leda ad Mare. e. 6. sed & hoc vel inta primis est insuper obseruandum, quod Castander deinceps docet, non adultu modo, verum etiam infantibus morbo correptu unctionem iram v terem adhibitam fuisse. Cui iei Nicolaum Cusinum insignem sitis temporibus hoc etia. D. I o.) virum testem asciscit, vere, Nam Ni eo laus Epistola tertia ad Bohemos disertὰ dicit communicatos quon aminfantes,o extrema ructione etia ιu D antiri aetate intinctos, aedi modo non. Assentitur & ipse Maldonatus: Praeterea inquit npumis danduvist n-ctionis Suramen uim putant etiam Abolastici 2 definiunt non esse illis dandum quod militer est falsum. Nam in antiquis auctoribus nusta paenitus exceptio reperitur; Sed omnibus aegratis dicitiar dandum esse. Et mCusum siribit olim in Ecc e a nou tantum adultis, stat etiam infantibus

datum fisisse, quia es rationi a lese conscηraneum, Nam s Lucharistia dabatur infantibus sui dabatur quanto credibilius es datam fuisse unctionem extremum. Haec Maldo atus; recte sane ; si de veterum vn

ctione loquitur; sin de iii a falsi, & stultE. Nam illos quidem , quos

constat id potissimum bie spectas te, ut morbos depellerent, insantes ungere par suit, quorum scilicet corpora in illa etiam aetatula suis maialis obnoxia s int; Aduersarios vero initatibus unctionem suam adhibere neque verum est nectite sane consentaneum. Neque quod lingit Maldonatus, Ioli Seholastici suum illud oleum infantibus negant. Idem ille Culanus, .cir sui suculi praestantis Itinus, qui infantes, olim intinctos ait, modb id est ostio) ungi eos negat. Et Bellarminus, qui Ietuita sitit. α quidem purpuratus , eos non solum nunc via-gii, sed & omnino fungendos negat. Ratio vero cur neget, manifesta est; Nam cum isti statim hoe .sieramentum ad abster gendas peccati reliquias, proprie pe potissimum institutum ei e velint; quae ut liquet, infantibus baptizatis, maxime exi pibrum hypothesi, nulla sunt, clarum est , quod i&hine merito conclusit liellar minus . infantibus neque dandum elle .hoe isto uin oleum, neque, vis sine breuere fici ,: Odum in pu . . . Idein se init ac d . . il R 3 finit.

sis.

i de extris e s. f. tain

veto.

576쪽

F finit Estius; eoque procedit, ridieat, fi quis pueris, nondum rationerientibis, tentaverat hoc sicramentum conferre, non modo eum grauia ter peccaturum , contra huius sacramenti in tutionem , verum etiam

nullum fore sacramentum, scilicet ob defectum necessa 1 f., Mi. seu fas, ah, d i q. cipientis. cidem est Gregorij de Valentia, ' Martini Meani h. Egi di 1 Coia in h. caeterorum denique ad unum omnium sententia; ii paevius est, ea alie praxis at ud aduersarios; quibus inauditum via i infantes. Sed tanta sitit linui t Maldonati illius sirperbia, ut prae te viro reliquos omnes, etiam suarum partium, mortales pro totidem umbris habuisse videatur. Sed ego ad Callandrum redeo; qui in alio opere, Sc lue eadem de quibus nuper diximus, repetit, & illud pro terra, quod a nobis quoque non semel supra obieruatum est, tradit. veteribus in more sitisse ; ut post orietum viretionis , si perieulum imminebat, corporis & languinis Domini ei communicatio, quae τι- λ. a, de perferuo omnium sacramentorum habebatur, subiicere tur. Atque haec quidem ex Cassandro.

Piguntur veteris iPimseptimo saeculo, osecutis usitatae v ctionis ab Extrema recentium Latinorum disserentia, infine, forma,suscipiente, modo, ordine, min stra, isso denique nomine . IAm ex iis, uae hactenus disputauimus; patet quae, qualiique sum

rit illa ex oleo lacro unctio, quae vel quinto, seactoque, vel sequen- cibus ne ad duodecimum, saeculis apud Christianos factitata est; Vnde porro promptum est animaduertere, quantopere illa ab ho- Romanorum extrema vi vocant in unctione disterret. Nos utriusque praecipua ae maxime insignia diterimina breuiter, ac velut in sui mam ex ciperioribus hoc loco eolligemus. Principio si fines, quibus res huius generis maxime definiri eonstat, inter se comparaueris, immanis hactenus apparebit alterius ab inera diuersitas. Finis Romanae liue extrema unctionis primarius, ae proprius , quod nos supra sao loco demonstrauimus diserte his ipsis verbis docet Estius, ν ire V- rotantem proxime proriare adsilicem flatum vita futura. Atq; ede hac pr paratione ad vitae alterius ingressim nullum vel apud Innocentium vel apud Bedam, Alminum, Gregorianum Sacrament rium, ordinem Romanum caetetosque vel rituum taclesiasticorum liuerprete

577쪽

interpretes, vel synodicorum canonum conditores veteres, in Eoetoto negotio occurrit verbum; in quo nihil illi aliud in ore habent. quam morbi depulponem dolorum Duo en, infirmissanitatem, & caetera huius generis. Vnde constat eius quam ipsi Diutabant uncti us Lnem verum ac proprium, quo res tota ex eorum animo spectabat, tune sitisse, ut aeger conualesceret, non, quod nune volunt Latini, ut ad vitae alterius ingressum praepararetur. Atque ab hac finis diue sitate, vehit ab uno fonte, caetera quae inter utramque unctionem cernuntur, ferὰ omnia profluxerunt diserimina. Qui renim ad tam diueribs, atque inter se quodammodo oppositos fines collimant, eos in exteris quoque inter se dissidere, discrepare, & in diuerse abire parest. Hi ite ergo, secundo tactum est, ut sorina, qua res ipsae sunt; ae constant, alia vetustae unctionis fuerit , alia nune sit nouitiae, Huius quidem sormam, quod supra docuimus, &Theologi omnes putant, & Tridentini postrem b'Patres definierunt his versis contineri , Per istim suram unctionenti ct suam piissimam imbericordiam indulgeat tibi ruminius quicquid deliquisti per risum o c. Veteres plandaliter: diserth omnes leuari aegrotantis valetudinem, eumque sanitati restitui expetunt. In Gregoriano Menardi eodire; D ine Deus, qui per Apo Dium locutus es G. cura quaesiuinis, Redemptor noster, gratia Spiritus S. lati ores istim infirmi ct suasio vulnera, eiusque dimitte peccata, atque ores cunctos cordu, o corporis expePe. plenamque o interius exteriusque semiatem misericorditer redde, ut Me misericordia tua. restitutus, ctfanatis ad pri limi putatu tua reparestir ossicia. in Titiano libro; inungo te oleo ct caro in nomine P. Rct vG.ctc.quatenus per huias operationem mysterr oc. medicatus siue form pH;tinum 9 melioratam recipere meream sanitatem. His verbis manifestum est huius apud veteres unctionis formam contineri; & consentit Menardus. Eadem sunt in Cassandri libris. Quo etiam spectant illae toties in omnibus his libris repetitae preces; himalum tuum itam a lecto aegri divis' tuarotentia erigat ad alutem. Adso propitius huic famulo tuo Ig. rt fi tu in rin talibiu, ct risibus receptis nomen sanctum tuum instaurata pro tinus sanitate benedicat. Eodem pertinet hymnus, quem si pra des eripsimus,s illa apud Castandrum in singulis unctionibus praemiis N. Di nomine P. ct F. 2 Sp. S. accipesanitatem. D. In nomine Domini nostri I. Chr. surge ct ambula in pace. Itaque in huius olei consectione pinrebant quod est in ordine Romano vi prodest febribis, ct dysenteria

laborantibus, parabilcm cacis,claudo, mutu, vexatic W,phreneticae. DeniqVequocunque corporis morbo correptis sanitatis si lutem conferret, qui metiam vi adurissia canum, scorpionum, serpentium, viperarum inor aer, aduersus daemonum incusones , ac vexationes v le ae salutare esset.

Postremo, ne sim longioriquae supra ex veteribus illis libris attulimus,

eodem

578쪽

una e cum vexiiset

eodem sese omnia collineant. Neque veri, quemquam moueat quod iidem veteres itidem Deum rogant, ut quos inungunt, iis pecca ia dimittat, ct plenam iis id est & animς & corporis sanitatem iniser corditer reddat, & c tera id genus, que plurima passim in hoc eorum osticio occurrunt. Nam pse torum, quae nos sciliceteries uiri qui bii suis Dei beneficiis indignos, remissionem poscere nos decet, quoties a Domino beneficium aliquod petimus. Ita cum vel cibum, vel medicamentum tumimus, tum quoque solemus a Deo benedictionem poscentes, illud vel inprimis petere, ut peccata nobis nostra condonet. Id vero in sua unctione tanto magis facere veteres dec bat, quod quibus malis hanc mederi putabant, eos fidelibas ob pece ta diuinitus immissos fuisse credebant, quod lupra ex Beda, de Am lario docuimus. Eodem quoque pertinebat, quod illi tam anxie

Irecantur, atque optant ut aegrotus, Omniaque eius inceriora , mem-ra, olla, medullae, artus, compages a spiritibus immundis, omnique eorum malefica vi liberetur. Nimirum ex sacris litteris, de ex E elesi e doctrina intelligebant daemonum ministerio Deum uti selere in hominum etiam piorum corporibus morbo vexandis , eorumque vi ut plurimum turbari mortalium humores, caeteresque morborum

tum internas siue tum externas liue πρακά ρκτικας caucias excitari, atque administrati. Itaque quibus sanitatem hae sua unctione procurare cupiebant , merii ab eorum & animis & eo poribus omnem hane nocentium spirituum vim votis & precibus suis sedulo sui sie dicam auerruncabant. Ergo conclusi: in esto veteris illius unctionis propriam formam suille, ut ea ianitas, ad quam cun- illa, id est tum peccatorum ab infirmo admistorum remisit intum ab omni daemonum vi liberatio ae expurgatio, is seque ad id prece , reserebantur, aegtoto restitueretur. Atque Linc exoritur tercium vete- is unctionis S noua, sane ingens discrimen, quod in i scipientis, hoc est eius, qui ungitur , persena versatur. Primo enim cum nostri nune Romani non alios, quam baptizatos oleo hoc ibo inungendos decernant, veteres suum catechumenis nequaquam videntur inuidit se, quod iei licet de hos morbis, quibus depellendis suam illam v etionem utilem elle putabant, liberare quantum quidem in nobis i tum est, ad caritatem nostram pertineat. In nocet itius quidem iii hoc oleum quod benedicebatur ad exhibendam exteriorem 2 visibilem unctionem, catechumenorum vel in i morum dictum satile alfirmat, C techumenorum vero qui dici potuerit non video, niti de Catech menis ministratum fuerit. Secundo ex ipsis baptizatis non alios nune aduersarii quam adultos linunt, veteres, quod nuper ex C sano, Callandro de Maldonato demonstrauimus, etiam infam ungebant. Tertio dii energamenis situm oleum ex Beda, Sero

cine

579쪽

dine Romano, assentieritibus Cassandro, & Galeno, ostendi mus impertiebantur, illi suum talibus praefractὸ quod notum est negant. Quarto noua Romanorum unctio non quibus iis aegrotis detur sed iis selis, qui vi ait Bellat minus ita grauiter in mi sunt, ut de vita periclitentur, velo ut ait Eugeniusὶ de quorum morte timetur. Veteres plane aliter. Nam quos quidem ad hunc rerum articulum deuenisse putant, quo scilicet nulla spes est aegros conualituros) iis nullam amplius unctionem ministrabant, ut ex Aleuino supra, & ex Synodo Aquis granens t. probauimus, Contra vero, de quoium valetudine nondum spes omnis decollauerat, eos quicumque ellet ipsbrum morbus, nulla religione suo oleo inungebant, uti sit pra ex Eligio, Beda, Almino, Agobardo, ordine Romano , Gregorij saer mentario, caeterisque seia omnibus tam publicis, qu in priuatis M Mardi, ae Castandri veteribus libris demonstratum est. Ex eodem de quo supra sonte profluxit quintum, quod in ipsa rei administrandae ratione versatur, non leue quoque discrimen. Id libens mitto, veluti leuioris momenti, quod non plane, penitusque easdem aeveteres corporis partes Romani nunc nostri ungant, neclue aquae benedictae praeuiam aspersionem adeo ae illi vUeant, neque easdem, dum linunt, preces, easdemque caeremonias viquequaque usurpent Hoc unum quod a superioribus pendet, primum Obseruo, veteres, ut ex Meliardi,& ex Castandri libris docuimus, eam corporis partem potissimum unxisse, quae morbo grauissimξ vexabatur , aduersarios nihil huiusmodi factitare , sed quinque duntaxat sensuum sedes, ocpedes si sortξ, ac renes linere, merito suae , & ex illo virosque dogmate. Nam S hos, quibus uniciam negotium est peccatum oppugnare, eas corporis partes, in quibus id maximξ recidere videtur, inungere;& illos, qui proprie morbum petebant, eam quoque partem maximE curare decebat, quam morbus plurimum inlictabat.

Sed & illud 'uod secundo loeo diligenter obieruandum est) hue

quoque pertinet, quod eum Romani nostri suam unctionem in uno eodemque morbo repeti nefas putent, neque eam in uno eodemque homine iterari aliter concedant, nili si contigerit aegrotum, qui post eam prius si sceptam conualuerat, iterum postea in aliud simile vitae discrimen incidere; veteres eontra, diebus septem suum illud ungendi ossicium continuarent, quod uno consensu constanter as- firmant omnes & Castandri, & Menardi veteres libri; de ita iactum diserte testatur vetus ille Dionysianae Hierarchiae a nobis ex Castandro laudatus stat oliastes; de prolixe assentiuntur non Menardus modo, & Goar, sed & quod sit pra diximus) Matthaeus quoque Galenus. Quod vero hie , ut est eius mos, stolide: & inuerecunde vitilutigat, veteres reliquis post primum diebus sacramentum ut loquitur

580쪽

Calen. Catech. i L.

exta.

exta.

h. iud quidem toties repetiui se, sed satis precibm unctione curaui se Libo rantra membra, sanctamque Eucharisiam duntaxat pra a se in aliam plurib us exagitare nihil est opus. Frigidandi enim in ereeandi phistae cauillationem vel inspecti libri refellunt, diserte praecipientes, ut sacerdotes a groto 'faciant per septem dies, T A Id de communis- - ne, quam de alio ogicio. Nam quis ex his verbis non intelligit, dimbus illis septem sequeiatibus, tam quae ad unctionem. quam quae ad EusUristiam pertinent facta elle aegroto eadem omnia, qtiae primo idie saeti erant' ut si, si cramenta Galenus ei se dicat, quae primo die laeser suscepit oleum, & corpus sanguinem qi: e Domini, negare idem non possit, quin de sacramenta fuerint, quae sequentibus exinde dimbus eidem mi ni strabantur. Sin aliud de unctione pertendat, confiteri quoque cogetur, ne sacramentum quidem fui illa cam Eucharistiam, quae posterioribus diebus Q roto ministrabatur. Itaque Cooν illud Caleni sui pharmaciam velut imperiti & inanis medici explodunt sane doctiorcs ac vere udiores earundem partium homines, Menaidus, ct Coar; id inquit ille ) quod ait Galenus no repeti olim

solithm unctio iis sacramcntiam in eo sim vi et cet morbo, non videtur probabile, quia hac verba tam de alio ossicio, suiu generalia, nec possitiit refringi ad unctionem membrorum asset oram. Goar ver5 1, Cum inquiorelatorum ordinum verba de vero extrema unctionu osscio, calty etiam xeras ct approbatas subiungunt formas, intri genda sint, non tanti v mcnti est Matthai Galent aactoritas, ut nos a sei mano ct patente verborum relatorum sensu di noueat. Sed de Galeno haee satis. Tertili & admodum siue rationem huius ritus ordo pertinet , quem unctio ad. Christianorum sacramenta habet. Atqui hae etiani in parte unctio nem alteram ab altera diserepare nemo non videt. Suam enim hodie aduersiar ij pro sacramentorum omnium extremὸ, siue ultimo

bent, Merito; quo scilicet hominem Christianum ex hae vita dimitati, dein alteram coelestem induci putant. Si e quidem Romani nostri. Antiquiorum veri, temporum Christiani ibam illam unctionem non post sed ante sacram Eucliaristiae communionem dabant; quod ex Alcvino, ex Aquis granensi Synodo, ex omnibus & Hugonis Menardi, &Georgij Callandri veteribus libris liquidb supra demonstrinuimus. Menardus praeter trium librorum, quorum loca descripsi mus, auctoritatem, pluribus aliis&testimoniis &exemplis, infriarat. Ita sinquit in codicibus Rodrudi, o Ratoidi, ct Titiano, ct S. Remur,er S. Germani a pratis, in quibus datur Encharistia pos ipsam unctionem&e. Idem videre est in decreto Eusebir Papa apud Burch. l. 18. c. 36.cerdos impleat omnia sicut supra circa aegrotum poenitentem comptum esti, id est orationes dicat, & vngat eum oleo Encto, & Eucharistiam ei donet. Apparet etiam ex Pinnitentiali Theodon apua

SEARCH

MENU NAVIGATION