장음표시 사용
131쪽
DINATVS : DEINDE ROMAM VENIENSAR CLE MENTE Rom. P. in Gallias praedicandi gratia directussa nunc,& nega istos viros esse.Sed Gale sinius
veritus, redo,ne martyres haberet iratos,quod ex Ecclesiae Diptychis unius de suis Qidalibus nomen evasisset, numerum eorum ingeniose suppleuit, aliunde ad seitis& in Ciam M.trivrologij editionem praeter vetustiorum libro tum, tum sicliptorum tum excusbrum fidem infultis aliorum martyrum nominibus; ut ad d. 7. Kal. Iun.
Viennae tanquit in S. Zachariae Disivi o Martyris, qui siub
Traiano passus est. Item ad d. 6. Id. Decemb.Treuisu S. Eucharij, discipuli BPetri Apostoli, primi eiusdem riuitatis Discopi Item ad d. i8. Kal. Oct. euisu S.Materni Episcopi, distipuli R. Petri solati,qui Tungrenses, uniensis o Tr
uirensis alios, fi is imos ρ'pulos ad Christi frim perduxit.
Ha c ad fabulas suas firmandas inuenta, & Gale sinius Martyrologio Romano primus adjecit, & Baronius reti o η'. ia,' ianuit, quae φιλαληδ ατρο Launoyus negat in veteribus sin ii. libris,quo sicunque insipexit, extare. Sed & Galesiuius Q sitis Diuis nouam sane, neque in hoc unquam orbe antea visam vel auditam comitem addidit, Synoridem Antiochenam , scilicet, Martyrem,quam ad d. 2. . Ianu. ita consignauit; ibidem id est Antiochiae Sanctae S odia Mart ris. Magnus Annalium parens in prima Martyrologii sui editione Galesinium bona fide secutus est,ia hanc ad eius verba annotationem scripsit; De eas inquit, id est Synorideὶ Scribit S. Ioannes Chr3 ostomus honuba quarta de La aro. De alia iuniori,dec. Locus autem Chrysostomi in quo se suam Synoridem reperi sis pia tau it ita habebat apud Latinum interpretem rarum non exIsimavimus esset a tum B Bibria e r Synorides Sanctorum Mararia qui P bria sicuti siunt rem facta praeterire. Hinc error C plane ioculari pro singulari sua in Gi arcis eruditione decepti Gale sinius Se Baronius Synoridis nomen esse putarunt mulieris alicuius proprium , quam, quia Babylae . coniungitur,&martyribus eum secutis , Antiochiae Se
132쪽
passam esse, S post passionem ad Chrysostomi tempora
celebratam decrcuerunt. Graeca auctoris immanem ist rum hallucinationem vel pueris produnt, quae sic ha-
suita cludit illimus in sua editione ex prcssi , omnes qui Graece sciunt vident; Verum existimavimm me tutum R. Babia, o ξλυωρ δος , biga Sancitorum Martyrum, qui poBillum occurae=sit benefacta prae eriri .Haec Marty m bynoris,sive biga, iuventium S: Max mum sigilificar, quos d. . Ian.2s. laudaverat, cum d. piaecedente hoc est lan. r Babylam laudasset, ut ex ea ipsa oratione apparet, quam A . - . in illos dixit. Sic enim eam orditur: O' Bα
citum Chrihi ostendit. Heri quadrata Martyrum hodie Syn ris biga Munyrum. Illa ergo Cht ysostomeas noris,no Virgo Antiochen a quod delirantes haliolantur noui Mart Prologi ,sed par duorum Mailvium est uventius & Maximus, qui pro Christo una passi sunt. Rem fuse cxplicat Ducaeus Notis ad posteriorem hunc locum,quem, si quis vo- lat,consulat. Audio Baronium ipsum a Nicolao F., bio, de aliis amicis de foedo &puer illi errore admonitum , &Gala liniamuri textum , &suam in cum Annotationem stillulisse saposterioribus quidem Martyrologii editionibus absunt S: Synoridem sitam retro, in nihilum, unde malis avibus Oenerat, cgisse. Verisimile est simili errore Ga fidum, vetcrum Bittanniae histolicum,& alios eum secutos , cima non intelligerent quid sit amphibalum
quod nomen significat birrum utrimque villosum ) in ' his Gildae ve bis, sub sancti Abbatis amphibalo,id pro viri proprio nomine accepisse, M apua Gildam ea posuisso quae in aliquibus codicibus leguntur,sub sancto Abat
133쪽
PATRUM. 99ut suspicari quem posse ait reuerendiss Vsserius; quod si verum est, ita ex cuculla vel bitro factus fuerit Abbas, quod non est dissicilius quam ex biga fieri, irginem Martyrem Synoridem. . Sed satis non fuit his modis quaedam ex quibus de veteris Ecclesiae sententia nobis conssare poterat monumenta depravare, in libros totos taui tum cst, & in iis magno numero abolendis allaboratum. Quod ut pernoscamus, sciendum est prioribus seculis imperatores Christianos in scriptis, quς rectae fidei aduersari censebantur, exterminandis gnauiter incubuisse, ut patet ex libris Arianorum , Nestorianorum & aliorum eiusmodi, quos certum cst seueris Principum isto ium Edictis non
solum prohibitos , sed etiam profligatos & abolitos fuis se. Q in imo Ecclesia ipsa , sicubi in libris si periorum
aliquid animadverteret, quod cum receptis suo tempore sententiis non conveniret, eorum scripta, licet pridem in Catholicorum communione obdormiissent , infamia notabat. Sic in Synodo quinta Oecumenica, cum Theo- GV.Cindoro, Theodoreto,' iba, illo Mopsu estcnsi, isto Cyren' A s. r s.c k.s,hoc E de seno, Epi icopis, licet longe ante in Ecclesiae ιμ- r.W. pace defunctis, actum est , ut & cum Origene , etsi tre in a centis annis ante mortuo. Non defuit hic Pontifex αι. Romanus sibi, vestigiis istorum institit, ni etiam dicen T G ης ildus sit eos cum tempore superasse. Vssit, secuiti imb de penitus ipsa monumenta oppressit, si quid in veterum scriptis occurrit sententia sua alienum. Nec duorum, triumue,quatuor, aut quinque seculorum , vel etiam plurium aetati parcitum est. Exempli causa ; Num vetus Ecclesia in templis suis Christi S sanctorum imagines habuerit coluerit ve , hodie dis putatur. Certatum est etiam super hac controuersia diu de acriter in Graecia. C i in Concilio Vll. Nicaeae habito superiores evasis c,isciti it sunt qui cum assirmantibus sentiebant , prohibuerunt nequis adversarum partium libros apud se haberet , iusse . Σ' runtq; ut ad Patriarcham Constantinopolitanum com-
134쪽
i portarentur omnes, ut scilicet , iis fieret secundum Papae. Adriani Legatorum postulata, & flammis mandaremur quaecunque scripta su sient adueisus venerabiles imagi Nec dubium est quin eadem clade perierint, quaecunque e libris veterum repugnare viderentur. Cu-
' μ' iusmodi fuere Eusebii ad Constantiam Epiphanii ad
Ioannem Hieros bivinitanum epistolae , M aliaeqliae ea calamitate absumptae . ut probabile est inunc desiderantur. Epistola enim Epiphanil quam habemus est ex interpretatione Hieronymi S: in Occidente. conseruata, ubi studium imaginum longo remissius fuit quam inter Olientales,apud quos Archetypos Graecum periit Hos imitatus Adrianus il in suo Concilio decernit in Acta Concilii , quod Pholius aduersum Ecclcsiam Romanam coegerat, cum iis omnibus quae cum Photius, tum qui partibus eius stabant, contra sedc in Romanam scripse-Aci 7. rarit ignibus tradantur quod de in Synodo VLI. quam Latini Oecumenicam volunt , denuo impcrauit. Fieri. di ripis non potest quin iis ignibus conflagrarim plurima m 'o numenta quae usui esse potuissent in illustranda vel rum sitarentia, seu super imaginibus, de quibus in Synodo Vii. asium erat , seu super auctoritate Pontificis
Romani , de qua maxime certabatur in controuersia Phot ij, cuius ea de causa , etiamnum Romae sub clam cohibentur scripta nonnulla, quae proculdubio edita haberemus, si tam in rem Romanam fuissciat, quam proba- bile est ab ea esse alit na. inter hodiernas controuersitas nulla fere est ea nobilior quae de panis Eues aristici transsubstantiatione agitatur. De hac nono etiam seculo diuersae fuerant doctorum viroium sententiae.
Nam cum Pasi hasius Ralberius Adbas Coibet ensis a si X. libium edidisset quod transsibilantiationem aperte. ponere .idetur , Theologi iliquot holum de proximo - rum temporum eruditissimi , inde orta rei accuratius expendet dae occas 'ne , contra nouum illud dogma. scripserunt. In ptimis Ania larius Archidiaconus Tre
135쪽
uirensis, Rabanus Abbas primo Fuldensis & Moguntinus demum Archiepiscopus, & apud nos Heribolduς Episcopus Amissio lorensis, Ioannes Scotus, siue Eri- gen Rath amniis , siue ut vulgo nunc dicitur Be
tramus. Cum Berei gallus , qui undecimo postea secu-IO Ratberti opinionem vehementer Confutabat , Ioannis Erigenae de hoc argumento opus asscrret, magniq;
faceret, Synodus Vercellensis a Leone Papa lX. de hac causa habita est; atque in ea Ioannis illius Scoti de Eu- uiridia liber lectin eis ac damnatus, inquit Lanfrancus, ae Berengarii ad uel irius in Historiae Francicae fragmen o.- reis rtum vetus h tradit, Berengarium Romam a Nicolao P. β rm ς 4. p.
R. uocatum, Ioan iam Scotum igni combussisse, id est Scoti librum; ipse enim in Britannia ante annos l67.b T. . Siripi. hoc est Λ. D, Ssue. in summa eruditionis atque pietatis opinione mortuus erat, ut tradit Guillelmus Malmesburientis. Vtcunque sit Vercellensi illo, Romanoq; fulmine ita afllatum concidit Ioannis opusculum , plane penitusq; interierit , quod tamen si superesset, luculentissimum testimonium prohiberet de nouitaterra nisibilantiationis. Eadem ut videtur causa & Rabani ad Egilonem Epistolae , & Heriboldi Atissi orensis
disputationi perniciem attulit, quos duo de hoc argumento contra Ratberti opinionem tractatus extitisse certam fidem facit vetustissimum manu scriptum opus culum , quod in Bibliotheca Thual ara seruatur. Et m ma ι ./r.' nu scripti opii sculi testimonium fi inarat Thomae VaLectarii. densis de utioque viro verba, sum Victi fi de Euchari se me stia sentcntiam rcf llens,scribit eum tonso rare Heribald, 'o Rabano Moguntinebi ponentibus inquiit venerabile sacra mentiam Arans ob AoAtum esse seι esui, vol ut eorum senteliam in dispututioni , t tuto inuidiose expresserat compus Domini in Iacramento esse cibum digerendum in humana careem. Sed quia i .ubciti dogma postea praeualuit, eo factum , ut ii ii ix essciat, tamcisi vcierum , sc. ipta quae receptae opinioni rupugnarent, ea paulatim obliteraren-
136쪽
tur; neque alia manerent quam quae cum praesentis sectili fide congruerent. Itaque Ratberti quidem liber vivit ac floret, Ioannis vero Scoti, Ereboldi Antissi odorensis, Rabant ipsus, viri alioqui clarissimi, sed in lias
causa improbati, contraria Ratberto opuscula perierunt. Unius Rathramni Delicius fatum fuit , cuius de tam multis Ratberti adversariis opus hostium manus cssu git, & ad nos incolume peruenit ; sed a nostrae memoriae hominibus pessime, ut mox dicemias, exceptum ti . Eo tandem d ventum est, ut Leo x. in Concilio La- subcrene α. teranensi, quod anno Isi 8 finem habuit, decreueritneta: o . M Vm , seu aliam quamcunque sicripturum, im p. m. D. E primere eu imprimis facere prasumeret,n prius in urbe per scri Palati, Magistrum in alis vero Diae sibus,per Episiva vel alium ab Episeopo ad id deputandism I u uisitiorem haereticae pruritatu diligenter examinetur ; sub poena et qui secus praesumpserit, ultra librorum impressorum amigrone, se. isiorum publicam combustionem lutionis centum Matorufabricae Principis Apostolorum de Urbe ne sipe remigioni, Oaius quidem mulctae nullum in ullis Veteris Ecclesiae canonibus exemplum occurrit) ac sustensionis anni continui exercit, impressionis, se sententia ex communications, quae inno datus existat. Quo decreto generali non minus Patrum Opera quam alia comprehenduntur , ut apparet ex eo, quod cum Episcopus Melfitanus,lecto decreto respodi i ,τ ι uis, set,sibi placere de nouis operibus, non autem de antiquis, .mire '' reliqui omnes Patres simpliciter placere dixerunt. ncc ulcs. la decreto addita fuit limitatio. dipsam disertis concep-M.'Fian Di tisque verbis confirmauit ConciliumTridentinum,praese- τί ψ., isque viros nonnullos, qui libros recognoscerent & re- ωοn autem dr censerent, & de eo ad Concilium referrent , ut facilius posnt varia o peregrina doctrinae.tanquam diaria a Ckri- δε ιιii. uiauae veritato tritico siparara d est, ut expungi & inducio queat quicquid Ecclesiae Romanae palato non sapit. Sed 1.1 ε ε iis cum ipsis Patribus per otium non licuisset in tam sanctum opus incumbere , qui ad id delecti fuerant, iussi sunt
137쪽
PATRUM. Io3Cunt quicquid praestitissent Pontifici Romano exhibere. t Hinc profluxere Pij lv. primum, deinde Sixti V. & . ΛClcmentis v I a. jussu editae regulae, & indices libro--irum & Auctorum quos abolendos aut repuigando Scem suerunt ; tam accurate & sollicite ibrorum impressioni consuluerunt, ut in locis,in quibus ex istorum praecepto Vimitur, nullo modo metuendum sit, ne vel minimum quid in lucem exeat, quod vel Ecclesiae Romanae noxium sit, vel adiersariis ejus commodum. Has autem Omnes regulas, quas, quodpiolixae sint, molestum
esset hic inferore, ad finem Concilij Tridemini,ad quod
plerumque subicxi solent, , idere est. Ueinceps sti enue operi manus admotae & procusi sunt indices expurgatorij quos vocant Belgicus, Madiit ianus, Sandouali nus, de alij, quibus egregij isti Censeres veluti totidem . machaeris libros omne genus confodiunt, laniant, concerpunt , exscindunt, periodos, capita, tractatus totos pro sua libidine mutant, vel e Ungunt , idque saepe in opetibus Scriptorum qui, maximam partem, nati, educati 5 mortui in eorum communione sunt. Si- ab hinc octingentis , aut nongentis annis eadem fuit Christianoi um diligentia ac praxis , operam ludit qui altius asccndit, ut pernoscat quae silerit Veterum Christiano tum sententia super controuersiis nostris, quaecumque enim suerit, vix fieri potuit ut eiusmodi Censorum manus ess0gctit Quod si nihil simile vel institutum vel usu receptum in Ecclt sa filii, quare , qui nos Antiquitaris adeo studiosos fingimus, huiusmodi nouitates usiirpamus t Scio profiteri Censores stos,se nonnisi in recentiores, cultros & nouaculas sti ingere ; sed quis non videt sucum ficii ,& hoc obtendine Poetici lotiis ipsis objiciatui similia, qui ne patris quidem sui gcnitalibus pepercit' Quae adeo sollicite recentiorum scriptis ex punguntur , longe magis noxia sunt, cum tu Veiorum lita Is ut plerumque sit occurrunt. Quae,malum,est haec, , seu morositas seu inconstantia, ea , ubi magis nocent
138쪽
relinquere, ubi vero minus nocent, tollere ' Inquisitio 1.ἐ ,. ρυ,1MMadrittania cx indice operum Athanasi haec verba de iis let. dorari solius Dei est quae tamen ipsissima sunt verba
- , - y Athana iij t. idem Patet dicit' esse quosdam libros praeteri . .ita ε . . .eos quos reCen siuerat scilicςt qui in Canonem recepti non Gnt, eae ad id a Patribu, eo stituti ut Drantur iis qui accent, a qui volunt institui in verbo putatis,quo in ordine po-
Sapientiam, Ecclesiasticum, ludith, Ether, I obiam,S ' . , pes . alios quosdam. Et tamen iidem Expurgatores, ex In-0.νι' dice Operum Athanasii,verba quibus libi os istos non e sese Canonicos significatur delent. t Ex Indice Augustini haec verba expungunt.' Christus derit signum corporis siui, A U ω 'quae tamen diserte & totide syllabis liabentur apud Au-- norem ipsem, contra Adiman. cap. ia. Ex eodem haecta tam '. alioq; induci jubenr. h Augustinus putat Eucharistiam ne- Qq cessanam i antibus,licet in ea sentetia fuerit Augultinusnd x expur passimque in operibus ejus, cum iisdem verbis,tum aliis, Pti ut infra videbimus, occurrat. Ex eodem similiter delent 4 Templa Angelis non sunt conuruenda, ST tamen di-b M serta sunt Augustini verba; Nonne si templum alicui sancto '-. ..., ' Angelo excellentissimo de lignis fi lapi ibin faceremus anad Ina.xi ρη themati remur a veritate θ ab Ecclesia ' Censores Beiar & Hispani eadem methodo utuntur in multis aliis lo-D. Maxim.τ cis quos hic refere necesse non est Si vero eiusmodi gnomas ex indicibus expungis, quare eas e textu ipso non
eitellis ' Aut si in hoc relinquis quare in illis deles 'Quid sibi vult in hominibus adeo sapientibus consiliu in tam insolens 'Sed quis non videt quomodo se res habent'
Gnomae illae, quae istis dant adeo graues poenas, non mi- nus ipsis inuisae sunt apud Veteres,quam apud recentes Scriptores,& cum id tuto licet non minus ex illis quam ex his eas expungunt: Sed palam non audent , ne maior ex eo oriatur Offensio, quam ea est cui mederi student SienIm aded inuerecunde Antiquitatem haberint, reuCrentiam qua omnes eam prosequuntur penitus euertQ-xent.Cum autem ab eorum rebus id multis de cautis sit
139쪽
vehementer alienum plane ipserum magnopere inte est,reuerentiam illam, saltem in speciem sartam & t ctam tueri. Scd dum tam acriter castigant misellos illos qui in Vetorum opora indices construxerunt, una fidelia ut est in Prouerbio duos parietes dealbant. Invisas quidem scntentias convellunt, dum hos recentiores tam acerbe excipiunt, reuerentiam vero erga veteres rebus suis necestariam testantur, dum Patribus, veris sententiarum auctoribus, parcunt. Quanquam ne illud quidem simpliciter verum est , quod Patribus parcant,
quorum plurima monumenta non una ratione aboleue runt, ut ex iis exemplis patet quar vel memorauimus, vel mox asseremus. Quaeso enim nonne Patres erant
illi trecenti Francos ,rdiensis Synodi Antistites , quorum Binius Canones in Conciliorum editione suppres.sit ob damnatam secundo Conone Nicaenam de cultu imaginum definitionem ; Nonne Patres erant Synodi Pariensis, sab Ludovico pio, Episcopi, quorum isti IN
brum modis omnibus infamare atque abolere cona tur , quemque Hispanici Censores diserte inter prohibitos nominant , Ludovis inquiunt) Imperatoris nomine liberinctus contra sacrin imagines. Ille vero adeo non Ziu, vis quod mox dicemusὶ etiam a les uita celeberrimo Sirmondo pro vero & genuino Episcoporum a Luc i. iasvdovico Lutetiae A. D. 824. congregatorum foetu agnos catur. idem eos quoque Caroli librcis pro veris, & o
uo seculo scriptis habet, quos Tridentini Biblomastiges i. uin interdictorum, atque delendorum operum ordinem .. retulerunt. Quid de Synodo Rimenii dicam, cuius c. . Acta ante sexcentos quinquaginta annos ab eo homine
edita qui postea Romae Pontifex sedit, isti nunc boni posteri despuunt de ex omnibus libris deleni Z Certe Minter Vcteres Ecclosiae Doctores claruit ille Ioannes Etl-gena, siue Scotus, id cit, vi hodie loquimur, Hibernus: cuius de Eucharistia liber fere ducentis post auctoris moriem annis exustus cst, Vt iam diximus. Neque causa.
140쪽
dici potest cur non Rathramnus Coibeensis & iplequoque in Patrum numero censeatur, cuius de eodem argumento disputato quam male ab istis excepta fuerit statim reddemus. e. Neque vero de recentiorum numero fuit Huldaricus M lla. Augustanus huius nominis Episcopus prior, t Rathram- - ut videtur aequalis, cuius epistolatia ad Nicolaum. P.
V. atiis p. 11. RI' pro Sacerdotum coniugio nono saeculo scriptam
et rari r simpliciter exqungunt & Tridentinorum & Hispan
rum Indices t Est quoque inter veteres censendus no-t aio. M. Q blissimus scriptor Sigebet tus Gemblacensis, quem ante V: et 'annos quingentos, M. quod excurrit undecimo saeculo praecipiti , ineunte duodecino floruisse constat, Atqui ne huius quidem operibus parcitum est, Turpes mitto οὐ notas quibus eius chronicon, laudatissimum opus, destirmirunt censeres Hispani t. Sed & hi, & ante hos
ipsi quoque Tridentini insignem Sigeberti de Papali in
Principes tyrannide suo primum tempore ab Hilde brando usurpata disputationem in suos virique incices, Ind. M ρώ- veluti exilio deuruum opus, retulerunt, his verbis, Si raria uitia. berti Esercontra Papam Gregorium, se contra isolam Pasiue . . chalis Papae. Circa eadem tempora scriptus est liber de omnitate Ecclesia constraranda pro Henrico I V. Augusto aduersus Hildebranduin Apologeticus; siue eum Veneri Dino co Vercellensi siue V Valramo Naumburgensi siue deni-ma.νιν.S νψt. que Conrando Trajectensi Episcopo tribuamus. Atqui oc in hunc ipsum dicta est ab Hispanis tristis haec sententia;
rarunt de sacris ipsius Augusti litteris. Expungantur inis l. V quiuntὶ nouem epistola Henrici IV. Imperatorv. Eo minus bibis in D. mirandum, quod in Honorium Aug istodunensem , ' in .. Dantem hin Petrarcham , in Theodoricum a Niein , e 1MLin mi Lin d Ochamum, de alios sequentium temporum Scriptores , tametsi pro nostro saeculo veteres grassari acui sint. Via Neque ij disputationem quandam inter clericum & mN
e. D litem de ciuili&Ecclesiastica potestate ab incerto qui-