장음표시 사용
141쪽
dem auctore , sed ramen ante A. D. I38o. scrIptam omiserunti Sed Romani nostri ne iis quidem nunc abstinent, quae publico suae ipsorum Ecclesiae usu consecrata siu. merant. Nam Hispanicusvndex ex quodam libro, cuius 'hic erat titulus ordo bapti andi cum modo visitandi iuxta ritum s. Romana Ecclesiae, tria liaec quae sequuntur loca de- μ' mi Γleri iubet. i. Credis non propriis meritas , sed passoris Do- ,.. mini nostri Iesu Christi virtute o merito a loriam perueni- - Ore ' Σ. Credis quod Dominus noster Iesus Christin pro nostrus alute mortuus es' se quod ex propriis mentis, vel alio modo I M.
nultas psit saluari, nisi in merito pasonis ipsiust 3. Non erit jdserandum veIdubitandum dejaluta illim quisupra posito' petitiones corde crediderit, dr ore confessus fuerit. Hςc His panici Censores, quae a suo de operum humanorum apud Deum meritis dogmate aliena ,& contrariae Protestan tium sententiae plane penitusque consona esse censebant, expungi praecipiunt ex libro illo Venetiis A. D. 17s. apud loannem Guariscum & Socios, excuso. Et infelicem librum iam antea, nisi corrigetur, prostripserat Index Romanus. Atqui haec quae isti delent etiam apud eorum maiores , etiam Romae in communi usu antehac fuisse.& ille ipse liber docet,& locupletissimus testis est Hosius Cardinalis. qui se Sacerdotale Romanum vidisse narrat, in quo ipsa illa quae nunc isti delent ea enim describit in totidem verbis haberentur de confirmant deni- e .ls. P . que Anselmj Cantuariensis ad fiatrem moriturum ex- x .au ηες. hortatio, & aliorum formulae In quibus planὸ similia leguntur. Atque hae quidem sunt artes quibus isti exti fuere atque abolere conati sunt quicquid Romanorum doctrinae aduersatur , si quis tamen veterum huius generis liber ala aliqua genii sui scelicitate, superatis omnibus & temporum & hominum injuriis , ad nos usque manserit ; ne sic quidem eo in his de religione disputationibus uti fiuiq; licebit. In hunc enim Romanorum , partium Theologi facta veluti coniuratione plerumque
insurgunt,hunc vel de medio, fi licet, tollunt; si non lio α
142쪽
cet, calumniantur, infamant, nullum non lapidem movent ut Scriptor fiat intestabilis; sine hoc quidem asi qui possunt , testimonium certe ipsum , aut expungunt aut variis fraudibus interuertunt, ac, ne usui esse possit, efficiunt. Ita Bellarminus ut exemplis at q tot rem illu-r i iis Mare. strem Marci Eremitae opuscula, quod multa contine-ε tm . re videret de fide deque iustitia apud Deum nostra, ab
hodiernis Romae placitis aliena, infamauit , selibens β' ' si spicari cogi vel ab haeresicis nostri temporis consimi ui de depravara esse, id est, a Papae Romani communione alienis,Extat Gelasii P.R.de duabus Christi naturis contra
Eutychem libet , in quo insignis habetur contra tran substantiationem locus. Cum librum veterem esse non possent negace Romani Theologi , eo confugerunt, ut alterius esse quam Gelasii Romani contenderent; quod, sis i. c. s. viri docti, & sui Pontificis, maximam est auctor itatem in cis as . Sa int illigerent. Primo ergo de Baronius, 3c Bellarminus,& Petronius , dc alii, conquisitis undique sbphismatis ac strophis, pugnant non esse Gelasij urbici Episcopi , tum
miserum opusculum vera ac genuina parentis sui ia' milia abactum in alienum ignobilius nomen transcribunt; aliique Gennadii. alii Gelasse nescio cuius Caesariensis, alii denique alterius Gelasij Cyziceni foetum esse amrmant; ut incesti auctoris testimonium nullius sit apud homines .fides. Nequicquam ; quod hunc ipsisS-mum libellum Gelasio Papae jampridem asseruerint auctores duo omni exceptione maiores , Fulgentius Ruspensis' de Ioannes P. R. 1 l. t A. D. 79 . celeberrima r 3so. Episcoporum Synodus Francosordiae habita est ; in Α- qua constans est omnium pene historicorum veterum uνα-σi-ου fides , damnatam esse Nicaenam alteram pro imaginum veneratione ac cultu Synodum. Quid hic Romanarum partium magistri t illi vero negant quicquam huiusna in hac Synodo fuisse decretum ;etiam alunt in ea con- .firmatam fuisse Nicaenam . adeoque es venerationem Corii, p. xu Ima inum Quin x eo impudentiae progressi sint, ut in
143쪽
publicis atque authenticis Concilio tum Tomis , ubi ad hanc ventem est, hunc ei titulum praescripserint mcilium Franc ardiense Provinciale approbatum, quo 3zo. ci citer Discopi Elipandum condemnarunt, &c. actaque Nicant Concilii II. consimarunt. Tum Synodi ea quidem exhi- ra H Farfbent, quae aduersus Eli pandum aeta sunt, Canones vero, quorum secundus est in Nicaenam Synodum disertissimus, plane plenitusque omiserunta id molientes, scilicet ut ij paulatim aboleantur. I nunc, & mega frontem perisse de rebus. Sed frustra & hi quoque fuerunt. Repertus est enim vir Romanae communionis, & quidem Ie si ita, eruditissimus Sirmondus, qui totam istorum sophi csticen discussit, & omnes Synodi Francosordiensis Cά- nones, & in his secundum, optima fide publicauit, MNicaenam pro imaginibus Synodum damnatam esse docuit. Extant item Caroli Magni libri, de imaginibus,
quatuor, circa eadem tempora aduersiis Nicaenae Synodi decreta scripti; parentum verb nostrorum memoria , A. D.'is '. st Ioanne Tilio Bri ensi primum , deinde
Meldensi Episcopo editi ; qui suotum inuidiam & odia
veritus, interpolato suo nomine se pro Ioanne Eliam pro I ilio Philyram dixit , teste Paulo Petavio Parisiensi o. u. iii Senatore, quod Ioannes Baptistes alter Elias dictus fuerit; φιλυρά vero tilia arbor a nostris vocata sit , n eis. Vi. Azi, Hos libros statim inuaserunt Romani Theologi ; & Su- si . tius quidem assentiente Suaresio putida haereti 'm p . e.. Ea desub Caroli nomine excusos esse ait, non absique eontumelia Νοι iri Cori uram sancti principis. Bellarminus opus esse dicit h. unis barbari, imperiri levis ac yenesulti. Nil miserum scripto m--ἀι. 11. 3. rem aliis conuitiis perfundunt. Sed quam ii: t immanes istorum sycophantiae. & res ipsa loquitur , Sirmondus satis eo fatetur quod scribit libros Caroli pro legitimis nune omnes fere agnoscere, neque id in riari posse Misi qui Hadri ni papar ad eosdem libros res an Soni sim confutationi quae inomsium manibus versatur sidem is tractam vel L A. D. . - a.
51 . Kal. Nou. Ludovici Pij iussu habitus est Lutetiae
144쪽
-oporum in Palatio conuentus, in quo dicta simimulta hodierno Romanorum de imaginibus dogmati aduersantia. Extat de Actis illius Conuentus Liber, nomine Synodi Parisiensis, ex Pithoeano, manu, In membranis , scripto , eoq; vetustissimo ac optimae fidei codice, qui etIam hodie in Bibliotheca Thuanaea seruatur, descriptus,& in Germania publicatus. Sed huic tamen libro Romani nostri , tametsi Episcoporum sit de Veterum& Catholicorum, M ab optimo ac Christianissimo Principe Ludovico probatus, locum in sua Conciliorum editione nullum esse passi stat, ne haec extarent suae a veterum in Gallia Christianorum fide diuersitatis argumenta Quin & locum qui huic debebantur , apud eos occv pat verbosa ac sophistica Bellarmini in ipsum opus disputatio ; in qua omnibus modis pugnat ut liber nulliussi fidei. Suspicatur vel totum es e confictum ab haereticis r
cestioribus , vel deprauatum sauctum ad inuidiam Romana
Ecclesia conciliandam, donique sue sit verus , siue consim
Hepara sincerus ,panim criberinus , luce certe dignum esse negat, indignumq; pronuntiat se quo legeiao tempoteratur, culus scilicet dictio barbarusii ,sententia insis o doperuersis, crebraeorudem repetitio. His isti flosculis exornant etiam vetustissimos libros , quicunq; a Romanis placitis discedunt. Sirmondus librum quidem verum confitetur ,& ab Episcopis Galliae Ludovici iussu atque auctoritate confectum. Sed neque ipse totum suae Conciliorum Gallicanorum collectioni inserere ausus, duasse tantum Ludovici epistolas edidit Cateriis ut ait 2 qua in
Gisu. ε rus couuentus actis continentur praetermissis,quod Galloria eius sicuti as imaginum adoratione abhorrentis mhaeresim re-doseant. Ita vir, alias satis candidus, antiquissimam maiorum nostrorum de imaginibus sententiam haereseos damnare , & quae illi ea de re scripserant aeterna oblinione sepelire maluit, quam sirorum odia atque inui
diam prouocare. Iam post Ludovici Pij tempora ad C aolum eius filium Rathramnus Corbeiensis, vulgo Ber-tramns,
145쪽
reamus, insigne de Christi corpore Velumen i stibu* e ias. G. - . Trithemio At Sigeberto scripsit quod ἰ ad nos ut nupertia . . ,.
diximus mansit, & auorum nostrorum memoria a. 1I 2. coloniae & alibi postea , c manuscriptis codicibus optima fide publicatum est, ut vel ex iis antiquitatis notis appa x, quae toto opere cernuntur. At Romanarum partium homines , ne suae transsubstantationis nouitatem inde possemus ediscere , librum, primo vexare, ac ' i infamare , sim abolere ; postremo vitiare & interpolare totis viribus agressi sunt. Sixtus Senensis scribere non ' dubitauit, pernicio u esse Oecolampadi, volumen aduersu sa Muth. I. s.cramentum corpo/ὼ Christi ab impiissuorum temporum har risu, sic enim ille nostros pro tua modestia appellatὶ im statumsub titulo Beniami Pre se teri de corpore orsanguine Domini ad Carolum M. Tridentinae vero Synodi depurati, intacto auctore, opus ipsum in secunda Indicis sis classe reposuerulit,inquaminon auctores,sed libri hunt rela. ti,quipropter doctrinam quam continent nosnam aut sus
ctam rejiciuntur,etias auctores a quibus prodiere ab Ecelem
nunquam desciuerunt. Ergo nunc isti librum, non Oe lampadii ut Sixtus sane temere & impudenter, sed Be trami esse putarunt. quem tametsi scirent ac confitere tur nunquam ab Ecclesiia desciuisse, eius tamen opusculum
si spliciter ω absolute prohibuerunt quo scilicet do ctrinam contineri non seram id est Papali fide alienam iudicarent. Eadem sere est Molani, Auberti MLrae t , & Gilberti Manguini ' sententia. ideo Index
Hispanicus Tridentinos secutus. Totus inquit liber Per o D ami Prohteri penitus auferatur, ex orthodoxographorem volumine. Censores vero Belgici cum eo agunt mitius dicam an inhumanius, dum si ipsum plane non Iugulant, saltem membris mutilant, quasi alterum Deis. phobum apud Poetam,
Oraanan ambaseopulatas tempora rapta Auribus o immad inhonesti vulnere narrac
146쪽
Prolixiorevenim ex eo locos duos uno calami ductu e punt, adeo ut exigui Tractatus , qualis iste est, non minimam partem constituant, cum ii. guli viginti osti, aut triginta vel siculis constent. Cur aut in Cens res Belgici quem librum scirent a Tridentinis suis exserte prohibitum, exitioque dc uotum, eum i pii tot crandum, dummodo emendatum, iudicarint, operae pruinio esta δ' .is r. audire. 2uanquam inquiunt j librum Uium maDi non exi. Mig. Ioctu sime ου mesmenti, itaque non.m g'opere laboraturi insin squam sit,uel tutercidat, attamen cum iamsaepe recubus H ct Demo a plurimis, o per ioterdictum nomen omnibus innotuerita reticu constei de erue prohibitione per varios casa- ιν m.. logo , t fuerit Caibolicus Presbyter, c Monachus Corbet sis, Carolo non tam Mago,quum Caluo carus,ac veneralitas ; iuuet historiam eiu aetatis; in Catholicis veteribus
alios plurimos feramus errores o extenWmus,excusemus,excogitato COMMENTO persaepe negemuι, ct commodum iis sensim AFFINGAMUS, dum Uponuntur in dis Iarioni-ιών, aut conflictionibus cμm aduersaris , non videmus cur non eandem aequitatem,st diligente recognitionem merearur Ber tramin, n e heretici ogganniant nos antiquitatem pro i sfacientem exurere. or prohibere' itaque mirum non esse pauca pro ipsis videri facere nobis Catholico tam irreverenter antis quilarem vel indeciem a nobis dissentiente exsibilare amor. υἰλιών. . l. dere'. uin se usud metuimus, ne liber iste non solum ab M. reticu, verum immorigeris quoquis Catholicis ob inter Eum . ff satis odiosius alligetur, optas vetitu , quam per' missos noceat. Hactenus Bzlgae Censores, quorum ego candorcm exosculor ; primo quod non dissimulant se
uno haeret cottim quos vocant,& Catholicorum immoriger rum nactu,non aliqcla in antiquisitatem reuerentia deterreri a perdendo Bertramo. Tu idem de .caeteris dictum puta; siqui a sui Papae dictatis abludunt. Sed & illud quanii est, quod sz Belgae isti in veterum negotio veteratores esset; si simpliciter , Ac optima quidem fide profitentur i dum c dunt inseῆue, quae sux , qu suorum
147쪽
sint In iis eludendis artes , quae quin Patrum sint dubitari non potest ' illa su scilicet extenuare, excusar alio inflectet e vel excogitato C O M M E N T O , vel A F F I C sensu commodo. Equidem in omnibus vibici Papae copiis non puto ullos esse melioris fidei sophistas, quam bonos istos Belgas. Atq; hinc,si lippus non es, Videre potes,quae sit uniuersi Romanorum generis de Patribus istis , quas
ad rauim clamitant, sententia quae quantaque in eas humilitas , ac docilitas. Caeterum quin vere commentum sit quod ipsi mox Belgae in artis suae veteratoriae experimentum , de Bert rami in suo libello mente , atque consilio excogitant; nemo dubitabit, qui rem ipsam paulo attentius conlideraverit, neque se sciens volens illorum ossuciis , ac praestigiis deludi liuetit. Sed duo tamen quod iam diximus, loca quae suis scilicet artibus emolliri posse desperarunt , fortiter sane amputarunt ἔ Alexandrum aemulati, qui quem manu non satis expediebat nodum, eum serro exsecuit. Horum locorum alterum, quo lector de Censorum audacia certius iudicare queat, hic totum placuit describere. Considerandum quoque verba sunt Bert rami de sancta Eucharistia agentis
quo inpane ista,non solum corpus Christi,verum etiam corpus in eum credentis populi Aguretur: unde multis frumenti β granis confιtur, quia corpus populi credentis multu per ve τὸQuiri 'bum Christi si libus augmentatur at coagmentatur qua de re sicut mysterio panis i sie Christi corpus accipitur ic etiam in mysterio membra populi credentis in Christum intimantur. Et sicut non corparaliter sed spiritualiter panis isie credentisi e corpus iacitur: sic quoque Christi corpus non corporaliter, si Piritualiter necesse es inusii iurisis es in vino, ui sanguὐ Chri ii dicitur, aqua mi eri iubetur, nec unumsine altero per mittitur ofer/ i,quia nec populus sine Christo nec Chrsub Depopulo cut nec c put sine corpore vel corpQ siue capite valet exsere. Aqua rinique in Lacramento popu gestat imagiuem Igitur si sinum illud a catum per min strorum ostium in Christi anguinem corporaliter conuertitur, aqua quoque,PAE
148쪽
pariter admixta es,insanguinem populi credentὼ necesse est corporaliter convertatur. Vbi namque una sanctificatio es una consequenter operatio, se ubi par ratio , par quoque constequi- turm tirium. AI videmus in aquam secundum corpus nihil esse conuersum, consequenter ergo cr in vino nihil corporaliteros sum. Accipitur spiritualiter quicquid in aqua de populi corpore siquisicatur , Accipiatur ergo necesse est spiritualiter, quicquid in Dino de Chrisi sanguine intimatur. Item quae a se disserunt idem non sunt. Corpus Christ,quod mortuum essir resurrexit, ct immortale factum iam non moritur morsisse ultra non minabitur ; aeternum est iam, non paysibile: hoc autem quod in Ecclesia celebratur temporale es, non a te niι corruptibile e non incorruptibile,in via es, non in Patria
referunt igitur a se,quapropter non sunt idem. 2uod si non
Ind. Evurg.sunt idem,quomodo verum corpus Christi diciιur o verus sau. . 'r enim corpus Chrisi eis, in hoc dicitur vere, quia cor- Non misi. .m pus Christi in veritate corpus Chraui eis,o si in verarate comm ημι - ρ ρm Chrim incorruptibile ct impagibile e Ii,ac per hoc aeterna. iis . hi Hoc igitur corpus Christi quod agitur in EcclUis,necesse eis ut . ρω ηκ incorruptibilesii aternum seu negari non pote is corrumpi quodper partes commutatum d 'artitur adsumendum,s d
pansilis, Θι.tibus commolitum in corpus trajicitur. Hachcnus Bertra--I us. Alter eius locus hoc etiam prolixior est, & in ea imal;ud . ι qu.d dc In sententiam: sed eum breuitatis causa omitto. Cum mi e ιμ g viderent egregii Censores neutri loco posse unquam
os. . cum I sani ubitantiatione convenire, utrumque expun- matri, 'gere expedi e consilerunt , ne si quibus imperitis occur- '' retent,existimarent iam Caroli Calui tempore non de-
rata, μ' - est Sunodus in qua depositus fuit Arnulphus: .. h. L.M Remensis Archiepiscopus. In ea multa libere dicta sunti, quo it ηδ' colatra Papae Romani turannidem , imprimis ab Arnul 'ώ. i. Aurelianensi Episcopo , vito grauissimo , & quod . . . etiam ipsus inimici ' fatentur, honessu possente moribus , ij., quale illud e st ; Sedo lugenda Roma: quae nouris maioribus a. clara Patrum lumina praebuisti,voLbs temporibus mi uruosas
149쪽
PATRUM. HI tenebras futuro seculo famosas o disii Sed & illud mox de
Papa Romano diuid hunc reuerendi Patres. sublimi solio residentem, veste purpurea ct auro radiantem, quid hunc in is. Q. quam esse censitu e Nimirum si caritate desiluitur, solai Jcientia inflatur se extollitur , Antichristus es in templo Dei
sedere, se ostendere tanquamsit Deus Si autem nec caritate fundatur,necficientia erigitur In templo Dei tanquam statua tanquam Idolum emi quo restonsa petere,marmora consulere
es H. xc &alia eiusdem generis non pauca in illa Synodo pasti in obvia non tulerunt delicatae Romanorum auriculae. Itaque Acta Synodi , tametsi vetustissima , Mipsis illis temporibus scripta, & quidem a Gerbertro viro adeo Roma: probato, ut etiam Papa Romanus, assumpto Sylvestri II. nomine, A. o. 999. factus fuerit nusepiam apud istos comparent, ne in immensa quidem illa Biniana farragine, in qua tam multa sunt vel falsa MCommentitia, vel vana & ridicula. Quin & nuper Ches naeus, cum in Francicorum Scriptorum collectione hujus Synodi historiam collocaret , sedulo cauit ne quid istic esset quod Romanos offendere posset. Nam &naec quae proxime descripsimus, & alia eiusdem generis omnia, pestimo exemplo, expunxit, & miserae Synodi historiam multis resectis eapitibus, optima sui parte mutilatam, edidit. Quid ab istis verum sincerumq; expecta mus, qui ne Paparum quidem suorum . ut ut veterum,lincubrationibus parcunt, si quid in iis ocurrat quod suis dogmatis adversetur ' Quin & ea etiam ex libris expungunt quae pudendam superiorum temporum ignorantiam & supinitatem arguunt , ne quam ista suae Ecclesiae labem afferant; ut ex vetustissimis juris Pontifici j Glossis hanc in nouis editionibus eraserunt quae absurdissimam ac plane anilem de Stramineo Papa Cyriaco fabulam pro re certa affert. Datur certum exem
150쪽
i ginibuspalmam martyrtyrecepturus. Tunc congregatu C. uor Cardinalibus omuibus inuit , T praecipueCardinalibus, c rum ipsis renuntiauit riguitati cr o scio. Sed iste oriacus in
Catalogo Romanorum PoAt cum non denominatur, quia creditum suit per Cardina les quod,non propter deuotionem ,sed propter obli I imenta virginum Papatum d misisset. Hanc glossim quae in antiquioribus editionibus habetur frustra in Gregoriana quaelirris. Sed neque hanc illorum p stremo fraudem omiserim qua quoties iraque de scriptore , quin plus & Catholicus fuci it , neque de libro, quin verum eius opus fuerit dubitare licet , calumniantur Objectas voccs operi ab haereticis suis te assutas. Hoc Bellai minus fecit in Epiphanis ad I. annem Hierosolymitanum Epistola; in qua sanctis limus ille vir pronuntiat hominis in Chrim E clesia imaginem pendere nu fas est Udque; si inat, cotra auctoritatem Scripturam feri : Alanuo quidem Copus no- r. i. thain de Epiphanio stippositam fuisse totam Epistolam
se simpliciter concedentes, ve ibi eius stropharum desis glossarum silaium subtilitato declinare ac eludere co-Dς nantur. Bellai minus cum illud quidem improbum de impudens,l, c vero arduum S pene impollibile csse iv. dicaret aliter sibi consuluit, concedere enim de epistolam vere esse Epiphanii, verba ex ea objecta Icono clastarum dogmati fauere , comminiscitur illam epistolae partem, in qua leguntur , non Epiphani j sed alicuius esse haeretici, set hanc sitam laciniam Epiphaniano opusculo assuerit. Itaque, si Best arminum audimus, delenda est haec tota particula de Epiphani operibus, ut ii tollensis deinceps pede in iis decurrere possit lector ad unguem catholicus.
Par fuit Latini Latinis, in plurima Chrysostomi contra confessionem auricularem loca temeritas, atque in-
. Ο uercundia, qui in libello de confessione , a Baronio sum' mopere laudato, opuscula in quibus illa leguntur, vel Chry