장음표시 사용
211쪽
ipsum, in quodam E prioribus eius operibus haec leg,
en . r. . . mu Non De M opera cui suam inpraescientia quae ip- v ... ρ ορ ρ daturus est e dem elegit in praescientia ut quem ibi or dii um ese prae ciuit ipsum eis erit, cui Spiritum Sancyum
in . . tr. Gret,ut bona operando etiam vitam aeternam consequeretur.
Pelagianis Sc Seml-Pelagianis essent ista argumento invicto Augustinum cum ipsis sensisse. Sed ex ejus Reti ctationibus , aliisque operibus id falsissimum esse dis ei-mus, magnumque istum virum omnibus postea expensis aliter omnino judicasse.Nondum sinquit in diligentius quaesiueram,nec adhuc inveneram qualissit electio gratia de hi or a dicit Aponatus, Reliquiae per electionem gratiae salis sa r. ctae sunt, quae utique non es gratis,si eam merita uagi praec dant,ne iam quod datur, non secuntim gratiam, sed secusedum debitum, reddatur potius meritis quam donetur. Quis scit num e Patribus istis, quorum sententias adeo fidenter adhibemus, aliquis non retractarit ea quae hodie in operibus eorum legimus ' M annon errore superstite , poenitentiae monumenta tempus e medio sustulerit 'inis item celth observavit quo vitae suae tempore scripserint ' utrum veris sint, an Autumni quae ex eo pro muntur poma 3 acerba,an mitia ' Omnis ista historia obscurissima est, cum pleraque aetatis auctorum ne min, mam quidem notam praeferant. Quaedam sunt in quibus aliquid eiusmodi videtur obseruari posse, Sed quic quid id fit adeo dubium & incertum est, ut eruditissimi
1e clarissimi quique in iis cognoscendis aliquando errent. Denique quis nescit non deesse arbores quae fructum serant in aestate, imo ineunte aestate, imo vix desito vere.Fructus intempestiui & serotini non sunt mitissimi, plerumque potius putrescunt quam maturessi cunt tempore. Eadem est humanorum ingeniorum,az proinde Patrum ratio. Nec desunt quorum aestas quam Autumnus longe feracior fuit. Nam Hvemem, id est, postremam aetatis nostrae partem,ut plurimum sterilem esse notum est, vel si quid praeter naturae ordinem cO-
212쪽
netur,fructus edere, quam in Vere ipso , longὸ crudio. res & acerbiores. Cum ergo plerumque de huiusmodi rebus neque ex historia, neque ex Auctorum scriptis judicium firmum ferre liceat, praetereaque certa Sc indubitata non sint quae apud Scriptores ipsos occurrunt, in hoc capite ut in superioribus concludamus dissicillimum esse certo & sigillatim statuere quid sit per contro- vel si is quae hodie inter Christianos agitantur Veteres
Ratio Vli I. Necessaritim idem tamen diffissimum esse ut certo statuamus quid de suis ipsorum singulis
nientiu Patres censuerint an eas ut ne-ccssarias, an ut probabjles tantum quo in gra u necessitatis, vel probabilitatis eas
habuerint. P Ropositiones veras non omnes esse ex aequo veras Logicorum est pronuntiatum. Illarum enim quaedam suiri contingentes, ut in Scholis loquuntur, ali evero necessariae: Et rursus cum hae tum illae magis vel r 3. minus necessiriae, ut eas mirabiliter distinguit Philos, .phus in tribus illis necessitatis gradibus quos explicat priori de demonstratione libro. Unde fit ut earum cognitio vel ignoratio majoris aut minoris sit momenti in disciplinis ad quas pertinent: cum quaedam sint squalessimi quae principia dicunturὶ adeo necessariae ut ignor ri nequeant quin tota scientia in qua locum habere debent evertatur : quaedam veris ejusmodi ut ignorari possint imo& earum contradictoriae pro veris assi mari
nullo periculo. Hae, exempli gratia, in Physicis sunt
213쪽
ptioris ordinis. Notum esse , omne corpiu locum occupare Scsimiles. Nam amabo te qualis esset Physica qua huius modi principia ni g. iret, vel quae iis contradiceret y Sed quae sequuntur sum postetioris ordinis. Praecise quinque
1anium esse Sensius tu natura animali. Curium esse ex mate .ria elementari aliae. Nam etsi propositiones illae ut plurimum vcrae habeantur, non sunt tamen adeo necessatiqui non possis esse Phuticus, qui non solum eas nesciat , sed etiam qui earum contradictorias ponat. Si quae autem sit disciplina in qua haec obseruatio accurate sit tenenda , ea esst, mea sententia , Religio Christiana ; permagnum enim diserimen est inter veritates quibus constat , cum longe sint aliae aliis magis necessariae , ut clarEdocet Otigenes Homil. 27.in Matthae. Confer inter se- has duas propositiones. Hanc Christus est Deiu, & hanc ii alteram.Chrassus mortem pertulit natus annos tr ginta qua- tuo aut triginta quinque. Quis etsi ambae verae sint, interutramque tamen summum esse discrimen non videt EPrior enim necessario vera est, id est, ita ut fieri non potuerit quin Christus esset Deus, cum hominis salus, quae finis est Religionis , optinerriton posset alio modo. P sterior vero ut ii vera sit, & satis aperte ex Scriptura deducatur non est tamen necessaria. Poterat enim Christus,t sic ei visim Lisse , mortem obire quadrage simo, aut quinquagesimo aetatis suae anno , nullo salutis nostrae, quam tibi finem constituerat,dispendio. Pro varietatis huius ratione diversi in Religione momenti est agnitio aut ignorario duarum istarum propositionum. Prior non potest ignorari, multo minius negari quin totus pereat Christianismus, postero rignorati, nnb& rejici potest sine magno periculo. Vt ergo liquido nobis constet quid super capitibus hodie in Rcligione controuersissenserint Patres, statuendum cst non solum,num ea cre- diderint,vel secus, sed praeterea quo loco ea habuet int, num pro necessario, vel probabiliter tantum, veris siue
falsis ; imb etiam quo in gradu necellitatis aut probabilitatis .
214쪽
ηtatis ea constituerint. Hanc inquisitionem necessariam p., ,- i. essequculenter docuit Cardinalis Perronius erudita illa. o. a.; Epistola quam ad Casau bonum in Magnae Britanniae Regis gratiam scripsit. Quum enim Princeps ille Catholici nomen sibi vendicaret, quod sibi esse eadem de rebus fidei sententia, quς quinque antiquissimorum se culorum Patribus filisset, consequentiam illam in dubium vocat Cardinalis,dum inter alia regerit, non fatis ess), ad communionem cum Veteribus colendam, eaquς crediderunt credere , sed necessarium esse eadem ratione 3c eodem gradu quibus crediderunt ea credere existimare, scilicet, tanquam ad salutem necessarium,
quod illi ad salutem necessarium censuerunt, Zc quasi utile ad salutem, quod illi utile existimauerunt, & quod licere credere S fidei non repugnare arbitrati sunt, id eodem numero habere. Subiungit deinde prolixam de exquisitam illam distinctionem variorum necessitatis
graduum qui possunt & debent in propositionibus circa religionem usurpari. Beasset nos doctus ille Praesul si ex ea occasione ad quq fidei capita ea obseruatio possit applicari nos docuisset. Sic enim quod hominum maximam partem latet ab eo didicissemus, quo videlicet gradu unumquodque fidei Christianae caput, siue ab Ecclesia Romana,sive a Veteribus Patribus habendum sit,que absolute,& quq secundum quid & certis quibusdam conditionibus sint in religione necessaria; quae prςterea necessitate medii, vel necessitate praecepti, ut loquitur,necessaria sint, id est , quae obseruanda sunt ratione usus, quod . nempe sint media quς ad salutem conducunt,uel ratione prςcepti tantum , quod imperata sint ab auctoritate quapiam cui morem genere tenemur: quq deinceps sint capita illa, quς omnes & singuli fideles diserte credere t neotur,ic quae satis sit in turba & fide implicita credere denique quae omnibus facienda incumbant, de quae satis sit probare facere non sit necesse. Vtcumque sit, persipi-
cuum est ex iis quae dicit, ad certo pernoscendum quid
215쪽
senserint Patres, & maxime in capitibus quae hodie in
controuersiam vocantur, oportere ut nobis constet quo
gradu ea crediderint. Maxime vero factam a Vetere Ecclesia hanc distinctionem apparet, ex eo quod eius semper magnam atque praecipuam rationem habuit; ubtro admissis aut reiectis ad se accedentibus , primo, ue Cun)um ea quae cre dcbant, aut non credebant, deinde secundum varias rationes quibus credebant vel non credebant. Qui enim quae necessaria apud se ci Hebantur repudiabant,vel qui tanquam necessaria urgebant ea quae probabilia tantum existimabantur , Os communione si i mos cbat. Qui vero ignorabant, aut in dubium vocabant, vel etiam rejiciebam ea quae ipsa vera qui-Misi xi. s. dem,sed non necessaria censebar, maxima semper cum x. benignitate excipiebat. Clarc id patet ex Epistola trenaei ad Victorem Episcopum Romanum , apud Euse,. . bium in historia Ecclesiastica. Testatur enim Sanctus ille vir, varietatem siue discrcpantiam illam, quae etiam ante Victorem, de die Paschatis inter Episcopos Asiae& Ecclesiam Romanam fuerat, non obstitisse quo minus pacem Se concordiam inter se colerent, adeo ut vel cade causa, vel propter ullas etiam alias varietates, nullus A siae Episcopus e communione Romana tanquam reiectus sit. Contra vero Polycarpum , cum tempore
Aniceti Papae Romam adventasset, postquam de rebus de quibus inter eos non conuenicbat inter se disseruisissent, quamuis uterque in sententia petititissent, conco Tmulta. ρ is diam tamen utrumque illibatam inter se seruasse, unaq;
- :. . lycarpum prosequebatur, ci concessisse ut in Ecclesia sua j. ma ei vi in Eucharistiam celebraret. Tertulit anus libro de praescriptionibus aduersus lineticos pollulat tantum ut regula-- ct i a Ira fideis quam vocat maneat informa sua , dc ordine suo; h- uua salua concedit cuique qucrere dc tractare, & Om-
ὸ nem libidinem curiolitati Scstundere , quod certo argu- vis. ι- 4. Vir mento , ipsum in communionem recepisse eos etiam
216쪽
qui praeter regulam fidei nonnulla alia proferebant, sed ea lege, ut probabilia tantum censerentur neque cum fi lci norma pii ignarent. Auctor Apologiae pro Origene, quam stib nomine Pamphili Ruilinus edidit, idem obse luar. Clim enim agnoscat Origenem quasdam opiniones priuatas SI eas quidem valde alienas & pere /Ogrinas vel proba isse , vel docuisse, vel certe in medium protulisse,de animς humanae , priusquam nascatur, statu,& dc nam ra astiorum, contendit tamen huiusmodi opinionibus hominem haereticum non fieri , imo & de his capitibus inter Ecclesiς Doctores sentem iis variari. Sed& in ipsa Ecclesia Romana idem etiam discrimen apertissime hodie obseruatur. Feruntur enim in ea Dominicanorum & Franciscanorum contradictoriae de conceptione B. Virginis sententiae, quam sine peccato conceptam hi quidem aiunt, illi vero negant. Sed, quod magis mirum videatur , tolerantur eiusmodi sententiae contradictoliae sit per quibusdam capitibus quς, sin seipsis considerentur, maximi censeri possunt esse momenti. Exempli gratia. Potest quilibet in Ecclesia Romana credere , Clucem esse Latriς cultu adorandam e potest etiam si videatur in contraria esse sententia , nullo periculo, vel c communione Ecclesiς, vel spe salutis excidendi. Et tamen rem, ut par est, expendenti, videri potest non de nihilo agi. Si enim prior siententia vera est,qui posteriorem amplectuntur haud leuiter peccansidum obiectum adoratione dignum non adorant. Si falsa est,qui in ea sunt longe omnium grauissimὰ peccant. cum sint horrendae idololatriς rei. Quid maioris momenti est quam sundamentum ipsum & caput totius potestatis Ecelesiasticae super cuius aut horitate, vertitur fides uniuersa,& in quam Ecclesiae totius moles recumbit 3 Et tamen super tanti momenti argumento sententiae contradictoriae feruntur; aliis Papae, aliis Corcilio sane dignitatem tribuentibus. Si illorum sententia vera esl, horum fides fundamento crioli obnoxio nititur; li ho
217쪽
iu in sententia vera est, illorum fides pendet a causa non infallibili,ac proinde nulla est. Utrisq; consulitur dum dicit ut interea dum Ecclesia halum sententiarum neutram de fide esse definiit hae teticum non esse qui falsam credat sicut nec simpliciter orthodoxum qui vcra amplectatur. Cil mei go de communione Ecclesiae agatur, de de salute quae ab ea pendet pro certo nobis statuenduin est, quo in ordine ea capita quae hodie reluctantibus Protestantibus obtruduntur Patres habuerint, simpliciter ne,Vel magis , an minus , ea existimavelint necessaria Quandiu enim de eo liquido non constabit, Protestantes, quamvis concederem a quo tamen multum absunt a Patribus , tanquam vera ea, credita fuisse, negabunt tamen se ad ea credenda obligati, cum omnes iii religione sententiae de s de non sint, earumque aliae sint necessariae, aliae vero minime. Contendent item ejusdem generis esse ista cum iis quae inter Dominici MFrancisci gregales , interque Sorbonam & Canon istas controve ituntur, de quibus cuique, prout libet, apud sic statuere licet. Firmabunt item resiponsionem suam ex η δ' . eo quod Concilium Tridentinum manifeste hanc di- . stinctionem inter Patrum sententias instituit: Cum enim anathema dixisset iis qui paruulis necessit iam esse Eucharistiae communionem dicunt , declarat tamen, . anathema illud nihil ad Patres pertinere qui in ea sententia fuerunt, quia sui facti probabilem causam, pro illius temporis ratione , habuerunt, nullaque salutis ne cessitate id fecerunt. Quod si certo quodam gradu quis errarepotest, & quidem errores a Conciliis damnatos , sine anathematis periculo sequitur veritates quasdam posse ignorari, imb Sc in controuersiam vocari, nullo itidem periculo. Quis fidem faciet subjicient Protestantes capita quae repudiamus non esse eiusmodi ρ lint, licet vera essent, non licere ab iis recedere ξ Neminem esse puto qui jam non videat Ecclesiae Romanae doctores ad adversarios suos Patrum auctoritate reuincendos te ncti
218쪽
neri demonstrare capita quae controuertuntur, non solam ut vera Veteres habuisse, sed etiam ut necessaria,& quidem eodem necessita iis gradu quo ipsi habent. Videtiit autem in hoc maxima verbi dissicultas, imo omnium quas si perioribus capitibus attulimus longe imi editissima. Neque mihi alio ad id probandum exemplo opus cli quam eo ipso de quo nuper dixi
mus. Patres enim Tridentini. nusia nec sta e saluti, sed 'probabilem tantum ob causam Veteres, parvulos usu ratio. nis carentes ad Euchalistiae communioncm si scepissi decernunt. Atqui non modo magna subest de hac re dubitandi occosio; sed ex ipsis Patrum monumentis certo constare videtur ipsos, quod Tridentinae Synodi pace in .r et dictum sit, par ulorum tinctorum communionem plane censitisse necessariam, sic enim de ea re loquuntur. Au ramis gustinus pi imo praefatus, ex antiqua se Mosolita tradi imne Ecclesias Chritii institi; tenere praeter Baptismum o partiri pationem Dominica mensa, non solum ad regnum Dei, sed neca aliatem o vitam aeternam Posse quemquam hominum perivenire, Quod poli quam ut quidem ipsi videbatur 3 ex 'Scripturas confii inasset ubdit. Si ergo ut tot se tanta Dirina Testimonia conuincunt,nec salus nec vita aeterna sine ba D. i. p s i.
'isimo ct corpore o sanguine Domini sic enim Eucharistiam ex suemni illius seculi usu appellat cuiqua e p. ctori essias a fine bis promittitur parvulis, Et tr ibus an Rre capitibus,de his apud Ioannem Domini verbis agens. p. o L. .
Nisi manducaueritis carnem meam Ibiberit anguine meum Ono habebitis vitam in vobis squae tum in eo loco, tum alibi 'it de communione huc haristiae intelligit J, fuse disiputauerat ea non miniis ad parvulos quam ad adultos pertinere ia.. ιAn quisequam ei:am sinquit, hoc incere audebit, quod ad par d. o. i. r. s mulos haec sententia non pertineati inti sine panispiatio e corporis hsus Ganguinio in se habere vitam' Et sic consta ter octo aut decem aliis Operum cius locis i quos lon mis . E. gum csset referre. innocentius L Papa aequalis ejus, in
eadem fuit sententia. Nam Baptismum parvulis esse ne io. i
219쪽
nulla sit prae istis dissicultas, Vbi iam hominem qui in
opus adeo dissicile adeoque intricatum incumbere velit inveniemus; Quis sibi successum non defuturum putet, ubi ejusmodi Concilium fustra fuit Z Vel ipsa rei tam
arduae spes non videtur arrogantia carere. Primo, quo gradu, liue necessitatis , siue probabilitatis siuas senten-rias habeant perraro Patres docent, &si quando docent, ea est ipsorum quod supra monuimus phrasis atque oratio , ut nonnisi post accurratum examen de iis certi quippiam constituere liceat. De vitibus, quotiesca suadere volunt, tanquam de necessariis fere loquuntur. At ut fidem de studia nostra a rebus avocent, qu ithai θλ. simpliciter falsas aut inutiles existimant, de iis sic lo misimquuntur quasi plane horrendae perniciosaeque essent. quu inquit Ignatiusὶ Dominicam diem aut Sabbathum, uno excepto , co scilicet quod Pascha antecedit jejunant , χω, ni Phic Cristi intersectores, Quis ad voces adeo tragicas non ' 'expauescat Z Quis non totius teligionis Christianae summam agi puteit Atqui de ea tantum obseruatione agitur quae 5c iuris positivi cst , in una modo, ut plerique censent Ecclesiae parte vigebat;qua deniq; adeo non habebatur usus neccssarij, ut vix in primo probabilium gradu poneretur, nunc verb etiam prorsus in de suetudinem apud Latinos abierit. Hic mos apud Patres frequens est, maxime apud Tertullianum, Ambrosium & Hiero, nymum, qui cum ingenio sint fervido ac concitatos quam in partem propendent eo tanto impetu feruntur, ut quos quidem laudant eos inter Angelos, quos vero
vituperant, inter Diabolos collocare videantur: Ita quae credenda putant, non aliter commendant, quam si totidem e Cnt Christiani simi fundamenta, quae rejiciunt
ac re furant, non aliter explodunt quam si merum atheis naum spirarent. Hieronymus certe,ut Furiam, nobilem
viduam Romanam a ίecundis nuptiis auocci, non ali s ,,n. ep. Io.
ter agit quam si cam a patricidio dehortaretur. Hic in ad Furiam T in zmoriam re dcant Oporici obscuritatis Patrum causae, ' ' ' ' :
220쪽
in primis eorum Rhetorica quae hic supra omnia alia argumenta locum habent. Unica restat via qua nobis constare possit quo loco ac numero singula doctrinae Christianae capita posterint, Symbola nempe ,& fidei expositiones siue totius Ecclesiae, siue singulorum, & Conciliorum siue conuen- tuum Ecclesias hicorum. Probabile enim est eos pro necessariis habuisse ea capita quae eiusmodi monumentis.
consignarunt, & quorum contraria anathemate Inusi runt. Hac via constare nobis potest necessaria ab iis habita fuisse pleraque ea fidei capita de quibus hodie internos conuenit. Iam ab initio quaedam exposuimus, nam pleraque in eorum symbolis habentur, & in eorum Conciliis decreta & quae repugnant diserte damnata sunt. Quod ve id ad ea capita pertinet quae hodie controuersa sunt vix quicquam hac viae promo bimus. Nullum enim eorum, vel in regula illa fidei quam tanti fecit Tertullianus, vel in Symbolo Nicaeno, vel in Constantinopolitano, vel in Canonibus Ephc sinis, vel in Chalce. denensibus comparet. Primum Consilium Ario, secundum Macedonio, tertium N storio, quartum Eutycheti anathema dixerunt. Dogmata sunt pleraque ab utraq; partium recepta. Adde quod ne in duobus quidem sequentibus Consiliis habentur controuersa hodie capita; . Non in secundo Consilio Constantinopolitano, in quo damnata sunt Theodori, Theodoreti &s Od. Aes. lbae scripta quaedam , ut a nobis supra distina est. Non in Constantinopolitano IlI. A. D. 68I. contra Monothe - 1ahin .ra. letas habito. Et tamen sex illa priora Consilia, si septiar . mi patribus fides habeatur, confir runt o constituerunt δε μ' -- η quaecunque a principio temporum, siue scripto,siue traditione
VI, T inon siripta Ecclesia tradita sunt. Vnde sequeretur ea fidei
capita, quae in iis non habentur, neque scriptis, neque in alia ratione a principio tradita fuisse. Octauo demum seculo, eoque admodum adulto, in apertum erumpitu ex capitibus controueisis unum, de imaginibus , scilicet