장음표시 사용
241쪽
quae ipsis Inaotuerunt ago, cum plurimae quae ipsis laterent, esse potuerint. Quae ratio persuadet Monachum, exempli gratia,in siccessu constitutum, in instituendis ad
. pietatem aliquot cum viris tum mulieribus occupatum,
omnium sui seculi Praesulum sententias ad unguem cauluisse ξ Quis fidem faciet eum in quibusdam aliquando non carpsisse quod Ecclesia in sexcentis aliis patienter ferebat ' Quis idonee cauebit cum ipso Christianos ejus temporis omnes siensisse, nihilque ab ejus opinionibus alienum fouisse 3 Posse vinus, ut solvat quod iis libris rigo . Mobjicitur qui Dionysij Areopagitae nomine circumse- -n seruntur , nullam scilicet Hieronymum fecisse ipsorum
mentionem, respondet, mirum non esse hominem latitantem In mundi angulo scripta ista, quae Ariani ubique dispersi supprimebant, latuisse. Nonne pariter dici potest , non mirandum esse quod vel idem Hieronymus, vel Epiphanius, vel similes Auctores singulis in muneribus propositisve suis occupati, nestiverint nonnullas ali- quorum Plaesulum opiniones, quas fortasse ipsi auctores, seu charitate, seu prudentia, seu quod sie dicendi facultate , auctoritate que destitutos sentirent, seu quapiam alia de causa, apud se reconditas continebant 8 Altera objecti, ex ea dc in ratione desumitur; Istos veteris Eoclesiae Doctores quas privatas opiniones, ab iis quas h dic in Patrum monumentis legimus diversas apud se fovebant eas non pervulgasse. Sed prinab, non cujusvis est singulares sententia,vulgare, sed neque,ubi vires adsunt , statim adest animus. Variae rationcs obstare potuerunt. Qui sapiunt &pij sunt, ut plurimum concor- , diae sunt studiosi, tu ibasque vitant, quoad fieri potest,e6que sit ut verissimae sententiae non semper superiores . evadant. Sapientia enim quae pro veritate stat patiens est S benigna; temeritas vero quae mendacij causam agit serox e st, clamosa S ambitiosa, Praeterea dubitan-
dum non est,quin ob rationes supra allatas multa dive isitatis illius monumenta periorint, vel tempore absum
242쪽
pta, vel hominum fraude stippressa, ne veritatis, quam extinctam volebant, vestigia ulla extarent. Qualiter nunc apud Latinos fieri videmus, ut quicunque, etiam a suis, libri contra dogmata, quae vulgo , ac praesertim in Papali Curia placent, scripti atque editi fuerint, eos in- qui litores de Censeres quaesitis luna diligentia aboleant; Vt exempli causa quae vel Ambrotius Catharinus, vel
Iulianus Colen,vel Martinus Et angrcnius, auctorcs cxtera Romani,de Certitudiu gratiis recenti memoria eri
ditissime disputaverant, ea opet mi illi librorum carni si-. ω Iahὰ - ces exitio devovent, unaque omnia litura delent Siel viat. a cta' ejusdem Catharini quaestiones de verbis,quibus Christus, Euchai istiae Sacramentum Confecit, nec non Christo-o phori a tapite Fontium doctillimum de codem arguincimari to libellum iidem quoque severis lime prolii buerunta κ.C. . Sic denique ne plura congeram, Sigeberti& aliorum , - - ' veterum ridemque i Gringtoni ' S aliorum recci αμ --. tiorum libros contra temporalem Papae potestate medi-b rat. Trid. tosic edendos,aut omnino supprimunt atque interue
tunt,aut expunctis,quae sibi displicent purgatos, quin Minterdum adjectis , quae sibi plucent auctos in publicum ς' - oe exire patiuntur; qua de re insignis extat ipsius widdi in Christ. b. a gioni querela; 4ram i e Pontifex inquit in quam locorum: μμώι. . haereticae prauitMu Inquisiitoressitu unt IN A. .,m citi,ne libri aliqui,quipotesati Ponti Iae usio moro derogare . m υidentur in publicum prodeant,ctsi proierint,vel omni Δ ω - . seu pramantur vela nemine issique facultate speciali,eaque inseg r. - . scriptu habita perlegantur, donec expurgati fuerint. Atq; ita
, . ,u dissici im*m e s bifice praesertim teporibus, 'ut in libris Cath
licorum clausulam ussam reperire, quae temporalem Pontis spotestatem in controversiam vocandi vel tantistam Jecie ha libeat aut certo cognosicere,quid libroru auctores circa eju odi: potesatem sienserint cidpotius quam opinionem libroru cen
sortes sicuti fuerint,cum illi non semperpropriis, si forum verbis loqui Guam siententiam preferre,quamvis intati sapisiime compesiantur. Hactenus Widdtingtonus. His L
243쪽
. tinorum artibus , si conatus squod Deus avertat succes.' scrint, nemo non videt brevi futurum,ut quos in Ecclesia Romana&nos&parentes nostri scimus bene multos fuisse, qui gratiae certitudinem propugnarent , qui Eucliartitiae consecrationem prece , non verbis illis , hoe es corpus meum, occ. fieri defenderent; qui denique potest, tem Papae temporalem negarent, ii vcl deletis, vel in- Qiterpolatis ipserum monumentis , aut plane nulli filistb, aut quod gravius esu etiam sententiam sitae contrariam tenuisse videantur. Sed inlisis recentioribus, ad vetera redeamus, de quibus, quod nuper affirmavi, id nunc aliquot exemplis illustrandum est. Epiphapius adversus AC' ο, λ; μὴ .'rium,quem in haeretiarcharum numerum refert, Episcopum ex Pauli sententia &rci ipsus institutione I reiny pu sui tero antecellere contcndit, fialeque probat. Sigillatimque quae in contrarium asseruiitur obiectiones omnes
Consulat. Locum integrum perlege. Facile, ni fallor. Epiphanio credes in ca tum sentcntia suisse omnes Ee- clesiae doctores, quod non sit verisimile tantum , tamque illustrem Praesulem quam impugnat opinionem tanta acerbitate repudiaturum atque insectaturum fuisse , si quis ex ipsius collegis cana probasset. At cccc tamen Hieronymum illustrissimum Occidentis nostri lumen, Epiplianti aequalem 5e amicum summu in, virtutisque ejus admiratorem singularem, qui liquido docet, apud Vereres eosdem Epistopos, c, Presb Ieros sui be, quia Agud no- 'men Eunuatis hoc aetatas erat. Ac ne quis existi inesista ra Q is. ad Hieronymo aliud agenti obiter excidisse, id ipsum fine ε ' l-
probat, prolatis in hanc rem variis Scripturae locis , re C .in a M'. 'petitque tribus aut quatuor operum suorum locis. Hinc nemo, ut opinor , non videt, eorum dogmatum quae in ρ .,bi.- aliquot interdum Patres probarunt ac sanctissime gra- ν a quos o villimeque commendarunt, nihil vitare quin ad ver sas ac ut in scholis loquuntur , contradictorias the scS vel in μυ.T s. secut i sint , vel certe tolerandas pataverint alii eiusdem V 'ξ ς aevi, neque minoris auctoritatis viri Hieronymus Rusti a M.
244쪽
num acerbissime excepit, variisque ejus opinionibus ni grum Theta praefixit, easque tanquam pestilentes infamavit. Non legimus tamen eundem a reliquis Patribus pro haeretico habitum. Sed de ejusmodi cXemplis su sius insta agendum erit. Hoc selum nunc notandum venit. Si libri Hieronymi quos proxime citavimus per' sissent neminem futurum qui non ex Epiplonio con in deret omnes pene veteres Ecclesiae Doctores de ε pi scopi stipi a Presbyterum jure atque auctoritatu censiuis se. Haec ergo clim ita se habeant quis asseverare ausit tot opiniones passim apud Patres,minus praefracte quam ista ab a piphanio rejecta fuit, repudiatas , a nullo illorum temporum Doctore retentas fuisse Z Nonne fieri potest ut eas multi in nou foverint ρ ut a scribendo abisti nucrint ρ Denique ut quae de iis fortassὰ scripserant atque ediderant interciderint i Quam pauci sunt in Ecclesia qui velint aut pollini scribere t Supra monuimus objici Protestantibus Hieronymum religiosiun reliquiarum cultum laudare & probare. Sed ipse testatur E piscopos suisse qui contra cum Vigilantio sentirent, & cos quae solennis est viri R Letorica ste u clus co oretes VO-cat. Quis scit qui qualesque viri fuerint, & annon digni qui pluris fierent i Quae enim Hieronymus vel in
ipses proprie, vel in tota hac contra Vigilantium causa scripsit, castile ac bile usq; adeo scatent,ut ejus testim nio fidem omnem derogent. Quam longe haec pateant lectori non stulto expendendum relinquo. Ciuia ergo fieri nequeat ut nobis ex Patribus certis constet, quae fuerit sententia Veteris Ecclesiae, seu universialis, seu particularis, seu eam pro omnibus in universum fidelibus , seu pro Praesulibus de Verbi Ministris tanti m accipias,concludo, ut supra,ad probandam veritatem corum capitum quae hodie inter Christianos vocantur in con-etrovei fiam veterum Scripta parum valere.
245쪽
Patres tantae auctoritatis non esse ut nostras de Religione controuersias possint ii decidere.
Ratio I. Patrum de fide Ecclesiae is ordiis non esse
ACTEN vs ostendimus quam dissic te sit certo exi Orgre quae Patrum fuerit de ii diernis controversiis sententia. Quod ex antiqvsssimis sicculis pauca sit persint scripta, eaque ejusmod quae, ut plurimum, de argumentis a controversiis nostris aliunissimis agunt item quod eorum scriptorum quae extant fides eo parum corta sit, quod multa Patribus falso afficta opera, Mgenuini eorum libri multipliciter vitiati sint: Tum quod corumdem oratio obicura sit atque ambigua. Adlaaec quod alienam non raro potius quam sitam sententiam exhibeant. Quod in multis deficiant, verbi gratia quod quo gradu fidei unumquodque dogma tenendum sit
non doceant. qutid in dubio relinquant an exsita ipsortim, an ex universalis, an vero ex particulatis alicuius Ecclesiae sententia loquantur. Harum objectionum minima ad eorum infirmandum testimonium fatis est , quod valere non ali cer poteti, niti id esse constet ab omni hac Iabe purum atque immune, quia de fide agitur quam firmo scindamento niti decet. Quis it: iscrgo ex Patris ali- Cc d
246쪽
cuius loco pugnare instituit, primo, probare tenetur,. Scriptorem, ex quo locum profert, prioribus Christ i nismi seculis vixisse & docuisse ; deinde operis illius quod citatur auctorem certo esse; locum ipsum , qui in medium affertur , sincerum, nulliique modo deprava tum esse ; firmandus deinde est qui loci illius esse dicitur
sensus, sic ut constet eum non alienam , sed auctoris ipsus sententiam continere. Tum demonstrandum sic authorem sensisse ac scripsisse iam maturo ingenio ac judicio; neque unquam postea mentem mutasse , vel sententiam retractasse. Praeterea disipiciendum erit quo , gradu eam tenuerit, id est, an ut necessariam, an ut pro babilem duntaxat, an solus, an cum Ecclosia,vel univer
sali,vel particulari. Magnum suae & p E infinitum la
borem quo fit ut vix sperem nos unquam cerib cxplorare atque assequi posse quae, veterum fuerit vera atque
liquida de hodiernis controversiis sententia. Sic ergo absblutae si princeps nostra quaestio. Patrum videlicet callegationes non esse medium idoneum & sufficiens ad idemonstrandam veritatem eorum de religione capitum :quae Ecclesia quidem Romana statuit atque definit, . Protestantes vero repudiant. Quis enim videt hoc probationis genus non minoribus difficultatibus laborare quam quaestionem ipsam ' eiusmodique testimonia de obscuritate cum ipsis dogmatis , quae erant illustranda,
certare Ne tamen videamur temere, de abs lite causa idonea, methodum hanc damnare, age, missa nunc ona 'ni ista sententiarum in veteribus obscuritate, fingalnua . .
facile esse scitu quid do istis controvcrsiis senserint Patres expendamus jam secundo loco num ea sit ipsorum auctoritas quae nos obstringat ad illa omnia amplectenda, null6que alio praeeunte cxamine credenda, qua cunque credidisse ipses nobis cerid constiterit. Duo sunt locorum qui apud Patres occurrunt genera. Nam vel ut testes narrant, quae in sui seculi Ecclosia cre-dcbantur aut gercbantur, vel ut Doctores quid ipsi sentiant
247쪽
tiant exponunt. Inter ista duo magnum discrimen est. Nam in teste requiritur fides , in Doctore eruditio. ille probitatis & veracitatis suae opinione ac fama; luc verbrationum momentis pei suadet. Patres testes sunt, cum Ecclesiam sui temporis In hac vel illa sententia fuisse simpliciter assirmant. Doctores sunt cum suggestum, ut ita dicam, conscendentes, sententias suas Ipsi edisserunt, casque Scripturae aut rationi superstruunt. Iam quod ad testimonia pertinet quae de sui temporis Ecclesita fide perhibent,haud satis scio an omnia pro veris certisque habenda sint. Hoc scio, luantasialibet fidem mereantur,exigui tamen usus in hac causa sutura. De primri dubitare me cogit quod etiam studiosissimos Patrum admiratores concedere videam eos, licet de iure, vel nunquam , vel rarissime,errent, falli tamen & errare fae pisti me ubi de facto quaeritur. Ius enim est quid unive sale & unius genetis; at factum inlatum est, & veluti in . clusitim variis circu instantiis singularibus quae facile possunt ignorari,aut anale acceptae malae reserri,ctiam ape
spicacissimis ingentis. Scire autem quae singulis seculis fuerit Ecclesiae sententia,cognitio fusti est,non iuris ; historia est , non fidei caput. Videntur ergo Patres falli potuisse dum quae liti iusmodi sunt exponunt, unde sequitur eorum in hoc rerum genere testimonia nequa quam essu admittenda .velut absolute vera. Neque vero est quod calumnieris, sic Patres malae fidei damnari. Saepe enim accidit ut viri, ctiam optimi ,ea se vidisse innocenter testentur, quae se vidisse putant, tametsi eos falsdid putasse certis postea documentis deprehendatur. Neminem bonitas quantumvis eximia facit infallibilem Patres qui homines fuerunt; nihil votat in rebus clusim
di poεuisse S: falli ipsos,&alios absque dolo malo fallere,s qui ipsoruin testrinonio stilem simplicitet habent; sed
neque dubium aut obscurum est , non fuiste illo . ab omnibus affectibus ac studiis immunes. Nemo aut in ne-sLit quos colores, quamque a rerum natura alienos ani
248쪽
ini studia atque affectus plerumque invehant, adeo uti e 1 ipsae , vel optimis quibusque , plane aliae quam sunt appareant. Patres interdum sententiae alicujus studio tenebantur, interdum Sc ab alia aliqua abhorrebant: G-cile hac ratione inducebantur, ut Eccletiam in ea esse sententia existimarent ; in quam i pii arcano animi motu propenderent, canaque ab iis abborrere sibi fingerent tu .ae ipsi odiisent ; maxime cum alias non deesset proba bilis ratio , quae, ut id crederent, suaderet, nihil clauufacillus persuadetur quam quod placet. ita Plinistrius, Brixiensis Episcopiis,qtiae ipse non pro babat ea in haereseon censiun, veluti a publica Cluili a-sὶorum omnium fide aliena, retulit, adeo fallaci de turili
interdum judicio, ut quae ille jugulat, Ecclesiam quoquc
damnat se ab omni veri specie abhorreat. Nam ii ei cre-L-ι, . . dimus haeretici fuerunt uui Epiliolani ad Hebr vos, none. . . rom. . Pauli, sed aut Barnabae X postoli, aut Clementis de urbe is , ' RQ ma Episcopi, esse dicunt, Haeretici sint, de errorem, si istum audimus, patiuntur non modicum qui non pu 'λ H ς 7' taiat omnes Psal mos ab udo Davidς scriptos fuisse. Hae-I ἰὰ ..ti. r uis est, at hic quidem censet, itellas in coelum infixas putare ; non de thesauris, locisque absconditis, atque a Deo dispositis,in vesperum jussu D vino repente procedere , illatutiique horis filo lumine cursiim , natalltciit vique simini indictum agnoscere, Iu inquit co Vtra riuus alienumpi sidet Cathobo in Uenitur. Quis Ecclesiam illius seculi adeo deliram Sc amentem fit ille crediderit, ut i ita, Sc alia ejus generis plurima, quae resecra longum cst, inter haereses deputaverit Sc qui iic sentiunt cos Chci. d. . - tholicorum CCCtu D nomine exclusierit Z Huc quoquaui, pcrtii Ct,ut in lii quidem videtur, quod Hieronymus te-T. .ρ. iv. statur, Chrilli Eccletiam credidisse animani humanam
Omne immediate a Deo creari, cum eam in corpius infundit.
Atqui de eo ambig t Augusti inis, quin de palam propen 'an. maii. tη- det in advetiam sententiam , quae statuit animam cum
' corpore simul seri, dc dς patre in filium transire. Hoc
249쪽
2or vero satis ostendit tum temporis Ecclesiam nihil dum rimm ex tradu de ea re desint visib. Ea enim suit Augustini modestia, ..ut sine injuria dici nequeat, eum receptam in Ecclesia creatur esententiam, ut privatae indulgeret, reliqui ct . Sed Hieronymus, commotiore in Rullinum animo, sententiam, qM. I E si ii. in qua plerosque esse videbat ejus temporis Doctores,atota Iesu Christi Ecclesia receptam facile sibi pcrsiuaderi anima, . ,, υ I. passus est. Id vel b aliis adeo non pei suasit, ut etiam an- f εr nis post eius mortem amplius quam qUadragentis, Pru- id. dentius Tricastinus Apiseopus, vir sitis temporibus cele- RUberrimus, hac de re lic scripserit, uir ima de ima, sto. ιμ--, auι caro de carne,na casur,m.rgna inquit quaestio est,a Patrue hair,m fari. bus diu multum ii di ulla,sed absiq; certa desinitione relicta. Ex eodem sonte manavit Ioannis Thessaloniccnsis E pi- iuria quoci christi scopi error si tamen error est dicciuis Ecclesiam tensiere se hi Angelos non omnino esse incorporeos o invisibiles e habe- r. p' .p.ctis re corpora minuta , Ieuxia, quasique ignea ct aerea, Qui νη itain. Elige
enim Concilia generalia Romae ediderunt, privara lianc I di i ejus fuisse sententiam existimant. Si ita se res habet ne- cin . . reseque jam id ex curere necessu habeo apparet sententiae
istius amorem, auctorem illam, ut eam Ecclesiae tribu - αγμικώ --- α ret impulisse. . Nec minus tamen a Synodo septima ma---ν. ,-- ψgm factus est auctor ile, imo inter Patres δc cum Patris clogio, citatus est. Eadem ratione E piplianium excuse qui docet Ecclesiam ab Apostolica traditione habere quod ter in hebdomade convenirct ad sacram senaxin, Nin in .
quod Petavius an satis certoconstet se haud stice dicit. ζαλ. ἡ
ita Auguilinus non semel testatur hanc universae Eccle- Com. P. taet. msiae, ante Cypriani tempora, fuisse consuctudinem, ut venientes ab haereticis, i quibus essent baptizati, in Ecclesia Dinat. .i l.
absque novo Bapti tuo recitarentur. Firmillanus, cujus ' . 7 locus pollea alseretur,in Ciliciae& Cappadociae Ecclesiis: . . , Ibo.
alium ab omni memoria morem fuisse docet. Idem Au-δ p TI.gultinus Hieronymianam Scripturarum interpretatio- - 'nem cum LXX. siqn larum versione comparans. Ecclesia'. h
250쪽
Ponti De ad hoc tantum opus electorum neminem iudicarat praeferendum. Suum nobis & sibi consensentium iudici apro Ecclesiarum illius temporis judicio obtrudit. Ecclesiae enim ipsiae, ubi&quando sic judicarunt Z Nullum Ecclesiarum istius seculi fuisse liuius genoris judicium satis offendit vel siequentium Ecclesia ruin fides; quae Hieronymi versionem, septuaginta abdicatis tandem praetulit. Fulgentius sinim de Augustini de puerorum sine baptismo extinctorum aeternis cruciatibus dogma velut certum fidei caput , proponit , & inter ca censet quibus qui contradixerit haereticus de Christianae fidei inimicus haberi debet, ut est a Petaulo obseruatum. Fi misime in quit tene, ct na utenus dubites, &c. etiam parvulosin c. qui sine sacramento sancti baptismatis de hoc mistranseunt ignis aeterni sempiterno supplicio puniendos. At id dogma neque ab antiqua Ecclesia unquam definitum fuisse vel postoriorum seculorum contraria doctrina satis docet. Venerabilis Bedae errores, quos alibi notat& casPigat Petavius, cjusdem sunt commatis. Habet iii quiebat Ecclesia des Domisum in carne paulo plus quam XXXVII. annis ussue adsuis tempora passionis vixisse. Et mox. Sancto Maidem Romana Uolica Ecclesiae iratares de tenere es ipsis testatur indiculis quaesis in cereis amnuatim in criberesset, ubi lepus Dominicae pasonis in m
moria populis revocans numerum annorum triginta se cro fribus annis minorem quam ab eius incamatione Dionysusponat,annotat. Idem eodotia loco docet. Dominus X U. Luna serta v I .coce astenderit. c. nulli licere δε litare Catholico. Fuse docet Petavius has duas sententias,
quas tanquam de fide Ecclesiς essent tradit Beda, nihil minus esse quam quod ille dicit. EjuImodi multa in Scriptis Patrum obseruabunt curios. Sed haec s meo judicio) satis probant me non sine ratione ambigere, numi tanquam certo vera admittenda ea omnia sint testimonia quς Patres de Ecclesiae sui temporis fide perhibent. Sed cisi, intacto Patrum honore, coacesserimus quic'