장음표시 사용
261쪽
'bliorum concinnatim veluti fabulam explodit, salsoque si 'aliquando irridet. Habitent inquit, obtrectatores suos 'r .f. subsannans in septuaginta cellulis Alexandrini phara, neve s A mla per aut de navibus es funium detrimenta sus irent Eo
rum expolitioncs, quando minus placent nulla religiU- oliv. - .a.
ne repudiat. Caetcri Patres putauerant Israelis nomen significare hominem videntem Deum. Id ipse reprehendit. ' uonvis, inquit, grandis auctoritatismi se eloquetati AE, UT 'sorum umbra nos opprimat qui Israel virusive Ε . . '
ct Angri vel Dei, qui ipsum Israel vocaust,auctoritate ducimur,quam cuiu ibet eloquentiae secularis. Hec ille quς Au ' Wι u. sustinum non deterruerunt quominus in cundem quoque error in laberctur. Interpretatur, inquit, frael vi- 1 sis , I a. Heus Deum. Sic in Epistola i 6. quae est ad Damasiim. E o Tuidam superuitiose magis quam vere no considerantes sex. 'rat. Iidem ferme omnes Adamum in monte Caluariae, si
quo loco crucifixus fuit Dominus sepultum fuisse existi. rarant. Hanc sententiam non solum repudiat Hierony- mus, verum etiam nulla religione deridet. Quidam ex xla, iisdem Veteribus pio assem erga Apostolu Petrum dicebant Comm. 4. in Petrum non Deum negasese homine, esse sensim, Nesiei hominem,quia scio Deum Hoc quam frivolum sitὶ judicium H. l. nasor. e it Hieronymi) prudens lector intelligit. Sic de endunt Apo-ς
solum, ut Deum mendacij reum faciant.Si enim iste Non ne es. C in m. gavit,ergo mentitus e s Dominus qui dixerat, Amen dico ti- bi,&c. Eadem libertate Ambrosium, per Gog apud Egcchielem Gothodam nationem accipientem , rcpWhen G C -νο. I.
dit,& Patres qui ut liberius allegoriis inauigerent per '' Bosra apud Esaiam carnem intelligebant, cum significet 2 's mam de munitam. Facile csset alia ejusdem generis plu- - rima congerere, scd haec ad c ecimen satis sunt. Qui, ' 'henim iam non videt sanctos illos viros, Patres qui prae-Ec Σ
262쪽
Currerant, rerum ad religionem pertinensum in Ecclesia judices & arbitros non agnovisse ξ eorum assertiones pro oraculis non habuisse, sed quam de iis ex ratione de ex Scriptura iudicandis Augustinus nobis omnibus con cedit libertatem sibi reservasse Z Nec morari debemus quod alicubi Hieronymus Athanasii &Hilarii opera videtur excipere cit in Laetae praecipit ut Paula eius filia illius epistolas & huius libros inoffenso decurrat pede.
Hlirario m. t orum,mclula ractatibus,tagora delectetur ingemis, in quo-ud Lati T. i. rum tib spietas Dei non vaciliat caleros sic legat ut magist, q' judicet quam equitur. Primo enim quantumvis quςdam essent Patrum icripta, quibus nullus error contineretur, ut dubium nullum est quin plurima extent eiusmodi
non ideo fit tamen, ut eorum infallibilis sit auctoritas. Quod sunt eius generis inter recentiora scripta, quibus neutra pars ullius circa fidem erroris notam impingit, .& tamen quis nostrum de rebus fidei iudicandi potestatem cis vellet concedere ξ Eadem quidem veritas ut supra monebat Augustinus J at non unquam eadem au ctoi itas quae in libris Canonicis in iis reperitur. Deinde, s. o. --. si fides Baronio ad doctrinam de sanctaTrinitate resti In rc T iri debet dictum Micronymi postremum de ea enim Ve'
o. 1M. E. hementi mine tum inter Catholicos de Arianos contendebatur in quod si generaliter accipiatur selliam comi' ricturi Sunt cnim quaedam .Hilarii in quibus pietas haud obscure vacillat, ut infra docebimus,ac ut genera liter hoc intellexisset Hieronymum demus id enim, naquid dissimulem , videntur ejus verba prae se serre non
est incredibile id ei hoc loco accidisse , quod apse aliis
accidisse non semel notat , nempe ut aliquo judicii crarore lapsus sit. Neque enim existimandum est lianci Hieronymi mentem fuisse , ut nos cum pluris faci mus quina ipse secit caeteros. Augustinus certe negabat nuper sie existimare Hieronymum aliquid de ea re aliter sensisse. Nos verb de tuto de libenter Augustino assentiamurra una cum eo prorsus arbitremur noluisse Hie
263쪽
ronymum libros suos tanquam prophetarum & Apostolorum legi, sed ea lege censeri, qua ille caeterorum P trum Scripta censuit. Quod si sidem Augustino dero. gamus, eam ipsi saltem Hieronymo habeamus, secundo
in Habacuc Commentario. Haec cinquit a me breviter Hi η. ωοῦ dicta sunt.Squs autem his sagaciora frueriora repereris, EG A. ς Πmagis explanationi praebete consensum. Et in Sophoniam codem modo, Hae diximus ut potuimus, interpretationi Tym 7.C. algetoricae servientes Si quis autem magis verisimilia o habentia rationem quam a nobis sunt digeria repererit Elias magis lector auctoritare ducaturea alibi eode sensu. Haec ut quimimω,ut vires ingenioli nos Iri ferrepotueruunt, loquuti ' η in δ' Dmus. THebraeorum o nostrorum varii opinioxes buisti in ' )perfringentes.Si quis melius, o verius dixeritio nos libriter messoribus acquiescemus. Haec ille ; quibus nulla,ut vides, mentibus lingvisve nostris vincula in; icit,ne quae semel Ipse dixerit nos unqua ausimus sollicitare,vel in eo. rum rationes inquirere. Vramur ea quam nobis ipsi P,
trcs concedunt libertate. Fidem ipsis adhibeamus sed ut ipsi volunt in rebus quas rationi Seripturaeq; sipe struunt. Nisi ea prudentia versati ipsi fuissent In Sriptis eorum qui ipsis praeiverant, Origenis Apollinaris Mallorum id genus , istorum jampridem somnia fidem
chri: lianam obruissent universam. Sed nec erudbtionis fama, nec sanctitatis fulgor, nec aliae ejusinodi dotes quibus vetustissimos istues excelluisse nemo negaverit posti rorum oculos sic praestinxerunt, quin vera & sacra quae majorcs docuerunt a vanis de salsis quae iidem addiderunt, sejunxerint. Ergo neque nos eorum qui antem s floruerunt prae stantia deterrere debet quo minus, si quid in eorum sententiis infirmum aut sutile reperitur, Id cum bona auctorum venia omittamus, Vel etiam repudicinus. V ltro agnoscunt ipsi sic homi ncs esse , & nihil humani a se alienum putare. In excusabiles erimus si pol adeo benevolas , dc ingenuas admonitiones eorum
jententias sine prae, io examii vi recipiamus. Ego inquit
264쪽
cat mihi quo G eatur moveri. Primum quia in iis quaesiis falli pagum,multa aute praetereunt, multa quibusdam aliter fanant Eo refero Veterum stud si in monendis sit L culi hominibus ne sine praevio examine di ta sita suli ipe- .rent. Vnde Origenes. Quae audientes ut diligenter atten- dans, ν accipiant gratiam Spiritus e qua dictam est,i r tio Spirituum,ut probari trape ita sariri dili mer ob ervent quaios m Cister quan o veropraedice qua μοι pre-φ ν,. Ποῦ G-tati, ac veritatis. Cyrillus eodem prorsus modo quarta Cathcchesi. Ne mihi isa dicenti simpliciter credideris, i
se i demonstratione eorum quae tibi anMuntio arripias e DIMIn
o. at Script-s, Isidet enim nostrae censerυatio non est ex eloque -π' ιιae facultates ex demonstratione Divinarum Scripturari7. zz VI; si lxiim cum vnia vox eoi nni in Ecclesia personabat nOl hiant Patres sibi fidem haberi de ulla re quam exscriptu- is ris non demonstrassent, quanto minus voluille censen- sint, ut nos absque hac demonstratione cas senten- admittamus quae hodie in mutis eorum Scriptis, praesertim tam multipliciter, quod supra ostendimus, depravatis Sc interpolatis, occurrunt ' Enim verb cum hinc sanctos illos viros se esse homines errori obnoxios e S expendenda esse dicta sita , non pro oraculis liabcim,ibi iis . . .a d/ clamantes audio, inde verti cgregia ilia sequentium . C Vi. seculorum ci sua oculis meis obversantur , Eorum δε- b. κ esse universalis Ecclem legem, onere sarium esse ea
- 'ρουν sequi,non tantum quantum adsensum,sed etia qnantum ad 4. h.γι- vens, T quaecunq, dicunt usque ad ultimum tota retinenda
Cunt,inquam, illa animo expendo, ac inter se contendo,Venit in mentem Pauli de Barnabae hii loria , qui-- M l is cuin Licaonij honores divinos per fas nefasque cx- -- gri. hibere vellent, repugnasse summa vi sanctissimos viros z. legimus, & vestes , quod impatientissime ferrent sibi - cultum uni Dei Maiestati debitum tribui,lacerasse, con- ,Σ ' scissisque tunicis clarissima ad turbas voce inclamasse, 6 ' V i' haec facitis' cr nos moriatissimus, similes vobis bo
265쪽
mines'. Cum enim unius. Dei verbi sit cerib & necessario verum, esse, cumquς huiusmodi esse oporteat id verbum quo fides nostra nititur, quis non videt hominem in gloriae Deo debitae posse isonem mitti, M in eius locum quasi euchi, chira ejus verba pro norma de fundamento fidei nostrae, Se pro judice controversiarum habentur, quae de ea moventuri Itaque si sancti illi viri quae hic apud nos geruntur ea de beatis in quibus cum Domino suo vitam agunt sedibus vident, non equidem
dubito quin falsum illum honorem qui ipsis reclama tibus defertur molestissime ferant, eumque probro ducant , quem scilicet intelligunt sibi tribui non posse, sine redemptoris, cui salutem suam acceptam debent, injuria , gloriaeque eius, quam millies se ipsis potiorem habent , detrimento. Quod si e tumulis, in quibus.qui
quid corum mortale fuit jacet, vocem edere possent nobis proculdubio ob tantum errorem succensierent gra-
villiine, verbaque quondam S. Pauli Inclamarent. Hui. quid Mec facito'nos quopi homines, similes vobis aeque modi tale iisdemque vobi cum a portibus obnoxij fuimus.Verum quid opus est eorum sepulchra re de te, vel sanctas corum animas de coelo in terram devocare , Cum voces
illae tam clare etiamnum in iis ipsis libris persenent, quos per summam imprudentiam super solio uni Dei verbo. debito collocamus Z Quae fuerit Augustini , quae Hieronymi sumtuorvin totius Ecclesiae Occidentalis virorum de hoc capite sententia supra vidimus. Nulla est invidia cum tantis heroibus sentire, vcl quid cum cis sentias ibbere eloqui. .
Sed antequam ultra pergamus operae pretium est paucis expendere ac dissoluere quiddam quod hoc loco, non sine aliqua veri specie objici posse videtur. Nam si non ea est Patrum in fide definienda quae iis
vulgo tribuitur auctoritas , cur ergo, inquis , Patriana sententiis ac testimoniis in suis de religione di siputationibussit iantur & Attianasius & Cyrillus, es ipse ille qui
266쪽
nuper a nobis memoratus est Augustinus t Praeterquam 'quod recte nonnulli annotarunt, eos non aliter fero quam ab adversariis provocatos in hanc arenam descendere,hoc insuper moneo, nos, tametsi negemus Patrum
auctoritatem ad fidei caput probandum iussi re , non ideo tamen prohibere quominus illi legantur & allegentur. Sapientum Ethnicorum Scripta , Sibullaruinoracula, & e libris Apocryphis petita testimonia Lepe citant Patres. An ideo ista pro fidei sundamentis habuere, quibus religionem nostram tuto superstrui putarcnt Absit ut de iis tam male sentiamus. Verbo Divino fides illorum nitebatui sed ut fulgorem eius in aperto p nerent , discipllnas scientiasque humanas perscrutabantur,&liac inquisitione ostendebant lumen illud ex alto isibi revelatum etiam in scholis humanis , ut ut caliginosis,aliquo gradu lucere ac veluti micare, si nulla nisi humana testimonia attulissent, ne unum quidem ad fidem convertissent; Sed postquam e revelatione Dei fidei nostrae argumentum hauserant, sapientiae fuit, eius, non quidem veritatem, sed sipiendorem ex scintillis illis quet in animis hominum emicabant probare. Eandem fere Augustinus, Athanasius, Cyrillus S multi alii in Patribus citandis rationem sequuti sunt. Postquam enim gratiae Divinae necessitatem , de essicaciam, consubstantialitatem Filij cum Patre ,& unionem duarum in Clui
sto naturarum Divinae revelationis auctoritate constituerunt , varios e superioribus Doctoribus locos deinceps ,veluti auctarium & corollarium , asterunt, ut d
ceant illa dogmata ita clare in verbo Dei haberi, ut ab omnibus majoribus in eo visa& agnita fuerint; utili f. ne consilio, & ad sidet nostrae solatium accommodatissimo. Quid enim animo fideli suavius atque jucundius accidero potest quam si recognoscat viros Ecclesiae principes, sanctitate&doctrina celeberrimos , iam olim in
cademide siluisto ejusque gratia, sententia fuisse quae hodie apud nos obii stet ' Sed ex eo a sequitur, san '
267쪽
ctos vIros ea fidei capita, etiam nullo In scrIptutis Canonicis fundamento niti, neque uspiam alibi quam in Majorum suorum Scriptis extare comperissent, ea nihilominus, sola Majorum auctoritate permotos,credituros M amplexuros fuisse. Palam testificatur Augustinus , cima ita se res habet, nulla invidia posse eos scjici, neque tum sine nimia credulitate admitti. Nimiae enim credulitatis est aliquid sine ratione credere. Quod vero sine Scriptura vel ratione in medium astertii id diserte negat Augustinus hujus esse auctoritatis ut credi d beat. Hominum crgo asseruntur testimonia , lapia adprobandam fidei veritatem, sed ad eam illustrandam, ubi semel probata est. At non jam de illis capitibus, quae in Ecciesia Romana creduntur de decentur illustrandis agitur,de rebus ipsis quaeritur quarum veritas in
Conr Ovcrsiam vocatur. Docete nos inquiunt Prote
stantes vel cx Scripturis vel ex necessat iis rationibus esse aliquod Purgatorium, Eucharistiam non esse panain,P . pam esse Ecclesiae Monarcham, si hoc semel praestiteri- ais non repugnamus quin deinceps suo ordine quaeraturnum tertio de quarto seculo eadem veritas, de qua internos convenerit, in consesso fuerit, Vt hinc incipiatis non sinit ipse rerum naturalis ordo. An res sit statuendum est prius quam an credita suerit inquiramus. Quid enim juvabit demonstrasse sic sensisse Veteres , si nulla apud eos extat ratio qua ad idem sentiendum comm veri queamus; Quid vero erit incommodi si in ea sit ille
sontentia Vcteres nesciamus, modo rem se ita habero Mapud nos constet; Iam quod a nonnullis, ut Patres de controversiis summi judices constituantur,as ferri video, Sisinnium, scilicet , Nouatianum , cj iisque Episcopum Agellium, auctores fuisse Constantinopolitano Archiepiscopo Nechario,& Imperatori Theodosio ut quaerere- H. turas Ari. nis recipcrentne eos qui ante oborta Eccle- μ' sae distulia interpretes ac doctores fuisssent Scripturae sacrae, id cst, num eorum judicio stare vellent, id, impiam,
268쪽
totum nullius apud nos momenti esse decet. Consilium :enrna fuit hominis veteratoris, & qui de schisnatici que merito suspiceris dolo,ac istis solenni fraude vel grassari, . Vel ludere potius voluisse, quam ex aequo & bono in hocinegotio versari. Si ea fuit legitima methodus, cur tot Catholicis Episcopis non venit in mentem p Nesciebant illi, scilicet, quibus armis adversus Ecclesiae hostes pugnandum csset. Unus repertus est adolescens schissematicus, qui nostros veram disputandi artem doceret. Quae si probata fuit cur Gregorius Nazianzenus, cur Ba- , sitius, ut alii sexcenti, qui in confutandis illorum temporum Arianis operam posuerunt, Scripturas ferE solas contra haeresin adhibent' Nimirum sancti illi viri dum sic agebant & Christiano candori obsequebantur, qui praeter Deum nullum alium habet fidei ducem ac magistrum , & Ecclesiae sapientissimὰ consulebant. Nam si auctoritatibus humanis decMenda filisset ea controversia non video quivere praestari ac demonstrari potuerit quod ille de Novatiani grege nugator iactabat,Neminem unquam Veterum ausum Disse dicere Filium Dei ex aliquo, o - 2 4 priscipio ducere originem , cum in antiquisti motum Pa-ι -- ἀπ-ν trum libris durae δί incommodae de hoc argumento lo-
uita cutioneS etiam num occurrant. Quin δί Veterum t
stimoniis pugnasse vi plurimum Arianos ex Athanasio, Hilario, allisque non paucis discimus. Sed nimium diu immoror in ea refellenda historia quam Cardinalis ipse
Baronius explodit velut fabellam , a Sozomeno Novas. I. x .ρ sis. tiano in Schismatis sui gratiam confictam. Vincentii ci
jusdam Lirinensis, E libello quodam quem plurimi fecit
Gennadius , locus videtur majori consideratione di νενων με. gnu S. Is ergo postquam dixit sede iis tantum Patribus
- i agere qui in 'o communione catholica sanae sapienter,
ν. constanter viventes,docentesis permanentes , vel mori in
V ' β M. Christo Heliter, υel occidi pro Chresto feliciter meruerint, subjungit, quibus hac lege creden si est,ut quicquid vel om ne vel plures,uno eodemquesens vanifeste regum ere '
269쪽
severante velut quodam consentiente sibi magi rorum concilio,accipiendo,tenendo,tradendosirmaverint, id pro sed bitato rasoque habeatur. Verum quam nonnulli Patribus tribuunt siti minam in fidei negotio auctoritate locus iste adco non confirmat, ut me quidem de ea vehementer
dubitarc cogat. Ex illis enim patet hunc Scriptorem non quaero jam quo animo atque consilio sid in primis optasse , ut apud Patrum tribunal omnes de religione controversiae judicarentur, idque ut impctraret omnibus modis contendi isse, quo corum de rebus Divinis judicium in fallibile censeretur. Atqui tota isti his in hoc argumento oratio sic aestuat , sic anxia, sic perplexa est, ut satis apparcat hominem id quod cupiebat sensisse ac vidisse ipsum a vcro alienum esse. Tam sollicite enim propositionem sitam circumscripsit, ut si in Patrum sententiis vere inveniantur conditiones , quascunque ille
requiri vix putem quemquam fore adeo cautum ac sus Picacem , qui in eorum sententia , his quidem legibus, non conquiescat. Sed ex.alia parte , quas Vincentius iste ad hoc ut Patribus tuto credamus, exi gli conditio . . s cas in unum concurrere usque adeo dissicile est , ut nulla sipes sit haec unquam,quae ipse fingit cxempla, in rebus humanis repertum iri. Primo non aliorum in hoc negotio testimonia adhiberi vult quam eorum qui, non soliun vixerint,sed etiam docuerint, &, quod majus cit, permanserint in fide , atque adeo in communione ca-
tholica. Sed ne sic quidem satis se tutum putavit. It que novo quodam trium c ut sic dicam adverbiorum vallo se munivit, ut scilicet ij quos ad dicendum testimonium admittit, vixerint ,&docuerint aucte , sapie
terio constanter. Sed nondum finis: his omnibus illud postremo adjicit, ut vel pro Christo, vel certe in Christo, mortui sint. Si vixerint, & non docuerint, vixerint de docuerint, sed non permanserint; vixerint Sc docuerint Sc permanserint in fide , sed non in communione;
aut in communione, sed non in fide Ecclesiae catholicae;
270쪽
aut si In ea vixerint & docuerint sancte, sed non sapienter I vel contra sapienter , sed non saniste : Denique si praestitis istis omnibus , neque in Christo , neque pro Christo mortui fuerint, non possunt, si quid iste noster Legislator sapitὶ testimonium in hac causa dicere. Hic
quidem tuto, ni fallor , poterat consistere ac quiescere,
neque opus erat ut anxie etiam testium testimoniorumque istorum numerum praescriberet. Quis enim est Christianus qui non ultro fidem adhibeat sententiae eius viri, qui sancte, sapienter , . ω constanter vixerit & d cuerit , dc permanserit in fide & communione Catholica ' Iste quidem, quem talem esse sciero, non dubitabo quin vera de religione dicturus sit. Quomodo enim iapienter ω constanter docuisset , si falsa ulla dogmata docuisset 3 Nihil ergo homo iste aliud spondet nisi futurum ut non fallamur si modo nulla nisi sancta de vera dogmata ad mittamnse Sic solent pueri ludere, dum te negant moriturum, si modo cibum semper sumpseris Neminem nunc putem tam duro S iniquo esse animo, qui non ultro de fide sita sit compromissi rus apud hominem quem compertum habuerit ejusinodi revera esse,
qualem nobis describit noster ille Lirinensis. Sed cum in primis de teste constare debeat, priusque sciendum . sit, qui qualisque sit,quam ipsum audiamus, superest ut,
antequam Patri ulli aurem praebeamus, certo atque indubitato teneamus eum iis omnibus quas Vinccntius .
requirit conditionibus ver E praeditum fuissb. Amabo, qui ea de re nobis constabit 3 Quis nobis fidem faciet vel Athanasium, vel Cyrillum, vel alium quemvis Veterum Scriptorum vixisse, docuisse permansisse , mo tuum esse , sancis, sapienter, constanter in fide & communione Ecclesiae 8 Non aliter de his cuiquam constara . potest nisi qui in istorum Patrum vitam Sc doctrinam accuratissime inquisierit. Atqui id nunc post duodecim undecim ve secula inquirere & serum cst,&, ut loquuntur impossibile. Ac ut possibile esse finxeris, superva