장음표시 사용
271쪽
caneum quidem suturum nulliusque ad VIncentIanas
rationes usus manifestum est. Patres enim testes advocat ut ex iis veritatem discat. Vt autem legitime ii
quiramus an iis conditionibus , de quibus supra actum est, praediti fuerint, ante omnia necessarium est ut de veritate ipsa nobis constet. Hanc niti tencas scire non potes an sancte, & sapienter docuerint. Quod si apud te quae sit veritas jam constitutum est , ut ad eam discendam ipses audias nillil opus est. Usui tamen osse poterunt in illustranda & confirmanda hactenus cognita ver Itate , non ut ignotam ex iis discas Quod si alio sensu pronuntiatum illud intelligas, sapientiamque , sanctitatem , fidem 5 communionem catholicam, do quibus agit, pro umbra tantum , rerumque istaru in cortice , promiscuaque , leui & ex fama tantum audita rei notitia accipias, falsum erit evidenter quod ille pronuntiat. Qui enim specie tenus tantum,& non icipsa conditionibus illius praediti sunt, ij no sunt idonei qui testimonium dicant, multb miniis qui de rebus fidei judicio ultimo, & a quo provocare non liceat,
statuant. Itaque Vincentiana propositio, si praecise ut sonat,accipiatur , supervacanea aut impossibilis est. Sinde cius sensu aliquid remittas, falsa. Eadem considera da sic se offerunt circa conditiones quas in testium iit rura numero S testimoniis requirit. Vim enim leges non concedit, nisi iis rebus quas, vel omnes, vel plerique asset uerint.Si per haec vel omnes Patres qui fueruόt, vel eorum saltem maximam partem intelligit, ad im- pestibile nos adigit. Patrum cnim qui fuerunt pars maxima Sc sorsim potissima nihil scripserunt: ex iis qui scripszrunt, quam multos vel tempus absumpsit, vel hombnum fraus suppressit, aut deprauauiti Prorsus ergo impossibile est ut quae, vel omnium, vel plerorumque Patrum sententiae suerint hoc sensu pernoscamus. Quod si hanc patrum , vel universalitatem, vel maximam sal
rem partem,ad eos qui hodie extant, id est quorum mo-
272쪽
numenta supersent, vel quorum in historiis scriptisve
aliorum mentio fit, restringas, restabit constituendum, an nulla aetatis distinctione omnes promiscue sententiam rogari velis, an in varias classes pro seculorum ratione distribui malis, ita ut in unum conjungantur ij omnes qui eodem seculo vixerint,sirmumque εί ratum habea- rur quod eorum maxima pars confirmauerit. Vtrumvis
eligas, judicium de fide Christiana fortuitum fiet ; ex
variis enim casibus quibus aut perierint, aut conseruati fuerint Patrum libri pendebit. Esto enim praeclara hac methodo dogma aliquod controversum comprobatis Vincentius ; tam optatum successum igni, aeri, aquis, tincis, vel cariet , quae Scriptoribus pepercerint, aut eos qui cum adversariis suis faciebant absumpserint , debebit. Abique his foret in haereticorum censum resciendus fuit. Sic eadem pene ratione fidei capita definientur qua lites olim nescio quis decidisse dicitur, sorte, stilicet,atque alea., jactis tesseris lusoriis. Expende sodes qui quantusque labor futurus sit,omnium seculorum
Patres , vel sparsos in unum colligere, collecti; sque promistue nullo diserimine consulere, vel pro aetatum ra tione in certas elasses distributos sententiam rogar
Quid vero fiet si quod nonnunquam accidere polle in sta docebimus plerorumque sententiae, vel Scriptura vel Ecclesiae adversari comperientur' Sed & iniquissi-naum est corum aequari sententias qui docti ina, sanctitare., integritate merito denique , valde dii pares fuerint Rhericium, verbi gratia, illum quem salse sugillat Hieronymus eodem cum Augustino sustragi j jure gaudere, vel Philastrium & Hieronymum eodem ordine censeri. Et inter Patres cuius unius sententia pondere & pretio
Centum alios vincit. Decernit tamen Vincentius si ultragia non expendi sed numerari, tantique esse )ubct apud nos aereos, quanti aureos nummos. Denique ut Patres
ipsos caetera inter se aequales fuisse fingamus , Patrum certe sententiae aequari non possunt, immani ut plurimum
273쪽
mum discrimine inter se distinctae, quarum aliae, ut ita dicam, pro tribunali, inspectis omnibus litis firmame
tis atque documentis, auditis ambabus partibus, accurateque expensis totius causae momentis , rite ac legit, me pronuntiatae; aliae temere ac tumultuarie, ab aliud
agentibus emita potius quam dictae sitnt.At Vincentius, ut ab hoc postremo incommodo sibi ca eret, decernit ut maximae istius partis, quam ad ciusmodi auctoritatis fastigium evehit, sententia firmata fuerit manifeseste . Dentero perseveranteriita demum pro indubitata certa, rataque habeatur. En tibi novus labor, noua de integro superanda dissicultas. Amabo enim, cum Patres sitas e sepulchris excitauerimus, ut nos quid de religione olim senserint doceant, qui nobis constare poterit an quae incorum libris nunc legimus huiusmodi sint quae nianisscse frequenter π persieveranter firmauerint, necne ' Quod si
in co,quod iste fingit, Patrum Concilio, iis suffiagii jussuam vel manifesta expressisse,vel frequenter confirmauisse, vel denique constanter retinuisse,tuam fidem,le- r, quis denique ex tanto numero supererit, cui su
fragij ius tuto deferri possit' Fidei quidem symbola, ac
prima quatuor Concilia , quae Protestantes ipsi quoque agnoscunt, suum in hoc judicio locum habebunt atque tuebuntur. Caetera ver5 Patrum dicta pro sententiis ac judiciis in hac causa censeri his prosccto legibus non licerivi vel ex iis patet quae in priori operis parte disputauimus. Atque ita iam , ni fallor, satis manifestum est Vincentianam illam methodum, vel plane impossibilam, vel valde periculosam esse. Quo sapientissimum Augustini de Patrum auctoritate judicium magis magisque confirmatur ; Cum enim qui aliter de iis judicat
Vincentius, in ea se incommoda induerit quibus efficitur ut eius sententia , vel liquido falsa sit, vel certe obscura & inanis, vel denique maximis periculis obnoxia, apparet eam ex uno aucraris studio, non ex ulla silida .
274쪽
ratione natam esse: In qua expendenda paulo diutius immorari libuit, quod eam multis, S quidem eruditis, P. en. nimium placere videam. Alioqui post luculent diri in I O Augustini Hieronymi judicia nihil erat quod dc unius Lirinensiis Monachi sententia laboraremus. Sed antequam caput hoc concludo juvat in ipso
Vincentio utramque, id est suam & Augustinianam in rhodum experiri. Negat Augustinus nos ulla cuiuscunque auctoris sententia teneri, nisi quἰae vel Scripturarum eanonicarum apctoritate , vel aliqua ratione probabili constituta confirmataque fuerit. Hic ver6 Lirinensis remites quam vel Scripturam vel rationem attulit qua suam illam assertionem nobis probaret e tam ergo liberum est ex Augustini lege S praxi repudiarc, praesertim clim repudiandae certa ratio sit, cuius constituendet nulla,vel ab ipso auctGre , allata est. Vides ex Augustini decreto nullam esse apud nos denaere sententiae Vincentianae auctoritatem, quantumlibet fuisse finxeris auctoris inter Patres nomen. Sed jam de Vincentio ex
propria ipsius sententia judicemus. Vetat Scriptoribus fidem adhiberi, nisi qui ad mortem iis tu sancte & sapienter vixerint & docuerint. Quis idoneὸ cavebit i sum sic de vixisse & docuisse ξ Quis confirmabit non iste eum haereticum haereticorumve fautorem iste cnim,quisquis do caeterosuerit, Semipelagianis, qui tum in Galliis Augustini memoriam proscindebant, qui qua ab Ecclesia damnati sunt haud ob ure fluet,& ex Commonitorio apparet,quo loco licet tacitis virorum nomi-UIntihi. Li. nibus innuit, quae Pi osper& Hilarius apud Coelestinum rin.in Comm vi Gallorum Massiliensium nouitatibus criminati erant,
ea falsa fuisse,& Gallis per calumniam assicta. Quin de
P s. 19... Hunc earum adversus Augustinum objectionum aucto o P-ὸ - - rem quas Prosper confiitat de Vincentian. u in scri bit nomen ipsunx clamat. Suspicionem etiam plurimum inter Mi augent laudes quas in ilium confert Gennadius, quζm
275쪽
tanti facit Pelagianorum Patriarcham Russinum, Aqui-leensem presbyterum cum eum non misimam parte Do .c. . --ctorum Ecclesitae vocat, aperteque eius adversarium Hie- A ,-'. r etcronymum tanquam invidum, & calumniatorem criminatur; tum ex eo quod Augustino iniqui illinus est , & in cum sane impudenter torquet S. Spiritus apud Salomo- G. M. nem dictum. In multi loquio non deerit peccatum. Quo fit ut satis mirati nequcam Carditastis Perroni j temerita- , α.tem,qui hunc seriptorem ut plurimum cum Sancti Vinccniti Lirinensis elogio laudat pessimo exemplo, in Divorum numerum roserens Scriptorem de haeresisti sipectum. Cum ergo is fuerit Vincentius, non est mirat dum quod tanti faciat Patrum judicia , quorum auctoritate nemo ne seit Pelagianos de Semi-Pelagianos abusos fuisse. Clim enim iis qui de hoc algumento ante Pelagi j tempora seripserant multa incautius excidissent, . quae orthodoxis negotium facessebant, ea in compendium suum vertebant Pelagiani&Massilienses. Sed e si Vincentio nihil eorum defuissetquς in aliis ipse ad hoc requirit,ut testimonium in hoc negotio idoneum serre possint, ne sic quidem ullius ponderis esse potest ista eius sententia quae apud eorum qui ipse si periores fuerunt Patrum neminem occurrit; praesertim diserte repugnantibus Augustino & Hieronymo, in locis quos supra ex ipiis protulimus , quae denique obseuritatibus & ambiguitatibus inexplicabilibus laboret. Itaque quamvis Du-ι renca ritus cr doctus, quamvis Episcopus,quam ris confessor o ma '.
i quod non est. fuisset,isa tame eius sententia, ut iplius verba hic usirpem inter proprias o occultas ct privatas
opiniunculas a communis, publicae ct generatissententiae au LIoritatesecretosit. Stemus ergo potius in hoc argumento Augustini j iiiicio, cuius de ratio evidens, S auctoritas infinitis paras angis Vincentiana superior es L Nulli ergo Patrum sententiae, quam ex Scriptoribus Canonicis vel probabili ratione non confirmaverint,in posterum fidem
276쪽
Ratio' III. Patres ea ratione scripsi se ut manifestum fi
lis interscidendum, de Religi me pronuntiare non.
fuisse pro 'suum. Eorum in quibus lapsi: su tu,
G errauerunt exempla quaedam. Srum quisquis diligenter eam rationem experP-derit qua Patres in scribendo usi sunt, is nullum aliud in hac causa testimonium desiderabit. Scriptorum ipsbrum ratio satis perspicue testatur plerorumque
eam mentem fuisse non ut placita nobis sola dicentium auctoritate suis illa pronunciarent, sed tantum ut sitas. in varias Religionis partes nobiscum meditationes com municarent, ea lege ut liberuin nobis csset cas, prout commodum videretur, examini subjicere,admittere, vel
repudiare. Diserte id professus est supra Hieronymus,c sim ageret de ingenio & ratione commentariorum in S. Scripturam. Si aliud filisset corum consilium, tempus non trivissent quod plurimum faciunt in colligendis . Variis aliorum sententiis. Haec diligentia in Doctore laudem meretur, in iudice ridicula est. Neque vero corum stilus iudici convenit. Illa quae Patribus familiaria sunt, partim , ut sipra diximus ex ornamentis Rhetoricis, partim ex Dialecticis tricis & aculeis contexta involucra nullum in iudicium sententiis locu habent Quis cnim pigmenta ejusmodi in Senatusconsulto, vel irrnu do te stimonio adhibentem ferat 3 Sed illa privsertim iincuria, securitas, S negligentia, quae in iis libris cernitur qui nobis pro norma fidei nunc obtruduntu ) hoc ipsum quod diximus luculentissim) docet. Gedibilenecli homines adeo exquisita fractitare illustres, si veram ;&persectam fidei normam posteris tradet e in animo habuissent, in tanti momenti negotio adeo pristincto. iE
277쪽
P A T R. V M. . '23s versaturos suisse ' Nec sine, sine summa eorum Iniuria, fingi potest ipsos aliter in id indubitutos quam oculis
apertis, mente composita & attenta, sitammaque cum omnium animi facultatum contentione, ne quid eis excideret quod , vel ab ipsorum sapientia , vel a fidelium
commodis allenum esset. ludices, quorum vel medio cris est .ae luit. is , non aliter de Titij M aeviique bobus, fundo , aut stillicidiis pronunciant. Quanto magis ea-3 dem maturitas,cademque glauitas hic requiritur , ubi agitur do side, de anima Si de salute aeterna totius generis humani Z Absit ut existimemus sanctos istos viros de luiiusmodi causa , nisi summa cum diligentia , tum attentionc judicare instituisse. At manifestum est pleraque quae supersunt corum volumina vel negligenter, ' vel ut mollius dicam secure conscripta sitisse, siue ipsi mrerum inuciationem,sive ordinem aut elocutionem spectes. Si ergo eius sanct itas S sapientiae, qua floruerunt, laudi favemus, profecto statuendum est nunquam coslioc consilio ita scripsisse , ut judicio omni provocatione 4mjori, de fidei capitibus deciderent; vel ut quae di- . xissent,ca a nobis haberentur pro totidem Senatusconsultis , vel edictis Praetoriis. Fatendum est quod res cst, corum monumenta nihil aliud esse quam litteraria variet indolis,cae concursu variarum occasionum nata opustula, pro temporis, ingeni j, & aetatis rat ione magis misisve clucubrata. Q anquam autem ille accurationis &malui itatis neglectus sitis per se pateat cuilibet non OCcitanter Pati cs legenti Pattamen, ne quid sine probatio- me affirmare vidcar, huc quaedam citis specimina in me- , dium asserre constitui. Prina 4 ergo inter Patrum opera non pauca occurrunt raptim scripta; quaedam ctiam ex tempore effiasa, adcύque clusimodi ut admodum probabile sit auctore ipsos multa in iis fuisse emendaturos, si recognoscere li rii. . Ascuisset. Hieronymus Prologo in quas lana homilias quas ' mmit.
Graecis Latinas seci cat dicit, Origenum eas cx tem -- έ
278쪽
pore in Ecclesia peroravisse. De his ille nos monuit: sed quam multa sunt ejusdem generis inter Chrysostomi, Augustini de aliorum sermones, quos cum vulgo putemus maturE & per otium meditatos, digestos & elaboratos,vero fortasse propius est subito , ex aliqua occasione in lucem editos, citiusque natos quam conceptos. Hieronymus non semel testatur se quae scribit raptim &properanter dictasse. ita ad finem prolixa: illius cpisto Na . λ ii, δd Fabiolam mist,sb eam ad unam lucubratiun ad Fab. T.3. culam, cῖm jam funis solveretur e littore, dr naturae crebrius i. h. . . Dclamarem propero siemove dictavisse ait. Et quod longὰ
majoris est momenti) trium Salomonis voluminum Pro- T verbiorum, Ecclesiastae oe Canticorum interpretatio-- ,1ἐ.L.M. is tridui opus vocat,quibus tamen accurate & attentc lege- νηο-b. T.3.dis propter difficultates quibus scatent, sitie voces S
it ' β' phraseologiam,sive res ipsis sipectaέ vix mensis unus sitis sit. Et tamen,si vera sunt Ecclcsiae Romanae decrcta, exiguum illud tridui opus adeo fausto sidere natum est, ut non soliun probatum & maximi factum sit, sed etiam a Concilio Tridentino in Canonem relatum. An Domini nostri consilium fiterit,ut hic Hieronymi tam praeceps labor pro suo verbo haberetur, quςrant quibus vel lubet vel vacat. . Ego sine cerib posse videor lac gare. Hieronymum id unquam vel cogitasse vel sperasse futurum,ut in isto ordine collocaretur aliquando illud suum optis, qudd non sit verisimile ipsiim, in eo elucubrando opusculo,quod tanti olim futurum praevideret, non ali quanto plus & temporis & operae positurum suisse. Ita sit interdum utres quibusdam ii pra spem &vota cedant.
Ii Idem de alio suo opere inquit. Extemporalis eis dictatio, tanta ad lumen lucernulae ac litare proluse, ut nota riorum manus tingua praecurreret, sesigna a urea verborum vj aft..i Volubilita sermonem obrueret. Alibi, opus maioris nao-ν.. n μη b. mcnti, Commentarios scilicet in Matthaeum, cadem; ratione excusat; quod temporis angustiis coactus Dei it . eos summa celeritate diciare. Et Plaefationem secun dum
279쪽
sum Commentarium in Epistolam ad Ephesios narrat, se inscribendo interdum per gulos dies usique ad nume.
rum misie versuum pervenire. Brcuiter ne si omnes ejusmodi locos commemoravero lectori taedium aiferram,
Hieronymo solennis est illa excusatio; vel ab ea orditur, vel in eam desinit in plerisque suis lucubrationibus; vel urget tabellarius, vel ipse allis occupationibus avocatur, vel aliqua alia de causa festinare cogitur, omnia subito& cursim facit. Interdum animus morbo dejectus jacet, interdum lingua ex Hebraicarum vocum pronuntiatione rubiginem contraxit; stilus nonnunquam solito tar- Ndiorcst. Tuam fidem , Lector, si quicquid scribit pro. oraculo laabendum putavit, nisi quaedam excusari, quaedam condonari voluit , quid illis omnibus opus fuit ZQuis unquam judicem temporis angustias excusantem audivit 3 Haec in judice defensio crimen est ; quod hoc ipsum , cursim nempe & festinanter iudicare, sit culpa gravissima. Mihi quidem Patres isti iudicum dignitari,qua nos eos, velint, nolint,donamus, non videntur clarriusi cnuntiare potuisse, quam dum ita scribunt aclo. quuntur. Sed vel tacente Hieronymo s quanquam quae ille de se nos monet ad iudicandum de caeteris Patribus facem praeferre debent qu in parum temporis ac curae in plerisque operibus tuis adhibuerint Patres ipsa per se loquuntur. Alias qui tantis . tamq; in omni litterarum genero versitis Scriptoribus, tot,siue in Historia , siue in 'Glammatica, siue in Philosi,phia, siue in aliis Disciplinis ci rorcs, licci leviusculi , excidissenti Eorum quaedam exempla huc reseram,non ut quicquam de magnorum isto tum virorum laude deteram, Vcluti eos minu - Α . . Harum illarum rudes & impcritos filisse putem , sed ut 8o. s. eos in scriptis suis non sempcr omnes ingenii sui vires a i explicuille doceam, & quandoque, neque totam suam ἰωz: me industriam lucque omnes fias horas iis condendis adhi-lii butile. Patachronismos immensios & sequentes hic mitto, ut quum Iustinus scribit Davidem mille &quin-
280쪽
et ri gentis annis ante vixisse quam Christus homo factus A. crucifigeretur; cum cx letae temporum & histortis, qua'. sacris, qua profanis, facile sit colligere a morte David Is- usque ad Chrillum natum circiter mille & viainti itin-
At que aut triginta annos tantum esti axitie. Cum Epipha L. PIis .iis nius scribit ' Mosem anno a latis trigesiano ex AEgypto Mim ι. m. prosectum Cum lsraelitis mare iubrum pedibus ingrcs suin, tellante contra S. Scriptura tum octoginta annos p. 369 C. natum fit Ge. Cum resert b Hierosblymorum sub versi nem ad quintum & sexagesimum annum a Christi pessione. Chrysi, stomus scribit suo tempore quingent ib. mum agi annum ab Hiero blymae a Tito excisae clade. est, . Σ. ι . . licin in a quo Paulus vixit annos praetcitisse quingentos. 'o 37, i A libi quadringentos annos ab illis temporibus ad suam,' V, ' memoriam putat. ς At vero constat annos ab illius urbis 4Gom i s. r. . clade ad Chrysol tomi exilium non plures quam 3 3. aut, qRodd ipse semel tetigit, scribens L ,oci. e Li Ch i-anacsu amplius a quo Hierosolyma excisa erant. Ideii. o Σ Declitam mille post Davidis mortem annis vixisse
. 'T. ρ is, ait, S inter quos ne oo. quidem annos intercessisse con-s stat. Et in genere veterum omnium Chronologia mi-h-rum in modum involuta, SI supina, & incondita est , Scso T. 3 ρ. io i7C pleraque a vera temporum ratione alienistima ut notant&fiise probant recentiores omnes Scaliger, Petavius&.o b um alii. Sed cum haec prae lumina tenuitate nonnunquampci spicocillimos fugiant, & in iis aliquando citam diligentis limi quiq, hallucinentur, pluribus in iis inquiren .i m, dis Cipei sedeo. Sed en tibi in aliis argumentis quae ho
i una Sciaptoriun securitatem perspicuo evincant. Iulii-- . .r. ia nus agens de VCitione Septuaginta interpretum diciti Ptoloniae in Egupti Rcgum legatos ad Herodem lu-
Ais'i .i , .αν. daeae Regem misinc;cum caetra dubium iit Legatos illosi ' i 3. missos fuisse ad sumi im Sacerdotem Eleazarum, dii centis V quo Jexcuriit annis , antequam Herodes regnaret in Iudaea. Epiplaantus tribus aut quatuor locis d. - cui Peripateticorum de Pyrtiagoraeorum eandem suisse . in