장음표시 사용
331쪽
PATRUM. alanon obscurὸ, quod antea diximus, statuit diversos serere sugentium gradus. Eam quidem Hieronymus, etsi pro ingenio S more sito, acerrime neque semel insectetur, penitus tamen damnare non est ausias. U.elicis non e .imur nquit 'tamen damnare nonpossumus, quia N . - . - multi Ecclesia suorum virorum se Martyres ista dixerunt, o usui que insuo siens abundet, Hr Domini cuncta iudicio Di reserventur. Vnde patet ut id obiter moneam in sententiam de fide aliquam Patres non semper eodem quo nos gradu habui si in Hieronymo enim tolerabilis error est qui hodie non serendus censeretur. Si regeratur Ecclesiam sequentium seculorum curia errorem damnavisse ; quid hoc aliud est quam agnovisse, si iasisseque posteriorem Ecclesiam , quod complurium Patrum consensus non sit idoneum veritatis argumentum ' Si alitercensitisset Dionysius Alexandrinus, nunquam ille adversus Ire n. eum de hoc capite seripsisset, quod ab eo faciunt testatur Hieronymus' in altero locorum proximἡ ex eius Commentariis citatorum. Quod si selius', 'cr. ictoritatis ratio habenda est, eam vim non habet Eccle-μ 0 Gisiae posterioris iudicium, quae liquido ac indubitato do -ccat quid in hac quaestione verum sit. Sequentis enim Ecclesiae praeferte sententiam nihil aliud est quam auctoritatem auctoritati opponere, non autem nodum sol
vere. Vt non putarunt Dionysius Alexandrinus, Hieronymus, Gregorius Nazianetenus de alij se Iustini, Irenaei, Lactantij, Victorini, Severi S caeterorum vetustiorum auctoritate teneri, ita neque nos ipsorum iudicio
obligari par est. Neque enim istis posteri maiorem de- bent reverentiam, quam ipsi maioribus suis debuerant. ἰOuinimo videntur ipsi maioribus sitis plus deferre debuisse quam nos ipsis debemus, quia quo imagis a tempore Apostolorum receditur qui fons est& origo totius Ecclesiasticae auctoritatis eo magis decrescit ac minia, tur Doctorum Ecclesiasticorum gratia & auctoritas. Si
Antiquitas ivli dicebamus θ veritatis nota est, nihil ecti
332쪽
majori veneratione atque honore dignum quam quod' antiquissimum. Haec instantia, si vel una esset, satis thmen ostenderet plurium Patrum consensum nullius esse ad fidem constituendum auctoritatis. At aliae multae supersunt quarum nonnullas hic subjiciam. Iustinum, frenaeum, Tertullianum & Augustinum supra audivimus negantes coelum ante diem judicii reserandum; fidelium interim animas, paucis, peculiari quodam prisui legio, exceptis, in quadam subterranea custodia omnes detinendas. Quaestionum de responsionum quaeris. .a sub lustini nomine feruntur Auctor ' in eadem est sei ,' - , tentia, ut patet ex responsionibus ad quaestiones LX. δί
L XXI v. Ac ne tempus in describendis auctorum locis frustra teramus, illud in genere aio, Veterum plerosque hanc sententiam, vel totam, vel certe cius partem secutos esse. Nam praeterlustinum, Irenaeum, Tertullianum,
Augustinum & antiquissimum Quaestionum lustinoia falsis affictarum Scriptorem, patet O, igenem, Lactat lium , Victolinum, Ambrosium, Ioannem Chrysest
ν t. c. sibi. mum, Theodoretum, Oecumenium, Aretam, Prudentium, Theophylactum, Bernardum, x inter Papas Clo mentem Romanum Sc loannem XXII. in ca opinione versitos fuisse. Id testatur diserte Sixtus Senensis, ' M. Stapletonus. ' Et superioribus addere poterant Noua' π.ν,ur,. tianiani , Hilarium, ' Hieronymum, Paulinum Nolae η δ'' Episcopum, 'Claudianum Mamerti Viennensis Episco oo.t, in pistatrem , &Mosem Bar-cepha Syrum I quorum qua cin margine annotavimus loca eandem de animae ad re-
: surrectionem statu sententiam prae sic serunt. Quin de
s . se mirandus ille ac pene uniuersalis in hoc errore consen', 'sus , nullo per annos Moo. contrario Ecclesiae decretooseam ι. .a . pullatus unquam legitur. Imo ne ullum quiaemi atrem. 3 8 f. apparet in hoc errore consetando operam potuisse.
Dionysius Alexandrinus de Hieronymus adversus Clii' o liastarum errorem scripserunt ; De hoc vel plane silva
333쪽
runt caeteri Patres, suoque silentio errantibus assem ivisi sunt, vel sat habuerunt nonnunquam ex occasione testari se credere sanctorum animas statim a morte Mantc resurrectionem Dei visione frui, licet diserte alteram opinionem minime rejecerint. Sed antiquissimum esse hunc errorem, vulg6que olim apud Christianos receptum fuisse ex eo praeterea patet, quod is etiam hodie ab universa Graecorum Ecclesia defenditur, Jc ex omnicorum numero qui se Patrum monumenta pro fidei suae inorma habere profitentur soli Latini ab errore discesserunt, contrariamque sententiam ann. demum Concilio Florentino, ante annos m. publicC confirmarunti In qua Synodo tu quaese Vincentium illum no
strum de Litinensi insula medio in consessu constituas, fisi in i sua illa de quibus supra diximus oracula profantem ; ra ρ r, ρος itis ta , scilicet, ac immota csse debere quaecunquc Patres se fusi
uno consensu docuerunt. Palam est istos Patres hunc tum Sa-mcrito cxplosseros filii se, veluti qui Dei veritatem hi, 'manae auctoritati inepte subjiceret. Veterem enim illi ma- opinionem inici lecto eius errore repudiare non dubitarunt,nulla eorum ratione habita qui ita Olim senserant , ..iari quis quantalibct de caetero esset ipsorum vel antiquitas, vel multitudo, vel cruditio, vcl sanctitas. Contrariam vero in ziam, ι sentcntiam tametsi illa tantorum virorum pompa ca - ' I- m
rentem, tamen quod vera sit, iidem publice decreve-π'' Irunt. Ex iis capitibus fidei quae Protestantibus persuasi c. 'ari esse cupit Ecclesia Romana, perpauca esse arbitror quibus probandis tot afferri possint, probabilia in speciem, simι νωuai Patrum testimonia, quot vera de necessaria ad veteris illius erroris defensionem possent congeri, & is tamen tuis. a. . error non solum in dubium vocatus, sed penitus etiam repudiatus e st. Quis ergo hinc non intelligit Patrum, etiam pluit morum, consensum ad constituendam fidei veritatem naudquaquam satis valere ρ Verum ad reliqua pergamus. Hilarii atque Ambrosij sententia de om-mum hominum, etiam sanctissimorum , per supremum
334쪽
t o li, ignem probatione, quam jupra memoravimus, ea ae . 'G. i multorum aliorum est cum ipsis communis; Nam ca- a Lib. .c.M. dem & ante eos Origenes t & Lactantius 'docuerant,dcpoit eos docuerunt Hieronvinus,h Augustinus, Pau -πε. ρ . h. nus Nolanus, 4 Pleudo Eusebius Emissenus, Cariatius,
e . . : Arelatensis, i Eligius Noviomensis si is quidem veroas. 16 ct iis est, quod non videtur , auctor homiliae octavae ' Alcui
tis observanda sunt: ILic iusti υelutper amaroos gurgites c L. N.i incendi O naturam siιam mutantibus transmeabu ut intactata': et ignibus CORPORA, i is honori scanda parn is, quia non sunt
acro'. onerata peccatis. Ita de Caesarius elui modo unum digitum N, ij. suum in quem mittere timet, quare non timeat ne necesse siue homi .h d. Muc non parvo tempore cum anima ct CORPORE cruciar 'r I pari consensu igne , vltinao die cxarsuro, putant om-s , .Pisi .nes homines de mortuis res iscitatos probatum iri, etiame, i. iustissimos , atque sanctissimos. Neque tamen ci cit et V eorum consensus ut non fuerit iam pridem explosa alabs ys. lis ista de hominum supremis opinio. Bellarminus 3 quib, dem ait eam manifestum errorem continere. Vidimus e. it. supra Tertullianum , Cyprianum episcopum de Mart
. , rQm, Firmillianum Cappadociae Metropolitanum, Di h. s..i Mia nysium Patriarcham Alexandrinum, cum Synodis episcoporum Asticae, Cappadociae,Ciliciae,& Bithyniae hae t. h. r. reticorum Baptismum rejecisse, ac pro nullo liabuisse p. 13. 719 Basilius , inter Principes Ecclesiae Orientalis viros plurimum eminens, longo post Concili j Nicaeni decretum c. s. tempore, parum ab eadem sententia abest, in epistola, I ad Amphilochium,quam Canoniit e Graeci inter Eccleis Ita ... siasticas regulas censent. Nemo tamen hunc errorem Fis M'. i. esse negat. Veterum plurimi, Tertulliantis , Clemens: Alexandrinus , Lactantius', Africanus' Christum v. Hire.. Baptismo suo semel tantum Paselia celebrasse censue-D-λ. r. runt, Verum tot Veterum in candem sententiam con . . . r 7 C. Cursus, non obstat quominus id falsumsiit, imo , ut ast: ' uilamat Iesuit Petavius', cum Evangelio manifesta pi
335쪽
gnet. Mitto qubd Chrysestomus ' Hieronymus, Ba- q Cris , illius, & Patres Concilii Constantinopolitani sub Fla.
viano Patriarcha, iurare omnino nefas esse sub Novo r. in atrii h. Testamento videantur existimare. Taceo etiam Athanasium, Basilium, Methodium, teste loanne Thessalo- L. nicen si , V Angelos corporeos esse sensisse, quibus,ut pra vidimus, ' addi possunt Hilarius, Iustinus, Tertul- is a gh, lianus,& alij magno numero, qui obscoeno amori obno- et isse cxlos Angelos censuerunt. Quin de ipse Augustinus idem . . ἡ ροι
sensisse videtur. Qui hunc corum' nominibus errorem' confii mare vellet, nonne is Romanis ex aequo & Ge- rneventibus scholis ludibrium deberet 8 Sed non est prae termittendum praeter Cyprianum, Augustinum, inno- RV3 Conccentium Papam l.quorum testimonia supra retullimus,' cpcne omnes Doctores priorum seculorum credidisse Eucharistiam necessariam esse infantibus, idque observasse Maldonatum scribentem hanc sententiam sexcentos circiter annos viguisse in Ecclesia.' Cassander h se apud Veteres hanc praxin saepe adimadvertisse testatur. Et w.ρ.ioi. F. revera Carolus Magnus & Ludovicus Pius, longo postsceti turn sextum tempore , testantur, reserente Cardi- ' ,αnale Personio , hanc consuetudinem suo tempore in V u. t. X.
Occidente perdurasse. Quinimo eius vestigia inter Christianos, qui cum Ecclesia Latina communionem ori Gιn. ad non colunt, etiamnum videre est. Observabat enimni . ,.. Nicolaus de Lyra ab hinc trecentis vel circiter annis D uis. .. . Graecos diaere quod hoc sacramentum Eucharistia: tantae nece statis quod pueris debet darisiu ut Baptismus. η Et Pa- q. '. r. ' d.
tium nostrorum tempore teremias Patriarcha, Graecae totius Ecclesiae nomine loquens non lum,inquit, bapti- uvi iamus infantes,sed etiam eos facimus participes Cinnae Domini. Et paulo post. Exi imamus utrumque Sacramentum
omnibus ad salutem necessarium, Baptisimum sicilicet o sacra a communionem. Eodem modo Abyssini infantes suos re-
336쪽
ccias baptizatos ad sacram communionem adhibentis Unde quivis intelligere potest in hac falsa de Eucharia .in Min Z necessitate sentcntia non tres aut quatuor tantum,
sed plerosque Veteres,imb pene omnes, fuisse. Antequam enim Concilium Tridentinum, superiore seculo eam damnaret, nemo e Christianis repertus erat qui eam diserte repudiaret. Supta diximus Augustinum sensisse pueros sine baptisino mortuos non privari solum Dei visione, sed etiam igne cruciari. Id agnoscit Pet,vius, 3 additque Alcimum Avitum Viennensem Epria piam h qui A. D. Soo floruit Gregorium uritasPapam I. quin St ipses Florentinos Patres idem sensisse. Quod tamen dogma velut dirum & inhumanum plerique nunc repudiant ; idque non ita pridem Ic uitae , i inter cas
' Ian senistarum opiniones censuerunt quas execratione crhIisd rii. anathemate dignas esse pronuntiant. Denique Percrius
in . Iesmia notat' neque id quiiquam nescit qui vel tan .
c ih. - . rillum in eorum Scriptorum qui Augustinum antecesi praef. cr pr .runt lectione versatus sit) Patres Graecos de Latinorum maximam partem censuisse praedestinationis hominum m P - ad salutem causam esse, quod Deus praesciverit eorum
I. b. bir siue bona opera, sue fidem. Quam quidem sei uentiam
utramque cum S. Scripturarum auctoritate,& maxim)cum S .Pauli doctrina aperte pugnare assirmat ille itaque ut ingratae ac molestae disquisitionis tandem sit finis, videor ex his iam meritb posse concludere cum Patres tot modis erraverint, siue seorsum singuli, siue conjunctim plures, nec privatam singulorum sententiam, nec plerorumque ex iis consensitin argumentum esse satis firmum ad eorum capitum quae hodie controvertuntur cerib demonstrandum veritatem.
337쪽
Ratio v. Patres inter si aliquando dissentis inquidem
interdum de rebus magni momenti. Eslatio Graecorum eruditissimus , quem Eugenius
μ' i v. galero Cardinalitio, propter egregiam navatam operam in sarciendo schismate Orientem inter oc Occbdentem, donavit, in Scripto quod de hoc argumento in Concilio Florentino elaboravit, quicquid controversi rum cst Graecam inter de Latinam Ecclesiam ad tribunal P.urum evocat. Cum vero non nesciret, si judicibus inter se non convenit, causam maxime si ad religionem pertineat in non posse legitime decidi obnixe contendit ' Pati ibus, non modo secum singulis, sed quod longe . q. , magis arduum cst ) etiam inter se universis optime convenire. Itaque si quando ulla in eorum Scriptistentiarum diversitas occurrat, jubet nos nostram potius uia ignorantiam accusare , quam Patribus aliquam inter siecontradictionem impingere. Ex hac viri, quo nullus in Synodo Florentina fuit acutior aut doctior, hypothesi. statuendum est, ratres non aliter controversiarum no-strarii in judices csse posse, nisi ipsi inter se eadem de religione sentiant. quod sane per se planum ac perspicuum cst. Si enim vel secum ipsi,vel inter se pugnent, nostras controversias adeo non component.vel imminuem , ut eas potius magis magisque impedituri & animos nostros in partes scissuri uideantur. Sic ergo, ut constet an . nostrae controucisia: ad Patrum tribunal, quod fuit Bessirio recte reserantur,dispiciendum est,an eorum quod idem ait in de religionis capitibus sententiam nunqua inter se pugnent. Fac ita esse,non ideo sequetur infallibile esse , . Patium judicium. Fieri enim potest ut in Esde erroribus. multi, yel ex composito, vel casu, vel quapiam alia simill . . I,
338쪽
ratione conspirent. Sin hoc,quod ait Bessario, nisum sit, certissime statuendum est alios,quam Patres, quaerendos
controveisiatum nostrarum iudices. Demonstremus ergo,ut de hoc superioribus nostris probationibus adjiciamus, hoc pronunciatum maiori confidentia quam verit, te prolatum esse, plurimaque de rebus ad religione pertinentibus extare inter Veteres sententiarum divortia. Nonnulla iam ex aliis occasionibus artigimus quae fatis est breviter hic perstringinobservavimus imprimis memorabile Dionysi Ale-Xandrini Gregorij Naalangeni, Hieronymi de aliorum a
vetullissimis lustino, Irenaeo, Tertulliano I caerici is,quo rum ingens numerus fuit,dissidium, hos enim mille an . delicias,& Hierus leni gemmeam atque adamantinam, cum gloria, de uberrima rerum omnium in terris copia nobis serio polliceri; illos vero has spes velut commenta , pucrorumque δί vetularum deliria, ex ludaeorum liene, non ex Apostolorum cerebro enata ac liter insectari atque explodere. Illam quoque controversiam a
tigimus quae Victori R. Ep. de die Paschatis cum Asian 7s fuit. Item quae Cyprianum cum Stephano de Baptismo haereticorum commisit. Vtra itie sic exarsit, ut res ad anathemata processerit. Si ostenderit Bessario istos insipeciem tantum, non autem reapse inter se dissensisse, non dubitabo quin aquam δί ignem , agnos & lupos δίinimicissima quaeque inter se sit eadem opera conciliaturus. Vidimus Tertullianum docuisse animam esse cxtraduce, id est, de patre in filium generatione naturali propagari, Augustilatimque in eam sentcntiam propen disse, cum eo occidentalium plerosque eadem sei sisse , teste Hieronymo. . Ipse vero Hieronymus hanc sententiam rejicit, celassetque animam a Deo immediate creari, de eodem tempore in corpus insundi, quin imo eam fuisse de hoc argumento totius Ecclesiae sentcntiam docet. Idem cum suis auctoribus existimat PQ
trum a Paulo, quod habetur in epistola ad Galatas, per simul--
339쪽
simulationc m reprehensium fuisse, atque ita ex cQmpo' ἡ Λ -- sito inter se lusisse duos istos Apostolos. At Augustinus, cuin multis aliis,rem serio,nullaq; inter Petrum & Paulum collusione gestam contendit, plane ut in Scripturis, .s 'simpliciter ac bona fide, narratur. Haec vero contro- eat .T.A.
versia Hieronymi animo sic altὰ insederat, ut praeter c pistolas sitias multo felle tinctas de hoc argumento ui. 'sciti sit, alibi et i .im ,& in is sis quidem Commentariis, quos animo sedato composiisse putatur, Augustinum identidem tacite perstringete ac vellicare velle vidca- fC itur. itaque pror is infinire eum oporteat qui Patres 'x ' istos in cadum de hisce capitibus fuisse sententia conten- ddat. Iustinus ipsim Samuelis animam Puthonissae in. bbis. cantamcntis ovocatam Sauli apparuisse vult. Cum lu- stino semiunt ex Graecis Origenesi de Anastasius Anti k In Luci r. chenusi ex Latinis Severus Sulpitius, ', Zeno Veronensis, Ambrosus' & Augustinusi eo ,licet aliter alias sei tiens, propendet. Alij ' sipectrum merum fuisse autumat, Gut Tertullianus, 'Eustathius Antiochenus , ' Pionius Martyr ,r Basilius Caesareensis, 'Gregorius Nygenus, m--- Hieronymus,' Philastrius Brixiensis Carolus Magnus'. Nonnemo arbitratur traditionis esse Apostolicae ter sin- , . . L .gulis hebdomadis ad Eucharistiae celebrationem convenire. Alter negat. y Nonnulli Sabbatho jejunandum
sentiunt.' Alij eum qui Sabbatho jejunet Christi interfectorem dicere non verentur.' Sunt qui contendunt ri ἡ. Christum mortuum cum natus esset annos quadraginta,
aut quinquaginta. h scribunt alij crucifixum fuisse an V oz..
num agentem trigesimum, vel trigesimum primum f. p m. V crique aperte cum Evangelio pugnant. In eo enim do-
cemur persipicue Christum post baptisminia, id est, ab q. .
aetatis suae anno trigesimo, ad minimum triennio, bien
340쪽
nionue; ad summum quinquennio in terris versitum stilo se. Nonnulli ut docent nos ipsi illi Graeci qui ad Latia δ' seula I in nos desciverunt ) in docti ina de Trinitate voces, causta& effectus ustirpari concedunt, alii vetant. Alij ord, E.61 . nem & dispositionem quandam inter Trinitatis per sonas Constituunt. Alij ne voces quidem istas ferre possunt. Latini de solo filio dicunt quod sit Patris imago ; Graeci de Spiritum sinctum sic dici volunt. Basblius Vocem es νηπιι progenies , e Theologia de Filio exterminat. Alij cam nulla religione admittunt. Dubito an legisset Bessario Hieronymi S: Russini invectivas& Apologias, qui tamen ambo Patres & in pretio,iiced. non eodem a suorum & sequentium temporum. Ecclesia habiti. Sed neque ut opinor eorum meminerat qua
in Chrysostomum gesta sent ae Theophilo & Epiphanio. quae nihil miniis significant quam bene inter eos convcnisse. Sed ad infirmandum audax Graeci hominis pro nunciatum nullo alio argumento opus est , quam eo ipso νι, in quo nunc laborat Cui enim per sdasurus est Patres Amio. r. . eadem de processione Spiritus sincti dixisse & seripsisi . s se Quibusdam in locis perspicue eum a Filio proce is , dere statuunt, ut in Basilij loco quem Latini ieclamat tibiis tamen Graecis de supposititium criminantibus
s τ . miseX opere Contra Eunomium allegant , ut & Patres...uTI, Occidentales in variis locis disertissimis. Sed qua stoime os t. te dici possit omnes ta hac eadem sententia fuisse equia
3.T. . u dem non video. . Caetera a Graecis oblecta testimonia,
nunc mitto, quae Latini aegre, & qua licet diluunt; P :, trum non raro & verba & sensus vexantes & contorque-Σ--tes. Sed Theodoreti ex refutatione Anathematismoruiri,
Cyi illi locus disertior est quam ut eludi queat. Cyrillus. Anathema. 9. Sphitum Sanctum esse proprium Filij d G xerat. i Respondet Theodoretus 3 impium & blasph ς a,a mum esse dicere Spiritum S habere subsiste utiam suatri , a Filio, aut per Filium. Siproprium Spiritum Fili, inquit o quidem vi ejusdem cum eo naturae o ex Patre procedente