장음표시 사용
351쪽
c p t m canonem id normam esse. Nam, si vera eorum
cst de corruptionis progressu hypothesis, secundo, tertio& quarto seculis nonnihil adultera fuerat Ecclesiae domina; quam verbipsi amplexi sunt, fidem, ea, quippe ex solis Scripturis hausta, omnino eadem est quae Apostolorum tempore fuit, siquidem vera sunt quae de reformatione docent. Vnde sequitur, si haec eorum fides ad Patrum secundi seculi scripta exigatur , neccssario aliquid in iis repertum iri, praeter rcformatae docti inae capita, quae a solis habent Apostolis, & quo magis ad inferiora secula devolvemur , eo plura huius generis occursura, quod ex commemorata eorum hypothesi, corruptio una semper cum tempore sua incrementa acceperit. Si enim cum Patrum istorum fide ita convenit Protestantium docti na , ut nihil supra, nihil etiam minus
contineat, e duobus alterum necessatio sequetur, vel illam fidei& disci plinae corruptionem, quam in Ecclesia accidisse iidcm Protestantes statuunt, diversam esse ab apostasia a Paulo praedicta , cuius mysterium suo jam
tempore coepisse opcrari. ipse testatur Apostolus , vel ceti nunc factam ab ipsis res imationem non esse sinceram 5e simplicem Christi & Apostolorum doctrinam,
quae duo , ut liquet, pugnant cum duabus illis sententiis, quas ' ulgo apud cos ab omnibus defendi diximus. Super c st ergo, ne in istam contradictionem impingant, ut immoti permaneant in ea sententia quam in sua fidei conscissione profitentur, nulla esse scripta Ecelesiastica, cuiuscunque seculi sint , quorum tanta sit auctoritas ut iis se perstrui, vel ex iis iudicari possint fidei dogmata, Scripturamque solam esse normam ad quam uniuersum istud examen institui de decet & necesse. est. Et sane ita instituunt omnes Piotestantium Theologi, quotquot vel legi, vel audivi : idque ex libris Calvini, Buceii, Melanchronis, Luteri, Bezae, de aliorum discere licet, qui sola Scriptura nituntur, neque usquana, quod sciam. docent Patrum auctoritatem idoneam esse fidei.
352쪽
rationem. Non nego primarios quosdam inter ipso una Scriptores, quales' sitiat Bucetus, Martyr, Iuellus Episcopus Sarisburiensis, Sc recentiores scrine ona aes, Patrum libros in disiputationibus adhibere e sed si corum mentem atque institutum accurate inspexeris, reperies eos ad refutandum non ad confirmandum , ad evertandas opiniones Romanas, nos ad suas constituendos Patrum
uti testimonio. illi enim Patrum doct inam ut Apo stolica minus puram esse statuum, sic a labe & corruptione quae Romanam postremorum seculorum fidem& disciplinam peruasit multum ab sse profitentur ac defendunt, quod nimirum Christianae doctrinae Se puritas immutata, & labes aucta fuit certis quibusdam gradibus, prout tempora , &ab Apostolorum aeuo longius discedebant, & ad praedict ima Paulo apostasi am propius accedebant. Quo fit ut tametsi Scripturam solam pro fidei suae fundamento agnoscant , Patrum tamen testimoniis in his disputationibus uti cogantur: Primo quidem ut probent revera in Christianismo accidisse illam de qua diximus doctrinae sincerioris depravat onem:
Secundo ut doceant adversariorum suorum errores tum
temporis nondum editos in lucem suisse, sed in suis adhuc seminibus latuisse. Exempli catissa, nondum vel stis illis temporibus receptam fuisse Transsubstantiatio nem, tametsi iam tum ab imprudentibus , & quorsim res evasura esset ignorantibus, crederentur quae postea vari E a multis tractata dc amplificata in transsubstantiationem postremo exierunt. ita neque ullam tum fuisse illam quam hodie videmus Papae Monarchiam, tametsi quaedam eius primordia, ac, ut sic dicam, fibrae tum extarent,a quibus originem duxit ingens illa & stupenda, totique nunc orbi formidabilis, potentia; Eandem esse
- eorum quae a se refutantur Ecclesiae Latinae dogmatum plerorumque rationem. Atque hanc revera esse Pr
testantium in istis mentem satis ex iis libris intelligi potest quos non paucos de hoc argumento scripserunt hia
353쪽
storice exequentes Christianismi tum in fide , tum in moribus & disciplina inclinationem. Sed & hoc ipsum
quod diximus fatis esse videtur ad eam, quam tuentur, causim planc penitusque constituendam. illi enim, cum nihil assirmative tanquam fidei caput ad salutem neces citium doceant, quod non facile sit ex Scriptura probare,nullo alio ad consi mandam fidei suae veritatem piin'
cipio opus habent. Praeterea cum omnia illa capita affirmativa , quibus eorum fides continetur, apud Eccle-sam Romanam fere sint in confect quod in huius operis initio diximus , nihil cos necesse est in illis demonstrandis laborate. in omni enim disputatione non demonstrantur, sed sumuntur ac sui loqui solemus) φῖπο- nuntur cade quibus ambae partes consentiunt. Si quis tam uia scirc vclici quae suisset de iis capitibus Patrum sententia, facile Protcstantibus csset ostendere eos de
his omnibus idem secum sensisse. Exempli caussa, quod sit Dius ; quod Christus si lutem nobis quaesiuit, quod idem Baptis num& Eucharistiam instituerit, & si milia
dogmata, quorum breue spectinem initio huius disputa. tionis dedimus. Iam quod pertinet ad caetera quae Ecclesiasticae fidei dogmatis praeter ista accensentur, satis est Pi otc stantibus ea argumenta solvere, quae pro illis Romanis Theologis asturuntur, docereque talia nullosundamento niti,meritoque adco Christianorum religim ne excludi. Atque hic proprie locus est quo Patrum rcstimonia a nostris adhibentur, ut demonstrent de istis Romanosum hodie propriis dogmatis longh aliter sensisse Veterem olim Ecclesiam. Quod ergo nostri illi homines Patres in hac disputatione ita usurpant ac laudant , ex co quidem appatet ipsos negare hodiernam Romanorum fidem plane penitusque eandem esse quae Veterum Christianorum olim fuit , praesertim primis Quatuor aut quinque , a Christo in terris nato , seculis; quod ipsum sane superiori Ecclesiarum reformatarum.
de Cluistianismi corruptione hypothesi plane consent ,
354쪽
taneum est; inde vero nequaquam conficitur Patrum a nostris auctoritatem pro idoneo fidei fundamento haberi, quod recta, ac, ut aiunt, ex diametro cum nostra doctrina pugnat, ut vel nostri Theologi subinde testificantur. Quo fit ut satis mirari non pollina quam quidam ex adversariis sequuntur in disputando rationem, qui cum Protestantibus sic agunt, quasi ex Patribus fidem suam probent, cum clarum sit corum consilium cxliis, non suam ipsorum fidem constituere , sed adversariorum suorum sententiam subvertere. Cum enim Pontifici; doctores contendant Ecclesiam Christianam nanquam in fide errasse, neque eius aliam unquam fuisse de rebus sacris sententiam quam quae nunc cst ; Protestantibus ex adversa parte satis est collatis inter se Patrum de Ecclesiae Romanae sententiis demonstrare di DCrimen inter eas esse non exiguum. Neque vero illi eo se obligant ad ea omnia tenenda quae Patres dociuerunt,cum Clarum sit ex eorum hypothesi , ipsam Veterum fidem sitos quoque naevos habuisse, tame si longe minores quam sunt ij qui in Ecclesiam sequiorum secu-Iorum irrepsisse reperiuntur. Concludamus ergo Protestantes, neque in Patribus , neque in eorum bcliptis, tantam auctoritatem agnoscere, quae satis sit ac ultimam, & a qua provocare non liceat, sententiam de hisce controversiis ferendam. Vnde sequitur Patrum auctoritate, etiamsi revera tanta esset quanta in legitimo iudice requiritur, non potuisse tamen hanc litem deci di atque adeo Ecclesiae Romanae Theologos ad alia media confugere debere, ut adversariis suis, ea, de quibus supra egimus,persiadeant.
Vetum quid siet si ne ipsa quidem Ecclesia Romana
in Patribus eiusmodi auctoritatem agnoscat Neminem tam pervicacem futurum arbitror qui non confiteatur hanc eius methodum , qua fidem suam ex Patrum testibmoniis probat,non solum non susticere,sed etiam omnino
alienam este & incommodam. Quis enim ferat tibi eius hominis
355쪽
hominis ad fidem faciendam testimonium obtrudi, cujus apud utrumque fides sit dubia Sc sublesta : Videamus
ergo an Ecclesia Romana Patribus , tantum tribuat, quantum se iis tribuere hac methodo prae se ferre videtur. Enimvero non pauci eius Doctores variis occasionibus fatis aperte docent Patres non pluris a se quam a Protestantibus fieri. Nam hi quidem Patrum auctoritate in Scripturae sic subjiciunt, ut nihil pro ceno atque indubitato admittant, quod Scriptura non nitatur, ea vero omnia rejicienda putent, quae praeter aut contra ipsam adit rinintur. Illi vero Patrum sententias ab uniuscuiusque seculi Ecclesiae iudicio pendere volunt, sic ut quaecunquellaec vel probat vel damnat, ipsi quoque pariter vel admittant vel respuant. Discrepant quidem inter se in eo
qubd alii Scripturae , alii praesenti sui seculi Ecclesiae
summam auctoritatem tribuunt. Sed in eo utrique conueniunt, quod eam auctoritatem non minus hi quam illi Patribus negant, adeo ut incassum terant tempus, dum causam in hoc secun dario de obnoxio tribunali agunt in quo plurimum valent rabularum artes, ac vitiliga tium tricae ac captiones in quo aegre iudicia consequaris, aegriusque impetrata intelligas; in quo denique de controversiis senteotia fertur non summa , sed a qua utraque pars litigantium putat alio se provocare iure posse : cum facile fuisset omissis adeo longis de molestis ambagibus, recta ad summum, siue Scripturae , siue Eoclesiae tribunali pergere , in quo oc forensibus technis minus eis loci, de sententiae feruntur clariores Ze liquidior es,& quidem quod summum est hujusimodi a quibus
nulla datur provocatio. Sed ne sententiam istam Ecclesiae Romanae Doctoribus falso tribuere vidcamur, age , ipsosmet loquentes audiamus. Cardinalis Caietanus Piaefatione in Pen
tateuchum de suis in Scripturam Commentariis agens. Si quando, inquit η, occurrit novin se in rexIui consensu, Mis .caieri
nec a Sacra Scriptura,nec ab Ecclesiae doctrina dissonin, quaυώ, ' '
356쪽
a torre et do rum furorum alienus, rogo iactores omnes ne praeripiti, detestentur, sed aequos βepraebeant censores. Memnnerint ius sitium unicuique tribuere. Solis Sacrae Scripturae a ictoribus re ei ala ausforatas haec est, ut ideo se credimus esse,
quia ipsi ita scripsierunt. Obos autem sinquit Aigustinus ita lego ut tru ra, istibet sanctitate Gictrinaque praepollean ,non ideo credimpc esse , quia Ustita sicripserunt. Nullus. itaque e etur nonum S. Scripturae siens ex hoc quod Hs o out prisco P, Dribro, ste siruteturpe mcacius textum ac conIextum Scrip urae, si quadrare inuenerat,ia et Deu qui non amgauit expa sition m S.Scr in rarum prisiorum doctorum sensibi, sed Scriptura integrae Ob Catholicae Ecc tae censura. Me ς Me h o chior C rius Episc pus Canari ensis S postquam dixit Aogtistino hinc selicitatem Deum se osis Divio, vos
minitar in se volui He , ut in iis non est i quicqv im erroris, subjui git , caeteroqui nemo quantumuis cruduiis G sanctus non interdum alia inasur, non alicubi cau it non quandoque labisur. bt postquam corum exemplo tum quae sit praconam mor uimus. nonnulla attulit, locum sic concludit. t Legemur itaque a nobis Patres vel res cum reverensia
rωm vestist se nos quo .e peris nostros ' ere, ut puer faciunt, per sum , nihil videtur esse allud quam ingenia nos a dum ,
nare, iudicio nos privare nou 'facultate inquirendae verri, a M. Sequamur veteres bene babet, hed ut duces non ut G. I A bri . minos. Ambrosius Cathalinus codem modo Vems
. . . . . . 'mum' si quod an Ioram dicta vel ripta in he non βλ mae
., auctoritat is, ut in singulis leve mur illis praebere asiensium. Et Iesu itae ipsi sati; in vat iis locis docent se a Patrum auctoritate non adeo pendere ac vulgo creduntur. Hae Pelavis in Epiphanium ingenuat voces k. Nos ea qua res moderatione in divinorum hominum e homin
357쪽
errores at lysius, non tam inquirimus, quam oblatos ultro caevel invitis occurrentes , ne cui fraudi int patefacimus . tueri autem ac defendere nihilo magis quam eorum vitia i quae fuerint debemus. Item alibi. i inulta sunt a sanctis imis Pa-DIM Dδb
exariae veritatis normam accomodare voluera, ,boni sinsu inania sidebuntur. Idcm testatur se observas c.' plerique veri rerum Patrum in variis Dei capitibin usu venisse ut ante errorum atque haere=ωο quibus ea gillatim oppugnabantur originem, nondum talis isiustrata ac patefacta rei veritaIe,quaedam ripis, suis aspersierint quaecum orihodoxae Dei regula minime consentiani. '' Et revera saepius cum sententias, rum ex m M. b. ias plicasio ius eorum reiicit, ac nonnunqu/m quidem satis du e , ut supra de ipsius Epiplonio ann QtaVimus ' Cunans to sibi alicubi Patrum nonnullorum se cujusdam apud Lucam loci expositione auctoritatem cum sua ipsius sententia pugnantem objecisset, nulla eorum habita ratione respondct. ' Neces qusd certorum Patrum opponatur au o Pesau ia E ctorita ., qui non abadum, mare posAns quam quod ex Lucap fh p u edidiceruni, nec est uaga ratio cur ex illorum verbis Lucam interpreti mur potius,quam ex Luca quae ab istas asseuerari vid tur. Haec ille praeclare , ut vidctur, Sc magno cum iudicio scribit, tum iis qu. ae supra ex Augustino retulimus: plane conscia tan ea , tum ad plerasque nostras controuersias utilillima , de quibiis, cum nihil ipsi Patres statuere potuerint, nisi quod a Scriptura haberent, verius ei ex eluditissimi istius Iesu itae sententia, eorum testimonia in hisce capitibus ex Scriptura , quam Scripturam ex ipsis explicari. Idem in alio opere r, hodiernum pl.s.istior Ecclcsiae Romanae in administranda poenitentia usium ' . a sit Τες aduersus Arnaldum Veterem Patrum praxin objicien V t ' 'tem de sedens, docet Patrum traditioni s antiquitati praeferendam csse praesentem recentio una in uno quoque seculo temporum eo uetudinem, quam scilicet, ex Ioan-rie Fischero, vult a Spiritu sancto Ecclesiam regente proficisci. Neque caeteii letuit. ae aliter loquuntur. Maldo navus, quo nemo eli Protestantium acrior aut infensior Rr Σ
358쪽
ad vel sarius , cum retulisi i l alium riuo: Undam sententiani cxistima i In perperam ri spoi dissic Z bedaei filios, cum interrogati A Domi o, mim p gant poculum,
quod ipse bibit rus csset, bibere, Se bapti sinate, quo ipse
bapti. indus cis i, baptizari, dixi. ru i se piisse, si thdit i lc. Malle se credere eos nei ti mere, nec in cienti sed amanter vere respondisse ''. E alibi ad vers H. cap. 9. Matthaei; allatis expositionibus moliorum, imo pene omnium Patrum negatsi adduciposse ut eam interpretalionem sequatur. Et tamen oblei van luin loci illius sensum hodie in controuei siam vocari. Non vidco quomodo sit iste Protestantibus persuasi rus, ut, quem Ipse tam secure hic contemnit plurium de aliis locis con nsum , ne-ccssario sibi sequendum putent. Alibi velo idem ctiam durius ad verba Christi maxime omnium controversa Portae inferi nonpraeualebunt aduersius eam Ousrum verborum ' inquit sin sis non videtur Ohi est e quem omnes praeter Hilarium , quos legisse memini, aucIores putant. Item alibi adversH. cap. V. Matthaei. Qui est minimus in regno caelo rum metioren Ioanne Riptista, allatis v/i iis veteium expositi inibus. Habet inquitὰ ex multis opinio uibus glom eligat lector5ed si meam quoque sintenti im auet audire ibere fatebor in nu apros s ea; ῆ meum quale uque iudicium acquiscere , Idem ad 6. Ioa n.' Ammonius, Cyrisius, Theo phylictus Euthymius resondent. non omGes Ir 'i,quia non omnes digni sunt, quod nimO Ume e s Pelagianorum errori. Salinuro magni, inter lesiuitas nominis.' Argumenta petunt adversarii a d forum antiquitate cui simper maior honor habitus es quam novitatibus. Respondetur quamlibet aetatem antiquitati si er Hrubse, &c. Sed illud asserimus quo iuniores eo perspica ores esse doctores. Et contra banc quam obiectant multitudinem respondemus linquit e v verbo Dei, Exod. 13. In iudicio, piarimorum non acquie res sentemria. ut a vero devies. Caussinus quo nemo intc r lesiuitas Francice eloquentior habetur. Augustinum citi .d ZE
ipsum Paulum) in iis quae de gratia scripserunt excessus d
359쪽
& intemperantiae cujusdam accusate non Veretur, criminis inuidiam at lcgorico metaphoiae splendore mitigans. IAgenies ilii viri si aquil) totidem μ' m g a se im 2 m. s. in.
mensa maraa, quae .ir no j tritus impetu percita intumesiunt, T.3 Aia, .s.er in unum littus ita penitus feruntur,ac tota incumbunt, ut
alterum ei oppositumsucum de si uuant. D Oceanus postlarim exaestuans hanc plagam longe latet inundauit, mox pauli timin alveos sibi a Deo desinitos redit.Ita no i is ubi in si risi reb lles veritati immorigeros essest longius excurrerunt, mox se recolligunt ei ad eum placidae aequalitatis moaeum reserui, qui domum Dei aedificet. His imaginibus non obscure significat Caussinus iario ac inaequali motu ferri sanctissimos illos vir. s, interdum intra vel itatis & Spiritus San- . cti fines fluere 3 interdum extra prorumpere ultra velivias nonnunquam abripi , mox ad se redire. Socij suimcntem apcitius nuper edisserunt ex eodem sodalitio Pater quidam Adamus, nam in opere edito η scripsit. 1 quia λω Maura ni libri s rex bris se caluiue quadam tegi, ' doniri- nam sic gratia scilice i) involutum esse Ο impeditam ct huiusmodi qu.est um ipsa pugua/e videatur. h Non eam fuisse. Augustini in eligendis consituendis sententiis felicitatem, ut non sit nob s tiberum ab ejus auctoritate disio ere, dr alia ιν ω quae ipsi de κώ si qui . Augustinum vel noluisse ani- φω sui sie in A. f hester eloqui, vel certe conante id a '
m i quaedam valde peri uos delatum se , satisque constare . .eu de gratiata praedestinatione cum excessu locutum l. Ita- ιιε. que Augustini de co argumento opiniones diras ct agre- stes alibi vocat Quin&hunc Iesultam eo prZgressum At. rt fi ri quidam cius adversarius,ex Ian senistarum , sut vo- ciniὶ Theologorum numero h ut in Sermone apud ple- , ἡ
bc in Patisiensem'. . D. isso. liabito , publice dixerit -- f. gustioum obscurum esse o involutum ; Augustinum ut erat δε ηρ Pori sic ardenti ingenio,mo Vm sepe excessi se, da gratia hostes impug t, ultra veri sines abreptam fulse. lidem Ianse-
360쪽
larminus' Medi ni mare S. Hferonymum idem omnino cum Erlanisse,sisse, nequestum Hieronymum in eis G Hi I sibine, sed etiam ambrosium, Augu sinum, Sedultum, Primi . sium C se se fouim mi Theodore tum, cumrutum θ TLophyiae tam . Batonius ubi de Vctoribus Galliorem de Germa. niae opiscopis agit , qui a rite annos boo ut, Cato lo& eius filio Ludo ico Pio floi uel unt, S si mino consensu , tum uniueisi in Synodo Fraucosos saei si . in qua ei ant nume. ro trecenti, tum singuli in suis opusculis, ut Ag bardus, Hinc matus, Valafidus Strabo, alii, Nicenae alterius Sy nodi no una de in sol ias de imaginum veneratione ac cultu dogina refuta uiar, non dubitat, pro simina sua in
Aiat qu tat na re crentia, s libete cos omnes' contem
Iiose, P cuimo prorsus restarit irio pertinacii studio,indefestonatu. t ilexibili proposito voluntatis obstrepuisse, clamasse o pos Demo in an se. Ex hoc uno discere sicet quanti isti
veterum Patrum auctoritalcm faciant, quos, si quid con . tra suum P tibi ficem te dant insanire de putant, de libere pi ou nciant. Sirnaondus quo nemo ut opinor in illis partibus fit i modestior, hic tamen & ipse crupit; neque se conti Ccrc potuit quin proderet, quam nihili apud se sitosque lit antiquitatis iudicium , quoties a Pupae Vibicipi cliis discrudit. Nam eorundem illo tum Patrum sentem iam quos in ani se Basonius rotunde dixit, hic noster quantu n, b alioqui ibbrisis,& orru ac gente Gallus, non cit Mimen, veritus dii eri illimis verbis Gasiorum haeresi, appellare. P Ssd ad B.ronium redeo; qui Patres liberrime. ἡ passim rc pii hend t ac restitat, quoties ii aliud , quam Gai. Am.' quod ipse piob t, sentiunt. Pctri Damiani Ecclesiae Ro A/m 3.da manae Caidinalis, viii & docti inae & sinctitati; .homiri. ' 'apud Latinos innab annis poene sexcentis celeberrimi,
cum plui ima Baronius ex epistola ad Firminum Epis copiam , Hildebrandino de Bonificiano dogmati de tem porali Papae imperio repugnantia recitasset; Huc usque inquit de his Petrus Dami mi; cui Catholica dogmata peni ν Μὰ-n, rus adversamur inibas haeresis errore nuantur omnes ui ab si . '