Joannis Dallaei De usu patrum ad ea definienda religionis capita, quae sunt hodie controversa, libri duo, Latinè è Gallico à I. Mettayero redditi; ab auctore recogniti, aucti, & emendati

발행: 1686년

분량: 411페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

3α DE VERO V su

cci :b loresque Ec .lesiae, quibus Apostolicam originem Non affinxerim supello uin seculorum Monachir unde fabul uum & quidem pro auctorum daptu , plcrum ae in se illunarum non una dias exo ta est. bingula pulsequi Sc immonsum , neque nunc nostri instituti eli; Fran cilci Boi ueti de Ecclesi,stica nostrae g ntis hii toria optime meriti testimon tam hie recitare sitis cst, quipi .rfatus tu ertam longa antiquitate posterorum commestis aen. i. mpa esse Gallicanae Ecclcitae origium, cinia commentorum .dit s. ni u auctorcs pei sicquens; Primos sin is r β υeram tm mi u Maa j a '. - istin Monachas in Gallio h ibi j. Illi sit, ii ι ac ferυi L,ideoque minus cau: η,a sepae is o Vsulta retigiis ' perculsi, id illiciendas bomioum mentes,s an sitor sa vct inum

nomine ad eorum cultum revocandas, illustres eorum titulor

primum sibi, dein credulae plebi hersuus2s pro osserunt. E.c bo rum officina Martialis Le-υuen sic Apostolit- sini Buu- μγ racensis Etsic utatus D Guysis Parisienses Ireop :'ttica .iuis Narbonensis procon utaris dignit,. amborum Apostoli Paulim ig/sterrum s io altas Ecclesiis sim dis piis iere. H ea denothris Bosa uetus ita primi scripserat , atque ita cxcusa ex codice sibi lecto de Ic ibyt Vsserius, que po hea m itavit, Dominae, ut suspiror, Rom e ira, as fallidi i v eoicus. De sitis Britannicis eadem Re ver. vitarius, de t est aucipse diserte , de laboriosissimo Antiquitatum opa e sitis fatetui, in quo tam prodigiosis meiad iciis, fabelli lue conspurcatae a Monachorum gente cernuntur Ecclesiarum B itannicarum origines , ut plane patientem in multis desiderent lectorem. Hispanienses notum est quanta sibi contentione vindici. lnt Iacobum Aposto- aiatam Din. lumi deo p aeter omnem veri speciem, ut ipse Baronius, εὐ- F. ι i. quantumvis alioqui fabularum hujusmodi avidus , aliquandiu dubitatis. Sed quid bo is litis H spanis ficias, cpii tui mas omnium rerum ae disciplinarum oligines Ni suae patriae tanto studio atque ardore vindicant, ut etiam

A, MOn-. Mulvimmedem prima impolturae tuae tirocinia apud

V Ni suos mores poluisse velint, suaque venena in Hispania

52쪽

priusquὶm in Arabia sparsisse ξ Iamin exornandis varia fictorum prodigiorum narratione Sanctorum vitis quantum tibi superiorum seculorum scriptores indulserint, & res ipsa loquitur, & nonnullorum, licci eorumdem temporum,tamen verecundiorum, querelae testantur, Gijusmodi haec est Letaldi Monachi qui Iuliani re

Cenomanensis vitam A. D. Ioro. descripsit) a Ioanne Latinoyo Parisiensi Theologo non semel commemorata ; Sunt cinquit nonnulli qui, dum attollere sanctorum DiseU.is,t facta appetunt,in lucem veritat offendunt, quasiSanctorum μ.ω. . V

gloria mendacio erigi valeat, qui, si mendaci, sectatores fus L .ώ-ra

sent, ad sinctitatis culmen nequaquam Ucendere potuissent, pq ἡ 74.

Petrus Damiani Cardinalis, qui ad annum lo6o. floruit, i uri 3 cundem hominum sui temporis morbum tangit, qui se Para. . p.7 . in vita Mauri Caesenatis narranda veritati co si iturum A . .

praefatus,quoi temerarius sit narrato quIaeum tau mpra 'Misuri semcomis alios extollere nititur, ipse mergi in falsitatis barathrῶ- , non veretur,haec continuo addit, Nonnulli enim se Deo de ferre exi imant,si ad Ee erenda fortasse legendum esseren-λὶ lauri, ejus insignia salsitatis argumenta componant, qui nimirum si egregii praedicatoris verba diligenter attenderent, talia non sentirent. Tum recitatis Pauli ex I. Cor. I s. versI .ls. verbis: Secundum haec ergo inquit osolica verbasa seu te sis Deo merito dicitur qui indi sire te eum cupiens laudare mentitur,2 adversus Dou proculdubio perhibet resimonium, qui quis in ejub laude perversa molitur arte commentum. item alibi e Nonnullos esse ait, qui e Deo deferre Vis. s. mu existimant,si in extollendis sancrorum virtutibus mendacia i gaot,quique ignorantes Deum no o non egere mendario, relicta veritate, quae ipsi est, fulsitatis eiputantse placere posse commento. Ex istorum genere, vel aliquanto etiam deteriori erat Galisbertus ille sub Hildegario Lemov:- censi Episcopo Cliore piscopus, qui scripturam de D.s, i. d. tio Fronto sive Frontone in Petracoricensi novam lucri causa sui v. m. idim, quod a Solemniacense quodam Abbate in Lemovicensi Concilio A. D. Iosi. observatum ac traditum LGH . .

53쪽

fuisse refert idem Latinoyus. Sed haec corum qui sancto. rum vitas literis mendarunt Vanicas ita clara manifestaque est,ut viros etiam de Papae V rbici communione graui is mos de ea confitentes habeamus. Melchior Canus, Canariarum Episcopus, insignis Theologus, quique unus s. ι .. ri . ex Tridentinis Patribus fuit, Dalenter hoc inquit diro .

.c. rius quam totumeliose, multo a Laertio severtis vi in Philosophorum scripsin, quam a Chrisianu vitas Sassorum longe. incorruptius se integrius Suetonium res Caesarum exposuisse, quam expo uerint Catholici, non dico res Imperatorum, sed Mart rum Virginiim se Confessorum. Illi enim inprobu ausPhilosophu aut Princip/bus nec vitia nec si 'triones vitrsrtim tacent in impreks vc o et a colores virtutum produnt. Nostri

rem plerique vel a se instruimni; ei de injustria quo i ita multa confingunt, ut eorum me nimirum n3n solum pudeat , sed eιiam taedeat. Hos enim intelligo Ecclesiae Chni, cum nihil utilitatis attulisse um incommodationas plurimῶ.

Utv m dirit Item, Iustissima es Ludo υici ' querela, de his oricis quibusdem in Ecclesia conssctis. Prudenter lanὸ ac graviter eos a suis qui pietatis loco duxerint mendacia pro religiones gere.Tum, si at falsis atque mendacibus criptIs menses m 3Nahum concitare ad divorum cultum voluere,hi n hil mihi ali.

- wHAtur egisse, qu mutueris propteruel adimaturides c uisi et oro sancti Dei homines nostris mendaciis ege, anet, qui tam multa vera proChrsogese/unt Denique Eeti fae inquit Christi vehementer incommoda ut qui res δυογῶ praeclare gesius non se putant egregie exposituros,uisti c. 1 As, ct re elationibi cse miraculis adorarrint. Haec Camis, Ita, pirius quoque M a stoi ius meruinctiis fabuli que anilibus, sola Husurnuare Iempor i ta su sirim apud posteros nactis,non modo profana detiam sacra infecta esse cofitetur. MY enim inquit) permisientur vilis Sanctorum pauciores fabulae,qua

alibi, quia pars earum multis post secutis ab imperitis seri taest, ex quotidianis vulgi sermonibus , saepe deliranis, semperque aliquid adjicientis de suo. Quin eadem fuerit cru, ditissimi Sirmondi sententia dubitare nos non sinit ejas. de

54쪽

de duobus Dionysiis Lucubratio Ioannes verb de Launoy , vir & docti II imus S φιλαληθε ατος, Parisiensis o si

Theologus, jam non semc l a nobis nominatus, non modo eadem sentit, sed etiam ultra progi cssus,nihilque ve ritus eo , quos apud sitos plurimos esse novit, odio ac invidiam, horridam illa in ac squalentem a Caroli magni temporibus enatam ac longE lateque fiuticantem fabularum ac figmentorum, sylvam, immissis acutissimae ac sagacissimae d isqiiisitionis,ctilicesque,ut sic dicam,ferro,ita nuper concidit ac demessuit,ut ni mens laeva a pulcherrimo incoepto mortales deterreat spes sit caetera, si ejus exemplum ac fortitudinem, invictumque veri studium imitaremur purgari tandem posse. Tanto autem licentius in hoc genere vel sati sunt qui post octavum seculum vixerunt, quod superiorum temporum Patres nonnulli, praesertim velo Severus in opera de Martini

vita, Giegorius Romanus in Dialogis, Beda in historiis,& alibi pallina, sitio exemplo praejuissent, vcris multa rubulae propiora admiscentes, ut ex inspectis eorum libris patet In his quidem duobus,Gregorio inquam & Beda, judici, siseritat em & curam Canus ipse diserte desidera

vit; Equidem, sinquit historiolas ilLu ab istis narratas in. Cση-μMI.'telligito trobarem mense, si earum auctores juxta prasi ια- ' normam siveritati judicιν curam in eligendo majorem adja-xissent. Unus Legendae sui vulgo vocant in aureae liber,ma gnae proximorum retro seculorum deliciae, fatis ollendit quam immanis fuerit istorum hominum quidvis pro . libidine in hoc genere fingendi audacia, ut ipsi nunc de Romana communione Theologi scribere non dubitenti hujus operis auctori os quidem fuisse ferreum, cor vero plumbeum, & animum parum sincerum ac prudentem; item

viror eruditos ad ejus nomen expauescere, id genus operis La--,, Di execrario aversis in Distrum palmis abominari. In vi- Ieraaι .f. V.

sonibus quae & ad hoc genus pertinent, non fuisse v raciores, unum, sed illustre, exemplum probabit. Pr

vinciarum Remensis & Rotomagensis Episcopi, Carb

55쪽

36 DE VERO V SV

siaci A. D. 8 8. congregati Ludovico Germaniae Regi, tum in Attiniaco palatio consistenti , epistolin luensu Novembri scripserunt, in qtia haec narratio habetur. S. ς Iu- Eucherius inquiunt Aurelianensium Di opus in oratio aes: ' Lo. I p i με alteri seculum es raptus,se inter caetera quae Domι-ca .. rii.11. no sibi osten ente con exit, vidit istam Caroluin i 'tinci - C Gaii. pem, Pippini Regis patrem, quem vulgo Martellam vo- ΓΑ ἡ: cant in inferno inferiori torqueri. i interroganti ab Og

m rimi. p. D ejus duc ore reos sum e s, quia Sancrorum iudicatione, qui in futuro Iud cio cum Domino indicabunt,quorum Iue res ab

statis o divisit, ante illud Iudicium,anima cir corpore sempiternis pinnis est deputatus, cir recipit simul cum suis peccat paro. 1 propter peccata omnium , qui res suis cir facultates iu honore o amore Domini ad Sanctorum loca in luminaribus H:ini cultus cir alimoniis servorum Christi acpauperum, pro

animarumsuarum redemptione tradiderat. Quι 1 e re verba s

Eucherius, scilicet) S. Bonifacium cse F rudum Abbatem monaser, S. Dion θ, cir summum Capellanum Regu Pippini ad si vocarit, eisque talia dicens insignum dedit, ut ad sepulcrum illius irent, se sicarpus e)us non reperissent,ea quae δcebat vera ese concederent. Ipsi autem pergentes ad praeiectum monasterium .ubi corpus ipsius Caroli humatum fuerat pa crumi illius aperientes, visius est subito ex se draco, se totum ilia sepulcrum interius inventum est denigratum,ac si uost

exustum Nos autem illos vidimus, qui usque ad vostrim aethiem duraverunt, qui huic rei interfuerunt,o nobiis viva Poceiveraciter sum testati, qua audierunt atque viderunt. Tum nonnullis interjectis. Hanc etiam relationem , in Scriptura habemus, ct quidam notum etiam viva voce Dominum Mai p. i, Ludovicum Imperatorem patrem vestrum re erre audiuimus.

Haec Veteres illi duarum Provinciarum Episcopi, qua rum pars erant Hincmarus Remensis& enito Roto magensis, nobilis limi illius aevi antistites. Eademnar -' ranctum Flodoardus Remensis, qui A. o 'b6. Chroni- con ut ipse testatur septuagenarius absoluit, tum scri ..io. ε λ ptQr vitae Euclieiij ' vetustissimus de ex Surio Eucher ij aequalis,

56쪽

aequalis, S auctor vitae Risobelli Remensis Episcopi. D . Et hanc tamen tot tantisque illorum temporum aucto ii-bus firmatam relationum me iam esse fabulam, non tantum ipse iei apparatus , ille ex imo monumento crepens diaco , illa tumuli, velut exusti, n gricans species, omnia ad mendacii pompam ac speciem adornata sua- dent, sed etiam alia non pauca evincunt, Quale illud est in primis quod illi, praeter Scripturae auctoritatem, hominem, etiam corpore , apud in seros ante ultimum Iudicium cruciari fingunt. Tum de quae narrantur pugnant cum historiae veritate. Nam qui hic corpore ocanima in aete inum damnatus dicitur Carolus, is princeps fuit de religione de caeteris bonis artibus florentissimus, a Gregorio I II. P. R. ob pietatem laudatus, uni, Distad ἄ- cum illis temporibus rei Christianae columen, cujus invicta manu caesae sunt uno de altero praelio Mausorum in B,his. I. r.e. innumerabiles copiae, depulsumque toIius Europae cer svicibus Mahume disini jugum. Sed de qui testis inducitur Ludovicus, adeo nescivit quod isti calumniantur, κut aliud diserte affirmet. Nam in Epistola ad Hilduinum, sumino quod decuit, cum honore de Carolo proavo suo loquens ait, eum decurso monalitatis tempore,quod carim potuιι habere ripositum ovus filicet proprium in ma- οι - Αλε-gm si urici' lusciradum oe animum Domino praesentandam rudi 's deliter Dionysio commendasse. Qui di quod de Bonifacius, i. . . unus , ut isti volunt ex revelationis testibus, quo loco ipsam illam Caroli in bona Ecclesiastica licentiam exa '' 'gitat , dc poenas quibus eam Deus ulriis est exaggerat, nihil de illis moniti is memorat, quae quo erat ingenio, omissurus profecto tali loco non filii, si quid ejusmodi vel vidisset, vel audivisset unquam. Tantum ait Caro

lum longa torsione cr verenda morte consumptum c sse. Ha- '.adcih. l.

bet quidem & hoc de spiritu monachali aliquid . est e,

si non falso , certe temete de maligne dictum. Falso in- quam, nam vetustissimus vitae Pippini Ducis , apud rit .sci sta

57쪽

38 DE VERO Vs v

ille Bonifacitis,longa torsione se verenda morte conssumptu, sed placide & optata morte compositum fuisse, his verbis. Posse multiplices alias cr insignes victorias, quas ob pro

lixitatis fusidium silentio seu primo,diuisit regnum risbus si lis, sin, ae deinde bellicosis imis ac v/ctoriosi simus 'inceps

IN PACE quievit. Et manuscriptus Bibliothecae Alex m- bid. .rio.F.d si ritavit Codex, Carolin inquit in Princeps Parisis, basilicam S. Dionysiij Manyris multis muneribus ditavit. Veniens Carriacum teg. Carisiacum Villam pati j super stram flavium validas bri correptus ob t. Obtinuit priocipatum annis 27. Denique Fredegarius Scholasti us in Chronico ibid. . o. a. quod Childebrandi Pippini Regis patrui iussi, adeoque proximis post Caroli obitum temporibuι scripsit, narrat eum c um in villa Verinbrea cal. Vermens super Issara fluuio aegrotare coepiset, ditata multis muneribus Parisie 'S. ibid. .vi. A. Dio 'si1 basilica, Venientem Carisiaco,villa pilatis siver Ilsi-ram fluvium, lida febre correptum obisse IN PACE, tun- . ctis inuro regnis acquisitis cum regisset utraque regoa anuos 2I. Haec profecto mors non verenda , quod ait Bonifacius, sed felix & optanda potius fuit. Sed fac Caroluin longa illa torsitone cujus nulla in istis historicis apparent vestigial consumptum, quod vult Bonifacius fuisse, ne sic quidem a temeritate purgari potest: malignum ejus Iudicium, qui in divinorum judiciorum abyssum parum

reverenter irrumpens , maximi Principis letalem mor bum sic interpretatur ac si ei ob violata Ecclesiarum bona inflictus fuerit;quati no quot Hie longa torsione consumi videamus etiam pios S sanctos viros,quorum non modo a sacrilegio , sed δἰ a caeteris gravioribus criminibus vita omnis 4mmunis fuerat. Deo sitorum iu liciorum ple rumque humanis sensibus imperscrutabilem rationem committi decet. Itaque illa Bonifici j, de morte Caroli , verba morbum animi iliis selennem produnt; quo ut mortales a suis tangendis bonis deterreant , quidvis solent in eos comministi; quos sua vel le Vitet libasse suspicantur. Quid ergo sic affectus in Carolumibit, dubitandum

58쪽

tandum non est quin si cum resticisset comore M ai

aba ob violatas Ecc csiae opes aeter liter dimoartim , id in primis hoc loco coincinoraturus suetit. At illi, nihil

hujusmodi hic narrat iugo, ncque Dun quicqtiam ea uli nodi sic alie squod mentitur superior Epicopolumi elatio clarum certumque est. Sud & ipse tuchetius, ut praecipuus totius relationis auctor sitisse fingitur duo tempore Carolus in aede Dionysi sepultus cst ; j im pii

dem ipse mortuus crat ut neque Jn ccstasin iani, nocue

ea quae viderat Bonifacio M ta trado narrare , . neque ut Irincipis sepulcrum explorarent iubere potuerit. Constat enim ex Euclieri j vita ipsum annis vel l . quod ponit Molanusὶ vcl certe decem squod vult Baronius ' in ante mortuum csse quam Carolus vivere desierit ; cu- ., iis mortem A. D. 7 l. contigisse certa fides est Doni s i . 'que & illud quoque selsum esse liquita deprehenditur,

quod diserte habet eadem relatio , Fulradum Obbatem summum C perinum Regis rivini ab Eucherio a se volnia I e. Cum enim constet Pippinum regis nomen decimo demum post Caroli Patris obitum anno Domini 7s. sumpsisse, fieri non potest ut ante illud tempus Fulradus su inimis Pippini Regis Capellanus fuerit, ut E cherrum si quid cum illo Regis Capellano gesserit, pla. ne nccine sit post A . D. 7st. vixisse, quod immane est &ab omnium veterum sicriptorum rationibus alienum mendacium. His rationibus q uas ex iis plara sique collopimusὶ victi non modis Pithoeus & Sirmondus h.DA CL , ipse Annalium parens Baronius' , totam hanc Episeoporum de Caroli damnatione narrationem fibulo esse & consitentur & probant. Sed ut noris quam si '' ρου-Θον istorum genus, falsissima ista relatio tota etiam hodie legitur in Decreri Grego iani novis annotation Dus , ac ne nostra quidem memoria de filii Theniri agus qui optimam fabulam sibi de manibus eripi dole qret, ac pene indignaretur I & tam cis nihil haberet quod 'adciarissiuras Baronii Sirmondique rationes reponeret ΣM

59쪽

lo DE VERO US V.

negaret tamen ea conuellenda, quae ex Patrum striptis maxime ex Synodorum Actis, habentur,quisi mendacium uspiam sit serendum. Sed istum quidem plorare, suaque crepundia deflere sinamus. No3 quod sacra rerum ipsatum veritas jubet, quod Pithoeus, quod Baronius, quod Sirmondus, viri amplissimi atque celeberri-

. mi consentiunt, constituamus, bonos illos Remensis ac

Rotomagensis provinciarum Episcopos hanc fabellam, aut quod verisimillimum est in finxisse ipses, aut certe ab aliis ejusdem seculi ac genij hominibus confictam temere cxcepisse, exceptamque ad illustrissimi de gloriosissimi Principis infamiam inhumane sparsisse , de uni

ex ipsius nepotibus Ludovico sane parum verecunde narrasse : Ita omne illis judicium, omnem modestiam ac pudorem, omnem denique humanitatem eripuerat ,

acerrimum quoddam opum s ut vocant) Ecclesiasticarii in studium , ad quas ab omni Principum injuria tuendas Se confictuna de avide disseminatum fuisse apparet Tartareum istud commentum. Extant in illorum seculorum libris aliae sexcentae ejusdem furfuris imposturae :Tu ab una , disce omnes ; quas sigillatim recensero neque hujus loci, neque nostri instituti est. Illud quidem non videtur omittendum, Monachorum Bedicti ni instituti qui diu in Occidentali Ecclesia viguerunt, ac pene regnarunt jampridem in hoc rerum genero sublestam esse fidem. Ex eorum enim officina multa supposititia jam olim prodierunt, e quorum numero impii-mis esse videtur Sancti Medardi Suessionensis Mon, A. o lys Mi stet ij privilegium Gregorio P. R. l. ast tum d quo nonc Baronius Ze Bellarminus sui in Reges Pontificis pote- mri fiustatem astruere non dubitant. Id vero quam sit falsum,

'R Gregorio alienum, ut caeteros taceam, luculem illime demonstravit Blondellus noster in opere de Spuriis veterum Paparum Decretalibus. Sed inter Benedictinos jam ante multa secula exat sit de sui auctoris corpore controversia, quae quo ipsi sint ingenio abunde patefecit.

60쪽

fecit. Benedicti enim corpus ex Cassinensi Monasterio in Floriacensu ad Ligerim olim translatum, ibidemque adhuc quiescere , contendunt Galli plerique illius o dinis fratres. Itali contra pugnant id in Cassinensi Mo otir η. anasterio & fu ille semper, de nunc etiam seruari. Nostri '' :Uauli Diaconi, & Adrcualdi, antiquilli mosvin mona Gip.I. chorum, traditione se tuentur; Itali Leonis Hostiensis, o I g

testimoniis nutuatur. Magnis utrimque contentioni G.e . r. o

biis res agitur. Mulaa Paparam & Principum res ripta ac diplomata afferuntur. At nostri quidem quae ab Ita- ' hiis in rem suam eduntur Benedicti VII l. Alexandri II. DG πιο Vrbant Ii. & Zichariae Pontificum Romanorum bul---ρ-3ε- i lar, eas falsas confictasque & absurdis scatere deierant, . , as ipsumque Leonem Historiensem qui ali Q. floruit menda-ι is 3 imciter esse loquutum affirmant,& C sinenses Monachos men Lais dat, fulsitats, o imposturae insimulant. Itali in nostros si Casiin. Mon.t. milia spargunt, eosque vicistim stati dis & Sophistices accusuit. Fieri potest ut utrique mentiti tuerint, ut nzu- Casiis. tri non potest. Sed & nuper, in te pene nihili, apparuit quam sit promptum ad fingendum istorum ingenium. Vt enim suo ordini assererent opusculum de Christi imitatione, quod vulgo sub nomine Thomaea Κempis ci cumfertur, sparserunt esse Romae apud suos aliquot in nuscriptos optimae fidei codices, in quibus id opus Ioanni Gersen Vercellensi sui ordinis Abbati inscriberetur. Eruditissimus Gabriel Naudaeus A. D. I 6 I. cum esset in Q. a. Romae, secum communicatos illos libros reperit sodalis Vatia..cujusdam Benedicti scelere corruptos filisse ac vitiatos , & rei totius historiam, quod digna hominum memoria atque animaduersione videretur, litteris simpliciter mandatam ad clariis viros Putea nos Fratres huc misit, quaecum, post annos aliqnor, a loanne Frontone S. Genoveta Canonico Benedicti notum adversario esset publici juris Acta ; Benedicti ni tanto impetu Na darum invaserunt, tamque foedis ac procacibus calumniis

erserunt, ut is coactus sit jure apud Praetorem cum q. F

SEARCH

MENU NAVIGATION