장음표시 사용
81쪽
& perspicuis, cujusmodi sunt passim S.Scripturaeasta ma nus sunt noxia,cum a deo obscurari sensus nequeant, quin leui, negotio percipi possit. Sed argutias & vitiligatio . nes istos, tanquam Pyrrhoniis St Academicis, omnia in dubium vocantibus, potius quana Christianis, quo fidem suam fulciant ingenue de candide quaerent bus convenientes omitto. Agam tantum de mutationibus quas facete instituerunt qui scienter & dein dumia Veterum Patrum sententiam, vel silentio obruere, vel adulterarε, vel ampliare studuerunt. Ear duum stini generum Quaedam enim ab auimo non malo proscctae sunt ; Aliae vero ad fraudem Sc fucum faciendum comparatae. Aliae rut-sus iam olim procusae , Alliae vero pol hiemis hisce Patrum nostrorum, aut nostcis demum temporibus fabricatae sunt. Fuete denique qui ad auctores ipsos aliquid de suo de quod non habebant attexueruna. Alii auctores truncaverunt &quod ad palatum non faciebat sustulerunt. Nec mirum videri debet rudes & incautos veteres has artes dedignatos non fuisse, cum aliquando non magna ipsis esset religio toros libros auctoribtis non veris propter bonum fiηem supponere. Quod quidem incoeptum, quam istud, magis insolens de audax mihi videtur. Cum non dubium sit monetam improbam cudere, gravius esse crimen, qui m probam tantillum circumcidere , vel adulterare. Mortalium animis haec semper insedit opinio. Ad auctoritatem eonc diandum veritati, & rebus bonis vel saltem quae ejus modi videanturὶ expedire, ut quicquid obesse aut remorari possit, de via amoueatur ἡ ω quae in rem conferre possunt apponere, vel saltem non tollere, quaecunque alias haec vel illa sint, periculo vacare. Inde nobis tot antiquae suppositiones profluxere. Hinc nobis natae tot miraculorum M visionum adeo stupendae narrationes, multis confingere amantibus Damonum contra st pugna
et lium portenta sui est apud Hieronymum) ω alia ejusinodisommenta, a cautioribus etiam animaduersa, nec mi-
82쪽
nu tamen tolerata,& non nunquam commendata, quod
ad pupili seu fidem seu religionem confirmandam vel 'amplificandam conducere existi rentur. Sed quod magis mirum videatur , etiamnum hodie eorum ipsorum nonnulli qui se ab istis vel sui iis maximopere ab-hoirere profitentur , sibi tamon temperare nequeunt quin, si quos edant veteium libros, in iis quicquid a sententia , quam Veram censent, vel minimum discrepar, statim deleant vel interpolent,ne per ista sinquiunt imperiti in fraudem inducantur, adeo alte mentibus hominum ca insidet opinio. Equidem iuiene an iniuria id faciant nunc non disputo. Hoc tantum obiter moneo, Mhas attes non sine probro & dedecore veritati tribui, vel ut iis ad se tuendam indigeat, nec satis armorum ei
sit, vel ad sui defensionem , vel ad reportandam de hostibus victoriam, sed ea ab adversariis mutuati & emcndicare opus habeat, & praeterea periculi plenas esse. Vbi enim fraus semel patuit, sepissime tota, in cuius gratiam contexta est , causa in meritam suspicionem venit, ita ut si artibus istis apud imperitorum quosdam rem Christianam promouet int, eosque vel ad fidem conuerter int, vel in ea confirmauerint, vetendum sit tamen ne nasset lores ab eadem auertant, tandemque & rudes
ipsos eorum exemplo ab ea auocent, S: in eius fastidium adducant. Verum quicquid sit de fallacia ista, deq; incommodis quae eam consequunturi, satis. mihi est ad hoc quod ago, eam in hoc ipso, quod ptae manibus ha-bco, argumento , iam olim usurpatam fuisse. Quod ut
probcin cius excinpia quaedam in medium afferam.
Haeretici quidem huius fraudis semper susipecti fuerunt Omitto ea quae antiquissimi inscripturis ipsis pro viribus adulterauerunt. Eorum si specimen videre animus
sit, idque notatu dignissimum, adeundi sunt Tertullianus & Epiphanius , apud quos videre est quam misere Marcion Lucae Euangelium &quascunque admittebat Pauli Epistolas truncaret & deprauaret. Quae sub lectitat
83쪽
sunt secula in hisce rebus religiosiora non fuerunt Patri κ. ἡ ex Rufini in expositione Symboli, & in Tractatu des,mb Θι d. hoc argumento, querimoniis, coluradicente & repug-
ρρ' ait equidem Hieronymo, i sed quantum ad hypo
Hio,...is.6s. thesilla, Origenem videlicet, at minime omnium quan
τ' f - inium ad thesin ipsam. Nec aliena ab his legere est apud
Πρ .ip. ii Cyrillum dc Vzterum ' alios multos, imo & inter recenestiores apud eos ipsos qui Romae Concilia generalia prae-ιὰ A9. c., .lo iubiecerunt. Queruntur illi Praefatione quam primo E U T. . volumini t praefixerunt, temporis initi ia & haeretico, fraudibus factum fuisse , ne Conciliorum illotumis i.T.C-iit. Acta integra habeamus, ne ve qnae, ex iis supercunt pura atque sincera sint. Quocirca vicem nostram vehementer dolent, quod tanto & tam pretioso thesauro spoliati& orbati simus. Quod certe testimonium instar est mille aliorum , cum, meo iudicio , homo hominum plurimum reserret alia omnia proloqui. Quid enim Z si Roma quam fidei magistram & tequestram volunt, Concilia, quae pro Ecclcsiae Canone habet, ulla ratione perire passa est, quid reliquis factum est ' Quid in iis vel haeretici, vel schismatici non potuerunt Z Si vere omnia illa m numenta istorum fraude depravata suerunt , quomodo quae de controversiis nostris fuerit veterum sententia ex iis hauriemus Z Neque negaverim mihi non parum mirum videri, de quod tanti Conciliorum Acta faciant, S: quod tam acriter in haereticos propter eorum partem aliquem suppressam & abolitam invehantur. Si enim tanto usui nobis esse possunt monumenta ista ; cur hi nobis Concilii Tridentini acta invident, quo nullum ab octingentis retro annis maioris momenti apud Clit,stianos habitum est, sive Latinos ipsos, sive etiam Latinorum adversarios Protestantes spectemus Si crimini vertunt haereticis quod huiusmodi κειρο λια interverterint, nonne ab eodem sibi probro metuere ipso par est criminis quod reprehendunt, reos 3 Sed proculdubio latet aliquid quod discrimen ponit inter ista ; x quod facit
84쪽
cit ut apud illos non eadem horum sit quae illorum est ratio. Et mirari subit quare eam non edant. Rerum enim imperiti, dum alia non occurrit, tibi fingunt forian abs re in id arte fieri a Romanis,& tam arcte postremi Concilii Acta ab iis clausi teneri,quod censeant eorum promulgationem obfiituram, aut saltem nihil profut ram dignitati Romanae , hariolentur contra, Acta illa quae ab haereticis e medio sublata volunt, quaeque tam sollicite desideiant, multa continuisse, quibus illa miris modis juvari, magisque ac magis confirmari potuisset. Vrcunque sit, equidem istorum ingenuitatem non pos sum non laudare , ut ut enim male rationibus suis consulere videantur,ultro quae extant hodie Acta Conciliorum,ea confitentur neque integra, neque ancorrupta esse. Sed deinceps inquiramus annon & Ecclesiae homines ad veterum Scriptorum depravationem aliquid ipsi quo 'que contulerint. Refert Epiphanius in bonis & emendatis νώο. Tom. , oi S. Lucae exemplaribus legi Christum fleuisse eoque testimonio ulum Irenaeum. Sed Catholicos timore quodam
inductos vocem sustulisse , ne ea haeretici abuterentur Verane haec narratio an falsa sit fides penes auctorem πesto. Hoc unum inde, quidem , ut mihi videtur, euidentillime colligo. Nullam veteribus Catholicis religionem futuram fuisse vocem aliquam, si eam sententiae- suae repugnare, aut haereticum corruptelis obnoxiam esse censerent ex Patrum scriptis expungere. Cum enim . m .mla Epiphanio auctore , ne ipsi quidem Fili j Dei Euangelios. 4 -ν.T.i. parceretur, an maiore religione scripta humana habita fuisse probabile est 3 Ruffinus certe in pretio & fratris Ti. p.1 2. D.
Ioco, ante exortam cum eo simultatem, habitus ab Hie ronymo' ab Augustino i etiam, qui aegerrime se eo-i uis rum discordiam ferre testatur, & a Gennadio ' cum ni V sti
gno elogio Icriptorum Ecclesiasticorum Catalogo in e , T 8
sertus, tanta licentia in scriptis Origenis Eusebii & alio- G--.ν tum , quae de Graecis Latina fecit, versatus est,ut nulla in
eius interpretatiostibus pagina occurrat, in qua non ad- τε.
85쪽
quid truncarit, vel addi deest, vel in teipolauerit. Hier nymus licet inimicitias cum eo exerceret, tamen in hoc
cum illo sensisse comperitur i, ipseq; passim agnoscit se
Origenem vetiisse in Latinum , sed ita ut noxia quaeque
and. r. truncaverit, utilia ramum reseruauerit , & mala in bo-
.ctnorum interpretatione subtraxerit, quod, siquid intelligo, significat, si qu d cum scntentia, quae tum temporis N i . D. apud Christjanos obtinebat, pugnaret,rudibu que offensioni esse possit, id ab ipso expunctum.& amputatum fuisse in versione quam adornauit , eandCmquc inserpretandi methodum jequutos L ille Hilarium & Eusebium a. v. s. T. a. Episcopum Vercellensem docet. Alibi, P. coemio in librum Eusebij de locis Hebraicis, profitctur se omisisse quae digna memoria non sentivisa , & picraque mutasse t videas autem illud ei in more pollium filisse , confer, si placet, Clonicon eius Latinum cum iis quae supersunt ex Graeco Fusi bii ; ex eo facile , idc bis quantum tibi veteres in scriptis alienis permiserint ac indulselint. His tanto exemplo praeeuntibus lavigiit, is qui, dubitet
quin eorum discipuli, e suis, siti vel sionibus, icti etiam exemplaribus , quaecunque Vel cum sententiis, v ci cum motibus suo tempore in Ecclcita recepi is non conuenirent, cum cura expunxerint: l mo etiam, sic ubi dcerant quae oppo itimo loco iis pondus Sc aut horitati m conciliarent, quin quae ex usu esse iudicarent, addiderint Unde alias nobis nata esse iri in Vetelibus scit proribus tot loca hiulca , tot molestae lacunae tot ineptii limaasi ita, quae passim inter legendum occurrunt ule viles illae, setosaeque ac tactu issb lior iidae laciniae, quas in media ipserum purpura ostendimus ' Piofecto non aliud clamat illa pulsiis sphsitusque inaequalitas, quam in eodem homine , minimo spatio, legendo expetimur Z Molestum esse, taediiq; plenissimum omnia exempla congerere , cum recentiorum qui in edendis Pati ibus operam Posuerunt, nullus sit qui ea non animaduerterit, & quio iis non queratur. Vnde in Patium libris marginalesillae
86쪽
iliae notae Hic videtur aliquis assuissesuas nugas i, & aliae eiusmodi. Et Ludovici vitiis ad Augustini de Ciuitates. Qi.G. d. a
Dei lib. Xxi. ' An notatio Decem aut duodecim versus, qui .r h--MAE Dea teXX I V. h ibentur dr quibus diserte Purgatorium do Gur . . . , ,.:riis
in antiquis libris Brugensi di Coloniensi, non legi, ut neque is in exemplaribus Friburgi excusis Immo σ carere iis exemplar Parisiensi, ut testantur qui essitioni Ini. praefuerunt. Hol-ste inius qui nunc Romae degit, Praefatione in Atanasii opera , testatur se, in Bibliothecae Regiae Manu scriptis, multa Patrum monumenta hoc modo foedata inuenis se.Neque cinquit solius Athanasib ea fortuna ut ineptissmarum interpolatorum manus subiret, cum GIsostomi, Procli, aliorum homilius similibus sequiorum seculorum ineptiis fueritas in iisdem Regiis codicibus invenerim. Sed omittere non possum has deprauationes in monumentis sacratissimis, & maxime publicis, cuiusmodi fuere Ecclesiae Liturgiae & amilia, locum habuisse. Hanc autem Observationem, quo maioris fit momenti Andreae Masil verbis referre animus est: fuit enim vir ille, non solum singulari 3e recondita eruditione , sed etiam candore & probitate supra exquisitam doctrinam longe magis mirabili, ideoque moderatis omnibus quibuscunque partibus addicti sint. gratus M acceptus, propter excellentes istas dotes. is igitur cum animaduerteret breuiorem esse apud Syros quam apud Graecos S. Basi iij Liturgiam, hanc eius rei affert rationem. Quippe ἀ inquit fuit perpetuo hsminum in religione siensius,ut intra praescriptas a Patribus caerimonias, quantumvis sanctissimas, sese contineri pauci potuerint; Vnde pro temporis tractu ad si M. alas pro varis Antistita pietatis affectu alia atque alia ad ita: M.Multa etiam mutata videre est, ct quod est longe maius m. - lum, nou paucas etiam siversitiones esse enatas. Eua in re mihi videtur fuisse S i tanto Graecis . Latin que te erantiores,quanto miuus in tra uisio, ne dicam luxurioso apud A, Io, Christiana res statu est versata. Arque haec quidem eruditissimus Malius Sic etiamCassander,qui innocentissime
87쪽
in Antiquitate versatus est agnoscit ex aliis auctoribus probat, Veteribus Uiurgiis multa pati .uitia addita fuisse. Eandem rationem secutos Canonum Ecclesiasti-
μ; νωι i.'. corum Collectores Obseruat eruditissimus Sirmo idus; 24. A.. . . , quos ait tu Conciliorum canonibin ea saepe resecare immu tare,quae vel obsoleta is inutilia iudicant. Dei ab aeui sui mori-G i. .c. aise a. Canon erat Concilii Cartilaginoniis quarti; 44- Clerum ne comam nutriat, nec barbam radat. bdic canon in
Decretalibus sic mutilatus recitatur Siquu ex clericis,co mam relaxaverat, anaIhema sit. Cui uta nimirum sinquit
i s . Ah eodem quoque Sirmondo ex manu scriptis libris aucto-3i ν, ρ- i ' re i Alauticanae l. Synodi negans chrisma simi in ba- C.' accepturn repeti postea necesse esse inon ut 8 α' iudicans quicquam cinquit ) sed ut necessaria habeatur re petita chrismatio. Gratianus canonem sic cringit, etc si planc contra assirmaret clirismatis ro petitionem c si necessariam; non praeiu cantes cuiquam h c scimus cinqui Jd con ro/.d sed υι necess tria habeatur chrismatio. Sic quoque in secun- do nouissimae Conciliorum editionis tomo legitur, ad dito in fine participio repetita. Vnde tanta mutatior Nempe Gratianus canonem adempta Hausulae negettionet 'MIV p ad temporum sinorum conquesud nem inquit Mimondus t iure ac more seus accommodauit. Gratiani scilicet saeculo,ut de nostro, chrismatum non putant Larini, nisi quo in
Episcopus etiam post acceptum a presbytero in baptissmate cluisma denuo chrismauctit. Araulicanorum Patrum amo semel in baptis ino acceptum chii sina satis i erat; quod utriusque clirismationis, S presbuteralis&Episcopalis eadem esset ratio; quae nunc ita inter se differunt, ut haec sela verum sacramentum, illa mora DCr menti sid est baptismi caerimonia censeatur. Canon
erat Taullanus x x x v i. Renovantes, quae a CL Patribub in hac a Deo conseruanda se regia urbeae .constitutasunt, DE
88쪽
antiquaeRomae throno obtineat,se in Ecclestrasses, ut ille rebus,
mignificat, ut qui sit secundus post lassum Et hunc quoque
Solertiis mus Gratianus ad sui saeculi gustum ita temperavit Renovantes iiiquit Sancti CP. decreta Concitii, PETIMUS, ut CP Sedes simitia priuilegia, quae superaor Roma habet accipiat; NON TAMEN in Ecclesitusicis rebω magni- cetur, ut ista, Sed hac secunda pos illam existenspra quam rimandrinasedes numeretur Gregorianos Censores pei fidiae puduit. Hi enim non haec I quae& omnes veteras Graiiani libri habent, de ipsa sententiae per voc iam a duci satiuam sed connexae ratio neccssario flagitat sed alia plane contraria ediderunt hoc modo; similia, &C. privilegia accipiat ; NEC NON in Ecclesia cis, &c. Sed liquet Gratianum IVRE illo suo quod ei tribuit Sir-mondus hic quoque usim esse; jure scilicet quidvis ps re Romana mentiendi, fingendique : quo& alibi
usus est non semel: ut cum canoncm Synodi Carthag. h. c. a. IV simpliciter vetantem ne mulieriquamvis docta, aliquos Fs. O roo. bapt/Urepraesumat: ipse ne suos pulsaret, qui mulieri, etiam indocti: baptizandi jus in necessitate concedunt, adhibita exceptione ita callide diluit ii uber, quamvis d. O derida. Ha o sancia, viros in conveniti docere, vel aliquos bWIi- ς AEtu . iare non praesumat, NI SI neces itate cogente. l ta enim scripsisse Gratianum , non autem quomodo ediderunt Giegoriani censores, & Omnes libri veteres tum manu scripti, rhina typis cxcusi docent, &fiimat Lombardus m. do canonem in hunc quo tuo modum adulteratum referens. Eandem artem alibi in molliendo Milevitas Oru In Clinc. I in ea Patrum canone adhiber, dum quod illi olim simpliciter & absolute decreverant excommunicandos quicumque trans mare appellassem, ipse cum exceptione sic recitat ; Adtri marino autem, qui putaveris anelgandum G caus . . q.se. Eo intra Africam in communione Ab ciatur, NISI forte Romana edem ave averit. Plura alia sum exempla. Ego libri. um addam, quo Gratianus ex suo illo IURE mor
que ad Decretales suorum Pontificum epistolas, sane Ita sa
89쪽
nequiter ac flagitiose, detorsit quae Augustinus de divianis Apostolorum litteris seripserat. verba Augustinierant; In Cano uicis autem Scripturis Ecclesitarum Catholicarum quamplurimum auctoritatem siquatur vir scilicet divinarum Scripturarum studiosus inter qu.is sane illa μοι qua Apostolicassides habereis epistolas accipere meruerunt. Ex his Latinus canonum Rhapsodus ad praesentem Ecclesiae tuae usum mirabiliter transformatis ista, quae sequuntur effecit, nobisque pro vere Augustinianis in suis diuini scilicet juris tabulis propinavit; In Canonicis Scripturis Ecclesiarum Catholicarum qu. tmplurimum diu'νarum Scripturarum soleraisimus indagator anctoritatem sequatum, inter quas sane illa sint quas Aposolica sides habereis ab ea alii meruerunt accipere solas. Ex quibus colligit quod Scpraefert ipse titulus, Decretales epistolas inter Scriptur, C nonicas connumerari. Immanem hominis audaciam de Patrum corio tam proterve ludentis digne notavit, ac castigavit Alphonsus a Castro. Sed quid facias 3 Id erat& isti Je caeteris iuris ac moris, ut ad eam, quam suo tempore Romae cernebant rerum faciem , omnia nova, vetera, Apostolica, Ecclesiastica, per fas nefasque trahe
Hac ratione, prout est immutatus orbis, secum etiam quae sibi supererant ex Antiquitate reliquiae, eas immutari voluit, ratus, scilicet, aequum esse ut libri isti nonnihil tempori cederent; quorum nempe auctores , si tum ipsi superfuissent, non dubitabat ad praesentium hominum gustum atque ingenium & linguam. & calamum temperaturos fuisse. Ad venustatem & gratiam iis coni Ciliandam , eadem arte curati sunt qua solent molliculi de scituli senes. His barba picta M si quid hirsutum horreret attonsum , cutis laevigata, os fucatum, vox infracta, vestis color paulo austerior ad suauitatem dilutus; ita ut vehementer metuendum sit, ne saepenumero dum inversenatis istis seriptoribus verae antiquitatis sermonem genuinum, vividumque colorem inquirimus, oleum Moperam
90쪽
o ieram perdamus. His doctoribus didaeit Ei b us in Chronico Telcsplicrum Quadi agusim: e ieiunium, Pium vero, stitium quo Episcopum Romanum diem Domini N cocum instituisse i quae sane ne per somnium quidem bo in ys Urino Eusebio in mentem venerunt unquam , ut patet exta Icius Manu scriptis quibusdam in quibus d c his capitibus, licet recentioribus l2ng' acceptissimis, altum est . rita, silentium, Sed ut ad icmporis seriem redeamus, cre-: vit licentia ista prout sicula in peius ruebant , dum ab Aucto tum ipso. um aetate re debatur fallacias ρινα 'istas reuincete difficilius in dies evadebat maxime cum clatissima Eceli siae lumina ab his artibus aliquando non abstinetent ,& suo exemplo singulis ad eiusmodi
audcnda animum adderent. Nam,amabo te, nonne stupendum cst Le0nis Papae Legatos , iam anno 1 . coram toto Concilio t halcedonensi, apud sexcencos selectis simos Episcopos . totius Ecclcsiae florem , sextum cano-nc in Concilii Nicaeni recitasse cum hisice, in quibus rei sumina vertitur , vel bis, Eces ram Romanam si errat maluis hibu e quae non magis quam Afris a Zosimo obituli Canones, in ullo codicum Graecorum Inuenta suntαῖφ' ut neque hodie habentur, velin codicibus Graecis, vel
in Latinis, vi l in editione Dionysij exigui, qui annis
quinquaginta post vixit. Cum mecum reputo tam sancti Pontificis lcgatos eiusmodi lacinia tam venerabilem canonem foedare noni dubitasse; pene in eam adducor sentcntiam, ut ex Antiquitate nihil sani, nihil incorrupti superesse existimem , praeter ea quae nullius fuere momenti, vel quae sine summa infamia & omnibus reclamantibus contaminari & alterari non potuere. Nec fiane certissima Dei Providentia accidisse reor,. ut famistius memoria ad nos usque permaneret , ut doceremur quam cautE, quam prudenter in his versandum sit, quamque non temere,tanquam Nicamurra, aut Constantinopolitanum, vel tanquam Cypriani aut Hieronymi