Joannis Dallaei De usu patrum ad ea definienda religionis capita, quae sunt hodie controversa, libri duo, Latinè è Gallico à I. Mettayero redditi; ab auctore recogniti, aucti, & emendati

발행: 1686년

분량: 411페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

ikrum .isse Eusebium de tanto Pauli discipulos tantir votis

minum reluIusset. Hieroκymus tu Catalogo f. piorum tLusirium unum,aut alterum Dion iam recensit,hujus tib os no GLa Ei P. recenset. Laurentius ' indicat fuisse suae aetatu doc si mos vi ros,qui judicarim eos libror esse soruarii. Tametsi eius nomins, duos commemorat Hieronymus asterum Hieropolitanu Episcopum, ut floruit sub M Ah toninosecundo, ast rumaecent m In Syria D copum, neutri tamen hujusmodquam tribuit operum. Neque enim opinor,haec Aposgins Me retico tribueri. Ante complures annos .uI mmimi, νι iuc5- parabitu Gulielmus Gracinus,uι Theologus sumus,ita in nasia disiciplina non exquisite doctus Er exercitatus, auspicaturus Londini in aede D. Paulo sera enarra:ionem coelestis Hiera chia,meditata praefatione mutiῶ asseuerauit hoc opin esse Dionysii Areopagitae,vehementer desomachans in eo/u impudemtiam qui dilenIιrent. At idem priusquam operis dimidiu confecit ei ubigusum attentius cepisset,inenue coram auitorio, fastin essibi verso calculo no videri id opus esse Dionysij A e-

Mιta. Demiror autem cur, Zcc. Haec quid an Erasmus

jampridem & docte, & sapienter Sc facunde, ut ibici, scripsit; sed frustra tamen plerisque qui lcm celte lectoribusὶ scripsit. Hunc enim locum , ex quo capere dc

veriora intelligere poterant, totum Optima fide expunxerunt librorum novi de Hispania non consti es, scd toma, tores,&ca; nifices censera in Tomum V l. Erasimi; An-DLE'ND notat. in Actus Apost. cap. i . advexb i illa, in quibu M

ta semel hac sententia nullus in omnibus prouinciis , in quibus isti Biblomastiges longe, lateque imperitant, re peritur Erasmi codex , in quo non sit erasa illa de picu-do Dionysii libris observatio. Cum vero illi in caeteros ejusdem generis scriptores, quorum de dubiis vcierum libris diversa est a sua sententia, pat i immanitate grassentur , eorumque judicia vel mutent , ut Contii, . ut deleant , ut Erasmi ; vides quam exiguum nobis

72쪽

set itu in recentiorum labore ac diligentia ad vel susantiquitatis adclceratores praesidium. Iam ad vetcres ipsos veniamus; ex quorum cum luce, tum industi ia fateor nobis suggeri quae in hac invesΗ-gatione viam complanent, & longe maximi usius c siequeant. Veteres enim ipsi nonnunquam de aliis Ecclesia an Scriptoribus agunt, qur siue suo tempore, siue stiperiore vixerunt. Intei Latinos Hieronymus Auilio tum Ecclcsi,sticorum, qui ab Apostolis ad sua usque te inrora ad cognitionem suam venerant, Catalogum praetexuit, quem Gennadius continuauit. Addo his temporibus editam,cum nulla alia conserendam , Photii patita chae Bibliothecam in qua vir ille magnus sientiam siuam de Scriptorum Ecclesiasticorum Graeciae maxima parto nobis exponit. istius autem subsidij duplex potest esse sus. Alter ad libri approbationem, si ejus mentionem faciant ; alter ad rejectionem, si de eo sileant. Plior ex authorum qui librum qui in dubium vocatur probant, autholitate & conditione pendet, nam, ut stipta monui- 'mus & vcteium nonnulli his artibus usi sunt. Alii qυoda consiliis uis & propi sito non essent alienae, eas ab aliis adhiberi non inuiti passi sinat, alij fraudes non olfecerunt, abi notas retegere, vol non potuerunt, vel quacunque ratione ducerentur, noluerunt. De iis qui ejusimodici namenta edide ic nihil repetam,qui verbalienatis fiam di us ac impostulis faueiunt eoium exempla obuia sunti Iustinus, Theophilus , S alii ex carminibus S byllinis, quam is pioculdubio stippositis, argumenta, tanquam ex oraculis, petunt. Quoties Clemens Alexandrinus, vetcrum, judice Hieronymo, eruditissimns, allegat Ii'mis. . G. . Dios Apoclyphos sub Apostolorum x discipulorum M , promine, quibus falso triboebantur Nonne Bainobae& '

Hei mar asina citat Z Nonne denique, quod & supra di i ctum est a nobis, in Concilio septimo quaedam sub nomine Athanasij, & alia non melioris commati, suppodi 'mitia an mediam Prolata fuere e Patres autem non thi,

73쪽

per iis facultatis fuisse instructos, quibus omnes eiuς modi fraudes possent retegere, quis in dubium uocabit, qui quanta ad hanc operam omnino necessat ia ejus defuerint non ignorabit Hieronymus ipse Latinorum o CN omnium, maxime in hoc eruditionis genere, doctis 5

D. a C. I. mus, quaedam non raro in medio relinquit, ueluti cum

de libro quodam Minutii Delicis contra Mathematicos

agens,subjungit,Si tamen inscriptio nou mentitur auctorem.

Et alibi, quaecunque fuerit facti ratio, Pauli ad Senecam& Senecae ad Paulum epistolas agnoscit atque probat, ait o. s. quae tamen Baronio & Bellarmino suspectae redduntur, eripi. EGι.in & slipposititiae, quales re ipsa sunt, censentur. Sed tu ii abno: scripta notha infamare potuerunt, id neglexe

runt, uel ne authores ipsbs in se prouocarent, uel ne iis libris authoritatem omnem abrogarent, quibus tamen utilia nonnulla, nihil uerd falsi, uel noxij, contineri arbitrarentur. Vnde fit ut praestare existimarent libros

istos quorumdam manibus teri, quam sibi odium & in- uidiam, si eos aliqua animi religione infamarent, gratis quaerere, eum in illo nihil periculi esset, in hoc uero labor & molestia. Sic, mea quidem sententia, ut hoc

exemplum asseram , nusquam Hieronymus in retegendis Russini commentis & suppositionibus operam posiviqςt, ejusque malevolentiam in se prouocasset, ni alia de causa ab ipso alienatus fuisset, nec, ut item censeo, Patres Anicani de supposititiis Nicaenae Synodi canonibus tam acriter cum Zogimo disputassent, ni sua multum interfuisset. Nec enim, quandiu aliter fieri potest, grauis & sapientis viri est cum quoquam amicitiam dissoluere ; nec aduersus abusus, ni magni, & periculi certissimi pleni sint, solent leui negotio viri cordati insurgere. Palam autem ςst incommodo, quae fraudes istas consequuta sunt , primo quoque tempore non apparuisse, licet cum tempore & sensim bonos genuinosque libros pene oppresserint. His animaduersi ς, facilE, .mea quidem sententia. patet de titulo libri,ejusque natalibus,

74쪽

PATRUM. Is

libus, non satis constare, quam vir sub eodem nomine' 'Lapud unum aut alterum Veterum citatus occurrat. Sie 'exempli gratia x Iustinus ipse, & Clemens t Alexan-a' ere Gall. drimis ,& plerique omnes veteres Christiani, Sibyllina

carmina pro vero & genuino censent Sibyllae M tu ; non xii 'ton

quae tamen post A. D. iso. ficta fuisse,&res ipse liquido ς γ vincunt, &claris I Bion scitus' noller luculentis sine dej, i monstrauit. Origenes, si Philocaliae di fides, Clementis cui Romani nomine laudat ac describit locum satis prolixum, velut ex jibio l . itinerarii , siue , ut ipse vocat, .e ενώῆχυδαν qui t, ius habetur in iis, quae nunc circunaseitur Clementis Recognitionibus libro dccimo , non pro ad EUM. cul ab initio. Hoc tamen Clementis opus, quin spurium ι ι. - . sit, M a male feriato aliquo impostore confictum , nemo nunc se te literatorum dubitat. Baronius quidem certes

non semel explodit,o mendaciis confectam ct ab omnibus Patribus proscripsum esse affirmat. . Non fuerunt Delicio- A D 4t. Dra seculorum sequentium de Veterum libris iudicia. zNam extat liber de duodecim ab ovibus sicuti inter Cy- D. iφι 6. H. priani opera, quem eius nomine Trosse lana 4 Synodus 6 ante annos 7 s. diserte laudauit. Hunc ipsum tamen r.ι c-ι '

negat Bellarnainus, & quidem verissime C priani esse pos

si um poss)m citet Scripturas ex versione S. Hieronymi. Ita Iem, Grietiam qui Ambrosii nomine iampridem circumferun-rtir in uniuei sis Pauli epistolas Commentarii, pro ver, AER Ambroiianis & a Synodo Parisiensi i ante an uos 813. g .&ab Aquisgranonsi, ε ante annos 79o. & circa idemhis . tempus ab Hinc maro Rhemensi h ,& aι Prudentio Tri ps castino Episcopis. & ab aliis ad hoc usque seculum pe- ne innumerabilibus laudari sisnt, & ramen certiis mum se M. Test, & apud utrarumque partium Theologos, liquido co 'fessum, non esse hos Ambrosii, sed Hilarii cuiusdam, sive,ut volunt quidam, Romani Diaconi, siue, ut alij pu- QMCM H. gnint, alterius nescio cuius ignoti, verum ac genuinum f. μ etum.Eiusdem Ambrosi nomine iampridem ab Hinc pnaaro, M a Ratramno, siae Bertramo, eiu aequali, '

75쪽

,c DE VERO US V.

allatos scimus libros sex de Sacrem emis , & deinceps ab omnibus fere Theologis, tum vetustioribus, ut Lansraco & Guilmundo , tum recentioribus eodem quoque loco ac numero habitos. Atqui res ipsa negat eos esse a Cen p. i' Ambrosij, ut est a Robe ito Coco '&aliis fuse solideq; Δ' ,' ia demonst catum ; vix repugnante Arnaldo h Magistro E Sorbonico. Concilium Lateranense , stib Martino I. P h ή - R. tria quaedam loca Athanasij nomine citat, ex sermo-e.13. ne in illa verba. uicunque dixerit Verbum , 5 c. Noque tamen dubitarunt Petronius Caidinalis , 5 Coitte tel-VII ''lus Madautae Episcopus d negare sermonem esse Athana-dDι-οα. s. -sij. Homiliae in Matthaeum Latinae, quarum opus imper sectum vulgo dicitur, ante annos Io. ab Hincmaro Chrysostomi nomine laudatae, ex omnium conscia lus habentur, & quidem verὸ ac merito , pro hominis hae-.Am: ... . i. Qiici , & Chrysostomo multo recentioris opere i. Sym Cibs bolum ad Damasum, quod incipitCredimus in Deum Pa-- . . trem, Hieronymi nomine citauit,& Carolus magnusῖ an La. te annos 8;8. Sc Remagius Lugdunenus Epis opus h an-h ib. ps te annos fere scio. Atqui id Symbolum neque Hierony- ' 'i' mi est neque hominis catholici; neque simplicis & priuati cuiuspiam haeretici, sed ipsius haeresiarchae Pelagii ut utrarumque partium erudite ex Augustino pari con- s. sensu obseruaruiit i. Eiusdem quoque Pelagij ut hoccus - -- obiter dicam certo esse docti deprehenderunt, de Iis u a epistolam ad Demetriadem virgiriem, quae incipit, Si summo ingenio, de Commentarios in omnes Pauli Epist

las, quod uti umque onus, a multis retro seculis ad nostram memoriam , inter Hieronymi opera , magno errore , legitur. Ls Tcstamenti, ante

ad T m. o. ab Augustino alienum esse consentiuntur omnes eludi& alicuius haeretici esse pronunciat Bellat minus. Iν Μ 3οι. Hincmarus,' 6e H pognosicon, de de Praedestinatione σU '7 Grum libros, vclut Ausustini genuinos citabat A. D. 8, 9..' - - Iamibrum Quaestionum Veteris & Noui annos 828. Augustino tribuit Synodus .udovico Pio : Atqui id opus , M

76쪽

Iam vero constat neutrum esse Augustini, vel Bella mi o .ue; μν . ἰuno teste ' libros de vita contemplativa Prospero asserunt auguri. ad Partes Aquisgranensest, A. D. 8s6. & Theodulfus Aurelianensis ', a. 8o9. quos tamen non Prosperi, sed Iu- Coni. Gau .liani Pomer ij esse velis certisq; rationibus demonst a , in

4ibrum M thologiarum seu virgiliara confineurrae quem I Fulgentis Placia dis csse etiam pueri nunc sciunt no c.Mi d minis aequivoco deceptus Fulgentio Rusipensi , cele- εῖν. berrimo, sed in longe diversa cruditione Eplicopobuit. Parili er tore Rathramnus Corbeniensis, dc eorum' genam ι.εs p.

dem temporum Ucnachus, Gennadi Constantinopoli : tani Episcopi esse putavit librum de Ecclesiasticis dognratibus, cuius certissimus auctor est Gennadius Massiliensis Presbyter. Multa eius generis asser re possem,

sed haec, ut videtur, satis sunt ad id quod institueramus

probandum z, ut nemo nunc mireriar, quod Ignatii Epistolas , tametsi ex maiori, ut videtur, parte Eusebij testi monio firmatas, e Protestantibus non pauci veluti pusirias explodant. Quod vero pertinet ad alteram rati nem , qua liber ex silentio Veterum in dubium vocatur, fateor neque ex ea plane certo atque indubit6 argumentari licere, cum fieri pollit ut Patrum uni aut multis ignotus Dei it superiorum scriptorum aliquis , vel, etiamsi notus, tamen, vel errore vel consilio, omissus

fuerit. Sed tamen si & qui de alicuius Vetustioris scribpto tacuit vir graui,& erruditus fuit causasque habuit cur de eo non taceret, & scriptum ipsum illustre esse,vel ob auctoris nomen, vel ob argumentum debuit, admodum probabile est nullum eius tempore extitisse quod uir talis huiusmodi locis tacuit. Itaque huiusmodi probatione merith usus est Hypatius Ephesius A. D. 632. ad eue tendum Dionysj Pseudo Areopagitae fidem, elim quaedam eius testimonia ab haereticis quibuscum disputabat objiceremur quo loco obiter observandum primum hunc videri ex omni Antiquitate locum quo facta

77쪽

reperitur isto runa Dionysi corum, quae nunc Orbetna sit rufama impicuerunt,mentio. Illa inquit Hypatius 'u Dist. Iria. . moniaqaavos Dion ψι Areopagila icius unde potesis osten --- Dis , di re vera esse uuι suspicamini' Si enim eius erint, non 'o latere B.C risium quid autem de R. oritu i 3 an l. r. O. e G. Eo o R. Athanasius ,si pro certo scis t eius si spe. ante omnia j.. V in Nicano Concilio de consubsanitati Trin tale ea .m te D

monia protulisset adversus Aris diverse bub antiae blasphe

mias.Si autem nullus ex antiquis recordatus es ea unde nunc

potestis ostendere quνd illius sint ne est. Hactenus Hypatius

. . Quo exemplo nominus valide argumentam ui supposititias esse eas epistolas quae iam ab Eusebi j seculo ignatii

nomine circumferuntur. Si enins eius erant non potuissenν

inquam latere B Irenaeum,qui earum disert issima de Patris rerum omnium Creaioris Deitate , Christique Filii veritate testimonia aduei sus haereticos protulisset, qualiter Clementis epistolam ad Corinthios, S Polycarpi ad , ι i. ia os Philippenses laudauit ' Ille ero nus ii iam illas ignatii hares, se 3. Epistolas rocordatus est , tametsi tacito eius nomine, quoddam dic ni alicubi reserat, quod in iis hodie legi rur nempe ex trenaeo ab imposiore qui eas finxit ad rem suam userpatum, ως εἶπε τις ν Ἀτίρων in qu r, trenaeus h ut dixis quidam de nostris. Non ait ut scripsit, velut s. ad V ut in epistola aliqua dixit sed simpliciter ut dixit. Neque I 'ex Epistolae, si verae erant, Clementem Alexandri ''m qui ipsis etiam Apocryptiis libris multum utitur, latu insent, vel Tertullianum qui nusquam eas memoratae sunt,

Sed haec dii; utandi ratio praetetquam quod admodum est probabilis, & illud etiam habet praeeipui quod priori

longo est tutior, cum multo minus periculosum sit scriptum aliquod genuinum repudiare, quam supposititium admittere. Leuius enim est veritate aliqua carere, quam mendacio,quod ei opponitur, fidem adhibere. Quemadmodum enim minus peccat , qui bonum aliquod omittit, quam qui malum, quod ei opponitur, committit. Sic eius qui, quod res est, credere abnui qu-m eius Uri i

78쪽

qui falsum , quod rei veritati opponitur, temere admittit, leuior error est. Ea est veterum librorum confuso,eaque rationum,quibus veri a falsis, genuini stippo sititiis disterni possint, infirmitas, adeo ut saepenumero Teuioris sit negotii quid respuendum, quam quid recipiendum sit constituere. Iudicet nunc Lector cum Scri- .pta ista tot seculis volutata sint , & per tot manus vel nullius, vel certe dubiae fidei transierint, veritate ipsi languide Si quasi perfunctorie aduersus fraudes istas obsistente, annon, inter tot librorum, qui sub nomine ει erum feruntur millia, qui sint veri & legitimi, qui vero nothi & suppositiiij dissicillimum sit certo statuere. Quod si in genere tantae molis est Patrum libros alios ab

aliis secernere , quanto majoris negoti j erit singularum super controversiis nostris sententias indagare & constituere Z Non enim cujus Patris sint parum reserre putandum est. Nam sive authoritatem,sive doctrinam, si vo usum sipectes, non minus est diser Imen inter Veteres i Jos, quam inter recentes striptores. Adde aetatem Munius etiam seculi diserimen magni omnino momenti, apud Protestantes praesertim censeri annosque te canitiem pretium scriptis addere. Neque sane id Immetito sit,cum vel mediocriter in ipsorum lectione versato notum sit, cum tempore maximas mutationes, non minus

in doctrinam & distiplinam Veterum, quam in caetera alia sensim invectas filisse. Fixum ergo & immotum maneat, cuique qui apud se decreverit quae fuerit, super capitibus hodie controversis. Veteris Ecclesiae sententia certo explorare necessarium pariter ac difficile esse , omnium istorum Scriptorum & nomen & aevum ad umsuem tenere,& in comperto habere.

79쪽

Ratio 1 V. Prioribus oe posterioribus siculis, temporci, Imperitia, fraudibu , cum piis, tum malignis genuina S. Patrum scripta variis in locis immutata in adulterata fuisse.

Emmenimvero esto indefessis,multoque cum judicio institutis studiis genuina Patrum monumenta a supposititiis secreta Sc distincta habeas. Ecce tibi qui superiore exant lato stirgit labor longe molestior, cujus que eventus multo magis in merito situs est. Semel enim constitutis genuinis scriptis; superest necessario ut , quae sunt ab authore ipse, ab aliunde assutis & insertis secernas, ut, quod tempore perierit, vel dolo malo sublatum fuerit, restituas, vel, quod hic vel ille de sito addiderit, expungas. Alias nunquam certi, assequeris quae vera & genuina fuerit auctorum ipsorum sententia, propter varias depravationes quar. in illos multifariam diversitque temporibus invaserunt. Scribarum errores mitto,qui non quod inveniunt, sed quod istelligunt sic, ibuntia. ut est apud Hieronymum.) illos item qui de ipsa libro . rum exscriptione orti sunt. Neque enim fieri potest, ut libri, millies intra decem aut duodecim secula in varios codices traducti te transscripti, a librariis parum intelse seu in doctrina, seu in scriptionis charactere, Convenientibus , semper de ubique servarint eundem se cum, eundemque habitum ipsamque illam formam retinuerint, quam olim praefurebant , cum adhuc r centes ab auctoris ossicina prodirent. Quid tineae, . qui blatti, quid caries, sexcentaeque hujusmodi temporis injuriae in iis corruperint, prudens mitto. Bonas litteras tot seculis sepultas , Se veluti in tumulo iacentes, vermibus erosas, situ de pulvere absumptas, in primigenium i

80쪽

nium statum restituere humanae opes non fuit. Haec omnis generis librorum sors fuit. lnde quae pene omnes

Scriptores obsidet lectionum varietas tanta nata est ex qua quidem pugnare animus non est, licet in rem praesentem faciat, magno praeiverint exemplo , inter adversarios Doctores, nonnulli, dum tantillum in Sacris paginis lectionum varietatem , licet nullius, vel saltem minimi momenti, ipsi S. Scripturae in calumniam vertunt, cjusque qua ipse per se erga unumquemque mort lium pollet, infirmatum eunt, aut horitatem. At si propositum nobis esset istorum vestigiis insistere, &, quae ipsi de Sacra Scriptura dicunt & colligunt, ea ad Patrum scripta applicare, id longe potior i jure facere possemus, cum nullo modo fiat verisimile, non plures ejusmodi depravationes veterum Scripta passa fuisse, quam volumina Di vina, cum haec longE majori studio, quam ulla alia

in Ecclesia asservata , apud omnes nationes memoriae mandata, in omnes linguas transfusa, ab omnibus sectis,

orthodoxis & haereticis , Catholicis & Schismaticis, Graecis Latinis, Sarmatis de AEthiopibus recepta fuerint, aliis aliorum oculos & manus accuratὸ observantiabus ita ut ne minima quidem, quae ullius esset momenti depravatio acciderit potuerit, quin, ut ita dicam, uia,

versus insurgeret orbis, & de illata injuria apud omnes ubique quereretur. At Patrum libri maximam partem. negligenter habiti,& oscitanter transscripti lectique fuere, idque a paucis, & rard. adeo ut vix noti fuerint, nisi suae linae hominibus , quo factum ut in ejusmodi depravationes pronior lapsus, eoruque animadverso dissicilior fuerit. Stilus item & obscuritas quorumdam peculiaris . facit ut quaelibet immutationes majoris sint momenti. Exempli gratia, in manus sumatur Tertullianus, voc

Iam si addideris, vel sustuleris, vel levissime immutaveris, punctum vel virgulam alieno loco si posueris, sensiim i adeo interturbaueris , ut quid sibi velit nulla ratio queas exculpere. At in sciiptis facile fluentibus, apertis. .

SEARCH

MENU NAVIGATION