장음표시 사용
91쪽
obtruditur. Septuaginta quatuor annis post Concilium Chalcedonetisse, proxime nominatus Dionysius exiguus Romae instituit Canones colligere, ciusque codex ex antiquissimorum Manu scriptotum fide, non ita pridem cum privilegio Regis Parisii is exculus est. Quisquis cum
ι cura cum euoluet plurima deprauata fuisse animaduertet quorum hic exempla aliquot subjiciam', ut pateati quam antiquus sit technarum istarum inter Christianos usus. Cum postremus Concili j Laodicensis Canon, qui . . est i6v codicis Gi aecis Ecclesiae uniuer is, in Ecclesia li. bros ullos alios legi praeter quam Canonicos prohibeat eosdem omnes ordine recenset. Inseruit quidem in codice suo Dionysius exiguus principium canonis quo prohibetur ne, praeter Veteris & Novi Testamenti volumina , ulli alii libri legantur; Sed eorumdem librorum Cathalogum prorsus omisit , veritus, reor, ne Ecclesiam Romanam offenderet, in qua multis ante annis Inno- iis . . D ., centius Pontifex in Veteris Testamenti canonem retulerat Maccabaeos, Sapientiam, Ecclesiasticum, Tobiam, '' Iudith, quorum apud Patres Laodicenos nulla est mentio , cum viginti duorum tantum Veteris I estamenti librorum meminerint, & e Nouo de Apocalypsi tacuerint. Si cui rescissionis istius probabilior occurrat ratio, per me eam edat licet: mihi quidem ea visu est veritimillima. Vcium quicquid sit, quo consilio Dionysius exiguus canonem illum truncarit diuinare non tene mur , qualecunque enim fuerit, satis est inde apparere iam tum nulli fuisse apud Christianos religi ni Canonum ipsorum Textum decurtare , quoties ita opus erat Quod, si magno nostro bono, Canon ille in variis aliis Antiquitatis monumentis , velut in Graecorum colle ctione, imb&in Antiquis Galliae Conciliis integer Mincorruptus non perstitisset , prorsius nunc nesciremus quae super Sacrosanct. Scripturarum Canone cnobili nostro seculo controversia Patrum Laodicenorum fuerit sti mia. Fateor Latinos habere quod regerant, nec Graecos
92쪽
Graecos Id ImpunE serrE. Aiunt enim Latini Graecos is
sua Codicis canonum Ecclesiae Africanae interpretatione expunxisse libros Maccabaeorum e Catalogo Scripturarum qui habetur Carione et . collectionis ipsorum praeter fidem omnium exemplarium Latinorum , tam typis excusorum , quam manu scriptorum , reserente Cardinale Perron 'o. Et si non desint qui ' testentur in i '
collectione Criscon ij Episcopi Africani nianus ripta in ' ' 'hoc canone nullam Maccabaeorum fieri mentionem. Ex- GHμ.
hibet nobis deincept Codex Graecus septem canones Concili j Constantinopolitani I. qui extant etiam a- U'd.Gr .EHpud Bajsamonem di Zonaram &in editione Graecol 'tina Conciliorum generalium Romae excusorum. Horum tres postremi in Dionysij Codice Latino desiderantur, licet propter argumentum quod complectimuit non leuis sint momenti; instituitur enim in iis ordo observandus, cum in judiciis de Epistopis qui accusantur, tum in admittendis Iis , qui ab haeretici ad Ecclesiae communionem transeunt. Dissicile est statuere quid collactorem ad Concilium hoc truncandum impulerit. Hoc tamen scio In canone V I. quem ille inter alios Q. omisit, quique de judicandis iis Episcopis agie qui in crimen vocantur in de appellationibus sedis Romanae nullam fieri mentionem, neque item de causis ullis reseruatus, in quibus seli Papat de Episcopis judicium serre lyceat. Ius N arbitrium omnes eiusmodi causas cognos
cendi & componendi in Synodos prouinciales S: Dio cessinas plane & sine ulla exceptione confertur. Sive autem additamentum illud ad Concilium Constantinopolitanum assuerint Graeci quod minimE sit verisim Nie in siue Dionysius, vel Ecclesia Romana id restiderint, inde saltem patet scripta Ecclesiastica truncandi, vel in-
fartis additamentis corrumpendi audaciam , non nunc primlim in usu esse coepisso. In Codice Graeco post Ca- . nones Constantinopolitanos sequuntur octo Canones
Vniuersalis Concilij Ephesini, qui reserunt item a Bal
93쪽
. famone ZI Zonara , & excusi quoque babent :r cum C,d se. r. a. Actis eiusdem Concilij Ephelini,ptimo Tonao editionisun M. Romanae. Sed apud L ion; sum exiguum nusquam occurrunt , nec facile dixerim cur eos ille O miserit, nisi
rsan grauis Si molestus ei fisit Canon octauus, in quo scilicet decernitur ut Episcopi Cyprii suas ipsi oldinationes faciant, non adhibito Pati iocheno Anthiocheno,& ut idem in aliis Dioecesibus & provinci Sobservetur,. adeo ut nulli Episcopo in prouinciam quam ipse, vel anteccssores in potestate non habue diu , liceat invadere,
J A ncCanones Patrum violentur, ac ne sub praetextu admi Vti ni rationis re tim sacrarum inquiunt sanitissimi illi Par tres P fastus potentia mundanae in Ecelestam irrepat, Impru--- ω minis, dente libertatem quam nobis sanguine suo Dominin nosteri Icus Chlius dedit paulatim amittamus. An haec consti---rtitio & haec verba metu Latin s injecerint, ac effecerint v 'quo minias reciperent Canones Ephesinos in suum Codicem, haud equidem scio,attamen nusquam in eo compata an rent,& iam sunt DCC L. anni ex quo Anastasius Papae Bi- bliothecarius non inueniri in vetustillimis exemplaribus 7 ἰδεω - ι Latinis testatus est Graec6sque , quas eos suppositissent fili xo. criminatus est. Ipsi videlint. Sive Giaeci eos confinxe-
rint siue eos Latini expunxerint , hoc constat iam ab is a. ro' Octingentis annis fraudem esse factaua. Sed in eo quod I. orbi 'ssequiture cinplo vix ullus erit de fraudis auctore dubito. i. i. raridi locus. Code X Graecus, num. lo6. pro Canone GHaec. Ecetis occumenici Concili j Chalcedonensis nobis exhibet Decretum Parium istorum quo, perinde ac in ptimo Concilio Constantinopolitano , definiunt, ut quando--, quidem Constantinopolis Senatus & Imperii sedes cli, re aequisque cum vetere Roma honotis prςrogatiuis prςdi ea, in lac gotiis Ecclesiasticis exaltetur ut illa , cum secunda esset post eam, & ut eius sit ordinare Metropol, tanos trium Dioeceseian Ponti, Aliq& Tracῖς. Balsa mora, Zonaras , atque adeo Cataonistς G qci omnes
eundem canonem iisdem verbis reserunt. Historici
94쪽
Ecclesiastici plerique, cum Graeci tum Latini, id constrututum fuisse Chalcedone testantur, remque totam,prout gesta est , in ipsis Concili j Actis legere est. Attamen apud Dionysium exiguum nullam canonis istius vestigium extar,quasi de eo Chalcedone ne verbum quidem unquam sectum fuerit. Pontificem Leonem, & successorem eius nonnullos , Canonem istum repudiasse nes- μcii non sumus, Sed qui nobis spondet se regulas Eccles fiasticas ordine digesturum ac de Graeco in Latinum sermonem conuersas editurum , istam adeo insigem quo iure, aut quo modo potuit omittere Si alia periissent monumenta , unquamne nobis in mentem venisset
aliquid simile Chalcedone vel tantatum fuisse ξ unde de qua halione de DCXXX. istorum Patrum , qui illuc super isto, summi inter huius temporis controuersias m menti capite, conuerunt sententia , nobis constitisset' Fluxere undecim secula ex quo omissio illa facta est. λQuis in tot aliis, siue Concilioaum, siue Scriptorum priuatorum monumentis Graecos vel Latinos similibus artibus non lusisse idonee cauebit Ex his quae ad cogni- tionem nostram venerunt quis non colligat alias multas de magno numero nos fugisse; Inter Veterum libros imprudens versaris , quasi quae fuerit eorum genuina- sententia ex iis habiturus. At ecce iam ineunte sexto seculo, si quid vel in sacratissimis monumentis minus cum receptis illis temporibus opinionibus conuenire visum est , nulla religione sublatum est. Quanmmuis nullo alio argumento id factitatum fuisse nobis constaret , nonne hoc uno satis doceremur nobis hic viam quasi praetentandam, magnaque cautione opus esse ρ Sequitur notanda maxime insignis epistolae Adriani I. adc-EQUIEImperatorem Constantinum, tempore Concilij Nicaeni AR masecundi, depravatio.Nam in editione Anastasij, quae a hinc septingentis& quinquaginta annis facta est, Adri
nus de sedis siuae Primatus magnificὰ disserit, Graecos tuo quod Tarasium Patriarcham Constantinopolitamuri
95쪽
rum tamen omnium ne uel bum quidem habetur, neque in editione Graeca Concilii septimi, neque in vulgati Latina. Causatur Roma truncatam a G aecis epistolam, contendunt Giae. i variis assutis a Latinis vitiatam Meorruptam. Viri fidem mercantur non cst magnum negotium pernoscere. Sed in quam partem propendeas mea nunc non restri , satis est quod hinc sole meridia- L. O clarius. pater, iamdudum inter Christianos, Script res ue teres truncare, vel vallis additamentis pio te forum ratione adulterare ac interpolare, in more positum fuisse. Idem quoque manisectum fit ex ea quae iiii Concilio sequitur Epistola Adriani ad Tata sum; plaiah enim alia in codice Graeco est, alia in Latino Anastasij, id que in rebus ejusdem cum superiotibus
momenti. Sic Ast. V. in editione Graeca te Veteri La-aal λ- rina Taiasius dicitur Oscop- Oecumenum. Apud An C. - ι.ε. id.stasium titulus iste nullus est. Eadem Actione Patres 3 ui Q, 11'. I noctastas'criminantur quod in Bibliotheca Con-i 'i' ς' stantinopolliana librum quendam rescissis plui ibus soliis corcii pissent, & in urbe Photia triginta volumina Concremassent, alibi. Annotata quaedarim ex nos quo libro deleuissent, eaq; omnia prae studio quo terebantur aduersiis imagines sitiae In libris illi L porpugnabantur. Sed qua ratione ab iis quae, Ail asio supposuisse supra monuimus ipsi se purgare possint equidem, non video, ut nec a pr..tia vc: sorum quorumdam Eusebi j expositione. Eum cnis ut in inuta iam adducerent, singunt contis V ι i. d x Issc mam carnalem Ies Christi mutat ais suis in Deι-7 2ὸ z.ἡ. talis ncis m. tantum di xcrit, mutata uisse a Dei- μαι rate quae in ea inhabitabas. Vnde apparet quantum iis fidei tibeamus, cum hinc inde mirabilia quaedam de inaudita a legent, & cum quaecnnque ad Adversariis ob- . M. jiciuntur cum fistidio rejiciunt, maxime cum repudiand
quod ipsis ex Epiphanio objectum suerat. Id illi tan
quam supposititium respuunt, quis c inquiunt, Epi a
96쪽
ndis imis num fabricationem a Christo alienam existim e eam in numero haeresiωn posuit. An non eadem ratione probari posset Epiphanium cum scono classis sensile .i. oquandoquidem eorum opinionem tueresibus non censuit Z In dubio pariter relinquo quod tam secure Teodoti Ancyrani & alio: um locos ereplodunt. EV m:' illo tempore nihil frequentius occurrit in libris cum 2 ζ in Graecorum tum Latinorum quam eiusmodi criminationes, sibi inuicem expobrantium cori upta & adulterata esse causae instrumenta. Sic in Synodo Florent,na Marcus Episcopus Ephesinus, de processione Spiritus Sancti disputans, ad objectos locos, alterum ex Epiphanii Anchorato, alterum ex Basilio contra Euii natu in responder, ad illum quidem, iam a longo temporo 'Epiphani, Tractatum esse corruptum ad hunc uero aliquem c u Fis σι Latinorum sententia fudiosum, eum ad ipsorum siensium M.' ' a commodesse , sancte assii mans Cinastantinopoli nonnis, quatuor exemplaria libri istius exstare in quibus uerba Σ' a Latinis prolata haberentur esse autem in eadem urbet in supra mille inquibus desiderarentur. Regerunt Latine ' ε' ς' 'Oilentalium, nota Occidentalium esse libros adulterare, quod ut probent locum stupra a nobis ex Cyrillo all, tum proserunt,quo tamen de haereticis quibusdam, Non otianis videlicet, qui Athanasii ad Epictetum epistolam corruperant, non uero de omnibus Orientalibus, naulio minus 'e Ecetlesia Gia ca agit. Instant Graeci in Lai inos & ex rasimi capite superiore relata historia a gumenti im petunt, & sic alii aliis inuicem uapulant gratiissimo, in accusando utrique quam in purgando Vlonge, ut cuiuis intuenti uidere licet, sceliciores ae probabiliores. Huc item refero cuiusdam Gregorii Mo- , , nachi Graeci unionis Florentiae institutae defensorist, acerrimi) ad locum ex Ioannas Damasceni libeo respon Ο - ε sionem. Ferebatur is scripsisse Patrem solum esse causam ratim Trinitate uidelicet. Reponit ille hae verba in is exti ου - β. evremplantas non inveniri i argumento nianis stoea a
97쪽
Graecis, quo Scriptorum istum in partes suas traherent, Patavim not. assuta fuisse. Petauius , proxime, sic soluit objectionem '' e Τ ' i iat petitur ex 68. canone Apostolorum adversas ieiunium Sabbathi quod in Ecclesia Romana observatur. Tanquamsturius inquit) o alienus canon Age redicitur ic ab otiosis Graeculo verba sunt intertexta.Sed si cui cordi sit quam sem M incςrra sint postremae hujus Antiquitatis stri--. iis; a opta considerare, legat Synodum octauam, quam Oecu-ctio in qua me nicam volunt Occidentales; codices Latinos cum c.ἡ . .. '' Graecis conferat, & expendat maxime Anathasij, Papae A astasia . BiblIothecarij, praefationem. Is postquam accerrime in
. Graecorum ambitionem inuectus est, postquam quos hi V ω.ν i 6 habent tertij Concilii Canones eos veluti supposititios
omnia Concilia, nullo nisi primo excepto, Graecos d pravasse affirmat. Quibus jam scriptis aquiesce inus, quandoquidem pestis illa adeo alte insedit, penitusque ipsa Concilia, hoc est m intimentorum Ecclesiae Veterum cor ipsum occupauit Z Symbolum ipsum, tot conciliis Oecumenicis conseci atum, ejusmodi deprauationibus subduci non potuit Nam ut nihil dicam de hisce levis momenti verbis, de caelis, sicundum Scriptu S,Deum C.is . Fors H Deo, quae in quibusdam Symbolis haberi, in aliis vero
. . lulianus, fluxere iam integra secula ex quo inter Oriens. situ. . tales 3c Occidentales de voce Filio que in capite de pro ... I. cessione Spiritus Sancti contenditur : Illi querentibus ad his additam; his mussantibus ab illis sublatam; quae D quidem alteratio, licci videatur in speciem levis, magni tamen est momenti, adeo ut ex ea pendeat quaestionis summi momenti decisio r haec enim est quae hactenuso inter utrosque schisma fecit ; videlicet num Spiritus Sanctus non minus procedat a Filio quam a Patre. I dicio certissimo factum studio partium quiqui sint cri-6 minis hujus rei in ut manus tam sacro monumento inji-
. Cescatur. Sed quicquid aentatum est olim in hisce rebus penet
98쪽
pene iocus & ludus cen ebitur, ficum iis comparetur qu ae secta sunt nouis limis hisce temporibus , quibus ad eo studiis incanduere miseri mortales, ut, ratione dc pu dore proculcatis, ianili neque Scripto neque Auctori peporcerint, quin passim obvia quaeque foedarint. Eorum certe qui co audaciae proruperunt nunquam satis damnare p, test mala fides; quapropter nonnisi summa-Cum ratῖone mihi quae sequuntur visus est scrpsisse Erasimus praefatione in Hieronymi Opera ad Guillelmum V V aramum Archiepiscopum Cantuariensem. Eritat inquit illeὶ eximiis veret Sacrosanctis auctoribus quos . nobis vel erudita dedit Gratia,vel butus aemula prodidit Itali avelolim studiis fio et issim a prod mi Gallia, vel ingentosa peperis Africa ellaboris patiens edidit Himma rara quaneruditionesulpiciendos, eloquentia claros,vitae sanctimonia venerandos,quaesio te quam pauci supersunt,casiusteruati magis
quam nostro benescio; atque hi rurita ipsi quam foede mutiliquam contaminari quam prodigiosis mendis undique fatem res,ut non m igni referat sic superesse. Equidem ut non se nor plicem vulgi pietatem, ita non possum non mirarita aposterum multitudinis iudic tum. Calceos , Sanctorum o sudariola muco lordentia exosiculamur eorumdem libros sanctissimaου o et ac siim, Divorum reliquii ineglectos ia cerepatimur. Tuniculam aut indusiotam Diui .lσreis gemma tris thecis reponimus libros ab Agis elaboratos in quibus u quod isiorum fuit optimum nobis adhue visistrati, cimis
μου sin s ac bl.ittis impune rade ndos relinquimus Neque ue
ira E 'Dilesit hueui te rei causim coniecturis assequi.rasea qua
Prin 'um mores plane tam in barbariam, quandam tyranni.
dem degenerassent, tum Disivi proseuam Hii Iem madiis carpissent aptem quάm ab Apostolis traditum docendi munus mox universa doc edi provincia in iuss quo dam est relegata qui charitatis se religioisis cognomen stupeculiare sibi vindi-
eant. Iam negligi carptae bonae litteraesesidua Graecanicisiermoam peritis,multos magi, Hebraici, 'retum aloquentiae sis
99쪽
aravi barbarie,ut La nihil miniis esset quum La lxi,nec historia nec Antiquitatis ulla cura, tantum ad Sophisicar quasaea
argutias contructa res literaria , cr eruditionis summa penes Summularios quo a collesIores ac excerptores esse coepit,hoc nomirum impudentiores quo minus eruditos. Proinde meteres
illos Scriptores facile vel antiquari pasii sunt, vel quod vero propius es V abolendos curarunt, ut quos iasi ora legerent nimirum his rebus destituti, sine quibus illi non queunt intelligi. Et tamen ex sitas utcunque decerpta quaedam suis Comentariis admisiuerunt,qua gratia magis etiam in rem is rum erat illos interire,ne quando vel ptigii conuincerentur,ves institiae. Scilicet tanti erat antiquari Clementem,Irenais, Pobcavum,Origenem,ut horum vice Occam, Durandum, Capreolum. ranum Burgensim o his etia indoctiores legeret orbis.Sub horum igitur diutina tyrannide tanta fuit bonarialiterarum ac bonorum auctorum πανοMΘρια, ut e doctorum
ordine pellaretur qui vel paululu litteraturae melioris attigisset. His rebus factum est ut tot orbis lumina quorum titulos dis taxat,nec id sine lachrymis, legitimus funditus interierint,
i quos conligit suis superesse satu,bi sic modis omnibus δε-
prauati sunt,adeo truncati co temeratis ut suestres videri possisi qui perierunt Maea de omnibus in genere Patribus pro locutus, cedit demum ad ipsum id cuius opera prςfab tur biicionyrnum. Atque id profecto cum mihi vehementer indignu videtur in omnibus eruditis, tum longe indgnissimuin Hieronimo At nunc haud scio an quissulam omnium tractatust indignius. Ranapars vigiliarum eius intemeidit. Gad superest non deprauatum erat se prorsus extinctum m obliteratum i partim Egiteratorum vitio scribaris, quisolent ex emendatis inemendata describere, ex mendosis mendosiora reddere praetermittere quod non legunt, corrupere quod non intelligunt , velut Hebrea Graecat vocabula, quae frequenter interm cet Hieronimus: sed multo siceleratius a
sacrilegis haud sicio quibus sudio detruncatapermulta, aia, o no nuri,mutata pleraque deproata ordidata cose a ne omnia it vix ullast periodus quam eruditus possit in ense legere
100쪽
ineruditas in homiris eloquentisimi pariter ac doctissimi nomen ac titulis contulis,me δὴ issus commentariis p im ad- mi erunt suas naeuiaw,ne quὰ repurgare posset. Nam librum fulse insit tum permulta sunt quae coargunt, caeterum frag menta passim intermixta, veluti frumento confusum lolium, quo tandem cribro repurget aliqus,' tque haec omniasic esse facZa docebimus mox in operum ipsius Catalogo , tum secu i mi duabuspraefationibus ac censiuris. Commovit itaque me partim tam insignis Ecclesi a Doctoris non ferenda columelia, in cujus immortalia monumen a sic impie debacchati sunt si plusquam apri Cabdoni',partim publicasuriosorum uillito quos videba a tam eximiis epulis hisice rebu submoveri, &c. Hactenus Erasimus. Hunc autem locum licet Paulo prolixiorem huc totum transcribere placuit, cum quod ingenue 55 luculenter, non statim malum ipsum , verum etiam mali sontes & causas aperuisse mihi videatur, tum
etiam quod fustra sit qui hic harioletur non rei ina, gai te permotum, sed partium studio ductum In has
querelas erupisse Erasinum. Ante naras quippe controversiax quae discessionem in religione fecerunt, & ista scripsit vir ille magnus S Hieronymi opera, ex quibus ea desumpsi, excusa sunt anno icilicet I s i 6. Basilear, apud I. Frobentum. Sed Erasini quaerelae recentiores non deterruerunt quin simili audacia in veterum monumcnta gras Iarentur. Ioannem quidem Gagnejuna paris ensem Theologum cum Alcimi Avititi poemata, A. D l 36. L gduni ederet, SI allapro arbitrio immutasse
ac d pravasse, , quingentse prope versibus praeter librorum
tum manu scriptorum tum etiam a. Iso7. & I O9. Coloniae editorum fidem inaudito atque incredibili facinore interpolat e observavit eruditiis mus Sirmundus. Ita plu-
rimorum cle banctorum veterum vitis scriptorum lucubrationes in sua illa tricubitali farragine Surius Catth UI I