장음표시 사용
121쪽
Αtenim contendo adversarios , nisi xvi.
apertissime mentiantur, Romanam Ecclesiam calumniari non posse, quod hujusmodi cultum Imaginibus Christi exhibeat, neque id ullo pacto ex ejus disciplina ritibusque colligere. Si enim de ejus ritibus&moribus agatur, non secile crediderim, vel unum esse Calvinianum, cui serio persuasum sit Catholicos, non dico doctosin sapientes, sed ne agrestem quidem infimamque plebeculam, adeo obtusi eis ingenii,
ut existimet exangues illas mortuasque es figies, summum in res omne imperium, vitaeque ac salutis jusin potestatem obtinere Ladoque velit externa illa reverentia ar tissimam servitutem Ingularem erga illas observantiam profiteri. Haec sane nemo adversariorum sentiat, i maxime sentiret affirmaretque nae illi, etiam iurato Deum atque homines contestanti, fides nulla adhiberetur.
Si vero Catholicae ejusdem Ecclesiae doc XVII
trina ac sententia consulatur, non ea aliun-d melius petenda est, quam ex decretis Conciliorum oecumenicorum, praesertim Niceteni secundi, in quo illa constituta sunt capita quae circa cultum imaginum , credenda Catholicis proponuntur. Atenim
122쪽
e-ιI. Concit Nicaenum conceptis verbis asserit - τὸ A maginibusExhibendam solum honorariam adoratione,non veram Latriam,quam fidesdoeeat adsolam divinam naturam pertinere. δ' ' Praeclatsi insuper DiviGermani Patriarchae Constantinop.comendat effatum,utDeum Σ-ι num, fidem unam,vnu Baptisma, ita una μειν esse Latria cultum qui Deo ni exhibeatur. et Demum ex ea fidei formula in quam jura- .imis re tenebantur, qui se ab Haereticorum cas
z.ἱ xxis in Ecclesiam recipiebant, sic eos vo-zύ- luit profiteri. Imagines suscipio se veneror,
τρειαν, non a Deos. Quali dicerent, nequaquam
2 Imagines, eodem quo Deum optimum, ν τῆ Maximum , honore prosequimur. εὐ- ile ego appello viros sapientes omni partium affectu liberos, ut statuant ipsi iuri quid lantiendum sit de recta bonaque Cal-Cone.Nivini fide, qui dum Concilio Nicaeno sera ' cundo Idololatriae actionem intendit, loca φ iμ i modo memorata, ad Calumniam redarguendam insi a illa quidem acta , dissimul liter omittit. Deinde cum numerosissimae Synodi mentem, ex ejus decretis & fidei formula interpretari debuisset, placuit scilicet eam elicere ex obscuris ambigunque unius aut alterius EpiLm,pim:rbis, sententiam, ordine suo, libere sngEnueque dicentis. Et , quod superat
123쪽
De ultu Crueis o Imai Christi os
omnem fidem, ut facilius fucum faciat hominibus male credulis, qui non habeant in potestate sacrorum Conciliorum volumina ad fallaciam detegendam , ea ipsa
Patrum illorum verba ita detorquet , ut contra quam senserint ac dixerint, eos plane loquentes inducat.
Qui omnium maxime vocatur in cri xv III me Constantinus Constantiae in Cypro Episcopus, latriae quidem nomen usurpavita ac, si Calvinum audiamus , existimare omnino visus est, Imaginibus illam, non secus ac Deo optimo Maximo exhibendam. Verum ut fraus clarissime pateat juvat obsignatis agere tabulis , di cum Calvini verbis germana Constantini verba
Sic itaque loquitur Calvinus. Constan- tinus Constantiae Cypri Episcopus seuo magines reverenter amplecti profitetur s. ι is cultumque honoris , qui vivifieae Trinitati debetur, illis se exhibiturum confir- matri quisquis idem facere recusaverit,
is eum anathematizat,insimul cum Manichaeisin Marcionitis amandat. Cons Coneil.
tantinus autem Episcopus reipsa sic ait αἰ- suscipienso amplectens reverenter sanetas: venerabiles Imagines atque adori rationem quae per latriam, hoc est Deo
124쪽
is debitam servitute essicitur seli, superis substantiali' vivificae Trinitati impen- , do Et qui ita non sentiunt a Sancta Ca-- tholica apostolica Ecclesia segrego reis Anathemati subjicio. Hic rursus a viris probis & sapientibus
sciscitari velim, an non mera Calvini calumnia illa sit sapientissimum praesulem eo nomine criminantis , quod voluerit eumdem Latriae cultum Sanctissimae Trinitati, imaginibusque deferri dum ille conceptis verbis asserit, tribuere se quidem Imaginibus honorem aliquem , at Latriae Cultum uni summae Trinitati exhiberes Cum veritas hujusmodi mendaciis oppugnatur , obscuratur illa quidem in animo multitudinis imperitae , sed illustescit eo clarius viris sapientibus4 doctis,indignantibus scilicet,sibi imponi, inuo ratione nequeat, malis artibus perfici. His tamen artibus orbi christiano hac tenus illusum est, contendentibus adversiariis, in fide Calvini,Concilium Nic. secundum,ipsamque adeo Romanam Ecclesiam ejus vestigiis insistentem, Idololatrice labe foedatam. Qua in re mirum sane videatur nullius omnino Calvinianae disiciplinae Ministri, vel tantam fuisse sagacitatem, ut Conciliorum nostrorum lectione fal
125쪽
De cultu Crucis o Imram Christi. γ
laciam ipse detegeret vel tam rectam
sinceramque mentem, ut alio ab errore deduceret, palamque cingenue contestaretur, se a Calvino simul omnes in fraudem esse inductoS. Constat autem ex iis, quae hactenus dicta sunt Ecclesiiam Romanam Imagines Venerantem , idololatriae culpa esse prorsus immunem Ut enim idololatriae notam subeat aliquis, Latriae cultum rei creatae exhibeat necesse est, ad hujusmodi vero Latriae cultum pertinet, ut existimet, rem illam, summum in res alias dominatum' imperium obtineres, velitque externa illa reverentia, se penitus amplissimae huic po-tcstati imperioque subjicere. Atenim contendo ab Ecclesii Romana nusquam do,ccri , fas esse homini Christiano Latriae cultum imaginibus tribuere 3 contendo inquam, neque ex ejus doctrina, neque ex
eius moribus' disciplina , vel suspiciose argui poste, agnoscere illam in exanguibus
simulachris divinam hanc potestatem, summumque rerum omnium dominatum.
Probandum tamen hoc ipsium adversariis soret, ut Ecclesiae Romanae certum idolo latriae' divini juris violati crimen instr-rent. Quod efficient certe nunquam quaccumque injiciant tricas, quantumcumque
126쪽
pulverem ac caliginem clarissimis alioqui rebus offundant. Et vero, hujusmodi Latriae cultus in hostilibus castris mimorum discordiam concitavit Calvinus enim confidentissime asserit Catholicos vim divinam aliquam in Imaginibus opinari, isque verum Latriae cultum, camdem scilicet quam Deo optimo Maximo revercntiam, impertire. Recentiorcs autem sicctae Ministri sibi plane non constant Modo siquidem fatenturic- quaquam videri nos adeo sensus communis ac rationis expertes, ut divinam vim
ac pbtestatem ligneis lapideisque Imagini
bus tribuamus 3 ac licet carum adoratio. nem , nostramque ut vocant, servitutcna invidiose crimincntur, atriae tamen servitutem appellare non ausint. Modo in Calvini sentcntiam cunt, libro um c. clesiasticorum, im unius aut alterius Doctoribus nostris , testimonio freti contendunt, cruce salic vim, nos aliquam salutarc ac beneficam revcreri, eamque omnino Latriae cultu atque honore dignari.
Uthoinimbus istis omnis tandem dubia ratio eximatur , perspectumque illis peni-rus exploratumque sit, nequc Idololatras esse nos, neque Religionem ulla ex parte
127쪽
cultu Imaginum violare, expono breviter naturam adorationis illius, quae Deo uni debetuo, ac vulgo Latria Dicitur 3 ex quo liquido intelligetur quod demum adorationis' honoris genus Imaginibus aliisque interdum rebus creatis liceat exhibere. Prius tamen obsiervare juvat, quibus in XXL angustiis versetur Calvinus, qui cum ipsum Ecclesiae Catholicae dogma accurate 'perpendere,in ad vivum explorare debui .set, tricis apinisque immoratur, ea Vocabula reprehendetas, quibus illa utitur, ad distinguendo gradus varios honoris ac reverentiae quam divino numini, sanctis, eorumque imaginibus exhibemus. Cum enim in aximum a nobis statuatur discrimen, inter genus illud Observantiae quo Deum optimum, Maximum in quo
rexcreatas reveremur ac colimus Majoribus nostris visum est, quam praestantissimae Dei naturae tribuimus,Latriam nuncupare, Duliam vero, quam caesitibus Dei quidem amicis, sed clientibus ac famulis impertimus. Cum autem Graeco idiomat Latriae ac Duliae vocabula idem omnino significa re videantur, cultum videlicet illuni qum aliqua dignitate antecedentes venerari solemus , acerrime Calvinus Doctores Ca
tholim insectatur, quod Dei, sanctorum
128쪽
que cultum aes inter se maxime diversias iis vocibus designarint; contenditque non minorem erga sanctos Duliae cultu, quam erga Deum ipsum, cultu Latriae aeVercntiam adhiberi.
XXII. Verum duo subjicio quibus injectae a
Calvino,in recentioribus sectae ministris, tricae ac nodi penitus diffolvuntur. Unum est , priusquam ulla nobis de hujusmodi vocabulorum vi ac notione controversia moveretur, explorandum fuisse diligenter ipsum Ecclesiae Catholicae dogma M, si quidem constitisset cultum , quem Sanctis tribuimus , longe inferiorem esse cultui quo Deum optimum, Maximum venera-mul; fateri illos certe necesse soret , nos probe recteque sentire, sed verbis fortasse, minus idoneis sententiam nostram exponere. Ubi vero omnino constaret, de vocibus tum controversiam csse, deferbui Lset illa sensim Idololatriae invidia , cer-humque in nos odium,' facili negotio partes animis ac Religione dissidentes in seeihi concordiam rediissent. cath ac Alterum est, iniquissime omnino voca- ει tu, bulorum Dulia: MLatriae usum Ecclesiaener' Catholicae vitio verti inuasi vero in anti- vocum quioribus linguis idonea suppetant Verba,
'μ' '' ad significandos Religionis christianae ritus i
129쪽
m eultu Crueis se In et Christi ror
ignotos prorsus hominibus illis, qui vocum nominumque iuventore ac Princi re, aue pes extiterunt' Hic enim usurpare licet, quod olim sapienter monuit Romanus Orator; aut enim, inquit, nova sunt rerum novarum facienda nomina , aut ex aliis i. r. transferenda. Quare cum Ecclesia Catholica novum aliquo dogma proponit, autismotos Graecis Latinisque vocum Authoribus ritus inducit, nova sane vocabula in-Veniat necesse est, aut ad alium usum ea transferat, quae a peritis illis artium ac disciplinarum magistris jam usurpata videantur. Enimvero cum ipsi Ethnici ab uno Daemone cruditi , in prophanis ritibus suis ac caeremoniis appellandis, tantum sibi aris rogaverint juris, ecquid.Christiana Ecclesia Divino Spiritu sapientissime imbuta instituta, illud ipsum sibi non tribuat in Religionis sanctissimae caerimoniis ac ritibus nuncupandis Quare cum illa divino monitu excitata fuerit , ad honorem aliquem sanctis, eorumque Imaginibus tribuendum, inferiorem illum tamen cultui ac reverentiae quae Deo ipsi exhibeturicumque at quam Duliae & Latriae vocabula
non occurrerent, quibus,reverentia homi-
ta significaretur,potuit vocum illarum visu
130쪽
que cultum aes inter se maxime diversas iis vocibus designarint; contenditque non minorem erga sanctos Duliae cultu, quam erga Deum ipsum, cultu Latriae aeVerentiam adhiberi.
XXII. Verum duo subjicio quibus injectae a
Calvino,in recentioribus sectae ministris, tricae ac nodi penitus dissolvuntur. Unum est , priusquam ulla nobis de hujusmodi vocabulorum vi ac notione controversia moveretur, explorandum fuisse diligenter ipsum Ecclesiae Catholicae dogma in siquidem constitisset cultum , quem Sanctis tribuimus , longe inferiorem esse cultui quo Deum Optimum, Maximum Venera-mui; fateri illos certe necesse foret , nos probe recteque sentire, sed verbis fortasse, minus idoneis sententiam nostram exponere. Ubi vero omnino constaret, de vocibus solum controversiam esse, deferbuiLset illa sensim Idololatriae invidia , cer-humque in nos odium,' facili negotio partes animis ac Religione dissi clantes in gehihi concordiam rediissent. Cath ad Alterum est , iniquissime omnino vocabulorum Duliae MLatriae usum Ecclesiae, a ' Catholicae vitio verti inuasi vero in ariti- vocum quioribus linguis idonea suppetant Verba,' ad significandos Religionis christianae ritus