De cultu religioso dissertationes quinque, in quibus Ecclesia Romana ab idololatriae crimine vindicantur. ... Autore P. Antonio Boneto, e Societate Jesu

발행: 1691년

분량: 325페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

ria Dissertatio secunda,

xxvii. Altera Doctorum Catholicorum circa: cultum imagininum sententia est, praeteris elisi illam exteriorem, interiorcm quoque ipsis J'. reverentiam exhiberi, in eo positam, quod

re uiui qui Christum in imagine adorant ig

nificent se cam quoque ob dignitatem &praestantiam exemplaris, in pretio atque in honore habere. tque ea summa est honoris, cultus , quem Theologi nostri imaginibus concedunt, qui sane nec Religioni nec divino cultui ullatenus adversiatur, tribus potissimum de causis , quas si adversarii aequo animo attendissent, abunde illae quidem eorum criminationibus, toties iterat, confictisque calumniis occurrissent.

Huius sententiae ratio una est 'ubd interiori illo honoris sensu in praeclar opinione . hec praestantissima natura , nec

summum in nos imperium Imagini adjudicetur , quod tamen necesse foret, ut cultus ille Latriae nomen sortiretur. Altera ratio est, quod sela qualicumque honoris praeclarae opinionis significationi, testatum nequaquam velimus, imagini nos, servitutis, ac mancipii jure , obstrictos esse, vitamque ac saluteii nostram ejus nutu arbitrioque pendere. Quod pariter necesse soret, ut reverentia illa Latriae servitus,

cultusque

142쪽

De cultu Crucis se Imag. Christi ira

cultusque Deo uni debitus diceretur. Denique quia interior ille omnis, erga maginem, honoris sensus, oritur ex dignitate &praestantia exemplaris Honorifice sit quidem

de ea sentimus, non quod ex auro argentove conflata sit, vel quod eam superiorem Hobis ac praestantiorem existimemus , sed quod Christi Domini similitudinem gerar, inprimis idonea sit ad ejus recordationem nostris in animis excitandam Hae sunt plane Doctorum Catholicorum, de Imaginum cultu, sententiae, quas si adverserit voluerint accuratius explorare, intelligent profecto eas neque cum decretis neque cum disciplinavi moribus , Christianae Religionis illa ex parte pugnare. Prima quidem exteriorem solum reVerentiam imaginibus tribuit Altera interiorem addit honoris sensum, qui tamen nullam in iis divinitatem, virtutem, praestantiam, dignitatem, sed meram cum exemplari similitudinem statuat.

Cum per Ecclesiam Catholicam licet de re aliqua in utramque partem disputare, singulis illa Doctoribus potestatem facit

alterutram sententiam, pro arbitrio,ampi ctendi. Itaque si Calvinianis,qui cum illa ingratiamis concordiam redeunt, prima

sententia magis arriserit, existiment anh

143쪽

ii Dissertatio secunda

cum pluribus Theologis, externam solum Imaginibus revetentiam, seu corpori demissionem exhiberi , non autem animi observantiam 3 quae tamen sit defuerit, nec Religiosa servitus , nec famulatus ullus existet. Sin illis, ex mente aliorum Theologorum, voluerint plusculum indulgcre, externae illi reverentiae, interiorem , per nos licet, honoris ac venerationis sensum adjungant, in quo sane nihil vitiosum est, aut a Religionis integritate alienum. Ex eo enim , quod de aliqua re honorifice sentiamuS, non continuo fit ut existimemus inesse illi divinam aliquam menti praestantiam, summumque in re omnes imperium ac potestatem. Sed ideo solum hono re illam atque amore prosequimur , quod liceat in ea rei alicujus praestantissimae, no- hisque carissimae, similitudinem intueri. Quae omnia clarius, illustriusque patebunt explicatis solutisque adversariorum argu

mentiS.

γη Primum omnium ac praecipuum petitur objectio ex Theologia Catholicae principiis am: ἡ praemissis ac constitutis. Quamvis interior, hes reVerentia quae Christo defertur,' exte-Ys..i. xi x corporis demissio quae ejus magi-pi Ca ni exhibetur , sint duae res inter se ma-z: time diveris, ex illis tamen un- idem-

144쪽

oue Religionis actus existit, quem a thi eo AEtriae adorationem appellant 3 quemad y . timodum unum aliquod corpus ex partibus Christus. inter se diversis, nempe ex forma' mat ria coalescit. Quare cum genu, capiteque demita coram Christi imagine

Christus ipse Dominus adoratur 3 uno eodemque Religionis affectu, honor magini Christoque tribuitur. Cum autem hujulmodi affectus sit adoratio Latriae, plane consequitur affectu seu actu Latriae tum Christum ipsum tum imaginem adorari. Quae argumentatio ut ipsius Divi Thomspeauthoritate roboretur, sic in eandem sententiam sanctus Doctor ratiocinatur. Ex is, aristotele, libro de memoria, idem estis motus in imaginem ac in id cujus estis .is..is imago. Cum ergo Christus adoxetur: tis adoratione Latriae, consequens est ut is a. -- ejus imago sit adoratione Latriae do is oranda. Et sequenti articulo Crux in- quit, adoratur eadem adoratione cum is, Christo. his Ut nodus ille in specie dissicilis facile expediatur, ratemur equidem, exteriori illa obiea. cora imagine corporis demissione, interiori erga Christu reveretiae sensu, conflari,Mssici unum eudemque actum Religionis.

Negamus tamen actum Lun aderiratio-

145쪽

us Di reatio seunda

ne imaginem, exemplar attingere , eodemque honoris genere , Christum ipsum, ejulque imagine assici Et ratio ea est, quod idem actus objecta duo interdum respiciat,

quibus tamen nec eadem nomina seu deno- nominationes , ut Vocant, nec easdem tribuit affectionec dum illa scilicet diverso

ritu , unum quidem velut materiam , alterum velut formam , unum velut finem, alterum velut medium contemplatur.

XXX. Nonnulla hujus rei exempla subjicio. Cum hominem tibi culpae alicujus conscium serio poenitet,quod Dei optimi Maximi sanctissimum numen offenderit, idem, ille doloris, ac contritionis affectus circa Deum in circa peccatum versatur 4 ta .men utrique longe diversas notiones imperiit. Eo enimin peccatum habetur odio, Deus eximi benevolentiae charitate diligitur. Cum vir christianus proximum hoc est, alterum quempiam hominem , . amat, propter Deum summo amore,in

pluris quam res omnes alias a se dilectum Deum illein proximum simul diligit eodem charitatis affecti nemo tamen dixetit eo affectu proximum,perinde ac Deum, pluris quam res alias omnes diligi actumque illum, etiam qua ratione spectat ad Proximum, esse amorem, ut Vocant, super

146쪽

De cultu Crucis se Christi. π

omnia, summamque ac praestantissimam

benevolentiae charitatem. Haec ad rem nostram accommodemus.

Quamvis idem adorationis affectus imaginem externa corporis demissione 'Christum interiori reverentia complectatur , ea tamen adoratio Latriae erga maginem, nec dicenda , nec censenda esta quia

diversa longe ratione actus ille Christum di imaginem intuetur Christum siquidem velut primariam , praecipuamque cultus

causam ac rationem 3 imaginem vero elut casuin fortuito veneratur Interiorem erga Christum animi observantiam, velut finem , externam erga imaginem reveren- . tiam, sibi velut viam mediumque propo- nil demum ex corporis demissione tanquam ex materia, Minteriori reverentiae

sensu, tanquam ex forma, cruiturin coa- descit. Itaque ex dissimili illa diversaque unius actus in exemplardi in imaginem aD section fit, ut erga exemplar non erga imaginem, Latriae cultus existat. Atque eo plane sensi accipienda sunt XXXI. Doctoris Angelici verba, ubi ait Cum si Christus adoretur, adoratione Latriae, ejus maginem esse adoratione Latriae, adorandam. Similiter Crucem ad

rirari eadem adoratione cum Christo

147쪽

xis Dissertatio prima.

Hoc enim voluit unum sanctissimus Doctor non adhiberi a nobis actus geminos, unum,quo Imaginem, alterum quo exemplar veneremur ; sed eodem individuo voluntatis affectu, Christum ipsum, ejusque Imaginem adorari. Ex quo haud sane Consequitur, Imagini perinde ac Christo

Domino, summum Latriae cultum exhiberi, quamvis uno eodemque actu Christus Imago adorentur. Qua ratione, proximu nequaquam amatur super omnia quamvis eodem omnino actu, qui est amor super omnia' perfectissima charitas. Deusin proximus diligantur. Neque item vir nobilis eodem fidei vinculo, Legato Regique obstringitur , quamvis eadem corporis demissione, videatur Regiam dignitatem,in Legati munus atque officium

revereri.

Qui vero censuerunt Divum Thomam, Concilium Nicaenum secundum minime perlegisse, cum scripsit Christi Imaginem eadem qua ipsum exemplar adoratione Latriae adorari, non sane intellexere Doctorem eximium ex Theologiae legibus,pressEsubtiliterque locutum. Neque enim docuit summum Latriae cultum Imagini crucique deserri, sed eodem actu Christum

ipsum, ejusque maginem adorari quod

148쪽

De culta Crucis se mai Christi. ii aliam longe diversamque sententiam ho

bet.

Soluta in hunc modum discussaque argumentatione, quae una primo aspectu difficilis implexaque videbatur disputatio haec omnis nostra, pronuntiatis aliquot continetur,perspicuis illis quidem apprimeque idoneis , ad praestandam religiosis ac meticulosis animis integram securitatem, ad omne Idololatriae periculum ac sus picionem, a cultu imaginum, propulsan

dam.

Primum, neque Cruci neque Christi Imaginibus, absolutum Latriae cultum exhiberia eas eoim non ideo colimuS, quod existimemus praeditas esse illas praestantissima

divinaque natura, summumque in re omnes imperium obtinere. Alterum, non etiam adorari illas Latriae cultu relativo, sive in gratiam exemplaris.

hoc est, ex eo quod Imago aliqua videatur similitudinem habere cum Christo , non cohtinub ei nos tradimus in servitutem,nec summam inesse illi dignitatis praestantiam ac potestatem arbitramur. Nemo enim sanus existimet, hujusmodi similitudinem hanc Imagini dignitatem praestantiamque,

conferre.

Tertium , tribui tamen Imasini hono-

149쪽

1ro Disssertatissecunda,

rem aliquem tum exteriori, tum interiori, si placet, reverentia, diversa illa tamen ab ea quae Christo ipsi exhibetur. Qu artum, hoc qualecumque honoris genus esse mere relativum, hoc est,praestari illud Imagini ob Christi ipsius revercintiam, atque ob similitudinem quam habet ad divinum illud exemplar. Atque his sane pronuntiatis, doctrina omnis ac disciplina Ecclesia Catholicae, circa cultum Imaginum, continetur. Quae quoniam Theologiae principiis nititur, usi . tata in scholis vocabula aliquot usurpanda

xxxii Venio jam ad illud quod adversarii sep EG. cundo loco objiciunt , petitum illud qui dem, non ex privata quorundam Theolo-Cond. gorum sententia , sed ex certa ipsius Eccle-y siae Catholicae doctrina ac distiplina, quae,.si' beneficam vim ac potestatem Imaginibus, perita Crucibusque insitam videtur existimare.

eus Hac enim opinione ducta , illis supplicat, doti,ihi fiduciam illis adhibet ac reverentiam, ut patet ex ipsa precationum Urmula, qua utitur in Adorationeis Benedictione Crumis cis o Crux ave spes . nica, piis adauge ' : gratiam , eisque dona eniam. Dimae in Pont cunctis astris rutilantior, Ialva praefentem

η' ai rsam in tuis hodie laudibus congrega-

150쪽

De caltu Crucis amat Christi in

tam Cum autem hujusmodi reverentia, precationes, fiduciae signa , ad cultum Latriae pertineant, neque alteri quam Deo Optimo Maximo, deferri debeant 3 ex iis sane perspicuum est Ecclesiam Romanam eundem Cruci& Imaginibus , quem Deo ipsi, Latriae cultum exhibere. Cum in eo sita sit omnis isthaec controver-

sia, an scilicet Ecclesia Rom. vim aliquam 1:ita occultam ac salutarem, quae fiduciae sit ae

reverentiae incitamentum suae, in Imagini divin3. bus, crucibusque agnostat; assero primum eam nusquam docuisse aut censuisse, inesse illis vim ullam divinam ac potestatem, quae Latriae sibi cultum vindicet, in qua spes ac fiducia nostra nitatur. Rem sane certis conceptisque verbis , definit Concilium Tridentinum,cum ait magines habendo, , eisque debitum honorem ac veneruionem 'sin ,, impertiendam, non quὸd credatur inesse sana si aliqua in iis divinitas aut virtus , propter

quam sint colendae , aut quὸ aliquid abo eis sit petendum, vel quὸ fiducia in Ima--gimbui sit figenda. Quare cum libros

Ecclesiasticos,nostrasque precum rmulas evolventibus occurrent illa virtutis, gratiae , auxilii, salutisque vocabula, ubi de Imaginibus sermo est in eam dumtaxat sententiam accipienda sunt, quae ab Eccle-

SEARCH

MENU NAVIGATION