장음표시 사용
171쪽
d. . - ἰν , -- ώ φερουσαν Ambrosius vo wro,in Athanasiu ea Vpce , quamquam antea rite a Catholicis usurpata , abstineri voluerunt me videlicet Arianis locus daretur existimandi, eos Catholicos qui hujusinodi vocabulo uterentur, consubstantialitatem excludere,, secum plane sentire. En igitur sapientissimos Christianae Religionis Doctores de usu vocabuli unius. inter se dissentientes, quod aliis quidem retineri, aliis placet abrogari. Neque tamen obstat ea, de voce, contentio, quomimus ad tuenda Concilii Nicaeni Eclesiaeque decreta, concordibus omnes animis suffragiisque consentiant. Nec vero dixerit ullus adversariorum, aut Cyrillum' asi 'lium, qui servandam vocem illam , aut
dam arbitrabantur, a Concilii sentcntia
vel mInimum discessime. Haec ad rem noLtram traducamuS.
x III. Ecclesia Romana Concilii Nicaeni secundi,' superiorum saeculorum authoritate, permota statuit cultum, Christi ac sanctorum Imaginibus, exhibendum icultuque hujusmodi adorationis nomine appellandum.Adversarios perculit ea vox,Οc- casionem ex ea nactos,Romanae Eclesiae Re-sigionem invidiose calumniandi, quasi res
172쪽
etiam creatas cultu Deo uni debito Venere
etur. Quamobrem Doctoribus Catholicis, decretorum Nicenae secundae Synodi faitoribus ac studiosis idem se contingit quod antiquis Patribus, qui adversus Arianos decreta prima Nicena Synodi tuebantur. Alii enim, cum intelligantado rationis vocabulum a pluribus jam taculis, inter
catholicos usitatum , retinendum cen-
seno adjuncto uno aliquo attributo quo
significetur, honorariam illam dumtaxat Cise, non veram Latriae adorationem. Alii erQ, ut captiones praecidant omneS, tri- mii Casque adversariorum,vocem illam ad alie- ας nos plane usus callide detorquentium , ab assinsutica abstinendum existimant, aliasque adhibendas , quae perinde usitatae sunt, quae, ex mente Conciliorum ac Romanae E clesiae , eandem omnino cum illa vim camdemque sententiam habent. Aio igitur quemadmodum inter Patres superius laudatos, de Doctrina Ecclesiae Catholicae Christique divinitate mirifice conveniebat, quamquam alii uocem μοιήσω retinendam, rejiciendam aliis videretur. Ita Doctores Catholicos inter se praeclare de culturimaginum consentires, quamvis adorationis vocem aliis usurpandam sese , omittendam aliis videatur. Et sicut
173쪽
grave piaculum fuerit existimare Athanaissium atque Ambrosiu qui Vocem ομοιου Oν rejecerunt, a Pauli Apostoli Mnasiccntis Ecclesiae sentcntia recessisse; ita nemo prudens suspicetur uiliores Catholicos qui adorationis vocabulo abstinent, ab Ecclesia Romana Concilio Nicaeno, de cultu Imaginum dissentire. Atque haec , quae denomine adorationis , in causa Crucisin Christi Imaginum, dicta sunt, de Sanctorum quoque Imaginibus liceat interpretari, de quibus disputationc post sequentem , altera disteremus. Prius tamen de ipsorummet Sanctorum cultu agendum est.
174쪽
DISERTATIO TERTIA. DE CULTU SANCTORUM.
Catholica Sanctorum nomen atque memoriam Veneratur, adversariorum quidem judicio , longe graVioris momenti res est, quam qui Eucharistiae Sacramento, ac Christi Imaginibus exhibetur. Cum enim Christo in Eucharistia supplicamus, praesentem adesse illum certissime credimus: cum Vero ejus Imagine reVeremur,nos. tro ipse animo atque cultvi Christus Dominus obversatur in proinde cultus ille omnis ad eum sipectat, quem Vitae ac salutis arbitrum , summumque rerum omnium moderatorem existimamus. Atenim ubi Sanctos reveremur ac colimus, nemo
sane inesse illis divinum aliquid suspicetur. Cum fuerint olim homines natura nobis formaque simillimi, quicunque illis cui
175쪽
tus exhibebitur, nae ille rcbus mere ciebris tribuetur.
Non is equidem ego sum , qui rem ho
minum generi perhonorificam velim inficiari. Prolixe Dicor sancto terrena nunc quidem corporum contagione secretoS, ac coelesti lumine circumfusos, dum mortalem olim vitam degerent , hominum certe in numero extitisse, quos Deo optimo visum csti in Concilio caesitum collocari,in hominum in terris superstitum laudibus celebrari Hoc unum assero Idololatriae notam ex eo subire neminem,
qub hujusmodi hominibus rebusque
creatis, cultum aliquem, sed quod illis Latriae cultum Deo uni debitum addictumque cxhibeat Atenim nemo dixerit Latriae Cultum esse illum, quo viri Catholiγci sanctorum memoriam prosequuntur eoque vel minimum summam numinis dignitatem imminui ac violari r Atque ut fallaciae omnes , Offuisque a recentioribus potissimum Ministris tenebrae discutiauiu , de tribus cultus speciebus disputationem instituo de Adoratione, nVocatione,in Sacrificio.
176쪽
De Reverentia quae Sanctis exhibetur
DORATIONEM appello ex II terna illa signa ReVerentiae , quibu
vi riCatholici suam erga Sancto observan i
tiam, praeclaram de corum virtute a 'r' existimationem declarant. Puta cum audito eorum nomine , caput aperiunt, ge- binua flectunt, se humi abjiciunt , Olo, do in casum attollunt, corum opem ac prae 'tasidium imploraturi. Quibus certe in rebus
nemo vel levissimum Idololatriae vestigium deprehendat, nec ritum ullum Religionis integritati divinoque cultui adversentem. Diximus enim superius, pergemusque porro asseverare cultum atriae nullum esse , nisi accedat interior Voluntatis affectus ejus se potestati subiicientis quem vitae nostri authorem, rerumque omnium principem existimemus. Atqui centies iterabimus, donec adverseri tandem aliquando exaudiant , iterabimus inquam, quod supra dictum est , quemcumque demum Sanctis honorem ac re-
177쪽
verentiam tribuamus, nequaquam nobis
persuasum , esse illos vitae nostrae authores
ac dominos, summumque in nos, ac caeteras res creata imperium obtinere. Eos
enim dumtaxat colimus ob egregiam vi tae sanctitatem ' eam, qua valent in coelis apud deum gratiam singularem.
Hac olim ratione linei discipuli ad Magistri pedes, Hebraei quoque proceres ad Ioseph genua supplices acciderunt illi quidem ut Propheta: Sanctimoniam
isti ut dimitatem venerarentur fratris optimi, in AEgyptiorum Regum aula, praecipuis honoribus , opibusquc florentis Ex quibus sane constat adorationis honore affici posse etiam illum . qui nec praestantistima natura praeditus si nec summo in Te omnes imperio potiaturi adeoque adorationis genus csse, quod nec divini cultus, nec Latriae nomine censeatur. Cum itaque contendimus hac solum ratione sanctos a nobis coli quaerimus udsim ab adverseriis, quamobrem res una , quae Patribus sapientissimis laudi tribuitur, eadem no-
his vitio criminique vertatur Cumque externus ille salutandi ritus a viris lanctissi mi fiterit usurpatus , cur adversarii ho nestum in illis, in nobis vitiosum inic PIetentur t
178쪽
Intestexere protestantes hic se scopulois 1 in
dissicilique in loco versari, ex quo ut tari indem emergerent, Venit illis in mentem, en author Calvisi , adorationis species e. 3-6- duas, Religiosem unam, Civilem alteram LM assignare. Et Civilem quidem aiunt esse illana quae hominibus dignitate praestantibus , Religiosam verti quae Deo optimo Maximo deseratur. Cum autem Religiosus sit cultus Omnis, quo Sanctos Catholici venerantur , ex eo nimirum conficiunt, cultum Deo uni debitum , ipsis caelitibus exhiberi Atque illud postremum est hominum istorum perfugium , duobus hisce principiis munitum uno quidem, Sanctorum cultumacligiosum, alicro, Deo deberi uni cultu omnem Religiosum. Si mihi quidem , de Sanctorum uribus disputanti, vox Religiosi cultus non arrideret, contenderem illico minus accuratam esse eorum divisionem qui duo tantum cultus genera, Religiosum nempe Civilem assignantiassereremque admittendum esse cultum alium, qui Sacer seu Ec-τxi gς-clesiasticus appelletur Cujus additamenti euita'
ea ratio est, quod virtutes inter se diversiae Et
sint, cum eorum, ut vocant, objecta formalia a se invicem differunt hoc est,stvες' cum voluntas ad aliquid fugiendum aut ομα
179쪽
expetendum , variis diversisque rationi-hus movetuta Atenim constat posse nos quempiam revereri vel ob virtutes morales,' praeclara naturae ornamenta 3 vel propter christianas virtutes . coelestia gratiae dona vel propter virtutes divinas&infinitam dignitatis naturaeque praestantiam. Ex primo Civilis, ex altero Sacer, c tertio Religiosus cultus existit. Cum itaque Sanctos aliquo honore dignamur, nec divinas virtutes in illis , nec praestantissimam naturam agnoscimus ac proinde hujusmodi cultus Religiosius sane haberi non potest. Non observamus item Virtutes eorum morales in muneris amplitudinem, quae in sapientibus vulgo ac viris principibus observantur quare nec Civilis quoque cultus nomen obtineat. Illos igitur veneramur ob singularia gratiae gloriae dona, quae cum supra naturae ubdem ac fortunae bona , verum infra divinas virtutes maximo intervallo posita sint,
peculiarem sibi vindicant cultum , Civili quidem superiorem, at cligioso longe
inseriorem, quem Sacrum aut Ecclesiasticum liceat appellare. Quare cum aperto capit , aut positis humi genibus , caeliti- hiis supplicamus, nemo dixerit Religio
sum esse hujusmodi cultum , nisi sum-
180쪽
De Cultu Sanctonum. Inniam illis potestatem, numenque divinum,nobis tribui plane certoque conVincat. Sancte autem crnegamus, aliam nobis csse mentem, quam Prophetis apientissi avis, qui ad Eligae pedes abjecti ejus dumtaxat sanctitatem, concessamque a Deo vim miraculorum effectricem , suspiciebant ac reverebantur.
Verum quoniam Doctoribus Catholi cis mos est sanctorum atque Imaginum i - cultum Religiosum nuncupare , eamque et '' ipsam appellationem nostro huic operi αpraefigere placuit juvat rem paulo fusius tuti L
disputari, de qua pergunt adversarii mo- :::
lestiam nobis negotiumque facessere quamque vulgo soliti sunt, Velut plausibilem ae secessimus causa , oculis imperitae plebis obtrudere. 4, si Ex mente itaque Doctoris Angelici Metanum statuo, qub Catholicorum Maia ethst o Matholicorum scholis commune est , iis .Lquodque adversarii inficiari non ausint et
Religionis nempe, non siccus a Charita-nentestis, Poenitentiae, caeterarumque Virtutum
actus alios esse elicitos , alios imperatos; sive actus quos Religio ipsa proxime,&quos ullarum virtutum opera atque exercitatione producit Actus qui a Religione proxi-