De cultu religioso dissertationes quinque, in quibus Ecclesia Romana ab idololatriae crimine vindicantur. ... Autore P. Antonio Boneto, e Societate Jesu

발행: 1691년

분량: 325페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

De Cultu Sanctorum. iustitiam mitigare fas erat utique victi-lam offerre dignitate illi ac merito inferiorem Atenim in sacrificio Crucis, cum H Christo propositum csset, ut tantum Deo honorem tribucret, quantam peccati iniquitas injuriam intulisset di simul aequale offensae pretium repraesentaret , necesse fuit offerri ab eo Victimam Deo parem,& sacrificium summo ac infinito pretio aestimandum quae omnia in di0inam Christi Personam, non in humanam eius

naturam conveniebant.

Non me latet Christi Personam quae omnium ejus operum origo atque principium est, vim illi efficacissimam tribuisse, hominum scelera expiandi d abolendi. Verum quia optimus servatorin Dominu non utcumque aeterno Patri, sed

abunde, ut ait Paulus, voluit satisfactum, se totum illi , suaque opera tradidicinfructum ei arboremque trissimisit. ImM-ita&dori placuit, ait Chrisiost virum liberaium I P . opulentum,qui amici, decem nummorumgii': nomine, in vincula conjecti fortunam mi seratus, non modo decem illos nummossuri ''

ictum

creditoribus numerat, sed innumera illis 2:a auri argentique talenta largitur dii . Addo insuper quod quamquam ex dan gratiae iis principis manu, singulare muneri cui 'im

242쪽

eti rissertatis tertia,

siquis iam pretium accedat 3 qui tamen illud accipit, eo secum honorificentius actum 2 existimet, quo nobilius ex se ac praestan- Σ beneficiuna fuerit. Ita licet Christus, meon-dum sua virtutum opera , ipsamque suam

veniat

naturam humanam aeterno Patri in Crura Mice sisteret, maximam nobilissimo sacrificio ζώ:: dignix xς- atque aestimationem afferret;

Ios num- nemo tamen dubitet futurum illud aci ceptius jucundiusque , si summus ille -''T Sacerdos, non modo naturam humanam,

dcir sed divinam quoque Personam offerret. stafibsit 'R quidem mihi necesse fuit

di siputare, ad redarguendam recentiorum dea Calvinianorum haeresim qui solam Christi hom io humanam naturam victima loco in Cru-

ndRom. Ce blatam fuisse contendunt non ad instingendam argumentationem, quam ad- Versu Sanctorum cultum intorquent. Quamvis enim concederemus victimam ei, cui litatur , inferiorem esse , ut eo humanae Christi naturae exemplo probatum voluere , nihil tamen contra nosessiceretur , qui aperte demonstravimus

Corpus Ganguinem, Christi in sacrificio Missae, Deo uni optimo, Maximo, non x221. Vxςm sanctis offerri. Verum it nihil amnino prohibet Missas in honorem Memoriam Sancto-

243쪽

De Cultu Sanctorum. Isrum celebrari, ita nihil vetat celebrari illas ad eorum opem' supplices ad Deum preces imploraodaa. Hi tamen adversarii

rursus exclamant , deque Concilio Triis dentino denuo conqueruntur. Rem, is aiunt, prorsus inusitatam ac inauditam p .n is Dei Filium in altari coram Sanctis

famulis ac clientibus suis, supplicem jace

is reri apud ipsos mediatori atque interis pretis munere fungi, corporis ac sanguio nis sui sacrificium eis offerre, ut Christia--nis hominibus eorum patrocinium, , praesidiumque conciliet vel quod plusis habeat admirationis, Christus ad Patrem ,, equester ac deprecator accedit, ut Pa- ore ipse apud Sanctos deprecatoremis agat, jubeatque illos sibi rursum proo hominibus supplicare. Precationum certe is ille circuitus, quem Catholici in Sancto , orum cultum inducunt Christo, quem Sanctis subjiciunt, contumelio ius in ipsis plane inutilis videatur. Ete nim cum jam Christus sacrificantibus . propitius placatusque sit, ipsumque adeo, Patris animum illis conciliarit, quid porro

is noeesse cst, tum aerernum Patrem, tum, Filiu se ad Sanctos conVertere, ac rogita-

re, ut pro hominibus,quibus ipsi rite pla-

cati sunt,suum utriusque numen exoreot

244쪽

ai Dissertatio tertia. Verum ex iis quae superius dictaiunt, omnino consequitur, nequaquam Christum Sanctis , sed contra Sanctos ipsi Christo in Missae secrificio supplicare Sanctos ad Christum, velut ad certum

mediatorem, ac deprecatorem accedere,

qui faciles ipsis adis:ternum Patrem aditus molliat, ejusque sanctissimum numen ad audiendas eorum preces inclinet. Res autem ita se habet. Cum tenuitatis nostrae optime constit intelligamus minorem vim Qessicacitatem precibus nostris inesse, ad Deum optimum, Maximum exorandum Iad Sanctos coniugimus, quos certe majori apud ipsum pollere gratia arbitramur. Cumque nec illos ipsos quantumvis Dei amicos, sat magnae authoritatis existimemus, ad divinam iram mitigandam , Opportuna ad salutem auxilia a Deo certissime impetranda , Christi Corpus Sanguinem ari imponimus , ut Sancti. per ejus labores merita , conjunctis nobiscum animis ea postulent , quae nec nobis, nec ipsis Deus annuerct , nisi sancti1simae victimae nomenin preces adhi- heremus. Numquid haec omnia rectein o ordine fiunt Numquid cum Religionis Christianae legibus rite consentiunt f

245쪽

De Cultu Sanctorum. Σ1', pene habet, inquiunt serum si acri κα, ficium Corporisin Sanguinis Christi exisse infinito pretio aestimetur, quaenam iis e Sanctorum manibus & ministerio, vita ausin robur accedet Annon vim habebit emcacissimam divini numinis placandi α, exorandi, sive a Sacerdote, sive a Christo, ipso absque Sanctorum opera offerytur' Ut nodus ille luatur , tria re ἡ tiviter statuo. Unuri est Christi fatis o ,hi ut

factiones: merita infiniti vid- proii. m. & plusquam fatis esse ad omnia homi- α

num scelera expianda Alterum, decrevisse Mn quoque Deum eorum fiuctum homini statium bus conferre, quoties Christo visum fuerit. Tertium, Christum tamen multam sex x. sponsione obligasse ad illum mortis suae fructum , quocumque tempore , aut qnoties Missae sacrificium celebratur, aut singulis sive ad aras facientibus , sive astantibus, aequaliter impartiendum. Quare uno, aut pluribus deprecatoribus in digemus, qui Christum orent obtesiiciatur , ut nos in Communionem vocet meritorum suorum,suaeque mortis fructum nobis aut aliis nominatim aspergat. Deprecatores autem illi ab Ecclesia Catholi ca adhibentur , Sancti praesertim Martyres, quorum homina in secrificio memorat

246쪽

, is Dissertatio tertia,

mus, ut Deus Pater , Christusque Filius humillimis eorum precibus exorati, Christi satisfactiones,vi sacrificii fructum nobis

impertiant.

Et vero donum aliquod aut munus Rege impetraturi, ad Principem ejus filium interdum accedimus, cujus videlicet postulatis soleat Pater ultro libenterque concederes; sive ab ipso, sive ab aliis, ejus nomine, deserantur. Interdum unum aliquem ex aulicis Regio principi charissimum, ac de illo optime meritum adire placet, quod probe intelligamus , Principem ejus impulsu, causam nostram majori studio apud Patrem acturum, Regemque ipsum, in gratiam filii hominem illi ami. cissimum , charissimumque liberaliter accepturum, votorum compotem abunde facturum. Haec sane nec honestati, nec rationi adversari videntur. Atenim via

quam inimus , dum rogamus Sanctos, ut per Christi merita, Dei Patris opem misericordiam implorent, nobisque conciliento haec, inquam , via non magis aratione' honestate aberrat, quam cum virum nobilem, in aula Regii principis gratiosum deprecamur , ut Principis, nomine, beneficium ac munus aliquod Rege parente nobis exoret. Sicut enim

247쪽

Da talis sanctorum ais hujus aulici interventus neque nostram. erga Regem ac Principem , fiduciam,

neque eximiam de eorum potentia cliberalitate existimationem imminuit ita neque, de singulari nostra, erga Christi merita, Dei benignitatem fiducia, quicquam prorsus Sanctorum invocatio detrahit. Equidem cum Sanctorum nomen in XLII Missae sacrificio memoramus, ipsosmet compellare lemus interdum , ut res nostras Deo commendent, interdum ad Deum ipsum orationem precesque con Vertimus, non sane ut roget, sed jubeat

illos nobis adesse , causamque nostram apud ipsum agere , atque enixe tueri. Novi hunc orandi ritum nonnulli, eministris Calvinianis, strupulum injecisse. inimvero, inquit, cum Deus rerum is nostrarum ita studiosus videatur, ut ve-ririli Sanctos ad nostras partes allicere, sorumque nobis patrocinium & preces conciliare, quidni ipse nobis ultro conis cedat quod velit Sanctos ab se,imperatis si illis precibus, flagitare Quam leVisi . .a infirmaque sit istaec argumentatio patebit Σμ exemplo Job superius memorato. Cum Iob:faeiε enim Deus in Iob amicos ita a stus . hi,

placatusque foret, ut optaret virumianctis C: '

248쪽

Mo Fertatis tertia, i

smum pro iis deprecatorem agere auid. ni ipse ultro veniam illisi impunitatem

dabat, quam vellet Job precibus indulgere' Quaero rursum an res a pietate ac Religione aliena foret , cum vir fortis Iudas Machabaeus, aliique Patriarchae sapientissimi Angelorum praesidium a Deo, verbis hisce solemnibus, postulabant. μι- ':: D mmiη Angelum tuum bon m ante nos, v. a. in timore se tremore magnitudinis Brachii tui. Num amabo viri aeque Religiosi ac sapientes optime noverant, Dei brachium suapte virtute potentissimum ac valentissimum esse , nec a nobis unquam recedere, fasque illi ac pronum esse, opem nobis per se atque auxilium ferre quod posmi Ministrorum opera studioque praestare. Cum itaque Deus ad sortissimorum virorum salutem, securitatem ita sua j sponte propensus esset, ut eos Angelorum custodi praesidioque muniret;cur non eos lipsie, absque Angelorum opera, brachii sui . robore tuebatur 3 ut cur illi ipsi viri

sanctissimi eo circuitu utebantur, ut vellent eum, Angelorum sortitudine ac vigilantia, praestare, quod posset ipse sua unius virtutes, concilioque perficere aes pondebunt utique quod visum fuerit, at nos idem penitus reponemus.

249쪽

Asseremus nimirum, ut Deu rogare licet, vel suo nos ipse auxilio tegat; vel Angelis nobis auxiliandi curam partesque comittat; ita fas esse rogare, ut vel ipse nobis opem

afferat, vel ubeat Sanctos nobis opitulari. Asseremus, ut Deum ipsum recta adire licet, ad Angelorum custodiam iraesidium obtinendum cita fas esse illi proxime supplicare , ad Sanctorum apud ipsum preces, atque auxilium impetrandum. Et fateantur adversarii necesse est, morem illum nec singularem, nec alienum esse; im magis idoneum expeditum, quam si Sanctos ipsos QAngelos prox, me alloqueremur. Cum enim superius dictum sit, non alia ratione preces nostras a Sanctis audiri, quam quia a Deo illis significanturri revelantur, cum De Optim , Maximo supplicamus , ut jubeat Sanctos adesse nobis , divinumque ejus numen pro salute nostra obsecrare via quidem propior est compendiariam, gis, quam si Sanctos ipsos aut Angelos rogaremus , ut suo no auxilio ac preci-hus adjuvent. Quamobrem quibustumque tandem xi titerroribus atque ambagibus res ista ab adversaritis implicetur, ehur Ecclesia Cath

lica, in Misis Canone, per Apostolorum

250쪽

m Dissertatis tertia:

Μartyrumque preces ac nomen, suam a Deo opem exposcit his verbis 3 quorum meritis, precibusque concedas, ut in omnibus protectionis tua muniamur auxilio. Et alibi. O aiestatem tuam suppliciter exoramus, ut Beatus Andreas Apostolus, apud

u, si pro abii perpetuus intercessor. Et

rursum, de Beato Stephano Tribue

quaesumus , ut pro nobis intercessor existat, qui pro suis persecutoribus exoravit Dominum nostrum Iesum Chrsum Agerimus

eas omnes precationum formulas in hanc

plane sententiam accipiendas esse Christe Iesu tuam nobis opem porrige Passionis Mortisque tuae fiuctum nobis imperti, humillima Apostolorum ac Martyrum tuorum deprecatione placatust Eterne Pater, Christi merita transse in nos , iii gratiam sanctissima victimae, quam Apossetoli Martiresque isti, communibus nobisi eum studiis , tibi sistunt , vel quam nos eorum nomine exhibemus Deus Optime Maxime, cum , tenuitatis nostrae conscii, probe intelligamus Sanctos majori, quam nos , apud te gratia pollere , eorumque tibi preces nostris longe gratiores , ac jucundiores accidere , jubeas , quaeso, ut illi tuum pro nobis numen deprecen- tur, nostramque apud in Filium, cau-

SEARCH

MENU NAVIGATION