장음표시 사용
171쪽
rantur Plus aut a minus pro minore , Vel
malore dispolitione subjecit, ex Tridentino Ins. G. cap. 7. Unde distr retio orta ex oscitantia in actuali Euchari itiae sumtione est grave veniale . Dinicustas est inter summos Theologos, an detectus actualis devotionis impediat e Tectum primarium hujus sacramenti, nempe augmeatum Sratiae sanctificantis. Negat cum communi Angelicus in Summa laud. quia peccatum veniale, & desectus actualis devotionis nec gratiae sanctificanti , nec ejus augmento opponitur & sacramenta gratiam conferunt ex Opere operato non ponentibus obicem. Assirmant D. Bonat an tura , . lensis , Paludanus, Soto , Caietanus, aliique praesertim Veteres. I. Quia Sacramentum hoc initar cibi institutum est . Ergo
sicut cibus naturalis non nutrit , nec auget sitne vitali actu nutriti : ita divinus
hic cibus non nutrit , nec auget sine vitali operatione spiritualis animae , quae nutritur. Ita argumentatur Ca/etanus inpari. q. 79. art. I. a. Quia indevotus licet seciuso contem tu graviter non peccet , Ponit tamen negative obicem gratiae habitualis augmento. Probant experientia innumerabilium Sacerdotum quotidie celebrantium, ut supponitur, in statu gratiae : qui tamen , quia indevote accedunt ad Altare, meliores non fiunt, nec gratiae sanctificantis augmentum percipiunt . Hoc
172쪽
C. I. De Euebarinia ut Sacram. Is unum certum est apud omnes, quod oscitantia hac in re est graviter periculosa , disponens ad culpas graves , ac saepe divinam in se concitans vindictam. Colliges II. devotionem actualem ,
quam Eucharistia exigit , positam esse in exercitio fidei, spei, & caritatis erga divinissimum Sacramentum . Ita OBonaventura in Breviloquio pari. VI. cap. 9. in aliquis digne accedat ad Euctari iam , Oportet quod is i itualiter tamedat e ut sic Chrisum per recordationem Mei massicet , devotionem amoris suscipiat. Colliges III. devotionem , & reverentiam huic sacramento debitam postu lare, ut communicautes non solum orationi , sed & continentiae vacent ne mens propter delectationem carnalem depressa ,& distracta, indevote accedat ad Christum. Hinc r. ex decentia actus conjugalis, nisi prolis gignendae , vel debiti reddendi caussa fiat , regulariter impedit Communionem. Ita in Vir, ea .ῖ3. q. q. Unde communiter docent Theologi , eum qui ob voluptatem opus conjugii exercet, si eo die communicet , regu lariter Venialem culpam admittere contra Religionem : a quo impedimento excusatur, si aliqua justa caussa subsit : ut si ad lucrandum Iubilaeum , vel ad scandalum
vitandum communicet. 2. EX eodem motivo reverentiae erga sacramentum corpo
173쪽
r o De Euebarisia, o Ordineris Christi, antiqui Patres apud Cassianum,
eum qui per somnium mali daemonis fraude , quamvis non sua culpa, quid impurae libidinis passus fuisset, ad sacram mensam accedere non simebant. Sed si hoc videatur a daemone procuratum ad Communionem impediendam , vel si adsiit aliqua
necessitas, aut singularis utilitas; vel scandalum ex omissione Communionis timeatur, posse eum qui involuntarie talia passus est, communicare, docet Angelicus 3. pari. q.
8o. art. 7. 3. A mrtiori qui aliquod voluntarium luxuriae flagitium admisit, non statim ad Communionem est a linittendus, etsi contritus & absolutus , nisi urSeat aliqua necessitas , vel aliud prudenti Con- fellario videatur; tum ob decentiam , tum quia hic cum debita devotione ob edae libidinis reliquias in mente relictas com municare non potest. 4. Olim in Ecclesia poenitentibus non statim Eucharistia concedebatur , nisi per assignatas poenitentiae classes strenue decurrissent , & salubri satisfactione purgati essent . At nunc muta tus est disciplinae rigor : sed non mutata Evangelii doictrina. Hinc recte colligimus, I. a sana doctrina eos longe aberrare , qui blasphemantes hodiernae Ecclesiae benignitatem, asserere sunt ausi , quod sacrilegi
sunt iudicandi , qui jus ad Communionem
percipiendam praetendunt , antequam con-
174쪽
C I. De Euebar; ga ut neram. I trisnam de delictis suis poenitentiam Ἀμνint : quem errorem Alexander VIII. damnavit num. 22. a. Et qui Evangelii rigorem ignorantes, impudenter asseruerunt, quod frequens Confusio, Communio etiam in his , qui gentiliter vivunt , es nota praedesinationis , nempe qui gentilium corruptos mores imitantur : quam doctriis nam damnavit Innocentius XL num. 36. Dicimus ergo cum sanioribus Theologis , ouod si poenitentia accipiatur pro satisfactione sacramentali, non debeat nec ario Communioni ab iis praemitti , qui letale peccatum admiserunt : si vero sumatur pro iis pietatis operibus, quae sinceram cordis conversionem demonstrant, non raro Praemittenda est. Colliges IV. ex gratitudine, & reverentia Christo debita , communicantes t neri I. post Communionem per aliquod tempus pie occupari cum Christo in gratiarum actione , & in actibus fidei, spei .& caritatis ne tempus illud judicio Sanctorum pretiosissimum ad capessendos i gentes hujus sacramenti fructus , teratur frustra: a. non statim post Communionem spuere ob periculum, & irreverentiam.
175쪽
ν 2 De Eucharistia , o Ordine . g. III. .
Nota Ι. Recentiores quidam opinati sunt omnibus Christianis gratia sanctificante praeditis, licere absolute quotidianam Communionem, etsi aliam dispositionem non habeant praeter solum gratiae statum: ita ut quotidiana Communio licita sit laico etiam uxorato, neque illi Consessiarius , aut superior eam possit interdicere . Quia Christus Dominus , omnibus qui peccati mortalis sibi conscii non sunt , sive cum magno , sive cum parvo devotionis affectu , eam liberaliter concessit . Ita nebeet in selectis disput. 22. apud Tamburinum de Methodo Communionis cap. I.
f. a. Quin & a jure divino praeceptum
esse affirmarunt alii, ut constat ex decreto de quotidiana Communione . Nota II. Rigoristae Baianis erroribus adhaerentes , docuerunt ad hoc sacramentum digne suscipiendum exist amorem Dei purissimum , omnisque miXtionis expertem . Hinc asseruerunt a sacra Communione ut sacrilegos eos arcendos esse, a quihus isthaec dispositio abest : quam opinionem damnavit . lexander VIII. Prop. 23. Nota III. Sacra Congregatio , annuente Pontifice Innocentis II. anno 1679. de usu quotidianae Communionis decretum edis
176쪽
C. I. De Euebarsia ut Sacram. I73 edidit, in quo declinatis laxitatis , &Veritatis extremis, regulas certas directoribus , ac fidelibus praescripsit , quas in sequentes propositiones, Sanctorum Patrum auctoritate, & saniorum Theologorum se
Laudabit or es frequens Eucharisiae
Prob. I. Eo sanctior , ac laudabilior est praxis aliqua, quo conformior est A- ostolico aevo, ac vicinioribus tempori- us. Atqui tempore Apostolorum, ac tri-γus prioribus seculis frequens fuit Eucharitiae usus , quam rarior . Ergo. Prob.Μinor. Priori Ecclesiae seculo fideles in I. erant perseverantes in doctrinaiorum , communicatione fractionis panis, orationibus e idest in Communione si elae Eucharistiae , ut vertit Syriacus, &explicant Patres. a. Idem eruitur pro altero Ecclesiae seculo ex Iussino . mg. IL3. prianus , qui tertio Ecclesiae seculo floruit, hanc eue sui temporis praxim , testatur in Exposit. Orat. Dom. Euchariasiam , inquit , quotidie ad cibum salutisaeeipimus.
Prob. II. Non potest esse nisi laudabilior praxis illa, quam Patres summo opere desiderant. Atqui positis ponendis, i lis se habet frequens Eucharistiae usus. Eris
177쪽
cap. 6. ubi sic: Optaret S. Sνnodus , ut susingulis Mi s Meles adfantes non bolum Dirituali me tu , sed sacramentali etiam
Eucharissiae perceptione communicarent ,
quo ad eos sanctismi hivus sacrificii fru-
EIus uberur perveniret. Idem exoptat ses. XIII. cap. 8. Idem docuerat Synodus Ba- fleensis anno I 37. Unde merito in laud. Decreto Innocenti; ameritur et Frequens quotidianusque Eucharisiae Uus a sanctis Patribus semper in Ecclesia probatus . Prop. II. Non est tamen absolute necessaria ad salutem Communis frequentissima. Prob. I. Si frequentissima , vel quo tidiana Communio esset absolute. ad talutem necessaria , Patres , data occasione , redarguissent eremi incolas, ceteroquin se estissimos, cui perraro ad Eucharistiam accedebant. Atqui Patres ab hac agendi ratione solitarios illos non deterruerunt. ENO absolutam illam necessitatem de quotidiana Communione, quae a Recentioribus quihusdam asseritur, non cognoverunt: ali O-
quin vigilantissimi illi Praesules suo officio defuissent . Quod quidem patet eXGrdisostomo homil. r7. in D. ad Hebr. qui mentionem faciens de illis, qui in eremo degebat , & nonnisi post unum aut
duos annos sacramento se reficiebant, nunquam eos redarguisse legitur . Huc referri posi
178쪽
C. I. De Eucharisia ut Sacram. 173ν postant exempla Thaidis, & Μariae Α gypti acie. Prin. II. ex . susino , qui ep. 176. cap. 3. 1 et, non solum honorificare Do- , minum, qui Zachaeum imitatus , laetanter suscipit Cnristum in Eucharistia, verum eta, iam qui Centurionis exempla prae nimia h militate ad Christi corpus non audet acced re . Atqui si quotidiana Communio esset jure divino praecepta , qui reverenter a s cra mensa recederet , Dominum non honorificaret . Ergo. Non enim honorat Dominum , qui legi deest divinae . Prob. III. ex Scholae Doctoribus ,
praesertim ex D. Noma , D. Bonaventumra, Alberto Magno , qui pro viribus fideles ad frequentem Communionem horta
tur, & ne verbum quidem faciunt de hoc divino praecepto Eucharistiam quotidie sumendi. Sapientissime ergo sanxit Iuno- eentius in praefato decreto , ut Episcopi , m Parochi, seu Consefarii redarguant ast serentes, Communionem quotidianam esse sabure divino. Prop. III. Sola peccati letalis carentia non αβ dispositio fineiens ad frequentem , vel
frequentissimam Communionem . lΡron. I. Patres ad frequentem Com- , munionem non solum animam requirunt a peccato mortali immunem , sed eam virtutibus ornatam, ut Chrisostomus bomii. t
179쪽
176 De Eucharisia, di Ordine. I7. in epise. ad Heb. liberam affectu peccandi , ut Gennadius lib. de Ecetis Dogmat. sanam , & pulchram, ut iacigustinus Tras. I 6. in Ioann. in gradu non ordinario devotam, & reverentem , ut Angelicus 3. pari. q. 8o. an. Io. caritate flagrantem, ut D. Bonaventura in IV. distini. I a.
Effo sola immunitas a peccato mortali non1umcit, ut possit quis Irequenter, vel De ruentissime communicare. Alioquin tepi us, languens , indevotus , consuetudine peccandi venialiter implicatus , quin imo habens propositum actuale committendi innumera peccata venialia , esset rite disipositus ad frequentandum hoc sacramentum: nam haec omnia possunt cum solo statu gratiae componi. Hob. I l. ex Catechismo Rom. & ex Decreto Innocentii supra laud. Ad rari rem , vel frequentiorem Eucharistiae usum non potest assignari una pro omnibus regula . Atqui hoc esset falsum, si vera esset doctrina adversariorum ; nam una esset pro omnibus regula frequentandi Communionem , carentia scilicet peccati mortalis.
Objiciunt Adversarii. 1. Praxis APO- stolica est quotidiana Communio : Erso
aemulanda . a. Ratio hujus sacramenti ,
quod institutum est per modum cibi sub eciebus panis, qui usualis & quotidianus est hominis alimentum , postulat , ut
quotidie a fideli anima percipiatur, dum-
180쪽
C. I. De Euebar; ia ut neram. VI, modo vivat per fratiam . Patres enim non aliam dispositionem requirunt in eo qui ad Eucharistiam accedit , quam immunitatem a peccato mortali. Ergo horistandi sunt fideles omnes, qui sunt in statu gratiae ad eam quotidie , vel frequentismime suscipiendam. Praesens Ecclesiae usus quotidie celebrandi exigit, ut admittantur ad Altare Sacerdotes omnes , qui sunt in statu gratiae, etiamsi tepidi , &indevoti sint; ne minuto sacrificiorum numero , Ecclesia tam ingenti bono frustretur. Ad I. R. Licet Apostolorum temP re frequens fuerit Eucharistiae usus: quid inde ὶ Fidelium dispositiones erant aurea
illa aetate dignae; nam ardens caritas, VO-luntaria paupertas , ingens martyrii st dium , quotidianae Communioni primos Christianos reddebant idoneos . Hinc dicimus cum D. Bonaventura in IV. di I. I a. Si quaeritur, utrum expediat frequentare Eucharisiam alicui, dicendum , quod
se quis videat se sise inflatu Ecclesae pria
mitivae, laudandum es quotidie communica re 's autem inflatu Ecclesiae alis, utpote frigidum, tardum, laudandum es quod raro e s autem in medis modo , med o m do debet se habere , aliquando debet cessare, ut addiscat revereri I aliquando acin
cedere, ut inflammetur amore .
Ad II. R. Eucharistia cibus est, ct fidelium panis quotidianus , non quia in-