장음표시 사용
201쪽
193 De Euchar sis , Ο Ord ne. Communio pro mortuis facta rejiciebatur, vir pia fraus . Demum duo notanda. r. Ut Euchariis stia suum pariat effectum, non sufficit s Ia sumtio , neque trajectio specierum per
Duces ; sed requiritur, ut aliqua Pars e rum in stomacho recipiatur , tamquam primario nutritionis instrumento , quia unc verificatur manducatio . Hinc qui tamdiu in ore species detineret, donec dissolverentur; vel moreretur, antequam in stomachum particula descenderet, gratiam non reciperet. a. Ex Communione unius tantum speciei percipi omnem gratiae si uetum ad salutem necessarium . docet Tria
202쪽
V Ariis nominibus Misae Saer fetum
appellatur. I. Dicitur Lisurgia , idest opus seu publicum illud ministerium, quo Sacrificium perficitur. a. senaxis, seu conjunctio fidelium cum Christo. 3. Collecta, seu congregatio fidelium, ut divinis parti- Cipet . q. Oblatio, quae summae Μaiestati in expiationem peccatorum i flertur . I. Dicitur Misa a verbo mitto ς cum quia hostia , & preces a nobis Deo mittuntur; tum etiam quia peracta re sacra, populus dimittitur, clamante Diacono: Ite, Missa Ur quo sensu inter. 49. ait: 'Fit Missa Carecbumenis , manebant fideles. In duas veluti partes olim Missa distingue-hatur : Prima dicebatur Catechumenorum ,& poenitentium , & durabat ab introitu ad offertorium usque; quo imminente, Diaconus clara Voce clamabat : Ex te Catechumeni, poenitentes , indigni. Altera pars Melium appellabatur , quae ab introitu usque ad finem durabat : tunc dimittebatur populus his verbis: Ite , Missa esleu dimisso s.
203쪽
De rissentia , m Natura neri ii Euchar Rici. Nota I. Sacrificium sumitur vel late& improprie , vel stricte & proprie. Late
sumtum, est omne opus bonum sive inte num sive externum, quod in Dei gloriam cedit: ut orationes, laudes , adorationes , ceterique actus virtutum : & hoc sensu dicitur 'alm. u. Immola Deo Sacrisciatim laudis: Et L Petri II. Christiani omnes nuncupantur Sacerdotes sancti ad ODferendas spirituales ho:tias .
Nota II. Sacrificium stricte sumtum definitur a Scholasticis : Oblatio externa soli Deo fasta , qua in recognitionem supremi illius dominii a legitimo minium res aliqua senisibilis , m permanens ritu moesico consecratur, o mutatur. Dicitur I. oblatior
quae vox locum generis occupat , & est actio ministri victimam offerentis . Dicitur Σ. oblatio externa , seu sensibilis; quia est actio, qua homines ejusdem religionis una conjunguntur ad exhibendum Deo publi- Cum honorem per manus publici ministri. Atqui homines communicare simul ne-
ueunt, nisi per signa sensibilia. Unde rete ab .suguli no lib. X. de Cisit. Dei cap. 3. Sacrificium definitur : Dυisibilis
204쪽
. De Sacrificis Missae. 2or Sacri cli sacramentum , idest signum sacrum, Sc externum. Dicitur 3. kli Deo facta . Solus quippe Deus conditor , &moderator hominum, est principium, & finis . Quis enim, inquit Augus nus lib. X. de
Civit. Dei cap. I. sacri candum esse censuit, nis ei quem Deum aut scisis, aut putavit, aut finxit ' Dicitur . in recognitionem supremi i lius dominii. Hic enim est finis intrinsecus, & essentialis Sacrificii instituti ad summum Deo honorem exhibendum , profitendo omnia ab ipso esse , & pro lilius gloria ad nihilum rhiligenda. 3. . elegitimo minisero , scilicet a persona ad id specialiter deputata. f. Oblatio rei sensbia iis , ς' permanentis ς ut distinguatur ab
oblatione rei, quae actu transit : ut sunt Preces , protestationes, aliaque id genus. 7. Ritu myssico consecrata I quia res quae inertur, ex profana fieri debet sacra , &per hanc consecrationem mysticis caerim
ni is Deo singulariter dicari. Id enim significat sacrificare, ac sacrum facere, ait D. Thomas a. Σ. q. 83. art. q. ad 3. Ultima
particula , distinguit Sacrificium a implicibus ohlationibus . Ait enim D.
Thomas eod. loco Sacrscia et rostris distin- eur , qυando circa res Deo oblatas aliquid si fcut quod animalia occlaebantur, com-Θurebantur I quod panis frangitur , oe comeditur , o benedicitur. Hac distructi one sive immutatione significatue supremum Dei
205쪽
am De Euebarpia,'Ordise. dominium in res omnes: qui , sicut ere re omnia potuit , sic & omnia potest dej
Nota III. Sacrificium multipliciter
dividitur. I. Ratione materiae in cruentum, in quo funditur sanguis; & in incruentum, in quo sanguis non effunditur . Praeterea
aliud dicitur υistima seu hoseia , in quo aliquid animatum offertur; ut bos, agnus: aliud immolatis , in quo aliquid inanimatum sed solidum ; ut panis , sal , thus , triticum et aliud libamen , in quo aliquid inanimatum, sed liquidum offertur;
ut vinum, Oleum, sensuis, aqua. II. Ratione formae aliud dicitur holocausum , in quo id quod offertur, totum consumitur per ignem. Aliud hostia pro peccato, in quo quod offerebatur partim consumebatur, Partim in usum Sacerdotum cedebat. Aliud Ioseia pacifica, quo oblatio partim cremebatur, partim edebatur tum a Sacerdotibus , tum ab offerentibus. III. Ratione finis aliud est latreuticum, quod unice in cultum Dei; aliud eucharsicum, quo specialiter in gratiarum actionem; aliud propitiatorium, quod ad remissionem culpae ,& poenae; aliud impetratorium, quod pro impetrandis beneficiis offertur. Pro latre lico est holocaustum ; pro eucharistico ,& impetratorio hostia pacifica ; pro propitiatorio hostia pro peccatis . Vide D.
206쪽
c. H. De Sare eis Missae. 2M Nota IU. In Novo Foedere translato Sacerdotio ab ordine Aaron ad ordinem Μelchisedech, Christus Dominus, qui est
Sacerdos in aeternum, veterum Victim
rum loco se resuit, osterendo seipsum Patri in ara crucis pro hominum salute , j xta illud ad 'b. V. v. a. Tradidit semetipsum pro nobis in oblationem, hosiam. Unde sequitur , in cruce oblatum suisse Verum & proprium sacrificium , in imo Christus fuit Sacerdos, & idem ipse victima: Altare vero crux, idque ex Dei imstitutione, qui constituerat eum Sacerdotem magnum, ut sanguine suo interveniret pro nostra salute , & esset propitiatio Pro peccatis nostris. Ut autem huius cruenti sacrificii crucis in nobis jugiter continuatio , applicatio , & memoria , Christus Dominus , cujus Sacerdotium
morte extinguendum non erat, incruentum
Sacrificium instituit, in quo sub speciebus panis & vini corpus & sanguinem suum per Sacerdotes Patri suo offerret . Igiturni Nova Lege abrogatis veteribus sacrificiis, substitutum est Sacrificium Christi in cruce, & in. altari . Quod substantia unum est, osterendi modo diversum nam eadem victima, idem principalis Oflerens in cruce , & in altari. Sed in cruce non sine reali tinguinis effusione hostia immolatur ;in altari vero victima , quae ostertur ,-mystice tantum mactatur. Brevius: in No Io va
207쪽
vo Testamento exitat verum & proprium Sacrificium, nempe immolatio Christi Domini in cruce, & dicitur Sacrificium eruentum; in altari , & dicitur Saerificium incruentum e & quod in cruce pro nobis Christus meruit, in altari applicat . Nota V. Missam esse verum & pr frium Sacrificium, dogma catholicum est . lνisputant tamen Scholastici, in qua actio- ine consistat et sentia hujus Sacrificii . Ρro hujus solutione sex actiones notantur in i Liturgia. I. Est oblatio panis & vini , iquae offertorium dicitur, & consecrationem lpraecedit. 2. Consecratio. 3. Oblatio, quae lconsecrationem consequitur ; & fit per lhaec verba : Unde oe memores nos servi liui . . . offerimas praeclarae Maiestati tuae e. Fractio hostiae per partes. 3. Communio Sacerdotis. 6. Demum Communio
Eucharisia est υerum ac proprium Sa eris tum, quod in Milsa offertur.
Prob. I. ex universa Apostolorum , ac Ρatrum traditione, ex qua contra Novatores dogma catholicum definivit Tridentinum Ses. XXII. can. I. his verbis :Si quis dixerit , in Misa non terri Deo
υerum proprium Sacrificium. anathema sit . Rursus can. 3. Si quis dixerit. Missae Sacrificium tantum esse laudis , i
208쪽
. C. II. pe Sacrificis ullae. ros
tionem sacrificii in cruce peradii, non autem ρropitiatorium anathema st. Et tandem can. q. Si quis dixerit , blasphe
miam irrogari sanctisvio Cbrisi Sacrificio
in cruce peracto , per Misae Sacrificium, aut illi per hoc derogari ἰ auatbemast. Prob. II. Ad Sacrificium proprie dictum hae conditiones requiruntur I. res sensibilis , & permanens , quae materia sacrificii dicitur : a. Ejus mutatio per actionem sacrificantis, quae forma Lacrificii est: 3. Legitimus minister : q. Finis legitimus, nempe agnitio supremi Dei in res Omnes dominii . Atqui haec omnia adamussim Eucharistiae conveniunt. Ergo. Nam I. per Eucharistiam in Missa offertur Deo corpus & sanguis Christi, quae sunt sufficienter sensibilia per species consecratas. 2. Habetur victimae immutatio Per consecrationem, quae licet non sit realis ; est tamen mystica, susticiens ad rationem facrificii incruenti. Nam vi verborum, quibus panis A vinum consecrantur, separatur sanguis a corpore : quae separatio est quaedam mystica sanguinis emisio. 3. Non caret legitimo ministerio ; nam in Μissa primarius Sacerdos est Christus, secundarii sunt Sacerdotes , qui in Christi nomine, ejusque persona ad altare accedunt. A. Demum habet Sacrificium Eucharisticum legitimum finem , nempe cultum Dei ;nam ex Dei institutione haec oblatio fit ad
209쪽
ad recognoscendum supremum Dei in res creatas dominium. Ergo . Hinc colliges I. merito damnatam esse a Pis V. hanc Baji propositionem num. 3. Sacrificium Missae non alia ratione es facνι- fcium, quam generali illa, qua omne opus
quod si, ut sancta societate homo Deo in-
Colliges II. Μissae Sacrificium contiis nere superiori modo omnem differentiam hostiarum Veteris Testamenti . Hinc Sacruficium Missae est r. latreuticum seu honorarium , quia offertur Deo in recognitionem eius supremi dominii. a. Euchariis Ricum, quia in ejus celebratione Pro acceptis beneficiis gratiae Deo aguntur. 3. Propitiatorium, quia offertur in remissionem Peccatorum,& poenae eis debitae. . Imstetratorium, quatenus fit ad obtinenda a Deo beneficia .
Colliges III. in Novo Testamento , abrogatis Veteris Legis sacrificiis, nullam esse in Ecclesia potestatem instituendi aliud sacrificium: sed teneri Ecclesiam offerre incruentum corporis, & sanguinis Christi facrificium : cetera vero quae offeruntur,ut thymiama, hostia ante consecrationem&c. non habere vere & proprie rationem
lacrificii , nec proprie Deo osserri , nisi
quatenus ad Sacrificium Missae ordinantur. Prop. II. Utraque oblatis , tum quae praecedis ,
210쪽
rum quae - subsequitur confecrationem , a sentiam sacrificii non pertinet. Prob. I. pars . Oblatio consecrati nem praecedens, non est oblatio victima. sacrificii, sed mera praeparatio ad illud , cum sit oblatio panis , & vini consecranci . Ergo ad Sacrificii essentiam non per
Prob. a. pars . oblatio , quae cons Crationem consequitur , ab Ecelesia , non a Christo instituta est, ut patet ex Verbis ipsis hujus oblationis : Unde memores nos servi tui . . . osserimus . Ergo non est dementia sacrificii : facrificium enim est diuinae institutionis. Prop. III. Fractis , commixtis j specierum diser butio de sentia sacri ii non sunt.
Prob. I. pars ex D.Thoma , qui R. pari. q. 83. art. 6. ad 6. haec habet : Dicendum, quod fractio hostiae consecratae , oesuod tina sola pars mittatur in calicem , respicit corpus m sicum ,scut admixtio aquae. A 'cat populum; ideo horum praetem
missio non facit imperfectionem sacrificii ,
Ut propter hoc necesse sit aliquid reiterare circa celebrationem hujus sacramenti. Hinc Inseres , nullo modo rei terandum esse sacrificium, si Sacerdoti crucem facienti decideret hostia in calicem, quae frangi non potest . Prob. a. pars. Distributio fieri potest