장음표시 사용
371쪽
a68 De Poenitentia, o Extvema Unct. inspecta facultate, & fragilitate poenitemtium, prout superius adnotavimus. Prop. IV..Hd Satisfactionem requiritur opus poe
Prob. Satisfactio imponitur pro poena . Ergo non satisfit , nisi exhibeatur pus poenale. Talia sunt oratio, jejunium,oc eleemosyna. Ad haec tria genera reu Cantur cetera bona, ut habet D. usu sei-nus in lib. de Perseis. iussi inquiens: Subieiunio quippe comprehenditur universa corporis casigatio e sub eleemosyna benevolen-ria , m benescentia vel dandi , vel ignoscendi d sub oratione etiam omnes regulae
sacri desiderii. Nota. Quilibet actus virtutis etiam internus pro poenitentia imponi potest ;quia quodlibet opus bonum est poenale homini carnali, & ad malum propenso, utpote ejus naturae corruptae contrarium . Ita D.Tbomas in Suppl. I a. q. II .art.3.ad I.
Iuxta aliquos potest Sacerdos opus aliunde praeceptum pro poenitentia injungere, uc Poenitens majorem diligentiam in eo adhibeat; nam idem opus bonum aliunde debitum ex diversa ratione , Potest esse simul meritorium, & satisfactorium. Verum id raro faciendum, cum aliqui doceant , non posse id licite fieri; praesertim si poenitens valeat alia praestare . In praxi
praesumi debet a Consessario impolitum esse
372쪽
C.L De Geramento Poen tentiae. 369 esse opus distinctum, nisi aliud ex verbis, vel circumstantiis intelligatur. Hinc si S Cerdos praecipiat, ut Nissam audias , intelligitur praeter illam , ad quam aliunde tenebaris: at si dicat, hoc die festo audias duas Missas ; ex tali modo conjungendi colligitur , eum velle, ut praeter Missam festo debitam , aliam audias. Item potest injungi satisfactio applicanda aliis, puta desunctis.
De inceptatione , Exsecutione niniissa Itonis . Prop. I. Poenitens ἰmpostam a Confessaris
stlifactionem acceptare tenetur, si aequitatio rationi si congrua . Prob. Confessarius ex dictis tenetur poenitentiam imponere . Ergo a sortiori Poenitens tenetur eam acceptare , quippe
qui tenetur ei obedire ut judici recte j
dicanti , & integrum reddere sacramentum. Hinc communiter docent Theologi, temerariam esse quorundam opinionem asserentium , liberum esse poenitenti acceptare vel repudiare Poenitentiam a Consessario impossitam; & merito. Nam ea sententia Tridentino manifeste contraria est , dum
aufert a Consessariis retestatem ligandi, quae nulla esset, si liberi ab acceptationeilaenitentes serent.
373쪽
37o De Poenisentia,'Extrema Unct. Dixi, β aequitati oe rationi si con-3rua I nempe ea quae clave non errante Imponatur . Hinc poenitens non tenetur
Poenitentiam acceptare ab indoeto & imprudenti Confessario impositam , non in-ψecta ejus facultate : puta si nutrici vel infirmo jejunia , pauperi largae eleem Synae, uxori longae peregrinationes praescribantur ; quia cum non possint ista a talibus impleri, ita nec acceptari . Item justis de caussis potest poenitens rogare Confessarium , ut minuat vel mutet poenitentiam suae fragilitati minus accommodatam. Verum non licet sine sacramenti irreverentia & indecentia Consessionem abrumpere, ut alium Confessarium inveniat , qui minores & benigniores poenitentias pro gravissimis criminibus imponat. Prop. II. Peccat graviter poenitens , qui gravem poenisentiam pro peccatis mortalibus primo Confos impintam culpab liter omittit .' imo male bi consulit , qui levem etiam , vel ob peccata venialia, vel mortalia prius confessa non, exbequitur. Prob. I. pars. I. Ex Concilio Lat ranensi Gn. Omnis : Omnia sua peccata
nitentiam sudeat pro υ ribus adimetere.
a. Qui tenetur aliquid praestare, ad id o ligatur per se sub mortali , si res gravis est . Atqui excusatio satisfactionis de se
374쪽
αI. De Sacramento Poen tentiae. Rrxsraris est; cum necessaria sit ad servandam integritatem sacramenti , & ad persectam peccatorum remissionem . Ergo graviter Peccat , qui gravem poenitentiam Pro mortali impositam , vel notabilem ejus partem culpabiliter omittit. Prob. a. pars. Dissentiunt Τheologi , an levis poenitentiae omissio mortali cui Pa vacet: quidam amrmant , quia complexio partis integralis per materiam l Vem non obligat, nisi leviter pro ratione materiae. Alii negant; quia gravis irrev rentia sacramento insertur , privare illud tota sua integritate, & complemento non
accidentali . Atqui in hac theologica dissensione , ubi forte soli Deo notum est , quae pars praevaleat, pessime sibi consulit, qui in re alioquin facili, certa incertis noupraeponit. Ergo is Prop. IIIAE . Tenetur poenisens Satisfactisnem imis plere tempore per Confessarium praefixo, si quod determinatum fuerit; su autem , cum primum potesse brevis tamen ad dies aliquot disatio grave peccatum communiger non inducit. Prob. I. pars. Circumstantia temporis a Confessario definita includitur sub Praecepto . Ergo . Unde si Confessarius Poenitentiam , puta iejumum alliget huie diei, V.G.feriae sextae in honorem passionis Christi Domini . vel singulis mensibus
375쪽
va De Poenitentia , di Extrema S. Confessionem jubeat; eo die exsequi poenitentiam sive jejunium , sive Consessi
nem poenitens debet , nec anticipare, nec differre ;- nisi gravis & improvisa necessitas aliquid exigat, tunc ex praesumto direct ris consensu aliter dicendum erit. Ceterum Paenitens tenetur implere iniunctam satis actionem omnibus circumstantiis circumscriptam , puta preces flexis senibus &nudatis, capite inclinato, tali die &c. uti praescriptum est a Consessario. Prob. a. pars. Integritas sacramenti ,& natura Satisfactionis ac medicinae , &. rationabilis intentio Consessarii exsecutio' nem celerem exigunt. Prob. 3. pars. Aliquot dierum mora nec Deo gravem injuriam , nec poenitenti grave iam num insert. Ergo. Nota. Si ad finem injunctae poenitentiae magni reserat illam statim implere V. G. ad lu- Perandas tentationes urgentes , gravi peccato se adstringit qui eam differt. Q. . n qui exsequitur poenitentiam erifflens in mortali, ad eam iterandam cogi debeat RR. Neg. Dummodo poenitentia praestita non sit cum affectu, & voluntate peccati. Ita Iuveninius , Merbesius , Turneli nius, plurimique alii contra non paucos requirentes statum gratiae . Prob. Ex antiqua Ecclesiae disciplina , quando satisfactio absolutionem praecedebat , prodesse aesti-
376쪽
C. I. De Saeramento Poenitentiae. 373 aestimabatur poenitentia praestita ante absolutionem , & proinde ante remissionem peccatorum saltem ordinarie . Ergo sacramentaliter prodesse videtur poenitentia,
vae post absolutionem fit in statu peccati. Di vero fatisfactionem a Sacerdote imis positam implet cum affectu , & volu tate peccandi, non satisfacit divinae justitiae pro poena temporali ; sed ipsam divinam justitiam laedit,& proinde manet obligatus ad eam denuo implendam, idque sub mortali, si notabilis sit poenitentia. -
De Commutatione Satisfactionis. Ρrop. unica. Nequit Poenitens propria auctoritate inal ud opus etiam melius Poenitentiam sibi commutarer Potes tamen idem vel alter Confessarius eam in aliquod etiam minus aliquando mutare, sed non extra Confessionem .
Ρrob. I. Pars. l. Reus nequit mutare
poenam sibi impositam a judice, nec se ditus opus praescriptum a superiore . Atqui Poenitens in hoc sacramento rei & subditi partes agit. Ergo nequit nutu proprio injunctam poenitentiam a legitimo judice& superiore in aliud opus commutare, ne judex & superior sui ipsius esse videatur. a. Satisfactio ut sit sacramentalis, debet a Potestate clavium descendere . Atqui illa, quam
377쪽
374 Poenisentia, di Extrema Unct
quam propria auctoritate poenitens substituit, non venit a potestate clavium, cum non imponatur a ministro sacramenti. Ermis Hinc poenitens sicut injunctam ubi Poenitentiam commutare nequit, ita nec
alium substituere , qui loco fui satisfacti nem impleat; culpa enim cum sit personalis, personalem exigit poenam . .am ob rem Alexander VII. damnavit hanc
thesim num. is. Poenitens propria audio .ritate subsiluere sebi aι um potes, qui ioco
ipsius poenitentiam adimyleat. Prob. a. pars. Iudicium Sacramentale ordinatur ab honum animarum . Atqui animarum utilitas quandoque exigit , ut
justis de caussis impositae batisfactiones in
alias convenientes commutentur . Ergo is
Et I. ab eodem Consessario ; quia potest judex mutare ac minuere poenam a se i tam, quamdiu exsecutioni non est data a. Ab altero Confessario ; nam secundus Consessarius sedet in eodem tribunali, primique vices gerit . Ergo si primus potest ob iustam caussam injunctam satisfactionem commutare, potest & secundus, qui idem potest, ac primus cui succedit. Prob. 3. pars. Poenitentiae Commi ratio est actus judicialis , & usus clavium, cum per eum prioris judicii sententia ex Parte revocetur. Atqui nulla clavium p testas extra sacramentum. Ergo nonnisi in sacramentali Confestione isthaec commutatio fieri potest . Hinc
378쪽
C. L. De Sacramento Poenitentiae. 37 Hinc notandum I. non posse poenitentias commutari sine justa caussa qualis est major spiritualis profectus poenitentis,
gravis in exsecutione prioris poenitentiae difficultas, periculum transgressionis ex ipsa etiam Menitentis infirmitate ortum, excessis evidens poenitentiae &c. Σ. Facta commutatione poenitentiae, posse poenitentem quam maluerit eligere: quod nec ipse Coniana absolute audet improbae e. 3. Inferiorem Consessarium commutare non posse poenitentiam impositam a superiore ob reservata: hanc opinionem docent graviores Theologi , ut Gnet , aliique ; quia sicut d lictum , ita di poena superiori roservata
est . q. Priorem poenitentiam non posse ab eodem Consessario mutari,nisi is recordetur statum poeni tentis . Quod si non re- Cordetur amplius peccatorum , pro quibus Priorem poenitentiam imposuit, requiritur nova eorum Consessio, ne judicialis poena imponatur sine caussae cognitione : a fortiori requiritur haec caussae notitia per .
vam Consessionem, si ab alio Consessario inenitens impositae satisfactionis commutationem petat . Ex communi ut possit secundus Consessarius mutare poenitentiam, non requiritur exacta peccatorum repetitio, sed lassicit ei aperire praecipua , ob quae Praesertim hujusmodi poenitentia erat iniuncta : puta hunc tot annis in adulterio,
ebrietatis blasphemiae habitu vixisse.
379쪽
3 6 De Poenisentia,'Extrema Unct. De Vectibus Satisfactionis.
Plures numerantur a Trid. Sess. XIV. cap. 8. Satisfactionis effectus. Et r. Ρeccatorum reliquiae per satisfactionem evel-Iuntur. 2. Opera satisfactoria cohibent a peccatis futuris, & concupiscentiam cet rasque appetitiones refrenant. 3. Satisfacti nes argumenta sunt sincerae detestationis p ccatorum. 4. Per satisfactionem iram et avertimus. Sit oportet severus in se, uxin eum si misericors Deus, ait seriet 8. 3. Christo Iesu, qui pro peccatis no-uris satisfecit, similes evadimus. 6. Sati Πletiones salutis arrham praebent: quia sic 'in patimur , & conglorificabimur. 7. Sol-Vitur debitum pro reatu poenae tempor iis, qui post remissam culpam remanet. . Satisfactio sacramentalis reatum
poenae temporalis ex opere osterato remittat'
R. Affir. Nam ex Satisfactio est Iacramenti . Atqui sacramenti pars secium suum ex opere operato caussat . Ergo & satisfactio effectum sibi correspo dentem , nempe remissionem poenae temporalis ex opere operato caussare debet. Porro Satisfactio plus vel minus poenae temporalis ex opere operato remittit, Prout gravior vel levior est , & majore vel minore devotione peragitur.
380쪽
CL De Sacramento Poenisentiae . 377Nota I. poenae remissionem non consistere in indivisibili: quamvis in indivisi-hili consistat remissio maculae letalis . Unde minuitur debitum poenae , prout crescutit satisfactionis partes. II. Satisfactionem sacramentalem amplius valere ad expiandum peccatum , quam δε proprio arbitrio homo faceret idem opus , ut ait D. Thomas suodlib. 3. q. I . Ob uberiotam meritorum Christi applicationem in sacramento. Unde consultum est, ut Confessiarius postquam determinatam poenitentiae speciem injunxit, sacramentaliter etiam in-junsat quidquid a poenitente praestabitur honi, saltem ad certum tempus , puta ad oetiduum , ad mensem , ad annum &c.
atque id vel expresse sectendum , Vel per haec verba quidquid boni. feceris ρος. Et quantum ad hoc talis satisfactio es sacramentalis , in quantum virtute elavium es culpae commissae expiat a . D. Thomas Iuodlib. 3. art.
De Forma Sacramenti Poenitentiae. Nota I. Certum est, poenitentiae se mam consistere in verbis, quae a Sacerdote , auditis poenitentium peccatis , Prose