장음표시 사용
401쪽
De Poenitentia, o Extrema Unct. Episcopis , oe aliis Superioribus , nec nomaliis inferioribus Praelatis exemtis, ut etiam praeter superionis sui licentiam providum diseretum sibi valeant eligere Confessiarium. In hac Gregorii Constitutione ce tum est a. Episcopum in propria Dioecesi posse confiteri cuique Sacerdoti, impertie do ei facultatem . a. Extra suam Dioece- sim posse absolvi a Sacerdote , quem in sua Dioecesi approbaverit ; sed duhitatur, utrum Episcopus extra suam Dioecesim possit sibi elisere in Consessarium Sacerdotem non subditum a proprio Ordinario non approbatum. Negat Fagnanus in cit. cap. Ne pro dilatione , ex decreto sacrae Co gregationis sub Gregor o XIII. in quo declaratum fuit adhaerendum esse decreto Tridentini, praeviam requirentis approbationem ordinarii . Unde Episcopus extra suam Dioecesim nequit absolvi nisi a Sacerdote vel subdito , vel Parocho , vel approbato a proprio Ordinario . 3. Hoc Gregorii privilegium non extendi ad P
r hos , ut patet ex damnata prop. iasexandri VII. quam supra retulimus . ,
Nota II. Ρrivilegiatos ex Bulla Cruciatae , vel ex Bulla Jubilaei non posse absolvi, nisi a Consessariis approbatis ab Ordinariis locorum , in quibus ipsi poenitentes degunt, patet ex supra relatis Comstitutionibus Innocentii XII. & Benedieti XIV. Item tempsere Iubilaei mulier absolvi
402쪽
C. I. De Sacramento Poenisentiae. 399
nequit a Confessario approbato pro viris tantum: Μonialis ab eo qui non est specialiter pro Monialibus appromtus .
De Casuum Reservatione. Nota I. Cassium seu peccatorum Reis servatio est subtractio potestatis absolvendia certis peccatis, salva potestate ab aliis absolvendi. Esse autem ad disciplinam summopere necessarium , ut summi Ecclesiarum Antistites aliquorum peccatorum absolutionem sibi reservent, tum ut atrociora quaerdam & graviora crimina artius judicentur, iisque efficacius remedium adhibeatur; tum ut fideles ab iis committendis coerceantur ob difficultatem obtinendae absolutionis, docet Trident. be s. XIV. cap. 7. Esse in Ecclesia potestatem reservandi atrociora scelera contra Hic lephum strenue propugnavit inaldensis tom. a. de Sa eram. Hinc potestatem iterum a Luthero
impetitam stabilivit Trid. laud. Sess. XIV.
cap. 7. & can. II. & contrarium sentientes
anathemate percussit; & merito . Nam si potestas jurisdictionis aut animarum cura ab Episcopo confertur , consequitur illum posse hanc jurisdictionem certis limitibus Coartare: quae restrictio , seu reservatio non solum illicitam , vero etiam invalidam
403쪽
4oo De Poenitentia ,'Extrema GR. dam reddit absolutionem ab ejusmodi peccatis reservatis ; sicut invalida esset absolutio a quocunque peccato , si absolute deesset jurisdictio. Hic notandum Reservationem directe & primario afficere Consessarium , cujus jurisdictio ret ringitur ;licet indirecte afficiat poenitentem , qui ab eo Consessiario absolvi nequit . Videndum nunc I. quae peccata , & a quibus reservari possint. a. Quinam reservationem incurrant , & ab ea excusentur . 3. Quis absolvere possit a reservatis. f. I.
De Peccatis resematis, eorumque reseman. uorum potesate. Prop. I.
Etsi in summo risore juris quodlibet
peccatum rebervari pint , ae fasto tamen
non reservatur , nis peccatum mortale externum , ordinarie loquendo opere consummatum .
Prob. I. pars. Ad quodlibet peccatum sacramentaliter remittendum requiritur potestas jurisdictionis, ut supra dictum est. Atqui haec jurisdictionis potestas cum sit penes superioris dispositionem , potest ab eo restringi , negari , & subtrahi . Ergo quodlibet peccatum potest reservari, cum reservatio sit restrictio jurisdictionis. Hinc peccata venialia possunt reservari saltem a
404쪽
C. I. De Sacramento Poenitentiae . 4 Isummo Pontifice ; verum reipsa non rein servantur, quia inutilis esset haec reservatio, cum possint venialia absque sacramento deleri. Prob. 2. Pars. Et I. ut sit peccatum mortale. Ex praxi Ecclesiae , teste Trid. non reservantur , nisi Uaedam atrociora &graviora crimina . Ergo reservatum non censetur peccatum, nisi sit mortale. a. Ut sit externum. Nam haec rest
vatio ordinarie sufficit ad bonum regimen animarum e mortalia vero interna licet reservari queant, cum interiori Ecclesiae foro subjiciantur; minime tamen expedit ejusmodi reservatio propter animarum Periculum. Nam actus interiores frequentes& molesti sunt, & dissicile cognoscuntur:
nec hactenus Rom. Pontifex, aut Epist pus aliquis ejusmodi interna peccata mortalia reservavit. Hinc ex communi sententia omnes Consessiarii valent absolvere ab haeresi, vel simonia mere mentali.
Nota hic duo requiri , ut peccatum
externum censeatur reservatum , I. ut ipsa actio externa de se gravis sit ἰ a. ut
actus internus moraliter peccaminosus i fluat in actionem externam de se gravem. Hinc excusatur ab incursu reservationis,& excommunicationis, qui volens Clericum
occidere, illum solum leviter percutit; vel qui intendens levem Clerici percussionem, casu illum occidit. 3.Ut
405쪽
4o2 De Poenisentia, o Extrema Unct. 3. Ut ordinarie loquendo sit opere consummatum . Nam reservatio cum sit quid odiosum , est strictae interpretationis. Hinc reservato homicidio , non censetur reseryata gravis percussio ex animo occidendi, nisi sequatur mors. lDixi, ordinarie loquendo e nam aliquan do reservantur etiam aetus consummati. Hinc sola provocatio ad duellum,& ejusmodi acceptatio expresse reservantur, etiaamsi non sequatur conflictus. Prop. II.
Peccata dubia sis juris , I e facti
Nota. Distinguendum est duplex dubium I alterum iuris , alterum fasti . Dubium juris esset, si quis dubitaret, a Peccatum, certo a se commissum , sub lege reservationis contineatur : iacti vero dubium dicitor , quando quis dubitat , actPeccatum, quod certo constat esse reservatum, commiserit quoad substantiam , puta an Clericus esset is quem percussit; vel quoad modum , an Clericum perculserit graviter; vel quoad tempus, an quem percussit , pubes esset. His positis, Prob. I. pars. I. Reservatio odiosa &poenalis est tum Consessariis, quorum j risdictionem restringit, tum poenitentibus
qui tenentur audire superiores, ut a rese vatis absolvantur, vel eorum loco Consesse ii, ut iisdem impertiendae absolutionis
406쪽
C. I. De Iaeramento Aenitentiae . 6 3 sicultatem obtineant . Atqui ex Reg. II.
juris in o. Odia restringi convenit , & ex Reg. 49. In poenis benignior es interpretatio facienda. Ergo. a. Nulla est Reservatio, ubi jus ipsum Reservationem tollit. Atqui in dubio iuris, ipsum jus a Reservatione eximit ; cum legislatoris verba, praecise quia ambigua, mitiori sensu intelligi decernat in hac Res.
7. in o. Contra eum , qui legem dicere potuit, apertius es interpretatio facienda . Ergo. Prob. a. pars . Quoad dubium facti eodem momento, quia reservatio est strictae interpretationis ; & ideo extendenda non est ad casus dubios, sed intelligenda
Prop. III. Casus reservandi potestas competis Papae, Episcopis , Religionum Superioribus , iisque qui jurisdictionem quasi-Episcopalem habent. Prob. Illi omnes possunt reservare, qui habent jurisdictionem ordinariam, eamque aliis delegant. Atqui Papa in toto O be , Episcopi in Dioecesi , & tandem S periores Regulares, aliique Praelati respoctu suorum subditorum jurisdictionem O dinariam habent, eamque aliis conserunt. Ergo possunt illam vel plene vel stricte tantum delegare, quod est reservare . Hinc multi docent posse etiam Ρarochum casus reservare respectu illius, cui ab ipso debet
407쪽
q- Poenitentἰa,'Extrema Unct. delegari jurisdictio ; sed hac de re consuetudo contraria inolevit. f. II. De iis qui Reservationem incurrunt , aut, ab ea exeusantur.
Omnes subditi Superioris rese antis subjecti sunt reser tioni, nis Superior aliquos excipiat. Prob. Illi omnes subjecti sunt reservationi, qui sunt subjecti iurisdictioni reservantis . Atqui . Ergo. Disputant Theol gi , an pueri ante pubertatem peccantes, exemti sint a reservatione : dico Probabilius incurrere, nisi expresse excipiantur . Prob. Impuberes doli capaces , subjecti sunt censuris, ut patet de ingressu ad Μonasteria Monialium, & de percussione Clerici : Ergo & reservationi. Nota . In Dioecesi Neapolitana exis
presse excipiuntur peccantes ante Iq. Ret tis annum completum.
Prop. II. Reservatis etiam iniane bit ter senor ta contrabitur , si casus sit Epis valis secus, si Papalis, excepto aliquo extraordianario casu . Prob. I. pars . Reservatio non est
proprie poena peccantis , sed restrictio iurisdictionis in Consessario. Atqui igno
408쪽
C. I. De Sacramento Poenitentiae. MIν rantia privata poenitentis nequit conferstre jurisdictionem Sacerdoti , quam eidem subtrahit Episcopus . Ergo ignorantia non excusat a reservatis. Prob. 2. pars . Casus Papales propter censuram reservari solent. Atqui ignoran-h tia excusat ab incurrenda censura : Ergo S a Papali reservatione. Ita communiter Theologi , Comina mussitante. Prob. 3. pars. Ab hac generali regula, quod nullus casus de faeto reservatur
Papae, nisi qui conjunctus fiat cum censura , excipiendus est casus salso insimulantium sollicitationis apud judices Ecclesiasticos innoxios Sacerdotes , sive per se iapsos calumniando, sive procurando, ut id 'baliis *it : qui casus a Benedicto XIV. in
Constitutione Sacramentum Poenitentiae Ρ pae servat sine censura .hiota . Si casus Episcopalis adnexam ha- bear censuram, quam quis invincibiliter ignorat, eam non incurrit , sed contrahit Teservationem . Nam Episcopi quod subeXcommunicatione reserva ut , intelligunt fortius ligare, & duplici reservatione punire. Prop. III. g resemat s absolvere potes virtute ordinaria I. qui reservavit , a. eius Successor, 3. eius in foro poenitentiae Su- perior: potes vero facultate delegata tum' qui ad hoe approbatus es , tum Sacerdos omnis in aniculo mortis.
409쪽
' o5 De Poenitentia Extrema Unct. Prob. I. pars . Qui casus reservavit, retinuit pro se jurisdictionem, quam in aliis restrinxit. Ergo potest ab illis absolvere . Prob. a. pars. Successor habet eamdem cum praedecessore potestatem . Ergo. Prob. 3. pars. Superior in eodem foro potest id omne , imo plus quod potest sinferior. Hinc Papa potest absolvere a ca- sibus, quos sibi Episcopus reservavit. A chiepiscopus a reservatis a Suffraganeo a solvere solum potest, quando ejusdem Dioecesim Visitat. Prob. . pars. Ecclesiae interest , ut qui reservat, facultatem absolvendi communicare possit: & h. aec est totius Eccle. sae praxiS . Prob. I. pars eX Trid. seus. XIV. cap. ', quod sic habet : Pie admodum, ne hac ipsa occasione aliquis pereat, in eadem Ecclesia Dei es foditum semper fuit, ut nulla sis
reservatio in articulo mortis e atque ideo omnes Sacerdotes quoslibet poenitentes a
quibuDis peccatis , . censuris absolvere possunt. Nota I. In articulo vel periculo modistis, idest semper ac adsiit probabilis certitudo mortis imminentis, quilibet Sacerdos
etiam non approbatus, & iuxta multos et iam excommunicatus vitandus, haereticus,
schismaticus declaratus potest quoslibet poenitentes a quibusvis peccatis & censuris absolvere in desectu Sacerdotis ain probati . Dixi,
410쪽
C. I De Sacramento Poen tentiae . qO Dixi, in defectu Sacerdotis approbati. Nam si adsit Sacerdos approbatus, nequit simplex Sacerdos non approbatus absoluti nem impertiri; quia tunc nulla est necessitas , cui tantum consulere intendit Ecclesia. Id aperte intelligitur ex Rituali Rom. de Sacram. Poenit. Si periculum mortis immineat , approbatu que dest Confessarius , quilibet Sacerdos potest a quibuscunque censuris oe peccatis absolvere . Excipiuntur tamen aliqui casus, I. si Uprobatus nollet , vel non posset audire Confestionem ; quia tunc idem accideret , ac si deesset. a. Si Consessiarius approbatus superUeniat, jam incepta Confessione cum Sacerdote simplici; quia tunc compleri .debet judicium jam indeptum. Quod si poenitens recepta absolutione a Sacerdote simplici, recordetur alicujus peccati, superveniente approbato, tenetur huic confiteri, cum illast nova Consessio. 3.Si Sacerdos approbatus fuerit complexin peccato turpi cum infirmo, tunc omnino huic debet praeserri Sacerdos simplex eXConst.Sacramentum Poenitentiae, Bened. XIV
Nota II. Absolutus a reservatis in articulo vel periculo mortis, non tenetur si postea convaluerit, sistere superiori vel ejus delegato ; quia directe fuit absolutus, cum in illo articulo ex Trid. cesset Omnis reservatio : secus de censuris ex Cap. 22.