장음표시 사용
421쪽
is De Poenitentia,'Extrema A. absol DI qui in prex ma occasione peccandi ve
satur quam potes, non. vult omittere. Porro ut quis teneatur vitare oecasionem peccandi, non est necesse, ut in ea
frequenter peccaverit ; sed sufficit ut vetosi militer in ea sit peccaturus. Nam peccat qui se probabili seu verosimili periculo Peccandi exponit. Ita ex D. Carolo colligunt graves Theologi. Prop. II.
Promittent; peccandi occasionem proxia manet , m voluntariam etiam per accidens deserere , οὐ uarie loquendo absolutio esuisserenda, donec eam deferuerit I praesem
iim s occaso si praesens, oe in esse , oe
multum ad peccatum alliciens. Prob. Poenitentes , ordinarie loquendo , nullo alio motivo magis moventur ad occasiones proximas deserendas , qtiam dilatione absolutionis . Ergo eorum Infi mitatem , & instabilitatem tam emcaci remedio nempe absolutionis dilatione prudens Consessarius adjuvare debet. Insuper quia solvitur non prius ablata proxima occasi
ne peccati, constituitur in probabili perticulo infringendi propositum. Ergo absolutionis dilatione poeni ens a tali periculo
est removendus . Antecedens prob. Nam Poenitens ante dimissionem occasionis abs
lutus, facile se decipiet, falso sibi suadendo, quod tentationibus res stet, & sic occasione non sublata profecto redibit ad vo
422쪽
zI. De Sacramento Poenisentiae. naitum. Ergo prius vadat, concubinam a domo pellat , pecuniam alienam resiluat, contractus usurarios rumpat, famam proxia mi Mesam, prout potes, resarciat. . . tunc ad Confessarium redeat , oe Motae
tur. Hunc ordinem ne transgrediaris . S.
omas a Uillan a in Gne. feriae VII. Domin. IV. Quadrag.
Dixi , praesertim se occasio si praebens,
in esse, multum ad peccatum alliciens . Nam quando occasio est praesens, praese tim in materia turpi , ipsa peccati memoria , ait doctissimus Henno, obiecti praesentia , naturalis ad peccatum hoc propenso . . . . ita sensibiliter emolliunt cor bo- minis , ut non obseantibus omnibus cautetis aliquando saepius miserabiliter labatur . Hinc nunquam absolvendus est concubinarius , quascunque promissiones Irqserat, etiamsi extraordinaria signa oris asserat , nisi pellicem dimiserit. In aliis vero occasionibus , quae nomsunt in esse , seu absentes sunt, & extra se quaesitae, quales sunt lusoriae domus , t bernae, choreae &c. si poenitens eas dimittere polliceatur , & promissis alias non defuerit, poterit, juxta S. Carolum semel atque iterum absolvi . Quod si alias id ollicitus sit, nec emendatus fuerit, abso-utio tamdiu disseratur, donec Confessarias
Dixi a. Oruinarie loquendo . Nam
423쪽
4ro De Poenisentia, di Extrema s. in casu physicae vel realis impotentiae , ut foret mors statim imminens, 'es aliud fimile impedimentum , absolutio imperti
Q. liceat 3ravi periculo peccanapse exponere ob spirituale proximi bonum 'R. Neg. suid enim prodes homini , ait Christus Matib. XVI. si mundum universum lueretur, etiam spirituali modo,
εnimae vero suae detrimentum patiatur .
Adde damnatam prop. ab Innocent I XI.
num. 63. Licitum es quaerere directe occasonem proximam peccandi Dro bono spirituali vel temporali nosero , vel proxim . Hinc qui certus est , ait Colet , se con-Versurum esse meretricem , simulque se eam oculo parum pudico intuiturum , a facie ejus sugere debet. Idem est de Cqn- essario, qui dum duriora corda concutit , suum aperit libidini. Prop. II f. As etiam, ordinarie loquendo, dis renda es absolutio, qui in occasione promama necessaria versantur , praesertim δε occaso praesens fit , m in materia is 1, donec fatutaribus mediis e proxima remotam fecerint. Prob. Poenitentes ea in occasione a relapsu efficaciter . non solent averti , nisi dilatione absolutionis. Ergo . Nam eXperientia docet , poenitentes dilatione ah-
solutionis fieri diligentiores in exsequendis
424쪽
cis De Sacramento poenisentiae . 42 praescriptis mediis, & in tentationibus o sistendis r & e converso absolutos media negligere, & sic facillime relabi. Porro remedia re his, qui reperia tur in occasione proxima, praesertim peccati turpis, sunt , ut nunquam solus cum complice versetur ; ut colloquia familiaria, aspectus mutuos declinet ; ut se bonis coingitationibus armet, majore scilicet oratione,
fiequentiore Confessionis usu, frequentio ead Dei param recursu , fuga otii , piorum ilhrorum assidua lectione. Quod fi poenitens in occasione neces seria positus , adhibitis remediis semper
eodem modo relabatur , non est adsolve dus , nisi prius occasionem deserat cum quocunque damno temporali, etiam vitae. Hatio, quia homo tenetur cum - omni jainctura vitare periculum proximum peccati mortalis. Ηla enim urget Christi praec mum ia Marci IX. Si oculus tuus Icand Pirat te, e ce eum. . . bonum es tibi luscum introire in Regnum Dei, quam duos oculos labentem mitti in gehennam ignis
De Conisetudinario, o Recia a. Nota I.Consuetudinarii dicuntur, qui emconsuetudine sive habitu peccarunt . Co suetudo sive habitus peccati definiri solat facilitos peccandi propenso in pecca
425쪽
41a De poenitentia, oe Extrema Unct.
tum per actus repetitos comparata . Hine regulariter tria reo uiruntur ad constituendum habitum, i. Dequentia actuum a. ut
actus sint ejusdem speciei, nisi sint in materia turpi, in qua species subalternae comveniunt in eodem luxuriae vitio ς 3. ut actus simi moraliter conjuncti. Sed hic o servandum cum doctissimo Colet , quod
multi ex uno, aut altero actu plus ad certum peccatum contrahunt iacilitatis, quam
qui illud pluries commisere et in aliis vero repetiti actus habitum quandoque immitinuunt , quatenus fruitio tollit novitatis illecebras , &- amatae rei vanitatem ostendit. Unde, ut sapienter colligit idem A
ctor, nec semper habendus proconsuetudinario , qui pluries in certo genere delia quit , nec per pro non consuetudinario, qui ter aut quater tantum peccare incepit. Nota H. Consuetudo est occasio proxima & mortale periculum peccandi, O tum ex intrinseca fragilitate ' nam mala consuetudo vehementer pertranit ad similes actus malos. Hinc nota discrimen inter occasionem proximam proprie dictam,& consuetudinem. Occasio proxima ultra formale periculum peccandi dicit extrinsecam occasionem. Consuetudo dicit tantum probabile periculum relabendi, ortum exirequenti reincidentia in idem peccatum .
Nota III. Recidivus est ille, qui post poenitentiam relabitur in idem peccatum sive
426쪽
zI. De saeramento Poenisentiae. 623 sive ex fragilitate, seu consuetudine , sive
ex occasione extrinseca . Prop. I. Impi eatis consuetudine peccandi momtaliter, qui nondum incaciter eonati sunt
eam emendare , licet emendationem promit
tant , regulariter absolutio es disserendae edonec vitiosem habitum sic tacerint , ut proximum seu probabile periculum peccando sublatum st. Prob. Iis ordinarie differenda vel neganda est absolutio, quorum emendatio aclvatorem & effectum sacramenti vera &sufficiens judicari nequit . Atqui emendatio consuetudinarii, de quo loquimur, Vera& sufficiens nequit prudenter judicari. ENO. Μajor Prop. constat. Nam Consin rius debet esse ndelis & prudens sacramenti minister , nec potest une sacrilegio e
tra casum necessitatis sacramentum exponere Periculo nullitatis , ministrando illuo subiecto, de cujus sufficienti dispositione
dubitat. Μinor prob. Emendatio consuetudinarii , de quo vertitur disticultas, per simplices promissiones manifestatur, non vero probatur operibus sive seactibus poenitentiae . Atqui ex Patribus emendatio, quaae per sola verba & simplices promissiones manifestatur , vera I sufficiens prudenter judicari nequit Ergo. Minor probatur ex Gregorio M. lib. I. Reg. cap. o. In fructu,
427쪽
424 De Poenitentia, oe Extrema Unct non in foliis , aut ramis pcienitentia cogno scenda es , quas arbor bona, voluntas bona. Confessionis ergo verba quid sunt aliud, nisi folia Z Ergo ex sola consuetudinarii promissione ejus emendatio vera & sufficiens prudenter judicari Qquit Idem do- cedi, ratus in saepe diu opus. de Inser. Confef. in quo de consuetudinario haec habet: ia solutio , donec emendatio perspia elatur, differri debet his, qui licet se pecca tum dimissuν os tolliceantur, ab illo tamen non. separando Confessarius probabilitis judieabit . Apostolica auctoritate confirmat nostram doctrinam In noeentius XL qui hancnum.6o. thesim proscripsit. Poenitensi h benti consuetudinem peccandi contra legem Dei , naturae , aut Ecclesiae , eis emendationis spes nulla appaream, nec esὶ deneganda, nec differenda absolutio I dummodo ore proferat se dolere , emendationem proinponere. En falsae benignitatis portentum , quae ad finalem impoenitentiam ducit . Dices: Spontanea recatorum Confessio
est signum safficientis dispositionis in poenitente, dummodo non onstet ali. positiva praesumtio in contrarium . Ergo ex eo quod consuetudinarius sponte sua peccata confitetur , eorumve emendarionem
Promittit , prudenter judicari potest delumcientia elus emendationis.
R. In casu adesse lassicientem presum
428쪽
C.I. De Sacramento Poenisentiae. 42 stionem in contrarium ; nempe quod verRConversio consuetudinarii est valde rara ac perdifficilis, nec brevi tempore fieri solet. Pemersi , ait Ecclesiastes cap. I. disello corriguntur. Idem constat ex Patribus, &experientia. Sit pro omnibus unus Augustinus , Tract. ψ9. in Joann. haec habet : Di cile surgit, quem moles consum iudinis premit: & lib. VII. Confef. a cap.
I. usque ad I 2. exemplo propriae conUe
sionis probat laboriosissimam difficultatem
plenae conversionis peccatoris inveterati. Instabis: Quilibet peccator vel scelestissimus potest clivina gratia momento temporis converti. Ergo consuetudinarius etu inveteratus, qui prima vice confitetur,
ad Consessarii vocem potest , Deo auxiliante, converti, & ad absolutionem sufficienter disponi. Adde quod ad impertie dam absolutionem sufficit , ut poenitens habeat hla & nunc propositum non Pe candi, licet judicetur vi pravi habitus relapsuruS. R. Ad I. Ultro satemur, peccatorem etsi inveteratum non solum posse divina gratia momento temporis converti, sed &sanctum fieri, ut patet in Μatthaeo , pio Latrone , Saulo , & in aliis tribus millibus, quos uno sermone Petrus convertit. Verum hae repentinae conversiones divinae misericordiae dona extraordinaria sunt,
speciemque prodigii, & quasi miraculi prae-
429쪽
aχ6 De Poenitentia , ct Extrema Unct.seferunt: sed juxta ordinarium divinae pro- 'Videntiae cursum , ordo gratiae ordinem naturae imitatur , in quo res non subito , sed sensim & pedetentim ad suam integritatem pereeniunt. R. Ad II. r. Propositum non Peccandi verum ac solidum sit oportet. At Ve- rum ac solidum non apparet , nisi per opera, Per realem emendationem : Ex frustibus eorum cognoscetis eos , ait Dominus . a. Consessarius ut minister sacramenti citra necessitatem non debet conserre gratiam , quam prudenter judicat brevi amittendam , nisi eam di flerat: & ut medicus curare debet, ut sanitas quam offert, non tam cito amittatur, sed sit moraliter saltem stabilis. Ρaucis : Minister sacramenti non solum poenitenti gratiam procurare debet, sed ejus moralem stabilitatem. Dixi , Ordinaris non esse absolυendos tonsuetudine peccandi implicatos, nisi prius operibus suam conversionem probaverint . Nam excipiendus est articulus mortis, in quo etsi dubia sint contritionis signa , sacramenta tamen damus , securitatem vero non damus. Nota. Non una In O Omnibus consuetudinariis probationis regula habenda erit; sed juxta habitus gradum, frequentiam Occasionis, nativam in certa vitia propensionem Poenitentes probandi sunt. Hinc ii veteratae consuetudio peccatores ordinarie
430쪽
C.I. De Sacramento Poenisentiae. 427
absolvendi non sunt , nisi post diuturna ui
probationem. Qui vero ex aliquo temporis intervallo habitum contraxere, si praescriptis remediis ad emendationem diligenter utantur, non diu procrastinetur eorum absolutio . Qui tandem recens habitum contraxit , poterit, ceteris paribus, prima vice absolvi; modo praecesserint conatus, amaritudo animi , repetita resistentia, Vitaeque in melius instauratio. Semper enim hac de re prae oculis habenda erit Regula Chriso tomi, clin hom. I . VI II. ad Cor haec scripsit: Temporum moram non quaero , sed
animae correctionem. Hoc itaque fac demoueasres, sint ne eo uncti, sint ne in melius mutati, oe res tota confecta es. Prop. II.
Reeia is seu iis, qui pose plures Confessiones pluries relapsi sunt in eadem peccata , absolutio est differenda . Prob. Frequens relapsus est signum valde probabile , talium recidivorum propositum non fuisse efficax , praesertim si recidivus fuerit in alia Confessione admonitus, & eodem modo cecidit , nullo adhibito conatu, & nullo ex mediis a Conseia fario praescriptis impleto. Ergo nisi vera emendationis signa exhibeant , absolvendi non sunt . Adde quod Patribus omnibus saltem suspectum & dubium recidivorum propositum visum fuit . Irrisor est , non poenitens, qui adbuc agit, cujus poenitet, ait