Elementa philosophica de cive, auctore Thom. Hobbes Malmesburiensi

발행: 1760년

분량: 483페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

168 LIBERTA s. Cap. VI. Annot. Tantum dico, viri O mulieris ad coh bitationem contractum legitimum, id es, lege civili concesym, sive Sacramentum idem fit, sive non fit, certe es se matrimonium legitimum. Cohabitationem --tem qualem aut inter quos civitas fieri prohibet, matrimonium non esse, cum sit de essentia matrimonii, ut sit contrastus Iegitimus. Matrimonia fuerunt Iegitima permultis in locis , ut apud Judaeos, Graecos , Romanos, quae tamen solvi poterant, apud eos autem qui non permittunt hujusmodi contractus, nisi ea lege ut Huri

quam dissolvantur, matrimonium solvi quidem non potes; ct ratio es quod civitas illud solubile feri vetuit, non quod

matrimonium fit Sacramentum. Itaque

circa matrimonium nuptiarum cerim

nias, quae in Templa peragenia sunt,

pera ere , conjugibus benedicere, vel, sita dicendum es, eos consecrare, ad Ε

elesiasticos fortassse solos pertinebit;

ra omita, nempe qui, quando, quibus pactis matrimonia fant, penes leges civitatis fiunt. Opimo eo- XUII. Adeo durum minimae parti qm hominum videtur esse siummum hoc ἡ 'Ibht ymperium & potentia absolata, ut ipsa fimis. V etiam nomina oderint. Id quod accinestat, dit maXime per inscitiam humanae naturael

172쪽

Cap. VI. IΜPERIUM. ID turae & legum natumesium, partim au- ubι nontem etiam per eorum culpam, qui cum 6se q fin tali imperio constituti sint, potesta- Ψηρ

te 1ua in propriam libidinem abutun h.vita tatur. Ut fugiant igitur huiusmodi sium- soluta. mam potesatem, quidam eorum civitatem satis recte constitutam volunt, si illi qui cives suturi stat, coeunteS , de certis articulis propositis & in co tu agitatis probatisque consentiant , jubeantque eos observari, poenasque praescriptas de iis sumendas esse qui eos violaverint. Ad quam rem, atque etiam ad propulsationem externorum hostium, praescribunt reditum certum M limitatum, ea lege, ut si Mn sus-ficiat, redeundum sit ad novam coetus Conventionem. Quis non videt in civitate sic constituta, coetum illum qui haec praescripsit, habuisse potesatem absolutam ' si manet igitur coetus, vel de tempore in tempus ad certum diem Mlocum conventus celebret, erit perpetua potentia illa. Sin penitus se dis Lvant, vel una dissolvitur civitas, at que ita revertuntur ad satum belli,

vel relinquitur alicubi potestas puniendi eos qui leges transgredientur, ML Cunque demum & quotcunque illi fuerint ; quod fieri non potest sine potestate ab Hiata. Nam qui jure tantum m. F bi

173쪽

IIo ΙΜ PERIUM. Cap. VI. hi concessiun virium habet, ut possit quotlibet cives poenis coercere, habet potentiam tantam, ut a civibus major contribui non possit. XVIII. Manifestum est igitur, esse in omni civitate aliquem hominem unum, vel concilium sive curiam unam, quae potentiam in cives singulos jure habet

tantam, quantam eXtra civitatem unus.

quisque habet in se ipsum : id est,

summam sive alsolatam, viribus civit iis , neque ulla alia re limitandam. Si enim potestas ejus limitaretur, necesse est , ut id fiat a majori potestate :Oportet enim eum qui limites praescribit, jorem potentiam habere, quam is qui limitibus cohibetur. Potentia itaque illa cohibens, vel sine limite est, vel iterum cohibetur ab alia majori;& sic tandem devenietur ad potestatem, sine alio limite praeter eum qui terminus ultimus est virium civium simul omnium. Eadem dicitur quoque imperium summum , & siquidem concilio id commissum sit, vocatur illud concilium supremum; si vero homini uni ldatum sit, vocatur ille homo, supremus civitatis Dominus. Imperii autem summi notae sunt hae, leges condere, abrogare; Belium & pacem decernere , controversias omneS per se, vel per judices l

174쪽

Cap. VI. IMPERIUM. ITIdices a se constitutos cogno Pere , & ἀ- judicare Magytratus, Miniseros, Consiliarios omnes eligere. Denique si quis sit qui unam quamcunque ad ionem jure agere potest, quae nulli civi, ne- que civibus, praeterquam ipsi soli licita est, is summum imperium in civitate obtinet. Nam ea quae fieri nequeli cive ullo, neque a pluribus civibus jure possunt, civitas sola potest facere. Is igitur qui ea facit, jure utitur ci 'vitatis , quod est imperium summum. XIX. Qui civitatem & cives cuin Si cons

homine & membris ejus comparare - rartsr Glent , dicunt pene omnes, eum qui ζέ - μ

e11e ad c1v1tatem totam Id quod caput bis sumta est ad totum hominem. Caeterum eX mum im-

antedictis apparet, eum qui tali im- perium, perio praeditus est, sive Homo sit, si- es cι-Ve curia) habere ad civitatem, ratiota Vi H em

nem non capit1s, 1eclammae. Nam ani tione, inma est, per quam homo habet Volun- qua est a-tatem, hoc est, potest velle & nolle. nima hu- Ita per eum qui summum habet imp Nadrium, & non aliter, voluntatem ha- Usum hombet, & potest velle & nolle civitas. Cum capite conferendus potius est cin' s. artitus consiliariorum, sive consiliariusianus, cujus solius consilio si alicujus solius is qui habet summum imperium F et in .

175쪽

Summum imperium

non posse jtire dif

I et ΙΜ PERIUΜ. Cap. . VI. in regenda civitate, in rebus maximi momenti utitur. Capitis enim ossicium consulere est, sicut animae imperare. XX. Siquidem imperium summum, Vi pactorum, quae cives sive subditi inter se singuli cum singulis mutuo ineunt, constitutum sit; pacta autem

omnia, ut a voluntate contrahentium vim suam sortiuntur, ita consensu eorundem vim suam perdant, & dictuvantur λ inseret sorte aliquis, summum .imperium consensu omnium simi subditorum posse tolli. Quod etsi verum esset, non video tamen quid periculi inde Ammis imperantibus oriri juro po set. Quoniam enim supponitur, Unumquemque unicuique se obligasse , si quilibet unus civium id fieri nolit,

caeteri omnes utcunque consenserint,

tenebuntur. Nec potest quisquam eorum sine injuria facere , quod pacto mecum inito non facere se obligavit. Non est autem putandum , accidere unquam, ut omnes simul cives, ne uno quidem excepto, contra summum imperium consentiant. Non ergo pericumlum est summis imperantibus, ne ,re possit autoritate sua spoliari. Si tamen conuderetur, jus eorum dependere aselo pacto, quod unusquisque init cum unoquoque suo concive, facile accid

176쪽

Cap. VI. IΜPERIUΜ. ITIre posset ut imperio spoliarentur, praetextu juris. Subditis enim sive convocatis imperio civitatis, silve seditio e Concurrentibus , plurimi arbitrantur consensum omnium contineri in consensu majoris partis. Quod quidem falsum est. Non enim a natura est, quod consensus majoris partis habeatur pro consensu omnium, neque verum est in tumultibus; sed procedit ab institutione civili, & Verum est tunc tantum, quando is homo vel curia illa quae

summum habet imperium, cives con-VOcam , propter numerum magnum

electis eue vult potestatem loquendi pro eligentibus, & loquentium majo-' rem partem, circa eas res quae ab eo discutiendae proponuntur, haberi pro omnibus. Non autem intelligitur is qui habet summum imperium, convocasse cives ad disputandum de ipsius jure, nisi pertaesus rerum, disertis Verbis, imperium abjiciat. Quoniam autem plurimi, per inscitiam, pro com sensu civitatis habent, non modo Consensum majoris partis civium, sed etiam Valde paucorum , si secum sentiant,

posset iis videri , imperium summum jure abrogari modo id fiat in magno laliquo conventu civium per suffragialmajoris numeri. Sed quamquam im-l F 3 perium, l

177쪽

17 IMPERIUΜ. Cap. VI. perium , per pacta singulorum cum singulis conssiluatur, non tamen ab ea sola obligatione dependet imperii jus. Accedit obligatio erga habentem imperium. Civis enim unusquisque cum Unoquoque paciscens, sic dicit, ego jus meum transfero in hunc, ut tu tuum transferas in eundem. Unde jus quod unusquisque habebat utendi viribus suis ad proprium boneficium, totum translatum est in aliquem hominem vel concilium ad beneficium commune. Itaque intercedentibus pactis, quibus

singulis singuli obligantur, & juris donatione, quam ratam habere obligantur imperanti, duplici obligatione ci vium munitur imperium, ea quae est ad concives, & ea quae est ad imperantem. Non ergo cives quotcunque fuerint, sine consensu etiam ipsius i

, eum spoliare imperio jure CAPUT VII.

De tribus Civitatum speciebus, Democra tia, Arisocratia , Monarchia.

T. Civitatis tres esse tantum sectes, Democra- tiam, Aristocratiam, Μonarchiam. II. Oli

Perantis possunt.

178쪽

garchiam non esse satum civitatis diυersum ab Aristocratia, neque Anarchiam esse satiam omnino. III. Tyrannidem non e e saltim eiυitatis diυersum a legitima Μonarchia. Iv. tuon dari satum civitatis mixtum ex speeleuetis dictis. V. Democratiam, niseerta tempora ct loca conveniendi consituantur, diffomi. VI. In Democratia, temporum conveniendi intervalla oportet esse parva, vel summi imperii usum pro intervallis unia cui esse concedendum. VII. In Democratia

snguli eum sngulis obedituros se populo

paciscuntur, Populus ipse nemine obligatur. VIII. Aristocratia quibtis aditibus constittipa. IX. In Ar1stocratia, Optimates nihil pacificuntur ἡ neque eivi cuiquam, aur roti populo obligantur. X. Optimatibus necessaria Des condi tito convenititim. XI. Μonarchia quibus actibus constituta. XII. Μonarchia nemini ob receptum imperium pactis obligatur. XIII. Μonarchia Iemper in potentia es ad exercendum omnes a lus qui ad IN ritim requirunetur. XIV. 9uid genus peceari, O quorum hominum sit, quando civitas adversus cives, vel cives adversus eivitatem osscio suo non funguntur. XU. Μonarcha factus sine temporis limitatione, potes Dc- . cessorem suum eligere. XvI. De Μonarchis ad tempus. XVII. Monarchia, retento jure

Imperii, non intelligitur ullo promissio transetulisse jus in media ad Imperitim necessaria. XVIII. Luibus modis civis subjectione sib

retur.

I. Uri Ictum jam est do civitate per Civitatis institutionem in genere. Di- tres ran-

179쪽

I 6 IMPERIUΜ. cap. VII. species: cendum est de ejus speciebus. Diffe- Democru rentia autem civitatum sumitur a dis- sub M ' serenita personarum, quibus commis. tiam, Moia sum summum Imperium. Commi narchiam. titur autem summum Imperium , veΙ uni homini, vel Concilio sive curia uni multorum hominum. Rursus Concilium multorum hominum, vel est omnium

civium, ita ut quilibet eorum jus h beat suffragii, possitque interesse rebus discutiendis, si1 voluerit) vel partis tam

tum est. Unde tres nascuntur ciVit

tis species. Una ubi summum imperium est penes Concilium, in quo quilibet civis jus habet suffragii , & vocatur

DEMOCRATIA. Altera , ubi summum imperium penes Concilium est, in quo non omnes, sed certa aliqua pars suffragium habet; & dicitur ABIsΤOCRATI A. Tertia, ubi summum imperium penes unum est, & appellatur MONA CHIA. In prima, is qui rerum potitur, λψς, POPULUS. In secunda, OPTINATEs. In tertia, MONARCHA nom,

natur.

ossea. Quod autem introduxerunt a Ohiam non liqui rerUm Politicarum scriptores treses alum alias species his oppositas, nempe D c itatis mocratiae Anarchiam, sive confusionem; hue ἡκώ. Aristocrμια instarchiam, hoc est, im eratia E perium p corum, Monarchiae Drann dem

180쪽

Cap. VII. IΜPERIUM. ITTdem, non sunt illae tres aliae species civitatis, sed tria nomina diversa, quae illis indidere ii, quibus vel regimen, vel regentes displicuerunt. Solent enim

homines per nomina, non res tantum,

sed & proprios affectus, puta amorem, odium, ira , &c. una significare ; eκ quo fit, ut quod ab altero Democratia, idem ab altero Anmchiae, quod his Arsocratia, illis OI archia, soleat nominari; & quem alius Regem, alius I rannum esse dictitet. Ita ut his nominibus non designentur diversae sp cies civitatis, sed civium diversae flententiae de imperante. Primum autem quis non videt , Ana chiam opponiaeque omnibus dictis speciebus p significat enim ei voX , nullum omnino regimen esse, hoc est ne civitatem quidem esse. Quomodo autem fieri potest, ut mmcivitas sit civitatis species Deinde, quae differentia est inter Osi-garchiam, qua significatur imperium paucorum vel magnaram, & Ari cratiam , quae est imperium optimatum sive meliorum, praeterquam quod homines inter se ita differunt, ut non eadem

omnibus bona sint; quo fit ut qui aliis optimi, aliis pessimi videantur. III. Quod autem reginum & Υ ramnis non sint diversae species civitatis ,

F ue haud

que Anarisiniam es

se satum

omnino. ranuiadem non

essestatum

SEARCH

MENU NAVIGATION