장음표시 사용
361쪽
interfecerunt, cum prophetarent, eOrum scripta post, propter eventum praedictionum, pro Propheticis, hoc est pro verbo Dei habuerunt. XIII. Cognito, quae fuerint sub Pa Potestaeo vetere leges, & quod Verbum Divi- tem interimum ab initio receptum; consideran- 'etundidum deinceps est, penes quem, Vel
surgentium, an recipIenda essent pro potestatem Verbo Dei, id est, an eventus praedisti- eiυilemonibus responderent, necne, judicandi, conjunctar& pud quem, vel quos leges jam re- DF inceptas ct Verbum Dei jcriptum interpretandi resideret autoritas; id quod per
singula tempora, & mutationes Reipublicae Israeliticae investigandum est. ' Μanifestum autem est, potestatem hanc, vivente Most, totam suisse penes ipsum. Nam sit ipse interpres legum& Verbi non esset, oportet ut munus illud pertinuerit vel ad fingulas privatim, vel ad congregationem sive Sy- , no gam plurium, vel ad summum Sacerdotem, vel ad alios Prophetas. Primo, munis illud minime fuisse privatorum hominum, aut congregationis eκ illis compositae, ex eo constat, quod non adhibiti, imo prohibiti fuerint gravisssiimis minis, ne aliter quam -- seu, Deum audirent. Nam scriptum est,
362쪽
Sacerdotes ainem O populus ne transeant terminos, nec ascendunt ad Dominum ,
ne forte interficiat illos: descenditque Moses ad populum, ct omnia narravit eis. Exod. I9. a . as. Deinde quod neque singuli, neque congregatio debeat praetendere, quod Deus per illos loquutus sit, & per consequens, quod ipsi Verbum Dei interpretandi jus habeant, orta occasione ex seditione Core, Dathan, Abiron, & ducentorum& quinquaginta Synagogae procerum, manifeste & expresse declaratur. Nam contendentibus illis, Dominum non minus loqui per ipsos, quam per ΜΟ-sen, sic arguunt: Reiciat vobis: quia omnis multitudo sanctorum est, ct in ip-- es Dominus , cur elevamini super Populum Domini' Num. I 6. v. 3. Quid autem de hac controversia statuerit Do minus , eκ eo intelligitur , quod Defcenderunt Core, Dathan Abiron ) υ in in infernum, & ignis egressus a Domino interfecit ducentos quinquaginta viros , ibid. v. 33. & 3 , Secundo, Autoritatem illam non fuisse penes Aaronem summum Sace dotem, manifestum est simili controversia inter ipsum una cum Maria sorore, & Mosen. Quaestio enim erat an Deus per Mosen solum loquutus P it
363쪽
fuerit, an etiam per ipsos, hoc est, an solus Moses, an etiam ipsi Verbi Dei interpretes essent Sie enim di erunt tNum per Arassen loquutus ob Dominus λ=Duct nobis smiliter loquutus est y Num.
II. v. a. Deus autem hos increpavit,
distinxitque inter Mosen & alios ' phetas. Si quis inquiens) fuerit- inter
vos Propheta es in visione apparebo vi, vel per somnium loquar ad illam , at non imiis servus meus Moses, ore enim ad os loquor ei, ct non per aenigmata ct figuras Dominum videt; quare ergo non timuistis λ &c. ibid. v. 6. T. 8. Postremo, quod interpretatio Verbi Dei, vivente Mose, non fuerit penes Hophetas alios quoscunque', ex eo colligitur, quod jam citavimus, de eXcellentia ejus super omnes alios; & ex ratione n
turali, quandoquidem ejusdem Prophetae est, mandata Dei & ferre Ela eκ-plicare ; aliud autem verbum Dei tunc non erat praeter illud, quod per Mosen annunciatum est. Et ex eo etiam quod Propheta eo tempore alius exstiterit nemo, qui ad populum prophetaverit, praeter TO seniores, qui per , spiritum Moses prophetaverunt. Atque id quoque iujuria factum credebar δε- sua, Molis tunc minister, post successor, donec consentiente Μose factum O sciret.
364쪽
rae.manifestum est. Descendit Dominio per nubem auserens de spiritu, q*ierat ine Mosa, O dansi septuaginta viris.
Num. II. V. 2F. Postquam autem nunciatum esset, quod prophetarent, dixit Iosua ad Mosen; Lomine mi, Prohibe eos. Moses autem respondit, qui aemularis i Pro me ' &c. Cum ergo Mosessulus Verbi Dei, nuncius esset, neque
rat munus' interpretandi penes privatos nec penes Synagogam, nec penes Sacra dotem , nec penes alios Prophetas; resitat, interpretem Verbi Dei 9num fuis, se Mosen, qu1 summam eiis in potestat tem habebat in rebus civilibus. Cerdixamen autem cors, dia caeterorum com juratorum contrat, MosenkM, Aaronem;& Aaronis cum sorore contra Moseu, suscitatum fuisse non propter anImarum suarum salutemis sest propter RI . bitionem ,, & regnum int populum. 'Ensem XIV Tempote Josim interpretatioeonjunctas legum Verbi Dei eraae penes fisisse in eum summum Sacerdotem eundemques m ' Regem sub Deo absolutum. Id quod
Σιαί. colligitur primo ex ipso pacto, in quo Iosua. Respublica Vr elitarum appellatur FQuum Sacerdotale , vel, ut recitat iIPet. 2. .9. t Sacerdotium Regale: quod
nullo mota dici poterat, .nissipet instin
365쪽
Cap. XVI. REL IGIO. 391 tutionem & pactum populi potestas Re-
gia intelligeretur esse penes Sacerritem. Neque repugnat ante die ia, ubi non intron sed Moses regnum sub Deo h buit : cum necessarium sit ubi unus homo instituit Reipublicae futurae formam , illum unum , Regnum pro suo tempore moderari: sive Monarchia ,sive Arpocratid, si de' Democratia sit quod instituit; & habere. potentiam omnem in pretesens quam aliis tributurus sit in futurum. ' Habuisse autem Eleazarum Sacerdotem non modo cerdotium, sed etiam imperium fluminum, expresse habetur per iplam Asiae ad ad- ministrationem rerum vocationem. Sic enim scriptum est: Tolle Ioseam filium 'Nun, Oc. qui stabit coram eseae o Sacerdote , 9 omni multitudine, ct dabis ei praecepta cunctis videntibus, ct pam rem gloria tuae , ut audiat eum omnis
Synagoga filiorum I MI. Pro hoc, si
quid agendum est, Eleazar Sacerris cous et Dominam; Ad verbum esus redietur , ct ingredietur ipse, c inmites Alii Israel cum eo. Num. 2T. V. I 8, I9,2O, II. Ubi considere Deum i quicquuarendum sit, hoc est, Verbum Dei interpretara, an nomine Uel amperare in opnnibus, pertinet ad Eleaerae; m'
'Egredi autem ct ingredi ad vel Eum ejus, O a hoc
366쪽
39a RELIGIO. Cap. XVI. hoc est; et obedire, pertinet M ad δε-
βιam te ad omnem populum. Notandum quoque est, vocem illam, partem gloriae tuae, aperte significare, non habuisse risuam potestatem aequalem ei, quam habuerat Moses. Interim manifestum est, etiam tempore Iosuae potes- . tatem summam civilem, de autoritatem interpretandi verbum Dei, fuisse ambas in eadem persona. Easdem XU. Post mortem Iosuae sequuntur conjunc- tempora Iudicum usque ad Saulem Re- με fuisse gem in quibus manifestum est jus Ie-
in s m ' gni 1 Deo instituti mapsisse apud δε-
Sacerdote dis Erat enim regnum eZ p ct Saulam Sacerdotale, id est, regnum Dei per Eegem. Sacerdotems atque tale esse debuit, usque dum serma illa a populo ipso, consentiente Deo, mutaretur: id quod non est factum antequam petentibus Regem consensisset Deus, dinissetque Samueli: Audu populum in omnibus,
quae loquuntur tibi: uon enim te, sed mea e Minit, ne regnem super eos. I Sam.
8. 'ae 7.dotestas itaque civilis summa debebatur jure, ex institutione Dei, Sacerdoti summo. Fadio autem potes , tas illa in Prophetis erat, quibus a Deo extraordinarie suscitatis) Israelitae gens Prophetarum avida propter extitimationem prophetiae protegendos se
367쪽
Cap. XVI. RELIGIO. 393se & judicandos subjecerunt. Ratio hujus rei erat, quod institutione Regni Dei sacerdotalis, etsi poenae statutae fuerint & Magistratus qui judicarent; jus tamen poenas sumendi dependebat ab arbitrio privato. Et penes dissolutam multitudinem & singulos
erat, punire Vel non punire, prout a privato Eelo excitarentur. Ideoque Moses imperio proprio morte multavit neminem I sed quando interficiendus aliquis esset, unus vel plures, in eum vel eos, sautoritate divina, dicendoque, Hoc dicit Dominus multitudinem
concitavit. Erat autem consor me hoc
naturae regni Dei peculiaris. Ibi enim vere regnat Deus, ubi legibus, non hominum, sed Dei metu obeditur. Et si quidem homines tales effient, quales esse debent, optimus is esset civitatis status. Sed hominibus quales sunt regendis, necessaria est potentia squa& jus comprehendo & vires) cogem di. Et propterea etiam ab initio per Mosen praescripsit Deus leges suturis Regibus; Deut. IT. v. Iq. & Moses ultimis ad populum verbis praedibit, vi quod pos mortem meam inique agetis ct declinabitis' cito de via, quam praecepi vobis. Deut. 3I. 29. Cum ergo secundum hanc praedictionem suro 3 rexerit
368쪽
rexerit alia. generatio , quae non noverat
Tominum o opera, quae fecerat cumi Urael, fecerunt filii Urael matam in conspectu Dei, O strvierum Baalim: Jud. I. IO, II. scilicet abjecerunt regimen Dei, hoc est, Sacerdotis per quem Deus regebat, de postea cum ab hostibus
vincerentur servitute premerentur ν, Dei voluntatem non. amplius a Sacem
dote , sed a Prophetis eX spectavere.
Ei igitur judicabant Israel de Deio,
jure autem obedientia eorum debita rat Sacerdoti summo. Quamquam igiatur Regnum Sacerdotale post mortem Mosis & Iosuae sine viribus erat, non erat tamen sine jure. Quod autem ad eundem Sacerdotem pertineret inte pretatio Verbi Dei , ex eo manifestum est, quod Deus post tabernaculum, de arcam foederis consecratam, non B-plius loquuus si in monte i Simai, sectin tabernaculo Foederis, a propitiato-itio quod erat inter Cherubinos, , quo praeter Sacerdotem nemini accedere tiacebat. Siquidem igitur jus Regni spectetur , simul erat summum imperium civile, & Verbum Dei interpretandi autoritas in Sacerdote; si vero fastum consideres, simul erant in Prophetis qui Israelitas judicabant. Nam, ut Iura dices, autoritatem habebant civilem
369쪽
Piophraae, interpretabantur verbum
Dei; i atque ita missi modo hucusquo duae illae potestates inseparabiles, exsil
- XVI. Constitutis Regibus,, dubium Eas m non in Amoritas civilis 'penes comunc-Regra esset. . ,Cum enim Regnum Dei tui Disse per Sacerdotem, petentibus Israelitis in Nwι-ει consentiente. Deo , linitum esset Iquod notat etiam Hieronymus loquens de libris 1 Sametis: Samuel inquit a mortuo Heli & occiso Saul, veterem legem abolitam monstrat. Porro in Sadoc atque David novi Sacerdotii &novi imperii Sacramenta testantur, jus, quo Reges gubernabant, in ipsa sopuli concessione fundatum fuisse. Saleidoὸ id tantum jure poterat quod Deus jumheret, Rex autem jure poterat quici quid poterat jure unusquisque in se. Illi enim Israelitae , jus de omnibus judicandι , Sc pro omnibus Belium gerendi concesserunt; in quibus duobus continetur quidquid juris ab hom d in hoaminem . transferri , potemia at Iamisabus inquiunt) nos Rex noser, O redietur ante nos o pugnabit bella, noera pro
nobis. I. Sam. 8. v. 23. Iudicia ergo penes Reges erant. Iudicare autem
nihil aliud est, quam leges ad faeta interpretando applicare; ad eosdem er-
370쪽
RELIGI in Cap. XVI. go pertinebat legum interpretatis. Et quia praeter legem Mosaicam , aliud Verbum. Dei scriptum usque ad captivit
tem non agnoscebatur, penes Regem etiam erat autoritas interpretandi membum Dei. Imo siquidem Verbum Dei pro lege recipiendum sit, quamquam fuisset aliud Verbum Dei scriptum
praeter legem Mosaicam cum interpretatio legum esset penes Reges, inter pretatio ejus, debebat esse .penes eos. dem. Quando Deuteronomiam in quo continebatur lex Mosaica longo tempore perditum, rursus inventum erat, i consuluere quidem Dominum Sacergotes de librol illo non autem au
toritate sua, sed praecipiente Iosia, nec immediate , sed per Hesdam Prophetissam. Ex quo apparet, autoritatem admittendi libros pro Verbo Dei, non fuisse penes Sacerdotem. Neque tamen sequitur, autoritatem illam suisse penes Prophetissam; quia de Prophetis, utrum pro veris habendi essent, necne ,,udicabant alii. Quorsum enim dedit Deus notas & signa omni populo , quibus Prophetae veri a falsis disti,guerentur , nimirum praedictionum eventum , & conformitatem cum Religione a Mose instituta, si illis notis uti non ciceret 8 Autoritas ergo admit-