장음표시 사용
381쪽
XVII. . RELIGIO.. 6 ipsos & Deum Pactum novum a Deo . Patre missum, & ostendunt Evangelistis, & Christiani omnes Consentiunt. IV. Ex eo, quod CHRISTUS a Deo Regniam Patre missus suerit ad percutiendum Dei per foedus inter ipsum & populum, manifestum est, etsi Chrisus Patri suo aequalis sit quoad naturam, minorem tamen regni fuisse quoad jus Regni. Etenim mu- chrisi, se Dus tale proprie loquendo, non Regi- Christi, sedum est, sed Fro regium, quale erat. Dei regimen Mosis. Regnum enim non e- έjus, sed Patris erat: id quod CHRIS-.1Us significavit ipse, cum ut subditus baptizaretur, te aperte profestis est,iquando orare docuit: Pater noser, &c advenias Regnum tuum. Et ubi diκit :i Non bibam, &c. usque in diem illum , eum bibam illud vobiscum novum in Regno Patris mei. Math. 26. Vers. 29. &Sanctus Paulus: Sicut in Adam omnes mortaritur, ita in Christo omnes vivi 'cabuntur; iniussusque autem in suo odidine; primitiae Christis; deinde ii qui Iuna Chrisi , qui in adventu ejus credi- daerunt ; deinde. mis, cum tradiderit Regnum Deo ct Patri. I. Cor. I s. U. 22, 23, 2Φ. Idem tamen appellatur etiam Regnum Christ. Nam & mater filiorum Zebedasi rogavit CHRISTUM
dicens: Dic, sedeant hi duo filii mei iιH
382쪽
w8 RELIGio. Cap. XVI ntis ad dextram tuam ct unus ad sinistram
in Regno tuo. Math. Io. V. II. Et latro in cruce: Domine, memento mes, cum veneris in Regnum tuum. Luc. 23.
v. o. Et Sanctus Paulus: Hoc enim scitote intelligentes, quod omnis fornis tor e e. non habet haereditatem in Regno
Chrysi O Dei, Eph. s. v. F. Alibi; Test cor coram Deo ct Iesu Christo qui
judicaturus es vivos o mortuos per adventum ipsius o Rernum ejus. I. Tim, 6. Vers. I. Et, liberavit me Dominus ab omni opere malo, ct Jalvum faciet in Regnum suum caeleste, vers. I 8. Neque mirandum est idem regnum utrisque tribui; quum uterque Pater & Filius, idem sit Deus; ct Pactum novum de Regno Dei non sit propositum in nomine PATRIs, sed in nomine PATRIS. ILII, & SPIRITUS SANCTI, inius
Regnum V. Regnum autem Dei, cujus resiDein per tituendi causa CBRIsTUs a Deo Patre notum m V. non anth initium sumit, coelesὸ up qu.m ab adVentu ejus secundo, nimi- ineis. rum a die judicii, cum venturus est in re a die majestate comitantibus Angelis. Pro-judicii. missum enim est Apostolis, in Regno Dei, judicaturos se duodecim tribus Israel. Vos qui sequuti esse me in regeneratione, cum sederit Alius hominis in
383쪽
cantes duodecim tribus Uriuel. Matth. I9. vers. 29. Id quod praestandum non est, nisi in die judicii: nondum ergo est CHRIsTUs in sede Majestatis
suae. Neque tempus quo CHRIsTUS in terris Versatus est , regnum dicitur, sed regeneratio, hoc est, renovatio, sive remtutio Regni Dei, & evocatio Eorum qui in regnum futurum recipiendi erant. Et ubi dicitur, Cum venerit filius hominis in majesate siua, ct Omnes Angeli cum eo, tunc sedebit supersedem majesauis suae, ct congregabκαι-
aute eum omnes Gentes, o sep arabit eos ab invicem, scut 'sor segregau oves ab haedis; Matth. 2 S. V. 2I. manifeste colligitur, nullam futuram sep rationem, quoad lacum, subditorum
Dei ab ipssius hostibus; sed permixtim
victuros esse usque in adventum CΗRIs-TI futurum. Id quod confirmati retiam per comparationem Regni Coelorum cum tritico zizaniis mixto; & cumreti omne genus piscium comprehem dente. At regnum proprie dici non potest multitudo hominum ex subditis &hostibus simul promiscue habitantibus. Praeterea Ap ioli, cum Servatorem nositrum interrogarent, an in eo te pore, quod ascenderet in coelum, reo
384쪽
- tituturus esset Regnum Israel, aperte testabantur, putare se tunc, Cum i i CHRISTUs ascenderet, Regnum Dei nondum advenisse. Porro Verba CHRISTI , non est regram meum de hoe mundo. Et: non bibam ctc. donec Regnum Dei veniat. Et: Non misit Deus Llium sivim in hunc modum, ut judicet mundώm, sed ut salvetur mundus per illam. Et: si quis non audierit verba mea, ct non custogierit, ego non judico eum:
non enim veni, ut Iudicem mundum,
sed salvi icem mundum. Et: homo, quis me consiluit judicem, aut diviserem inter vos Z & ipsa appellatio Regni coelestis idem testatur. Idem colligitur ex verbis Prophetae Jeremiae loquentis de Regno Dei per Pactum novum: Non δε- ' cebit vir ultra proximum suum, O vir fratrem suum, dicens, cognosce Dominum I omnes enim cognoscent me a mn ulmo eorum usque ad maximum, ait
Dominus Jerem. 312 v. 36. Id quod de Regno hujus mundi intelligi non
potest. -Regnum igitur Dei cujus consttituendi causa CHRIITUs in hunc mundum venit; de quo Ρrophetae vaticinati sunt; & de quo orantes dicimuri Adveniat Regnum tuam, si subditos ab hostibus loco separatos, ' si judicia, ii majestatem habere debet, prout est
385쪽
C /XUII. RELIGIO. I praedictum, ab eo tempore incipiet. an quo Meui oves ab hoedis separabit. quo Apostoli judiaabunt Ia . Tribui Israel; lita si quo C-lsTUs veniet in
Μajestate & gloria; in quo denique
omnes cognoscent Deum, ita ut non
opus sit doceri, , id est, in secundo CHRISTI aduentu, cito. die judicii ultimi. Quod si , regnum Dei restitutum jam esset, nulla ratio reddi posset,
quare CHRISTUS, completo opere propter quod missus est, iterum veniret aut quare sic precaremur: Adveniat Regnum tuum. VI. . Quamquam autem Rauram Dei Regimen per CHRisTUM Foedere constitu- 'ro inendum, coeleste fuerit non est ideo hq mim o
credentes Padium illud inirent, non sed consilia re etiam in terris ita regendos, ut in uni , sive fide sua , obedientia paesto ipromissa regimen perse Purarem. Frustra enim fuisset re gaui oculasse,i & promissa patria, Ni 'sani, si in ipsam perducendi essemus. Ρer- η m. duci autem mon possunt, nisi tiqui in via diriguntur. Moses cum instituisset Regnum Sacerdotale , ipse per i totum tempus peregrinationis usque aditares sum terrae promissae, etsi non esset S cerdos i populum tamen reXit , Scimn duxit. Eadem ratione Servatoris nostri est,
386쪽
C . XVII. RELIGIO. II juris, nemo sententiae ejus teneretur obedire. Sed cognitionem juris non fuisse CHRIs To commissam in hoc mundo, neque inter fideles, neque inter infideles, eκ eo apparet, quod jus illud sine controversia pertineat ad Principes, quamdiu autoritati eorum a
Deo non deIogatur: non autem derorigatur ante diem judicii, ut apparet ex verbis sancti Pauli loquentis de die judicii: Deinde finis inquit cum tradiderit regnum Deo ct Patri, cum evacuaverit omnem Principatum ct potes rem, ct virtutem. I. Cor. II. V. al. Secundo, verba Servatoris nostri, δε-cobum & Iohonem , ubi dixissent, Vis dicamus ut ignis descendat de cocto ct consumas ilios ' nimirum Samaritanos , qui euntem in Ierusalem noluerunt hospitio accipere 4 increpantis dicentisque: Filius hominis non venit animas perdere sed salvare; & illa: ecce mitto vos, ut oves in medio Iuporum. Excutite pulverem, & similia, dc verba illa: Non mist Deus filium suum in hunc mundum, ut judicet muniam, sed At salvetur mundus per illam. Et illa, Si quis audierit verba mea ct non Ofodierit, ego non judicio eum, non enim veni, ut judicem mundum, &c. ostendunt non fuisse datam ei potestatem P quem
387쪽
quemquam condemnandi, aut punie
di. Legitur quidem: Pater non judiacat quemquam, sed omne judicium dedit Filio; illud vero cum intelligi possit& debeat de die judicii futuri, ante-
cedentibus non repugnat. Quod denique missus non sit ad leges novas ferendas, neque ergo fuerit ex officio& missione legislator proprie dictus , sicuti neque Moses, sed lator & promulgator legum paternarum Deus enim, non Moses neque CHRISTUS, ex pacto Rex erat) ex eo colligitur, quod dixerit: Non veni solvere, nimirum leges antea a Deo latas per Μο- seu, quas statim interpretatur sed asimplere. Et: sui solverit unum de maridatis illis minimis ct docuerit sic hom
nes , minimus vocabitur in Regno caelorum. Non ergo habuit CHRIs Τ Usa Patre sibi commissum autoritatem Regiam aut imperatoriam in mundo , sed conssiliariam & doctrinalem tan
tum; id quod significat ipse tum ubi
vocat Aposolas non venatores , sed piscatores hominum 3 tum ubi comparat regnum Dei grano smapis & se mento abscondito in farina. VII. Promisit Deus primum Abrahamo semen numerosum, possessionem terrae Chanaan, & benedictionem gemitum
388쪽
op. XVII. RELIGIO. 6 Is tium in semine ejus, ea lege, ut ipse& semen ejus ei servirent; deinde semini Abrasami secundum carnem Regnum Sacerdotale, Regimen liberrimum, in quo nulli humano imperio subjiciendi erant, ea lege ut servirent Deo Abrahami eo ritu ,.quem doceret -- ses , Postremo & illis & omnibus gemtibus Regnum Coeleste , & aeternum , ea lege ut servirent Deo Abrahami eo ritu , quem doceret CHRIsTUs. Pacts enim novo , hoc est, Chrisiano, conventum est eX parte Hominum, ut Deo servirent Abrahami, eo ritu, quem doceret I E s U S : eκ parte Dei, ut remitteret illis peceata, O in Regnum tam lese ipsos introduceret. De regno Caelesti, quale fuerit , diximus supra articulo quinto. Appellari autem solet, quam doque Regnum Caelorum, quandoque
Regnum Gloriae, quandoque vita aetemna. Quod requiritur eκ parte Hominum , nempe servire Deo, prout docuerit CHRIs ΤUS, duo continet,
obedientiam Deo prasandam , hoc enim est servire Deo J & Fidem in
Deo promissum; ca enim sola causa est, quare illius potius quam alterius sequenda sit doctrina. Obedientiae autem P a loco
389쪽
16 RELIGI o. Cap. XVII. loco in sacris Scripturis saepissime ponitur poenitentia , propterea quod CHRIs Τus ubique docet, volunta tem apud Deum pro facto haberi: pa nitentia autem obedientis animi signum
est infallibile. His intellectis , eas esse foederis Christiani conditiones, quas di-Ximus ; nempe ex' parte Dei, dare hominibus Remissionem peccatorum civitam aeternam; ex parte hominum , poenitere , de credere in I EsUM CHRIsTUΜ: ex multis locis Script rae secrete evidentillime apparebit. ΡΗ-mo verba illa: Appropinquavit Regnum Dei, paenitemini δ' credite Evangelio;
Marc. I. U. I S. continent pactum totum. Similiter illa: suoniam se scriptum est, ct se oportebat ChriWum patio resiurgere a mortuis tertia die, ct praedicari in nomine ejus Paenitentiam, ct Remissionem peccatorum in omnes Gemtes , incipientssus ab Ierosol ma. Luc. . vers. Φ6. ΦT. & ista : Poeniteminio convertimini , ut deleantur peccata vestra 3 ut cum venerint tempora refrigerii, &c. Adt. 3. vers. I9. Aliquando vero altera pars proponitur eXpresisse , altera subintelligitur, ut hic: Qui eredit in filiam habet vitam aeternam ἔqui incre uias es filio, non videbit v tam, sed Bra Dei mariet super eum. Joh.
390쪽
cap. XVII. RELIGIO. qIIIoh. 3. v. 36. Ubi Fides exprimitur,
Poenitentia tacetur. Et in Praedicati ne CHRISTI, Paenitemini: appropim quavit enim Regntim Dei. Matth. q. vers. IT. Ubi Poenitentia exprimitur,
subauditur fides. Sed manifessissime,& formatissime contractus novi, partes ibi explicantur, ubi Princeps quidam regnum Dei tanquam licitans, s a-torem nostrum interrogat: Magister b ne, quid jaciens vitam reternam pol d bo ' Luc. 18. vers. I 8. Proponit autem primo CHRISTUS partem pretii unam, nempe observationem praeceptorum, sive obedientiam, quam
cum praestitisse se respondisset, adjumgit alteram, Unum, inquiens, deessomnia, quacunque habes vende, O da pauperibus , est habebis Thesaurum in caelo, ct veni siequere me. V. 22. HOC fidei erat. Is itaque non satis credens CHRIs ΤΟ & thesauris coelestibus tristis abiit. Continetur autem idem paetum his verbis : sui crediderit Obaptizatus fuerit, salvus erit 3 qui vero
non crediderit, condemnabitur. Marc. 6. V. IS. I 6. Ubi Fides eliprimitur,
Paenitentia in baptizatis supponitur. Et his, Nis quis renatus fuerit ex aqua ct Spiritu Sancto, noni potes introire in Regnum Dei. Joh. 3. vers. F. Ubir