De matrimonio christiano libri tres auctore Io. Perrone ... Tomus 1

발행: 1861년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

l2 LIB. I. SECT. I. DE MATRIM. SACRAMENTO.

, sacerdoli ad portas occlesiae ... Deinde, datis sibi mutuo duxtris, exigebat ab utrisque consensum, in quo totam sacriunenti ma- , triinonii essentiam reponebant antiqui. Inaudita quippe apud. eos orant illa Verba parochi: Ego vos coniungo in nomine Patris η et . in quibus aliqui ex recentioribus scholasticis formam huius. Sacramenti constituunt, quae tamen desiderantur in duobus --. liquis ritualibus manuscriptis Boccensis monasterii, in pontifi- , cali Rhemensi annorum 300; in antiquo rituali Bituricensi ots in aliis pense omnibus, quae a nobis postea exhibebuntur : quis bus adiungere possumus constitutiones Richardi, episcopi S a rum an. l2 T. editae cap. 56. in quibus haud logo : Item, praecipimus quod sacerdotes doceant personas contrahentes, hane formam verborum in Gallico vel in Anglico: Ego N a et cipio te Ν. in meam. Similiter et mulier dicat: Ego accipio

. te tu meum. In his enim vocibus consistit vis magna et matriis mouium contrahitur 27). . Haetenus quidem ille , in quo tamen probare non possum , quod tribuat contrariam opinionem scholasticis, qui potius maxime ab ea abhorruerunt, dum Verius eam tradideriant theologi praesertim , qui positivi audiunt. Interim ex dictis inserimus, hicium prorsus esse , quod isti theologi essirmarunt, nunquam

non existimasse Ecclesiam, per Sacerdotem coniugii sacramentum administrari, set gratiam conferri. Immo vero tuis adstruere pOSSumuS, nunquam ΕexileStain, quod contendunt eiusmodi recenti Ores theologi , existimasse. Quod non solum Gineunt Omnia ea , quae hactenus enarrarimus , sed plenius adhuc ostendent , quae paulo post dicturi sumus. Ne autem consulto praetermittere Videamur , quae pro hac sontentia in medimn prolata sunt ex concilio Lateranensi III. ailuo prohibetur quominus sacerdos quidquam recipiat pro benedicendis nuptiis , se u aliis sacramentis conferendis. Si quidpiam evincerent eiusmodi Verba , pariter evincerent sacramentis CSSe accensendas mortuorum exequias , sepulturas , aliaque

132쪽

eiusmodi , quno in eodem decreto commemorantur una cum benedictione nuptiarum et aliis sacra ne lis. Verum Et hOe praetormisso , ea hoc ipso in concilio occurrunt , quao sententiam , de qua agimus , penitus eVertunt. Etenim sub tit. De sponsal, is bus et matrimonio n. 8. haec leguntur : . Quod si qui mutuos, conSensu se ad invirem rosteperint, dicentes: Ego te in meam, ut, Ego te in meum recipio: licet alter eorum alii postea son copulaverit, debet ab eo vel ab ea separari , liret earnalis, dommixtio inter eos fuerit subsecula 28). . Quibus palol verum persici matrimonii sacramentum solo mutuo contrahentium consenSu absque saeordolis benedicti Ono. Sub lit. avssem De se undisi inptiis statuitur: α quod non debet benedictio iterari 29 ,. 0uibus evidens sit, obiecta verba non alio sensu intelligi posse quam do benedictione epromoniali, quae Omillobatur in seeundis nuptiis , quamvis Ecclesia , uti adnotaVimus , e in semper habuerit ut vera saeram uia. Caulorum recolantur, quae paulo aut

de hoc ipso doerelo seripsimus. sensus porro genuinus Verborum, quae in Saeordolati Romano loguntur : Sacerdos pi'onunciet Uerba quae sunt forma huius sacramenti, deprohenditur ex his, qui ibidem leguntur : . Assi- η gnata diu , qua matrimonium celebrandum est per verba de, praesenti, Venientes ad Ecclesiam sponsus et Sponsa , quiis sunt materia h uius sacramenti, et Su sacordoli praesoniant s. is ei iuramentum praebsent etc. v Nam si Verba , quibus eontra-hsentes exprimunt consensum , constituunt sormam , et contrahentes maleriam huius sacramonii , Seu applicant formam materiae , absque ullo dubio agnoscendi Sunt tamquam ministri. Exindo sequitur non alio sensu adducta Verba inlolligi posse , quam iis sacerdotem ratum habere consensum , quo perficitur sacramentum. vel magis , quod congruat litulus hvio capiti in Sacerdotali Romano praefiXus : De eaehortatione et admon tione facietida sponso et SponSae per Sacerdotem , et de forma

133쪽

1 1 4 LIB. I. SE . I. DE MATRIM. SACRAMENTO.

contrahendi matrimonium , et ehu benedictione. Quibus verbis nedictio sacerdotis distinguitur a forma contrahendi matrimonium. Domum in posterioribus editionibus post verba : Ego vos coniungo et . additur : vel aliis utatur sacerdos) υει bis ius lareceptum uniuscuiusque Provinciae ritum Do hoc autem multiplici ritu , qui in variis ecclesiis , seu provinciis obtinuitae oblinet , postea disseremus. Ex hac omnium et singulorum documentorum discussione , quae ab huius sententiae patronis , ex Patribus et ex antiquiuile ecclesiastica proferuntur , pronum est inferre, nullum prorsus reperiri, quod huic placito fundamentum aut subsidium praebeat, immo plura esse, quae aut eidem plane adVersentur , aut quae de alia omnino ro sint irit ulligenda.

Non est quod iis immoremur , quibus Canus sibi viam parat:id suam adstruendam sententiam ; nemo enim unquam de fido esse assirmavit, matrimonium sinu Ecclesino ministro contractum vero et proprie esSe Sacramentum , seu quod idem est , contrahentes esse huius sacramenti ministros. Nam si do fido fuisset , ipse profecto eam doctrinam nunquam adorius fuisset , neque si iam illi substituero portentasset. Abunde nobis fulsistit, camoeriam eXploratamque penes Omnes ad Canum usque extilissu , lidet do sido non esset. Quo praeiacio su amento , nunc singillatim lum quae Canus prius theologica argumenta invexit adrodeptam hactenus doctrinam concutiendam et ad novam sit dondam persuadendamque , persequemur, tum quae inSequem tes theologi in eumdem sinem adiecerunt. Ac primo gratuito omnino assumit Canus, mutuum viri fomminaeque conSenSum , Seu , ut ipse loquitur , Prosane contrac-

30ὶ ita in editione Sacerdotalis Romani Venet. 15ηT , quae desumpta sunt exeoncilio Tridentino. Sane in ed. Venet. 1555. perhi tur sacerdos dicens : Et

ego auctoritate, qua tun9Or, coniuncto vos matrimonialiter.

134쪽

tum matrimonium esse non posse signum essicin gratiae ; hoc

ipso enim quod Christus naturalem coniugii contractum ad sacramenti dignitalem evexit per adiectionem gratiae, patet ipsum

per se reVera Signum efficax gratiae esse. Adeoquo signum hoc

absque ullo sacerdotis interventu , intrinsecum est ex Christi institutiono ipsi contractui coniugali, qui refert, Sive repraemulat linionem indissolubilem Christi eum Ecelusia , prout de-elaravit Apostolus Ephes. V. 32. ; ipsa Vero verba , quibus

consensus a contrahentibus exprimitur , debere aliquid sacrisonare , Canus gratis assumit. Si e pariter falso Canus iterum assumit, non haburi personam ministri conserentis sacramentum ad normam concilii Florontini,nessi sacordos ministraverit matrimonium. Nam ipsimet contrahontes sibi invicem ministri sunt, dum Verba consonsum eX-primentia proserunt. Non video autem quare Canus asseVerantor adeo pronunciet , non esso audiendos eos ,. qui putabant Virum ae mulierom osse sibi in Viesem ministros. 0ui enim hostputaverunt, sunt antiqui omnes , qui ad Cani usque aptatom in Ecclosia floruero. Imo id aperto salis docuit ipsum concilium Florentinum , ad quod ipse appellat , tradens Veram de s eramento matrimonii doctrinam his Verbis : . Soptimum esta sacramentum matrimonii, quod est signum coniunctionis . Christi et Ecclesiae, secundum Apostolum dicontem : M-α cramentum hoc magnum est; ego augem dico in Christo et in. Melesia. Causa siciens matrimonii, regulariter est mutuus . comensus peτ verba de praesenti e ressus os . . Igitur ex concilio Florentino tum signum essicax gratiae ex Christi evo tione ipsi est coniugio inhaerens et intrinsecum, tum eius ministri sunt contrahentes ipsi, cum Verbis de prasesenti consensum exprimunt.

Quod vero fideles nequaquam Se Sacrilegos esse autument

Ilὶ Apud Harduin. Aeta conciι. tom. IX. col. 1140. Ideo vero dicitur res u- Iartiter ne viderentur excludi nutus aliaque Signa, quibus consensus per se,aul per alios etiam praebetur.

135쪽

dum sic profane , ut ipse loquitur , et eo tempore , quo in statu gratiae minime sunt, miptias contrahunt, Canus sibi fingit ;undo onim hoc novit Siquidem plures antequam coniugium

ineant conscientiam a maeulis suis abstergunt. Quod si revera precatorum sarcina graVali coniugium celebrant , quemadmodum non pauci eadem ratiotio illud contrahunt otiam coram S cordole , cum postea resipiseunt, oliam hoc sacrilegium in comsessiono cum caeteris piaculis aperiunt. Demum animadverto rim

dos hominos ut plurimum magis assici iis , quae sensus percellunt , ut ritus exterior sacerdotis , qu un iis , quae sola fido

agnoscuntur.

Noquo deost in coniugio christiίinorum Verbum , quod a cedit ad elementum , ut fiat sacramentum , prout doduit S.

Augustinus. Elonim verbum hoc Ost consenSus , elementum

sunt ipsa contrahentium corpora , quae sibi invirem illi tradunt, utpote materia saeramenti 32). IIuie autem coniunetioni in ritali , ut diximus , insilum est signum , quod refert coniun-elionom Christi cum Ecclesia sex Christi institutiono , qui , dum contractui naturali gratiam adiecit , ox profano sacrum effecit , ut ad eam significandam eum ordinaVit. Hinc etiam patet, ea Verba : Ego te accipio in meam , licet undique naturalia sint , ut ait Canus , si per Se spectentur, asi dolibus lamen prolata aliquid supernaturale insilum habere ,

adeoque Verba Sacra essct ne sacramentalia.

Verissimum est formam sacramenti eum spiritualem osse tum significare , cuius causa saeramentum esse dicitur. Λl est Omnino falsum vorba illa , quibus cXprimitur consensus , nullius

J2ὶ Pulchre id exponit card. Hostus , qui a nonnullis nobis perperam contrarius exhibetur . dum ath: α Siquidem visibilis ista eopulatio . quae fit datisn arris . iunctis dextris , admonet invisibilis gratiae , quam largitur Deus. 4 Nam simul ut ad elamentum visibile accoserint verba , quae praeeunte sa-n cerdote , profert uterque eoniua. fit sacramentum p per quod peculiareis donum Spiritus infunditur, quo et firmiores redduntur ad perpetuam con-xi cordiam , et robustiores ad pariter toleranda huius vitae incommoda, et in ntructiores ad solis em piis moribus educandam. n Ita in confers. eathesim cap. LV. Opp. ed. Colon. 1584. pag. 186.

136쪽

etactus spiritualis signum esso : nam ex Christi institutionseordinata sunt ad spiritualem unionem Christi cum Ecclesia , et cum anima significandam. Ex eodem Cano vorba haec ipsa constituunt materiam , quam igitur non poterunt constituere formam ' Nec obest , tune posse quempiam simul agentem ac

patientem esse , seu proserontem formam , et recipiontem lammae essectum ; nam diverso sub respectu unusquisquo contrahentium est agens et patiens , conferens ae suscipiens sacramentum , prout etiam contingit in contractu civili coniugii , ipso Cano latente , imo et contendente. Sic Verissimum quoque est Verba , qua0 formam in sacramentis constituimi , debere esse determinata , sed quoad sensum , ut patet in quibusdam aliis sacramentis , quae diversiis verbis a Graecis et Latinis administrantur. Imo interdum pro diversis temporibus in Latina ipsa ecclosia varia quoad sonum verba suorunt 33). Cum igitur Christus evexerit contractum coniugalem fidelium ad sacramenti dignitalom , hoc ipso determinavit pro eius forma Verba , quae exprimere valeant con-wnwm , quaecumque demum ea sint.

Damus pariter Cano in sacramentis reliquis non posse verbis nutus aut scripturam subiici , ita ut vim formas habeant :at contendimus in matrimonio ex Christi voluntato rem aliter se habere. Siquidem illa omnia , per quae consumus Onunciari

consuevit , valent ad sacramentum esticiendum , cum Sacramentum coniugii sequatur naturam contractus , ex qua exurgit :Contractus porro tum Verbis , tum nutibus , tum seripto confi-

eitur.

Quod vero urget Canus de theologorum dissidio in assignanda

IM Satis est inspicere Sacramentarium S. Gregorii M. ut appareat, quanta intercesserit disserenita in forma Extremae Unctionis ab sta, quae nunc in usu est, ut de reliquis laceam sacramentis, si haptismum et eucharistiam excipias . quorum forma etiam quoad verba a Christo ipso determinata est Notum eruditis est quondam in aeclesia Latina in Extrema Unctione formam indicativam obtinuisse . contra vero formam absolutionis in Sacramento poenitentiae fuisse deprecativam , et ita Porro.

137쪽

huius sacramenti maloria et forma, iamdiu a protestantibus obiectum fuit non modo cirea sacramentum matrimonii, sed circa sacramenta alia pene omnia , et a nostris plane solutum. Ei modi controversiae domesticae sunt ac theoreticae , quae nullurations in rei influunt substantiam. Addo Vero hanc suntontiarum varietatem magis do Verbis esse quam de re 34). Non moror quae idem auctor asserit de iunioribus theologia , qui conflinoeerunt civilem hunc humanumque contractum Christi et Ecclesiae esse sacramentum; neque enim hoc iuniores com finxem theologi , sed iugis ot constans Ecclesiae doctrina hac est, quam ipsa ab Apostolo Ephes. V. didicit, declaravitquo conc. Τridentinum his plane Verbis : . Gratiam Vero , quae a naturalem illum amorem inlor coniuges) perficeret, et im, dissolubilem unilalem confirmaret, contu Lsque sanctificaret,. ipse Christus venerabilium sacramentoriun institutor atque a persector sua nobis p Sione promeruit . . . . Cum igitur m

a trimonium in logo evangelica veleribus connubiis per Chri . tum gratia praestet utc. 35). Ergo hoc ipso quod Christus matrimonio christiano gratiam adiecerit, qua destituta Hebrae

rum orant comisia , multoque vero magis coimubia ethnic rum , ex naturali et profano sacrum reddidit, atque ad suam eum, clesia coniunctionem referendam orilinavit.

M liis responsio pleno alveo fluit ad ea , quae subiicit , seu potius diversis verbis repetit Canus, quo fit ut nos laedint eadem ingeminare , Verum ad hoc Vel imiti cogimur) , patet ,

inquam , responsio ad ea , quae Subiicit de forma ac malaria profana naturalique in Sacramento , quaeque et in ollinteorum naturali civiliquo contractu reperiebatur. Eccur enim non animadvertit conditionis diversitatem , quae intercedit inter ollini- eos et christianos Τ Illi utpote vera religione destituti non pol rant in coniugio celebrando intendere nisi contractum naturalem ac civilem , quem et exprimebant Verbis contrahondo idoneis ;

54ὶ Ci Bellarmin. De matrim. lila. I. cap. xl I. ubi hane ipsam solvit dim-

euitati m.

35ὶ Sess. XXIV. Cap. I.

138쪽

isti vero , etsi iisdem uiantur Verbis , eontrahunt lamen modo supernaturali, imo et Sacramentali, utpote evecti ut cooptati in

Christi Ecclesiam , in qua ipsius Salvatoris voluntate contractus idem sacramentum constituit et habet significalionem praelicam unionis Christi cum Ecclesia, ut lolius inculcavimus. Idque adeo facito est cuique suadere , ut , re bene perspecta , dissicile

omnino sit non persuaderi. Quod si haeretici ea argumentarentur ratione , quam XI O-nit Canus , fidenter atque animoso catholici theologi dolandorent fidei hoc dogma , veritatem scilicet saeramenti matrimonii, quin in subsidium advocarent noVam Dius Senientiam , quom- admodum sive unio sive post ipsum defenderunt tot gra os theologi avitam doctrinam secuti, et quicumque poScenti eOn- Senianeas causas , rationem reddiderunt de ea , quae in Eccle sta est firma , perpetua constansque doctrina. Immo vero addo longo firmiori solidiorique ratione id eos praestitisse atque praestare quam illos , qui sucalas Π0Vasque opiniones sectari maluerunt. Et haec do argumentis Cani. Solidiora porro non sunt argumenta , quae recentiores them logi adlexuere ad illius sententiam sulciendam. Ae l. nihil velat, quominus coniugia miXla dieantur saeia-monia , dummodo ad Sacramentum constituendum necessaria concurrant; in casu autem nOSim Sunt ea ipsa , quae contra 'tum perficiunt, sedicet consensus per Verba do praesenti intor legitimas personas cum intentiono iaciendi id , quod facit Fo es ta I seu potius , quoad haereticos , laciendi quod Christus instituit; nullam siquidem aliam intentionem Ecclesia habere potest. Quod si haeretica pars nec implicito quidom eiusmodi

intentionem prae se serat, immo et contrariam gerat, nihilominus Sacramenti ratio iuxta non paucos theologos 36 habobitur quidem ex parte catholica , non autem ex haeretica. In hac

M) Hi sunt, qui tenent contrahentes esse sacramenti matrimonii ministros: docent enim coniugia mixta vera esse sacramenta , ac sumcere ex parte haeretica . ut habeat intentionem praestandi quod Christus instituit. Iuxta alios satis est ut intentionem habeat laetendi contractum vere matrimonialem.

139쪽

vero hypothesi res sacramenti, quae est indissolubilitas iuxta S. Augustinum 37 , exurgit per modum unius in eiusmodi connubio, ita ut nunquam dissociari possit. Verum de hoc alias ilorum. 2. 0uod vom dicitur de copula sponSalia subsequente , qua ante Τridentinum praesumptione turis et de iure perficeretur

matrimonium , non obstat quominus perficeretur etiam saer

montum. Nam uti animadvertit Bellarminus 38) , per externam ut materialem illam affectu maritali coniunction0m habetur materiale Symbolum externum repraesentans Christi set Ecclesino indissolubilom coniunctionem. Quapropter si eiusmodi cohabit tione ot societato initur contractus coniugalis, hoc ipso si saer mentum , OtSi essectum, Seu Sacramentalem gratiam , qui ita coniugium ineunt, nonnisi remoto obice consequantur 39).3. Exinde etiam patet solutio eius dissicultatis , quae tertioloeo adducitur, de coniugiis , quae ex diuturno duoriun cohabitations oriebantur. Siquidem id ex eadem theoria modo exposita legitime consequitur. Cum enim agatur de casuum identi tale , aut per eiusmodi cohabitationem contractus coniugalis inle veni bat , et eo ipSO sacramentum matrimonii conficiebatur , ' aut ille contractus non habebatur , ut neque Sacramentum erat: undo qui ita cohabitarent fornicarii essent, eo quod matrimonii saeramonium ex Christi Voluntate inter christianos sequatur

rationem contractus.

4. Do illis porro coniugibus , qui ex infidelitato conversi adsitam christianam baptismum suscipiunt, diversa viget inter

theologos sententia : sunt enim , qui censent ex mero contra tu

ad statum sacramenti illorum coniugium transire in ipsa bapti

373 De bono eoniugali cap XXIV. et lib. I. De nupt. et con pile. e. X. n. l. 38ὶ De matrim c. VI. 39ὶ In regionibus infidelium etiamnum valent matrimonia ita eontracta. Eievim in synodo provinciali Sutebuensi, celebrata an . 1805., probata a saera oongr. de propaganda fide . ac Romae typis mandata an . 1822. statutum est. sponsalia ob copulam inter sponsos ex allectu maritali. ut in disio praesumi potest, in pubertatis aetate aut non longe ab ea . malitia supplente aetatem subsecutam , in verum matrimonium transire; nee proinde licere alterutri sponso allas inire nuptias. Ita pag. 404.

140쪽

mi suseopliono ob implici lana saltem , seu tacitam coriun voluii-

talem 40). Alii vero arbitrantur id fieri per rati habilionem , quam Vocant , proprii coniugii in faeie Eeclesiae. Nobis prior

sententia magis arridet , eo quod nequi' ubique , neque Sempercius modi rati habilio seu consensus renovatio Servetur , imo in Ordum iustis de causis interdicatur 4s).5. Eadem sero opinionum discrepantia viget quoad eos coniuges , quorum alter ad christianam fidem convertitur , dum uiler saltum ad tempus in sua manet infidelitate. Nonnulli enim existimant nondum haberi saeramentum , quamdiu alteruter coniux infidelis est , quia saeramentum eSl individuum ; atque hoe in Iisu Vorsamur extra hypothesim de coniugio si dolium iidsueram nil dignitalem evecto. Alii contendunt possu habori Sueramentum ex parte illius , qui ad fidum convortitur. Alii demum tunc solum exoriri Sacramentum pulant, cum amiκ coniuges christiani fiunt, iuxta expositam superius sententia in 42). Duaecumquo ex his Adnlentiis admittatur , res in luto

6. Idem perio est casus , qui Sexto loco proponitur cum prae sedente , adeoque oad 3m aptari dedet responsio. Caelerum nillil obstat, quin aliquis sit inea pax Sacramenti Suscipiendi, et possit nihilominus alteri saeramentum administrare. Id palei ex ad-

40ὶ Cf. Saneheg De matrim. lib. II. disp. X. D. I. cum alii S. 41 In non uultis dioecesibus hic mos introduci caepit, ut coniuges post susceptum baptismum renovent consensum Suum coram sacerdote, verum pasSim non sit in plerisque locis, et merito; nam ex declaratione Innocentii I. aliorumque pontificum per baptismum remittuntur peccata , non solvuntur coniugia , adeoque haec perseverant. Induunt autem sacramenti dignitatem ex consensu sive verbis , sive nutibus, sive etiam ipso coniugii usu. Horum placitum magis nobis probatur. Quod vero attinet ad placitum illorum theologorum, qui autumant matrimonium Semel riles initum in ratione contractus numqtiani ad dignitatem sacramenti eVehi posse, uti VasqueZ , Pontius, Tournely, Collet , Billuari , Lagedaemon , mihi videntur infirmis niti landamentis, uti eum communiori doctrina Ostetidit Sanchez lib. II. Beniati'. disp. IX. CL Benediet. XIV. De synodo lib. VIII. cap. XlII. n. 8. Verum de hoc in lib. II. ex professo dicemus..42ὶ Cl. Sancheχ loc cit. . - 12

SEARCH

MENU NAVIGATION