De matrimonio christiano libri tres auctore Io. Perrone ... Tomus 1

151쪽

causa non haberetur. Hae mim in hypothesi, nulluin dubium supereSSe pOSSet , PatreS benedictionem sacerdotalem habuisso tamquam causam BSSentialem , essicientemque Sacramenti. Comtra voro si ea habeant, quibus indicent, subsistere connubium Ohristianum , etiamsi haec benedictio defuerit : hoe in casu pariter corium foret illos non spectaSSu benedictionem uti partem essentialem sacramenti , nec propterea sacerdotes uti eiusdem sacramenti ministros , quibuscuinque demum praeconiis illam benedictionsem extulerint , et commendaverint. Ostendemus autem suo loco, iuxta Patrum doctrinam , unam eamdemque rem osse tu coniugii O christiano confractum et sacramentum. 2. Alter canon est, sanctos Ecclesiae Patres habuisse coniri heriles lamquam Veros huius sacramenti ministros , si talem exhil aut christiani coniugii ideam , ut tollim saeramenti rati mnem agnos aut in ipsa celebrationis connubii actione. Nam iuueubsque ulla controversia planum erit, eos hoc in hypothesi spe, taro contrahentus ceu Saeram uti miniSiros , et Sacerdotem tamquam eum , qui OX trinsecus ipsi consectioni saeramunti supervoniat , atque ad uberiorem magni huius saeramouli rei britatem. Quibus evnonibus consillulis , superest ut iis utamur ad ipsorum motitoin tuto dignoscendam. Ut igitur a priori canone incipiamus , eerium est Patros ita commendiisse benedictionem sacerdotalem , ut non abnuerint verum adeSSe chriStianum connubium , quamvis nequo in lacio

Ecclesiae , uti loquendi usus nunc Oblinet , celebratum fuerit , neque proludo benedictiono sacerdotali cohonestatum. Huius rei testimonium ac documentum locupletissimum nobissexhibet Tertulli:inus , qui lieci in lib. II. ad uxorem benedictio uem eorum moret illis verbis : obsignat benedictio 4) , tanton in lib. Do pudicitia aperte docet sinu eiusmodi benedictiono ut quo obsignatione nuptias Valere, cuius Verba supra descripsimus :. Ideo penes nos Occultae quoque eoniunctiones , hoc est non

ιὶ stilo seia,u paulo ante cum Rigalito exposuimus.

152쪽

. liritis apud Ecclesiam professae , iuxta moechiam et sornieali in is noui iudicari per i lisantur' 5). . Duod si peri litabatur/r tantum iudicari elandestina coniugia iuxta most hiam et fornieationem , ergo absolute uti talia non habebantur; ad ostiae tamquam vora eoniugia in communi oxistimatione, imo et in iudidio In clesiae recipi obantur. Non poterant ni item periclitari nisi in vingi fama et Suspicione , eo quod ab ipso nuptiarum colobratio ignoraretur; nam Ecclesia non liolorat de doctrina sua dubitaro: soli dubitabatur de facto, non de iure, a fidolibus non solum, sudab ipsa I celesia. Huc accedunt omnses Patros illi, qui, ut viderubimus , habuerunt tamquam Vera coniugia, adeoque Sacramenta ea, quae Sine benedietione celebrabantur, nempe seeundae saltem nuptiae.

Exindo tactum est, ut quamvis Ecclesia iustissimis de emisis , qu is reeonset Benedictus XIV. eum aliis auctoribus 6), oius modi coniugia quovis tempore detestata fuerit, imo et inlotai Xuril T); si lamen conligerit, sea sic elandestina rati no misso colobrata, veluti illicita quidem liabuerit, non autem ut invalida. Loquimur autem do Ecclesia univorsuti, quidquid in nonnullis dioecesibus ab episcopis in provincialibus conciliis caulum olim interdum fuerit. In Ecclesia autem goneratim uti valida habita

fuisse coniugia clandestina non modo in ratione contractus, verum etiam in ratione sacramenti, Seeus ne adversae sentcntiae

patroni senserint, locupletissimos luStes habemus.

5ὶ stu: mvis Τertullianus loquatur de secta sua uolitanistarum , ut patet Oxillis verbis: penes nos ; cum tamen ea tribuat ecclesiae suae , seu potius sactioni suae , quae in Ecclesia catholica Obtinuisam in iis , in quibus Montanistas ah illa non dissentiebant , rite insertur quae ipse de sua secta speciali inmemorat hac in re, in Ecclesia quoque catholica obtinuisse. Uti nunc temporis haeretici lie t catholicam impugnent Ecclesiam , tamen amant catholici dici , id ipsum a plate Tertulliani contingehat. Nonnulli illud apud nos intelligunt: apud nos christianos in genere. 6ὶ De synodo lih. VIII. cap. XII. n. 4. 5. CL etiam card. Palla vicini in Hist. cone. Trid. lih. XXII. cap. V. et alibi. T) inter caetera in Iure canonico causa XXX. n. 2. Iegitur sui, IIormisdae nomine hoc decretum : si Nullus fidelis cuius umquo conditionis sit, occulten nuptias faciat, sed benedictione accepta a sacerdote, publice nubat in Domino.n

153쪽

Sane IIugo a Sancto Victore in op. De sacramento sidet, haec ad rom nostram scribit : . Si quis quaerat, iluando coniugiuin. osse incipiat: dicimuS, quod eX quo talis consenSUS, qualem. supra diffinivimus c. IV.), inter masculum ol foeminam laetus. suerit, ex eo statim coniugium est, quem etsi postea copula. camis Aequitur, nihil tamen coniugio amplius ad virtutem a Sacramenti consertur. Unde constat, quod si vir vol mulier. post talem couSensum ad alienam Societatem transierit, etiamsi . commixtio carnis illic Sequatur, ad priorem tamen societatem, , in qua sacramentum contingit Sancitum est, et pOSi quam Su- . cunda copula illicita omnino iudicatur, rediro debebit 8). . Tum sibi quaestionem proponens, quid agendum Sit in casu, quo illi, qui clandestina ratione primum nuptias inierunt, ne deindo alter eorum negat se coniugium iniisse, nOVumquo COIQ-brat connubium in faeie Ecclesiae, constituit prius coniugium omnino ratum esse, nec irritum per subsequens fieri posse, timisi in foro externo, desectu testium aliud iudicium feratur 9 . s. vero Thomas in 4. Sunt. dist. 28. q. s. art. 3. eum Sibi proposuerit dubium : utrum corὶSenSim in occulto factus per De ba de praesenti faciat matrimonium' Resp. . Sod sicut ina aliis saeramentis quaedam Sunt de eSSentia saeramenti, quis bus Omissis, non eSt sacramentum , quaedam autem ad Solem, ni talem saeriunenti perlinent, quibus OmiSSis, Verum perfiei- . tur sacramentum, quamVis peccet qui omittit: ita etiam con- a senSuS, e renus per verba de praesenti inter personas legitimas . ad contrahendum, matrimonium facit, quia haec duo sunt de . ωSentia Sacramenti, alia autem omnia simi de solemnitates sacramenti, quia ad hoc adhibentur, ut matrimonium con- . venientius fiat : unde si omittantur, verum matrimonium cSi, quamVis peccent Sic contrahentes, nisi per aliquini legitimamn causam excusentur. a Cum Vero sibi opposuisset secundo loco: . Sicut in matrimonio est actus noster quasi de eSSentia Sacra-

154쪽

. menti, ita in poenitentia. Sed sacramentum po nitentiae non. porseitur nisi mediantibus Ecelesiae ministris, qui sunt Isa ra- . mentoriam disponSaloros. Ergo nec matrimonium potest per- . fiet in o 'eullo absquo sacerdotali h nodietione. . Respondet :. Distendum quod actus noster in poenitentia , quamvis sit dou esSentia saeramenti , non est inmon sufficiens ad inducendum, proximum essectum Sacramenti, scili et absolutionum a pocen-- lis: ot ideo oportet quod ad perfectionem saeramenti interVe- . niat actus sacerdotis. Sed in matrimonio actus nostri sunt, causa suffieiens ad inducendum proximum esseclum, qui est, obligatio : quia quicumque est sui iuris, potest se allori obli- , garo: et ideo Saeordolis benedictio non roquiritur in matrimo- uio quasi de essentia Sacramenti. 0 .s

Atque hale quidem angelicus Doelor habui, dum dissicultates

dissolvit : non minus praeclara tamen Sunt ea, quae in suo contra est huius articuli tamquam thesin constituerat , inquiens : α Ρosita causa ponitur esse lus ; sed causa efficiens, matrimonii est consensus per Verba de praeSenti expressus.. Ergo si vo fiat in publico, sive in occulto, matrimonium Se- quitur. Praeterea : Ubicumquo ost debila forma et debila ma- . toria , ibi ost sacramentum : sed in Oeeullo matrimonio SerV . 1 ur debila maloria , quae sunt personae legitimae ad contra, hondum, et debila forma, quae sunt Verba de praesenti QOn-- sensum exprimentia. Ergo est ibi verum Sacramentum . .

Nequo ab hac doctrina recedit Τhomas Waldensis, carmelila, eolobiis Wiclessi oppugnator. Cum enim hic tamquam nugacem

irrideret benedictionem, qua sacerdos nuptias cohonestus, Waldensis multiplici ex capite eius utilitatem , immo et necessitatem propugnat. Neque idcireO tamen eam tanquam ess n-lialem ad sacramentum perficiendum adstruit, ita ut nulla cen-

l0ὶ Et hic obiter adiioletur veteribus , nonainatiui autem S. Thomae , incomperiam penitus suisse in matrimonio christiano distinctionem inter contraetum et Sacramentum , qualis a recentioribus excogitata est. Illis enim perinde erat dicere matrimonium ac dicere sacramentum. Nescio an Canus hune S. Th. articulum ignoraverit, dum pro sua nova doctrina angelicum Doctorem adduxit.

155쪽

seri debuerint iliti quase clandestino more inita fuerint. Quin potius receptain tu Ecelesia doeli inam de illorum valor aperte profitetur. Cum enim retulisset obicelionem 'Violossi Ox cap. 22. Priodite . Qualis regula foret idem matrimonium bis, complselum Primo tu actu contusum per Se facio , et Se- , eundo in solemui ritu ad ostium Ecclesiae a Sacinit Olu per Ve . liai nugatoria et falsa comiter colubrato. π Respondet: . Primo, ad illinestioncm dieamus tu foritia : et tandem ad id , quod . quomodo impli esti do rituum istorum ratione landanda. Si, igitur coniuges clam contrahant Sine ieSte, Stat perfectum esse a coniugium in se ipso: sed laetum in lacte Ecclesine coram ius . tibus, completum robi' accipit firmitatis li). , Quibus postremis verbis significat, coniugium ex publica co-Jbbratiotio ita demum firmari consolidaeique, ut nulla sui sit ratio verilatem facti denegandi, quemadmodum non semel in coniugio occulto ac sine testibus inito contingobal. Siquidem interdum , qui ita cluneulum connubium contrahebant, postea illius conii metionis pertaesi, alter ex coniugibus ciam alia , aut cum idio publice in Ecclesia, eonsueta solemnitato matrimonium colebrabat; licet porro alter reclamasset, cum nulli essent testesiuili prius coniugii, fiebat ut Ecclesia, quae non iudicat du occubiis ac de inlornis, sententiam proserre cogeretur pro Valore alterius coniugii publi re contracti, magno animarum damno :siquidem coram Deo secunda eiusmodi coniunctio Vere esset adulterina. Interim prius coniugium de facto solvebatin'. I lac de causa Thomas Waldensis scripsit : . Sed faelmn in facio Ee- . clesiae eoram li)Slibus completum robur accipit sirmitatis , nempe trinsecum , non autem intrinSecum, cum iam prelie lum dixerit coniugium clandestinc contractum. Atque hanc in Tem proseri casum ex IIugono Victorino, quom nos hic indi

cavim ras.

Demum accedit testimonium omni exeoptione maius concilii Tridentini, quod sess. XXIV. cap. I. De reboris . ,nperte prin

il in Thomae intitilensis tomus secundus sacramentis. Veliel. lo80. sol.

156쪽

stetur , matrimonia clandestina iamdiu vera ac rata habenda esse matrimonia , quamdiu irrita Ecclesia ea non se rerit , prout primo factum reipsa ost per ipsum concilium , cuius haec sunt Verba : . Τametsi dubitandum non est, clandestina matrimonia, , libero contrahentium consensu laeta , rata et Dema Sse m . trimonia , quamdiu Ecclesia ea irrita non fecit; ol proindo, iure damnandi sint illi, ut eos s. synodus anathemato damnat, α qui ea Vora ac rata esse negant . Nihilominus sanela Dui, Ecclesia ex iustissimis causis illa semper detestata est , alque prohibuit. , Ex quibus noVimus, tum clandestina coniugia iamquam Vernae rata matrimonia Ecclesiam spectasse; tum uli gravissimorum malorum originem Semper ea prohibuisse ac illieita declarasse , imo et dolestatam esse. Adeoque , quod legitime sequitur , usque ad id temporis, quo irrita facta non sunt , Valida Omnino fuisse , non modo ratione contractus sive civilis sivo naturalis , sed etiam ratione saeramonti. Id enim luculenter eonstat non solum ex phrasi a concilio Τridentino usurpata , dum eiusmodi coniugia vera et rata matrimonia esse deereril, uli mOX OXpendemus ; Verim otiam ex apertissimis IIugonis Victorini , S. Thomae , ac I homae Waldensis festimoniis , in quibus clam destina matrimonia conceptis Verbis Vocantur Sacramentum Vel

Sae 'amenta.

Igitur ex primo canone a nobis constitulo iam patet, Patres et concilia , nec noti Ecclesiae dociores ac theologos bonedictionem sacerdotalem spectasse tantummodo uti ceremonialem accedo tem ad coniugium, seu ad coniugii sacramentum iam perlaetum solo contrahentium consensu , requisitam quidem , ut debila cum solemnitate ac Sancillato celebraretur, non autem Veluti

12ὶ Apposite Boned. XIV. De synodo lib. VIII. cap. XII. n. 5. α uuam n larem , inquit, quo religiosius fideles matrimonium celehrarent, quod is magnum rat sacramentum, in Christo et in Ecclesia, praedicaverat Apostolus D ad Ephes. V., ah Ecclesiae primordiis cautum est, ne aliter illud inirent. B quam coram sacerdote, cuius Benedictione quodammodo obsignaretur. Huius B disciplinae testimonium nobis perhibent antiquissimi Patres. n

157쪽

l38 LIB. I. SECr. I. DE NATRIN. SACRAMENTO.

Venio ad alterum praestitutum canonem, Patres scilicet Oam exhibuisse sacrainenti matrimonii ideam , ut nullum aliud ol meritum in eo a noverint praeter contrahentium liberum lcgiti-

Porro talis est idea , quam nobis exhibet S. Ignatius M. ubi scribit : α Decet vero ut sponsi et sponsao de sententia episcopi, coniugium faciunt, quo nuptiae sint Soeundum dominum otis non Secundum cupiditatem; Omnia ad honorem Dei fiant 13)., Uuibus palam dis imus ex mente S. martyris , ipws QSSesponsos et sponSas , id est contrahentes , qui nuptias faciunt , episcopi Vero Sententiam unico eo speelare, ut nuptiae rite ineantur, cum ipse fideles nubentes dirigere dubeat consilio et aue-ioritale sua. Proxime enim ante recitata verba iam dixerat S. martyr de eo, qui manet in castitate : a Si se maiorem epi copo censet, interiit. .

Nee aliam exhiberit S. Cyrillus Alex. et S. Epiphanius. Etenim S. Cyrillus seribit: α Ιpsu Christus invitatus ad nuptias) Venit, , ut generalionis principium sanctificaret , quod ad carnem . nimirum attinet. ConVeiebat enim , ut qui naturam hominisu renoVatiar IS erat .... non Solum iis, qui in Ortum Vocati erant,

, benedictionem impertiretur , sed et iis quoquo , qui postea, nascituri eSSent , gratiam praestitueret , et eorum Ortum, saucium essisteret ). . Sanctus Voro Epiphanius probaturus adversus Hieraeam, honeSlas nuptias esse et a Deo probatas , neque a rogito Dei matrimonium ineuntes excludi , α Vener . biles esse nuptiiis , inquit, ac Dei aspirante gratia coeleste, regnum Oblinere , quis Vel ex eo non cognoscat, quod ad . nuptias invitatus Salvator ipse suerit, ut iis benedicerot 15 Τ, Verum cum hi Patres adstruunt Christum vocatum fuisse ad nuptias Canae, ut iis benediceret, profecto supponunt sola contrahentium consensu coniugium fieri ; siquidem cum nuptiale com

158쪽

vivium ci lubraturia est, illi iam nuptias Iudaseorum more inter so inierant solo consonsu. His Vero iam confectis Christus supervenit sponsis utique benedictu praesimila sua. Cum vero ad Christi exempliam sacerdotes nuptiis benedicant, eas supponunt praevio contrahentium consenSu inter se foedero nuptiali con

Huc accedunt Patres illi, qui de nul liartim laudem intelloxωrunt verba Λpostoli Ephes. V. Dii Λmbrosiaster, qui in Commoni. in hune locum : u Mysterii sacramentum, tuquit, quando, in unitate viri ae foeminae esse Significat. πEadem ratione eumdem textum exponit S. Hieronymus in suis Communturiis de Adae et Hevae coniugio uti sigura coniunctionis Christi cum Ecclesia, scribens : . Idipsum lier. allegoriam in Christo illlerpretatur et in Ecclesia, ut Adam. Christum , et HeVa praefiguraret Ecclesiam. In cuius rei confirmalionem assert Gregorium Nagianaenum sic Pauli verba explanantem : κ Scio , quia locus iste ineffabilibus plenus sit, sacramentis, et diVinum eor quaerat interpretis; ego autem

. pro pusillitatu sensus mei, in Christo interim illud sit in. Ecelesia intelligendum puto, a quod nempe dixit Apostolus de Adao et Ilevno coniugio; adeoque a sortiori do coniugioohristianorum ordinalo ad eamdem Christi et Ecclesiae coniunctionem significandam, et in perpetuum repraeSentandam.

Ac eaetoris omissis l6), S. Augustinus lib. I. De nuptiis et

con p. c. XXI. de eodem Paulino lextu disserens ait : . Quod, in Christo et in Ecclesia est magnum Sacramentum, hoc est, in singulis quibusque Viris atque uXoribus minimum, sed, tamen coniunctionis inseparabile sacramentum . . 0uasi diceret, materiali rationo ac in se coniunctio viri set mulieris minimum quidem sacramentum est, magnum Vero, si attendatur ad eius significationem. Iam vero ex his omnibus, aliisquo prope innumeris, quae

16) duos, cum ageremus de verilate huius sacramenti ex hoc Pauli textu

eonfirmanda , recenSuimus.

159쪽

40 LIB. I. SECT. I. DE MATIUM. SACRAMEXTO.

facile adduci possent, Patriam testimoniis l T), liquido apparet,

illos in coniugio christiano nullum aliud agnoViSSe clementum, quam coniunctionem ipsam, sdu contrahentium consensum ad

illud perstetendum. 0uid' quod vel ii ipsi, qui sacerdotalem benedictionem

commendant, non Obscure palefaciant, eam coniugii celebrationi supervenire' Sane, cima Tertullianus in lib. II. ad υ rem seribit : . Undo sum iamus ad enarrandam felicitatem olus, matrimonii, quod Ecclesia conciliat, et confirmat oblatio, et, obsignat benedictio e . non obscuro innuit hae benedictione coniugium iam confectum obsignari, seu eidem sigillum voluti

apponi, non autem illa benedictione j l8), prout et pater ut ipse prosequitur , ratum habet, ratum autem sit quod iam

Sic etiam S. Ambrosius, dum epist. XIX. ad Vigilium scribit : . Cum ipsum coniugium velamine saeerdotali set bono. , dictione sanctificari oporteat, quomodo potest coniugium dici, , ubi non est fidei concordia Supponit igitur coniugium iam

initum inlor sponsos, ad quod sanctificandum ritu ecclesiastico, ot ad animorum unitatem significandam accedebat ceremonia volaminis ot bonodi lionis, quam adiiciebat Sacerdos, quemadmodum postea adicela fuit sive coronalio, sive annuli bon dielio , aliaque eiusmodi adiecta sunt, quae profecto ad matrimonii essentiam non speetant. Quapropter cum ex his exploratum sit, Patres in ipsa actione, qua sponsi mutuum sibi consensum praebent de corporum traditionu, totam sacramenti huius rationem ponere, nequo aliud intrinsecum ac essentiale elemenium requirere; inferamus noceSSe est, eos speelasSe QOSdem contrahentes tamquam huius saerampnii ministros, prout constituimus in altero canone.

17ὶ Praeter auctores , qui Super hoc Pauli textu ad Eph. V. a remotissima antiquitate Patrum testimonia collegerunt et alio in loco recensuimus. CLeisam Moroau in Tertulliani Omniloquio tom. Ill. ait voc. mirimonium et Nuptiae.' 18 Reeolatur iamen adnotatio Rigali ii, quam superius dedimus, virea significationem huius benedictionis , quam memorat Tertullianus.

160쪽

Inseramus praeteroa Oportet ex eorumdem doctrina, matrimonii celebrationem coram sacerdote, qui imperiiretur benedictionem, duret velamen, dexteras iungeret eic. eo Spectasse, ut huicii tui Solemnitas adiiceretur, et ut Ecelesia certior fieret dologi lima coniunctiOIle. SupereSt, ut expendamus documenta, quae nobis suppeditani ouehologia, ac rituales libri in matrimonii colubratione. Porro Orientalium et Graecorum evehologia, quae referuntur

dunt pariter apparatum illum solemnitalis nuptiarum, acrituum, quibus connubium celebratur, talem esse, qui San li- fleet coniunetionem, qua sponsus et sponsa mediante mutuo consensu inter se copulantur. Τolum enim officium sacerdotis erga nubenteS in eo est, ut procibus ac orationibus fausta omnia illis adprecetur, sive in coronationu, sive in annulo D pore e-

lsὶ Eυχολογίων sive Ilitus te Graecorunt. Lutet. Paris 1647. Olfeium eoronationis pag. 585 seqq. cum notis adnexis. 20ὶ De antiq. Eccles. ritib. lib. l. cap. IX. art. Seqq. 2lὶ Perpetuite de la Di . lom. V. livr. VI. cli 2. Quod si alicubi nulla ac irrita declarata sunt matrimonia clandestina, Seu potius sine sacerdotis henedictione inita, id ex positieu dispositione seu lege

est laetum, ut patet ex iis, quae scribit Sohriensis in Epitom. eanon. par II. cap. II vhi resert Patrum Statula, in quibus sponsalia aeque ae matrimonia, quae praeter christianum ritum absque presbyteris et testibus celebrantur, declarantur irrita ac nulla : deinde cap. I. suhdit : u Si quis in ea regione suerit, ubi nullus sacerdos existat, quinque aut quatuor ad minimum testibus ad lithilis, matrimonium tum contrahi fas est : benedictio lamen a sacerdote postea suppleri debet. n Quemadmodum nempe fieri consuevit, quando in necessitatis casu in privatis aedibus baptisma consertur, cuius ceremoniae postea suppleri debent. CL Asse mannium in Dissert de Syris Nestor. pag. CCCXVIII seqq. In quem sensum Armeniorum haereticus doctor, Gregorius Delliensis in lib. Interris. de matrim. apud Clem. alanum tom. I l. pag. 702seribit : α Incipit matrimonium per sponsalia , sed consteitur per conden3um D verbis eaepressum, duarum enim voluntatum consensus conficit matrimon latum; perscitur autem et consummatur per henedictionem sacerdoti S, et D copulam carnalem. D Ut alia documenta omittam : Cs. oliam Lo Quien innot. 4. rn lih. IV. s. Ioan . Damase ni p. 297. ubi assert novellas Leonis Sapientis et Alexit Communi, quibus statuitur u Sponsalia non aliter quam ἱερ mea n στιφ Sacro initiationis ritu firmitatem habere, et quae non sic ProceSserinhn irrita et tanquam non facta censeri . n