장음표시 사용
212쪽
Bε Matrimonii eivilis natura. ARTlcuLus I. - Matrin Oniuna civile , ubi publicatum est Tridelititium Concilium natura sua turpis est concuhinalus, et quicumque solo coniugio civili inter se coniuncti vitam agunt, poenis ah l eclesia latis contra publieos concuhinarios obnoxii sunt.
Duaestiones hactenus a nobis agitatae de sacramento matrimonii , do ministro , deque inseparabilitato contraetus et sacramenti in matrimonio christiano , viam nobis straverunt ad quaestionem , quam nunc tractandam Suseipimus; de matrimonio civili. Eo enim consilio ha praemisimus, ut tanquam in finem praecipuum, quem hic intendimus, felicius assequendum recla perducerent. Itaque in ipso qua stionis exordio paucis perstringamus oportet, quid civilis matrimonii praetextu Veniat, Verumque quaestionis Sintum ponamus. Ad hoc necesse est praemittere ipsa verba concilii Tridentini in decreto de resormatione matrimonii, quae in priorOetiam sectione partim allata sunt: α Τametsi dubitandum non , est, clandestina matrimonia , libem contrahentium consensua facta , rata et Vera esse matrimonia quamdiu Ecclesia ca, irrita non secit, et proinde iure damnandi sint illi, ut eos. S. Synodus anathemato damnat, qui ea vera ac rata esse, negant nihilominus S. Dei Ecclesia ox iustissimis . causis illa semper detestata est atquo prohibuit. Verum cum. S. Synodus animadvertat prohibitiones illas propter ho- . minum inobedientiam iam non prodesse , et gravia pec-
213쪽
s cata perpendat, quae ex eisdem clandestinis coniugiis ortuma habent, praeSertim Vero corum , qui in statu damnationis a permanent, dum priore uxore , cum qua clam contraxerint, . relicta , cum alia palam contrairunt, et cum ea in perpetuos adulterio vivunt, cui malo eum ab Ecclesia, quae de occultis . non iudieat, succuri non possit, nisi essicacius aliquod ros medium adhibeatur , idcirco S. Lateranensis concilii sub. Innocentio III. celebrati vestigiis inhaerendo, praecipit, uta in posterum ad colebrationem matrimonii in saeto. Ecclesiae procedatur; ubi parochus viro et muliere iterr a gatis , et eorum mutuo consensu intel lecto , vel dicat, , Ego vos in matrimonium coniungo in nomine Patris et Filii, et Spiritus sancti, vel aliis utatur verbis iuxta receptum unius, cuiusque pro Vinciae ritum Qui aliter quam praesentes parocho , Vel alio sacerdote de ipsius parochi seu ordinarii, sirentia , et duobus vel tribus testibus matrimonium contra, horo altentabunt, cos S. Synodus ad Sic coulbaliendum om- , nino inhabiles reddit, et huiusmodi confractus irritos ota nullos esse decernit, prout eos praesenti decreto irritos iacit, et annullat. Insuper paroelium, Vel alium sacerdotem , qui, cum minore teStium numero , et testes , qui Sine parocho , , vel sacerdoto , hut modi contractui interfuerint, nec non, ipsos contrahentes, graviter arbitrio ordinarii puniri pra , cipit Decernit insuper, ut huiusmodi decretum iu unx quaque parochia Suum robur post triginta dies habero, incipiat, a diu primae publicationis in eadem parochias saetae , numerandOS. .
Ex his, quid civilis coniugii nomino veniat, intelligitur. Civilia connubia ea dicuntur, quac iis in locis , in qvibus publicatum est concilii Τridontini decretum contrahuntur coram solis magistratibus civilibus siue parochi praesentia. Itaque quilaque facile intelligit hic a nobis non agitari quaestionem de coniugio civili univcrsim sumpto , prout inter infideles celebrari solet coram magistratibus civilibus, aut saltem ad normam civilium legum , si quae sint constitutae :
214쪽
eiusmodi enim coniugia ex Innocentio ΙΙΙ. licet rata non sint, sunt tamen vera. Neque otiam quaestio agitatur de matrimoniis , quae a fidelibus ipsis coram civili magistratu , aut alia ratione contrahuntur iis in loeis, ubi Tridentinum decretum non est publicatum : etenim iis in locis eiusmodi coniugia et vera sunt ut rata , seu eo ipso , quod sint legitimi contractus, Sunt etiam saeramenta. Duaestio igitur est do matrimoniis
civilibus in locis initis, in quibus post Tridentini doereti pu
blicationem, matrimonium sine paroelii praesentia celebr tum , non solum non est sacramentum , Sed neque contra tus, si Iahendo etiam a quaestione saeerdos ne, an Vero comtrahentes ministri sint sacramenti. Do his civilibus connubiis affirmamus , ea spectanda esse et habenda , prout sunt, lumin m , tum in facio Ecclesiae , tamquam turpes concubinatus. Hanc vero formulam ad litteram desumimus ex Allocutione, quam Rus IX. habuit ad Patres cardinales die 27. Sept. an. 852 , in qua disserons de lege in comitiis Neogranatensis . reipublicae proposita circa matrimonia civilia , pronunciavit :. Neminem ex catholicis ignorare , aut ignorare POSSe, ma- , trimonium esse Vere et proprio unum eX Septem OVam, gesimo legis sacramentis a Christo Domino institulum, aes propterea inter sideles matrimonium dari non posse, quina uno eodemque tempore sit Sacramentum, atque idcirco, , quamlibet aliam inter christianos viri et mulieris , praeterv Sacramentum, coniunctionem , cuiuscumque etiam civilis, legis vi initam, nihil aliud osso nisi turpem ac Mitia ms concubinritum ab Ecclesia tantopere damnatum t). a
1ὶ Hoe ipsum iam vidit vir acatholicus Augustinus Leyser scribens in v ditatiou. ad Pandect. tom IX. Specim. 585. S. 1. α Popularis iste iurisconsul -n torum error originem inde traxit, quod illi definitioneni matrimonii seu nudin tiarum , quae in iure Romano reperitur, quod scilicet sint viri et mulieris D coniunctio individuam vitae consuetudinem continens S L. iust. de patr. B potest. ante oculos habuerunt; nec desinitionem istam iamdiu obliteratamnae iuribus moribusque plane non convenire cogitarunt .... At ea res postean insignem mutationem passa suit, postquam Christianus orbis... Benediction nem sacerdotalem ad essentiam nuptiarum requirere coepit. Ex hoc igitur
215쪽
Et sano si ex verbis ponlisicis , et ex iis , quae hactenus a nobis domonstrata ot vindicata sunt, nulla datur in connubiis christianis rotas distinctio inter contractum et Sacramentum; si praeterea nullus est legitimus coniugalis contractus sine sacramento : exinde suere necesse est, nulla esse
matrimonia cis in locis, in quibus Τridentinum decretum liublimium ost, quaequo ad Solam legum civilium normam fuerint celebrata. duapropter cum nihil intercedat inter coniugalem coniunctionem et iurpem concubinatum , necessario provenit, praeSumpta coniugia , Seu contractus more civiles non aliud esse quam iurpem eXilialemque coniunctionem, Seu concubinatum coram Deo et coram Ecclesia.
Nompo non obstantibus legibus hominum quibuscumque , sori nunquam potest, ut quod turpo est natura sua et coram Deo, fiat honestum. Λlque huc bene roseruntur Patrum cssala , quibus ipsi si doles amovebant doloriebantque ab in cundis coniugiis ab Eeelesiae legibus damnatis, quaeque lo- mero quidam perlonlabant freti imperatorum legibus , quae illa concedebant. Porro inter caeteros S. Io. Chrysostomus agens do iis , quiit1xla logos humanas dimittebant per repudium uXOrem suam ullamque durebant, sic eos interpellabat . . Noc' mihi legos ab η DXloris conditas legas praeeipientes dari libellum repudii, et divelli. Nequo onim iuxta illas iudicaturus est to Deus, in diu illa, sud secundum eas , quas ipse statuit 2). . S. Hieronymus : α Aliae sunt, inquit, leges Caesarum , aliaentenipore vetus illa nuptiarum definitio mutari debuisset, atque male a iurisu consultis nos, tris et per manifestum ori orem relenta est. Solus de individuan vitae societate inter virum et uxorem consensus , quamvis in actum deductus. nnuptias et legitimum matrimonium hodie non facit, quamdiu benedietis sa- Meerdotalis non aceedit, mei us concubinatus est. Pleraeque coneuhinae hodien eo animo . Poque Paelo acci Diuntur, ut perpetua cum illis vitae consuetudon sit, at propterea uxores non emetuntur. . . Manent hae mulierculae concu-nhinae, quoniam cap. I. SPSS. 24. De reborm. matrim. in concilio Tridentino
n benedictionem sacerdotalem ad formam matrimonii requirit. D 2ὶ In Homit. De repudii; in illum locum: Mulier alligata est ete. I. Cor. VII. 59. n. L. OPP. Dd. Maur. lom. III. pag. 204.
216쪽
, Christi, aliud Papinianus, aliud Paulus noster praecipit 3). .
S. Ambrosius item seribit: α Dimittis ergo uxorum ipsam . quasi iure, sine crimine: et putas id tibi licere , quia lexu humana non prohibet. . . . Audi legem Domini, cui obse- , quuntur etiam qui leges ferunt D. π S. Gregorius Nagiang. :
. Decretum , inquit, legibus nostris christianis ) displicet,
, tametsi Romanae aliter decernant 5). . S. Augustinus scribit : . uiue non li et . . . iure Poli, etsi Iiccat iuro fori 6) . et alibi : . Sterilem coniugem relinquere , ut alia foecunda, ducatur, nefas est. Quod si quisquam fecerit, non lege
. huius sustuli, ubi interveniente repudio sine crimino con-s ceditur . . . Sed lego evangeliea reus est adulterii T). .
S. Gregorius u. pariter de civili scribens lego opposita legi
evangelicao haec habet: . Sciendum est, quia etsi hoc lex, humana concessit, divina tamen prohibet 8). . Duae verba cum rotullisset Nicolaus I. sic universim pronunciat: α Civiles, imperatorum leges nullum posse praeiudicium inferre evan- , gelicis , apostolicis atque canonicis decretis 9). , Equidsem non ignoro, Patres , quorum attuli auctoritates , dissorero do poculiari divortii quaestione; verum dispiciendum est principium ab iis constitutum , cuius gratia eas adduxi; quod generale cum Sit, pro rerum ac temporum pondere ad Varios casus in conereto applicari debet. Porro Patres imanimi consensiono tamquam principium sibi assuminit in conflictu legis humanae , seu ciVilis cum lege devina , nullam prorinsrationem legis habendam esse , ubi illi adversetur lex divina , aut etiam ean uica; atque legem humanam, seu civilem, a quacumque demum auctoritate diman erit, nunquam posse
δὶ Ep. XXXIX. ad Oceanum de morte Fabiolae n. I. ed. Vallars. 4ὶ Lib. VIII. in cap. XVI. Luc. n. 5. ed. Haur. 5ὶ Epist. 2 3. opp. ed. Paris. tom. II. P. 1156. M Serm. CCCXC. alias XXXIX. inter L. tom. V. p. 1504. ed. Maur. 7ὶ Lib. I De nupt. et eone . c. X. ed. et t. tom. X. P. 286. M Lib. XI. epist. XLV. alias XXX lX. 9ὶ Epist. XXXII. apud Labb. in coliret. eoneiι. lom. VIll. pag. 415.
217쪽
Olioliestare , quae a divina lege tanquam inhonesta ac turpia reprobantur. Applicarunt autem generale hoe prineipium ad id , de quo tunc temporis agebatur, nempe ad divortium strictim sumplum , seu quoad vinculum, quod licet civili lege sanciretur , a lege lamen divina Vettium erat. Nos vero utimur codem principio univcrsim a Patribus posito , illudquo convertimus ad quaestionem nostram do coniugiis civilibus , quae quamvis a lege humana sanciantur, speclari tamen debentuti exitiales of turpes coniunctiones, utpote quae a divinalogo ox catholica doctrina reprobentur. 0uod si nil aliud ost matrimonium, quod civile dicitur, quam turpis concubinatus legalis , necesse est dicere non modo nulla aliquando 1ationu legitimum atque honestum esticip0sse quavis legis Sanctione, aut potius obtentu , sed praeterea quotquot eiusmodi connubia colubrant reos se constituere gravissimi criminis coram Deo ut coram Ecclesia ; atque si ila in iisdem nexibus perseverent, in habituali peccato degere, atque in aeterni exitii diserimine , quod certo iucurrent, nisi eos ante mortem huius facinoris poeniteat, ae r ipiScant. Vorum nec illud omittendum sino animadversione QSt pseudo-
politicos graviter vocibus abuti ad populum decipiundum eique illudero, dum legem proponunt sanciendam sub speciboso rintrinionii civilis illulo. Cum senim in pactione illa civili, seu tantum coram politico magistratu inita, nullum into vcniat matrimonium , sed unico pactum do vita fornicaria ducunda, inique prorsus matrimonii nomine insignitur. Dinberet proinde ciusmodi lex inscribi do concubinatu civili. Ast optime norunt hi pseudo-positici, quod si simpliciter prout se hab0t ros singienda nomine proprio proponeretur, neminem adstipulalorom nancisceruntur, titulo hine immulato matrimonii civilis perversi talem incautis propinant. Sane si prout in se est, et absque falsi nominis suco lex de fornieatione legali probaretur , ad ea populus abhorreret, legi StatoreSque Suos , qui impio ausu id pertentarent, Oxeerarentur veluti publicae
honestatis mores. Attamen res ita est: nomen adscititium rei naturam non immutat. Diuitiam by Coos e
218쪽
CAP. I. DE MATRIM. CIVILIS NATURA. ART. I. I99
0utim igitur qui ita contrahunt vere concubinarii et quidem publici sint, atque uti talus Ecclesia eos Spectet, Iiussum ostdubium ipsos in eas poenas incurrere, quas in eiusmodi comcubinarios Ecclesia statuit sive ob habitualem lethalis pereati flatum , in quo Vivunt, si Ve ob publicum , quod de se praebent scandalum in gravem animarum perniciem. Reipsa ab antiquissimis temporibus plura tum particularia ium generalia concilia varias poenas adversus eiusmodi homines dodreverunt. 0). Ne Voro longiores Simus in his alserundis , salis erit describero, quae a duobus Oeeumonicis conciliis constituta Sunt, nempe a concilio Lateranensi V. et Triduulino. Concilium itaque Lalseransensu ita sanxit: . Coneubinariis autem , sivo laici, Sive clerici fuerint, eorumdem canonum poenis mulctentur, neque Superiorum tolerantia, prava consuetudo , quast polius corruptela direnda est , a mulli- . tudine peccantium , aliave quaelibet excusatio cis aliquos modo suffragetur, sed iuxta iuris censuram SeVere pu- . niantur U). ηTridentini autem verba haec Sunt: u GraVc peccatum est, homines solutos concubinas habere , gravissimum Vero et, in huius magni saeram 3nti matrimonii) Siugularem con- templum admissum , uxoratos quoque in hoc damnationis η Statu Vivore , ae audere eas quandoque domi otiam cum, uxoribus alero et retinere. Quare ut lanio malo sanctas Synodus Opportunis remediis provideat, statuit huiusmodi, concubinarios tam solutos quam uXOratos , cuiuscumque, flatus, dignitatis: et conditionis existant, si postquam abs ordinario , oliam ex officio , ter admoniti Oa de re suerint,
10 Concit. Toletan. I. cap. 12. Concit. Aurelianenis III. cap. 9. Concit. Turon. IV. cap. 10. Cone. Triburiens. I. cap. 49. Concit. Rom. sub Nicolao III. cap. 2. Concit. Mediolan. II. tit. l. D creto 29. Concit. Lateranens. V. sess. s. in Bulla Res m. euriae, et ex cap. Audita 6. dist. 55. cap. Con binae Causa XXXII. quaest. 2. cap. Mmo 4. Cap. Dieat 9. Causa XXX lI. quaest. 4. Cap. cum dileelua 20. De aeeusationibus. Cap. Si eo ubinae M. De sentent. ea
219쪽
200 LIB. I. SE . ALTERA. DE MATRIM. CIVILI.
. concubinas non seiecerint, seque ab earum consuetudi s non seiunxerint, eae ommunicatione feriendos esse; a quam non absolvantur , donee reipsa admonitioni factae paruerint.. Quod si in concubinatu per annum consuris neglectis per- η manserint, contra eos per Ordinarios Severe pro qualitate, criminis procedatur: mulieres Sive coniugatae, Si Vo so- lutae , quae cum adulteris , Seu mneubinariis publice Vis viant, Si ter Idmonitae non pam1 rint, ab ordinario locos rum , nullo etiam requirente , ex officio pariter pro modo culpact puniantur, et extra Oppidum , vel dioesesim, si, id eisdem ordinariis vidubitur, invo ain , Si opus fuerit, , brachio seculari, eiiciantur , aliis poenis contra adulter . et con ubinarios inflictis in suo robore permanentibus l2 . Ex istorum conciliorum deerolis palot, publicos eOneubin rios non solum ploeli posse ae debere ab ordinario, seu opiscopo loci exeommunieationis po na post trinam admonitionem , sed puniendos praeterea esse severe pro qualitato criminis ad ordinarii arbitrium; non modo expellendas ab oppido , aut dioecesi concubinas , si ita episcopo visum fuerit, verum etiam aliis subiici poenis , quae a iure per canones constitutae sunt. Has inter polrnas autem et illa recenseturdo publica infamia, quam eiusmodi concubinarii incurrunt; ita ut ipsi hae infamia multati a foro ecclesiastico arceantur , seu accusam et testificari prohibeantur l3). Altera poena, in quam insup0r concubinarii publici labuntur ea est, quod si Ox hac vita demdant in concubinatu , nullo dato poenitentiae signo , carem debeant eccleSiaStica sepultura, ac , si in I o sacro fuerint sepulti, exhumari debeant, et in locum profanum abiici l . Nunquam igitur a concubinatu Ecclesia
Accedit . quod eiusmodi concubinarii tanquam publici γω
220쪽
catores pulatice sint a superioribus ecclesiasticis arguendi ac poenis plectundi, prout rursum a Τridentino constitulum est insequentibus verbis : e Apostolus monui, publico peccantes s palam esse eorripi ondos. 0uando igitur ab aliquo publico sis in multorum conspectu crimen commissum fuerit, undes alios scandalo offensos commotosque fuisse non sit dubia tandum, huic condignam pro modo culpae poenitentiam α publice iniungi oporint, ut quos exemplo suo ad malos η mores provOeavit, Suae emendationis testimonio ad raelama revo et vitam. 15 . . IIaud me lalet hic de iis agi, qui delicto aliquo publice so commaculant, reOSque in con ectu multitudinis so constituunt, quibus publiea iuxta canones poenitentia est infligonda ; attamen nemo negaverit publicosmneubinarios in eorum Vonire censum , qui Scandalo populum assiciunt, qui cos nolat, deque eorum vivendi ratione obloquitur , quique idcirco ad Scandalum reparandum lenonfur publica sallom resipiscentia, sin minus dolerminala publica poena sint plectendi. Quae cum ita se habeant, rito ex pra missis doducimus eos , qui civilibus tantum , quas Voeant, nuptiis contonii sub legis obtentu , quae ipsos ad renovandum coram Ecclosia comsensum non adstringit, id facere negligunt, utpote publici conrubinatus reos, omnibus ab Ecclesia in eos constitutis subimuro poenis. Neque sic contrahentes ab his poenis incurrendis liberal lex civilis , quae Omnino pugnat cum Ecclesiae doctrina. Siquidem lex ista haud immulare valet rei naturam , neque osscuro , ut illud , quod in se non existit, nulliusque penitus est valoris , coram Deo et coram Ecclesia aliquando existat ac legitimum sit. Polorit politica auctoritas eiusuiodi profanas coniunctiones , si ei libuerit, vocare coniugia civilia, civiles
nuptias , civilemque contractum ; non polorit lamirii unquam effigere ut vera sius connubia, Verae sint nuptias' , Verique