De matrimonio christiano libri tres auctore Io. Perrone ... Tomus 1

발행: 1861년

분량: 442페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

291쪽

cit, dicendum sit , post ea , quae do matrimonio ipso civili diximus, satis patet. Nunc tamen legem ipsam directe antiphulosophicam , et antipoliti eam , imo etiam tyrannicam esse singillatim demonstraro aggredimur. Sane ut a primis hoe in articulo exordiamur : Philosopho arusurdum videri debet, ac roctae repugnans rationi ordinem ide lom seu potius fictilium cum reali permiscere , idque ut concrintum speclare , quod in sola oaquo fallaei mentis abstractione consistit. Porro hodierni pseudo-politi ei in promovendis sancien-ilisque penus christianos nuptiis pure civilibus in uno eodemquo subioelo duas qualitates distinguunt, civis nempse atque chm-tiani, purinde ac si altera ab altera seiungi ac divelli posset. Ipsi profitentur m in subditis uni eam spe lare ei vis conditionem, ne omnino a religione, quam profitentur, praescindere. At quisiton videt, eiusmodi montis abstractionem ad nihil valere , cum in ordine rotui seu constreto ambae hae conditiones in uno e dumque subiecto conluctae permanseant, et quodammodo identusirentur Idem enim est civis , qui christianus , et idem chri lianus , qui civis. Ouapropter dum leges praescribuntur eivibus, civibus christianis praeseribuntur. Absurdum proinde est unamo: Imdemque personam in duas veluti scindere , adeo ut liceat uni imperare , quod alteri repugnat.

Porro hoc vero illud est, quod fieret ac reipsa fit per logomeoniugiorum mero civilium. Etenim per eam facultas tribuoretur divi christiano sola catholico contrahendi legitimo coram solo magistratu nuptias, etiamsi ipse recuset Se sistere coram parocho, seu coram Ecclesia ut suum renOVet consensum. Vi istiusmodi legis civilis contractus coniugalis licitus ac ad legis norinam v

lidus haberetur. Non ignorat tamen legifera polosias, id nec lieito nec valido a civibus phristianis praestari posse, adeoque hac lego sub obtentu distinctionis cuiusdam fictitiae . Seu potius vanao mentis abstractionis , ad ponendum actum vore illicitum ac invalidum facultas praeberetur. Quid si Ecclesia cadum distinctiono utens, spectando filios suos sub respectu lantum religioso , et abstrahens a conditione

292쪽

civium, aliquid eis lata lege praeciperet, aut saltem indulgeret, quod a politica potestate iure reprobaretur , ac Velaretur tamquam illogitimum , noxium , nulliusque valoris Τ Procul dubio politica auctoritas protestaretur tum adversus actum illum , tum adversus legem mera fictione innixam , eaque absurda , cum a conditione christiani dispesci nequeat conditio seu qualitas civis , qui obstringitur iis omnibus ossiciis, quae. ad recto institutam societatem pertinent; quare ergo positicum regimen hac eadem fictione utitur, immo vero et eidem innititur tanquam fundamento ad sanetenda foedera nuptialia civilia , quae a cive iniri eo ipso nequeunt, quod simul christianus sit 'Haud lamen inter se permiscere intendimus Ossicia, et obligationes , quibus unum idemque subiectum sub diverso respectu devincitur. Neque enim ignoramus, alia eSM Osseia ac munia, quae idem homo praestare debui prout civis est, et alia ossicia ac munia , ad quae tenetur ut eluistianus. Ubi specletur ut talis , non abnuimus distinctionem inter civem et christianum admittere. Verum aliud est ferendum iudicium, quando agitur de actionibus inter se ac natura sua diversis, quaeque impleri possunt , aut debent diVerso lempore , diversoque fine , quaeque a diverso obligationis sonte dimanant, atque a diversa potestate proprium ius habente praecipiuntur, quae in uno eodemquo subiecto optimo consistunt. Nam diversa obligatio in diversa caderet obiecta. Aliud vero est, eum de eo agitur , quod in una eademque persona consistere nullatenus potest. In prima hypothesi diversas illas loges , diversaque ossieta componi poSse acharmonice inter se coordinari, atque consiStem , saeculorum

Omnium experientia evidonior demonstrat. Plurimi sumper sωruerunt ac forent, qui non minus optimi cives , quam optimi christiani morito audiunt; optimi ac strenui duees , integerrimi magistratus fuerunt ei sunt , iidemque christiano simul nomino insignos. Immo et illud, si lubet, adiiciam , meliorem neminem civern haberi eo posse , qui religione ac pietate excessit, neminem fideliorem 4 . In altera vero hypothesi nullo modo distinc-

293쪽

tio illa , sin mentis abstraelio locum habere potest; ita ut uno eodemque tempore valeat quispiam esse civis et non christianus, quum christiana tamen professione censeatur. Fieri omnino no-quit , ut quis porro christianus Sit simulquo ea praestet, aut

peragat et quidem legitime, quae illi nomini ac professioni ad

versantur. Christus et Belial sesse invicem excludunt hoc in casu

in uno eodemque Opere ac Subiecto.

Atque ut haec obviis illustremus exemplis: Fac impcralorem romanum , cum adhuc dominaretur idololatria , novisso plurimos ex suis subditis christianam religionem profiteri : ac sub obtentu praefatae distinctionis inter civem et christianum praecepisse , ut tanquam cives publicis interessent sacrisciis, deque iis more patrio celebratis participarent, Sine caeteroquin ut tanquam christiani propriiun sectarentur rinligionis christianae institutum. Nonne eiusmodi imperator

censendus esset ludicra uti distinctions ' Idem die do Istamitarum principe, qui in ditione sua huic ipsi distinctioni im

administrationem ad religionis leges exegerunt, hos inter , quos referre Iomgum laret, unum memorabo, qui civilis simul ac christianae virtutis specimen singulare dedit, dum cuidam matrimoniali Iegi se opposuit. Is est vir nobilis Ioannos de Andrea pater V. E. Hieronymi Cardinalis, qui tot antea muneribus publicis optime iunctus , nune tanta sedulitate et Sapientia sacrae praeest congregationi ab Indiee nuncupatae. Ioannes itaque non minus scientia quam religione conspicuus magnum iam si hi Νeapoli nomen comparaverat; cum in tristissimam temporum conversionem sub saeculi huius exordia incidisset. cumque lata lex esset de nuncio uxoribus remittendo , maluit exui dignitate , senatu parere , privatus vitam exigere , quam religionis iura resolvere. nefarioque sese sacramento devincire. Composita pace, ad amplissimos honorum gradus evectus , summus regni tabellariis praepositus; deinde vero aerario, regni sumptibus, negotiisque ecclesiasticis praefectus, utroque munere ita perfunctus est, ut et regni opes auxerit et de ecclesiasticis optimo sit promeritus , episcopis, sacrisque coelibus et familiis nulla re defuerit, eorumque obsequi studiis , dignitatem tueri, libertati consulere muneris sui duxerit, Romanosque pontifices singulari pietate coluerit. Ita vir iugiter religiosus extitit, i, arens optimus, magistratus integerrimus, civis eximius. CL huius cl. viri Elogium a P. A. Angelini an . 1856. Romae vulgatum; nec non Franc. Guad agni In obitu Aloysii et Henrici filiorum Mareh. Ioannis de Andrea eou- soliatoriae alloeutiones. Romae 18ST.

294쪽

P. m. DE MATRIM. CIVILIS LEGE. ART. I. 275

nixus contenderet christianos subditos Suos, utpote cives ,

debero solemnibus gentis latamiticae Mallometo prophetao oblatis interesse precibus, simulque posse tanquam christianos Christum colere eiusque legem profiteri. Idem esto iudicium do principe haeritico, qui catholicos quatenus cives sunt ad ea adigeret, quae cum catholica pros Sione componi non

possunt.

Eiusdem generis est casus, quem prae manibus habemus. Pseud positici lego a se lata, aut ferenda contendunt nuptias coram solo magistratu civili inscia Ecclesiae initas , usi licitas, legales ratasque habendas esse a subditis , prout cives sunt, sobolem inde ortam pariter vii Iegitimam, quae positicis omnibus civium propriis privilegiis seu imibus potiatur. Ac si praeterea legislatori ulterius progredi lubeat, mittat perlaetum ab hisco nuptiis divortium , atque ideirco

etiam pol amiam , materialem saltem per transitum ad nova vota: impedimenta matrimouialia immutet, tollat, constituat. Norunt hi pseudoepositici, quibuscum agimus, haec Omnia aliena prorsus esso a religione catholica, et cum iis, qui eam profitentur, aperte pugnare, adeoque ab eadem repudiari , damnari atque execrationi haberi. Verumtamen , quin perteri efiant, audacter se sapientiae apicem alligisse arbitrantur per celebrem suam distinctionem , quod nempe in his omnibus ipsi non spectent matrimonium , nisi qualenus comtractus civilis est atque a civibus ineundus, quin curae ipsis sit de conscientia, aut de pietatis integritate , a qua omnino praes indunt abstrahuntque. Quid porro absurdius hac agendi ratione excogitari, aut fingi potest ' Nonne in Ordine reali, seu , ut aiunt, in concreto iidem simul cives sunt et christiani ' duomodo ut cives id ratum habore possunt, quod a chriStiano Seu catholico nomino abhorret ' Quaenam est eiusmodi leX, quas christiimorum civium matrimonia sancit, ac Si meri essent civium comtractus ΤNee est quod regerant, So non praecipere, ut talia cives

295쪽

276 LIB. I. SE T. ALTERA DE MΛTRIM. CIVILI.

contrahant connubia, sed facultatem tantum praebere, ut si velint eivili se solum vinculo iungant; nequo propterea ad rem esse eXompla , quae in medium allata sunt de imperatore , aut ethnico , aut istamita , aut haeretico , qui positive aliquid praecipiant, quod a christiana vel catholica abhorreat religione , cum iIi casu, in quo VerSamur , de sola agatur permissione, quin renovatio contractus in facio Ecclesiae

excludatur.

At quao adducta sunt exempla in eum finem fuerunt prolata , ut illustraremus, quam sutili niteretur distinctioni ea lex , quae dum christianam religionem infactam incolumemque servare profitetur, tamen do christianis civibus , prout cives sunt , ea Statueret , quae a christiana religione dissentiunt ; quocumque tandem modo res statuatur SiVe praecipiendo sive permittendo. Deinde vero sive agatur de roper legem praecepta , SiVe de re per legem permissa , in idem recidit. Siquidum actus connubii civilis ad riclesiae exclusionem , de quo est sermo , est actus , qui a christiario viro nulla ratione poni potest quique per se nullius est roboris missiusque plane valoris , quidquid demum lex contra Ecclesiam constituat; seu est actus, qui cum professione christiana consistere nequit , neque componi , adeoque ubi agnoscitur christiana seu catholica religio , nee praecipi nec permitti potest a lego ideo tantum , quod civisa christiano distinguatur. Denique cum eiusmodi nuptiae coram magistratu civili celebratae semel laserint, pseud positici sua lego illas omnino positive tuentiu atque defendunt, ita ut ab illis resilire non liceat, ac si alter coniugum ab illisso retrahat, hunc cogunt ut permaneat. Lex idcirco quoad actum suturum peranisSiva quidem est, ac solum lacultatem praebet; quoad actum Vero conSuminatum maximo positiva est, cogitque Sub interminatione poenarum , ut aelus integer sartusque habeatur, ac proinde iturum apprime quadrant

adducta eXempla. Huiusce legis fautores fatentur , sese omnino esse catholicos , Diuitigod by Cooste

296쪽

catholicos esse cives, pro quibus lex illa proponitur: religionem se vel minimum laedere negant; et simul profundi philosophi , distinctione civis christianique sussulti, ea civibus

permittunt et sanciunt matrimonia , quae et contrahentes et logis ipsius latores , utpote calliolici, credere deboni nulla omnino ac irrita esse. Λt vero huiusmodi pseudo-positici si nolint simul sese pseudo-philosophos ostendere , logico sibi cohaereant necesse est; adeoque si christianam seu catholicam religionem profitentur , hanc desinant legem proponere , Vel si eam proponuut, fateantur Se non solum civem a christiano seu catholico philosophice distinguere , sed impio antichristi, nam legum catholicis imponere. Princeps aut desinit esse cluistianus, Suumque populum totum ut eliri Silanum conSiderare , aut irrationabiliter agit, dum christianus christianis talos leges proponit. Incohaerentiam hanc quidam positici sentiunt atque alia facta distinctione profitentur se , prout magiStratus Sunt, esse veluti atheos , utheamque revera eSSe legislationem , Scilicet dum ut personae, quod aiunt, privatae religionem colunt, ut personae publicae a religione praescindunt. At revera quidquid pseud politici Verbo tenus prosileantur, Salis aperto Osiondunt, se hae lege non solum per inanem arustractionem a religione praescindere , sed impie eam negligere, contemnere ae repudiare, quod quidem multiplici ex capito facito ostenditur. Ac primo ea lex prodit tacitum christianae religionis contemplum. Etenim quod quispiam ex infirmitalo, aul etiam ex malitia legem aliquam Ecclesiae infringat, probo intelligitur id sine religionis contemptu sieri posse ; Verum quod quis ut honestam proponat ac Vindicet legem , quae religione directo

adversetur, id certe sino contemptu saltem tacito lacero non poteSt. Secundo: immo vero ea lex contemplum prodit Ecelosi non tacitum modo , sed apertum etiam atque formalem. A

sumit enim posse quempiam impune id sacere, quod sub gravium spiritualium poenarum interminatione Ecclesia no

297쪽

278 LIB. I. SE T. ALTERA. DE MATRIM. CIVILI.

fiat interdidit. Ecclesias leges, ac si nuspiam eristerent, ignorantur , Vel potius Scienter Volonterque Spernuntur ; auctoritas ipsa pro nihilo habetur. Est ne hoc a religione catholica praescindere abstrahereque , an non potius eam aperte contemnere Est ne haec innocens quaedam lex puro civilis , an potius lexmlieatholica ae impia Tortio : latentem prodit incredulitatem , atque Secretam a vera religione apost iam. Sane , coniici Vix potest quempiam serio credere religionem catholicam unice Veram esSe , Seu verum uuicumque christiauismum divinitus datum , qui 1 men firmiter apud se constituat in talem poecati habitualis statum se coniicero ex quo , nisi doleat aliquando et resipiscat , certo novit se aeternum damnatum iri iuxta uiusdem l eclesiae doctrinam ac firmissimum dogma. Iam vero talis QSt eorum status , qui nuptiali foederi civili lantum contenti nihil ulterius Satagunt, nec se SiStere coram EccleSia pertinaciter volunt, eo quod a lege civili non compellantur. Hi enim , ut paulo ante ostendimus , in aperto ac nefario concubinalu degunt,ue proinde in lethi feri graVissimique peccilli statu. IIi profecto nemini prudenti persuadebunt, Se Ecclesiam credere eiusque doctrinam , quamvis exterius catholicam religionem profiteantur , sed increduli plerumque Sunt, Stu minus the reiice , praclico sallem. Quid porro erit sentiendum , aut dicendum de iis pseud politicis , qui legem immani furore u gent promoVentque totis Viribus , qua fornicaria illa vivendi ratio cohonestetur coram societate christiana et catholica 'Numquid istos sinceros fideles dixeris et habebis , et non po-lius catholicos personalos , qui exterius nomen et professionem catholicorum assumunt in cum Solum finem , ut Eeclusiao magis noceant Quarto : eadem lex politicum prodit atheismum , seu principium mparationis plenae Stalus civilis ab Ecclesia, qua declaratur Status a religione , Seu , quod idem est, a Deo emancipatus ac pene solutus; aut eliam, uti nunc temporis loquendi mos est, lex uulea constituitur. Nisi haec separatio

298쪽

CAP. III. DE MATRIM. CIVILIS LEGE. ART. I. 279

omnibus retro saeculis inaudita, ac allista emancipalio suinponatur , nunquam pseudo-politici ausi fuissent, aut auderent legem proponere, qua christiani cives tantummodo uti cives spectarentur. Quasi nempe societas ultimus esset hominum finis , ad quem assequendum caelera omnia dirigi deberent; religio Vero tanquam extraneum quid emet, et accessorium

idque indisserens olomentum. Hoc est principium , quod in praesentiarum longo lateque diffunditur , dominaturque , alque causa praecipua est tot aberrationum practicarum , Ob quas ubique fere locorum foetetas positi ea periclitatur, ac dissolutioni proxima est. Ηaoc demum illa libertas est, quam Veluti

Supremam Volorum mutam increduli Omnes ac pseudololitici universi sibi a diuturno tempore proposuerunt ac machinati Sunt, quam icto Olim ominabantur atque salutabant a longe, ne Vero Vix non adepti sunt, alquo pleno adipisci sibi brevi

pollicentur olim in regionibus catholicis. 5). Primm gradus , in quo sese ipsi collocarunt , ut id obtinerent , fuit illa, quam tolerantiam universalem ae conscientiao libertatem vocant, qualenus supremus legislator adstringitur omnes ex aequo , ac indiscriminatim consessiinnes Sub patrocinio suo recipero atque tutari, adeo ut pari modo speclet anabaptistas , prolestantes , catholicos , iudaeos

5) D trinam hanc de secretione Stalus ah Ecclesia mutuati pariter sunt pseud O-politici ab impuro protestantismi lanie una cum consectariis, quae exinde profluunt. In quam rem praeclare scripsit Philippus Carillo. u Nel pron testatili qmo s'insogii , la salalo dottrina di doversi la chiosa separat dat Pim-D Pero , e per questo lagi inlevole e stolio divorgio detratio civile dat ratio re-N ligioso , dellachi csadallo stato, detrimpero dalla religion st, si gellarono len sondamenta di una sistematica ri bellione dalia chiosa e da Dio. Guidati dan queSlo abhominevole principio, erunt versale famiglia protundendosi divisan dat suo supremo Faltore, si pote sagit mente pur sottrare dalia sua dipenu denaa ii particolare connubhio delia donia a coli' uomo. It altari termini, Ian iniusta novella teorica principalmente radicata nelrodio de protestanti con-n tro la chiesa cattolica, riusci ad unianizrare e conlinare it matrimonio nelin assoluto arbitrio dei potere civile, lasciando la chiosa nel lando det santua-n rio it contemplario e benedirIo, se ne lasse rechi est a. n Istiturioni det te laqρῆ

299쪽

280 LIB. I. SECT. ALTERA. DE MATRIM. CIVILI.

etc. dummodo civium munia rite obeant. Ubi hunc primum gradum aseonderunt, facile eis fuit ad alterum transgredi, quod scilicet legislatio sapiens ac prudens debeat omnino in subditis abstrahere ab elemento religioso. Cum Vero religio relationem habeat ad Deum , exinde ad tertium gradum ventum est, ut scilicet praescindatur in loge a Dpo ipso, ex qua periodo nec Dei nomen amplius insertum in codice est,

nequo ex Dei nomino et auctoritate leges Statulae. Hue humana ac terrena sapientia quum Venerit, Omnes curas ae studia convertit ad industriam , commercium ae lemporalia commoda unico provehonda , qui ii Vel hilum faciat spiritualo civium bonum , vel de eo sit sollicita, quod vel praecipit vel velat christiana religio. Uuin potius eam non sena i tanquam obstaculum spectat supremi honi in his torris assuetilionum impediens, eidem bellum sive Occultum sive ortum indixit ad illud romovendum ac penitus eliminandum. Cum aulom pallioltei, prout ab Ecclesia edocti sunt, supremum

bonum suum non in lem is , sed tu eoelis repositum esse credant ; illudquo non in vila fugaeis temporis huius, sed inestera eaque aeterna assequi contendant , secus ac illi, qui spem non habent, quique loli offundulitur in terrestribus bonis unice prosequendis quocumque demum praesidio id possint, hinc necessario sit, ut pseudo-politici catholicos, quantum in ipsis est, deprimant , faveantque lolis Viribus prolestantibus , utpotu magis idoneis ad commercium , induStriam , Iniuida- namque felicitatum promovendam. Hinc irruligiosae leges,

quae eat holicos feriunt, praesertim Vero praeSUleS , sacerdωteS ac religiosos viros , quos tanquam peripsema habent pedibus proterendum , ac per contemplum clericalom factionem nuncupant. Cum de his agitur , tunc legalis illa siclio abstraetionis a religione eossat , religionis catholicae pseudo-politici recordantur , alque in cis non civis, sed catholici ministri qualitalom insectantur. Haec , quac Vix delibavimus , si quis animo suo repulet Surioque perpendat, animadVerteι, non esse a nobis veluti imagino

300쪽

CAP. III. DE MATRIM. cIVILIS LEGE. ART. I. 28 .

conscia , sed lactis comprobata. Satis est oculos circum ferro per varias catholici orbis partes , ut illico quisque Veritatem videat eorum, quae affirmavimus.

Porro ex hoc legalis athoismi principio peti debent inaudita

haelonus in regionibus catholicis matrimonia puro civilia, et lux ad ea cohonestanda ne promovenda eum tanta animarum atque ipsius publicae honestalis pernicie et iactura. Ecquis Vero est , qui non videat, eiusmodi exitiale principium germen esse impietatis maximae ' 0uid enim est aliud separare rem civilem a religioSa, quam fulcriim praecipuum ipsiusso totalis politice removere , ac civibus incitamentum praccipuum ad legis obsservantiam subtrahere, Vim physicam vi morali ac roligiosae substituero Quid aliud est , quam cilicem aemomentum a lapidibus in aedificii mole subtrahere ; unicum effli ax frenum, quod remanset, ad ei vos coercendos, ne dis fluant in omne scelus, proiicere; habenas laxare omni iniquitati; iura omnia peSsumdare et quater , quae columon munimenquo Suum a religione unico mutuantur Et lamon hoc ab iis fit, qui honoslati publieno invigilare ex officio tenentur , seamque omni qua possunt ope promovere : immo addo quandoque ita se inique gerere cos , qui illis moderantur regnis, in quibus religio catholica , religio unica et dominans ex lege constituta ae deela

Certe nuspiam antea societatem vidimus adeo nutantem , ut aetate hac nostra , Bx quo nimirum perniciosum eiusmodi primcipium irrepsit, impiorumque ae perVersorum politicorum mentes occupavit. Nunquam adeo frequentes ciViles motus ae perduelliones experii sumus. Verum et his sepositis, reputent apud se pseudo-politici, quod Deus aliquando iudieaturiis sit civem ac religiosum , principes ac subditos , populos ae legumlatores , qui quamprimum rationem reddent ei, qui iudicaturus est O bem teri ae in aequitale. Dicam et istis , quod quamVis nunc si inter homines dicantur ob supereminentiam ac dignitatem qua

SEARCH

MENU NAVIGATION