장음표시 사용
361쪽
Respontio. c iiivorsiin tutiusmodi Oratores assumunt, . Civili magistratuilioloslatum inesse condendi logem circa matrimonium; 2. vincisum religiosum separari pOSse a conlUnctu ei Vili; 3. Seopum legis esse salissaeoro indopende11tiao polestalis. civilis, of Obligationi , quiun habet Stalus erga cives , hanc ipsam independetitiam iis vindicandi. Iam vero haud omnia ut singula salsa
Elonim civili magistratui nulla inpsi potestas condendi legem
circa mali intoniiun, id est circa contractima ipsum coniugalem ac Vinculum ipSum, eX quo matrimonium Seu sacramentum matrimonii exurgit. Lox civilis nullatorius condi potest nisi ei rea Da, qua0 Sunt matrimonio, extrinscen et accidentalia . cuiusmodi sunt ex. gr. dOS, SucceSSio, haereditas etc. quaeque vel accedunt ad ipsum coniugium, vel ipSum Sequuntur ei comitantur, non autem circa nuXum ac Vinculum coniugii,
quod Oritur eX consensu contrahentium, qui sitit iure habiles ac legitimi, seu idonei ad contrahendum, nempe ad praebem dum consensum. Sola divina lux lusi matrimonium moderari, conditiones apponere, propriuialesquo definire. Nam solus illo potest legem condere ut sancire circa matrimonium, qui matrimonium ipsum instituit, at quo Delesia, cui haec potestas a Deo
Deus porro Solus est, qui ut Creator et Conditor plasmavit hominem, eduxitque ex latero eius Meminam ; ut summus pontifex eos in coniugium copulavit ae benediaeit: ut legislator legum tulit de perpetua eiusdem coniugii unitatu ac iudissolu-
362쪽
CAP. IV. DE ARGUM. PRO LEGE DE MATR. C V. ART. I. 343
bilitate 33). 0uod coeptum est in protoparetililiuS, SerVatum est in lege naturae, quando principes familiarum Abraham, Isaae
ot Iadob, utpote summi sacerdoteS, coniunxerunt in matrimonio
filios suos; deinde sub lego Mosaica Deus ipso in Levili eo per
Moysen leges dedit circa coniugiorvin celebrationem, iuxta illius leges deinceps in populo Dei eOIiiugia inita sunt. ut constat ox ΙΙ. Esdr. capp. IX et X. Denique Christus matrimonium adlaerseclum adduxit, dum, sublato libello repudii, ipsum ad omnimodam unitalem, ac indissolubilitatem revocavit, dicens :
0 d Deus coniunaeit, homo non separet Mailli. XIX. 6. )
Cum itaquo ab ipsa sua institutione matrimonium praefigurans futuram Christi coniunctionum eum Ecclesia, prout
iamdiu animadvortit S. Leo M. 3 ), a divina lege fuerit pra0-
occupatum , nulla humana lex ferri potest, quae assiciat eius substantiam; nulli Caesari eoniugium subiicitur, nulli humano legislatori. Mullo vero minus ex quo Christus contractum naturalem ad Veri ac proprii sacramenti novae lugis fastigium evexit. Sane ex sacris litteris comperimus , Apostolos absque ulla a quavis humana legislatione depondentia regulas statuisse eiusdem coniugii, atque impedimenta sanxisse; quod deinceps
M) Ex doctrina constanti Patrum quat Ior priorum seculorum, ut ostendimus in nostris Praeleci. theolos. traei. De ii carnat. pari. I l. cap. I. Prop. in nota ad n. 25T. quoties Deus se adspectabile ni fecit Suti forma humana exterius assumpta, ruit ipsa persona Verbi sic iam proludentis ad luturam Suam incarnationem; adeoque ut pontifex maximus apud Patrem, ut rursum iidem Patres iradunt. pontificiam exercuit potestatem ipso aetu benedictionis Seu ritu sacerdotali. ut legitur Genes. I. 27. collat. Gen. lI. 2l seqq. α Et creavit Deus homin nem ad imaginem Suam .... maSculum et meminam creavit eos. Benediaeitqueis illis Deus et ait: crescite et multiplicamini. ... Immisit Dominus Deus sopo is rem in Adam, cumque obdormi SSet, tulit unam de costis eius .... et aedisi. n cavit Dominus Deus costam, quam tulerat de Adam, in mulierem, et is adduxit eam ad Adam. Dixitque Adam : hoc nune os ex ossibus meis, et caron de carne mea .... Quamobrem relinquet homo patrem suum et matrem . etn adhaerebit uxori suae, et erunt duo in carne una. D 34ὶ Epist. ad Rustic. Narhon. α Societas nuptiarum, inquit, ab initio itan fuit constituta, ut praeier sexuum coniunctionem hahoret in se Christi et
363쪽
Ecelesia divina auctoritate freta iugiter ad hunc usque diomollicere nunquam destitit, ut Suo loco uberius ostendemus 35.)Falsa igitur est prima assumpti pars. Sed non minus salsa est altera pars assumptae hypothesis. 0uando nam in coniugio christiano soparari ac divulsi potest contractus matrimonii a sacramento Quod est re individuum, nonnisi cogitatione tanquam distinctum apprehendi potest, ast dividi, separari, divelli nullatenus potest. Iam vero talo esse coniugium christianum in priori huius o libri sectiono cumula-lissime ostendimus, quin necesse sit quidpiam adiicere, aut ea, quae dicta simi, iterum ingerere. Ast contra ius civilis' Haec verba sunt sensu Vacua; quin psoud politicis plenis buccis contra ius civilis nuncupatur, exdoelrina I eclesiae non est contractus, Sed larva contractus, umbra ac Simulas rum contra lus. Etenim ad contrahendum neeesso Omnino est, ut personae habiles sint ad contrahendum;
alioquin nihil ossiciunt, etiamsi contrahoro maxime vellent, quomadmodum frustra adniteretur volam qui alis esset destitutus, aut incedere qui tibiis careret. Iam vero ad Ecclesia in concilio Tridonlino sol inniter declaratum est, eum, qui praeter
sormam a Se constitutam de praeSentia sacerdotis, ac duorimi triumve tostium contrahere conniteretur , eius contra lum
533 Apposite Claudius Foucliet in suo Sermone De religione nationali eo mitiis parisiensibus an . t 789. reuuod Ecclesia. inquit. statuit in concilio Triden-n lino praPeminet omni hus thronorum iniuriis. ac maxime conscientias devin-n cit. Hahetur sacramentum ubi Ecclesia catholica declarat adesse. Habenturis boni moreq, ubi eos recognoscit ae tales esse decernit Ecclesia. Omnes simul ,, sumptae potestates temporales nunquam vel apicem immulare poterunt deis veritate horum principiorum. Εpiscopi sunt principibus subditi in tem- is porali quidem, in spirituali nunquam. Contra vero principes, sub hoe is res poetu, Suhiliti sunt Eccle Siae, Omnia confunduntur, cum eiusmodi negliis guntur distinctiones. Populi ac principes, vos pariter a Deo dependitis, id is csl, a veritate, a iii Slitia, a moralitate; uno verbo a religione, sine qua is nulla ha holur vera virtus, nullum inviolabile ius, nulla positiva societas. vGenerosa haec dicundi Itherias esseeit . ut a tolerantibus illis libertatis Galli eae assertoribus caput ei obtruncaretur die 50. Novemb. eiusdem anni. . . Phili p. Carillo op. et t. loc. cit. P. 29s.
364쪽
CAP. IV. DE ARGLM. PRO LEGE DE MATR. CIV. ART. I. 345
irritum ac nullum esse, eo quod redditus fuerit ad contrahendum inhabilis. Nam . qui aliter, quam praesente parocho, , inquit Τridoulinum, vel alio sacerdote, de ipsius parochi seu . ordinarii licentia, et duobus, vel tribus testibus, matrimonium
. contrahere attentabunt, eos S. Synodus ad sic contrahendum . omnino inhabiles reddit, et huiusmodi CONTRA TUA IRRITos ET . NLLLos esse decernit, prout eos praesenti decreto irritos facit, . et annullat. . Qui proinde se catholicos laetant esse Sinceros, debuissent ante Omnia ad hoc attendore decretum, quo non solum irritum sacramentum, sed et ipsum irritum ac nullum contractum esse decernitur. Τalem reipsa esse mentem concilii Τridentini, aperte pronunciat Mnedictus XIV. . Qui praeter formam a Se praeScriptams matrimonium contrahere attentant, eorum Τridentina synodusu non Sacramentum modo, sed contractum ipsum irritum, diserto pronuntiat, atque eos ad sic contrahendum omnino. inhabiles, et huiusmodi contractus irritos osso decernit 36). . Λc rursum Pius IX. in damnatione opp. IO Nepomuceni Nuylet, ut alias vidimus, idem doeel.
Contractus, qui vocatur civilis matrimonii, non est nisi recens inventum toti christianae antiquitati incognitum et inauditum, ut a uobis demonstratum est. Si viguisset medio aevo nova haec distinctio inter contraelum civilem et Sacramentum, profecto illius aetatis imperatores, reges ac principes, qui tantoporo inhiabant nuptiis illicitis, tot contentiones cum Apostolica Sodo, quac illorum nefariis conatibus fortiter sese Opponebat, non habuissent, nec tyrannus IIenricus VIII. se ac regnum ab Ecclesia catholica scidisset post exhaustas omnes machinationes ad Rom. pontificem expugnandum. Nam potuissent commode per contractum mere civilem sine sacramento
'elebrare optata coniugia. Ergo et haec altera pars hypotheseos gratuita est, ac plane falSa. Τandem salsam osse tertiam quoquo assumpti partem, ita
365쪽
Ostondimus. Nunquam potest esset scopus legis, quod aequitati, divinaeque legi prorsus repugnat. Eiusmodi autem est tum iudepondentia potestatis civilis a religione sive ab Ecclesia. tum obligalio , quam dicunt, Status erga cives hanc indepe dentiam vindieandi. Repugnat ac implicat independentia potestatis civilis a religione sive ab Ecclesia, ut ex hoc capite prius exordiamur, adem ratione, qua repugnat et implicat independentia corporistitieuius viventis ab anima, quae illud informat, vivificat, regit ac moderatur. Receptum est apud pseudo-politicos adagium,
quod si clesia sit in Statu: nos libonior istud admittimus; dummodo lamon ita intelligatur, quod Ecclesia sit in Statu, prout
anima est in corpore, a qua Status dependero omnino debet oiquo subit ei. Statum so independentem efficero ab Ecclesia, ab eaque, ut aiunt, se Vindicare perinde esset ac se independun-lom profiteri ac separatum a Deo Ecclesiae seu verae religionis auctore, quod certe pseudo-politici omnes simul sumpti nunquam oblinebunt, cum dependere a Deo tanquam a Supremo Domino omnibus hominibus ac societatibus essentiale sit. Dofacto utique se vindicare a Deo tum homines singuli, tum societates per Voluntatis per versilalem poterunt; immo heu nimium tot suis sceleribus ac libera sentiendi agendique ratione sese a Deo vindicant, ast iure nunquam; adeoque serius ocius in Dei manus incidunt ud olus subeundum experiendumque iudieiuna 3T). Itaque eiusmodi stultitia, ne impietatem dicam,
utpote absurda, non potest esse nec utiquam erit scopus legis. Uui hoc imprudentes effutiunt, procedunt ex Secreto allieismi praelici dictamine, a quo unice reguntur. Admissa semel optata separatione Status a religione, rogimen in despolismum absolutum converteretur. Sine basi ac fundamento societas , quo regeretur, eVaderet, ac cives, qui non
5T) Piaeclare non minus prudens quam sancta foemina Iudith inquiebat :α Vae genti insurgenti Super genus meum : Dominus enim omnipotens vindiis cahit in eis, in die iudicit visitabit illos . dahit enim ignem et vermes inu carnes eorum, ut urantur et sentiant usque in sempiternum XVl. 20. 2 l. n
366쪽
amplius in absurda illa hypothesi ex conscientia obtemperarent, nonnisi vi materiali contineruntur, ac in omnia facinora, quae impune patrare se poSSe Sperarent, lanium non dilaberentur.
Porro quidnam florul de tali mei olato Accedit quod polestas politica, quae se ab Ecelesia Vindicaret,
ut independentem se constitueret, de laeto illeclesiae dominar lur eamque sibi subiiceret. Cum enim ventum fuerit ad divisionem temporalis et spiritualis, sibi Omnia vindicaret, quae eXleriora sunt ac sub sensus eadunt, adeoque Sibi ius arrogaret in personas, in bona, in disciplinam, ac in ipsa Sacramenta , prout medio aevo primi Separatismi, ut Vocant, inveniores reipsa sub hoc separationis praetextu iura omnia in sacra prin
58ὶ Historia status separatistae exposita reperitur in scriptori lius saec. XIV. ol XV. qui egerunt de utriusque potestatis limitisius. Verum celebrior omniumque primus inter eos suit Guillelmus Oechainus. Hic in libro inscripto . De potesttite ecclesiastica et saeculari , Vulgato a Goldasti De monarchiti tom. I. pag. ib. seqq. in quem scripsit contra Bbili factum VIII. pro Philippo Pulchro , prima et ampliora lineamenta dedit istius doctrinae. Si quidem in. eo statuit principii instar soparationem utriusque potestatis , quarum altera temporalis sit , quae ius habeat super temporalia ; altera spiritualis , quae contineri debeat in ira fines rerum spiritualium. Sed ita exponit sines hos , ut Ecclesiae nullam aliam iurisdictionem tribuat praeter eam , quae sit sori interni. Etistius verba: re Iam vobis est per epistolam Pauli superius responsum , cumn scribit ; quod omnis pontifeae eae homini bus assumptus, pro hominibus conris tituitur in iis , quae sunt ad Deum , ut offerat dona et sacrisicia pro peccatis; is et in iis habent nos regere, videlicet quae sunt ad Deum t sed ad Ecclesiam nonis pertinet in iis, quae foris sunt, aliquid iudicare l. c. pag. 15. lin. I l. seq.ὶn Hinc infert, Ecclesiam ius non hahere iudicandi de actionibus morali hus hominum nisi in foro sacramentati s ib. p. 34. lin. 35.ὶ, quod temporale principis non in alio subordinari dehot spirituali , quam in Subministratione corum, quae ad sustentationem ni cessaria sunt ministris cultus ih. pag. 15. II n. 16.): adeoque , quod nulla lex aut consuetudo ecclesiastica valorem habeat , quum deleri ac immutari possit a principe vi regiae Suae potestatis . quin alio consilio indigeat praeter rationem , seu voluntatem Suam sili. p. T. lin. Hi
Hae ipsae doctrinae copiosius ampliorique claritate expositae sunt in strolixo opere cui tit. Dialotyus inter discipulum et magistrum apud Goldasti De monarchia tom. II. pag. 396. seqq. ὶ iiι octo q mestionum deeisiones superpot tale Summi Pout seis loc. cii. pag. 515. seqq. ct in altera De iurisdie-
367쪽
348 LIB. I. AE . ALTERA. DE MATRIM. CIVILI.
Multo vero minus potest esse legis obligatio in eiusmodi separatione erga Statum. Quomodo enim Serio affirmare quis ausus sit, legis esse obligationem vindicandi Statum ab Ecclesia, a religione, a Deo Qui ita sentiunt, et ossutiunt in publicis comitiis se pidam populorum , a quibus delegari dicuntur , proditores imprudenter manifestant, et proditores Status qui, cum prosundo catholicus Sit, ut ipse orator fatetur, nec vult nec quaerit impiam uiusmodi independentiam, imo ab ea refugit et abhorret. 0uod cum aegro serant pseudo-positici, hinc
machinas admovent omnes, ut statum ex catholico acatholicum
ossietant, si quidum id fieri posset. Duod si hoc non sit impru
denter statum prodere, quid sit sallere, prodere ac decipere mosano nescire profiteor. Atque haec publico proferuntur sub Staluto, in cuius primo articulo Sola religio catholica, apostoli Romana, religio Status solemniter declaraturi Demum, qui adeo solliciti sunt pro Status independentia, cur hanc independentiam ipsam, ad quam Ecclosia divinitus ius habui, ei modis Omnibus eripum connituntur 0uam Eces sim deprimunt, sub iugo eoque durissimo delinent, quale vix ipsa surru cogitur sub haereticis ac inlidelibus ' Quaro ipsos non pudet propriam matrem cedere, proscindere, dilacerare Quari,
tione imperatoris in causis matrimonialibus. In hoc posteriori tractatu demonstrare nititur . Spectare ad imperatorem , utpote successorem in iuribus imperi Romani dispensationes concedere in casibus consanguineitatis, quamvis contrarias legibus pontificum et Ecclesiae. In eodem tractatu assirmat cau. sas spirituales et sacramenta aliqua ratione pertinere ad regias et imperiales attributiones, praesertim ita iis , quae Spectant ad tempora , ad cultum , ad ministros etc. Quapropter qui primum constituit Separatiotiem ah solutam duarum potestatum , intulit dependentiam potestatis spiritualis a potestate temporali usque ad iudicium et depositioncm , ex parte imperatori R . Pontificis summi. qui haereseos iuxta ipsum fuerit reus. Cf. noluinali in Dialis. p. II l. c. T. pag. 917 seqq. Quod quidem principium evolutum plene suit a Marsilio Patavino in Op. Defensor pacis. Ibi d. lom. I l. En promptuaria, ex quibuS deinde regali Siae omnes et separatisiae doctrinas suas hauserunt. Porro omnia haec opera cum suis auctoribus proseripta sunt ei in indieem consectum iussu concilii Tridentini relata.
368쪽
duplici utuntur mensura, hinc quidem extollendo ne promovendo profestantismum, qui factus est ipsorum idolum; indovom deprimendo iugiter magis ac magis unice Veram religi in nem , ehristianismum plenum , Seu Gelasiam catholicam ΤDeponant igitur tandem aliquando pseudo-politici larvam, qua se contegunt, atque aperte Sensa sua promant, no incautoqvaleant ulterius decipere. Post haec generatim considerata, iam praestat ali quid singillatim respondero ad ea, quae eX Uno alle Ve Oratore Supra retulimus. Unus itaque ex Oras Oribus se Velle distebat, ut Status omnino solungeretur ab Ecclesia, et quidum absoluto. Ast sciebat ne isto id, de quo loquebatur Non puto. Siquidem rei natura non patitur, ut eius Voluntati fiat salis. Dum orator vellot separationem eamque abSOlulum societatis ab se celusia, velloti uteritum societatis ipsius, quemadmodum Vellet mortem ali cuius viventis, qui Vellet Separationem auimao a corpore. Quod si si logis schoma nimis tribuere videtur Ecclesiao, hoc pendotox nimio assuetu, quo ipso in Ecclesiam catholicam matrem suam fertur. Heu quot ei modi ingratos atque inhumanos filios in sinu suo nutrit Ecclesial Non solum modio aevo, sed et a Suis primordiis, et duinreps ac semper Ecclesia benefica fuit, et erit, quia talis ost essentia sua, nam informatur a fide et charitate, quast nunquam exeidit 39). Potestas autem civilis suam omancipationem insensu adversarii nunquam adepta eSt, nec eam unquam adipiscetur. Matrimonium prout est ossicium naturae certe est principium ac materia prima, ut loquitur Orator, Vitae naturalis, non auium civilis, quae naturae adiicitur. Verum antequam inlor hristianos ex ossicio naturae fiat matrimonium, iam ad Ecel fiam pertinet contractUS naturalis, DX quo Saeramentum exurgit,
59ὶ Cl. Egregium opus card. Caiet. Balum, cui titulus : La chiosa romana risonos eluta alia sua earitis verso it prossimo per Ia vera chissa di sesu cristo vol. in 8. Imota 1854. ubi de hoc argumento plene ac erudite disserit.
369쪽
et siue quo nullo modo consistit iste contractus. Quapropter princeps nec ius neque munus habet contractum suis legibus moderandi.
Nescio porro quid significet illa potestas amica: numquid Ecclesia ad instar est regiminis civilis, ita ut dici possit potestas
amicap 0uam absona ct abiecta haec Sunt in Ore graVis Senatoris i Edelusia semper fuit ci est omnibus hominibus amica, est pia mater et benevolentissima nutrix. Caeterum nemo potest ex se laesere quod non est in Sua potestate. Iura deuique, quae
nusquam existiint, nec PraeScriptibilia dici possunt, nequo impraescriptibilia.
Quod vero attinet ad 0a, quae Oratorum alter urgebat, legem hane niti duobus principiis , quae humanitaria simul sunt et evangelica, sussiciat respondere, ea PSSe principia apti sima , prout ab oratore intelliguntur, ad humanitatem simul, veramquo evangelieani religionem abiiciendam. Et quoniam profanus orator ad eVangelia proVocat, Spondemus, eum utique, qui evangelia aperiat Spiritu protestantico informatus atque praeoccupatus, ibi proclamatam reperire separationem Status ab Ecclesia, scilicet a Deo; at eum, qui mente catholica ea aperiat, nullo modo Separationem, sed distinctionem solam praesidiorum ol finis pro Statu atque Ecclesia invenire, at quo utriusque amico foedere concordiam : quam quidem doctrinam Patres exponunt; tantum abeSt, ut, quemadmodum orator noster assirmat, quin eos legerit, Separationem Status ab Ecclosia
docuerint. Sane unanimis Patrum doctrina est, non solum ratione fissis
ac praesidiorum distingui Statum politieum suu civilem ab E clesia ; quatenus illo habet pro fine imui 3dialo solicitatem temporalem civium, adeoque et praesidia, quae ad eum perducant, idonea; Ecclesia Vero felicitatem aeternam ac media ad eam obtinendam Opportuna; Verum etiam finem ac pinosidia civilis societatis suapte natura Subordinata esse potestati Ecclesiae , qualonus felicitas temporalis Ordinata est ad felicitatem aeternam. Hinc docuerunt Patres, Deum instituisse potestatem civilem, ut
370쪽
CAP. IV. DE ARGUM. PRO LEGE DE MATR. CIV. ART. I. 35
subsidio esset Ecclesiae, at tuo Ecclesiae inserviret tanquam praesidium ad assequendum finem ei proprium , nempe Su
Nos ad haec confirmanda unum alterumvo in medium proferomus. Itaque S. Augustinus scribit: . Aliter servit Rex, Domino , quia homo est, aliter quia oliam rex est. Quin, homo est, ei servit vivendo fideli lor; quia vero etiam rex est, . servit leges iusta praeeipientes, et contraria proseribenteSs convenienti vigore sanciendo. Sicut servivit Ego hias , lueos, et templa idolorum , ot illa excelSa, quae contra praeceptas Dei fuerant constructa, destruendo . . . . Sicut Servivit rex, Ninivitarum universam civitat in ad placandam Dominum, compellendo Sicut servivit Nabuchodonosor omnes in suo
s positos a blasphemando Deo lego lurribili prohibendo 44 .,
S. Gregorius M. . Ad hoc , inquit, potestas super omnes ho-u mines dominorum meorum pietati coelitus data est, ut quis bona appetunt, adiuventur ; et coelorum via largius paleat, η ut terrestre regnum coelesti regno stimuletur 45 . . S. Leo M. α Debes, scribit, incunelanior advertere regiam potesta- . tem, tibi nou ad solum mundi regimen , sed maxime ad, Ecelosiae praesidium esse collatam: ut ausus nefarios compri- η mendo, et quae beno sunt statuta defendas, et Veram pacem his, quae sunt turbam, restituas 46 . . S. Isidorus Hispalensis: α Cognoscant, inquit prineipes saeculi , Deo debere se ra- η tionem reddere propter Ecclesiam , quam a Christo tuendam suscipiunt. Nam sive augeatur pax et disciplina Ecclesia '
40ὶ Epist. ad Theodosium. il) Epist. ad Leonem Augustum. 42ὶ Lib. H. Epist. LXV. au Mauritium imper. ιδ Lib. III. Sentent cap. LI. M Epist. ad Bonifae. Comitem CLXXXV. alias L. ed. Maur. I. 19. Q) Lib. III. Epigi. LXV. Ad Maurit imperat. 46 Epist. CLV l. cap. I. ed. Ballerin.