De matrimonio christiano libri tres auctore Io. Perrone ... Tomus 1

381쪽

adversus sollicitum pontificem iurgia moVeret, prout a non paucis factum est insigni ingrati animi nota. teterum non modo principio logico absurdo innituntur pseudo-politi ei, dum in subsidium theseos suae advocant exemphim aliarum gentium , Verum etiam contra historiam salsa comminiscuntur. Assirmant eonfidenter nullum detrimenti a proin nasso ex hac lege illis in regionibus , penes quas Viget; nullum damnum sive in Societatem sive in bonos mores , sive in familiarum pacem illatum inde fuisse essuli ivit. Sed ita rem non esse laetiti ovincitur ; satis nobis erit in medium proserre , quae

nuper hac super re Vulgala Simi.

Insignis est libellus supplex a Massiliensibus senatui Paessionsi oblatus dio 30. ΛΙaii. l853. In eo , praemissis principiis , quod moros publici sint conditio Vitalis selicis progressus euiu vis recti regiminis ; quodque optima Sinius consillulio pondoat

ab optima familiae constitutione; Vinculum vero coniugale prim rius typus sit societatis, Mnsque certus illius polesialis paternao, quae est forma primordialis potestalis publicae praeexistens omnibus populorum institutionibus , quod sanctitas coniugii suorit quovis tempore mensura Veri civilis cultus civilitatis , ac nati ues vicissim creverint aut decreverint prout dignitas coniugalis vinculi audia est vel deiecta; quod denique ex coniugum conditione insutilium institutio, vis virtusque generalionum ac futura sors pendeat lolius nationis ; his, inquam , aliisque praemi Ssis , libellus supplex Oxponit pessimos fructus , quos lux de coviugiis more civilibus in universis Galliis hactenus protulit.

Hi vero sunt eiusmodi esse lus , ut omnes honestos ac religiosos viros permoVeant , ii moriunqiti' ingenerent graviorum adhuc malorum iu futurum. Nempe Scand da, di Vortia per mo

lam civilem 62 ), discordia fratrum, infamia , religionis comtemptus , vulgaris persuasio ritum religiosum non emo nisi accidentalem formam , quae contractui civili superveuiat, et sine qua coniugium perfecte consistat ; propagatio pernicios

isset Hape mors tamen ei vilis demim sublata est lege lata die 15. Iunii 18os.

382쪽

huiusce perversaeque persuasioniS , morum licentia essraenata, institutionias moralis ac religiosae defectus ; germina omnia dissolutionis tum domesticae tum publicae ; incrementum maximum ignotorum natorum , qui expositi communi nomine Vo

cantur , publica concubinatus professio , aliaque id genus non minus religioni ac bonis moribus , quam publicae honestali ac

regimini politico perniciosa 63).

Nec minori vehementia rem hanc ipsam persequitur ei. Sau

sid)Petition adressis au senat potir reclamer, au nom des interita resisteuae, tu reuision si utre clu mariage dam is code eluia , et rabolition de la mortei e. Marseille te 30. Mai 1855. In prima subscriptione iam numerabantur nomina virorum ex omni conditione et gradu , qui libellum suppliem dabant 722. Interea iuverit lia e verbis confirmare et auctoritate illorum, qui a multo tempore Operam dederunt piae institutioni do matrimoniis civilibui, per tuligiosum ritum cohonestandis , quique propterea sunt ab experientia plano od ti de eo quod in eiusmodi coniugiis contingit. lnlrrrogati a quodam vere catholico senatore Faurinensi do hac questione, ita eidem rescripsere : α Τous Bles si vinues de France avec tous les ministres du second orore, avec tous Iesu directeurs de consciences , avec tous les aute uis conscietici eux , qui ontis ferit sur I'histoire de France dans la pfriodo compriso entro 1789. et 1850.n conviennent, quela religion catholique ne sist damais remi se du coup quin tui a sit g portsi i I y a 60ans par l'institution du mari age civit. n oue depuis notre sipoque, un nombre considgrable de franζais vive ma- ,, riialement sans avoir rpsu la hsinsidiction nuptiale, et qu'iis mourratent pres-n que tous Sans avoir reqv les Sacrementa, si te cler , au demior moment, is et plusleurs ames charitabies ne reunissaieul lous leurs essoris mur prevsinir

D stu'iin homine qui n'a contracto que te lien civit du mari age, cesse enn Gngrat de pratiquor la religion, et on a remarq usi que les person nes marisiesn civilement n'ont pas elles-momes la moindre. constance stans leur svi-di sanin mariage.

o Que c'Est dans ces d6plorabies unions , qu'on est assure de tro uver tesn ensanis indociles et libertins, des ensanis qui ignorent jusqu'au signe deri la croix. Si les parenis glaient des marisis civiis , les ensanis ne rougissentn pas d'eire de phres natureis , et ii n'est pas rare de trouver trois genisations

n Il semble que torsque uno sam ille est niarquee au Dont de celle tacite .n son ches reconnali tui-msime qu'elle est en dehors de tolite tot morale . etn impuissante li en supporter te lacin. NEx Senouo uel regno pag. 18T. Tornata dei 15. Dicemb. 1852.

383쪽

gut in opusculo Saepe a nobis laudato , quod eodem anno vulgavit De matrimonio civili ae religioso : vir supremo ministerio

publico functus , qui proindo optime huius legis effectus in Galliis noverat. Iam vero , hic in epistola ipsa nuneupatoria imprudentes appellat atque retrogados eos , qui adhue so religioni e tholicae hostiles praebent, eosdemquo anachmnismi sane deplorandi reos vocat. Ρalefacit imminentia mala , quae ex hoc rerum statu Subalpinis sex communibus religionis statusque politici adversurus obventura sunt; ostendit aretissimi foederis necessitatem clerum inter ac civile regimen , ut hoc subsistero possit, cui qiudem foederi et coniunctioni Obstaculum esset maximum lex de coniugio moro civili , quae non ita pridem tanto animorum asstu in publicis comitiis promovebatur ; quodque praecipue ad rem nostram facit, exemplum Galliarum proponit , in quas tantum malorum profluvium exinde di-

II e autem quao leviter in laudata epistola ac cursim auctor attigerat, plenissime evolvit in toto opusculo. Ostendit enim, idem coniugii necessario prae se ferre typum characteris religiosi , a quo separari nequit; steri non posse, ut sine religionis interventu coniugium perpetuum sit ne indissolubile ; separationem induciam a lege Gallica inter religionem et statum civilem causam extitisse corruptionis publicae morum. Hanc legem paSsim maculam vocat, quae codicem infecit turbulentissimis illis temporibus , cum vigeret allieismus ; Ostendit, sub omni pectu eiusmodi legem antipoliticam esse , nec nisi a rei publimo hostibus posse promoVeri ; adhortatur publicum regimen

ad eam e eodice omnino eXpungendam , aut saltem temporandam. Denique summas imprudentiae , ac hostilis in religionem animi lare demonstrat, errorem hunc anti- politicum in alias gentes iransferae , et sic inficere eodicem , qui adhuc immu-

64ὶ Resipaeions fur te niuriase eluit et te mariaue religi uae en France et en Italie. Lyon 1855. A Mr. te conite de Ca Our , prosiclent du conseii des ministres ite in Majesie te roi de Sardaigne.

384쪽

nis est a lege , quaρ tot tantorumque malorum causa et Origo

est.

0uas dicta sunt de Galliis pari iuro affirmari debent de

Belgio , ubi mala , quae ex matrimonio civili proveniunt non minora sunt, ac sub aliquo respectu deteriora adhuc quam in Galliis ipsis. Siquidom et ibi concubinatus legalis riget , persuasio penes rudiores praesertim in illa , quod per civilem contractum coram magistratu celebratum verum habeatur conivigium ; oblivio religionis in iis , qui ita nuptias contrahunt ;collisio inter impedimenta canonica et impedimenta civilia ;elyraenis morum licentia ; moralis impossibilitas colobrationis

eorum coniugiorum , quase a conS ientia nomen habent , quo sit, ut sacri miuistri, qui logem naturalem ae divinam ad salutem animarum legi positivae humanae anteponunt, Se OXponore

debeant poenis gravissimis a lege constitutis 65). Divortiorum

libertas ot lacilitas , quae cum semel a magistratu sancita lact-rint , sunt prorsus irrevocabilia. Quare interdum sit, ut duo coniuges , qui cum divortium fecerint , volunt se invicem reconciliare , ratumque suum coniugium haberct , nullatenus Oblinore id valeant; exinde tanquam concubinarii habentur qui ab Ecclesia veluti coniuges legitimi Appetantur. Immo non semel accidit , ut cum possit gubernium dispensam ab impedimentis a se constitutis assinitatis , aut consanguinei talis , quae communia sunt cum impedimentis canonicis , recuset disponsationem iis , qui ab Ecclesia dispensati sunt , et ita novi semper oriuntur conflictus. Insuper per legem helgicam nisi mors alterutrius coniugis probetur per testes Oculalos , non admittitur altera pars ad aliud coniugium contrahendum, etiam posiditationem 20. aut 30. annorum, quo fit ut cum nautae a stu

65ὶ Hac sortasse de eausa in ari. 16. Constitutionis Belgicae an. 1850. his verbis matrimonium civile sancitum est; u Le mariage civit deura toujonrso preceder la Mnediction nuptiale , satis tes eaeceptions a elabiir par la Di , n s v x a lieu n. Nondum tamen eiusmodi exceptiones a lege datae sunt; adeoque poenas incurrunt parochi , qui ex munere debent matrimoniis conseientiae interesse.

385쪽

366 LIB. I. S T. ALTERA DE MATRIII. QVILI.

tibus absorbentur, ad perpetuum caelibalum eorum viduae damnentur , dum Ecclesia longe mitior est. Praoleroa libidinosi perditique apostatae nou desunt sacerdotes ac religiosi , qui ludicra eiusmodi identidem celebreui coniugia publico cum Omnium seundato ut offensione. 0uum denique haud pauci reperiaulur ex classe infimae plebis et opificum , qui non Valentes sese subiicere expensis , quae ad actum ciVilem eriguntur , ac propterea nec coram Eeclesia coniungi possint , sit , ut isti licentiae indulgeant Medamque transigant vitam. Pia a S. Francisco Ilegis nuncupata societas tota licet sit in matrimoniis

eiusmodi miserorum redintegrandis , expenSas neceSSariaS SOlvendo , spectata illorum multitudine ac prava VOlinitate , impar est remedium tanto Inido afferre. Interim vitium totam fere

infidit societatum 66) Uua igitur fronte improvidi pseudo-posiliet ad Galliarum ac

Bolgii eodires provocant, ut adeo exitialem legem imaumor rum pene illis in regionibus malorum amplissimam scaturiginum, cohonestent atque suadeant 'InSanum Vero est paradoxum turpique sophismati innixum

ministri regii amerium, quo vellet suis persuadere legem de coniugio civili morum integritati sanctitatiquo consulere. Si Gallia an . 1793. in trucem inauditamque subversionem irruil , non defectui prosecto huius legis adscribendum est , quod absurdum foret vel suspicari, sed incredulitati pseudophilosophorum , ac pseud politicorum Ope propagatae atque

diffusae, universae propemodum morum corruptioni ex incrudulitato derivatao , hostilitati adversus apostolicam Sedom in aereptis referet debet subversio illa 67). Uuod si milior fuit ou,

66ὶ Haec mihi ex Belgio a cl. doctissimoque viro per epistolam datam die 50

Decomh. l855. communicata Suiit , cum eum hoc super negotio consuluerim et et tamen aliqua silentio pressi. 67ὶ Salis est vel leviter percurrere celebre opus ah. Barruet, cui lit. Me- moires potir servir a ι'stistoire uti jaevbinime quatuor vol. in-8. Hamhoum, et Londres 1798. ut quisquo intelligat animorum comparationem illius aetatis. conspirationem universalem Pseudo-Philosophorum adversus religionem christianam, seu adversus Ecclesiam, et impietatem longe lateque grassantem.

386쪽

quae contigit an . 848., non legi de coniugio civili , quod absonum pariler esset dicere, sed influxui adseribendum, quem catholica religio exercebat in omnium pene animos, reiecto et obsoleto illo pseudothilosophismo voltaeriano fero universim, maiorique erga Sedem apostolicam propensioni. Verum et haec subversio exitialibus doctrinis Universitatis magna ex parte debetur 68). Lex, de qua agimus , utrique subverSionieXtranea extitit.

Alioquin pari iuro inferre possem : in Belgio , ac in Gemmania nata subversio est ob legem de matrimonio civili illi e Vigentem, contra Vero in imperio russiaco nullus suit hic motusco ipso, quod non vigeret haec lex. Quid reponeret adve Sarius 'Caelorum affirmaro, quod lex do coniugio civili utilissima sit moribus, perinde est ac serio assimare pestilentiam condicere ad auris salubritatem, inopiam ad opulentiam , frigus ad aestum. Vere his , qui ita ratiocinantur, applicari illud polost Apostoli: . Qui dicentes se esse sapientes stulti facti sunt 69).

AItalcis as lil. - Expenduntur argumenta pro lege sub aspectu etiam religioso et catholico.

S. I.

Theologicae quaedam doctrinae.

don defuerunt in comitiis Subalpinis thoologi, licet laici. Sic igitur senatorum unus argumentum deprompsit ex ipso theologiae penu. Exemplum populi iudaiei et ethnicorum, qui

matrimonium perpetuo uti actum civilem simul et sacrum Spectarunt, ad rem non pertinet, quum penes antiquos populos utraque potestas eivilis ac religiosa essent coniunctae ; contra Vero eae seiunctae sunt in lege evangeliea, quum prolestatus sit

387쪽

Redemptor, regnum suum non esse do hoc mundo 70 . Η argumentum iterum itorumque ab Oratoribus vario sub aspectu propositum fuit. At regius ipse minister plura protulit theologica argumenta. Matri mouit vocabulum, inquit, duplirem prae Se fert Sensum. Signifieat senim primo viri ac mulieris unionem perpetuam atque legitimam ; ac talis est sensus, tu quo a legumlatoribus matrimonii nomen usurpatur. Alter est sensus religiosus, sta hic est additus priori, prout constat ex ipsis catechismis, iuxta quos matrimonium est Sacrumentum, quod coniussatis gratiam confert, ut proprii status obligationes rite obire possint. Iam Vero, num ex eo quod matrimonio civili adiectum sit sacramentum ,

consequitur illud subiici absolutae Delosiae iurisdictioni Praeterea, principes insideles in matrimonia potestatem habebant : imo eam adhuc retinent principes, qui Uparati sunt ab Ecelesia. Eccurnam igitur ea destituentur principes e

tholiei ΤFingamus, liceat mihi parumper hypothesi uti, quamtumvis

absurda videri possit,) nullam existere revelationem, et solam extare circa nuptias legem cirilem. Supponamus, Deum reVO- lationem imperiiri, atque edicere : lis qui nuptias debitis animi dispositionibus celebrabunt, ego gratiam conferam, qua graVia obeant ossicia, quae huic vitae conditioni adnexa sunt Fingamus, divinum revelationis auctorem coelum repetere, ae relinquere hisco in terris sacerdotium. Si huiusmodi sacerdotium ediceret:. Mihi quidem, mihi soli ius est ferendi leges circa nuptias ;. decernere quinam habiles sint, quinam inhabiles, ad mo, speciat iudicare; . si sacerdotium haec exigeret, putatis ne quod eiusmodi exactiones assumptionesque admitterentur Nimirum responderemus. Quum facta fuit revelatio, ad quam et nos spectare gloriamur,mhul potestati principum detractum est. Si coniugium consecratum est a Deo, non ideo hac docausa coniugium cessavit ad Stalum civilem pertinere. Non ost

388쪽

matrimonium sicut sacramenta reliqua, quae ad solam spiritus Vitam reseruntur ; status seu gubernium nequit ullo suo privari iure ; immo vero munus seu obligationem habet iura omnia

sibi propria tutandi. Hanc voeavi fictionem ac hypothesin ;' caeterum ea nil aliud est , quam simplex historia. Cum christianismus introduci coepit, leges civiles circa matrimonium vigebant , nullum noVum ius tune invectum fuit, ac solum in densis tonobris medii aevi constituta fuere principia contra legum civilium auctoritatem. Quid plura vel ipsum concilium Τridentinum constituero voluit necessitatem ineundi nuptias coram parocho , sed ea ratione id sedit, ut indicaret, no n tam se intendere ad eo Grationem religiosam , quam ad certiores laetendos magistratus civiles ; siquidem nullum peculiarem ritum benedictionum praescripsit; uti Validas agnovit nuptias coram parocho imiloae interdicto etiam initas ; inter causas, quas protulit, huius canonis, ne Verbum quidem habet de necessitate consecrationis religiosae, sed unice eo spectare significavit, ut cessaret dubilatio circa matrimonia inita sola contrahentium Voluntate.

Infelix qui sibi adiumotita non comparat ex religionis praesidiisl Nos id libenter eon odimus; ast illud non probamus quod auctoritati conscientiae subrogentur iussa logislatoris civilis ;id non probamus i. quia non censemus eiusmodi principia conformia principiis legislationis , quam liberalem dicimus , 2. neque consormia esso indoli illius religionis , quae ab externa refugit coactione Tl . Regius eliam minister adiecit, se non intelligere quomodo anticatholica ea lex diei possit, quae inter tot populos catholicos oblinet; quam contrariam esse dicunt non dogmati, sed disciplinae. At quandonam illieitum erit atque schismati proximum in regno Subalpino id, quod alibi licitum est ol catholicum 72) Si verum esset, urgetur adhuc,) catholicum Virum com

389쪽

trahere matrimonium non posse, quin ille actus per sacerdotalem benedictionem ad sacramenti gradum evehatur; haec esset

veritas in omnibus locis admissa , quum riclesia in domatibus una sit et universalis 73).

Alius orator theologica argumenta in compendium m-

degit , ut animum adderet iis legis fautoribus , qui forte ex religiosa causa quidquam timerent. . Iam ego legis huius, fautoribus dicam : Agite iam, ne quid trepidetis, neques episcopatum neque summum poni vicem timeatis r ii porro . contra Deum bellum non agent. Legi favent documenta. Iesu Christi, traditiones apostolorum, doctrina SS. Patrum,. acta conciliorum, leges consuetudinesque civilium nationum, praxis atque doctrina Ecclesiae : uno verbo Deus ipso faveta legi. Iam vero episeopatus noster, ac summus pontifex eum, mo serunt: dicam igitur iterum : Ne tim atis, Deus est no- , hiscum γε). Respomis. Hactenus quidem non satis theologicis doctrinis imbuti oratores, qui suis in theologicis dissertationibus miscuerunt quadrata rotundiS , ut patefacerent, se non magis in theologicis Studiis eSSe versatos, quam in arto legis condendae. Quod uleluceat, iuverit ad summa quaedam capita haec, quae retulimuS, revocare, ut deinde iudicium de singulis feramus. Haec autem sunt . Christum in religione sua separasse potestatem religiosam a potestate politica , adeoque matriminesvin religiosum a matrimonio civili, secus ac antea fuerit penes

populos, in quibus utraque miscebatur potestas. 2. Qualitatem religiosam accessisse contractes civili matrimonii iam tu suo esse constituti. 3. Christum nullo modo quidpiam voluisse detrahere potestati, quam principes infidolos , aut haeretici habebant, aut adhuc habent in contractum civilem nuptiarum,

390쪽

secus ac contendat sacerdotium christianum. 4. Christianam religionem, cum introduci coepit, iam invenisse leges civiles circa coniugia quibus se subi it. 5. Matrimonium virtutem suam habere sine ulla ritu, seu Gnsecratione religiosa ; nequo Tridentinum eum suo canone id negasse , cum Sine religioso ritu solam parochi materialem praesentiam sussicero decrevit. 6. Improbandum eum quidem esse, qui negligeret ritum religiosum, non tam n ad istum esse cogendum , cum id non

ferat indoles legislatiouis liberalis, ac religionis, quae abhorret ab omni externa coactio . T. Legem de matrimonio civilithoologico speetatam immerito dici anticatholicam , utpote , tum non dogmati sed disciplinae adversotur; 8. immo veroeam theologicis argumentis comprobari, ac Deum legi favore.

Iam singula eXpendamus. Ac I. Prima assertio falsa et absurda est; nam nunquam et nuspiam Christus Dominus Societaim a Societato seiunxit, aut separavit. Siquidem ipse unus ae Solus mi rex universae

tenae 75) ; ipse est, cui dedit Deus omnes gentes in haeredi-

talem Suam, ac pOSSeSSionem Suam terminos terrae 76), eique data est omnis potestas in coelo et in terra IT). Ipse itaque supremum caput est utriusque societatis religiosae ac politicae. Quamvis vero pro diverso rerum ordine , divorso sine, diversisque praesidiis, quibus homines reguntur, dimiserit polestali

civili, quae spectant directe ac primario ad felicitatem temporalem, potestati vero ecclesiasticae Seu religiosac quae speelzintdu ecte ac primario ad felicitatem aetemam ; unam quidem ab aliora distinaeit potestatem, non tamen divisit aut separat it, perinde ac si diversae essent societates. Nam una eademque est Societas, quae regitur ab utraque potestate sub diverso respectu, quaeque uni subest auctori ac Domino Christo.

Quemadmodum superius diximus, ita se habet potestas politica ad potestatem ocelesiasticam ex doctrina Patrum , uti se habet