장음표시 사용
111쪽
LIBER PRIMUS.Io T antia. B R. Si neque cum corpore, neque ipsa
er se possunt principia nobis accedere, quis Iam nodus restate E v. A udi reliqua: Sed enim , in v Confirmis.
uit, omnis animae siue Virtus siue potetntia cor
ius aliud participare videtur, idq; magis diuinu
uam quae elemeta appellatur. Quale aute sit di-tinum hoc corpus quae deinceps est sentetia co- nonstratnnest in semine omnium quod facit ut oecunda sint semina, videlicet quod calor Vo-atur idque non ignisi non talis aliqua facultasst, sed spiritus , qui in semine spumosoque cor- Stelli, HS
Ore continetur, dc natura quae in eo spiritu est, mentum. troportione respondens elemento stellarum. Id Hrgo diuinum corpus de quo paulo ante dixeat spiritus est, in quo tanquam sede propria, caesor costituitur psique natura quam animae sub- tantiam putamus Hunc spiritum cui vim ma- imam concedit, simpliciter semen appellauit nequenti proxime oratione ubi de reliquam crassiorem seminis sitbstatiam,corpus geniturae nu-upauit. Corpus autem inquit)geniturae, in quo emen animalis principi j contentum una proue- iit, partim separabile a corpore, partim insepa- 'abile. Itaque Aristotelem se interpretor illa vi
riendi & sentiendi principia, cum crasso semi-
iis corpore, se cum ipso geniturae corpore nonccedere, quia foedum est & abiectu excremetu:ieq; ipsa per se influere, quia sunt a corpore inse-iarabilia, neque possunt extrinsecus venire, sed u diuino corpore ac spiritu invehi. Viden iamlla iacere tuae importunae & contentiose pertia
112쪽
io 8 DE ABDIT. RERUM CAvs Isnaciae fundamentat A lio pergamus. P H. Pedem amabo nondum hinc referas: sed quaenam haec
sint tam praeclara, quo ue modo accipienda , apertius fac dilucidius. A v.Pr stat o Philiatre, in silum quaeque locu ac tempus differri, quam inchoatam semel disputationem abrumpi: finienda mihi & concludenda est haec tota controuersia,& quod eram pollicitus ratione doce- dum ne tantulum quidem animae semini inesse. AR. Satis mihi istuc est agitatum, satis conclusa tota disputatio. E V. Age vero, tu tibi rei cons citae palma arripias: nos quibus te prosequamur, Si qu* FDe epinicios hymnos meditabimur. Sed pro tua ta-iutita I men humanitate facies,ut in hoc triumpho,per,
exirin diu, cunctantibus ac dubitantibus nobis, omnia deis acceperunt, tegas enucleatius Sc simplicius hoc enim & eru- multo magis ditione & modestia tua dignissimum est. BR.pe fcctra Sentio te gryphos quosdam & nouas captione h, messitasti equide istius cocertationis iam dudusatur sum, sed quando tamen lacessere pergis,
enarrabo si voles fusius quicquid habeo in ansmo comprehensum. E v . Esset id mihi quidem periucundum sed video in his esse,qui concisus dici mallent. BR. Vt lubet. E v. A tque etiam inrisusurrat hic mi hi,alia quam tu opinione imbutus,ut pro se me tibi opponam dc quo melius
CXerceamur pro more te interrogem. O perdocte Brute, quicunque frutices aut animantia ex
putri materia prosilierunt, nullo semine , nullo ratre,nullo satore,undenam haec animam acce-
113쪽
LIBER P RIM v S. Id ' ere)BR. Dicam cum Themistio cortitus illam summa & totius munxti gubernatrice anima luxisse,quae quum omnes omnium rerum se nas in se potestate contineat,datrix serinarum plerisque est appellata. E v. Perfectiora autemnimantia,quq non nisi pr*currente semine inita venere,unde suam anima hauserunte B R . Ex
emine in quo & illa fuerat: hic enim mihi pla- et Themistius. Ev. Atqui tum in semine, tuma putri materia , prius anima inest potestatetiam actu. BR. Idem arbitror de utroque esseidicium. Eu Ut igitur coelitus accessura, in pu- escente materia,nondum inest forma, sic neue in semine in quo potentia esse dicitur actuim ea subsi tit. Aut si iam in semine eam esse icis,cur non itide & in putrida colluvie Quo, rca si non est huius, nec illius erit potentia, uicquam eius formae quae accest ira est. Quinc aliud sequitur vehementer absturdum impe :ctis animalibus e putri illo pedore natis pra antiorem esse multo, ac diuiniorem originem, iam longe perfecti sisimis illis, quaevis seminisi vitam produxit. B R. Q id enim prohibet v. Quid nsiane dementiae proximum sit culi s aut vermis quam leonis, aut equi, aut eleiantis, aut si Diis placet etiam hominis diuitora fecisse ortus primordiai Non ita te insania
: p ' sed si quid diuinitatis mi nutiora caec ab
Pru sitan r consequuta,multo Opinor,aniplius hisenioribus & absolutioribus elargieris,aut Ce
114쪽
Aeneid. c. Georgla. i. Semlai no in.esse animae
gradum Gueisdam impc sectiorem.
Iio DE ABDIT. RERVM CAVSIste tantundem. BR. Hanc quae nihil ad rem facit comparationem omitte, quod dico semel inieblixisse contentus. Vt Virgilius iecte quide dixit: emina flamma A bstrusa in vehis silicis. - E t rursum:
t silicis venis abstrusum excuderet r(nem.
Ita equidem semini ex quo quid gignendum
est,ipsam rei formam iam inesse profiteor , ipsumque animatu recte vocari: Quisquam ne hoc IedargUet E V . Obmurmurant omnes quod si petiora noti dilueris iamque hic se mihi comparare videtur ad hoc post cinum coii uellendu,&Iabefactandit: vigila Brute,ne tuam causam demseras, sic enim per me proponere gestit. BR. Age dissimulator, tu ipse deposita persona cominus congredere , ut huius disputationis ruinam tuis humeris sustineas. E v. Age placet , congredior: hesponde igitur breuiter, Semini non similiter atque perfecto animanti inest anima. 3 R. Fateor: nam huic actu inest, semini vero selum potest te. E V. A t nihilo minus quum semini inesse ani mam potetia dicis,tu illi simpliciter ipsam quoque animae substantiam inesse confirmas. B R. Rem tenes. E v. A ut igitur illi tota inest, uti &perfecto animal aut illius sola quaedam portio. PR. Vesani aut pertinacis est hominis istaec postulare. An tu hic ullum esse putas qui haec ausurus sit aut si quis forte audebit, no ab omnibus exibilatum iri p v. E quidem ausurum scio: utrum vero ridiculus ait non futurus sit, res ipsae tandeostea,
115쪽
MBER PRIMUS. m edet Sed interim respode. BR. Quasi Vero a letium tir aut inenodabile: neque enim semini eanest animae perfectio quae absolutis iam anima bus E V. Sequere ut Coepisti. ora ne anima stamni insidet, an eius solum portio quaeda mira
or BR. Ego illius portionem non dicam inesse, uando idem nullas anima partes habet quae
Oruam a toto consistere valean r. E T. Er o tota
li inest. 3 R. Tota uide sed impersectiori tametaodo. Sed age, quam ita in semine imperfecti em statuis, an non eiusdem cum perfectiori 'e- eris atque essentiae est e putavi B R . Eiusdem omino,inferieri tame ordine & gradu neq: enim lexa ter illam ante, actu forma appellae,quami perrectionem conssequuta. Poteriam tantisper pellare solet dum obscurior adhuc est & in1-errectior. E v. Vide Iam in quas angustias te prq, pitare possit, quisquis recum Congredietur. B R.
t quai disecro Ev. Nempe quod substatia: pa
Sipem formam,magis ac minus intendi ponis, eadem specie, aliam formam alia praestanti m. BR. Fac igitur, sit mauis, sint illae diuersiorumerum. E v. Si diuersa facies illarum genera, ni mihi in portum nauis appulerit, tam tota reSat conrecta. iam imprudens eo subieris, quod iugere tanto contendebas opere. Nam prius Jam ex semine perfectu euadet animal erit utibie necessariti,ipsam forniq estentia mutari. atq, r varias sipecies traliri deinde vero semini nihilucqua eius formae quae accessium est insedisse,
116쪽
Ita DE ABDIT. RERUM)CAUSIS quo nihil arnplius opto in hac disputatione , id enim est quo aspirabam. BR Ergo proinde recite videbar censuist illarum & substantiam & genus idem: sed nescio quibus me praestigiis hinc abduxeris. Ev. In idem igitur luti volutabrum te reuolues, quo iam coeperas sordide conspurcari : in quo si diutius haerebis impeditus, quo pacto illud expedies earum substantiarum quae sint eius lem generis , alteram esse altera impe fectiorem B R. Id quidem perfacile. Vide enim quid animi cogitatione informem semini inesse quidem formae essentiam, sed humilioris cuiusdam & imperfectioris gradus, in quo potentia solum appelletur: haec deinde cum paulatim bscendendo, ad cammum,ut ira dicam,perreptauerit, tum actum quidem futurum, citra ullam
tamen generiS aut essentiae murationem. EV. I
tendi igitur ac remitti substantiam vis non secus ac incram qualitatem. BR. Vis simpliciter quod sentio in sinu tuo deponam:' Eam estentiam quae potentia est, non existimo puram eme substantiam Ev. Est igitur accidenS. BR. Neutrum profecto: sed inter utrumque mediam naturam Obtinuit. E V. Nouum vero doctrinae genu S, noua philosophandi ratio, summa rerum genera cumctis recepta multiplicare illa ceu promiscua quae dam inlicella confundere stupra haec genuS cc n. stituere,ouod omnia suo velut complexu contineat nam si ulla est ipsis inter se communicatio, necesse est profecto commune quoddam genui supra
117쪽
us & exquisitius. Summa illa decem rerum ge-era,augeri ampliarique nolim equidem verum aluo, potentiae essentiam esse si1bstantiam adeolfirmam ac debilem,ut ceu qualitas intentionis et remissionis vices subire possit. Quemadmo-um enim celebris author A uerrhois, formas ementorum medio substantiarum & qualitatui terstitio collocauit,ut est ante comprehesum:
c mihi in praesentia liceat gignendae rei potenam ,quae obscura & praetenuis quaedam est subantia,ancipitem, & inter substantiae participeirmam,interque qualitatem medio loco pone livi quae sit qualitate quidem nobilior, ignobior autem absoluta ad quam festinat forma. E v. e sic quidem contractam labem dilues, sed alio erebis luto: nam in primis que testem produ-sti,is vanitatis plerunq; arguitur, Sc dum falsa O Veris pronunciat, misere multis impositit, veritatis specie in qua prior & ipse hallucinas videtur. Tu si quae adfers, Velis, quemadmo-am in iudicio fieri solet, testium fide compro-iri,grauiores erunt & integriores citandi. B R.
menda sitiit arma, satis est conflictatum: sen-ntiam meam qualem protuli accipito. E v Sedrti animo persiste: si suffugies,quotquot adsunt persequentur, & si consequantur arctius vin- mlassim ita ent. Quidam eorum Vehementer optat,ut pro csisse fome imia tua sapientia,id unicum respodeas, num rem
magis sis homo, quam puer hic, aut magis sis
118쪽
Π DE ABDIT. RER. v M CAUSssanimal quam asinus. A n. Proh deum fide . qualem hic mihi virum narras i descendat ille ipse, me interrogaturus , in arenam: aut si id spontes non vult, ede nomen quo illum appellem. E v. Haud agnosceres hominem,etiam n nomen amdires. B R. Illum igitur indica. E v. Curiosulus
es: sed cogita saltem quid ad illa responderi possit. BR. Tam rustice urgenti me verbum quidem ullum: tua tamen gratia respondebo, me nihilo magis hominem esse, qu sit puerum: forte Vero
magis sint animal qtiani asinius. Quid hi ridentix v. Refellendi est haec species quaedam, quum absurdissima quis dicere videtur, illa deridere,
non argumetis incessiere. BR. O ineptum risum, cum nihil contra ista dicere possint , rideant tamen: se ipsos plane & ipsi rident, dc aliis ridendos exhibent. E v. Eia bone vir, bilem istam di lue,& aequo animo accipe quod ille tuis responsis consequens nectet. Si non magis tu homo es quam puer, neque puer magis quam infans, si quitur omnino neque tuam quam pueri, neque pueri quam infantis,neque infantis quam istus utero gestati,nec huius quam seminis in quo tu animam messe profiteris vel praestantiorem vel perfectiore esse anima: sed omnes uno eodemq; perfectionis genere teneri. Nam si homo maioris minoris lue differentias non admittit, ne. que proculdubio ipsa hominis forma, quam substantiam esse constat ipso homine digniorem. Proin si hominis semen esse dicis animatum,n
119쪽
isque communem animam obtinere, ea nihilo: rit imperfectior quam tua: nec ipstim semenninus homo fuerit quam tu . A R. Attamen id go nondum hominem appello quod hominis unctiones non obeat. E v. Neque igitur infamem, hominem esse dicas, quod ea tractare non ostri, quae a floridae dc vegetae aetatis homine erui ur. Si ita pergis ex ossiciis de muneribus reum genera distinguere, fient ex necessitate qua-uurima hominum genera: quod cum absurdum it, Sc extra omnem omnium opinionem,palam it te perperam in varios perfectionis ordines, ubstantiae participes formas distribuisse, ut hu-nilem quendam in his ordinem semen poten iae nomine sortiretur. Attede igitur in quas an- Iustias te, tanquam in carceris barathrum conicis , dum ardentiori uincendi studio, adnit is eius quae accessura est formae aliquid semini
inpertiri & dum liberalitatis studio , hosterniaturae agis infestissimum. 5 a. Nulla esst mihi
uorsus horum verborum cura: satis enim me e coplector,qui se tota haec res habeat. Ev. HOC gitur exprime, ut vel nunc demum nobis con-
et,quid tibi velis. Oportet enim huic nos rq dDputationi,tandem aliquando colophonem imponi,ne inconclusa& velut capite diminutarelinquatur. BR. Tu igitur illam vel conclude vel oncide,aut si id non placet; alium qui cu dimi- res v re. E v. Nullus opinor mortaliti, tuas hasce
120쪽
simplicissima esse cui queformae substa
Iic DE ABDIT. RERUM CAvs Is partes velit tueri. B R. An non ipse potes, vel perpetuo enarrationiS tenore, sermonem Continuare,vel si interrogatio magis arridet, te ipse interrogare,vicissimque tibi respondereyp v. Si mea responsio tibi erit accepta , perbreui Arbstotelis oratione, dissicultas omnis eximetur ac disturietur. B R. Quanam ista E v. Substantiae(inquit) quodammodo simi ut numeri. Nam quemadmodum si quid sublatum a quopiam numero aut additum fuerit,non idem numerus sed diuersiis emergit,etiamsi minimum id fuerit ob idque fit ut numerus non magis minusue numerus sit: sic propemodu neque ea substantia quae ad formam accommodatur. Hoc si est, ut recte Aristoteles sentit ac iudicat,nihil,ne vel minimum quidem , formae eius quod gignitur esse potuit in materia, & illius potentia, quam antecessisse dicimus, nequaquam particeps erat formae venturae: sed erat illa ceu praeparatio quaedam, & apparatus formae accommodatus: Non qui formam possit allicere, aut vi quadam& necessitate de se promere,sed qui patiens magis quam etffciens, materiam alioqui r
dem S rerum omnium communem instruat concinnamque reddat excipiendae formae.