Patrocinium defunctorum a R.P. Iacobo Hautino Soc. Iesu sacerdote tribus libris exaratum quorum primus veritatem, acerbitatem, ac diuturnitatem lustralium cruciatuum; alter causas vita functis opitulandi; tertius modo complectitur. Tractatus est vivi

발행: 1664년

분량: 398페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

rum, vel obliterata, si fieri posset, memoria, vel rQecta, agitare negotia, dignitates quaercre, ac tueri, donique aetatem hanc sic agere,ut si morte omnia tcrminarentur, aut illa numquam csset oppetenda' Itaquc

valet hic illud Jcremiae cap. s. Stupor, in mirabilia facta sunt in terra , Trophetai prophetabant mendacilam : Sacerdotes

applaudebant manibus fluid , E ' popuIus meus dilexiι talia. Qid igitur fiet in novissimo eius 3 Nam qui mundi Prophctae,

seu videntes nisi quos vocant Politicos, utique auris mundani peritissimos, quotum haec sunt, quae retuli, dogmata, seu mcndacia potius. Quibus ctiam ipsi sacri h minos , & lacerdotcs nonnulli saltem adstipulantur: certe semper nimis multi, leutrosque populus romis velisque sequitur. Sic quoque Noemi lcmporibus, sic &Chri iti ietate res ac consilia mortalium procedcbant. Et propterea hic ipse Redemptor ali-Ds d. q. Πdo , Cum appropinquaret terWatim, magis videns civitatem, sevit super eam, uicens: quam Iero- quaa si cognoυisses E tu, quidem in baς δεθ ή die tua, qua ad facem tabι: nunc autem lab- i rum fondita sunt ab oculis tuis ς quia venuntdies in te, Eur circumdabunt te inimici tui vasto, em circumdab ut te ,-coangustabunt te undique Luc. I9. Ubi cxcidium, illius florentissimae urbis vaticinans, merito

cum lacrimis illud deplorat. Qilippe in

quo excidio pra 'ter innumeras calamitates, tanta fames obsessos oppressura cssct, ut Maria quaedam nobilis ac locuples semina regionis Pcrear, quae trans Jordanem' jadet, cum Ierosolymam & ipsa confugi Dset , filiolum in fiusta sectum coxerit, &membra, qua genuerat, ut loquitur Fgcsirpus l. s. c. 4 i. vorarit. Porro caesa sunt poromne obsidionis illius.tempus decies centena Judaeorum millia, vel ut alii, centum& decem myriades. Captivi abducti ad nonaginta septem millia, S partim postea bestiis obsessi , partim aliis iuppliciis excarnificati , partim triumpho resemati. Hic fuit fons lacrimarum christi, sed prO- fccto gaudii fons dici poterat, si cum c

rumdem Judaeorum aerumnis mortem secuturis, atque ut ad propositum revertar, si cum igneis piorum manium tormentis Comparctur. Cum ut ostendimus, noni illas modo Ierosolymae calamitates ignis lustralis acerbitate superet, sed saevissimas orbis universi. Quare si vir quidam rusticus, at divinus Vates, imminente illo excidio, nec tormentis, nec aliter cohiberi po-rerat , quin continenter cxclamaret; Vae

Icrosolymis, Vae Drosolymis; Vae templo, vae populo ; nos longe potiori rationcmo talibus inclamare possumus; Vae longe fu nemus, nisi repudiato liberioris vitae genere crimina uia hac in vita paenitudine eluant, priusquam atrocissimo illo igne sint cxpurganda.

etiam lietes noxa Applicio

ignis castigentur Z

plectuntur.

DU 3 1 τ A R I nequit, quin poena

damni picistantur noxae, etiam levi colya trismae. Ratum enim est illud Apocalypsis

cap. 2I. mIrabit in eam , coeli Re- μι giam scilicet, aliquid coinqoin in m. Amis dat' η pu bigitur autem, an etiam igne lustrali ver-buna, aut cogitatio otiosa , aut etiam animi inter preces levis evagatio, aut limus modi expurganda sint. P. Dicastillo af.

firmat, quippe quod id animis expediat, ut gravisti mi supplicii perpossione beatitudinem sibi accelerent, quam vcllcnt omnibus tormentis possc redimere. V rum sc minimc conficit etiam levissimam culpam poena ignis dignam esse. Et v ro si faciamus unum aliquem culpae omnis immunem decedcre . ita tan: en ul sosum . . ultimum satisfactionis gradum non exploverit , sive ultimam novissimi quadrantis partem certam ac distinctam, quam Deus castigare solitus sit, non exsolverit, is pc na quidcm damni multandus est , donec totum solverit: sed ea , ut videtur, sola, brevissimaque, quoniam, ut ponimus, s iam ultimam novissimi quadrantis partem dcbct, cui abunde poena damni faciet satis. Alioqui enim non csset pars ultima , , cum dari posset, quae sola poena damni, non autem poena ignis digna foret. Non enim id videtur negandum Quin & revelationes subinde perhibent solius damni poena nonnullos fuisse amictatos : utpote scelere puros,& pene expurgatos voluntariis hac in vita suppliciis. huc portinent quas antea produximus cum de coeli atrio agerer ius. Huc quoque pertinere vidc-tur, quod in Chronicis ordinis Hieronymiani scribitur a. P. l. 2. C 3. fratrem Ferdinandum Iannm, e tribus illius fundatoribus unum, virum sanctimonia miraculisque clarum, ab obitu cuidam Monacho

spectandum se praebuistic, veste monachali,

132쪽

Patrocinium Desunctorum. LVI. Ios

se lati ita laceraque , vultuque tristi sacrificia postulasse, quippe quod torqueretur,

eo dumtaxat, quia ne minutus, S exactior videretur,& fratribus gravis esset, mitius cum eis egisset, atque indulgentius, quod tam n non culpae, sed prudentiae assignabat. Mitto alios Palati producturus. Itaque existimo solam identidem damni poenam purissimis animis in altera vita es.luendam, sive cum omnis culpae CX pertes, perparum poenae solvendum liabcnt,sve Cum unius ac levissimae culpae rci dec dunt,qualis est ea, quae per errorem, S fero praeter voluntatem contrahitur. Et addo

Deum nonnullos sola damni poena castigare, quos pro meritis posset igne torqueis xe, ut patet in iis, quos per aliquod temporis spatium sui conspei prosubet, cum poena damni aut lioribus plerisque Theo logis poena sensus gravior sit, NI poenae

damni diutumitas utriusque conjunctione posset cotrahi. Rei causam si quaeras, merito quidem respondent solemne illud, Sit pro ratione voluntas: sed ex D.Thoma adhaesonem ad noxam illius morae ac poenae fontem dicere, sestem identidcm possumus. Quod si quis ob eccrit culpae, vel icvissimae gravitatem , utraque pena dignam, expcndat ille poenae damni vel solius accr-bitatem I non aegre, opinor , nobiscum facie , praesertim cum citra condignum sit castiganda. Caeterum affirmate cogimur plerasque

Sec leves; noxas veniales , di cas maxime, quae dem-

probant id dustria, atque a volentibus, scientibusque admissae sunt, poena ignis castigari. Sunt qui sententiam illam probent ex hoc Ma-Ikhiae loco. poterit cogitare diem adventus eius, quis flabit ad midendum eum y Ipse enim quasi senis coxsam,

in quasi hιrba DPonum,insedebit consans, se mundans argemum , purgabii Dios L si, se colabit eos, quastaurum, in quas argentum, in erant Tomino a frenies sacrificia in lumita , ριacebit

vomino sacrificium Iuda, Myerusalem.

Etenim volunt ignem illum, quo Deus ex- Cocturus, N emundaturus animas dicitur.& animas quid om auro argentoque simi-Ies, id est, sanctas, S sola venialium se ria obscuratas, non alium esse quam purgantem. ImO Gennadius Patriarcha Con hantinopolitanus in expostione Concilii Florentini cap. 8. contra Graecos purgat rium quidem agnoscentcs, sed minime lustralis ignis supplicium, ex hoc ipso loco

probat, & ignem in eo constare, & animas Co cxpiari. Sic enim argumentatur, Ignis hic conflagrans, & emundans non pertinet ad Beatos, utpote mundissimos, nec ad damnatos, qilippe qui nec emundati queunt, laec emcndari : erg per tinet ad animas purgatorii. In eo igiatur est ignis constans , & animas Justorum emundans, vel a levibus & venialibus maculis. Ita ipse tom. 4. Biblii thecae SS. Patrum. Sed bona cum vcnia, si ignis ille sit pursatorius, quomodo illi, qui eo mundati fuerunt, dicuntur sacrificia oblaturi Et quae suiu illa Beatorum, postquam flammis expurgati fuerint, sacrificia Z Itaque labat ea probatio, Λ illa Prophetae vaticinatio Saccrdotes Callaciii cos spectat, quos charitatis divinae mundandos igne,& auri argentique instar omni scoria ac labe purgandos, sic demum grata Numini sacrificia libaturos Mala chias praenuiuiat. Sed non deest nobis locus alter, unde hoc, quod agimus, elerorumque Patrum ac Theologorum sententia non obscure colligitur. Sic enim Apostolus I. Cor. cap. 3. Si quis autem

superaviscat Iupra fundamentum hoc aurum, argentum, lapides pretiosor, ligna . Dreum , si putas, uniuscuiusque opus manissum erit. Dies euim Domini declara..Hι : quia tu igne re υιIabitur , M uri emi que opus quale sit, ignis probabit. Dcu- ius opus mauserit, quod superadificavit, mercedem accipiet; si cuius Uuae arserat , δε- ιrimmium patietur, ipse autem salυω erit; μή tamen quasi per ignem. Quem locum interpretatur litice vcrbis Doctor Ange- licus in . distinet. 3I. q. r. a. 2. Veniasia charitali adiuncta possunt per aliquam poenam consumi, se id ὸ convenienter secundum intibaphoram significamur per illa , qua per ignem consumuotur. Eι quia quam ιὸ aliquia peccatum eugravitu, tautὸ diffcitius purgatur, in peetatis autem venialiabus rusenιtur unum altero gravim , ideὸ convenienter eorum δυestac significatur per viversitatem eorum, qua facitiὰs, Miarvius consumuntur ab igne. Et quia

perfectio cuiussibet quantitatis ternario comprehenditur, propter principium , medium .inmem, idιὸ triplex disserentia ponitur; qui unt gravissima in genere venialium , dissici stimὸ purgabilia ,

haec per unumi Agnantur. IV m mianima, quae per si uiam , quadam media. qua per faenWm significantur. Hactenus

Angelicus Doctor, qui quidem ctiam minima venialia vult igne purgari, scd minimorum nomine, nonnulla opinor, acclapit ex delibcrate admissis, levissima interum essicaciter quoque confirmat tem hanc ratio ipsa. Nam malum culpae, rι νώ. o.

133쪽

1 6 R. P. Jacobi Hautini

ris est ordinis, quam malum poenae ignis. quod utique malum est creaturae; proinde nihil mirum, nihilue nimis acerbum . si igne plectendum sit. Nec dicas sic quoque confici, levissimas omnium poenas, quae & in levissima materia vel statur, &voluntati potius excidunt, quam ab ipsa committantur, igne purgatorio expiandas esse i etsi enim psae cum injuria Numinis conjuncti sint, tamen & ea minima est, vixque habet rationem iniuriae, quippe s re praeter voluntatem & humana fragilitas venia dignissimas eruit. Et denique satis , ut diximus, castigari dici pol sum, dum poena damni castigantur. Caeterum hujus utriusque expiationis visura. figuram aliquam eruere possiimus c lacris litteris. Etenim Numerorum 3I. Omne,

ait Deus per Moysen, potes transire per flamma , ignι purgabiis . auidquid

piationω sanctificabitur : Ubi praecipit

quidem ut omne vas atque instrume tume praeda Madianitica', auro arg nt

que constam ,& si quod aliud igni exponisne laesione poterat, igni lustretur caetera autem aqua: sed pariter innuitur Icves culpas cum propter iniuriae Numini irrogatae gravitatem, lustralem ignem sustinere queant, ac mercantur, igne expiandas, levissimas autem cum propter humanam imbecillitatem eum ferre non possim, sive

non mereantur, aquaexpiandas, id est,pc na damni, Ientius instar aquae lordes purgantis eluendas csse. Si tamen contingeret, ut plures e usmodi noxae migrant evita animam gravarent, non irem infitias

supplicio ignis eluendas. Hoc enim pacto graviori ac maxime deliberatae aequival

rent.

336. paucissimi, etiam ex re sanct hominibus singulari virtute praeditis abig-ν-- . ne lustrali intam ccesum conscendant. Cette B. Theresar auamvis, ait , mutim eum ammarum satiam mihi Dominin re-Iare dignatinst. ex omnibuν ιamen, quaaevissi, amma π, nescio an unapurgatorium

rvaserit, prate quam Raetigiosi istim de quo diuuante in ba feci, S. Patris fratris Petri de Alcantara, nec non isti. Dominicam tuim supra memini. Ubi purgat xii vocabulo non exprimit quidem disertε, an flammeam custodiam intelligat, sed sane nomen illud positum simpliciter illam designare non autem coeli atrium, in quo sola damni poena luatur. -nia S. Gresiae habet vita S. Veronicae de Binasco. Asseruit enim illa peculiari Dei munere sibi esse cxploratum, paucis admodum ita

si sagari Apostolicia litteras Jndu semitam intelligit Pontificiam, ut purgatorias poenas aliquo modo expcriti non cogantur. Non dubium tamen, quin utriusquc illius Divae tempore iuncti viri ac Remi. Dae non paucae vita functis essent. Adde his SS. Pelegrinum, ac Paschasium Diaconum aliosque igne expiatos fuisse. Paucitatis porro illius non alia apparet causa, quam labes venialium noxarum. Nam letliiserae vix, aut ne vix, in illos cadunt. N licet prius, quam animum totum ad dixerim Numinis obsequio, lethi feras contraxerunt , tamen procul dubio eas lacrimis saepe,& abunde eluere soliti simi, nota sic autem leviores culpas , quae quia leves,

non feriunt admodum mentem, & frequenter iterantur, ac raro, ut cxpedit, d cetque, deflentur. Quare Deum allo. quens Augustinus, Ve, ait, Confessionum lib. 9. cap. ultimo, etiam laudabili vita

hominum, si remota misericordia discuit

eam. Uustre autem est, etsi minus noeum,

S. Vesricum Episcopum Augustanum, divinitus cognovisse se hoc solo nomino flammas expiatrices passurum, quod nepotem suum Adalberonem, caetera dignum , sibi adhuc viventi succetarem in Episcopatu constituisset: qui tamcn ea minime successit: quippe ptius avunculo morium. Admirationem auget quod is poenam illam evadere qua praecibus se ac sacrificiis, qua piis operibus conatus, pulsam tulit. Ita Sutius tom. 4. Jul. 4. Dimie JUitiam moniti Praesules. qui nepotes vestros quales quales evehitis perias, netaque, di vestri Iaboris pretium condiscite. Postremo admirabilissimum est , quemdam ob solum veniale purgam tibus flammis annum integrum. S. Vincentio teste Sem. de aqua benedicia, excruciatum fuisse.

QUO D si sanctorum hominum haud 337.

graves culpaei me illo terribili expian- alior mtur, cum tamen fidelissimo Numinis cul-ria earum veniam, aut saltem gratiam aliquam mereri videantur ῆ quanto severius agendum est cum turba ac taece reorum Itaque Dominieanorum fasti ita riarrant P. F. C. F. In conventu Lemovicensi obiit

fier Ioannes Balistarii, facundus ac subtilis orator. Is octo' post obitum die visas est alicui , non mediocri spiandidus gloria, dixitque septidui spatio carcere lustrali detentum se tuisse,naax me ob ingrati animi vitii , imporium solatiola, ac corporis

134쪽

Patrocinium Defunctorum. Lib.L. IO7

corporis oblectationem. Interrogatus autem de supplicii gravitate,

ait, mhil enim eu tu rebus humanis, qu cum possis ictud componi. Recentius, &horribilius est, quod commemorat Boverius Capucinorum Historiographus Τομ2. pag. II.N. 37. In Bouomensi Proυimia, inquit , clim post matutinas preces frater quidam senex hyemesariente adfocumpe geret, ut pramo in culinam pervenit, Duosdie velut cutinarιa mancipia ossenHt . qui ardentes prunas ferreis rastris distergentes, Deum assando parabant. Tum fiatim adfuit, qui fraιrem Caputinum veru infixum isserebat, impositumque assario capreola νοννι re coepit. horresecere sciticet senex, a

que disicessum properὸ colare , sed ex iis

questiam passio apprehengum abire vetat. quaritque num miserum istum ara oscat ῆ neganti significat Capurinum fuisse, ac ministerno coqui. vitaque defunctum ita cruci. Audum, quo nuta paupertatis habita ratione ligna liberaιιus combureret. Si culpam huiuscemodi in Capucino paupertatem arctissimam professis non levem existimas: Disce B. Magdalenam Paetiam divinitus cognovisse, monialem quamdam sedecim dictum spatio purgatoriis Poenis excruciatam, quod primum diebus testis, ut erat ingeniosa, manibus Iaborasset, d inde quod respectibus humanis deterrita. neglexisset, & Praesiidem ac Confessarium monere, quod res monasterii, & divinus instinctus ferebat: Denique quod parentuaequo amplius esset studiosa. Deinde disce quemdam Dominicanum scripta manusii a prae te serentem apparuisse, quod, ut

asserebat , haec ipsa pabulo essem igni se

exurenti, quippe nimium illis antehac adia dictum. 1 iste praeterea quamdam Catmelitanam ex Teresianis, sodali obvertatam ibisse, cum pyxide igni plena, quippe quod filium cum pyxide diutius, quam

opus erat, in cellula praeter Praesidis voluntatem retinuisset.

33s- Sed levius est, vixque speciem habet aer μεμήν peccati. quod in annuis litteris Collegii In-- gol stadiensis Soc. I su testur, purgatoria ιουσς - - castigatum. Nam R. P.Jacob Rhemio , quidam e nostris spectandum se praebuit. sordida ibrma, ammavitque se inlustrali ergastulo expiari, quod stequenter sino ficultate Praesidum flagellis cor pus caecidisset. Quod quidem eb admirabilius est, quod Societatis nostrae regulae iidem de vulgaribus Praesidum praeceptis dicendum) ad peccatum non obligant per sese, sed recte observat Lessius , variis ex

capitibus emergere hanc obligatione ;mum ex votis, deinde ex lege aliu*us tutis, ut in proposito ex lege naturae ingenita, non corrumpendi valetudinem, aut vires eatenus elidendi, ut munus susceptum exequi non possis. Praeterea ex alio ἀriim offensione, item ex negligentia libo-tit e taedio, tum ex libidine, seu immoderato affectu, denique ex contemptu. Quos omnes delictorum fontes non piguit iterum proferre, ut violatoribus legum suarum Religiosis iraenum injicerem, ac metum ignis expiatorii: ne vano illo obtentu religiosa disciplina deflorescat, S: purgatorium vix opinantibus sit subcundum. Postrento id etiam hoc loco notandum 3 9 est, eos quoque carcerem illum subinde manere, quos moribundos coeli Regina .

Divique alii praesentia sita, solatioque dignati sint. Nam B. Veronica eximiae sincti- Titatis Augustiniana, divino instinctu cogno- vit, sororem Claram ejusdem Asteterii virginem, purgatorio adjudicatam, posta quam Immaculatam Deiparam ipsi cum

morte luctanti praesentem conspexerat uvhabetur vitae veronicae cap. I s. apud BOI-landum Ian. I 3. & nos post fusius narrabimus Celso Finet to e Soc. Issu idem contigisse , nec dubium quin & aliis eiusdem eximiis cultoribus contingat. Et si enim optima Mater filios in extremo illo certamine vel per se, vel pcr Angelum Cust dem coram animate solita sit, non conti-ntio sequitur illam eos iustitiae divinae vim dictaeque criminum subtrahere. Ergo providete vobis, O mortales, in tempore, purgate lacrimis ac precibus leves etiam noxas, certi eas alioqui igne . illo, inquami, ardentissimo igne esse eluendas.

H in vita poenis confirmatur acerbitς poenarum

alteriuου.

NON desunt etiam e viris doctis ac

piis, qui animum siuum inducere ne queunt, tantam esse , quantam astruximus cum Theologis, ac SS. Patribus, Justitiae, divinae severitatem. Quare operae pretium est eos, qua licet, ex severitate poenarum hujus vitae convincere. Ponendum autem id, quod diximus, & omnes concedant nccelle est, misericordiam hac praesertim in vita dominari ac rognate ; at

135쪽

1O8 R. P. Jacobi Hautini

Justitiam divinam in altera. 34o. Quippe in hac facultas est pro crimi-

In bac vita num poenis satisfaciendi, in illa necessitas t mi' totam eorum poenam persolvendi. Est au- ωκετο --magnum discrimcn inter uir umque. Nam satisfactio non est poenae solutio, sed compensario ipsi poenae aequalis, non quidem aequalitate physica, & in genere entis, aut acerbitatis ; sed aequalitate dignitatis.

Qua fit ut clim bona Justi opera digna sint

vitae aeternae , ingentiumque illius bonorum , multo potiori Jure digna censeantur, quae poenae temporalis obligationem deleant. Declaratur amplius ex Va tuo. Ut enim pusillum pecuniae aureae aequivalet mercibus & multis, N: ingentibus; sic opus bonum hominis austi, Iicet remissum , ac breve, aequivalet poenae alterius vitae multo gravissimae ac diuturnissimae. Ut etiam tenue atque exiguum scmon , fructuin grandem , copiosumque efferre silitum est ita renuis atque exigua hujus vitae sitisfactio, maxiniam atque acerbissimam alterius vitae poenam potest compensare. Pono itaque hoc alterum ex Conc. Triis dentino Scss. 4. cap. 9. Tantam esse muni-

fcentiae divina largitatem , uι non sitim paenis sponte a nobis pro vindicando pecca- ro susceptis, aut Sacerdotis arbitrio pro . mensura delicti impasti , sed etiam , quod

maximum amoris argumentum eR, tempo

ralibi sag lus a Teo insistis,ina nobis

patienter toleratis apud Deum Patrem per

jasVM CHRISTUM satisfacere vale

3 I. Unde consequitur hocipsum quod te Sιmpermiatium hic pono, dum DEus flagellum ali rei sunt quod intorquet in criminum reos, ad ea merit,p --vita plectenda, longe levius illud

esse dcbere, quam crimina per se in altera vita mcrcantur, quoniam ut statim dicebamus , tenuis atque exigua hujus vitae satisfamo gravissimo alterius vitae supplicio aequivalet. Quamobrem cum DEus hac in vita pestem, famem, morbos, mortem infligit; ccrto statuendum , scelcra

quae sic puniuntur, atrociori poena digna esse . alioqui enim flagella haec divina

paticnter tolerando non tam satisfaceremus, quam satis pater mur.3 1. Et ramen quam levia, quanto supplicio Et tamen hac ctiam in vita, id est, in misericordiae leves culpa regno castiganturi Sunt qui noxam Cham pariter filii parentem suum temulentum

Ue fratribus suis, Semo, & Japheto, ad ludibrium proponentis venialem autument.

Certe S. Ephrem levem vocat irrisionem. qualisillacumque fuerit, horrendam parcnaae imprecationis , aut potius divinae

Justitiae vindictam ad posteros usque D mi propagavit. Quid poenam uxoris Loi

in statuam salis repente convcrsae memorem Quod enim ejus peccatum Z Excesserat illa cum marito Sodomis, deducentibus Angelis , audito vindicis igni strepitu , ac percepto sulphuris ardore. pereuntiumque clamoribus ac gemitibus, partim timore, ne & ipsam flamma corri-Peret , partim jacturae rerum suarum illic conflagrantium dolore, partim curiositate, levitateque muliebri contra Angeli praeceptum, quod gravitcr obligare, in re utique per sc levi, non existimabat, oculos retro in flammam sulphuream flexerat. En crimen in muliere potistatium, & muliere quidem tot robus perturbata dignum vcnia, & sane leve, Authoribus Cornelio,& Sanctio, licti Carthusanus lethale putet ἰ poena autem prosecto gravissima est,

non modo quod capitalis, sed qubd ins per probrosissima sit. Quippe statua illa

salis, Adricomio teste, ad haec usque te pora permanente, & scelus lovitatis mutaliebris hodieque signante. Huc etiam referre possem multos pueros per aetatem 'noxae lethalis minime reos, sed ad summum venialis, ultricibus illis. vel Sodomae

flammis, vel diluvii undis fuisse submersos. Sed ad poenas, quae legem scriptam

consecutae sunt, procedo. Videbant Eliseum transeuntem pueri,& cum calvum animadverterent, corride- is legebant inter se. Quid vulgarius hac etiam pracepta nostra aetate tum& impetu naturae petulantistris: Asende, inquiebant, calve, ascende calve . Bethel enim, quo vates tunc tendebat, in edito sita erat. vix illuserant,

quando Egressi duo ursi de si tu Iaceraverunt ex ris quadraginta duos , nempe in petulantiae ultionem divinitus immisit .. Eliseus enim in nomine Domini iis maledixerat , sive Dominum in vindictam im vocaverat . Atqui si aetatem ac judicium spectes, crant parvi pueri; si materiam, lexis derisio, scilicet vitii non pudcndi, ac

naturalis; si vero poenam, cruenta ac funesta laceratio pueris ac parentibus perquam aspera ac terribilis. Veriimtamen levis haec poena videbitun, si cum Davidicae vanitatis supplicio conferatur. Res nota est,& Concionatorum voce decantata. Jubet

de curat Davus populum sibi sillaectum

censcri. Obtendit huic recensioni causam probabilem , ut videlicet numerum capitum ad bella idoneorum compertum

liabeat e sed revera studio inanis gloriae impellitur. Quod studium nemo lethiserum arbitrerur. Praescrtim cum 3. Regumis. dicatur Doid fecisse rectum in oculis Domini, in non declinasse ab omnibus, qua

136쪽

Patrocinium Defunctorum. Lib. L. IO 1

praeceperat ei eun tis diebur vita sua em opp*gvaret eam, &post pauca r transtulit ιρpto I rmone et tiae Helbai, hoc est ut ait δο Bablouem Regem Ioacbiu, qui in iusto Basilius Concione de poenitentia, excepta via sabItonica per triginta septem annoreostviscentia uxoris inia, in eius istem racu t, transtulit matrem Rogis , sectioαρ. Et tamen illam animi elationem uxore , or Eu chor, O Judices terrai castigavit Deus septuaginta millium viro- omnet viror robuHos, O artificet, serum contagione ac morte. Quam conta- cIUrer Regιs, ac templi. Quanti veto illi νgionem ne alteri cauta facile alsignes, lioc Exitis intellige. Fuit Euebias δυρι recordate. Cum David sceleris illius con- msi tur Maiae, e V thesauros sibi piarimos scientia amictus dixisset ad Dominum , covgregaυιt argenti, auri lapidis p ceaυi salis in hoc facto, stultὸ egi nimisi prcitori, aromatum, im armorum umυersistatim durus a Deo nuncius, Prophcta Gad g veri/, valorum magnι pretii. Apothe- adfuit, deditque ei optioncm, vel famis ad cus quoque frumcnta, in vini se ol i. ΗΡ - . septem annos, vel fugat ab adversariis ad proσιμ ιumcntorum, caulasque pecorum, tres mentes, vel pestilentiae triduana,quana in urbes suificavit siui, baisbaι ρυορυρ

utique Rex clegit , ut poenam omnium inges Orium, armentorum innumerabia istarum mitissimam. Si tamen, &popu- ις 2. Par. 32. nunc aestima, si potes , actu lum suorum criminum poenam liac conix ram, a stima calamitatem ex veniali Ezegione dedisse malis, quod non aegre con- Chia culpa natam. celserim ; nonne ingens vanitatis Regiae Et tamen haec jactitra , 55 cesamitas illa, Atque adeo

supplicium est tot caedibus anam , imo item pcstisera Iues,si in solas Davi sis atque plus poscausam praebuisse , quae si abfuisset, nec Ezechiae culpas allatas referendae sunt, ρ illae perpetratae fuissent. Certe vir illo profecto culpis illis impares dicendae sunt, sanctus haud dubie morte sea illas redime- cum his castigandis a Dco immissae sint. re optasset, imo optavit, flagitavitque cum scilice ad latisfactionem. non ad plenam dixit Angelo populum pesta caedenti, Ego Pinnae solutionem: S dage sistam mortem sum, qui peccavi, ego suiquὸ egi, vertatur, iiunamu puerorum Bethel ab urs; illis

oblecro, manus tua contra me , O' contra lacerasorum : hac cnim in poenam dum domum Patris mei. h. Reg. ult. ta at levium noxarum posita, consequitur

344. Similis cuIpa, de haud scio an impar unicam Veniale crin en poena morte multo in e- poena fuetit Regis Ezechiae. Veniunt ad graviore dignum cilla. Et certe Bernudus eum Legati Regis Babylonis, ipse ostinis bermone in obitu Humberti, Post hane sis domum aromatum aurum, e 'ar- vItam, ait, tu purgabilibus locis centuplici-gentum. pigmenta varia, unguenta quoque, rςr, qu fuerurat hic neglecta ; redduntures τ' domum vasorum suorum , se omnιa usque ad πουissimum quadrantem. I nune qua habere poterat in thesauris suis : mn igitur , & cum sententia nonnullorum μιι, quod nos monstraret eis Entaec hiau in I heologorum tibi blandire verbum imum Omosua, 'in omnipotestate sua 4. Reg. otiosum nou mcrcri in altera vita maxi-Lo. Regiam magnificcntiam, & benevo- mam ac gravissimam hujus vitae poenam, lentiae Hincipalis hanc tesseram diceres. ciam audias Regis optimi inanem gloria At ex ore Isaiae audi cum illo sermon m rionem poena morte acerbiori liac in vita Domini. Ecce dies υeniem, in aufere uis Puniri, & dcrisionem puerorum morte re rur omnia, qua sunt io domo tua, O qua pentina,& crudeIissima. Mid reunt patres tui usque in diem hanc, Atque haec, ut Opinor, homini praejudi- . cin Babylonem . non remanebit quidquam, cii Sminime impedito,adstructam liactenus cris sis ait Dominis i GEUd filiis tuis, qui gro divinae justitiae in leves noxas severitatem Urim pudientur ex te, quosgenerabis, tollentur, e V persuadere possunt: quae subjicio de poenis ni tur inerunt eunuchi is priatio Regis Bassonis. venialium quae etiam infligi a Deo sistent An in poenam haec omnia, de quidem in hoc iplo gratiae tempore, cine omnino poena elationis ninbin illius poenam debent. Nam ut mista faciam extraordi. Sic enim habetur 1. Paralip. 3a. Non naria eorum sapplicia , uti Ananiae ac iuxta ben ficta , qua aeceperat E ecbia , Sapphirae mortem ob mendacium, de re- retribuit. quia elιυatum est cor eiur, Er ceptis lima sententia, tant lini veniale, uti facta H contra eum ira, , contra Iudam, Moysis Abbatis occupationem a daemone in Drusatim , humitiat que est popuIur, ob minimam contrarionem . moricineo qu)d exaltatum fuisset cor eiur. Expende quoque alicuous e nostris ob immodicamporro hiijus poenae gravitatem. Post annos Praelccturae cujusdam rceu sationem : ut centum ac viginti ab ea funesta EZeclaiae alia Dusmodi omittam , quae certuni est humanitate , venis Nabuchodonosor I ex mortalibus evcnire in ultioncm culparum Babylonis ad eicitarem eum servis suis, sι non gravium, ii ex omnium Theologorum

137쪽

I IO R. PJacobi Hautini

sententia ostendero hac etiam in vita, &hoc tempore noxas e usi nodi gravioribus pinnis pleta, quam in altera, facile conc det quisque leviores illas noxas igne castigari. Atqui constat inter omnes substia- trionem gratiae, qua subtramone posita corrues cerib in novum Ac gravius pecca tum, poenam identidem esse prioris peccati r Et cum gravius illud peccatum aetcrnam cladem mcreatur, efficitur prius illud pcc. catum , etsi veniale , nec gravissimum , cladis aeternae occasionem laepe praebere. Quis autem negare ausit subtractionem illam gratiae, tali re ac tempore ; atrocio rem peccati poenam esse censendam , uam ignis Ivitialis cruciatum Z Quidicam etiam ob parentum peccata , licci condonata .subtrahi filiis abundantem gratiam, vel varias calamitates, afflictationciaque seu mentis, seu corporis divinitus im- immitti, aut permitti: ex quibus deinde,& scelera multa conlequuntur,& subinde sempiternus populorum interitus , ut de

paganis lumine fidei aliquando illustratis,le de haereticorum posteris dicere licet. Si DEus hoc etiam in genere poenae justi Lsimum judicem se gerit, nec violat dcbitam huic aevo misericordiam, quis queretur in purgatorio , ubi plus iustitiis quam

misericordiae concedendum esse comper- . tum est,ipibs noxarum vcnialium reos leviori castisari rupplicio, quam nunc castigentur intomes filii reorum

Miserin ad eommiserationem anima rum , quas ob minores culpas ignis urit. 34 . ONsTET itaque etiam leves culpas Miseren- igne lustrali, licet ardentissimo, pu- dum to niti. At non minus constct mortalcs cxim cm thoc capite extremae vesaniae merito argui. Cum enim ea sit communis opinio, Ca- δ' μ' ilioli eorum mentibus quodammodo insita, ita tamen plerique eiusmodi culpas accumulant, quas si nullae eas poenae manerent. Sed haec antehac deflevimus, Iicet nunquam satis deflere possimus. Nunc porro dic age. mi homo catholico, Religiose, cum id ipsum tibi satis constet, qui fit, ut amicorum manium, quos pariter perspeetiim est levium Musmodi culparum , aut certe poenarum iis debitarum reos o vivis abiisse . atque adeo cremari isto igne, non maior miseratio tuum fodicet animum Enimverb quo minor est culpa, eo pinnae. praesertim atrocis, reus commiseratione dignior est; hac enim de causa in communi calamitate puerorutii, ac virginum planctus sortius movet admisericordiam, quippe quod eam calamitatem minus mereri potuere. Quod cum intelligerent cives urbis Troiae in Apuli ut veniam immodicae in resistendo pertinaciae a S. Henrico Caesare cos oppugnam te impetrarent, supplicationem puerorum ad eum misere, qui cum ad Imperatoris castra pervenisicnt, exclamarunt omnes voce lugubri, Domine miserere, & pium

Imperatorem ad lacrimas commiserationis testes cxcitarunt. Quamvis autem trunc nihil obtinere potuerint, tamen eadem supplicatione postridie iterata,& veniam parcntibus, & haec ipsa Christi ex

Impcratoris ore verba expressere ,

se reor super turbam. Si ergo innocen tium miseria gemitusque , insolentibus hostibus obtinuit ab Imperatore & h ste gratiam, quantum miserationis in. micis ciere debet piorum manium adeo infandum in modum conflagrantium proxima innocentiae vita Ergo o Christiani, o. Religiosi, & vos cum piissimo illo Imperatore Miseremini super inrbam istam tot miserabilium animarum t imo cumrueris illis supplicationem instituite, piamque ad Imperatorem coesi legationem , ut iis Ciat gratiam, poenasque iustas quidem, sed tamen acerbissimas, condonet. Eis maxime quod ipsi usu vestro atque experientia compertum habetis. quantum exposita sit levioribus noxis humana gens; quamque arduum eas vitare: atque ade4 facile intelligitis , re earum cumulum esse ingentem, & animarum ab iis purgandarum multitudinem innumerabilem. Quamobrem cum singulae animae pietate vestradienissimae sint, saltem universs, quarum culpas dumtaxat leviores expiatorius ignis exurit, preces ac lacrymas date. Cum item singulae culpae tam aspera poena castigentur, expcndite , amabo, omnium cruciatum, & qua potestis ope mitigate. Denique quos humanitas innata non sineret sine sensu miserationis cernere in to mentis complurium parricidiorum atque inccndiorum reos, quaeso, obtinorque ne committite, ut haec ipsa humanitas , quam ctiam caritas supernaturalis in vobis animat, semperque comitatur, piissimis atque innocentissimis manibus tanto cum to

mento luctantibus defuisse videatur.

138쪽

Patrocinium Defunctorum. Lib. I. 111

ARTICULUS IV.

An praser ignem si alia in purigatorio pana se ut

An si tria frigoris. AMa ici potest primum, an sicut ab

igne, ita a stigore animae purgandae etiantur. Et dubitatio non modis ad il- is pertinet, sed potissime ad damnatas ,

de quibus sic aliqui tum ex antiquis, tum ex recentioribus opinantur s ut tradant impios e stagno ignis rapi in stagnum frigi aissimae nivis, aut aquae. & hinc vicissim in stagnum ignis perpetua vicissitudine r volui. Favent huic sententiae Gentiles poetae, apud quos nihil frequentius o currit , aquarum fluminumque inferorum descriptione. Hinc toties decantatae Acherontis i stygis, & lethes undae. Sed Quod meminerim, tormenti singularis a frigore mentio apud priscos nulla est. 1 3. Est qui illud probet ex nomine tarIarinuis in quod a Gmco verbo ταρταρίων, deri--co ac vant ,& significat algere; sed concesserimp et quidem tartarum, utpote sole ac luce C rentem, per se frigidum esse, cum orbis' centrum occupet. At hinc non mihi ostenditur proprium a Digore supplicium:& sane fiigus illud loco innatum vehementissimus ignis facile exterminat. GNterum eadem sententia patronos habet Patres aliquos . in quibus Hieronymus in

illud Davidis Psalmi 10. Ante faciem frigoris risi quis sustinebit reuius rinterrogat. tum respondet ipse sibi, alii dicunt ιν iaLL, alii Domiπi, mihi aurem de et eo videtur diei, ante faciem frigori3 eius, quis seusinebit qua tormenta dicuntur in Scri,uris

isti praeparata : nihil gehenna calidius, iamn ipsa frigidis Alias in Maothei io, cap. orationem sic concludit: --plicis auum effigehennam, ignir, se frigoris, in Job plenisis legitur. Ita ipset nos

locum hunc postea producemus. Adstipulatur Hieronymo Damianus, Beda, Hugo Cardinalis, Innocentius III. Hugo Victorinus. S. item Thomas & alii. E re n-tioribus P. Dicastillo probabilem hanc

opinionem center.

Et vero duplex assignatur e si ris scrip-aη sis in turis ejus fundamentum. Prius e Jobo Σ . pigris. cap. ubi haec est in impium imprecatio, ad Mum caurem transeat ab aquis nitium, usque ad i feros peccatum illius. Post rius e Matthei 8. ubi de Orco,IM eriiste ur stridor Mntium ex frigora

provenit: hoc enim nervos contrahit. stringitque , Contra autem Calor nativus distendit. re ex ea pugna cum dentium stridor , tum membrorum ζremor

exoritur. Verum ille quidem Iobi Iocus de poenis hujus vitae intelligi debet. Has

enim illic ipse impio precatur, ut patet ex hisce proxime praecedentibus, maledictast pars eius in terra, me ambulet per viam mmarum, quibus subiungit transitum ititum ab aquis nimium ad actum intolerabilem, ut indicet impium omni hujus vitae solatio indignum ; contra veris dignissimum omni incommodo, donec , ad orcum detrudatur. Ita Pineda, Suarius, Lemus. , Quod autem objicitur de stridore dentium, exploratum est ad daemones, aut ad animas, seu pias, seu impias a corpore dia vulsas, quales suhi purgandae, minime petatinere, atque adco sic accipiendum est ut ingentem doloris acerbitatem ; aut animi perturbationem. iramve denotet, quae Chrysostomi quoque ac Prosperi inte pretatio est: nisi sorte de damnatis mori

libus post Iudicii decret otii diem mentio

fieri dicatur, quibus sane non deerunt camia, & revera flendi, & dentibus stridendi. Hoc igitur utroque istius sententiae-damento diruto, fligus e Iustrali earcere expellendum est. Namque orci ac purg torii eadem est in hoc genere ratio. Et vero si vel in hoc, vel in illo stigus inesser, non nisi grandi miraculo sustineri contra ingentem ignis calorem posset; id vero sine necessitate invehere nefas r Deinde cur frigus in supplicium sontium statuitur. cum potius igne ambustis atque exaestua tibus solatio futurum sit, scilicet utile a dori temperando Certe non flagitaret ille dives Epulo aquae guttam ad flammae, sitisque cruciatum mitigandum, si x niv lis aquae stagnum in prompm esset, & M-gus acerrimum non poenitenda vicissitu dine ardori succederet. Praeterea quid frigus ad torquendum ardori succedat, cum ardor longe serviat vehementius D nique si, ut ignis in sententia Thomistarum per sui ad animas alligationem eas excruciat, etiam nivalis aqua eodem pacto eas excruciabit, vel igitur simul alligabuntur, vel successione pcrpetuar si prius admittas, facies contra allatum illum pro tua sententia Iobi locum: si posterius. ergo ignis, vel

tartareus, veI lustralis non erit animarum jugis & et sentialis poena, quam tamen perpetuitatem confirmat , & quod vocetur

ignis inextinguibilis,N: quodJudithae histo

139쪽

R.PJacobi Hautini

ria i6. sic habeat, Deminin sindicabit in eis in dιι iudicii; visiasis istos, dabit enim

ignem, in vermes in earues eorum, ut uram

sentiant usique in sempiternum, &postremo quod alias improbos manere dicatur combusis aeterna. Ceric proprio aeterna non esset, si iapius intermissa. Α

que istis & similibus de causis plerique Theologi frigoris poena pios impios quo

manes cximunt.

3st. His tamen id opponi potest, quod Be-- ab. da commemorat a quopiam ad vitam repori s vocato enarratum. Sic igitur ille lib. s. νψuid ρη--Αnglic. cap. 33. Devenimis ad vau

muria latitudinis ac profunditatis, infinita item longitudinis, qua ad Iavam nobi sita . unum latis flammis ferυemibi nimiam terribila, aeterum Iurente grandine, ac frigore nisium omnia perstante, atque

merrente,nou miniit intolerabile praeferebat. Irumqtie, aute-s erat animabin hominum

plenum, qua vicissim hine inde videbantur quasi tempesu ιιι impetu iactari. tamenim sim ferυoris immensi tolerare non possent , pro ebant mistra in medium frigoris, si, O c.m neque ibi quidquam

quira reperare valerent, resiliebant νυνμν- urenda in meaeium flammarum inexti

guibilium. Et paulo post testitur dictum sibi ab eo , qui ducebat, Angelo , id loci

purgatorium esse, & quidem infinitar, ut memorat, longitudinis. Verum in hac historia nonnulla sunt digna , quae examunentur. Primum quod vallis meminerit: quasi vero valles, & montes cssent in centro terrae , ubi situm est purgatorium: &quidem infinitae, ut memorat, longitudinis. Deinde quod in purgatorio dextram juxta illa duo latera viam tormentorum immunem esse insinuet, ubi mirum est animas, quae cum ignis ardoribus sustinendis impares erant, in medium infesti frigoris prosiliebant, ad dextram illam viam non sese recepisse. Adhaec non minus mirabile videtur, quod narrat eas in gelidam vallis regionem se comicere solitas, dum vim fervoris tolerare nequirent, quandoquidem animus corpore solutus, quanticumque doloris capax sit,cujus quippe vigorem sensus ac vivacitatem. Vita

que nihil possit laedere. aut minuere. Itaque similis est haec historia illi de purgatorio S. Patricii, quam prius probavimus, Nec revera accidiste, sed phantasiae repraesentatam fuisse , ad aliquam tormentorum lustralis ergastuli imaginem ac sormidinem. Scio alia alibi narrari tormenta frigoris lustralis, ut in viso quod proxime inscrius subiectum est. Sed videntur non

incommode de stigore metaphorico , id est, de tristitia posse intelligi, atque adebdebere: cum miracula sine necessitate nontat multiplicanda.

su qWisque sensus proprio tormento asciatur pIT A dAε procedere jam licet ad aliam 312.

quaestionem. an verum sit, quod Elias ni in Ma S. Tetesia scribit in liac verba: es corporis sensui, fetu um quem non horrendos in ptigatorio cruolatus sumneant anima. m propositionem ut persu deat, primum facultatem visus tenebris, a fumo ignis purgatorii, tum gustus ardemtissima siti, fameque vehementissima, a sapore sulphureo cruciandam asserit: quae Omnia ex insemi poenis a Droelio Bel isoque descriptis confirmat. Sed alte dere poterat poenas istas tartareas ad illud

tempus reserendas, quo animae corporibus redditae sensuum usum sum recuperaturae, ac proinde ad purgatorii manes non esse transferendas. Akert deinde e D. Birgittae revelationibus lib. s. c. 39. hoc visum Sanctae illius intronae. Audiens

enim illa, spectanteque dictum est a liristo daemoni, ut animam quamdam in gratia vivis ereptam, purgaret: que suo, in quiebat Judex , t munda. se immacu lata : Ipsa enim secundum modum culpa patietur petnam suam, tripliciter enim peccavit in visu: triplicitur in auditu ; tripliciter in raris, in ideo tripliciter debet puniri in visu. Primὸ enim debet Oivire per Ionatii r peccata sua, in abominationεs:

Ieiunia deb/t mitra te in malitia tua, te tiὸ debet videre miserias, poenin terribItis aliarum animarum. similiter assigatur tripliciter inaudiιu: prιmὸ enim audiet vae terribile , quia audire voluit Iaudem propriam, delectabilia mundi, secundὸ debet audire bombiles clamores monum, in irrisiones: tertio debet audire opprobria, in intolerabitis miserias : quia asin it magis deIectabilius mundi amorem,

vit ferventiὰs mundo , quam Deo suo. triplicis ν ii vi assigatur in tactu suo; primis quidem ardeat ardentissmo igne anierit, exterius ; ita quod non minima maculast in ea, qua non purgetur in igne: secunia patiatur frigus maximum, quia ardeba cupiditate sua , hi da eras in car

tate mea. tertiὸ erit in manibus damonum πι non si aliqua quantumcumque minima cogitatio, nec mammum verbum, uod non Iugιιur, iam csat lamiuam aurkm,quod obornace,

140쪽

Patrocinium Defunctorum. LUT II 3

in fornace,informella ιrgatur ad volun-- tatem possesseris. Hactenus Christus. Caeter una quisque satis intelligit, quae de visu, & auditu illic dicuntur , de spiritali visu, &' auditu accipicnda esse. Enimverb agitur de peccatis, de malitia daemonum, & mis riis animarum spectandis, quae omnia sub visus sensum non cadunt. Agitur item de audiendis daemonum imprecationibus, i risionibus, es opprobriis, quae plane sunt f iritualia. Cum igitur haec, & hujusmo-cii citra miraculum accipi possint, imo dc-bcant , & caeteroqui aliorum sensuum cruciatus suppleri optime possit per acrimoniam ignis, negandum videtur animas pro-' priis omnium sensuum suppliciis expiandas. Caeterum si qua necessitas foret ea supplicia admittendi , sentiri possent virtute speciei impressae eorum, quae singulos sensus excruciant, uti sentiri diximus calorem ignis per speciei caloris in anima impressionem.

An a Damonibω crucientur. R Avio R discultas est hujus inter pis=tim Theologos agitatae quaestionis, an

mimum daemones piis manibus aliquas poenas in- . a daemone fligant negantem sequitur Angelicus Do- cruciatus ctor cum schola sua universa. CausamqM O cur affert, quod minime deceat eos a daemo- η ρον --torqueri, quorum utique Victqses extiterunt. At respondent alii non victo- . res tantum, sed&. victos fuisse: ac proinde eatenus dignos daemonum truculentia

subjici. Ita Carthusianus. Vcrum aliter ursetur hic hoc argumento. Vci sponte suscipitur hoc ministerium torquendi a, daemonibus, vel necessitate : non prius: ii quia nec sperant pios manes vi torment

nim impellere ad peccandum quae spes

eos permovet ad vexandos viatores in A insuper intelligunt vexationem suam animis profuturam ad accelerandam corum liberationem. Neque posterius cligas, nempe daemones ad id divino imperio cogi, quia minime id convcnit bonitati divinae, quandoquidem non nisi ex odio, pravaque voluntate torturam hanc suscipere possunt. Ita arguit Suarius. sed&hoc argumentum haud aegre refutari potest: si dicamus daemones magna sua voluntate cruciatus hu- juscemodi aggredi, odio scilicet Numinis,& animarum ei carissimarum,quotiescumque eis permittitur. Primum, quod de brevi obtinenda salute certae sint, . quam illi supra omnem modum illis invident.

Deinde quod certum illis sit, eas brevi ip

sorum crudelitati in aeternum subtrahendas ; quare pro eo, quo sinuntur tempore, eam in illas totam effundunt. Praetcrea

quod sese ab iisdem in aeternum devictos,

vehementissime indigncntur: quae res ita rabiem illorum exacuunt, ut parum pensi habeant piorum manium relicitatem cruciatibus suis accelerare t qucmadmodum quando mortales ad peccandum sollicitant, minimc laborant de accidentalibus, ut aiunt, suis suppliciis eorturi consortio exaggcrandis r quoniam crudelitati proprium est caetera, praesertim futura,negligcre, modo impraessentiarum, dum licet, sae- ,

viat.

Quae cum ita sint, cum, inquam, ratiO- 3y . . nes Theologicae, non satis probent a dae- adstruum monibus cruciatus piis manibus irrogari: φη

videndum nunc, quae rationes corum to

turam affirment. Haec ab aliquibus affertur, quod daemonibus competatesib justitiae divinae in altera vita ministros; sed nisi fallor nimium illa probat, ac proinde nihil

probat. probat autem omnium.suppliciorum daemones administros esse ; omnia

enim divini Judicis sentcntia infliguntur. probatque pariter, quod nemo facile admittat, omnes pios manes daemonum carnificinae seriectos cta: nam omnes Iustitiae divinae decreto plectuntur. Ego itaque nullam hic aliam comperio causam, praeter Numinis voluntatem, in poenam aliquorum sinentis rabidos illos infestisiimosque spiritus pro viribus saevire. Porro istius voluntatis indicia tot habemus, quot historias, seu apparitioncs liuia in osten-jusmodi cruciamenta perhibentes. Hae

celebres. In aetis vitae S. Bernardi l. I. c. Io.

refertur religiosum quemdam ab obitu quatuor daemonum potcstati permissum, cum eidem Divo sole vidcndum praebens supplicastat, illius prccibus liberatum suis

se. Cantipratanus item commemorat lib. 2. Apum cap. Fi. militem quempiam cum gravium scelerum conscientia , nec

non legitimo dolore vita functum binis daemonibus traditum esse ad usque Iudicii diem exagitandum. Rusdem gcneris est 'illa historia, quam Beda narrat lib. 3. Hist.

C. 9. ex revelatione S. Fursei. His addo ex

Annalibus Cisterciensium , Religiosumqucmdam istius ordinis, daemonibus quo- 'que permisitim, Blitumque in puteum ab

iis immitti tanta rabie, ac crudelitate , ut

Centies ab hominibus, quam ab illis semel injici malui stat. Narrat similiter Humbertus deSS. Ordinis S. Dominici, visum csct cx esus ataclis quemdam post obitum

por claustrum reptantem , ac muros Mus metientem, quem interea daemones acri- P ter ac

SEARCH

MENU NAVIGATION