장음표시 사용
151쪽
secto vel ipsa, vel smilia etiam probissimis adlinere solita sunt. . At leve illud. Quid, inquam, dices, si intelligas sid, quod idemi Nicolaus Lancitius noucr plurium testimoniis confirmat in M. Albertum Moli / vrahi, Polonum e Soc. JEsu , in qua perparum vixit mortuus enim est anno i 636. ante sacerdotium cum infimam Gramm,ticam docerct quatuordecim ab obitu annis spectandum se praebuissc Jerossaviae, P. Visnensi supplicem, ut Purgatorio asse-rorctur. in quo utique adhuc se detineri, ac torqueri dicebat ob vacillationem invocatione, cui tamen numquam se omni-nb permiserat Z Postremo omnem admirationom superat quod superius notavi mus , & rcfert S. Vincentius Ferrerius sem. de aqua benedicta, quemdam hominem ob unicum venialc pcr annum inicia grum in Purgatorio conflagrasse.
8 . Quod si autem venialia, & pauca , &Med Mri- levia, tam diu exuri necesse es , quid si
um peccm multa,&gravia numerentur, eaque letha
rarum libus immixta Atqui author est P. Ma tinus Lliermitte in vita B. Hugonis Pra sulis Marchianensis , monachum quemdam ob negligentiam parcndi, & obtrectationes , dcnique ob vitam solutiorem Purgatorio addimam ad annos quinqua ginta, ac demum post quadraginta poenarum annos igni perustum apparuisse, ac preces efflagitasse, quibus decennium reviliquum redimeret. De Comite Losiensi S. Christinae, defunctorum matris amico, . ac perfamiliari, ita narrat noster Fisen invita S. Christinae, Ludovicus Comes Los. sensis vir omnis honesti perstudiosus,Christinae sanctitudincm admiratus , magna animi sui voluptate cum ca seImocinabatur; Mus audiebat consilia ; vcnienti assur-. gebat; matremque solcbat appellare. Ludovici vero bene'olentiae id officii lubens ipsa reponebat, ut siquid adversus rectam
rationem, aut Ecclesae jura , quandoque designaret, non modo matris instar erra. tum deploraret, verum sancta etiam libe A tate castigans cuinceret, ut ad aequi semitam ille se reflecteret. Is ut in morbum incidit, quem medici periculo non vacare censebant, Christinam sibi adesse voluit, rogavitque obnixo, ut ne ad ultimum vitae spiritum usque se desere, et. Reccpit illa perlubenter. Tum Comes remoto omni itro, qua potuit virium omnium contentione se ad Christinae pedes absecit, coortisque uberrime lacrymis, quidquid
ab undecimo aetatis anno adversus rectae
rationis leges deliquisset, candide apcruin non ad beneficium absolutionis sat enim gnarus erat id potestatis penes eam minime cilc verum ut statu animi cmittit haec ad eum sublavandum, ille ad peccata detestanda magis impellcretur. Tum re, vocata familia . suas res ex Christinae arbi- .
trio disposuit, & paulo post, ipso mediae
aetatis flore, mortalitatcm dcsseruit. Animam tamen Mus acerrimis renis
expiandam esse, ipsa divinitus didicit, &Ludovicus post mortem ei oblatus, precum subsidium imploravit. Promisit illa liberalissime ; neque legnius promissa impluvit. Modo enim in flammas se torrcndam , modo in aquas vi frigoris ac glacie astringendam suo more immisit. Satisiae FEtenim supplicia hujusmodi sanctae Virginis quam atrocissima longissimaque Comitis animam purgantibus flammis ab1blvere brevi debuisse videntur. Cum igitur non absolverint, abesse non potest, quin diuturnissimo Purgatorio si con-dcmnatus. Ergo Christina prioribus non contenta, quaedam subinde loca petebar, . quae Comes peccaris suis polluerat, eaque uberrimis lacrymis ac novis cruciatibus ve- lut expiabat, & tamen iterum ungo positιm re, inquit Canti pratanus i. a. C. F3. anu reorum suam, Christinae scilicet,i επComes eIdem apparuit, graιι- agensissi, ea contemplante ad Iuperna transivst..Horribilius est, & ad rem nostram accommodatius, quod contigit Aragoniae Virgini Alexandrae nomine. Quidam an-rum.
liqui Historici, ut Flaminius, & alii apud
Malnendam anno I 2I'. & apud Ioannem Rechacium in actis S. Dominici, commemorant , Alexandram Magoniam Contri Dcmo nobilim, cum Divi hortatu Rosarii pietatem avide complexa esset, pauco post temporc dissolutarum puellarum consortio ab ea defecisse, & puellaris vanitatis studiis totam suisse addictam. Interea procabantur eamJuvenes duo, quos ipsa seu iniquis susurrationibus, seu alio pacto ad singularc m dimicationem, atque adeo ad mutuam necem adegit. Quo cognito,& ipsa a consanguineis occisorum fu, rore accenss, ferro interempta est, &avulsum acervicibus ejus caput in puteum de)ectum. Quini menses ab Qus caede fluxerant, sum D. Dominico conspiciendam se praebens Immaculata Virgo, rem, ut erat gesta, edocet, jubetque ad puteum
se conferre, dicaput inde evocare. Enim- . vero invocato inter vulnera Mariae nomine ab Alexandra, coelitus obtentum ut vi- 'vere posset, donec fateri noxas, di carum veniam rite a Sacerdote accipeIe liceret. .
Itaque animam illius abscisso licet capiti
adlluc es e conjunci: m. his a Diva auditas.
propere adit puteum vir sanctus, di e puteo
152쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib.L. ΙΣΤ
Alexandram evocat, statimque adest ad putei crepidinem truncum caput, sanguine adhuc recenti. Confitetur, SS. Eucliaristiae viaticum sumit, sacras species in palato consumit mirum auditu, &omnino extra ordinem , sensumque communem Do horum in oleo sacro inungitur,
iisque peractis grates habet plurimas Dominico , quod se piissimam Rosiarii exercitationem docuisset, pravique exempli Veniam ab adstantibus , 5 spectaculo attonitis precatur. Tum a S. Patre interrogata,' quid sibi statim ab eo tempore, quo animus corpore excesserat, contigisset, respondit praecipuam tautis suae causam in Rosarii pietatem esse referendam. Etenim B. Virginis meritis se impetrasse , dum perimeretur , idoneum de peccatis dolorem, vitaeque in capite prodigiosam retentionem: quoad suus ille dololi Sacramenti efficacia perfectior cvaderet. Ac demum diserte assirmavit, ob causam mutuae illi rivalium caedi datam, indictas sibi poenas purgatorias ad ducentos annos: at ob plurimas alias Nununis ossensas, in quas alios blanditiis, ac lenociniis suis impulerat, ad quingentos , annos non modo quinquaginta ut alii ex errore numerant. sibi autem
jem inesse Dominici precibus, eorumque qui percurrendo virginis Rosario
darent operam, moram illam purgatorii, esse contrahendam, nec spes eam fefellit. Nam decimo quinto abhinc die libera,fulia gensque D. Dominico apparuit: gratiisque pro sua libertate persolutis, reliquorum manium nomine supplicavit, ut Rosea illa in Divam Virginem pietate flammas lustratos temperare dignaretur. Haecenarravit. R. P. Ioannes a Monte, Dominici socius, & huius oculatus tcstis historiae. Ex qua caedis cha plicis poenam observo porrigi ad ducentos annos, vitae autem se. tutioris, atque in vitia puellaris licentiae,& nis fallor libidinis effusae, ad annos quingentos. Quid igitur subiisset, simultarum caedium rea impuram vitam ad annos
quinquagenos perduxistet Quid Z si ut lu-Pae vulgares, pro scue omnibus tota vita
sese prostitulisset Attendite his 5 mortales, o nepotuli discincti,5 molles semellae; attendite, & quam longa brcvis voluptatis
Poena vos maneat, videte. nec enim vobis
Dominicos nancisci licebit, quorum Voluntariis poenis ac precibus septingenti 'Cruciatuum anni ad quindenarium dierum redigantur: Atque ut liceret, non conti- . nub eadem gratia vobis fieret; minime
autem fiet, si potentissimae coeli Reginae gratiam quotidianis ad eam precibus, sta-etoque cultu non contenditis demoreri. Libet in hoc argumento paulo diuti iis immorari ,&cuna puellae licentiam septingentis supplicii annis adjudicatam Videri- purgatorimus, viri cuJusdam nobilis poenam haud-an scio an imparem diuturnitate , ejusque βρε nonnullas causas juvat contemplari. Sic
igitur D. Birgittae loquitur Angelus i. q. C. '. Tu prius aud B, quod propter predis
amicorum Det, obtinuit iste nobilis Qvinam contritionem, ex charitate pro peccaris modicum ante mortem, qua contritio I paravit eum ab inferno. Ideo pos mortem
iudicavit iustitia Πιi, quod deberet per se
retaυρ ardere in purgatorio quas habuit ab ista hora. qua primo βιenter mortale peccatum fecit, usique dum ex divina charitate paenituiι fructuos/, nisi de mundo, Mamicis Tei auxilium obtineret. Tum pomnae illius causas sex producit, quas compendio subjicio. Piima igitur fuit neglectus amoris Deo debiti. Altera desectus timoris Domini. Tertia supcrbia,& cupiditas. Quarta luxuria. In quinta culpae sunt alienae, qualis, quod matrimonium
suaserit inter consangui ncos. SeXta n glectus Sacramentoaum ad finem vitae. Ex
quibus sat liquet non paucos nobilium paariter incctos, pariaque scelera impune dc- signantes, non impares illi viro poenas commcrcri. Quid igitur denotant sex
illae aetates supplicii illis debiti Z P. Alexis
Salo Capucinus sexcentos annos interpretatur . Durantius in hunc locum, sccum accipit, ut velit aetates illas sex, sp
tium significare usque ad diem supremi Judicii. Causam asteri, quod sexta aetate saeculum esse finiendum plurimi tradiderunte Verum non dicit Angelus utque ad finem sextae aetatis saeculi, animam illam eo se torquendam. Quare non rciste Durantius rem suam conficit. Quid vero nos e Equidem nihil admodum nobis licet hic definire. Nam aetas aliis spatium triginta, & alias centum annorum significat. Hinc Ovidius, annos bis centum vim, nunc tertia ducitur atας, alias vitae Varias partes, ut infantiam, pueritiam, adolescentiam, juventutem, & scnectutem dc signat ri alias intcgrum vitae tempus: unde illa, Multa,
praecipiti,senili atate. Itaque rem Lectoris judicio relinquo. Caeterum spatium longissimi cruciatus 388. sui dimheticis asseruit, in Andrami oppido Purgatoria quaedam anima corpore soluta. Cument', qui haec memorat, Monopolita, in arce, quae illi oppido imminet, iisset cubitum, audiit strepitus, atque fragores , ca- tenarumque ingentium senitum horri 'dum. Quibus , perterrefactus , sedalem suum, num haec audiret, interrogavit. Eo Q annuento
153쪽
annuente, dum arrems auribus rei praest labantur exitum . illico velut confringi cubiculi fores mira facilitate , magnoque fragore illud concuti persentiunt, fen stras quoque aperiri : summo autem diluaculo accitis arcis custodibus didicerant oberrare illic animam quamdam quae re ferat se mille annis torquendam esse in poenam scelerum illic a te commissorum. Vide Maiolum Dierum Canicularium pata
389. Venio nunc ad poenas non prius, quam inq- udicium citetur orbis universus, sini- tempus mi AER conitaliatur. Atque ut de aliis Mutiem modi certius judicemus ; sumo mihi authenticam historiam Innocentii III. Pontificis Maximi, de quo in haec verba scribit Cantipratanus in vita S. Lutgardis. M Hoc sere tempore Dominus Innocentius,, III. post celebratum Lateranense Comis cilium ab hac vita migravit, moxque apinis patuit visibiliter Lingardi. illa autem ut ,, vidit illum ingenti flamma cinctum, qui s. M nam sit , percunctatur. Respondet se esseri Innocentium Papam: & illa cumgemitu, is Quid hoc est i inquit, communem Omis nium nostrum Patrem tam dire cruciati L Respondit ille, tres ob caulas ita crucior, ,, quae me etiam aetemis suppliciis justissime is addixissem, nisi per intercessionem piis.,, mae Matris, cui Monasterium condiat, in is extremis me poenituisset: & aeternam qui- ,, dem mortem evasi r sed pomis atrocissimis usque ad Iudicii diem cruciabor. Quod ,, autem ad te suffra a petiturus venire pO-
, , tui, mihi a filio suo Mater misericordiae ,, impetravit. His dictis confestim disp.
miit. Lutgardis Mus necessitatem sororibus, ut ei sucurrerent, indicavit. Porro admodum dolens vicem Mus, mirabili se, , cruciatu ejus causa affecit. Noverit Le ctor nos revelate Lutgardet res illas cauta ,, non ignorare ; sed pro tanti Pontificis im, verentia referre noluisse. Ita Canti pra-
, tanus. Poria Bellarminus his relatis: Si tam laudabilis. ιπquit. Pontifex,& qui in oculis hominum non probus, ε prudenso modo, sed etiam sanctus, & imitatione dignissimus habitus est, tam parum abfuit a gehenna, & usque ad diem Judicii Puro gatoriis incendiis atrocissimis puniendus erat, quis Praelatus non trepidet quis nono accuratissime conscientiae suae secreta ri- ,, metuit Ego enim facile mihi persuadeo is tantum Pontificem non potuisse lethalia ,, peccata committere, nisi sub Pcie boni deceptum ab adulatoribus, & domesticis,
, de quibus in Evangelio dicitur : Inimici hominis dom sui Din. Haec ipse lib. 2.
de gemitu columbae, C. s. Et verb Spon danus Ecclesiasticae Historiae Anno 12I praeter humani divinique juris peritiam laudat ejus Pontificis pietat , Charitatem, constantiam . Zelum item fidei, ac disciplinae, ac denique probatissimos in tes, additque mortem ei obtigisse ab aestu nimio. dum fidei causam prosequeretur. sane omnia eb admirabiliorem resdunt divini Iudicis de illo sententiam. Nam subire periculum aeternae damnationis , vel ob celatum in confessione pecca- , tum mortale, vel unicum, vel ob similem causam, sat proclive est, pro mortalium imbecillitate. At hominem tantarum virtutum, recteque factorum laudibus illustrem, gravissimis poenis ad diem usque
decreto ii Iudicii damnati; quis satis mi-
Itaque si Canti pratanus lib. 2. Apum C. St. memoret militem quemdam scele- M abi. sti mum in poenam innumerorum flagitioriam , nominatimque turpitudinum ac caedium, eisdem flammis, eidemque diutumitati adiudicatum fuisse, facile id comeessero. Si Drithelmus apud Bedam l. Hist. Ang. cap. 33. reserat sibi ab Angelo narratum multos ex iis qui emendationem scelerum, & exomologesim ad vitae finem procrastinaverunt, ad mundi quoque λnem in purgatorio cruciandos, minime infitias iero. Haec enim vero Iongc similiora sunt. Si etiam Rogem, aut Ducem exercitus improbum, si Iudicem impium& iniquum , si hominem maleficum, Maliorum plurium corruptorem, post brevem,& tantum non inidoneam criminum poenitentiam vita functum pari poena condemnatum audicro, non diffitendum censebo. Αt talem , tantumque Pontificem, tot risus praeclare gestis , designatis. que , tantisque virtutibus Ornatum, tam acerbam, horrendamque supremi Judicis sententiam sub isse, nili authoritate cogerer , non possem animum meum induce
Verum quia cogor, compellor pariter ialiis metuere ι quin, & audeo dicere, Vae ii Regum ac Principum infidis ministris,on, ni a sua Consilia ad suum compendium rein tam serentibus. Vae magnatum adulatoribus, purgat-- iniquas Regum iras, de inanis gloriae cupiditatem , innocentium sanguine, & Provinciarum vastitate exsaturandas, insinuantibus i Uae Religionum calumniatoribus,
vae misellae plebis sanguisugis. Nam si cum tali viro tam severe abum est, quid vobisset, qui quantum asscqui humanitus pos.
sumus, Innocentis III noxas,&numero,& gravitate decuplo superatis. Prosectb
154쪽
Patrocinium Defunci orum. LVI. I et 7
si tartarus vobis pro incrito vestro non obistingat, si detur ex immensa Numinis cle mentia in ejus gratia decedere, habetote, perquam probabile cile vos vestrique similes, nec breviore, nec leviore Purgatorii cruciatu esse torquendos. Illa plus nimio certa : durum audicium his, quipra- sunt , fel potentes potenter tormenta patienιur. Sap. 6. .Audite verbum hoc,
macca pingues , qua e sis in porta Samaria. ω ealumniam facitis egenis , O confringitis pauperes ι qua dicitis vectris: asserte , bibemus. Ita monet Amos Propheta c. 4. Ubi Hieronymus per Faccas viros lascivue ac gulae deditos intelligit: & quidem Principes Israel, atque optimates. Cornelius vero iniquos advoca ros ac procuratores, aliosque tropologice
accipit. Hi enim dicunt Iudicibus, aeque impiis, asserte, in bibemus; inhiant enim velut Harpiae bonis populi, ex iisque syna- posita instruunt. Audiant igitur, & hoc e sdem Prophetae, iuravit Dominus in Sancto suo, quia ecce dies venient siser vor, in laυabunt os in contis , Hr reliquias mestras in ostis ferventibus, utique diu, &
mortales leuem Purgatorii sui multum comrahere
39M S TI Q intelligi potest velde pro- Improbi θ a bis, vel medio quodam hominum ge-
medii pa- nere, quibus salus curae quidem cst, scdrumsuis eatenus dumtaxat, ne illa excidanc, ncve Dci ηδε aeternis suppliciis sint obnoxii; nam purgatoria, quia parum novere aut certe parum
expendunt, floccipendunt. Ac de his qu dem pariterque do improbis facilis & obvia est: responsio , negans nimirum ab al-tcrutris poenarum lustralium moram valde. contrahi solitam. Nam prioribus cis in omne flagitiorum genus sese effunderc c6sueverint, minime usus est aut orationis, aut jejuniorum, aut ciccmosynae quae opera ad satisfaciendum. idonca sunt, aut Sacramentorum, aut sacramentalium,aut sacrificii, aut indulgentiae, quae ad idem valent plurimum. Posteriores verti cum salutem in tuto collocaro satis habeant,
scilicet sola praeceptorum observatione' sunt contcnti. Quamvis porro, & ipsa observatio si gratiam habitualem comitem habeat, ut meriti novi potens, ita sit satisfactionis, tamen cum ex orci timore proficiscatur, uti parum gratiae, sic & parum meretur indulgentiae . Adde&hos sacrificii, & Sacramentorum, minimos
percipere fiuctus; quandoquidem, Missae quidem solis Dominicis, & festis diebus,
idque parum reverenter ac pie intersint, ac propterea tum etiam novae poenae reos se reddant: poenitentiae vero , atque Eucharistiae Sacramenta semel tantum per annum usurpent: aut sepius quidem, sed semper solo ducti poenae timore r quo fit
ut haec Sacramenta minimum gratiae Veniaeque iis obtinere possint. Adde, quod potissimum est, ejusmodi homines, quibus sola tartari tormentorum fuga propositacst, dum neglectis passim venialibus licentius vivunt , in mortalcs culpas facile se induere , & cum rarius cas rite ac legitimis apud Sacerdotem deponant, toto fere anni si alio gratia sanistificante vacuos, atque ad solventa nomina, poenarumque obligationem rescindcndam ineptos esse consue- viile. Quamobrem schi, insigniter improbi vita defungcntes , forte vix declia mam , aut vigesimam etiam debitorum partem a se solutam esse comperiunt Quid loquor nonnumquam enim aliqui cx lini robis post multorum annorum perpotua
crimina , vix ultimam eorum consessionem, ut par erat ac necesIarium, obicrunt,
quando , & obeunt mortem, & Judici sinunturii quare & omnia nomina ignis supplicio delenda ad Purgatorium deferunt. 39s. Non ignoro nonnullos etiam ex perdi- Rar imὸ tae vitae hominibus proxime a morte sine multa poena purgante coelum recta petiistb,
sed hi quis, pauci t quanto ctiam dolore
crimina expiarant i primum contritioncm praecessisse necesse est, nec enim attritio etiam cum Sacramcnto ad id sufficit, ,
quippe quod impersecta sit ad Deum conia
versio. Quomodo enim hominem tot scelerum reum , ita Deo reconciliaret, ut etiam eorum vinculis ac poenis absolutum coelo statim rransscribcrct neque Veiaro contritio quaecumque id valet, sive quia
novimus Davidem cum ex vera contritio
ne dixisset, peccavi Domino, audissE quidem ex Nattian Propheta, Dominus quoque tranRulit peccatum tuum, id est abstit-lit ac remisit, nihilominus illius poenam luisse. Additum enim est: Verumtamen
quoniam Masthemas fecim inimicos Domini , sum qui natus est tibi, morte morietur x. Reg. 12. Sive quia miles ille,quem
supra Cantipratanus purgantibus poenis ad finem usque mundi addictum scripsit, cum sine legitima criminum confessone dcccsserit, haud dubie verae contritionis beneficio
155쪽
ficio divinitus suit impertitus . oportetigitur id genus contritionis, quod virtute polleat, innumeras, gravissimasque poenas simul cum innumcris, gravissimisque noxis condonandi, ex summo Numinis amore dimanare. malis fuit illa Magdalc-nae, cui dictum, Remittuntur ei peccata inulta, quoniam dilexit multum Lucae 7. Qualis item boni Latronis, cui idem Christus, Hodie mecum eris ιn paradiso nec enim sine praevio, congruo quo apparatu, atque adeo nec sine sincerissima animi ad
Deum convcrsione,vcl tanta noxarum vis, vel tanta poenarum acerbitas a Deo com
donatur. Proinde sicut prodigiorum summum sit ita hominem derepente immutari , ut ex profligatissimo religiosissimus evadat, & ardentissimum rerum terrenerum amorem velut unico sortissimoque impetu transserat in Deum ; sic ingentis prodigii instar est hominem improbum , aut etiam eo, quo diximus pacto edium,
longissimi purgatorii sibi dcbiti tempus,
Id igitur selis probis competere potest. ν risi i Quos inter primiis cos sumo, qui ad per
rix a. sectionis apiccm contendunt. de quibus Miamit- verum existimo, quod pronuntiavit vir in Asteticis egregie versatus, P. Iacobus AbvareZ de PaZ tom. 2. de exterm. mali I. I. P. c. c. s. in haec verba r .muhi experfectu
hominibus hoc consequuntur, ut post commersonmsiam, argusiatam Spiritiu Samni dulceianem , numquam, aut rarissimὸ pereata venialia fienter,-ex indubria, in ex plina Gliberatione committant. Et vero id de se ingenue fassus est Eminenti simus Cardinalis Bellarminus , videlicet haud umquam sibi evenisse, ut sciens pridens noxam aliquam admitteret, non m
do a Societatis ingressu, sed toto vitae spatio, quae tamen nonum ac septuagcsimum annum attigit. Cujus nitoris custodietidi votum nuncupaverat P. Ludovicus de Ponte, 6 constat per viginti omnino annos
ab eo fideliter esse porsblutum. Quid equod nonnullis raro quidquam excidit
etiam ante deliberationem , quod noxae rationcm sortiri potest e Sic enim testis est, de B. Maria Ocgniacensi Cardinalis Vitriacus, interdum ad quindecim usque dies omni eam prava cogitatione vacuam fuisse. Quanto magis peccato, quod ejusta di cogitationem necesse est habeat prae- ambulam. Bemardinum quoque Reali- num Societatis J Es u lumen , accepimus octonos menses ab omni venias abstinuis.
De his igitur, ac similibus hoc habeo rixiarm dicere, si quidem lustrales poenas non Omnino evadant, iis brevissimὶ torqueri; ad μνωμque ut superius diximus, solis illis, quas pri- ωio.
vatio visionis beatificae infigit. nec enim perpetuus ille ac ferme illibatus vitae nitor, sine Regina virtutum charitate constar potest,&haec ipsa gratiae, arque veniae maxima conciliatrix cst, sive per sese, sive adscita Sacramentorum ac bonorum op rum , quae Valent ad satisfaciendum ope reo maximc, quod hominis sancti opera ex ipsa illius apud Deum patia, sanctitatequo non icve momentum accipiant, quemadmodum ad metitum, sic ad faciliorem satisfactionem. Quibus adjice ex hoc insuper capite breviorem esse debere hominis sineti poenam damni. quam alterius, etsi paria venialia, paresque noxarum mort lium reliquas poenas: quia vir sanctus breviori tempore pluribus gloriae gradibus privatur, quam alius longjori, atque adeo plus tristitiae minore mora concipit, quam illo
majorcis Iam ut de caeteris agamus, quia longum esset per varias hominum classes discurrere, ea tantumnodo proponam, quae
miscue peccari stacnt ab iis, qui opera ad satisficiendum idonea exercent. Imprimis ea in medium produco, quae universim obstant cuivis generi satisfactionis. Nihil porro illi magis immicum est culpa lethlia rura: hac enim stante , nec ullius noxae etiam venialis, nec ullius poenae illi debitae
venia fieri potest. Quippe quod omni gratia , venia ue indignum se praestet, qui
mortales cum Deo gerit inimicitias. Etsi autem mortiferi peccati reus sumptis ultro de se poenis, sertassis satis pati posset,& aliquantum de supplicio peccatis venim libus debito detrahere I tamen nullo numero illud censendum esset, quoniam citra Christi satisfactionem, quae . operibus in gratia patratis, non vero patratis in statu peccati morti seri, applicatur, omnis nostra poena ad Purgatoriam venialibus dcbitam vix nomine poenae digna est , atque id covix illius particulam potest solvere., Alterum hic observandum est, probabi' 39
lius esse attritionem extra Sacramentum, Cοη -r evenialia minime delere : tum quia alioqui homini justo venialia numqua virtute clarium condonarentur, cum prius deicta eL sent vi attritionis abselutioni Sacramentali praeviae: quia culpa etiam venialis ,est quaedam a Deo aversio, ergo non nisi voluntatis ad Deum conversione potest aboleri. εRecte autem notat Lessius in Posthumis de poenitentia, conversionem illam non necessario profluere debere ex amorc Dci super omnia, adeis ut sit pertiata contritio, atquc odium pcccati super Omne malum.
156쪽
Patrocinium Defunctoriam. Lib. L 129
suisicit ergo, ut ςx aliquo benev lentiae in Deum procedat: quoniam cum
ad mortalis extra Sacramentum condonationem contritio perfecta sit satis, impet-fecta illa ad remissionem venialis sulficiat, oportet. Denique ne poenas quidem peccatis iam remissis debitas posse condonari
puta, nisi carum reus actu voluntatis, C
que supcrnaturali ca venia dignum se praebcat: propterea quia, S omnis satisfactio nostra, meriti rationem sortitur, id genus conditionis ad meritum requiritur. Ex quibus liquet multa passim multis obesse,
quo minus piis operibus divinae Iustitiae faciant satis, poenarumve in Purgatorio debi- rarum diutumitatem contrahant. Quippe quod vcImortalis noxae rei sint, dum Musmodi opera Exercent, vel interea dum exercem non exuere affectum ad noxas veniales, vel et si exuerint, non induerei amorem illum Numinis ad reconciliationcm cum cn idoneum: vel denique quod' solo rcre naturae motu ferantur, quocum que feruntur, ut ne reliquias quidem poenarum ex peccatis condonatis remanentes possint persolv TC. 398. Porio ex proximc dictis sequitur ea, mina--vulgo vocantur opera satis faetoria , tim a-ν scilicet orationem, jejunium. & eleemosy- Umm . nam, nisi ex allectu mentis in Deum di-
manent. Coque velut animentur, PTO Venialibus culpis minime satisfacere: etsi ad id impetrandum destinentur. Qtiod quidem duriusculum cst , tamen animadvertendum ut sic curius procedamus, Licet enim contraria Suarii, Coninch, Praepositi, & aliorum sentcntia aliquibus merith probari queat, ea tamen probabilitas nihil
confert ad veram noxarum remissionem. si revera Deus benevolentiae, aut charita tis divinae actus ad cam extra fac ram n mentum concedendam exigat. Ncque
aliter de Sacramentalibus existimandum. Cum enim ex probabilissima sententia non per seipsa. & velut ex opere Operato venialia deleant, sed quatenus propter Ecclesiae preces, & suffragia impetrant nobis auxilia gratiae excitantis, piosque animi
motus, primum si cos minime amplectamur, Sacramentalia nihil praeterea eis cient; sin autem amplectamur , vel meram attritionem excitant, & rursus venialium condonationem non obtinent, vel Numinis amorem, & tum daemum, nec alias,nec aliter eamdem veniam consequuntur. Quin etiam cum Missae sacrificium non alit cr culpas vcnia Ies exterminet, quam
gratias aliuales impetrando , quibus illae deleantur, ut plurimi tradunt. consequi. tur eas gratias amoris Divini provocatrices esse debere, & simul admirii. ut veniaalia expient; quamquam idem sacrificium per sese proxime poenas peccatis debitas condonare possit. Qinire hinc etiam patet, quam nulla, aut certe quam incerta sit plurimorum satisfactio pro noxis vcnialibus, cum tam pauci sint, qui ex amor: Numinis, vel preces fundant, vel animum frangant, corpusque 3 Muniis, aliisqite modis afflictent. vel crogent stipem, vel aqua
benedicta utantur, vel quid aliud perfici
Soli igitur duo sontes veniae supersunt; 399. Sacramenta, & indulgentiae. Illa porro
cum pleraque semel tantummodo usurpentur, ut baptismus, confirmatio,& fcreextr ma unnio : cum etiam Eucharistia culpas veniales non aliter, quam excitatis piis motibus, aboleat, solum prope relin quitur poenitentiae Sacramentum ad culparum expiationem. Et Certum quidem est sollam attritionem ad eam per absolutionem Sacramentalem consequendam sufficere; sed tamen non minus 'exploratum multa saepe in paenitentiae Sacramcnto Evcnire, quae vcl culparum venialium. vel poenarum aliis quibuscumque noxis dubitarum, remissionein impediant. In primis tam exigua esse poteli attritio . ut praeter peccata mortalia, poenaeque aet γnae condonationem perparum culia Sacramento obtineat, quo pacto prope tota pC na temporalis mortalibus debita , luenda manet. Nec dicas magnam poenae pariem
expiari operibus ad Sacramentalcm satisfactionem iniunctis. Et si enim fatendum sit ea opera propter ejusmodi iniunctioncm multo plus ad veniam prom rendam valere, quam si sponte luscipiamur, id uepropter Christi institutionein, tamen cum in poenam non unius Iethalis culpae, recitatio brevium plectam imponi iblita sit, quis credat ea peracta, omnem cruciat lis in Purgatorio solvendi, obligationem, aut magnam partem dilui y Imb quis contra non sibi persuadeat potissimuna illius poenae superesse luendum maxime si antia quos poenitentiae Canones attendat , qui unico mortiali delisto poenam septem annorum imponeban , atquc ut omnino censendum est, minime iniuste. Caeterum quod ad venialium condona ooetionem attinet, constat ea sepe vel noli proponi Confessario. utpote levia in spe- fessionere ciem , vel nullo ferme dolore, vel emendationis proposito, atque adeo se quenter minime rcmitti per c xomologesin. multo minus poenas iis commensas.
Sed ne & confessionem, Sc legitimum dolorem . & emendationis propositum adhi-
157쪽
. beri , equidem aegre inducam animum quadringentorum, aut etiam mille venialium poenas omnino expungi, si ut sol ci, in Sacramentalcm poenitentiam indicantur quina dumtaxat, aut leptena Pater de Ave pronuntianda. Quid igitur inquies: Ergo male agitur cum reis ac confitentibus, si iam pro Ecclesiae more bcnignc minime vero . hanc enim indulgentiam exigit imbecillitas humana , periculum que, ne injunctarum gravitate poenarum, mortales a consessionc absteLreantur. Casteriis qui sibi probe conlulunt, severit tem in Consessariis amant, & acerbiores poenas sibi ab iis imponi petunt, ne qui lin ardente illo carcere multo durius luendum sit perst. Et tamen quotusquisque ex austerissimis & durissimis in corpus suum animumque mortalibus , dum e vita naufrat, omnia nomina sua se omnimode d lavisse comperiat Qui ergo credam comsessione Sacramentali ea omnia selere dic solvi, cum neque suscepti ultro plurimi, maximique cruciatus, confessioni ac dot lori perpetuo ad uncti, purgantium poenarum immunes reddcrc conlueverint i Et quid, quaeso, existimandum est de vulPrium hominum consessionibus venialium. ouae quia illis familiaria, & per humanam fragilitatem vix evitabilia sint, vix eorum recordatio tangit animos, nec nisi votum doloris elicit. certe quidem ad summum elicit tenuissimam emendationis volum tem λItaque demum veniendum est ad Pomtificias indulgentias. ut poenarum pleni
P. timiis smam veniam facilius ac certius cons quamur. Verum, de earum adeptio mul-- tis ex capitibus ambigua est, & frequentermistratur. Nam ut praeteream nec comeessas sine causa valere indulgentias . neque ut causa iusta sit, plus udere , quis cauis momentum exigit . quod momen-rum non est nostrum expendere ; ut, inquam , haec praetcream, non est dubium, quin multis obsit hac in causa crimen i inistrum animo haerens, etiam tum, cum
veniam Pontificiam aucupatur. Constat enim illud ultimum opus pium, quod exigitur, peragiturque ad Pontificiam veniam adipiscendam, in statu gratiae divinae peragi oportere ι & credibile est, non ulli mum tantum, scd integrum opus ad id requisitum. eumdem statum exigere. Id enim gnem graves Theologi , ut Caietanus allique. Et vero opus in statu peccati mortalis praestitum, ut Deo gratum esse nequit, quia ab inimico, sic nihil, aut parum conferre videtur ad finem ab Ecclesia intentum. Ideo enim praescribitur, ut per illud, gratum Numini obsequium ex
hibeatur, itaque demum venia obtine Iur. 1 Sed caput est hac in re culpas etiam V - ΑΟ2.niales essedclendas, priusquam poenarum OUήρ iis debitarum indulgentia frui possis: nam culpae omnis comes individua est obligatio ad poenam, necesse igitur est culpam dei ri, ut haec quoque desinat. Alioquin cnim staposset quis venialium culparum teus dece- ιum..dem, ita tamen, ut poenae illarum reus non esset, si nempe indulgcntiam poenae, non Vero culparum v cniam obtinuisset. Atqui ut deleantur culpae , exploratum est animum eas detestari & odisse oportere . nec minus compertum, ficile, L. I cris' iis illum adhaeroicere; ut p.rict in m rc Ioribus , qui cum mendacia sibi sere ad quaestum neces Iaria autument, quantumlibet ea confiteamur, illorum studium non
deponunt. Idem de aliis pari jure ac ratione sentiendum docet experientia. Sed eo studio deposito , non continuo culpa , venialis exterminatur, ut prius diximus. Quamobrem necessc est obligationem ad poenam illi commensam perstare ademque quidquid tune agas induIgentiae Pontificiae consequendae causa , irritum tor . Et sic. arbitror, non raro cvenit multis. ut sto vitio plenae veniae minimc c Npotes esse possant. Et fieri potest, ut ne ilius quidem participes sint, adhibitis licet
caeteris ad Mus consecutionem requistis rsi nimirum venialia, quibus scatent, mini- me expiata retineant. His accedit probabilitas illius sententiae . quae opus morali ter bonum exigit ad eiu idem Ponti sciae veniae lucrum. Cum enim illud praescribatur adsupplendum causae Pontifici pro- postae momentum , qui eb conducet, si malum, & damnabile sit Notum est non paucos e Christianis eo vitio venia sperata frustrari, quippe quibus satis cst praescriptum opus implesse ; rectene an secus, parum pensi habent. Denique undecumque impedimentum 4o .
olaiciatur, abunde demonstratur perpaucis,&rarissime obtingere, ut Plen.im xarum indulgentiam obtineant. sitim rar. vero si alias umquam obtinerent, maxime in morte; sve quia tunc omnes animae vi res exeruntur ad idoneum de noxis dot rem concipiendum : sve quia instante,&inhorrescente iam propius Purgatorio, ar dentius est indulgentiae desiderium,& idcirco animus veniae impetriindae est aptiorisve quia opus piaelcriptum , si un quam alias. singulari clin pietate scragitur. c rum sat quoque pii spicu Lm cii, ex ictmortalibus , quibus Jam morti si 1 n. stic Ia.
158쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. L. 1 1
sacra numisinata non semel applicantur, quique nomina I Esu,&MARIAE piis- time invocant, & idcntidem saepius ante
mortem pronuntiant, paucos tecta in coelum evolare, imb paucissimos : imb vix ullos saltem de vulso. Et veris asseruit B. veronica de Binasco, singulari religione foemina, divinitus sibi renuntiatum, paucis ita sustragati Apostolicas litteras , seu Indulgentias, ut purgatorii poenas cxperiti aliquo modo non cogantur. Vide Bollandum in ejus vita. Deinde, si quibus id beneficii eveniret, ii maximὸ essent homines religiosi. Ut enim vere Bernardus, Nonne hae religio sancta, pura, E ' immaculata, in qua bo-mo vivit puritis, cadit rariὰs, surgit velaetiti, incedit cautim, irroraturfrequentias, quiescit securias, moritur Muciῶis,purgatur citius . iuvatur euiuias. Hom. super Evang. Simile est Regnum caelarum homini negotiatori. Cum ergo religiosi minus inquinati decedant , minus etiam sordium purgandum habent, ac proinde minor indulgentia, plena illis esse potest, quae non
esset reliquis: Et tamen licet multis nominibus plenam acquirere valeant, studeantque, nimirum virtute instituti, vari rumque numismatum quibus, & in vita, & in morte utuntur , corum aliqui permultos annos ardent flammis lustralibus, alii pro noxarum lcvium cxpiatione pre ces viventium dum sese ostendere datur,
efflagitant. Quid igitur de caeteris licebit
Quid de viris ac foeminis sanctis dicam Estne credibile eos indulgentiarum usum neglexisse ξ atqui jam inde a Silvestro Pontitae Maximo, earum in Ecclesia usus reperitur, & post: reconsentur concesta n minatim a Gregorio Magno, Paschale.I.
Leone III. Sergio II. Urbano II. Urbano IV.& caeteris. igitur&Sancti, Sanctaeque indulgentiarum usu Deum sibi ac potissimum proxime ante mortem conciliare
conati sunt; & tamen Pelegrini, Vitalinae ι aliique, & aliae in tristissimum Purgatorii ergastulum conjecti, nec parumper de
tenti sunt iSi vero. etiam subinde Sancti, quorum charitas operire debuerat' non multitudinem, sed paucitatem peccatorum nec plenam in morte vcniam Pontificiam obti-' nuere, nec purgantes poenas evadere potuerunt, quid multarum reis, & noxarum,& poenarum exspectare fas erit Et si postremo bona opera, sacramentalia, Sacra-λmenta, Indulgentiae , Pnrgatorii tempus saepe & in multis non contrahunt: quam
merito longa illius mora iis timenda est, qui quo magis ea negligunt, ob plures noxas . plusque debitorum ad Purgatorium deserunt Itaque si qua vestri vobis cura
est, o mortales, iterum, iterumque morneo, & hortor, domite de multitudine n rarum , & pariter de diuturnitate poenarum detrahetis, frequentate diu pia opera ac Sacramenta , indulgentiasque mill tas colligitep, & longos Purgatorii dies in breve spatium cogetis: i Dctaque amori divino omnia vestra dcvovete, & justitia
nihil vestrum sibi olim vindicabit.
LUranium cruciatuum Diutura nitas amplius Demonstratur ,σ propter eam mortales
prolem amabilissimam gignit, misericordiam, ubi pectus humanum invenit. turuitas Solet autem haec, dcbetque esse major, ac per se m vegetior, quo mater infelicior , fit annis M. fractior. Cum ergo antehac miseriae pio rum manium velut obstetricati simus ad ingenerandam Christianis animis ex dolorum acerbitate pietate , consequitur,
Ut ex eorum tanta , quantam admirati s mus , diuturnitate. eamdem elicere con
mur. Enimvero mali diuturnitas ipsa per sese gravis ac molesta est, quippe quia malum eb magis multiplicat, quo est proliaxior. Nam si tres, ut aiunt. gradus doloris hodie sentias, &cras, ac perendie totidem; post triduum novem persenseris. Adde. animum hominis sensim flaccessere, & qui nunc pronus est ad ferendum sertisque, velut deteri patiendo , brevique cideri dolori ferendo imparem fibi videri. Ita quod alias tolerabile ccnsetur, diuturnitrte fit intolerabile: Id quod egregio e pertus est tacinorosus ille, qui a S. Liduina, cui scelera detexerat, jussus eorum itipoemam supinus immorusque unam noctem cubare , mim se molli te immo
sisset, nec situm illum, nisi aegerrime ferre posset, coepit secum ipse reputare quanto molestior sibi futurus esset invariabilis in orco situs , atque demum ad meliorem vitam traductus est. Et sane etsi virgula tactus, aut aciculae punctura, aut pulicis morsus joco identidem excipiant RameriR a nemo
159쪽
nemo est, qui ingra us malis ea nonnumeraret, si ad duos, tresve annos essent duratura. Et fi quis, ut recte Bcllamumis l. L. de gem columbae c. 9. cerim esset, sepedum, aut somac bi, aut capitis, aut demnum. aut ealculi MIMei tontinuos viginti annos, fine usta intermissione. laborat rum, sic ut neque sommum capere, neque e quiescere posset , mallet iste mori potiur ,ε αβυι vere. Et si optio darraur. auωιssit sc ιοι annos vivere. an ιacturam facere omnium μνιunarum, promptissimo animo omnes fortunas absiceret, ut a tam immani Hr tam continuo AIore liberare-ιm , haec ipse. Ex quibus cum eo conficere possimus, Purgatorii poenam diuturnitate supra omnem modum horrendam
68. Etenim si cruciatus hujusinodi, qui ad
Ma Uatorios nulli sent, adeo diuturnitaterminrii. inhorrescant, quantum horroris incuter isti debent, quantumve doloris parere dc si eorum re omentum intolerabile est, quomodo tolerabitur decennium, aut vi cennium . Siquidem ed mali cu)uspiam diuturnitas gravior est, quo malum atro- . . cius . maxime si ut in carcere expiatorio, continenter ac sine ulla intermissione afflictet. Sed demus flammam inpiatricem per se non esse adco atrocem , conceda mus D. Bonaventurae, ejusque asseclis, minimam Purgatorii poenam maxima huius vitae majorem non es e. Quin etiam addamus deculpo esse mitiorem ; his etiam gratis concessis, manifeste dcmonstro cem lupio , & longe amplius frequenter cruci, re. Si quidem si de morte agatur, quae
summum omnium malorum, ccrte terribilissimum censetur, constat eam momento obiri. At nonne centics, nonne mulibamplius horulae spatium in Purgatorio ut minimum exigi solitum momento est longius 3 Si ver b de diuturnis tormentis sermo est, vel morborum, vel ignis lenti, vel virgarum , vel limusinodi: comparemus primi)m illa Cum suppliciis purgantibus diuturnissimis mille & amplius annorum; perspectum est tormenta hujus vitae longissima centuplo brevius minusque Cruciare. Quia lentus ignis trium circiter horarum spatio hominem necat; virgae si atrociter infligantur, teneris praesertim partibus, aut corporibus, haud icio an diutius in earum perpessione vita constaret. Solummodo dissicultas est de morbis. alii que cruciatibus saepius iteratis; at hi, ut plurimum, s summus est dolor, brevi seimilam adimunt, mortemque accelerant I sin autem est mediocris, diu quidem durare possunt i at di somno intermittuntur, dc α- focillamentis leniuntur, Ze remediis munuuntur. At in Purgatorio nulla omnino quies, nulla paniarum intermissio, perparum solatii invenitur r atque ut remittat dolor, diuturditate prosecto molestissimus est,& multis est probabilius minime illum remit inre, certe optabilius piis manibus esse videtur ut eo citius Deo fluantur. Verum fac remittere, fic tota vita du- 4Py.
rare morbos, ac IOrmenta, ut Calculum,
Ec eiusmodi, quid vitae statium ad mille &lius annos Et quis non mallet acerrima rebri exuri ad mensem, quam neαι- ρ a Dca tabescere ac languescere totos quinqua- misin.
ginta annos Iam si ordinaria vitae totamenta cum ordinariis Purgatorii compares. haec quoque illis centuplo diuturni in comperies. Atque ego quidem ca v co ordinaria Purgatorii supplicia, quae sunt hominum , mediorum inter probos improbosque: quia rarius quid cm, s ed mortalia tamen admittunt Pone singula singulis mensibus venialia autem promiscue,& vel soci causa cumulant: caeter um indulia gentias rarissime quaerunt, raris oheunt S cramenta : & iterum aio centuplo diutius graviusque in Purgatorio cruciari, quam qui ordinaria huJus vitae tormenta patium
tur . Enimverb mille duccntos purgatorii annos exigerent sola venialia. si vicena sngulis diebus annorum sexaginta tribueres , & sngulis venialibus unicum pomediem, sngulaque dis unctis temporis spatiis plecterentur. Porro unicum mortale longe prolixius Purgatorii tempus per se exigit, quam tot venialia I tamen multo plura & venialia, & mortalia illis quos descripsi hominibus assignanda fiunt: quantum igitur tormentorum spatium Sedr dige illud ad annos centum , redige ad quinquaginta ,sive quia diuturnitas gravitate compensatur, sive quia confestionubus, Synaxibus. honisque operibus, veniam aliquam obtinuere : nonne sat multum illis concessoris At nonne etiam quinquaginta annorum tormenta Purg torii. diuturnitatem gravium.& ordinariorum hujus vitae tormentorum centuplo si erant , cum supplicia reorum singula, neorulae quidem occupent quadrantem
. Mirum di i unica de vita funeri anima post vitam non impio be, non insuste peractam, diutius haerere posset in lustralibus tormentis, quam octingenties mille latrones in cruri fiagio, licet singulorum , tisupplicio dimidiatam horam assignes. Martyri. Quia nimirum illa quinquaginta annis torqueri potest, & omnes illae dimidiatae
horae non tot annos conficiunt. Mirum etiam cogitatu . & omnium mortalium
160쪽
Patrocinium Defunctorum. LAT. I 33
eommiseratione dignissimum i Innume- calicem eiis in manu tua; vis scire quem meti Martyres , innumerique praedones, Calicem Haedicit Dominus Deus: caenae malefiet, non tam diu conflictati sunt rem sororis ius bibes, profundum ,-D- cum omni genete tormentorum , nec ad tum, profundum, inquam, poenarum mag- diem utque extremi Iudicii conflictabunia nitudine, & latum earumdem diutumit tur, quam diu torquentur, aut torqueri te. Eris in aeerisum, in in subsannasio- digni sunt aliqui manes in lustrali carcere, nem, quas capacissima, Ebrietate, quippe qui ad mille & amplius annorum ure repleberis , calice maeroris, tris tormenta continua adjudicati sunt. Et tia se bibes illum,Hepotabis usque ad quis non videt innumera illa Martyrum, faces, O fragmenta eius devorabis, praedonum ac mesesicorum tormenta non ubera tua lacerabis. Q omnia demon potuisse, aut poste, tam ingens tempori strant, voluptati, quae peccato vix percipi intervallum occupare neque vero dicas tur, tum reponi acerbissimam tristitiam, nonnullos Martyres, ut SS. taementem, tum eam diu, & ad ultimam velut usque& AgathaNelum pluribus annis excarni- guttam exhauriri. Itaque hoc ipsum ex-fieatos filisse: nam & hi paucissimi sunt, perientia sua dum probant desineti : Heuiti eorum tormenta diutissime intermitte- amarissime lamentantur, bisse olim in suabantur, de clim repeterentur, forte Viri potcstate facile. & unico die persolvere . horam durabant. At piorum manium quod solvendum est spatio unius anni Pur 'nae sine ulla intermissione, diu noctu- gatorii,& neglexisse. Caeterum id infauaque continuantur, nec ullam quietis pase itae sortis repraesentatum est divinoisto adtem eis umquam permittunt. O igitur eumdem Ezechielem mandato cap. 4. Et morae tormentum grave supraomnem mO- 3u dormiessuper latus tuum sinis um, dum i O sanguinois lacrymis moi talium pouer iniquitates Israeι super eo numeroia omnium dignissima , vel unica e functis dierum . qui bis dormies supra istud, in Uanima , quae tam longo tormento digna sumet ruiquitatem eorum i ego autem dedi est i tibi annos iniqώitatis eorum numero ἀρ- 4 '- Caeterlim acerbitas illius tantae morae rum trecentor, aer nouagiota diei ter o hisce capitibus. Nam ani- tabis ioiquitatem domus Istrari cῖα, ἡ αὐ--pςccatorum gra' compleveris bae, dormies supe= Iatus tuis vitatem, ita cum poenarum graVitate diu- dexterum hecunia Hassumesiniquitatem tumitatem illis commensam ex Iudico Iuda quadraginta diebuσ. diem pro anno. cognoscunt; nec deinceps ejus memoriam diem , inquam, pro anno dedi tibi. Ubi ex animo delere pqssunt. Quaro amin- Deus unicum poenae dicin EZechieli tote de ab initio, & deinceps totam pinnarum randum assignat in satisfactionem poenae molem ac molestiam animo quincongc- animae criminibus debitae, quasi dicat, instam,& totam quodammodo prauentiunt. quit Cornelius, pro annis ιrecentis ποπα- Etenim quemadmodum vehementer ille mutataqaitatis Israelitarum, iniungo ita gaudet, qui non m hoptatis potitur, scd biparuam delubitus super latu, sinimam una cognoscit diu sese illis potiturum, ita per trecentos nonaginta dies. Pro annis contra cognitio diuturnitatis cruciatus , verὸ quadraginta peccatorum Iuda, erimquem praesentias , dolorem non parum bis super dextrum totidem dies quadragimexaggerat. Quod si etiam in humanis br ta. Qum Numinis clementiam pii marium malorum certa provisio molestissima nes sibi, dum vita manebat, propositam, est, usisque minus poena , suam moramο sese floccipendisse, gravissime sam serunt: iis bant. Si Osorius Diem Hispanus am quando ex adverso iisdem indicitur annus di a mortis sibi subeundae sentcntia, ita gravissimi supplicii pro die, imb pro homo turbatus animo,&afflictatus fuit, ut nocte la voluptatis, quasi te illis intonet Deus una incanuerit , unde extat versus: O nox funestam illam in Israelitas murmuratores quism Ionga es, qua facis una seuem l sententiam nu. cap.. 4. Iuxta numerum Quantopere miseras animas excruciat quadragιnta dierum , qui 3 eonfiae rastis cognitio tantae diuturnitatis tantorum tor- ιerram , annus pro die imputabitur, mentorum i quadragita annis recipietis iniquitates m 6I2. Verum altera notitia miserum in mo- 'as, , scietis ultiorim meam. Sed quid Ex quiasit dum exacerbat, nempe exsorbendam il- annum pro die reddi memoro Neu g p ι Iani essi, poenam, brevissimae , quam munt, de dolentissime serunt memoriam ., sis hauser ni, Volupta u. Heu Voluptatulae brevissimo tempore praeteia ρλ. ista, gravissime dolent ad se spectare hoc EZe- tae, quinquaginta subinde, imo, dc centum redinurri clitellS vaticimum c. 23. Ire viasororis tua poenae annis adjudicatae, quod ex historia
an desciis dedata ambula . dabo Alexandrae illius Hispanae nobis supra