장음표시 사용
211쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. H. 18s
terentur in porta,wnon erit qui eruat, cu- ita missem famelicetu comedet,-ιpsum rapiet armat tu ,-ωeut sitientes distri,
eius. Ubi impii divitis poenam Eliplias describit. Sed & hoc parum est. Quippe dignissimi sunt, de quibus ratum sit illud
Siracidae c. 18. morietur homo, bare
ditabit serpe tes, bestιas, θ' vermes. Quod quidem promiscue de omnibus, ad
litteram, ut aiunt, in verum est: nam cum inhumatur homo, illico ex Mus carne, adipe , & phlegmate serpentes, seu dracones,& bestiae, seu bufoncs, & vcrmos scarabaei, lumbrici, aliique horridi cnascuntur: at ex sententia Lyrani mystice sic accipe : cum homo avarus tria sortitus sit bona, animam
, Corpus, ac fortunas, moriens animam re-
linquet serpentibus, id cst, daemonibus, Corpus vermibus, fortunas bestiis, id est,
i haeredibus, qui bestiarum instar haeredit
poena in baredes legatorum fraudatores.
T juvat ag aliorum exemplum ejus
in hac rita. 'a modi poenas in medium producere. Ita narrat in Purgatorio suo coniunctissimus mihi P. Iudocus Andries tract. 3. Contigit Mediolani matrem-familias aegro filio pharmacum noctu apparare; Improvisus comparet gcnius, & cubile aegri trepidantis accedens, Noli, inquit, metuere, δε-
. micilii huius nuper possessor fui, nunc adsum infestus, non tibi, sed filis meis, abi σι mu ingratis , istorum bonis nune damnum istaturus. avi porrὸ immemores mei, si esse pergant, suet eos Detu funditus de Dui. Sed audi , quid E ' avunculo tuo factum.1ste mecum una reus es , ac poenas subit. Iam decennium ef7, ait aegrotus, cὰm hic desit vivere, D' quaου non preces pro isto fudimus, θ' etiamnum assigitur Z Jam dudum beandus erat, sub ecit umbra si filii ea curassent, qua parens in sui incolumit i m seri iusserat. Hinefaria tempe si
Iorum mastavis agros, non tuos, ta etsi proximos, ut optimὸ no Πι. sic evanuit. Habes, mi Lector, hujusmodi nequam Et is ritia haeredum adbuc Viyentium Poenam : hara. be, & mortuorum. Petrus Damiani in ea, quam ad Dominicum, & alios Eremi fratres, scripsit Epistola. hanc historiam hisce, Verbis commcmorat. In Teutonicis par-
tibus, Comes quidam dives, ac praepori tens: sed quod in illo hominum genereri prodidum est reperiri, bonae opinionis,& innocentis vitae, prout humanum erat de ejus existi inatione Iudicium , ante dC--.cennium fere defunctus est: Post culus ta obitum quidam religiosius vir , per spiri- , , tum ad inferiora descendens praefaIum , , Comitem in supremo gradu cujusdam . . scalae positum vidit: Aicbat iramque, quia , scala illa intor crepitantis & striduntis ul- citricis incendii flammas vidcbatur erecta, o atque ad suscipiendos omnes, qui ex Ca- isdem Comitum gcnealogia descendebant, , ,
constituta. Erat autem tetrum chaos,
immane barathrum, infinite patens, qrquc , , in profunda dcmersum, unde scala produ- cta surgebat. Hoc igitur ordine succe- , identium sibi serics texebatur, ut cum quis eorum novus accederct , primum scalae Agradum tenerct. Is autem qui illic reper- tus erat, aliique omnes, ad proximum sibi is gradum in ima descenderent. Cumque , , alii atque alii ex codem genere homines is post obitum ad praefatam scalam per tem- , , porum intervalla confluerent, alii protinus iacedenti, inoffabilis sudicii necessitate ad is inferiora migrabant. Planc dum vir , qui is haec contemplabatur , causam huIus hor- is rendae damnationis inquircres , dc praescr- istim cur ille Comos sui lcmporis puniretur, is qui tam iuste, tam dccentcr, tam honeste is vixisset, audiit , quia propicr quamdam is praedii Ecclesiae Metensis policssonem , ,, quam B. Stepilano, proavus eius abstule- ,, rat, cui videlicet iste iam dicimus haercili- ritate successisset, omnes isti non diverse supplicio deputati sunt, S sicui cos ad pec- , .candum non dispar aVaritiae culpa coniun- ,, xit: ita nihilominus ad perferendas atrocis incendii poenas commune supplicium c ,sputavit. Haec Petrus Damiani: ,
Et quidem talia spergit Baronius ad an , Izr num Christi tos 1. quae non solum ex gra- νvissimis testibus concilient sibi fidem, sed Ο ' ex divinae Scripturae praescripto, ita' pror-VT L .sus rem se habere , necesse sit affirmare. '' Cum certum sit Apostolo praedicante Cor. ',
6. quod neque fures, neque rapaces, nlul is . . .
to magis sacrilco regnum Dci posside- tabunt. Et ab codem perstriptum sit Rom. I. cadem poena teneri facientes ac faci cm istibus conuenticntes: dum quae sciunt hae- ,, redes ab Ecclesia esse sublata a maioribus in bona, mala fide possident. ita Baronius, ,& recte. Etenim Ecclesiarum praedia, Ldelium legata sunt, ad Clericos ac pauperes alendos destinata, scilicet ut ex ea ope animis suis solatium pii manes Capiant; ac , proinde corum usurpatio, legatorum sedi pressio est. Neque vero admodum intem
est, an debita Ecclesiis pauperibusque usurpes, an posscssa rapias, cum eo ipso A a legara
212쪽
legata sintclegatariorum, quo mors legantis intervenit: Ergo. Disite institiam baratis, non temneressium. Imo imitamini Alphonsum Castellanum, Petro quidem Castellano, Praesule. Palentino natum, at postmodum Pontificia & Regia aut horitate legitimi iure donatum. Hic a parente haeres ex asse scriptus non modb pia parentis legata non accidit, aut suppressit, sed religioni duxit bona sibi tellati, quae pauperum, vel ipsius Ecclesiae, ac Christi patrimonium ducebat, possidere, ne parcnti male verteret. Propterea haereditati renuntiavit, Praesentibus Patris successore Domino Gutterio de la Queva, dc Capitulo Palentino, eius. que renuntiationem admittcntibus. casitamen cum deinde Alphonsum per eam abdicationem ad incitas redactum intellexere , denuo haereditatem illum adire voluerunt. Porro ad tumulum Alphon si in templo Clarissatum Valli soleti terrae mandati, toties quasi malicorum sonitus auditur, quoties aliquis ex eius familia brevi decessurus est. Quapropter Abbatissa eo primum audito, etiam longe dissitos admonet, ut sc rirc comparent l, ex quo intelligas Alphonsum mortis memoria, m tuque sibi cavisse ,&recte bona illa expendisse. ς 2.
Executores necesse es pis testato
rum e Doluntates primo quos erempore exequi.
Tb Ologica Toctrina. . SI Theologos consulas, exploratum est primum executoris esse defuncti I gata testamcnto contenta solvere. Enimvero formula muneris illi commisit hoc indicat, cum testator ita praescribere solitus si , Et ad ea perficienda, qua hac meashima moluntate continentur . designo in meos tessamentarios N. N. Porro etsi munus hoc natura sua liberum sit, neque ad illud ut plurimum quisquam compelli positi, si quis tamen libere admist, vel diserte, vel tacite, nequit illud renunciare, di ad exequendum compelli potest, ut patet ex iure, ac Iurisperitis, quos congerit Sanchez in Consiliis l. 4. c. I. dub. 42. Id quod praesertim verum est, si eo quod sbi legatum est, Mi velit : quippe quod admittere munus, cui onus annexum est, st& onus sibi imponere. Cum autem admisit, conveniri potest a legatariis, ut legata solvat. Quam in rem, etsi non possit rem legatam capere legatario tradendam , invito & repugnante haerede, quem utique nequit de possessione sua dcpellere, tamen haeredem in ius vocare dcbet, ut tradat, & nisi vocet, urgeatque renitentem, alethi sera culpa non excusatur r si haeres propterca dumtaxat, lcgata, praesertim pia, ibi vere recuset. Iam quod ad executionis tempus alti. 374 net, si quod a testatorc praefixum est, comstat servandum esse . sive longum . sve breve sit : id enim integrum illi aeque ac leg te. Sed si nullum praefixum, ad legata quidem profana spatium annuum ad pia verbsemestre iure civili concessum est; illudque metiendum a die ipso, quo restamentum insinuatum coram iudice, & munus exeinquendi rite admissiun est. At illud iure, ut dixi, civili concessum, idque ne haeresi atque executor ad poenam obligemur Iegibus sancitam. si quidem si νι 1 ad commentia forum referatur, conveniunt omnes, inquit Cardinalis de Lugo de testam. disp. 24. sect. II. illum terminum non ita assignari, ut auferatur obligatio conscientia,qua alias ea de lege natara implendi voluntarem testatoris. Et quidem quoad solvendad bita isatoris, ratio ea cura: quia nectistator poterat dilationem concedere haredi, cum testator ipsestatim 1eneretur sollere.. quo ad alia veris Igata , probatur etiam clare, quia ista sunt verὸ debita legatariis, ergo scut aliaribita, sunι βωenda istis . quando commoripotest. Habet autem po
rendis pro anima testatoris, quorum dilatio ipsi mutium nocere potes. Ita de Lugo . . amobrem Navarmis Summae c. LI. n. 61. item Sanchoz Consiliorum lib. 4. C I' Ginavi. Dub. 13. docent inqram ac dilationem notabilem in hoc genere, noxae lethali obnoxiam esse. Idque manifeste indicat Con- Cilium Cartilaginense. dum ita rem definit. Im oblationes defunctorum , aut negant Ecclesiis, aut dissicilὸ reddunι, tamquam egentium necatores excommuniteπ--r. Nemo autem excommunicari potest, nisi propter lethalem culpam, nequo vero alioqui egentium interemptor nuncuparetur. Adde, Bonacina teste, casam esse in Dioecesi Mediolanens reservatum,
si quis ultra biennium legata pia non staverit.
213쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. H i 87
A T E nunc tempus estillum solu-ostoditur αλ tionis legatorum neglectum demo- gemmis. re nostro insectandi m causam eo propensius suscipio , quod eadem opera contra infidos haeredes legatorum suppres
1 sores, aut arrosores, qua contra socordes executores pugnaturus, atque ita defunctorum tutelam contra plurimos eorum
hoc iaculo, ut & aliis superioribus, hostes, sim suscepturus. Uberem porro materiam mihi hac in causa suggerit Concilium Vascnse. . Sic enim statuit: Mui oblatita nes defunhorum retinent, E ' Eeiasis ι dere demoranιur, ut infideles ab Ecclesia sunt abiiciendi, quia usque ad exinanitionem fisi pervenire certum ecthane pietatis dimina exacerbationem : quia , O' Melis
de corpore recedentes votorum plenitudine, ' pauperes consolatu alimonia, e ' necessaria sumniatione fraudantur. Hi ergo
tales, quas egentium necatores, nec credentes iudicium Tei, habendi sunt. Haec Concilium. Ubi tres causas deprchendo gravitatis ejus flagitii, quod damnamus. Prima , quod infideles habendi sint illius rei, nempe quia fidem de futuro Dei judicio
nullam animo insitam habere vide,ntur. Altera ratio est, quδd ultimas testatorum voluntates violent. Tertia qubd egenti- bus necessaria subtrahant, atque adeo e rum sint interemptores. Id quod Concilium Agathense Canone. 4. & prius Carthaginense, ut vidimus, Canone 93. affirmat, & omnia pariter consentiunt his de causis Ecclesia exturbandos esse. Igitur quod attinet ad primam causam, . principio observandum est ejusmodi infi
elisare. que opere sitam esse. nec enim si quis voluntatem ultimam defuncti implere negligit , aut recusat, continub divinis oraculis fidem non habet: verum ita se gerit atques non haberet: ac nominatim oraculo in- stituendi aliquando judicii, in quo utique crimen illud constat aetemis poenis esse damnandum. Sic ratiocinatur &Apost Ius Gentium I. Timoth. s. ubi sic illum instruit'. Si quis autem suorum , maxime domesticorum, curam non habet, fidem negaviι , ea infideli deterior. Qui enim negavit fidem nempe facto, quoniam sic agit quasi non credat Isaiae Vati c. 18. sic praecipienti, domesticos seminis tui non δε- stexeris. est infideli deterior non,
inquam, errore, sed iterum opere: qu niam infidelis quoque ex naturae instinctu suorum domesticorum curam gerit: hic autem minime. Neque ab hac dicendi formula multum abludit Salvianus Presbyter, aut potius Episcopus Massiliensis. qui cum libro 3. de gubernatione Dei, clare demonstravit Christianos sui temporis non observare ea, quae divinis oraculis nobis praecepta sunt, ita concludit initio l. 4. Cum, ut diximus, hominis Chrisiani Mes
si, fideliter orsi mandata Iervare: fl
absque dubio, ut nec fidem habeat, qui infidelis es, nec chrimm credat, qui citistimandata conculcati ac per hoe totum in id
revolvitur, ut qui Christiani hominis opus non agis, chrimanus non esse videatur ;Nomen enim sene actu atque incio suo nihil est. Item lib. 4. ad Ecclesiam Catholicam postquam ad stipem suadendam haec proposuit. Si enim isti, Relijosi scilicet, ac pauperes , de tuo edent, tu satiaberis; silli de tuo biberint, tussis tua asum ardor smque restingues: te inrum vesitus ve- siet, te illorum apricitas delectabit. Non
ergo vile ac desticabile putes , se submutiam tuam miseris atque egentibus derelim
quas, chrimm in istis facies haredem. Tum post pauca ita pergit; sed hac tu, ut reor, friνoia esse iudicas, e ' quasi Amyia
quadam ac deliramenta contemnis, nou
enim credis Chrisum Oera dixisse , in res probabat nequaquam te ei crederer, nam qui mandata eiuου nec in post emis facis, aut nulla esse abiimas. aut salsa esse condemnas.
ita Salvianus. Recte igitur Patres Concilii Vasensis in- 178. fideles esse pronuntiant executores, haereia Mustiplici desque , qui contra Numinis de aliena reminime retinenda edictum legata pia seu vere cunctantur, quia sic agunt, quasi edictum illud a Numine latum non esset, nec de illius violatione Iudici ratio esset aliquando reddenda. 'Scio equidem infidelitatem quis i omnibus noxis implicutam esse: sed & illud scio vix esse noxam huic noxae, quam in sectamur,in eo genere parem. Ut enim multiplex virtus, ac praeceptum ea violatur, ita multiplex infidelitas continetur. Enimvero vioIatur caritas in proximum naturalis ordinis ac supe-turalis. Violatur item miserico a in aerumnosissimos r violatur pietas in parentcs , cum haeredes ex natis ac consanguineis esse soliti sint, & executor ex cran tis. Violatur insuper Iustitia, ut ex dictis patet, & ex dicendis patebit. Praeterea violatur religio, cum vel Ecclesia, vel Religiosi, ac pauperes legatis sacrilege fraudentur. Quod si infidelis. α haereticus
214쪽
revera est, qui pertinaciter vel unicum tuetur errorem, vide quam detestanda sit illa tam multiplex infidelitas. 17'. Sed & alia sunt, quae illam aggravent. Et Caetera enim peccata ex animi periurbatio fi Ο impetu sere admittuntur,& ea brevi nitentia subsequitur. Sic enim libido, vindicta, ebrietas, & alia gravia ejusmodi flagitia erumpunt potiti exanimo , quam cudantur, & vix commissa pudor & metanaea excipit. At subreptio ac suppressio
Iegatorum piorum lente parturiuntur , fraudibus occultantur . penuriis confimmantur, atque ut deessent alia, avaritia ipsa vinculum est. quo animus indivulse pecuniis, praesertim injuste partis, adhaeret. Unde verissimum extat illud Salomonis e tum Proverb. ii. Juintia rectorum libe-eabit eos ,er in insidiis suis capientur iunqui: sive ut hoc posterius vertunt Aquila. Symmachus, & Theodotion, in iniustitia, iniustὸ agentes tamentur. Quare cum ebminus Iudicii divini metus ac fides sese prodant, quo deliberatius est peccatum, ac pertinacius, haeredes illi legatorum piorum suppressores, potiori ;ure quam alii improbi, infideles vocari queunt. Neque admodum impar ratio est negligentium executorum, quia & neglectus ipse mora ac lentitudine sua inopes fidei, ac vacuos metu vindicti iniquis paratae, eos demonstrat.18o. Denique nominatim hos deficit fide,
N. - - Purgatorii. Quis enim amantissimos vel rim sita in natos, vel cognatos, aut familiares existi- negatione mei credere, este aliqua, quibus animae para νυνμ. rentum ac cognatorum urantur, incendia,
quando intelligit pauxillum nummotum, , quod illis extinguendis sibi reservarant, anatis, vel cognatis supprimi, surripi, arrodi, disterri, & intolerabilem Purgatorii m tam minimo vel haeredum vel execut tum incommodo postponi Nam si intolerabilem credis, mi homo, ergo crudelissimus & impii stimus sis, oportet . qui cum eam amoliri posses ,& facile, & brevi, stipem, preces, & sacrificia procurando,omnia illa negligis aeque, ac si velles patrem, matrem, amicos perdiu torqueri. Si non credis, ergo infidelis esse convinceris, Eequidem, ut loquitur Concilium, Wque ad exinanitionem μιι. 81. Atque haec de prima ratione hujus Con- Ex ma- cilii cur Ecclesia exterminandos pronum
dari ενι--im quos piarum voluntatum execut
Altera est, quia pios manes morum suorum, ut loquitur, plenitudive fraudent. Quae sunt enim vota , quod consilium constituentis executorem pioriam legatorum inimirum ut cum testator ab obstu velut pupillus futurus sit, impotensque ea, quae in solatium animae suae seposuit, tuendi . atque administrandi, executor personae ac bonorum illius curam, tutoris instar, suscipiar, geratque, atque ade , purgandae mitimae sit instar patris. Itaque pia legata, quae animarum bona ac sertunae sunt, Ec tamquam alterius vitae patrimonium , rite fideliterque administrare, & in usus a testa tore statutos impendere, primo quoque tempore debet, de commodis carum servire. Neque igitur potest ea haeredibus, aut debitoribus remittere , neque quidquam ex eis donare, nisi in pauperum, aut pios alios usus. Et si in administratione, atque executione sibi praescripta graviter peccet. Vel negligentia , vel iniquitate, non quidem ad compensationem damni obligatur, ut tutores mortalium, sum damnum animae pupillae sit alterius & altioris ordinis: sed ad poenam immensam, atque ut minimum parem poenae, quam illius vitio anima pupilla sustinet: ac propterea cogitur, ut alii tutores, muneris sui rati nem,non quidem humano,sed divino Iudici, accuratisiime reddere. Si igitur ad menstruum, ad semestre, ad annuum spatium curam & administra- Pera sctionem tuam neglexeris, o executor, vide quis infideliter votis testatoris responderis, qu- inique cum anima pupilla egeris quippe cum illi damnum ingens Pepcreris divitiarum, ac gloriae caelestis quam denique rationem muneris tui supremo illi Iudici sis redditurus. Expectabat quidem
restator in te amicum ,&fidelem, & navum; propterea ex muItis unum alterumue elegerat: tu causam amici maximam hostiliter neglexisti: Expectabat in te anima pupilla tutorem similem patri , tu illius bona ac patrimonium perire illi crudeliter permisisti. Expembat Judex ut muneri tuo tam gravi diligenter satisfaceres. Tu
cum damno alterius gravissimo moras ex desidia, ex res pectu gratiae humanae, exin- εjustis haeredum postulatis traxisti: Qvid
habes his responderet iam nunc cogita Etenim misellae illae pupillae clamant ad Deum,&Iracide teste c. on desticiet Apreces pupidi, in viduam bisundatisque---
iam gemitin. nonne lacoma viduas adde, Ram de pupissi ad maristam issendunt emclamatio e super, id est, contra educeπ- remein amaxista enim ascen uni usque ad certam: ubi, Pineta authore in c. 4. Ecclessume vaporum, psi λ terra excitati sunt, concrescere videntur in nubes, inpluviam; Dominiων exauditor non delectabitur in istis, id β ιtam isti vehementer dis liceat via
dua ac pupisii oppresso, ex istorum lac dimis
215쪽
Patrocinium Defunctorum. LIh. II. 18 O
18 . Neque est cur moram sit feres; nam de-Ft brem in precatio p. ruperis ex ore Gque ad aures eis L in m perveniet,iniu licium fessi natὸ adveniet ex L to Ecclci. c. ri. intem locum Syrus ex- . . V poni legam ct hisce verbis. oratio pauia peris ta luia1n ex ore suo ad aurem suam, anteJudicem aculorum ahendit: quasi dicat, inquit Cornelius, os pauperis cit os Dei, o vicissim aut is Dei est auris paul)cris; quam facile ergo sermo pauperis ad ejusdem aurcs pervenit, tam facile quoquo&cito ad Dei aures ; usqucco, ut Ctiam Psita S, quam prece, fundantur Psalmistate se Pl. 9. Desideriti in pauperum exaudiat
Dommus. Ergo caveto haeredes, cavet c ccinores, ut citimcntarii, seu legitimi, seu Dativi, ne quam Daudem, aut gravem negligentiam in piarum volim latum lue ζ-Prctarion , aut executionc admittatis ; Cavete ne quos defunctoruin tutores, atquCait cros patres csse decet, contingat clicans mariam oppreisorcs; quod crinicia naz-rito intcrca, quae in cinium ciamare diculatur, S vindiciam extorquere, acceiuctur, ut cum ex dictis, tum ex dicendis citin telliger C.
18s. Sed prius venio ad tertiam Concilii Va-
p - quod cgentium sint interemptores. Cujus pronuntiati cautam reddit, quia illos Damd int neccsIaria sustentatione: Id quod Siracides c. 34. pritus cxprcitcrat hisce verbis; Panis i eutrum Uita pauperuin est, qui defraudaei istum , homo saugur vis est: quasi sic argumentctur. panis pauporum , cs 'Ο-rum vita, haec enim panc lustcntatur: igitu rqui illos panc privat, privat*vita. Id quod
ci imosvά, υita ponitur hunc in modum, vitam mendica ne prives , id est , ne illum privos vita, scilicet neccillaria vitae subtrahendo. liod quidem tripliciter evenire potest, Primo si eum in gravi nccessitate vel cxtrema, dum commode potes, non p. . cas; Utcnim Jns Canonicum Dist. 88. Canone Pa resume t runtem,s non pa- misti , occi i ii . nempe quoniam qui cum commodcl Otcst, mortem alterius non impedit, is caus caussi cst; Postcrior ratio necandi deterior est, ctim non modo ex caritato , scd cx iustitia obligatus, cgcmes pascercnegligis. quod scelus Executorum est, legata in paupcres ibi vero cunctantium. I crita deterrirna est, cum in tuos, Vclalienos usus convertis, quae .lcbentur ad vitam egentium sustcntandam. quod maxime est infidelium haeredum. Igitur utri- quo pauperum interemptores surc nunc
Est autem haec horum a vulgo avarorum Issi. distet critia, quod avari inopes interimunt sitarctanendo. dum cssciat largienda; siti autem homicidae, aliena furando uci non reddendo: avari etiam sola pasperum caedc coinciati sunt, nostri autem ho micidae simul cum illis defunctos consi-ciunt, dum vitam caelcstem vivere, vel lo-gatorum suppressione, vel solutionis diistionc prohibent, intcrcaque detinent tormentis morte multiplici accrbioribus ini- mersos. uare cum defutacti testatorcs consanguinci litare dum , atque ut plurimum parentes sint, hi perfidi haeredes revera parricidae sunt; cum etiam cxccutorcs, tutorum ac patrum loco esse debeant piis inanibus, certe qui ex iis sunt, infidelius, etiam parriculta dubent appellari. Cum denique qui paui crus necant, Christum, qui perfici cm, spem, et raritatem, Eucharistiam in iis vivit, ncccnc sit, ut una perimant: con sequens est, ut homicidae illi nostri bis Christum cnecent; nimirum αqua vivit in hirius vitae pauperibus. 5 qua longe excellentiorem vitam in piis manibus ducit, atque adeo hac etiam ration
bis sim parricidae. bis Deicidae. O iu- fandam cacrilegii atrocitatem Et dubitabimus, quin Christus tamala iacessitus iniuria vchem ratissime inciusmodi liomicidas accendatur Ambigemus, num animae, num pauperes mortes cs, si contra illos numinis iustitiam implorcnt, tores persint exaudiendi. Christum audi: Detu au- idos. t mn vfaciet viniictam e Lνum ouorum clamantium ad ste die ac noctes , inpatientiam 5aribit in idis Z dico vobis, quia cit fisci et vin trium. I t. i Vcritas Lucae is. Cui consonant illa Siracidae s s. Dominus non longabii se , sed iuutiabit ius br. ac faciet tu uictum .ie fortissiwus non bab bit in isti patientiam. Atqui e Purgatorio clamare animas testatur b. Vincentius Ferrerius Scrm. r. in dic An Timarum hisce vcrbis :sua vaeo funi negligentes, Icilicci haeredes,
arque cxecutores, nec cura ut adimplere,
an in se perunt a Deo iussitiam contra illos. Id ὸ cavea ut manu messores, in harcaes, quia Deus faciet illis istitiam, qui funt in maiori pauci quam si in corpore, anim si hic comburerentur, quia Issi ignis en maioris aravitatis. De hoc dicat Scriptura, numquid Deus faciet vivditiam et de rumsubrum clamantium ad se. Sicipio. Verum
si eos silere ponas, si veniam haeredibus . Λ a 3 atquc
216쪽
atque executoribus togare, Sanguiurati usui Abeι Hamabit ad Deum deurra , de de cavernis subterraneis, quo tua crudelitas pervenit. Quid tum Nempe graviter timendum , quia iudicabit Dominu eausam configet eos, qui confixerunt animam etin. Eccies. 12. quasi dimica sun ipsam, atque injuriam sat per sese ad accendendum iracundia Numen eloquen-
ultimam testatoris impleas voluntatem , is ne in te ira Dei desaeviat. Vincit, fiteor, is astinionem ratio, & veritate neminem axpalpante durius scribo , quam volebam ris Verum etiam me tacente, tu ipse nossi, isquM sit impium,&periculosum votan is gligere testatoris. Hactenus Dionysius, apud BZovium anno I47I. N. 3I.tem fore: usque eo, ut quemadmodum Sc pauperem hac in vita, rame, siti, aeriamnis confecerunt, & doloris atque angoris acvlao confixerunt,&pariteranimam testatoris in Purgatorio jacentis ; sic & ipsi configantur . & doloribus angoribusque enem aeternum pereant. O infidi Haeredes s 5 executores impii l 5 per quidquid est vobis
carum, haec animis vestris reputate.
Sane ita se habere divinitus congnovit Ura τε sanctissimus aequeac doctissimus Dionysius. πρη- Catthusianus. Is enim Epistola quadam ad aliquem Theologiae Doctorem Coi nienss Academiae, quem Magister Ioamnes de Lovanio, & ipse Doctor S. Theologiae, sui testamenti constituerat executorem : postquam sitam cruciatuum ejus. dem Ioannis in Purgatorio carcere visionem memoravit, his vrabis rem nostram prosequitur. Porro anno tertio, nempe', ab obitu illius . inter nocturnas vigilias, defianctorum plus solito aliquid vidi, quod, rerum necessitas me aperire compellit.., Accensis quippe supra ejus sepulchrum, candelis, cum Pratres inciperent miserereis mei Deus, cecidit super mementis ex Lius: aded ut nec oculos aperire, nec super pedes stare possem: habui vero hinc non, imaginariam, ut ante, sed visionem mere' intellectualem , in qua mihi Deus Maximus ostendit indigno, quae nec Valeo, nec etiam scribere praestimo. Vidi nempe quam inscrutabilia sunt judicia Dei, α, quam investigabiles viae ejus,& delatura hujus Magistri salvatione, Deo revelante cognovi, quam esset pium pro hujus ani- , ma Dominum deprecari. & quam impie, infideliter , & damnabiliter Mus ager ni, executores testamenta , qui congestam ejus pecuniam, nequaquam in animae ejus expendant adminiculum. sic ipse. Audi de observa, mi Lector, notitiam illam non nisi supernaturalem ese potuisse. quippe a solo Deo, atque aded esse certissimam: ac proinde contemplare, S: vide quid simili, bus executoribu sit formidandum. Quare,, scpostea pergit Carthusianus. Te igitur, se Reverende Magister, qui inter executores,, hujus viri praecipuus electus es, oro atqu si obtestor, per eam fidem, quam hic in teri esse arbitrabatur,ut omni repulsa dilatione
Ex πω victa tonfirmantur. VBκε huc usque dista de more exemia
piis comprobari Sagradatim procedamus. Refert Gregorius Turonensis de gloria Martyrum c. 31. quemdam febri quartanaint tum annum fuisse excruci tum , quod uapremam ac piam alterius Voluntatem explere neglexisset. Sed id leve. Cum Neapoli ageret Angelicus Doctor: Romanus ex eodem S. Dominici ordine vir religiosissimus, idemque Doctor, videndum illi se exhibens, asseruit sese purgantibus flammis quindecim die rum spatio conflagrasse, quod alicujus testamentum sibi ab Antistite Parisiensi
commendatum, cuius curam susceperat,
exequi cunctatus filiiset. Vide vitam eiuLdem Angelici Doctoris. An leve tibi videtur hoc supplicium, quod tamen morte gravius, quinies ac decies cum acerbissimo
Audi quod sequitur. Receperat qui
piam se nummorum numerum aliquem in attrein pauperes dispertiturum amici nomine, qui supremis tabulis ita statuerat. At moras in dies traliendo neglexerat . Ossiduo
elapso sistit se illi deminis, sicque affa-
Iur; Sucine perfide, meo sanguine laserM Z audite crimen vestrum, eiusque appellationem, d executores desides ανδιεώιmembra eleemos is privas, qua me inἶ- exemisset pro Dei ιribunali de iniuriaqueμιν sum. Ita ipse. Et vos ergo hanc querimoniam discite ,& una iustam illius exauditionem. nam postero die negligens ille praecipiti correptus malo post semidololam cum morie luelam , vitam abrupit. Quo exitu, faelicine , an infelici, vos cum
Necdum timetis-hoc audite. riens Romaticus Caroli Magni miles equum suum vendi iussit, eiusque pretium partim egentibus in stipem, partim Sace
dotibus in Misas, animae suae subsidio distribui. Qui rem susceperat, equi pretium abligurivit. Trigesimo post die adest illi Romaricus vita iunctus. ω graviter queritur subreptum equi pretium, neglectam-
217쪽
Patrocinium Destinctorum. Lib. II. I9r
que stipem, devoratum Sacerdotum sti retur supra condignum, si rem minutam pendium, ac fructus Missarum. Enim v non restituisset, neque alius umquam re ro per eam jacturam, crimenque execu stitueret, & praeter omne jus, quia jam im toris, terdenis diebus sibi in lustrali essi potens est restituendi. si are id ita diei stulo commorandum fuisse. Tum diserte tur, quod dum fit restitutio, accedant pia propterea.. inquit, Crastino ad Orcum ra- vora, precesque in testatoris gratiam, qui- pieris, & evanuit. At non in vanum abie- bus demum liberatur, vel etiam quod re re minas Nam die postero cum perfidus stitutio ipsa ex christiana caritate prose.
me vas rei cta, ac proinde pollens vi stiis facicndi, de- ille sodalibus visum minasque memorat, ecce in acre rugitus leonum. ululatus lu- Porum ac uisorum, aliarumque bestiarum
horribiles audiri clamores ; ille in auras abripi, ex eorumque cripi conspectu, tali spcctaculo nimium quantum stupentium Paventiumque. Receptis animis homunem conquirunt diversi in diversii partiti. functo pie applicetur , eumque' poenis
eximat. atque haec ex communi senten-
tia. Libet tamen Lisgonis nostri ingeniosam pariter ac raram hujus quaestionis enodationem ipsius verbis attexere , sic igitur ipse de poenit. Disp. 2P. sec. s. n. 32. Et duodecimo post die contritum ejus ca- proposito communi sensia disserit. . Adhuc is daver, lacerumque in monte Regni Navarrae quatuor dierum itinere a loco raptus dissito comperiunt. Vide Vincentium Beluacensem, Speculi Histor. l. 24. C. 8.1 vos tandem p.fidi haeredes, executo
resque, Disi te justitiam, ac miseras non temnere manes. Ap PENDIX.
s stendide. tamen ingratiam communis sententiae, S is
propter rinvolationcs illas, & communem is fidelium sensum addere pollisinus duplici- is citer posse restitutionem illam prodeste se animae defuncti ad sui liberationem. Pri- rimo, quia saepe Deus, quamdiu non fit re-
stitutio, non vult cxaudire prCces, & Ora - , , tiones, quae nomine Eccletiae, vel etiam a , , privatis pro illa anima Osteruntur : Con- , ,
gruum enim est, ut ille solvat poenam, dum , , alii Mus causa patiuntur. 4arc licci G- oluta tota poena liberandus sit, & licet sus,,
NON importune hic quaeri potest, fragia,&secrificia prosint illi, quoad fru--
qua ratione defunctis noceat, qui ctum satisfactionis, interim ramen caret, , testatorum debita solvere cunctariir, An- toto fructu impetrationis, quem habcre ri
b, quidem Verbo executor. N. 3I. post posset ; & hac de causa petunt ab haerede , , ois,..is Richardum, Vult moram solutionis debi- rcstitutionem fieri debitorum. Secundo,, torum per se remorari animas in Purgato- addore possumus poenam ipsam ob dila- rio . etsi nolit illic tamdiu haerere, quam- tam restitutionem , augcri posse quoad is diu ea non dissolvuntur: sed parum consc- durationem Vol inrcnsionem. quod qui- , , quenter philosbphatur: nam si negligen- dem in humana republica fieri prudenter, , tia lolutionis per se illas rotardat, causa re- videmus, ut qui alium injuste laesit, gravius , ,
tardandi manente, non crit, Cur cxpedi puniatur, dum qui laesus cst, non condo- , antur, cum usque ad novissimum quadran- nat, vcl sibi satisfactum csse prositctur; mi- otem iustitiae divinae satis illic faciendum sit. tius verb illo condonante, vel sitisfactione is Dicendum itaque cum Dominico Soto, ei oblata: poena enim etiam ad hunc sinem , , Navarro, Sanchez in Consiliis: ncgligen- ordinatur, ut pars laeta ob injuriam accep. tiam illam vel executoris, vel haeredis, te- ram, vindictam aliquam ab injusto laedcn- , , natori vita functo per se non obesse, quod te accipiat. .Non est ergo contra, sedJux- alienum peccatum illi obesse nequeat, per ta aequitatem sudicii, si dicamus idcm dc- is accidens tamen exploratum est, esse vehe- lictum parte non satisfacta. Vel condonan- mcnter damnosam . propterea quod per tς, griaviorem poenam sibi taxare de con- , , ejusmodi negligentiam retardetur eleemo- digno, quam satisfacta, Vel condonante, , syna, prcccs, sacrificia, quae si fierent, veI parte. Potest ergo contingere, ut obdc- ,, testatorem poenis lustralibus omnino libe- rectum solutionis differatur poena defun- rarent, vel cas mitigarent. Neque o i- cti, quia quamdiu pars laesa non condonat, , , Cias lib. 6. Revcl. S. Birgittae cap. 66. r- vel ei non satisfit, poena delicti praeteriti Amari animam tamdiu cruciari, donec re- φravior & diuturnior esse debet , ideo- stituatur , quod imuste ablatum est. nec quo dcfuncti non solum restitutionem a si
enim id ita intelligendum, quasi liboratio filiis vel haeredibus fieri pctunt, sed ali- , , animae per se pendeat a restitutione; nec quando etiam a personis offensis vcniam is concedenda illa sit, nisi restituta sint, quae & remissionem petiisse leguntus , e que is injuste sunt ablata; sic enim testator puni- obiciata gratias egisse , quasi ob impedi- ,,
218쪽
is mentum ablatum suae liberationis. Ita
I94. Cmus , nisi fallor, prior ratio infringi
Refulvunt forsitan potest. nam si nulla fuerit testatoris negligentia, nulla quoque ipsius, sed
haeredum culpa causave creditores patiuntur. Sin autem aliqua fucrit, ea certe non est causa, cur post mortcm testatoris creditores patiantur: sed haeredos,aut executores , quibus tostator restitutionem commisit. Igitur punita illa testatoris negligentia i sue fiat restitutio, sive non nihil ad testatorem. Quare i tur impetrati
nis fruini privaretur cum haec privatio nova sit poena. Posterior vero Lugonis r tio sic refellitur: nemo creditorum tam crudelis est, ut culpam, si qua testatoris fuerit in mora solvendi, velit pena ignis pra sertim Purgatorii expiari , nemo qui eam' poenam aut etiam culpam non libenter condonet; ergo contra Lugonem poena negligentiae solvendi a testatore defuncto jam perlbluta. nihil castigandum restabit, cum sit a parte laesa condonatum. Deinde
nihil ossicit, quod Judex hunianus gravi rem poenam reo imponat, si parti non satis fiat, aut haec non ignoscat: quia ille pacem publicam spectat, quae nisi co pacto, facilε stare non potest. Iudex autem divinus vindictam exigit quae solius culpae est: haec igitur cum nulla sit in proposito praeter seu vendi negligentiam, negligentia sola plectenda est.
'UFLax stipendium distingui potest.
obhristis prius, quod Vocant manuale, estque ad Missis , quod impraesentiarum in manus S cerdotis, alteriusve ejus nomine accipiens odis. tis traditur, utique ad expensas, & sustemtationem sacrificaturi necessarium. Posterius, quod fundatione, legato, alioue titulo constituitur. Utriusque verb acceptio Saccrdotem ad sacrificandum obligat. Init enim cum eo, qui stipendium tradit, Contractum onerosum, quo se ipse ad sacrificium ejus causa bonoque patrandum
obstringit, & graviter quidem, quia in re
gravi, cujus quippe executio multum prosit, & omissio graviter noceat. Ex quo etiam esticitur, ut si Missam omnino negligat, ad restitutionem stipendii obligetur. .
cum ea tantummodo lege tradatur , ut
Missa patretur. re quod spectat ad
cos, qui perpetua Mistarum onera suscepere, ut Ecclesiarum, aut cecularium aut Religiosarum alumni, non miab privati intcr eos lethaliter peccant, si Missas sibi praescriptas ad mentem intentioncmque legantium non faciant, sed citam Praesides. ipsi, si pro muneris sui ratione non curenteas fieri, & utrique ad restitutionem obli gantur. Quae omnia, ut patet, maxime valent in causa piorum manium, quia Micsae iis debitae, & vehementer prodesse, de
earum neglectius Vehementer obesse po- test.
Et codem modo pro portiqne de sacri- ἴθ' ficandi mora philosophandum est, de qua
haec habe ex rccepta Theologorum semientia, eos qui ex stipendio obligantur ad sacrificium defunctorum solatio faciendum , lethalem culpam admittore, si not bili temporis intcrvallo illud differant , quoniam ea dilatio in grave earum damnum vergit: cum tanti si vcl ad horam igne purgante peruri, quo tamen Missa , 'vel omninb,vclex parte eximeret. Dein,
de etsi in varias opiniones distrahantur Theologi, dum agitur de eo tempore d finiendo , quo mora gravis, ac proinde I thalis habeatur: tamen ipsa tormentorum atrocitas satis demonstrat, nequaquam esse audiendos hac in parte, qui quinquaginta, aut sexaginta dicrum spatium ad morae
diuturnitatem requirunt. Deinde non patitur eadem atrocitas tolerabilem videra eam fraudem Sacerdotum, qui rogari, an
integrum iis sit istomet die pro defuncto sacrificare, falso assirmant, te sacrificium in aliud nescio quod tempus differunt,
quod sane etsi per se breve, vix tamen, aut ne vix quidem breve censeri deberet, nisi imbecillitatis humanae, mortisquCaeternae ratio habenda esset. Id tantum a peritis peto, cum neglectus alicujus culpa crescar pro rei neglectae gravitate, damnoque ex neglectu consequente . hic autem, & de assercndis e carcere lustrali animis, coeloque invehendis agatur, & de summo cr Ciatuum vitando, an aequum sit hac in causa laxioris esse sententiae e Caeteriim hinc redarguuntur antiquae illae Missae multarum facierum, ut Petrus Can- wMarguetor, Parisiensis Doctor abhinc annos pene Missu ρω- quingentos nuncupat, in libro qucm ver- rivmori
bum abbreviatum inscribit. .ibus in Missis plures ac diversi introitus recitabantur a
219쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. H I93
bantur ideoque ipsae multiplicis faciei diaetae. Porro multiplicitatis caula non alia erat', quam Sacerdotum cupiditas, nempe ut cum post introitum populus dona Sacerdoti facienti offerat, toties offerret, quoties introitus esset repetitus. Quem morem recte ipse carpit, cum co pacto Missa pluribus applicatar iis nempe, qui dona Conserebant, de ipsi minus fructus Qxca singuli perciperent, & defunm, quo- 'rum gintia dona conferebamur. . Ex quo etiam consequitur perperam eos seruire , qui vierunt Missam unam, cum pretii sit immensi, tantumdem prindesse singulis, sive unica pro multis nat, sive pro uno , aut pauculis. Et vero fructus Missae, qualecumque sit pretium Mus intrinsecum, ex Dςi decreto, ac Christi volutate finitus est, tam intensivε, ut aiunt, quam extensive . & qualis qualis esse dicatur , certe talluntur, fraudanturque. qui
stipendium sufficiens pro Milia una facienda tribuunt, si eadem pluribus applicetur. Quippe quia integrum Missae fru.ctum, qui iis obtingere ex ea potest, jure acce to exspectenti & tu avare Sacerdos, tantum illis appliccs eum fructum, qui cum Probabiliter tantum sit integcr, probabiliter etiam talis non est. Deinde cum sti- Pendium non pro fructus applicatione detur alioqui cnim Simonia interveniret sed pro sustentatione, &ponamus stipendium j listum esse, atque ut tale admiteris, quo, quaeso, titulo accipies.secundum, maxime cum nec daretur, si te alteri obligatum innotuisset, nec dari possit, nisi pro sustentatione Praeterea ex eω sententia Conficitur , Sacerdotem aeque posse pro' unico sacrificio stipendia decies mille a
Cipere, atquc unicum, S aeque omnibus,
atque uni ficturum satis: atque ita si neglectis tota vita Missis, ad quas obligatus erat, stipendio, vel beneficio tu es ichto, Unicam sub vitae finem faciat, omni obligatione liberandum, si quidem a principio Communitcr pro deiunctis. facere jussus crat. Et causa est, qdod unica pro desunctis aeque valitura est, in ea sententia, atque decies mille, quas tota vita fecisset. Quae omnia cum a fidelium sensu sint alienissima, hu)usmodi sententiam scilicet conia
dcmnant, di omnino condemnandam demonstrant.
Quare meritb Urbanus VIII. Ponti sex
Max. ejus usum omnino interdixit, etiam
sq, 1udicii divini comminatione. Verba ipsa recito : sacra Congregatio sub tione disini iudicii mandat, a praeipsi tabsolute tot missa celebrentur, quot ad rarionem attribu Ia .eltimo dina prascripta μιrint: ita ut alioquin ii, ad pertinet, suae obligationi nonsatisfaciant quin im graviter peccent, se ad rectitinionem mneautur. Id ven ut deinceps observetur exactias, Sacra Congregatio eadem authoritate revocat privilegia, an ita omnia , quibusvis personis, Ecclesiis ae loris piis, tam saecularibus, quam Regulari in . cuiuscumquesrdinis, O regatiovis, MInmturi, quamcumque ob causam concessa, qmbinandustetur, ut certarum Missarum. vel anniυemriorum celebratione, aut ali-
quibus collectis , seu orationibur plurium Missarum oueribus in futurum fuscipiendis satisfiat. Hoc est sacrae Congrcgationis DCCretum, de cuius virtute obligandi, ne dubites, noveris ab Urbano VIII. Pomtifice approbatum , atque adeo non tam Congrenitionis, quam Pontificis dici de- bere; praesertim cum Alexander VII. eam
Paenae istius sacrilegii. AToxie hic quam spatiosius sese offert goo.
campus ad sacrilegam illam, vel ne- Car multi digno vituperio Sacerdotes apitibus parcem dum,quae revereri ubet ipse corumJudex Verumtamen non raris acrilegorum suppliciis illorum ejus nodi rapinas ipse ultus est: Quot enim Sacerdotes, quot Canonici, quot Ecclesiastici, quibus nihil aliud incumbere videtur, quis ut Fundatorum bona luxui & luxuriae impendant, infeli-cucr perie rei memini mel agre apud Carthusianum l. . de noviis quempiam Religiosum Λnglum mente ad purgantia Iocaraptum, cum miraretur vix se in illis Sace dolos ullos animadvertere, didicisse ab Λngelo paucos omnino ex Sacerdotibus purgandes,plurimos autem aeternum damia nandos . Cur quia mempe Sacerdotum crimina vix mediocria elle Hem. Sed hoc ipsum cummi quia, inquam, pauperum ac defunctorum fraudatores sunt, qui inter cos criminosi: haec autem fraus vim dictam extorquet e caelo, quippe misericordiae indigna, quae crudelitatis sit plena. Quo fit, ut post continuatas *usinossi fraudes, sinantur a Deo in novas ac novas nc xas abire praecipites, nec metu novissim
rum tangi se sinant, & post porcinam vitam juxta templa & arris peractam, porcina morte destingamur. quod indicavit Αngelux ille, dum tantae cladis causam assignavit poenitudinis in morte defectum. Scio Canonicos multos, Sacerdotum stu- Bb rimos glisentiam, vel rapinam inlectandam sed iactis c
220쪽
rimos, probitate vitae , emploque praestabiles usique roperta, non liis haec propono, nisiait Vivcndi cursum, quem inivere, constanter teneam: sed qui alii sunt, aut esse metuunt , audiant Cantiprata
so I, , , Ego, inquit, in quadam civitate Episco- anti- is pali annis undecim adolevi, ubi sexaginta
θηρην ,, duo Canonici sub praebendis pinguissimis' ρη ' ducentarum sere librarum parisiensium in ori. grandi tunc pecunia, nunc duo millia
dictis, , florenorum aequat) in matrice Ecclesia ser , , viebant. Vide ergo qualem vindictam ri Dei in ipsos vidi turpissimos detentores.
, , milii testis & Judex sit Sancta Trinitas.
is unus Deus, quod paucos eorum vidi com- ,, muni morte defungi, sed subito omnes, &,, reprobo mori. Ita quod quidam eorum. M audito, quod unus s.ciorum in nocte sa-
is nus, mane mortuus inVCntus esset, com
is plosis manibus dixit, quid vultis secundum usum & consuetudinem Ecclesiae ,, mortuus est, ut videtis. Vidi ego ipse in ,, eadem Ecclesia infra paucos annos qua- tuor Archidiaconos sic defungi. Vide Le- . ,, ctor, mirare miraculum; Primus eorum deis equo phalerato, di grandi cecidit, fiacsicque cervicibus expiravit. Secundus manu in cathedra sedens mortuus est repertus.
, , Tertius in choro stansi cum ad Missam, is elevatio coreoris christi ficrct, cecidit rc- . ,, supinus, & subtracta loquela cum sensu , quasi brutum animal dic tertia sine Sacra- , , mentis Ecclesiasticis cst defunctus. Quareia tus consessionem peccatorum, & sacra- is menta recusans mortuus est ; & extra coe- is nactorium sepultus .
6o2. Hactentis Canti pratanus ,.qui dum hos Latio ad- infaelicissimos casus plurium simul bcne-otu, ficiorum occupationi assignat, a nobis facit. Nam ea idco prohibita est, quod Fundatorcs deiunctos sperato precum plurium subsidio privet, Deumque cultu. Scdlicet hujusmodi Acanonici Canonici eo vitio dctentionis minimc laborent, non aegre intolligitur , quemadmodum pios mancs . exspectata stipe dcfravdcnt, tum quia id, quod honcstae sustentationi superesset , non pauperibus, quibus debent, impertiuntur , ac proinde dcfunctos subsidio inde proventuro spoliant, sed effundunt in
eonvivia, & superfluas noxiasque voluptates : tum quia preces Ecclosiasticas, vel omnino. vcl magna ex parte negligunt, &si quidem adsint in choro , ita adfiant, ut abesse liti iis esset, vel certe nillil obcsset. Adco parum divinis sunt attenti l adeo militum vel dum sacra fiunt, aut decan-co3. xanxur, profanis intenti.
n.f. is Sed juVat rursus Cantipratanum audire, simulque damnationem ipsam miseri C, Philini
nonici, non modo argumentum damna- damn sto.
tionis. Cum retulit hic author disputationem de beneficiorum pluralitate Parisiis habitam esse a Guillielmo Parisiensi Episco, subdiditque & hunc & Hugonem postea Cardinalem . aliosque Doctores illicitam contuita, modo unicum beneficium
sustentationi honestae sussiciat; Philippum autem Cancellarium Parisiensem prope. , unicum contra dixiste : ita de hoc Iphilip Apo narrat. Quid autem de isto Philippo Ahontigerit , audiamus. . Agonisantcmrin.
morte dictus Guillielmus Parisiensis Epis ricopus parerna sollicitudine visitavit, rogavitque cum, ut singulari opinioni ccderct de pluralitate beneficiorum, & omnia be- is peficia sua excepto uno in manas Ecclesiae orcsignaret,& hoc conditione media, ut si is convalesceret, ei supplere vellet de suo ,, proprio, quod dimisisset. Renuit ille, ex- operiri se velle dicens, utrum csset damna- is bile beneficia plura tenere. Mortuus est se ergo sic. Post paucosi autom dics cum di- ,, ctus Episcopus Parisiensis, finitis Matuti- rinis orate vellet, vidit inter se & lumen, is quasi umbram hominis tetram nimis. Ue- is vata ergo manu consignat se, & si ex parte is Dei sit, praecipit. ut loquatur. Cui respon- Ddit a parens, alienus a Dco sum; sed t-- is men mirabilis factura ejus. Et Praesul, is
Tu quis cs, inquit, cui ille respondit, Ego issum Cancellarius, inquit ille, dudiim mi- , , serrimus: Rursus Episcopus clato altius isgςmitu , & quomodo tibi cst, inquit, sic ridolcnti Male, ait, imo quam pessime, is
quia damnatus sum aetcrna morte. Et, . Episcopus, heu, ait, charissime, quae causa, , tuae damnationis Trcssvnr, inquit, cau- , , . sae, quare morte perpeti sum damnatus. DUna est, quod recrescentos frinus annuos Gcontra paupores timide reservavi. SCcun- rida est, quδd contra sententiam plurimo- , ,rum de pluralitate beneficiorum, quasi li- , , cite toncndorum opinionem propriam , , desensavi, &in hoc me periculo motialis is culpae commisi. Tertia est, & illa gravi L issima omnium , quod abominabili carnis is
vitio in sicandalum multorum, multotcm , ,
pore laboravi. Et ad . Episcopum tun subjuniat. Estne, inquit, finitus mundus t is Et Episcopus. miror, ait, te litteratissimum is
quondam virum hoc quaerere , cum ' mc is adhuc vivum cernas,& nos onine S,adhuc is viventcs mori necesse sit, ant quam mundus instante judicio finiatur. Et ille, non ,, mireris , inquit, quia nec scientia, nec oratio cst apud inicios venienti. haec di- iscens umbra ab oculis mirantis cuc nuit: