장음표시 사용
331쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. III. gos
demum intellcxit Caesar, qtiaenam adven- Porro apud Christianos jam olim pro s11. t is ejus causa fuisset, cujusque auxilii cssct mortuis Missa ipso die obitus fieri ioli ille egens imprimis. Itaque postero die. ta, antequam sepulturae quis mandare r. rios pr: moaliisque deinceps pro illius anima, multa Id quod ex Tertulliano erui potest, Se liuis piacularia Sacra facienda curavit, quorum Pa et ex Ambrosio, Augi istino, de victore vi flamma illa praereptum, fit verisimile in Uticensi, quos videre est laudatos a Iose- coelum abiisse, on enim alias se Caesari vi- pho Vicecomite de Muthritibus i. 4. c. 7.dendum objecit. Haec ego nobilem virum Altera pro defunctis Missa fieri pridem δε-
Polonum, Gottifredo nomine, narranrem lita est tertio post obitum die, cujus prae- audivi, qui tum temporis in aula Fordinan- ceptuin extat in Constit. Apostolorum l. 8. . di versabatur. Ita Janus Nicius exempl. . c. 48. hisce Vcrbis, Peragatur dies tertius I 4. . mortuoru π in Psalmis, in lectionibus, atques 9. Imperatori jungenda Augustissima Im- oratiovibus, propter eum, sui tertio die re- Hris illi-peratrix, eademque Ferdinandi II. Inclyta Arrexit. Ubi orationum nomine etiam si se conj ix, Anna Eteonora ex Duciba Man- Missam intclligi compertum , pariter luci tuanis ad Imperialis tori thronum digni- ianc sanctionem ab Ecclesia semper cilcitatemque cuccta. Haec enim cum singuis obse aram. Sequitur deinde mos facienis lati salutis ac solatii animarum studio te- di septimo ab obiitrilic, sive quia dies septi-ncretur, authoritate sua', operaque, multa mus, symbolum est fiitur, quietis, sive quia multis altaria privilegiata in gratiam piorumantu, multasque indulgentias tum sibi, tu aliis a Summis Pontificibus, Gregorio XV. Urbano VIII. de Innocentio X. impetra Vit, quibus qua mortales, qua mprtui frue- . rentur. Quas ne inglites esse sineret, certa scrie, ordineque digestas ad usum revocabat, non defunctorum minus, quam V, ventium aviter dulcissima. Qitae cuili cetera summa haberet, nihil tamen majus pie
Praetereo caetera, plurima enim hoc toppere sparsa sunt, inter quae illud illu- -hisdia strissimum , quod de monte pietatis ad Mi rum colligenda pro defunctis Missartim stipendia a. Cleris Regularibus in Italia excita-so diximus. Quem montem iterum dico. velim alibi, atque in hoc nominatim Bolgio ubivis erigi. Verc cnim mons pietaris cl-set, unde brcvi inc iam Sc viventibus remortuis liceret alccnder .
X post TA Missae virtute ad pios ma- res sublevandos opportuna , cons quitur ut sigillatim do. variis defunctorum ' Missis agamus. Primum igitur varietas cernitur in diebus, quibus fiat pro defuta. ctis. Nam & apud Gcntilcs mos viguit certis diebus pro mortuis litandi. Hinc februa, & novemdialia. Etenim februa Romani dixere piacula Patres, quae per duodecim dies continuos celobrabantur pro
defunctorum manibus. Novemdiale autem sacrum erat, ex veteri instituto, non
ab obitu die fictum. Unde Horatius, No-υιmdiales dispare pulse=ι1.
tota vita septem in orbem dicbus ducitur. Dclignatur criam trigesimus a mort 'SI.
dies ad lacrificandum pro defuncto; qui Trigoivisseritus ab Hebraeis fluxit . quippe qui Aaro- σnem, sic Moysen per triginta flevere dies, v vel certe ex eo, quod Christus vigesimo aetatis anno aJoanne baptizatus, Vel, quod β. maxime probo , . quod nos omnes in camen siura alatis plenitudinis Chrim simus relurrecturi. Denique celebris est anni- vertarius dies litationis pro destinctis jam inde ab Apostolis celebratus, scilicet ad memoriam piorum manium, quω ipsemet. obitus die post annum recurronte facili refricatur. Postremo Missae pro mortuis
sunt quotidianae, nempe quod cum senapcrflagrent aliqui, quotidiana Missarum litationei digni sunt qui adiuvemur: imo qim pluribus per unicum diem sacrificiis, uti olim S. Norbertus , aliique saepius unico
Ad hanc quoque distinctionem spectat 9s .
celebritas Missarum funebrium . quae po- Dira comstridie kalendas Novembris quotannis cc- lebrantur. Sed proprie tractanda est. At- quo originem quidem illarum Petrus Da ' naiani, ac Sigebertus acceptam ferunt S. Odiloni Abbati, qui eo anno vixit. qui fuita partu Virginis nongentesimus nonagesimus octavus. Occasionem in ipso tractatus exordio deprompsimus; sed probabile est iam tum celebritatem illam in usu fui s. se , cum Asialatius Fortunatus ducontis prope annis Odilone antiquior lib. debrd. Antiph. cap. 6y. in hunc modum loquatur.
Pol oscium Sanctorum tuleru/ oscium pro
mortuis, multi enim transieruσι de prasinii saecula, qui non illicὸ Sanctis coniunguntur. pro quibus solito more oscium agitur : saipse. ConciliabuntdYsententiae, si dicamus morem S. Odilonis tempore passim anti-
332쪽
quatum Disse, atque ab illo revocatum, in reliquam Ecclesiam derivatum e sse ' . abusa porro cur dies ille nominatim l
F -- ctus sit ad destinctorum commemoratio-
nem , ab authoribus non asscrtur. Prior liaec esse potuit, cluod cum festo omnium Satrictorum die, de illorum caelesti gloria frequens agat, S gratuletur illis Ecclesia, opportunum sit, ac consentaneum. ut pr Nimea secundis vesperis eam piis manibus voveat: quippe cinus candidati, & tamen miserabilitcr exortes fiat. Postcrior, quod oratis communiter omnibus Divis, & h
norata Eccle sta illa Triumphante, proniussit opem corum Ecclesiae patienti optatissi
Altera varietas Missarum petitur ex nu-Nils rμm Mero sectificiorum , estque percelebris pro η μη tricenarius . cujus occasionem accipe. Ju-ν. quid in S. Gregorii Magni monachus cum aliquot Dummis apud te sine Praesidum facultate retentis, diem suum obierat. . Hunc Gregorius in sterqsilinio ad ignominiam rpsius, fratrLmquc exemptuni, s pultaim etiam per triginta ab obitu dies Omni sacraficio iacuum reliquit. Quibus
suo Pra posito ε, Diu efi, quoa Irarer iste, qui Eejunctus est, in igne cruciaιur. Lebemures aliquid charitatu impen ere eum inquantum possimus, uter atur, adiuvare:
viais .iu , in ab hodierna die diebuS Dι-ginta continuis disserre νο ea sacrificiumsude, ut null- omnino prater ωιratur Hra,
quo pro absolutione illius homa salutaris
paruit I nobis autem alia curantIbus, ISMe aιes evolutos non numerantibus , issim
frat/r, qui defunctus fuerat, nocte quadans fratri germano Iuo , copioso, per visionem apparuit, quem iste clim vidisset, inquisivit, dicens; cuid ea se aieν ' Homo do is Z cui restondit, nunc uisesse quale sui, sed modὸ
bene sum, hodie communionem recepi. 'odidem Copiosi peΨιns , protinuae ιn Icavat Iratrabin in monasterio ; fratres me=ὸ foui-ciiὸ comparuerunt, se ipse dies exmiterat, quo pro ea trigesima oblatio Dorat impleta. Sic Gregorius. Porro ex hoc prodigio consuetudo in Ecclesam fluxit trigesies pro mortuis sacrificandi , quem numerum. s crificiorum Mistri Gregorialias appellant. De quibus sin una quaestio institui po- . qua Primum enim quaeritur, an eae quarrircumfe- circumferuntur, necessario sint facienda νuntur a ad subsidium, quod per Missas Gregoria-S.Gregorio nas exspectari potest, impetrandum Z Et ηεη sint reὶonso est negans; nec enim ullas Missas . diuinctas feri. voluit Gregorius, sed simplicit er ut suderat suus Praetasitus per triginta dierum intervallum Missas in singulos dies continuare. Adde Missas illas, quae
proseruntur, varica Variis recenseri . neque
apparere cur sic, vel sic distinguendae sint. Λdde rursus . 55 maxime easdem non quadrare diebus , in quas incidere possunt, ut Missa de l/assione in diem Vestirrectionis. au' Ascensionis Dominicae. Quare merito ordo ille prohibetur. Quaeritur deinde, an necesse sit eas ab s18 uno, eodemque Sacerdote fieri Et simi- Mnesta aliter responsio est negans, quia neque id ces- petiit Gregorius, sed ut suderet ille conti- ρμεν nuare ἰ neque addidit per se. Relinquit Τ igitur libertatem per alium Sacerdotem tricenarium numerum perficiendi. Quae- .ritur praeterca, an iaciendum sit quotidio . Sacrum de defunctis. Sed patet ex dictis 'neque id a Gicgorio postulatum e B vero ab Ecclcsia vetatur, ne Dominicis, ac festis
duplicibus fiat, nisi certae conditiones interveniant. Denique quaeri potest, an in eo numero vis quaedam insit propria ad pios mane sublevandos t & respondetur non incsie ullam ex c ere Operato. iit li-
qu et i nec enim ullum illius indicium) vel e Scriptura , vel ex Ecclesiae sensu, vel expromissioile S. Gregorii. Si quae igitur sit,
ex opere operantis fluit, quoniam exemplo. . Grcgorii pietas accenditur, ac fiducia fidelium crescit, adeoque & vis impetrandi. Quamobrem cgo quidem mallem illico triginta Missas a triginta Saccrdotibus mea mortui causa fieri, quam singulas. per singulos triginta dies patrari, quia prinstati mihi ardenti hodie multam affundi aquam, qua statim restinguam ardorem, quam eum paulatim per longum temporis spatium mitigari. Et quanti quaeis est defunctis uno,duobus,tribus diebus Deo ac
Ad ext rc mum distingui solent Missaepto defunctis ex loco, ubi sacrificatur. Er Missisum celebres sunt Misiae altaris privilegiati , det ex lacopia quibus haec pauca accipe. Solent Pontifi- viriuiro. ces Indulgentias altaris phivilegiati duobus modis concedere. Prior talis est. in aliari B. sacristaverit die luna pro animad functi, seu pro ae functis, animam libera- . At ex Purgatorio. Et eo posito, qxiaelibet Misa, etiam diei, aequo valet ad liberationem illius', atque Mista Requiem. Posterior talis. Iui in aliari s. fecerit Missam e deisnctis , vel Requiem , a Purgatoris animam liberabit . qua posito Milla de defunctis sola ad eam liberationem eligenda, ac facienda est, etiam quando in diem Lunae festum, ut vocant, de praecepto, festum duplex incidit. Sic enim mentem
Pontificis vetanis Missam A Wolem his
333쪽
diebus fieri , .licet accipere, ne alioqui prμvilagium fiat imitile. Et ita docent Bar- 'bm, Gaiunius ex Sacrae Congregationis
Deinde qui obligatus sacrificare in altari privilegiato pro defunctis, alibi lacrificat
cum numismate , cui vis inest sacrificando an am a Purgatorio exim cndi, Fraxi-nelio , Barbosa , & Gavanto authoribuS, mortiferam culpam admittit, tum qu ου dccrtius sit privilegium altaris. quam in dol- gentianumismatis, de quo dubitari potest, an sit benedictum. Sed longe mitius alii, docent ne veniali q*dem culpae vertendum esse. Ita Pellizarius noster, ita Marchinus, Megalius . Garcias, item Leander , Paschaligus apud Dianam. Et rationem reddunt, qubd pactum non Violetur form*liter, ut aiunt, sed tantum materialiter: sola enim indulgentia plena, atque animae a Purgatorio liberias quaeriritur, quae per numisina aeque certo acquiritur. Neque veris refert, quid ex aequipollentibus nai l. finali f. finali. Et licet lace- qualis esset certitudo . non cogor eligere certiorem partem, sed sat mihi est probabilem sequi ; saltem sufficit, non adesse mihi probabilem rationem ambigendi an nu
misma sit benedictum. sed quidquid sit de
hac tota ratiocinatione, . usus posterioris hujus sententiae auctoritate Pontificia omnino prohibitus est. Atque ut non esset . prohibitus, prior certior est pcr se ipsa; de nefas est sapitque nescio quam crudelitatem in tam dura diuturnaque piorum manium calamitate, certioribus remediis telictis incerta sectari. -
tinet duo horum, qua Augustinus enumerat, scilicet orationem, Dirificium: Ex
parte erito sacra eii 'Avii Missa aequalis
ter prodes defuncto, de quoctimque catur,
in bor o pracipuum , quod si in Missa.
Exparte verὸ oraιionum magis pro illa, in qua sunt orationes ad hoc determinata. Sed tamen iste desectus recomperisari potest per maiorem deυotionem , υδ eius quι dicit
Missam, vel ιisa qui iubet dici, vel etiam
cper interce nem Sancti, iatiu si ea iuri in Missa amploratur. His adde Missam Requiem, & brevi.rcm aliis esse, & a mul tis parum attentc ac pio decurri, proptet Assuetudinem, ut etiam observat Navarrus;& experiet tia plus satis demonstrat. V. Deinde Milla cantata caeteris paribus; haud multo plus proiicit defunctis, Quam 1implice tono recitata; aliunde tamen praestat. Explicatur: Cum caetera eadem sint . utraque in Miisa, eo ramum distet haee ab illa, quod cantus stliquid conferat ad ex citandam adstantium pictatem,& fortasse etiam Sacerdotis. Vecusis multum & illi pictati detrahit assuetudo cantandi;& praecipitatio, quae subindecti ara praesciares o tendit. quod likices ad cantandum conveniant, atque ita orationes multiplicentur. 3. quod ministri Ecclesiae lieatam uri quod genus quoddam ciccmosynae est. &defunctis prodest: sed viderint illi ut pieta
. te lua, atque multiphci opere opor.imis; fructum operis operati ex paucolis Sazri privatis minore sumptu colligondnm cxcedant. Adverte non pol se quid c m omitti Sacrum solemne mortuale, quia ad illud consuetudo Ecclesiae aliquod ius dedit ministris , ac sacerdotibus; ii2probanda ni ta .men esse corum avaritiam , qui sumptuo sis exequias extorquent, qia. ndo non numquam licet conditio de seneti honorata fuerit; tamen parum restat ad aeris alicani solutioncm, viduaeque de liberorum ali
Quo veri, tempore Misse ad redemtio- . em poenarum purgantium lunt facicndae
Ego lane ante mortCm potuis, quam amor- . . .
te fruiendas probaverim, quia praestat pro 'videre ut imcndium evires, quam ut ere' eo criptare. L. quia ante moriem tibi ipse prospicies , curabiSque . diligentius rem . tuam, d salutcm mimae quam alii. Etiarii videre est frequenter, o netas laci nabile lhaeredes de fortunis ibi licitos, parum de le- . vaminc eorum, qui eas illis rc liquerunt,cogitarc; saepe etiani conari lePapia reicindere, ad minimum accidere illa, & partori sibi arrogare , aut parte quidem illotusti. cxecutioni data, rei quum differre, mpti cum defuncti graucino detrimento, qtii .interim ardet, &per negligentiam, aut avaritiam eorum ι quibus vitam, k labores omnes impctadid, miica tomiretur.' i. quia fructus sacrificiorum, de Ecclesias seia fragiorum . quae tibi addixeri certius vivo . adveniet uuain deiuncto, Cum disputetur,' an defunctus cerib M in fallibitet obtin- . , gane, quae illis destinati sunt; non item dubi im sit de iis precibus, ac suffragiis, quae sibi quis vivo dignarit. 4. quia dum C pro te
334쪽
pro te vivenae sacrificium fieri curas, ac- prolatura , quia non potest dici testamen. quiris fructum acrificii multiplicem. Nam 'tum, aut legatum perfecisse,au'VonfirRες
di meritum, ac gratiam habitualem auges se in morte, qui tunc de illo nequidem coτα opere operantis, & insuper ex opere gitavit. Sed de his aliquid etiam ante di- operato impetras gratias achrales ἔ item rimus: ec late apud Theologos disputata bona rupor ita saluti congrua, di praeterea reperiuntur. Pro poenis vitae anteacti: debitis satisfacis , Etsi autem nonnullorum consilium Mi ' cum satisfactio meritum comitetur . eique iam de Requie pro se vivo ac praesente cu-sere adaequetur. Dum autem pro tepef - randi fieri criminis argvi non possit, tamen mcto sacrincari subes. mereris tum quidem promticue probari n'n debet: neque verb-sa ' aliquid propter istam piam voluntatem, & . in consuetudinem ullo modo deduci. Pro- -- aliquantum impetras & satisfacis ex opere batur prior pars, quia nec lege positiva,nec
operantis ; sed dum Purgatorio. clauderis, divina id prohibitum, estque ab Alberto non percipies ex opere operato fructum Magno, ω Henrico II. Comite de Rote- ullum alium sacrificii, quam satisfactionis, nech Episcopo Ratisponensi, viris sanctis,& forte impetrationis, ut aliqui recorden- . item a Carolo V. Laesare piae me horiae turtui, de pro anima i ta precontufi Adde . usurpatum, sive ad religiosam mortis recoms. ut est longe dissicilius privare te, dum ad- dationem ingenerandam, sive ad vitae ac huc vivis, opibus tuis, quam eas relinquere mundi Contemptum. Posterior pars etiam post mortem tradendas , ita magis merito- probatur, quia mos ille non est conformis sium esse pro te vivo curare fieri Sam, menti Ecclesiae. quae orationes, & caetera
m pro mortuo. . Atque hae rationes istius Missae ad defunctos reseri, quare ad non paucos impulere ad Mistas , aliaque vivos reserri non debent, & si fiat, carebunt' sussragia , sibi dum vita maneret, curanda: fiumi, qui a sanctitate, precibusque Eccle-& meo quidem judicio prudentissime. sae porest manare. Missae verbpost mor-Dices : factis sacrificiis, quae mihi vivo tem faciendae, statim post eam perficiendae solutio ἀ- destinaVero, novas adhuc noxas contra. sunt, si fieri potest. yctionum. tam per fragilitatem humanam , atque Probatur, quia quo citius fiunt, ed ei. 's .
adeonovis poenis obnoxius ero. Respon- . tius fiuctus earum percipitur, non enim
deo: hac de causa suaserim, ut partem Mis. operantur antequam fiant, nec iussicit adserum & eadem est ratio aliorum sumus . larissectionem ex eis accipiendam eas 'rumὶ ante mortem fieri cures, partem post gasie , ut multi selio existimant. Itaque' mortem, pro portione scilicet noxarum, recte censet Marchinus desicrificio Missae quas aetas anteacta commiserit. C. 34. praestare ad istisficiendum pro poenis Dices L. fieri potest, ut, si ante mortem purgantibus statim a morte dici simul cem milii sic prospiciam, Sacra fiant,dum fuero tum sacra, a centum Sacerdotibus; quam in statu peccati mortalis; quo posito non pluribus diebus successive ab eodem, vel consequar fruetiam satisfactionis. Respon- pluribus sacerdotibus diversis. Quod audeo. saltem conseque is fiuinm impetra- tem addit in ratione meritiposterius illud tionis, ut in gratiam cum Deo redeas. D sM Valere, non sitis probarm. Etsi enim inde vide, ut cum tua causa iactificari auo divinus fultus posteriore modo ad Iongius, surus es vel crimina tua rite iatearis, vel tempus duret , c d tum t cum priore amam contritionis elicias. . modo pluribus locis totidemque Missis Dices 3. quid fiet, si legem pecunias ad Deus colatur. Quare obitus illv, ut v Sacra mihi demortuo facienda , dum ero Cant, perpetuos, ab Ecclesia approbatos reus peccati lethalis 3 Respondeb. Sini- . nemo quidem improbare potest, sed tamen hilominus d3cedas in gratia, ea Sacra tibi instituendi, ut mature pro te mortuo sunt profutura. quia cum fient, fructus em bonum numeruri Missatum celebrim cuiarum sapo eri , dc hic pro tua destinatione res , quem aibitrio boni ac prudentii viti
tibi applicabituri abo aio etiam alia pia putes tibi sussi re. Quod si utrumque
legata facta in mortali, quodammodo revu illud praestare nequis, minorsim, ut primo viseere,& sitisfiationem valere pet mot- quoque rempore quidquid est Misarum rem ingratia obitam, quia testamentum,& pro te jube u perpetrari.
. legatum per mortem quodammodo perficiuntur. Non enim ante illam valent, ' .
possunt ergo Musinodi, si videm antet
mortem ratiliabitim accedat dici fieri inratia. Quod si tamen aeger nec illa rata
abuisset, nec de iis ante mortem Minmotae cogitasset, existimo nihil defunctos 7. M
335쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. III 3 69
rione ad pios manes pertinere res. '
67 . O N s T A T Missae auditionem, clim /D - sit actus religionis, atque adeo bonus, h est .virtute satisfaciendi .imp ra
div pollere, eumque utrumque Ductum
δε inisse Miunctis Uplicari posse. Satis etiam per- . spicuumest Missae auditionem praestare aliis religionis actibus, quandoquidem is, qui illamaudit, revera lacrificium1cruentum Deo Patri offerati qua oblatione sublimi Lsima restrio continetur: quoniam mystica illa militi morte, Deus ut vi guttior, mrctum omnium ista atque origo, sublimissima planeque diuina ratione honoratur. At disceptatur, an eidem auditioni res a. ex m. Endeat fructus aliquis ex opere operato, revorat . vel impetrationis, vel satisfactionis, de quod ei consequens est, lis est, an qui piorum ma nium causa Missae rite interest, ctum aliquem ex opere operato manantem cum iis
possit communicare. Ac suarius quidem astirmat, quia cum oblatio hujus sacrificii sit fiuctuosa ex opere operato, conficitur omnes, qui illud osserunt, tactus ex opere operato participes esse, atque adeo'eos. qui illi intersunt, cum, ut diximus, revera illud osteranti sententia piaest, v let me ad commenssandam Missae auditi nem. At Vasquea, Coninck, de Lugo contra nituntur , voluntqup sob Sacerdotis oblationi fiuctum sacrificii respondere ex opere operato: propterea quod ille fiuctus, sabificio reseoncit eatenus dumtaxat,qu tenus Phristi nomine ossertur, sic autem' inerte seli competie sacerdoti. 969. Nos lite sub iudice relicta dicamus,mst ε quod utrique lit atores facile con dent, isteipsa asserit de Lugo, fiuctum impetrationis ex opere operato ad audientem peris
raro re inerC, tacem quatenus Sacerdos Curisti destῶμα nomine pro omnibus circumstantibus f eis, . crificium offert, quos inter Missa udi tot imprimis recensetur. Jumporrbseuctum
piis mapibus ascribi pὀsse ad obtinendam
iisdem condonationem, atque ita inisi ctionem, de impetrationem ex opere operantis , cum hac impetratione ex opere operato , defunctis majorem in modum
prodesse. Addamus id quod Taburinus rectὰconjicit, auditionem aliquot Missarum tantum illos levare , quantum applicati nem unius Missie a Sacerdote prosectam. res egenos solari potest, ac debet, mouniversos ad fietquentem Misiti auditionem piis manibus destinandam impellere. Nonne quilibet avὶdissime Missae interesset, si viso irarentes incedio vel sie liberare possienti Stamen quam distae illud ab is
Merito igitur Christiani ea causa hea yro quenter rei divinae intersint. merito pa et sis rentes cum liberis e sentes adsent Missis, dum pro suis vita functis fiunt. Quos ii, ter excelluere D. Elisabetha potiugalliae pia. Regina. Clara item Eugenia Alberti principis Belgicae coMux , de quibus superitis diximus t Maria quoque Caroli Arcitidu. cis Austriae coniux, & filia Alberti Ducis Bavariae, triumque R egum mater inclyta, inter primas locum obtinet, ut nihil dicam de corii ge. Iam vidua duas quot diebus Missas audiebat, de alteram quidem pro animi viri, quoniam inter illos convenerat. ut superstes pro mortuo quotidie inici essiet Missae, quam fieri curaret. Atque hanc seratem ycto ,ac decem annorum spatio, etiam per itinera, negotiaque si imihi pM deris,' intermisit numquam. . satio in geanere hoc dignum memoratu Eo ipsi, quo Maria decessit, anno, citin die festo S. Marei sepplicationi,sImmo item Sacro, ac
concioni internisset, totumque matuti. 'num tempus insumpsisset cultui divino , memor denique sese id ossicii bonis mariti manibus per oblivionem nondum reddi disse, licet adulto diti licet adhuc sejuna . Sacerdotem e Societate Ictu quo uti selira erat ad Missas nusinosii in eo stim adu at, .crificare eum in finem iubet, ipsique sacrificio multa cum sui pectoris devotione
interest, nempe alias Austriacae Imperatricis partes sese minime expleturam rata. .
Eadem pietate claruit v. Magdalesti Antelica ordinis S. Dominici. Nam praeuter assiduam corporis macerativem, fimqurater pluribus sacrificiis piorum manium gratia praesens continenter aderat. Quare sablevatae eo charitatis ossicio amamae sese illi videndas non raia obsiciebant ι gratiasque medullitus ei agebant. Imo ex iis nonnullae illam amplexabantur.
336쪽
De sacra communi ne generatim. DE bac quoque lite egimus tractatu
de Sacramento Amoris. inanὶ obrem spicas quasdam velut mei se iam collecta reliquas legimus. Recutum est primum Sacram synaxim n8n parum prodesse defuncti; poste, si s itis factio illius ex Opere operantis prolecta iis transcidiatur: quandoquidem opus sit summae religionis,& varios prae Cantesque virtutum actus comi aes habere solitum. Co trovertunt aliqui, an, ut sacrificium itidem applicatum, per sese, ac proxime poenas eorum diluit, ita& sacra communio. Et lentemtia quidem assirmans hoc argumento niti potest: quod communio, non approba Ilo tantum, sed quaedam pars sit sacrificii. Et si quidem de Sacerdotis in Missa communione sermo sit, nonnullis pars este Lsentialis, aliis integralis. Si vero de Laica synari agatur, custi manducatio hostiae ad sacrificium pertineat , S synaxis etiam Laica sit manducatio hostiae, consequi urthanc quoquc ad lacriscium pertinere , tanquam cjus est piam partem, ac proinde praerogativam sacrificii participare . ut νroxime, aluue ex opere operato, sive ultra vim dispositionis ad communicandum allatae, defunctorum poenas mitigct. Sed sententia negans omnino tenet adavidetur. Eni mucro SS. Eucharistia cibi instar sese habet, ac sumitur: cibas a vicinsolum nutrit, cxhilarat, ac molestia levat manducariem. Igitur & illa per se soli prodest manducanti. Accedit quod m- certum sit. an eadem communio ipsius manducanti, poenas per se , dc ex Opcre operato, di sibivat. π ulti enim hanc dissolutioncm tribuunt actibus charitatis, quos per se cxcitat co π unio : quamobrem longe aegrius adducantur, ut credan eam
dem synaxim piis manibus solandis per se ex Opere operato prodcsse. Nos di te hac indecisa nec enim arbitrari nostrum est synaximiis non mediocriter opitulari dicamus, modum opitulationis Deo relin- sumus.
Et propositionem nostram assimat hac 973. hi storia Ludovicus Blosius Abbas Laetiensis in conclavi animie cap. s. hisce verbis. πυAuma cuiusdam infunHi cuidam Dei amico in flamma ardoris si mensi apparint, dixit, hos deωusa tam diris cruciatibus torqueri, θωὸd circa Dominici corporis perceptionem Duset vult entior. adaiat μque, si veIstmeι innera ite Sacramentumae supro Use accipere dignaretur, se mox . liberandam. IEod ctamine Dei amicus δε- .ιisset equenti iste amma eidem sola fulgentior atque micantior apparuit, unica acta dignissimi Sacramenti huiuσperceptione ab intolera MI biu panis lib rata, atque ad coe .lum in inervam beatitudinem evecta. Ita
Idem confirmatur ex insinuationibus divinis S.Ccri rudis lib. 1 cap. 2 o. . ubi sic naarimis
marratur. Dominica , qua agitur com- ,. bus munis mc moria pro animabus parentum at Gerrr
congregationis, dum post sumptam san- 3ctam communionem hostiam illam oster- tet Domino in rcmedio praedictarum atq- marum, & statim magnam multitudinem svideret de quibusdam infimis tenebris as- γ cendere, sicut scintillae sparguntur ab ign' quasdam in s militudine stellarum, qual- dam vero alterius specici, ita pcrquirens, si numerota illa multitudo eslcte parenti. 3 bus nostris, tale a Domino accepit respon- s sum. Ego propinquisiimus vcster sum , 3 a pater, fratcr. 8c sponsus; Ergo amniis- ismi sunt omnes mei speciales, quos nolo ex- γ pertos esse ac 'innuini mc moria patentum M vestroi um. Unde cum his sunt intermix- isti. Et idco ista disposuis orarc semper pro νν . specialibus Domini. Sequenti vero die sub x. Milla, post oblationem hostiae, intellexi νDominum diccni cm, nos conjuncti sumus , , cum his, qui parati eratu, B venerunt, sed is nunc mittamus partes his, qui nondum p - , , tuerunt adcfle. Idem alio anno. Cum igi- ,,
liae pusare mur, vidit agmina quemdam ni- ,, vel candoris, sicut Agnus Palchalis ibici , , depingi,quasi ex vulnerato corde suo emit- ., te mcna roscos rivos languinis in aureum , , caliccni,&dicentcm ; Ego ipse sum pro- , , pitia tutus omnibus illis animabus, quibus ,, hodie in loco isto paratur convivium. Ita Christus: ubi per ah imas illas, quibus convivium parabatur, animas purganda , quorum bono Sacra synaxis sumebatur, intelligit, ut satis patet antecedentia & consequentia perpendenti.
Huc quoquc spectar, quod sequitur. Vi- 97s.
tam consceleraram cripuerat Deus hc minia ex an cuipiam, acccpto Sacro viatico, priusquam ge, Iaa Sacrae spccie, essent consitisptae. non est cio
radius Custos B. Joannae de Crucae Angelus 'sacram
337쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib. III 3 11
Sacra1n hostiam eo sterquilinio remanere, sed revetenter exceptam ei detulit. Jussitque, cinuspiam animae ex igneo erga itulo liberandae causa illam s. mere. Ex quibus patet maxime probandum, eummorem piorum ac resigiosorum hominum, qui aliquo e litis vita tundio, in Mus gratiam omnes SS. Eucharistiam communiter accipiunt. Id quod V. Antonius Tliolo sani Antonianorii Generalis eximia doctrina, e sanctitate vir a Praes de tuo impetravit, cum adhuc esset Societatis Ipsu,& parcntem suum obiiste divinitus intellexisset. Ita hodioque pios manes Iuvarestiadent permulti, ut mirum sit aliquos id genus pietatis,t nas tuam inutile ac superva eum dissuadere.
De communio : e Generali Doctrina Theologica. HANc quoque segetem messuimus
tractatu de Sacramento Amoris Eucharistici, nunc lpicas aliquas relictas colligimus. Ac Bulla quidem Urbani VIII.
mois in pravi lis Ecessis sa misimum
Eucharista Sacramentum sumpserint, ibique pro ciristi norum Principum comordia, farium extirpatione. ac Sancta . uatris Eoasia exaltatio se pias ad Teum preces cluderi σι. plenaria in omnium peccatorum indulgeaetiam 'remisonem, quam am-
sint , misericorditer in Nomino concedimus. Volumus autem Z e. Daιum tu arce Ga/ὰuIphi die io. Asaii 163 . Pontificatu uo- Iiri avno uuiscιmst. Sunt igitur ad hujus indulgentiae consecutionem . treς generatim observandae leges. Prima ad tempus pertinet, ut una ex Dominicis criuslibet mentis Sacra synaxis sumatur: Altera ad locum, ut in Ecclesiis Societatis I Esu , vel iacularibus Ecclesiis, ubi nostrorum cura communio Genm talis celebratur, eadem sumatur. Tertia, ad preces pro indulgentia fundendas. Prima autem facilem habet explicatum, nam communioni Generali assignatur una e Dominicis cuiuslibet Mensis, una, inquam, dies naturalis: nempe a medio ad medium noctis. ut in diebus ;*upii, ac festis: ita ut qualibet horaesus matutina, vcspertina quo communicare , ac frui indulgentia postis. Et necesse est ut sit Dominicat non igitur obtineri potest indulgentia a primis vespcris diei Dominicae, quia earum tempus, ac dies, sabbathum est, non Dominica. Non etiam festis diebus, nisi sorte in Domini,cam incidam. Cum autem quaelibed Do- .minica sit una ex Dominicis , qualibet ex
illis aeque potest obtineri, at una tantummodo per lingulos menses; quia una. sive unica ex Dominicis cuJuilibet mensis Permittitur indulgentia. Sed quem montem intelligis non lunatem; scd solari na,imi Ecclesiasticum; adeo ut cluodecios tantum per annum venia illa potiri civi a S, cluae Omnia praetet verba Bullae, usus hactenus coiis
De loco autem non aeque prona est re- 979. spontio. Cum enim dicitur primum, in An sat in Em si is societatis . qu.tritur quid Eccleia lamsae nomine significetur. an etiam orat Otia, ae lacella privata Et aiens sententia, teste Quintanaduennas, est Granadi. &alio rum . quam quidem ipse probat ; quia in vorabilibus haec omnia nomine Ecclesiae Societatis accipiuntur. Et confirmatur. quia famuli Societatis, aliarumque religionum ex privilegio faris faciunt praecepto annuae communionis Paschalis, si in Eeeleasiis Religionum ubi servium, communiacent Inec dubitari potest . quin si iis communio in saccito minit retur, satis legi s cisse sim censendi. Igitur aediculae, ac sa- ella omnia, quacumque domus parte ere- Eta . sive ad tempus, sive in perpetuum, idonea sunt ad veniam synaxeos Generalis obtinendam. quia dum consistunt, Λ S era hostia in iis sacrificari, ac servari potest, vere sunt loca sacra Miltiadestinata, atque adeo verae Ecclesiae. maeritur deinde, an in Ecclesiis semi nariorum Societatis I Esu , ubi scilicet no- interum stri agunt, atque alumnos regum, acquiri possit indulgentia synaxeos Generalis ρ Et idem aifirimat, tum lina revera sunt Eccle- ρr.diorum sae societatis, tum quia sic declaravit admodum R. P. Mutius Vitellescus, Societatis Iasu Praepositus Generalis: S stabili- tui responsio, quia Ecclosi.e istae non fiunt
saeculates, cum ab Ordinario non lustrentur. crgo Regulares, nc de aliorum . quam Socie
338쪽
templo Soc. a Iuiritur indulge
Socieratis , Ergo. Quod argumentiam etiam militat pro sacellis praediorum So-
Denicitae displirari porcst, an si in eadem civitate plures sim domus, atquc Ecclcsiae Societatis, in iis omnibus codem die eadem indulgciaria possit acquiri. id quod asserit etiam Q brintanaduennas, quoniam quaelibet carum Ecclesia cst ctiam Societatis, nec potior est unius, quam alterius conditio. testaturque R. P Mutium Vitellcsecum Musdem fuisse mentis, quam significavit epistola ad P. Bartholomaeum de Chaves. Rectorem Domus Probationis
Verum enimvero milii equidcm haec omnia non sine scrupuli, dici posse vidcntur. Nam in ali ira a nobis Bulla sic piae- scribitur. Qi ahquam Jocietatis JBsu, et et quamcumque aiiam facularem Ecclesiam, tina ex τσmimiis cuiusιbet mensis , qua comminis uenerali fosti studine ae lectorum fliorum olim corum Regulamum dicta 5ocietat M agitus, devot, uritaverim, E iis Dominicis inpradictis EcclesisSS'. Eu harisia Sacramentum fuit: erιnt. Ubi profecto mens Pontificis cadcm cst circa aliquam Socictatis Ecclcsiam , quae circa
ctum est de sacellis ejusde domus, ubi Sy-t L
naxis in aede sacra celobratur. Esto enim
sacella illa Ecclesiae vocentur: non tamen in illis Communio Generalis culcbratur. nec dicas eamdem Ecclesam censeri cum ea maiore, scut stiburbia ad civitatcna pertinent, eJusque nomine in favorabilibus a cipiuntur : non, inquam, id dicas, quia dc loco profano dissitae sunt ab ea masore E clesia , ita ut in unum locum sacrum . aut in unam Ecclesiam coire u cqueant, nequo
illius pars dici possunt, ut lii burbia pars urbis extortor. Et quidquid asseras, scrii pu- 'lum non evelles omnem ; atque adeo ce
tum manebit probabile esse, indulgentiam Communionis Generalis nec in sacellis domesticis, nec in sacellis praediorum acquiri posse ; et si hoc posterius facilius asserem dum videatur,quam illud prius de obtinenda indulgentia in eo domicilio Societatis, ubi non celebratur Generalis comm
Denique dubitatum alicubi fuit, num dum Patres alicuius domicilii Societatis communionem cclcbrant in urbe , ii b, , di is commorantur. alii cJusdem domicilii, Vel cata iidem eodem mense in pago, vcl oppido vi brari. cino camdem Communionem possint ce quamcumque aliam saecularem, quantum lebrare. Sed ego quidem rationem dubi- attinet ad Indulgentiam Communionis Generalis. sed dum celebratur Communio in Ecclesia saeculari, mens clus non Est, ut in alia, sed in ea sola. ubi communio celebratur , indulgentia obtincri possit, ergorandi non video. Nec enim Pontificis Bulla hanc suggerit, nec est, unde eruatur. Certe quidim Pontifex unam Communionem una ex Dominicis cuiuslibet mensis vult peragi: scd ea lex, quae civitatem, aut etiam mens c)us est, ut in ca sola Societa- locum unum respicit, non prohibet , quia . tis Ecclesia . eadem indulgentia acquira- pluribus oppidis . plures Dominicae desig-tur. in qua Comunio Generalis peragitur. nentur, pluresque Con muniones Gener Nec dicas eum Q .iintanaduennas omnes les obeamur, ' Alioqui per mensem in ur- in vita eademque civitate stas Ecclesias be unica obiri posset communio unica,non Societatis , non nib unam censeri posse. alibi codem mcnse ulla celebrari. Nec re non item saecularcs E esas. Occurritur enim facile , non poste plures illas Societatis Ecclesiias potius unam censeri ,quam plura ejusdcin urbis Collegia ejusdem Sotcictatis, unum Collcgium, etsi in ea eiri cxtent urbe. Et ucro in civitatibus, ubi matrix Ecclesia sita est , constat alias ibi-9 3. Iubrum
fert sive ab iliacm Patribus, sive ab aliis
Communio Generalis di vcrsis pagis proc retur. ubi enim lex non distinguit, nec nos distinguere debcπus. in od attinet ad alias Ecclesias , in quibus Synaxim Generalcm proponere licet, constat oportere esse saeculares : id enim um exoce dem positas illi lii Elcctas esse. nec tamen discite vult Bulla. Neque tamen propterea ri siler est admittendum in omnibus acquiri posse in- Ecclesiam Rcgularem excluseris , in qua dulgentiam, si inniatrice Communi o Ge- Sacramcnta Baptismi, ac matrimonii con jὸ μω neralis colebretur. Accedit Patrum no- feruntur. caeteraquc passim Parochi muniastrorum Romae usus, qui hanc nostram ex- a Parocho Religiolo cxercentur , nam &plicationem stabilit. Solem enim ex alio haec saecularis lici potest, cumst parochi quoliber domicilio petere Domum Socie- lis. Addit Quintanaduennas Ecclesiam ..tatis Professam, dum in ea Synaxis Cenc- Monialium Episcopo subiectarum ad idem ratis peragitur, ad indulgentiam acquiren-' deligi posse, quoniam ea saecularis dici po-dam, ut mihi testes sunt, qui illic permul- test, quoci saeculari sit ditioni suriecta. Sedios annos hahiravere. eadem rationc diceret Omnes Monacho-
Porro ex his quoque colligitur, non ex- rum Episcopo se laectorum Ecclesias eligitra controversiam positum esse, quod di- posse, cum di ipse surildissioru saeculari, ac :
339쪽
Patrocinium Defunctori lib. III. 3I3
visitationi Epistopi subsint; quod ego qui- cum precum nomine haec Precatiunculadem nolim admittere. intelligi possit. Dcinde non plures preces νης. Caetetum ut in Ecclesia iaculari indul- ad indulgentiam pleoissimam forem ne- -- gentia obtineatur, necesse est, ut Synaris' Cessariae, quam ad indulgentiam unius diei, M. πω sollicitudine Patrum Societatis JEsu cele- quod creditu dissicile est. Est enim n- sive ut ii vel eonsessionibus audien- tifex oeconomus, neque pro arbitratu suo dis, vel Synaxi distribuendae adlaborent 3 valet qualibet conditione quidlibet ex the- nec satis est, ut eam peragi mandent, imo sauro Ecclesiae concedere. Id enim Chrse
nec ut adsint dumtaxat, audeo dicere, ne stus ejus Dominus, ratum non haberet. que ut concionentur, Parocho cum sacel- Ianis reliquum praestantibus. Quia eo pacto non perageretur eorum sollicitudine. Communio, sed secularium ; quamquam solum mandatum cum aliqua cura, ut Sa cerdotes iaculares confessionibus excisplendis, ac Syn axi populo impertiendae v cent, sussicere videatur.
9 7- Requiritur porth ut in Ecclesia laeulari UUM Communio peragatur. licentia ordinarii, quidem ad designandam Ecclesiam sidenim est hominum Societatis 3 sed ad facultatem in designata Ecclesia Comm
nionem peragendi: de tacita sussicit, quin& rati habitio de futuro, ut idem author, quamquam eam exquirere longe sit consultius. Denique requiritur Ec consensus Parochi. seu Rectoris illius Ecclesiae, id enim diserte mandat Pontifex, quare eo deficiente etsi obiretur Communio,indulgentia nulla esset; nisi forte contra rationem negaretur, quo posito supreini Past '. Iis, seu Pontificis consensus jure praesumc-retur: sed parum consulto vis aliqua fieret.
Caeterum in sacellis separatis, ubi nullus Pastor praesidet, sed solus sacellanus, ac
constaternitasaliqua, non videtur opus e
rum contensu, quia stricte illius Rectores non sunt, de in hac materia, cum sit odiosa, stricta interpretatione utendum est. Ita idem author, sed & sic minus prudenter
Comunio perageretur, tum propter oblOCutiones, tum propter loci angustias, cum ea res celebri tem ac frequentiam populi, ac proinde loci amplitudinem exigat. 988. Ad extremum observa extra locum dea .rum de .sseratum Communionis indulgentiam Anarum nullo modo posse obtineri cum eum omininr πι- niuoad illam requirat Pontifex. atque adeo nec aegris, nec carcere detentis, nec
monialibus , aliisve ullibi clausis posse obtingere. Id quod stabilitur exco,quod quando eiusmodi detentis favere vult Pon- tifex ut indulgentiamJubiles possint consequi, solitus est modum ab aditu Ecclesiae
diversum exprimere. s89. ' Iam ut ad preces veniamus, non sum in Xant ρνε- ea sententia , ut credam etiam minimas adces me plenam indulgentiam, qualis haec est, sussi- σνς' cere. Alioqui enim sumceret dicere cum. Publicano, P, miserue mihi ,
Cum ergo indulgentia est plenissima, qualis haec, quae etiam potest Purgatorii anumabus transcribi, preces saltem mediocres fundendae sunt, illaequc, ut certilis obtine tur, vocales. Talis videtur esse recitatio Miserere . quinque Pater. & Ave,& h jusmodi. Sint etiam aliunde non debitae, ad eamdem indulgentiae consequendae te curitatem, illaeque medullitus depromam tur; nec refert quod obiicit Quinta duennas, quod Paulus III. Pontifex Maximus indulgentiam plenariam Anno Is 9. Societatis Ipsu hominibus eoncesserit sub conditione recitationis Pater, & Ave, nulla ad eam requisita Communione. Id enim velut extra ordinem fictum, cum alii Pontifices tam levem precatiunculam disera
exigere soliti non sint ,& factum quidem non promiscue, sed viris de Ecclesia benὶ meritis, viris Religiosis in primaevo Soci
tatis flore mira perorbem,&plurima summo cum labore , perpetuaque sollicitudiisne,5 propter vitam innocentissimam Iytro non magno indigentibus. .
Porro perinde erit, sive ante, sive post
Synaximpreces pronuntient, quamviSων .dendum, ut illi postponantur, scilicet quia
tunc animus Christo magis conjunctus noxarum veniam facilius impetrare potest, . 'praesertim si adhuc Sacrum convivium duret, id est, si species Sacrae necdum sine
consumptae; quo tempore, saltem.ex op re operantis sacramento adhuc alimur.& Christus ipse amore nostro , aliisque virtutum actibus magna cum voluptato
pascitur. Postremd preces illa ad fines consuetos sunt dirigendae, & directio tacita sussicere videttur, nempe ut mens eas destinet sestem, quo sunt destinanda. . f. 3
De indulgentia communionis Gener
sis, aliaque defundus applicaoda, Theologica doctrina.
RλεντuM est omnibus Theolo s. 'My. 1. Pontificetii posse piis manibus indulgentias concedere. Cum enim quisque zz-R r privatus
340쪽
pinatus possi satisfactionem iam iis applicare nul la ratio est, cur non valeat POn- m sis siti,factiones Clitisti, & Sanctoriam, . cum sit earu in oeconomus , & hi Christi membra sint , aeque ac vivi. . L. Explor tum, indulgentias vivis concessas non posse abiis in det unctos conferri, nisi ea facultas in besta exprimatur, quia id pendet a concedentis voluntate, quam exprirnere solet, dum adest, ut in bulla Communionis Generalis . ubi Urbanus VIII. sc ait, νιam peccatorumsuorum iu stentιam, in remissionem , quam pro animabus fiulium functorum applicare possint . misericordia ter in stemus. Adve ite aute istam applicationem non sic intel i, quasi vivus prius 'obtineat indulgentiam , quam defunctis tribuat, quippe eam obtinendo. poenae peccatis suis debitae obligationem dissolveret,
actum in eam se denuo indueret, non novas culpas admittcndo, sed charitatis ossicium in defunctos.exercendo: quod absurdum est. Applicare igitur indulsentias defunctis, est eas quas si velles, tibi sumerepoises, defunctis transcribere. Dubitatur porro an status gratiae requi- . Non esto. ratur in eo, qui indulgentiam piis manibus νω statu transcribit ; S probabiliorest responso ii gans t tum quia nec vivus, qui sibi vult indulgentiam applicare, neces le est, ut Omne opus, quod ad obtinendam indulgentiam requiritur, faciat ingratia, sed sumcit, ut ultimum in eo statu peragat, quia tunc conceditur indulgentia, seu remissio poe nae, quae culpam remissam supponit. 9' . Porro gravis, & acriter controversa quaestio est, an indulgentia certo prost de-o functis de qua dixi tract. de V. S. unum hic addo verbis Dicastillo authoris nobilis, etsi recentioris, qui tract. de poenit. APpendice de Purgatorio sic ait. valde probabile apparet, quod doceι Henriqueri, Ro-driguex, Lo man, in alia multi recentiores, Deum Iongὸ Dcιlius acceptare indulgenti in ollatas pro animabus Melium, quι se in hae vita digniores de congruo rediaci runt tali acceptatione, νι qui pro peccatis
suis ipsi etiam sari,facsebant, se industemitas a Panoribus Ter sa comessas lucrari fisebani, in pro aliis defunEus, dum viis verenι , diligenter orabant. .ae mihi
marciis rationi conse taneum videtur.
μὰ credia rim ingratiam talium nrmarum . qua in vita ptissima fuerint erga d Dnctos, piissimum Dominum excitare pistatem aliorum fidelium , ut pro tria orent, ragia rant indu ιntias Iucrem tur, in eoque etiam ea via imptiatur tremissio chrasi, Daie dabitur vobis qua mensura mens utrius, ea tm remeti tur vobis. Absolutὸ tamen verum est eo ipso, quo anima in Tei gratia decesserit. dignam esse, pro qua Deus indulgentias, s rama st cialiter in eiur favorem oblata,
miserιcorditer acceptare dignetur, quamvis contrarium senserit Henrisus , Caietanus, Navarrus, qu bus favere videtur Augustinas l. de cura pro mortuis c. sh. ita iple.
Praestantia communionis Generalis ex omnibus eius ad xnctis.
Ex quo Societas Iasu a magno Pa- v
trefamilias in agrum Dominicumnusia fuit, stygia , mundanaque invidia Ieste, variis ac miris modis, indefessaque industria eum excoluit, pergitque, ac Per get porro ad extremum excolere. Sed haud scio, an quidquam excogitarit hactenus, vel ad viventium spirituale commodum utilius . vel ad vita functorum tautem fluctuosius Communione Generali. De hac Theodorus Amydenus tract. de pietate Romana l. 2. c. 7. sub Dus exordia ita scribit. Jetuitarum recens inventum es promiscua quadam omnium ordinum ad D . mendam Satramisnarim conventio. Hane sommunionem appetiant Geu ratem , ad squam tanti Ἀποrtalium contursus, ut quam lisque uno die triginta hominum millia st rituali convivio resecta reperiantur. Ins tutum omnium maximὸ sacrum, sam nunc valde ampliatum est. Sem I exhibetur immense in diversis urbis , nι omnibus usui
esse possit, Ecclesiis. uim ne insigneti ita ιν opus dispendio fit, isti querata s i
Lauorum sodalitaF, qua cereorum, a rei
quorum sumptuum estnsas benignὸ suppeditat. Concurrunt ex sngulis Ordinibuν Sacerdotes, qui peccata eootentibus dimitia ant. βοι egregiam prae reliquis navat operam, Petrin est Garavita Societatis Iasu Prosessur. Sic Amydenus. Qiii tamen ilia Iud solummodo tempus spectat. quo necdum indulgentia Synaxeos Generalis ad viata functos authoritate Pontificia transferri
poterat, ut ex proxime consequentibus apparet. Quae translatio, ut miros excit vit motus animorum, itastequentiam tum Romae . tum in caeteris prope omnibus Christiani orbis partibus vehementer auxit. inare inventum illud non tam Jeseis . tatum, ut ait, heque tam humanum, quam