장음표시 사용
71쪽
gentes, & aeternos e, quia utrumque Virgi-ncis oculis semper ob)ectum, tenerrimum Mus cor ch tenerius affecit, quod noxarum totius humani generis, & innumer bili in tartari mancipiorum supplicia,multitudine, dc magnitudine prope immensa sunt, S: utraque in damnatis aeterna. Atque ita illud luperius Bernardini dictum , licet fidem fortasse cxccdat, si praesertim,
sic intclligatur, ut singulis momentis, Iantum Bcata Virgo pasta fuisse dicatur, quantum sufficeret ad omnes res doloris capa-ccs interimcndas, tamen non omninb supra modum esse videbitur. S. I.
Eadem tristitia ex mora beatitudinis piorum manivm, dictis, atque ostentis comprobatur.
T A R R A T Blosus, vir in asccticis Maeror obscurae famae, nonnulla, unde eadem veritas clucescit, qI ego ipsius- , - met verbis fidoliter reddo. Anima cujus--ni. dam juvenis Comitis postmortcmapparuit Sanctae Molchuldi,aqua interrogata utruma poenam aliquam scntirct, respondit se nul- si iam poenam sentire , nisi quod amantissi- D mum Dcum suum non viderct, quem in-1. genti , iussab:li desiderio conspicere,, cupiebat. Diccbat enim qubd anima mo- ,, te corruptibilis carnis adhuc gravara mul- ,, tum impeditur necessitatibus colorali- ,, bus, nunc comedendo, nunc aliud facienis do, nunc cum hominibus convcrsando r,, sed anima pia , quae corpore soluta cst, ,, quia Deum, summum bonum jam magis is cognoscit, in imabili Hus flagrat desi- , dcrio. Ita piissimus Praesul, qui sinimaddit ex co desidctio dolorem emanare admodum gravem, & molostum: nec dubitabit , qui cxpendet illud desiderium in timabile vocari: C um cnim dolor desiderio adaequetur, conficitur & hunc ominni nostra aestimatione cnb graviorςm. Caetcriim ita pergit.. Eadem Virgo Melciatililis aliquando Mi, b, V perducta cst in hortum amoenissi
alia=um. ' naum, calo vicinum. Ubi erat copiosa multitudo animarum, quae non aliam pin-' nam sustincbant, quam verna m consci
'' entis; quod benignissimo . atque dulcissimo Deo suo fidei,s non fuerat: unde, &'' ad eum post mortem sine impedimentopcrvcnire lion promeruerat. Qui quidem vermis animam non deserit, donec
V illa intret in plenum gaudium Domini sui.' Ita ille. Qii iiii autetia mordax sit, & atrox illo conscientiae vermis, atque iugis illa humanae in dulcissimum Deum infidelitatis memoria, intelligi potest ex saevitie ejus
vermis, qui mortales etiam insolentissimos ad laqueum, atque is malam crucem egit. Etsi enim horum conscientia scelerum, dcsperationi mixta sit, tamen nec jugis osse potest, nec tam liquida', nec santi aestimare solci, aut etiam valet peccati gravitatem, vel damna, quanti pii manes. Certo novicgo hominem, qui licci divino lumine prorsus singulari illustratus, a nescio quo athςismi genere animum ad scrium Numinis cultum tradux crat, adeo cruciari conicientiae iocinento solitum per annos aliquot, ut cum brachium luxarum,&Ioco summotum, Jamque frigidum , in-gonti, ut solet, cum dolore in suam coti-len denuo induci sensisset, clim etiam alias ad extrema vi morbi redactus esset, & Ω-cro oleo inunctus, tamen maluisset ea mala, quae pertulerat, singulis momentss, quam iisdem conscientiae carnificinam pcr
Verum necdum ipsae animae vita functae r 3. nobis diserte significavere tristitiae suae Moeror , magnitudincm. eam igitur illa nobis te- 0usdem stetur quae Ioanni FernandeZ e Societate
JESU viro Apostolico spectandam sededit, toste Nicrembcrgio lib. 2. de Pulch. Dei, cap. it. 6ymissi erisim aliquando pateretur, visus es bi tu spatiosum, amar-nissimumque hortum duci: ibi verὸ animam conspexit seste adeὸ mirisplendoru, artis-qπe, operis, 'ragionici circumdatam, ut divinum ei aliquid inesse suspicaretur. tam autem ad eam propitis accessisset, quae-
est , fuscitaretur; resbondit bac, fuede Societate JESUfuisse, nom=quesuum
.iudicavit. Tum FernandeRadmirabumdus exclamavit, heu i inquiens, haud dubia instrem gloriam asscuta es. At auLma, excepit, adhuc me tenet acerbus dolor. Est icte mibi locus purganda assignatus eta quod SS. Traadem, cuius tamen beneficio.
tastitatis florem illibatum servavi, stigi-ri nimis vilexerim , propterea decliniorum flammasuccensa hie haerere cogo Huc quoque spectat, & senr iam ha- -
. cicnus cxplanatam mirifice confirmat ,
quod in Insinuationibus Sanet e Getarudis Commemoratur. Vcrba ipsi Authoris exscribo, nam pia simplicitate sua fidem merentur. , Orans, inquit de Sancta Ger- trude, vice quadam pro ani-afratris Her- manni conversi, nuper defuncti , cum pem quireret a Domino , ubi esset; Dominus re
pondit, adest. Propter orationes enim , qua mois pro eo devotius funduntur, αὐvocavimus eum, ut aliqualiter epuletur nobiscum.
72쪽
Patrocinium Defunctorum. Lib L 4s
nobiscum. Πιm apparuit Tominus tamquam Paterinam tias stilem ad tabulam , super quam videbatur prorutara tosum , quod pro amma ita flebat in oblationibus , orationibus , desideriis. E similibus. A puruit etiam anima iam dicta , sedens iusne tabula mareuti animo, vultu deum, velut nondum pDrgata, nec digna , qua iucunda conIemplatione amabilis vul rus D i consolaretur. Videbatur tamen ex
eo aliquantulum serenari, quὸd ex oblati nibus Iura dictis aliquid quasi sapor de calidis ferculis exiens , ad ipsam reste tibitur , uuis mirificὸ recreabatur. Et postia nonnulla ne author: Ex his omnibus, sed in maximὸ ex assectusupplicantismael νί in horam semper amplius serenata, ta
pit magi3, magisque converrere, MIevare oculos ad iucundissimumlumen beatificaniatis Divisitatis, quod irreverberato intuitu Moeris'. est Omniam gravaminum etiam memoriam veraciter deposuisse, abundantiam bonorum 2urna beatitudiuis immarcessibiliter induisse. IIIa υerὸ quidem. qua pro ipsa orabat, cum videret eam in ta It statu qui sic re, requisivit ab ea dicens. proqvsi culpa, nunc maximὸgravaris, anima propter propriam voluntatem , proprium consilium unde in pro eo nune tantumgravames conscienti perfero, quod F in unum redigerentur omnium mortalium cordiumst ansamina, ite mihi non sideretur iri, quodsientio. Tunc ista quali r
medio post tibi subveniri 'inanima. Si
quis eositaret me pro his gravatam , in ca
i r i sibi a similibui . multum mihi graum
men assivaret. Hactenus Author. Unde colligere licet mirabilem p nae damni
atrocitatem. Nam gravatnen illud cordis, quod anima omnium mortalium grava mina excedere asserit . utique moeror animi est , ob noxam illam tenacioris volun talis , aC judicii, pertinuique ad pienam damni, ut magis ex dicendis constabit.
g. g. l. Paraneis ad commiserationem anima rum ob moram insultus beatifici.
AS , IiDEM cx dictis abunde colligi 2 νιυ ρήν Γ, potest commiserationem piorum manium summam esse oportere, cum mise- fumi μ' solam destini poemam summa si dia mortis inm&-minus constare debet tantiam. tar miseriae mortalium misericordiam pa-- rem esse non polle. Cum enim illa Iichetemporalia tantum Numinis jactura, mille, ac mille carissimorum capitum amissi nem, i md mille, ac mille mundorum )acturam superet, opore tot tantam exci . tari in nobis miserationem in unicum c Pus manibus, quantam excitari par cllat, simille, ac mille mortales nobis amicissimi, coniugum, ac libemoriim, &omnium facultatum ja ram facerent; quantumvis illae Imperia, Δ Regna, imo. ee mundos aequarent. Corto si singulorum pectus tantorum incetuum capax citet, quantos universi regni alicujus incolae, dum catalsimum, praula missimumque Regem , dc alterum Iosiam mors acerba vivas cripit, concipere soliti sunt: non cxistimo, vel tum singulos nostrum digna comini uctatione hanc unicam damni poenam unius animae prosecuturos. Quare neque Jeremiae Vatis lacrymas si cUerololyinae excidio, neque Salviani punctus super Inipetit, Ecclesiaeque Romanae, de Asticaliae extrcma cude, neque Mathatiae, Miisque filiorum quaestus, ac lamenta superlcgis, ac gentis Hubraeae mitio, netquc vero alIctius sancti viri, aut foeminae , utcumquCad animi motiones ficilis, commix rationem aliud esse arbitror, quam umbram
eius, qua digni sunt singuli manes ob tantam, taliaque acerban lacturain, quemadmodum omnis humana cogitatio, jactiirae piorum manium adumbratio tantum est Vctum etsi par eorum miseriae, iniseri- cordia nulla cile possit, concitanda tamen. ad opem serendam perducenda est, tamen si ouanta hoc in orbe potest ella marima. mitis com Sed multum peto: utinam iutem nos ipsi miserat:o-
iis defunctis, quibus aliquo nomine Obstricti sumus, particulam iliquam, vel opis, vel miserationis, quae in miseros mortales 'in causa omnino impari, sed non disti miliessundi solet, aliquando redderemus: Similis certe fuit piorum manium cala
nati .iti, orbita, primorum parciuulia ex
Abelis carissimi niti ncce a Callio fratrepat talia. Quippe miti, placidoque ingenio erat Abel , mcnte Candidus. vultu verecundus , lingua sincerus: insigni in parentem observantia, in maticin amore, ili Deum reli one. Contra Cainus inadole aspcra, querula, intractabili, immorigera, divinorum contemptrice. Q res parentis utriusque amorem in Abelem longo jam spatio, nempe centum, ac viginti novem annorum, quibus vixisse fertur Abes,vesi emeramplifica it. Gunergo Cain nefario sicciere stat in trucid vit, delicias suas, ac prope vitam parcntibus eripuit: &Abes nominis sui prophetic via, ac male ominosam interpretatio.
nem implevit. Abel enim a Iosepho, . Eusebio, Origene, Hicronymo, Ruperto, luctus cxponitur: Et certe Res ini
73쪽
luctui Adami ob Abesis mortem centum annos attribuunt, Voluntque illum in valle lacrymarum ad Hebron ploratui eo tempore vitam insumpsisse. Et simi qui illi subscribant. Quem igitur parem illi mortalium iustum ; quam in miseros manes divinar vitae exortes commiserationem hac in vita invenias.
Sed quid dices de planctu Israelitidum
super Jcpthiadis , vel morte, vel exilio , .ium lactui sive perenni custodia di Ibat ovans illa cum ιFbriaris. timpanis, & choris in occursum amplexumque Patris, insignem ex Ammonitis victoriam reserentis, quando ex ipso sibi
moricndum , M tatris quidem gladio audivit, & pilismo acquievit. Cumque
post duos menses, quos ad lugendam somtem suam a patre impetrarat, ad eum reversa esset, Musdem cnse Deo immolata est. Exinde mos increbuit in Ista ir, Meonsuetudo eo erυata ect, ut post anni ei culum conveniant in unumstia Israii,
' plangant fliam Iephte Gadaadita di bus
quatuor, Iud. i I. Audis planistum,&mniversarium , de quatriduanum Virginei Israelitidum chori, super morte, vel ut censet Salianus, super quodam exilio, custodi que Iepthiadis, qualcm custodiam
Virgines Christianae Deo consecratae, Voluntate sua subeunti Nosti autem, &pios manes attineri carcere, dum reportata, partim a Deo parente suo, partim a se de nostibus victoria velut ovantes ad amplexum aeterni Patris contendunt. Itaque dic age , quae Christianorum natio adeo celebri, solemnique ritu suorum manium exilium illud infandum, ac morte tristius
plangiti Et nos quidem illis solemnem anniversarium damus, sed fere dimidi, tum diem, de illum dividimus univcrsis piis
manibus: aut certe parentibus mortuis
alias solvimus, vel potius solvi curamus,
dum alia omnia cogitamus.1 8. Dd alios similes casus, nec imparia aut laener illi lamenta referam Z Indoluit etiam o i Πωyia bis ipse universus ad insaelicissimam seriem Ircnes Imperatricis Orientis, admodum assinem sorti fidelium Deo destinctorum. Illa cum Impcrii Orientalis resumpsisset habenas. quas Constantinus ejus filius, homo profligatissimae vitae , impurissimis amoribus. & humano sanguine si ius con- . taminaverat, Legatos ad Carolum Masenum miserat, qui suo nomine ejus secum nuptias exposcerent, firmando scilicet Orientis Imperio. Annuit hic, in eamque rem honorificam ad ipsiun instituit legationem , sed cum Legati Caroli Consta tinopolim adventassent , comperere Ni- .cephorum quemdam Irene solio deturba-
ta , perfidissimc Imperium occupare. Porro Imperatricem in Lesbon Insulam deponari jusserat, ubi brevi moerore extincta est, atqui similiter animae post mortem pie obitam ad nuptias cum Rete faculorum immortali at longe, quam Irc- ne ardentius & ecce dum cas ambiunt avidissime, heu l longe a Regis conspectu in profundissimum lacum dcturbantur, ubi, nisi essent natura immortales stantus
est ob id infortunii dolorὶ singulis prope
momentis extinguerentur: & tamcn pauci eas miserantur, pauciores opitulantur, pauctami, quod licet, carcere, di exilio exi
Quae cum ita sint, tu saltem, o mi Christiane Lector, animarum Deo fidelium in
tanta aliorum Maecenatum paucitate, in νε tantamonalium oblivione, curam aliquam suscipe, tanta earum calamitate. vel ex sola damni poena manante dignam ;imo quia ' . nulla digna esse potest, saltem Christiano
pectore non indignam gere: Hanc enim saltem reddere illis convenit, quorum singulis , si tantum quisque miserationis, &lacrymarum darct, quantum profusum pro exiliis, ac vinculis carissimorum capitum, poenam tamen damni unicam non aequare Ergo qui tuorum damna modica. leviumque rerum jactivam, quales sunt utique omnes terrenae, non meὶocriter plangis, eisque qua vales ope, de opera, vel praecaves, vel reparare studes: qui eos ipsos, qui Numinis jacturam nunc acerbissime ferunt, selari. & adjuvare in negotiis, commerciis nunus felicibus, solitus eras. vide etiam atque etiam, ne auxilio tuo destituas: praesertim cum eos Dei intuitu donare longe tibi facilius sit, quis eosdem
temporalibus damnis eximere. Id inquam vehementer cave ne tu alioqui jacturam illam ingentem visionis beatificae, minoris, quam levissima rerum terrenarum d trimenta iacere videaris.
ARTICULUS II. Animarum ingens trictitia ex privatione amoris beat meims essectuum.
De Ja Iura amoris. NON nescio Authores, qui moer
rem ex retardatione visonis beatificae haustum , omnibus hMus vitae moeroribus anteponunt, non divellere visioncm ab
74쪽
Patrocinium Defunctoruna. LU I 47
ab amore beatifico: sed ut in coelo reipsa semper cohaerent, simulquc Juneta beatitudinem efficiunt ; ita haec conjungere ,
paritErque ortos ex privatione moerores.
Ego tamen amplioris lucis gratia de singu- Iis sigillatim ago, & cum proxime supcrius de visionis dilatione dixerim,nunc de am ris beatifici temporaria, bro vique factura dicere aggredior. Cum igitur quaelibet
jactura boni, tantum malum reputetur.
quantum bonum cjus posscssio: expendenda nunc primum amoris beatifici dipnitas ex eius natura, tum cx effectis, quorum praecipua hic proseremus sane eximia. Sid igitur beatificusamor Nimirum pondus quoddam, & impetus animi in Deum coram, & perspicuci, prout in se
est, visum. Etenim cum generatim proprium boni sit trahere voluntatem, lumininum illud bonum ciam cognitum eam V . hem Enti ismae pertrahat necesse est. Tralli porro illam ac potius rapi in Deum , amare citi traluautcm absillo cognito ut in se est, utque omnia vclut sinu suo complectitur, quae expeti, S ex ituram poc. 1 unt, est amando emci beatum. Igitur ad nobilissimum hunc amoris partu laop xam conferunt, & qui volunratem pertrahit , Deus, & quae trahitur voluntas: &quia sola nec sic trahi, nec nobiliorem se foetum csserre potest, amorem beatificum,
per habitum charitatis, Corroboretur opo ict. Atque hae sunt causae, seu parentes amoris. Visio autem beatifica, non amoris causa, sed causarum applicatio est adcffectioncm amoris, licet ex ejus claritate,
ingens amoris beatifici praestantia emicet.
Siquidem visio illa ita Deum , Deique
decora omnia exprimit, ut alius planc a seipso per fidem cognito videatur. Ut enim per fidem confuse dumtaxat, & perobscure cognoscitur: adeo ut non cog
nosci dici possit, propterea quod nihil di
vinum prout in se cst, obversetur, sed velut speci cm, ac formam indutum alicnam: ita quando per csarum intuitum pervid tur, planc novo niodo apparet, quasi si revera nova divinitas esset, atque adeo nova ejus bonitas, sapientia. charitas, iustitia, nova denique immensitas sorct. Atqui eadem ratione voluntati se irisinuat Deus, qua intelligentiae se cognoscendum praebet, igitur clare conspectus, tam potenter, tam nove, admirabiliterque assicit voluntatem , ac proinde tam potentem, tam novum , admirabilemque ex ea elicit sui amorem, ut amor per fidei notitiam pam
tus , plane diversus cssentia, imo prope nullus censcri debeat. Quarc AEgidius quidem Coninchus, ita se habere docet
amorem viae, 5 patriae, ut pueri, & viri gemmarii amorem , aestimationemque nobilis gcmmae. Lcssus aulcm, aliique notitiam, amoreinque hujus viae, ac vitae
Comparant, cum caeci notitia, amoreque lucis solatis; notitiam vero . amoremque patriae, cum videntis intuitu, amoreque
hisdem lucis. Angelicus denique Doctor 22. quaest. 24. art. 7. tradit charitatem Viae, quantumvis crescat, nunquam
ad cliaritaten i patriae pertingere, eo quod, ait, hae duae alerii ones habent quautitatem disersa rationis : quemadmodum livea , quavium vis augeatur, non potes umquam supersicisi, seu latitudini exaequari. Denique Augustinus lib. de Spirit. δί litt. C. 36. appellat illam patriae charitatem, seupereminentissimam. Haec verb, & alia ejusmodi ori Limenta coelestis Eliaritatis, cum longc melius . Ex emunia quam nos, intelligant purgandae animae, tura prae- quis ambigat, quin gravissime doleant sibi stantia i per culpam suam integrum non esse illis illius flammis exardescere Etenim amant quidem optimum Numen in suo carcere,& vehementer amant; sed cum adhuc in . fidei cali ne, &ipsae vcrsentur, novcrintque quemcumque amorem suum nil silcsse ad amorem patriae, quo iam potirentur,
nisi vecordia sua, divino lumini rebelles antehac fuissent, scilicet amoris sui frigus.
damnant, dolentissimeque ferunt non posse se tam eximio illo, ac coelesti amore totas nunc inflammari. Eo maxime quod nescio quo pacto amor hic expetendus videtur, prae visono Dei, ac posscssione.
Nam possessio quidem spei meta cst, at
que , ut vocant, objectum ; amor autem hbeatificus castissimi amoris scopus, ac votum; quare maliciat omnino quaelibet to menta, & civiusvis boni jacturam perennem perpeti, quam brevissimam limus iamoris, huippe longe praestabilioris boni, gratiorisquercetae voluntati, quam horribilis sit, vel jactura quaelibet, vel miseria. Itaque hac maxime causa ingemiscunt amantissimae animae cum Propheta Ps ii 9. i Heu mihil quia incolatras meus proturi tus est habitast cum habitantibus cedar, sive ut Haebiaei, cum ta&rnaculis Cedar.
Quae vox tenebras, ac nigredinem nota
atque adeo simul fidei caliginem, simul
tenebras purgantium locorum ubi licet non domos mansuras, scd tabernacula pe- ' .rcgrinantium incolant pii manci , tamen prae dolore exclamant: idcst, nimis incola fuit auima mea. 1 Sy. Nam si mortalcs ipsi gravissime cruciana Declaraturtur recordatione languoris in amando sui:
si mortem mallcnt, quam cum terrC , la
75쪽
celebris ille mundi contemptor Iac ponus, rogatus aliquando lacrymarum suarum sisene uberum causam , hanc reddidit, quod
amor , sive Christus Cruci affixus minime diligeretur. Si Magdalena Paria, notae cinctitatis scemina , prae ejusdem Christi
in Cruce pendentis amore ectasim patiens sic exclamaret: O Amor i o Amor lparum aenosceris . quam parum amaris i si sides, ubi quiescas, nulla se osse l.
veni, ha meni in cor meum, ego te ut magistrum eximium, ut supremum vominum emcipiam. Tum brachiis prorensis, quasi advocans, velmanibus plausis quasi adam
diendum excitans, Adine, succlamabait, adese anima, ama3e amorem. O anima ex amore condita , se ad amorid amorem, quanto mihi supplicio, ac maerore com
flat, ex Deo meo scire, quam exiguus si v
ser amoris amor. Si, inquam, moriales alieni in Christum amoris languore, tam peto ingemiscebant; quam acerbi , quam perennes erunt defunctorum gemutus pro suo in amanda Divinitate fragore praesertim , cum haec propter semetipsam multo dignior amoro sit, quam propter b nefaeta Redemptoris.
De jactura essectum amoris beatifici
VE R u M acerbitas illa manifestibi
erit, propositis amoris beatifici essectis. Haec recensens Lemus L L. de sem-mo bono cap. u. primam statuit ed siminon illam quidem , qua mens ita rapitur in Deum vi contemplationis, amorisque, latam ultrδ coelestem haereditatem possint velle adire tamen multum quoque ab ejus
perfectione distant. Deinde quod Deo
sic adhaereant, id non ab intrinseco, ut
aiunt, sed a prolemone divina proficisci-
eur, nempe quod in eo statu sint, unde .certus ad gloriam ascensus, & certo tempore ; ex quo immunitas ab omni noxa necessario manat, quippe quae, vel illum ascensium omnino proluberet, si lethalis, vel retardaret, si levis. Non igitur ita sunt comparati virtute charitatis, vel habitu lis, vel a hiatis. Q re graviter illis dolet , quod cum in viae sitae termino consistant , non sic in centrum, ac finem suum rapiuntur , ut vi sin impetus omninb illi adhaereant, quod, inquam, illorum amor.
si per se spectetur, ingrati animi vitio, aut etiam perfidiae , atque adeo Dei odio, quem tantopere diligunt, posset cedere. Quid jamde altero amoris beatifici effectit, sive de unione dicam Qinmto ad alto ianio eam studio seruntur animet quam dolem . ter ferunt se illa careret Est enim illa tam optanda, eximi que, ut ne ipsae quidem
satis capere valeant. Ut enim praeteream Beatos cogitationem , aut assectum non
posse a Deo ad alia traducere squoniam summi boni species, & mentem illorum, ω voluntatem ad se perpetub rapit: ut hic. si quando aliti ratum sit; aniniam magis esse ubi amat, quam ubi animat) ut, i quam, id praeteream, quis dulce est be tis, dilecto illi suo conjungi, ut instrumentum voluntarium motori suo, ac fini, ad onme illius actitrium, re gloriam ingentem i Ut enimamoris est,uelle illi, quem ames, bene; ita nec majus Numinis bonum excogitari potest, quam ejus gloriar se
ni virium inseriosum, ac praesertim sem vel intritaeca, quae omnes ejus divinas persium , imo, & subinde facultatis vitalis sectioncs complectitur, vel extrinseca , operationes intcrcipiantur, accessent, quae esusdem notitia, & Lude continctur. haec enim imbecillitatis humanae index Illam poreb intrinsecam Deo volunt quam est, incongnia gloriae) scd hanc, qua sic maxime; & eatenus eorum amor beatifi- animus transfertur in eumdem Deum, ut cus dicitur, qvbd summi, & beantis boni a seipso prorsus exeat, sui, ac suorum pro amor sit. Hanc verb extrinsecam glosus negligcns, idque tantummodo, vel riam non modo ab omnibus reddi veste- cogitans, Vci appetens, quod ad dilectum menter desiderant, & cum Deo placitum spectet. Quae quidum ccstasis efficit, ut est . curant: sed ipsaemet cxcellentissimam quisque beatus Deo in omnibus iuviolabi- tribuunt, & Deum perfectissivi cognos-liter acquiescat, adeo ut cum suos etiam cendo, & amando. Nec enim is excelis co adjudicari videat, ne tum quidem lentius commendati , laudarive potest, tristetur, sed potius Numinis justitiam di- quam si ab iis ametur, &ita quidem eamdet. . tur, ut Caetera longissime intra illum h Quamvis porro pii manes ad id genus beant, & omnium tum mortalium, tum ectaseos multum accedant, quippe qui piorum manium amores, vel minimam Dco expetenda quadam necessitate, in ris sui parte exsuperent. omnibus acquiescant, velintque ad extre- Cum ergo hi piissimi manes probe id Is mum torminum usque divinae )ustitiae sa- intelligant, & sese divinae illi gloriae con- Rh-ntis aceto, nec nisi eam persecta etiam ota ditos meminerint, quam durum illis est δ'
76쪽
Patrocitat una Demiustorum. Lib. L. 49
.iatD- vi quadam retin vi. ne eidem Beatorum ν iam instit op rrentur' Certe perspicuum illis est Nuininis bonum quodcumque, atque adeo minimam Mus gloriam pluris faciei
dam esse onini creaturae tam bono, qua iI
malo. Qia e si Pauli, si reliqui Apostoli,
sit Dominici, si Francisci, Ignatii. Xave mi , vincentii, si denique omi s Apostolici viti operae pretium duxerunt pro
animarum i alute ingentes labores exhaurire, cum pii mancs voluntatem sui licio
suo rectissimo accommodent, quid pro Numinis laude, atque gloria non vibi renit Si enim Alphon sus RodrigucZ , gemina Iaicorum Societatis JESU, tartari cruciatibus sese devoverct pro avertcndo vel unius vilissimi capitis exitio: profeci5 non dubium est . qui i omnes hoste labores,
quos hactenus animarum stiadium a moria talibus obtinuit , quilibet c manibus perferre singulis momentis vellet, ut divinam gloriam Beatorum more, vel ad icmporis momentum amplificaret. Ex quo cilicitur singulos ob ncgatam ius rei copiam. acerbissimum unoquoque momento dolorem periantire, quoniam amor, ac desideri u .n alicinus boni, doloris ex clus J.I-
ei: ita percipiendi mensium esse solet. t 13. Venio dcmum ad Beatorum liquefaetio-Teuius es nem quamdam, seu immersioncm sui in I stμε σ-Cabyllum Divinitatis in qua se quodam- perdunt. Etenim immensitas illas dii, ' Obpni divini, eos non ad se solum, ut mo tales, sed intra se trahit. Nam qui Deum. Intuetur: Drustat, ut recte Lessus de Sum. bono lib. i. cap. I a. iv δ pr cul ab iri distat. quia Dein se ha et ad illum instar procul absentis.' M ver) illum clarὸ videt , prasitvr illi e se, neque δε ret, tamquam exteriur in superficit, si ii mro in cra tur , E ' in istam abessem se
ινa dilectum commorari vult, quia hic ipsi quocus, in domui, es requier, Erfetu:rstas, omnia. Eὸ autem ur , vel mi nur qui ue in abyssum iram pingi rat, eo- ίe pro unius, uti minus profunia in eam se immergit. quὸ plus, τει minus luminis
. . . vel charitatis bubuerit. Hactenus
ipse. Porrb in ca splendidissima a sibBeati Z scue amittere. & sese invenire di- . Cuntur. Amittere quidcm , sive quod tum primum, cum eam subeunt, vidcnt
sese inmit nihili esse, ad immensiim illud clientiae pclagus: sive quod in ea, uino te. supra ros omnes fonditas eminentissima. Omnis formarum essentiarum distinctio cessat. Imenire autem scin eadem,
nihil aliud est, quam illic ideam sui, sive,
ut loquutitur, suum esse increatum, exemplare. & causale i atque adeo se ipsos nobilius essendi genus sortitos CC rnerc. Cae- rerum ex his componitur beatus ille circulus , quem Diotiysius in amore constituit, quia nimirum ex divina luce procedit lumen gloriae in metitum cre.itam. ex lumine autem illo procedit amor, qui rursus mentem in Deum trahit, in eumque immergit . Enimvero vident Beati se, sit. que a Deo perpetuo, tamquam e foecundiis ino principio manare, dilummis vitibus conicia dunt in illum vi contemplationis, & amoris revorti, toti refluere. De
quibus vide loco laud. no cum dem Lessium latius disserentem. Interea metire hinc, si potes, tristitiae piorum manium gravitatum. Quam enim acerbum illis est non immergi in abyssum illam Divinitatis. sed contra in abysse ca. I. amitatis dctineri, idque quod culpa sita ab ea se aliquando averterint, Me dc-rint in res conditas, qu.e non tam bonae, quam boni umbrae sunt, de revera vani asinae vanitatus: Quid e Sertorius ille Dux strenuissimus, quo laeticius pugnabat. ma-;oribusque praeliis hostes vincebat in Hiiapama, eo impensius a Metellis. Pompei6- '.que, hostium Ducibus pctebat . utilastis armis tuto sibi Romam reverti liceret, dictitans, malle se privatum ;ucundissimo patriae aspectu frui, quam multarum urbium imperio. Quam igitur fidelibus animis acerbum molestumq; Divinitatis sim: qui iis instar patriae, ac domus est, arceri l '. di interea probroso servilemque in modum custodi.i detinerit Iacob Patriarcha, mo ii proximus, Joscpho filio suo inter suprema id mandati dedit, ut in terram
naan, atque in monumentum Patrum sumtum inserretur Genes 49. Joseph quoque
ed transferri ossa tua lusiit: utctquc quidem , ut Christo nascituro propior fieret. ae aut cm illa vicinitas, ad illum iminuim , α vitalem ingressi,m Divinitatis Propheta Regius Arcae visendae desiderio medullitus ictus: mam dilecta,cxclai tita, rnacula tua Domine virtutum; conetitistit, se deficit anima mea in atra avomini, de alias: Passer, esu insenit bilis
cum, E ' turtur nidum; altaria tua Domine virtutum, Rex meus, E ' Dein metu rQuid deinde 'nimirum vim desiderii sui non posse exprimi, silentio indicit; utque miseriam expromat: Beati, subulcit, quibabitant i Gomo iusi, Domine, Hierosolymis inquῶ , io aculaJaculorum laudabunt te. Sic ipse. At anima illae sanctae, non ad arcam, non ad tabernaculum, 'sed ad ipsem Sanctum Sanctorum, non, inquam, ad signum aliquod potentiae, G Ma estatisquc
77쪽
Majestatisque divinae, sed ad sui in Deum
ipsum quemdam effluxum vellementissime suspirafit. 36o. Scd propiora producamus. Paetia illa,
a Vmbra- de qua nupcr,cumdcsiderio agraret amo--r exem- ris Dei, ac sponsi sui, usque eo, ut mediapb receη--frigidam potare, faciem , & braclita ei immergcre, sinumque Hacrgere cogerctur, oculis languentibus ac pallidis, coelum, unde ea flamma prorumpebat .
subinde suspieiciis , identidcm mclamabat , se ferendo imparem aestum sibi intolerabilem ciso. Ambrosius cognomento a J ESU, ordinis Minimorum, cum de divina charitate ad concionem dicercti dicebat autem ispissimc in crebro singultu, atque suspirio. interpellante expallel-Cere, ac languentibus viribus deficere solitus erat. Votum ci erat in illo amoris
aestu vitam ponere. si iusque auditus cst palam omnibus precari: bove J E fridulcu amor cordia , educ tecum tuo vis- num amore hunc animum, debitum tua cba-νΠati triumphum. Itaque cum prompto
Crucifixi signo, quod habebat semper in. manica, totum se affectiai perinislset, sen-' su repente destitutus, Coque in gradu con- . sistens, tantisper superfuit, ut roserri posset in cubiculum, ubi Christiano more in . unctus,amore Alypta,brevissimetcum morte Congressus, supremum hic amavit. ita refert noster Joannes Rho. lib. I. cap. I.
' cle amore. Et notum cst non paucis ana
' . biles hu)usmodi desectioncsρbtigisse, om-.' ni videlicet spiritu vitali, nimia cordis, cui insidet, dilatatione diffluente. inare Prophcta Regius suo, S: aliorum Dei
amantium nomine. Defecit, cantat, in salutare ιuum anima mea: neque mirum, . cum prosinus amor ctiam Vires exhauriat, tabemque inferat, dum re amata, Optataque frui non est integrum. . 363. At pios illos manes , ut ardentius Num νινὶ minis desiderium, ua longe gravim moe--dumbra- stitia tenet: ncc cos dimittit, aut remitarit unquam sui sensum; sed licui desectio non deficiens, sed perpetua miseros OD primit, nec opprimit. Itaque ad Deum convcrsi, & ad optabilissimam ejus abyssum totis praecordiis aspirantes . abasus, aiunt, ab quin invocat, id est, vocat, in
voce cataractarum tuarum, Psalmo gr.
Abyssus stilicet miseriae nostrae, abyssum licitatis ritae, S per tuam misericordiam brevi nostrae futurae. O i quia do hac, qua merginaur , velut disruptis luctuum .
. ac lacryrnarum cataractis obruti, evademus ad illam, & penitus illi immergemur Interim clieul Omma excelsa tua, QUAMLIus tui seu per noi transerunι. omncs nimirum gurgites tui altissimi, & justitiae tuae, volui fluctus nos obruunt, quibus tantbcalamitosius est tamdiu inundari, quanto faelicius est bonitatis tuae pelago immergi. Haec S ejus odi miserae animae. Quibus tamen alia supervenit calami-' tas ex alio partu beati amoris. Est enim citatu=ν illi proprium erumpere in laudes dilecti, aninuti
in gratiarum actiones, & optime ei pre- tisici essecari. CRusimodi praeconiis interfuitJoannes: Angclis nimirum in coelo cancntibus: Beneiamo , claratas , EU gratiarum actio , bonor . virtus, in fortitudo Deo nomo in saecula saeuiorum. Ameu. ApOcal. 7. Neque id Beatis dumtaxat, lod & sanctis mortalibus solcmno, Hinc nota illa Davidis: Bene inc anima mea Domino, ac noli oblivisti omne 3 retributiones eius. Et Paulus: . Regi, ait, saculorum immor-.ιati soli et eo honor , gloria in sacula, faculorum. Et duo illa lumina Ecclesiae, Ambrosius, & Augustinus , Hymnum ,
Te Devor, alternatim concincndo dicuu-tur composuisse. Denique Ecclcsia quotidie Hymnum triumphalem cum Ang - 'lorum choris altari sacrosancto adstantibus Deo sub faciendum factum decantat . Sanctur, Sanctus, Sanctus , vominus
Deus Sabbaoth , pleni sunt coeli, EN' terra gloria tua, hosanna in excelsis. Tenedictus qui venit in nomine Domini, bosanna in exie s.
Et ipsae quidem lustrandae animae Dei
laudes praedicant, & in gratiarum actio- nisa nes pro certa spe salutis, proque piorum' lii e suffragiis, ac precibus sibi destinatis scis branti effundunt. Denique cum gratissimae sint, nihil omittunt. quod observantia, religioque in eo genere exigere vidcatur. Et memini me legere Comitem quemdam, jam vita functum, ab Beata Melchiilde auditum , dum canendo gratias bono Deo
ageret, quὸd morti traditus fuisset ad salutatem, in consolationem suam, idque se,& quae . animae bonum pertinent, probe nosse astirmaret. - Ucrumtamen non parva illis tristitiae se- ι
ges, & hinc emergit: quod laudes suae . bris, prae coelestibus frigidissimae, jejunissimα- quodstigia
, que sint ; nec laudum,3 ur gratiarum no- G. mine dignae. Quarc, ut gratis animis mo-lcstissimum est, non posse beneficia saltem beneficiis prosequi, aut amorem in beneficos ullo modo promere: ita piis maenibus permolestum est, non posse coelestium mentium voces, ac musicam aemu
lari, praesertim, si quod probatur aliquii
bus J damnatorum impias in Deum voces, atque cxecranda maledicta audiant. Est enim amoris ca velut corrigere velle contrariis
78쪽
Patrocinium Destinctorum. Lib.L. J I
trariis laudibus, & dilcctum pro meritis praedi Carc. Quod clim ob culpam suam illis non liccar, abcsse non potest , quin
maximam inde tristitiam persentiant. Accedit , quod forte , ut itistoriae tradunt, daemonos, saltem eorum nonnullos, velut austitiae divinae administri, excrucient. Est autom gravo tormentum, insultatio: gravissimum autem piis manibus, si quod Babylonii Israelitis captivis, id daemones illis cum insultatione, ludibrioque proponant: Fbmnum cantate nobis de Onitiis Sioo, coganturque ipsi apud se cum inti mo dolore respondere : am modo cauια- bimus canticum Domini tu Ierra ali na φλλ. i36. in solo , inquam, charitati alieno , quae scilicet charitas, ut fructus sibi proprios, amorem, ac divinas laudes, quales Deum dcccnt, progignat, in paradisum coelcstcm transfurri, ibique, velut in
patrio solo plantari debet, ubi radiis divini
solis pirr visionem beatificam apte illustrata, coelestem concipiat vigorem. Itaque clamant cum Propheta , & Vehementer clamant: Educ de custodia animam meam, ad confiteodum Nomini tuo, ad laudes tuas, ut par est concinendas: Me expectant imsι , donec retribuas mihi.
16s. Ex quibus deniquc omnibus astatim in-Maror it telligitur ingentem ex amoris bcatifici j Etura fluere in lustrandas animas moerO- mpes/ Cum enim singula , quae de beati/ fico amore , singulisque eius cssectis diximus , Musmodi sint . ut nec univcrsa, quae sint in terris bona valeant ullatenus cum iis comparari, proscctb nulla terrenorum bonoriam Jactura, etsi perpetua, cum brevi illorum subtractione merito conserctur. Quarc lices animae parem . damnorum maenitudini moestitiam non hauriant: at certe supparcna , quanta demum illa est lEstimate illam vos, synceri Numinis amatorcs, quibus Sponsi divini, qualis qualis
absentia, aut potius subtractio modica profluentis ex ejus conluctudine suavitatis , morte gravior est vulgus enim hominum minimc sentit.), Aut potius cxpcndite vos illam aequa, ut potcstis, lance, pii manes; quia & vos ca subtractione tantum non opprimimini, & quidquid de corum accr-bitate judicarint mortales, cum rc ipsa,
ac veritate comparatum , somnium ccn
seri debet, aut umbra somnii. Interea tamen, o mortales s qua licci ope, animarum illam amoris beatifici sitim, moeroremque sanguine Christi levate. Nam, amabo, quid potius illi a vobis exigcrc , quid vos ardentius darc illis aut potestis ,
aut dcbetis, quam ardent m , Excellcnteinquo dus , quem Mnatis, amorem Enimvero foecundus cst, quisquis verus est amor , amorcm cius, cui afficitur, in aliis parere expetit. tarc si Dcum amaris, ejus pericistiorem amorem piis manibus providete , maxime cum eum ipsis non possitis procuraro, quin simul illorum in vos benevolentiam cssicaciorem , synce moremque reddatis. Et quispiam, quae-
se est, qui ctim facile potest, sy nccrum sui
non conciliet amorem Denique piorum manium sitim amoris bcatifici extingui re,& una stim vestram cjusdem amoris ia-licitor accendetis.
' ARTICULUS PII. Tristitia piorum manium ea
vimatur ex gaudii excellentia.
NO N minor emanat dolor cx jactura
gaudii beatifici, quam ex visionis, Acerba aut amoris. Tria enim haec pari sermo gauilina dignitate censentur, certe quidem aeque tisici Iactu- necessario ad beatitudinem requiruntur.
Imo quia gaudium, beatitudinis complemcntum est, fac enim tibi vidcnti Deum, quem adamcs, subtrahi gaudium, non crit
cur beatus dici possis in gaudii beatifici jactura, visionis, aut amoris privatione , eatenus acerbior Videtur. Caeterum, ut ejus
gravitas aestimetur, expendenda primum gaudii beatifici excellentia. Porro gaudium beatificum tres causas Is . sui agnoscit, casque praestantissimas. Ete- Ex discinim cauis gaudii gcncratim tres sunt, bonum quod tenes, facultas qua obtines,& amor quo illi bono adhaercs: hae autem hic omnes excellentissimae. Nam bonum quod delectat , summum est, Deus utique infinitae bonitatis, pulchritudinis. 5 suavitatis, omnem in se bonitatem, pulchritudincm , & suavitatem excellentiore, quam alibi esse possit, modo complexus in sese. facultas auicna, quae bonum illud percipit, tenetque, mens Beati est ; nobilis. sima hominis facultatum. &insuper lumine gloriae supra se subvecta, dc ad percupiendam. possidendamque, supereminentem illam esscrutam divinam corroborata. Amor deniquc, quo illi initaretur, sublimissimus, & summus. Est igitur & gaudium beatis in ex omni parte sublimi Dsimum, & summum. In hanc sentcntiviri
Lessius, nec quispiam est, qui infitias ire possit.. G 2 Quicum
79쪽
1.3. Qincum igitur illud componas 3 Omnis Confe=tur quidem delectatio propria sensuum,
gaudiam atque adeo hominibus cum bestiis com-Feat tum munis, quae tanta vi illos rapit, ut beati. η ltu prae ipsa vilipendant, ac repudient,
I cum coelesti gaudio componatur, putida lacuna est , ad pelagus immensum mellis, ac nectaris. Illa vero liquidissima gaudia, quibus sancti viri hac in vita affluxere, ut Abacuc, dum canit: Ego autem in Domino gaudebo, in exutiabo in Deo IESU meo. Ut Paulus, dum est: superabundo gaudio in o mcli tribulatione nostra. Ut Sciaphicus Franciscus, dum se prae gaudio non capiens, saepc iterat: Deus meus in omnia. Ut Xaverius, qui prae impotentia laetitiae coelestis ferendae, exclamat: Sat es Domine , sat es t Denique lac eiusmodi omnia in unum pectus gaudia simul infundi ; fac ea ab orbe condito integra perma nere ad illius finem : vis ingenue dicam quid illud gaudium futurum sit ad coeleste,
vel unius horae, imo vel unius momenti candelae , i quam, lumen ad Solem, vel potius umbra ad corpus. Itaque altius,& ulterius procedamus. fac age creari innumeros mundos ex sanctissimis viris omnes conflatos; fac sngulos tantum gaudii haurire, quantum univcrsi mortales, qui fuere, sunt,&etunt; pone insuper omnium gaudia aeternum illibata, synceraque manere; & libere , audacterque pronuntiabo , omnia illa omnium gaudia, non aequare beatuli infamis horariam laetitiam. Cur ita propterea quod haec ipsa altioris ordinis est, quemadmodum , & viso, &amor beatificus, altioris ordinis quam COPnitio, amorque motialium; ac proinde quantumcumquc cognitio , & amor, &laetitia mortalium congcminentur, decumulentur, numquam ad sublimitatem c.
lestium aspirare queunt, quemadmodum Iacc brutorum delectationes ad Sanctorum mortalium delicias. O praestantia gaudii
Beatorum lass. Ergo durissimum est piis manibus, tana rebφι- Iis dcliciis, ac tanto gaudio ob aliquasma pus noxas suas privatos esse. Et si enim corum mani moeror illi gaudio cx aequo respondere ne- IN I st ' queat , cum de ipse moeror longe sit inserioris ordinis, ut 5 cognitio, & amor piorum manium; tamen boni, quod gaudio beatifico continetur, magnitudo, Iacturae illius magnitudinem denotat, di haec tristitiae ex ea ortae gravitatem. Certe ludus est. & socus, omnis alius moeror illi
iro. Iacob quidem Josephi amantissimus Pa-Compar t r cernens polymitam ejus vestem cruin
Mi se . re, quem ipuus filii esse credebat, tinctam, ratusque delicias suas in eo omnes perius , νον cum scisDι υ stibus , indutus ectrilicio, lugens maerore I stium suum multo tempore. Cougregatis autem cunina liberis eius, ut lenirent dot rem paιris , noluit consolationem accιpere. sed vit: vescendum adflium meum Iug/ns in infernum. Genes 3 . Moeror ille cane gravis est, prae quo mors placet: sed levis sit oportet ad moerorem piorum manium, quibus gaudium beatificum non ex aliquo
amabili Iosepho , sed ex Deo Opt. Max. hauriendum subtrahitur. Quare quid de
dolore amicosum Iob dicam udientes tres amici Iob omue maιum , quod accidisset ei, veneruot singuIi de loco suo. Elipha Abemanites, in Baldad suites,
ut pariter venisules visitarem eum, constarentur. cimque elevassent procul oculos suos , non cognoverunt eum. se exclamantes ploraverunt, fessique se 1 bus
starserunι pulverem super caput suum in carium ,-μderuut cum eo in terra septem diebus , in septem noctibui , in nemo loque-batiar et verbum. videbant emm doloremes vehementem. Job L. Omnino vehemens dolor hic crat ut crque , sed de utcr-que somnium est doloris animarum. ursici quoniam quidquid dcliciarum in Jobo periit Mus amicis, nihil est ad gaudium, quo animae orbatae sunt quia Deo orbatae & omnis Iobi dolor gutta est ad oceanum doloris animarum, perinde ut bona, qu mustJobus, nihil ad earum beatitudinem. Sed quid singulotimi dolores ejusinodipem
sequimur Subjice tibi ante oculos mentis avar tum, libidinosorum, ambitiosorum, ali O- Et νηανον rumque, qui se est aenatis animi affectio. b. nibus permisere , proprios quibusque, scrum. moerores ne dicam an furores, cx violenta subtractione propriae cuique voluptatis: quanti eos facist sane permaximi, ais.& merito. Ego vero cos muho minoris aestimo tristitia animae lustrandae, quoniam& Deus, voluptasque ex ejus visione capienda brutas illas, ac sordidas voluptates supra omnem modum vincunt, & limus amor, auri, honoris, aut putidae carnis
Quin etiamsi mihi proponas sanctorum I a. hominum moerores ex subtracta dulcedi- Et probone consuetudinis cum Domino, ac IESU rum. suo stanti autem illi sunt quemadmodum diximus, ut mors suavissima prae illis videatur in tamen procul omni dubio assimo, eorum acerbissimos supra modum omnem cessuros unius animae tristitiae. Qina denique desiderium, & jamira boni, quod mortales tunc amittunt, desiderio, Δ jacturae
80쪽
Patrocinium Defunctorum. Diab.L 13
culpa siua excidisse defunctis
jacturae piprum manium, supra quam diei
Quae res manisestius patebit, si bona ipsi, quibus Beati gavdcnt, sigillatim, ac
distinete contemplemur. Primum igitur, ac maximo bonis Deb internis, quae Deus ipse sunt, laetantur, quae quia obvia, &- alias proposui, recensere supersedco. Porro catenus gaudium beatificum cst, atque adco summum, quoniam dcca bona summa sunt, dc summopere ab iis amantur,
immenso, inquam, amplius quam ipsi seipsos adament, quare, de iis gavdcnt immense amplius, quam suis ipfbrum bonis,
ac bcatitate. Tum vehementer cos de-lcetant bona cjusdcm Numinis externa pro sua quaeque dignitate. Gloria itaque illius ex Christi Domini humanitate, unione hypostatica, gratia , institutione SS. Eucharistiae . de hu)ulinodi: gloria item expcrciani Immaculatae Mariae, caeterorumque Sanctorum beatitudine , ac laude Divinitatis. Praeterea cx Ecclesiae militantis structura , de gubernatione, mundi denique totius quibuscumque bonis, quae omnia ad Conditoris gloriam condita sunt. Postremo ea gloria, quae ex hostium Numinis sempiternis cruciatibus in justissimum Numen redundat, beatos coeli incolas incomparabili replet voluptate. Vcrum cnimvero cadem gloria piis manibus incomparabilis quoque tristitiae materiam praebet, reputantibus utique secum, culpa sua fieri, ut iis Numinis bonis seu internis , seu externis, non possint Beatorum instar delectari. I dcm cnim illis cuCnit, quod famelicis evcniret, qui accum-bcntes mensae opiparis cibis instructae, vimetis post tergum manibus, ne tangere quidem illos sinerentur. Quod cnim Corporicibus, id bonitas objecta animis est. Dum ergo bona Numinis illis obversantur, quibus pasci, ac obicctari vetantur, id sane perinde cst, atque si famem, sitimve gravissimam propositis cibis explere prohibe-rcntur. Quarc si antiquitas id tormenti
genus tam acerbum consuerit, ut inter maxima Orci supplicia numerarit, unde extat fabula Tantali vicinis aquis, ac pomis , summa infame, sitique abstinere coacti, ncccssc est piis manibus esse tristissimum , non possc persectionibus divinis , non misericordia praesertim, ac bonitate, non praecipuis ejus affectibus, Incarnati ne divina , ac SS. Eucharistia, tamquam dapibus excellcntissimis refici, ac recreari. Eo maxime , quod amicitiae legibus repugnet , amici bonis, ut par esset, non gaudcre, & Hus gloria, non ut liceret,
desectari. Cum enim Deum ardentissimo
amore complcctantur, non potest non in
gratissimum, molestissimumque illis accidere . quod divina gloria non sic laetentur, ut alioqui laetari possent, nisi vitio suo cosi aditum sibi ad tempus occlusissent. Perpende, quaeua, quam intolcrandum filio Regis esset, si cum ad patris gloriam, Dein-- honoremque, publici ludi, rc stivaque spo- stratur β. tacula instituerentur, ipse abclle, prop- militia. ior aliquod in Regem delictum, imo in
carcore cum' vinetis iaccre cogeretur. Vide mihi Regium iuvenem , fortissimiΙmque bellatorcm Jonatham, S: Numinis afflatu , ac favore, dc noctis beneficio in castra Philistinorum irrumpontem: Quam turbationcm quaquaversum invehit, dum omnia timentes, dc inimicas acies in castrorum medio frassari arbitrantes suis se gladiis mutuis conficiunt, & incruentam Sauli in cos cum Haebraeis statim insurgenti relinquunt victoriami Quid nisi applausum omnium, dc communem cum Rege
triumphum expcelare poterat illius princeps Jonathas , dc maximus author e Et
ecce iamcn, quod contra patris adiurati
ncm, de qua nihil inaudierat, de melle gustasset, a Saule morti destinatur, &ingemiscens ex alto pector , gumus, ait, gustavi in summitate virga, qua erat in mavdmea,paululum mestis. O ette morior:
nonne, de pii manes summi Regis Regum filii, egrcgii bellatores Dco duce, de auspice Christo, orci Philisti nos in morte' praesertim vicere nonne divinae gloriae, cuiser icrunt, conspcetum, triumphumque exspectant, quando cx victoria reduces in alium orbem deseruntur Z Et ecce tenebricosb carceri morte accrbiori destinantur, nempe quod paululum mollis, ac voluptatis illicitae, sero primoribus labris, gustaverc. Et discrimen inter Ionatham,
& desunctos infaelix est, quod ille populi
voco, Saule non admodum repugnante, illico liberatus est , hi vero in carcere relicti heus miserabilem in modum gemunt,
Expenditur idem maeror ex gaudii
AC c E Dret ad eum moerorem alter, cx altera materia gaudii Beatorum- Beati ga Nam hi quidem immensam quoque laeti- Δnt bonutiam percipiunt ex iis bonis, quae sua ma- propriis. gis dicere possunt, etsi cum aliis beatis sint communia. Itaque visone beatifica, supra quam dici, aut concipi potest, dclectantur. Ex ca enim manat quaedam com-