장음표시 사용
161쪽
. firmationis sermam ; verba autem illa : Signo te et resse. ceremoniam ab Ecclesia institia tam is alii' e contrario docent , tum orationem , quae manus impositionem Comitatur , tum Verba , quae in unctione proserruntur , es e integram sacramenti formam , quae Sem tentia verisimilior videtur , et certe tutior est. .' - .
Graitis,quae ab Disco'o funditur dum n Phyto manus, imponit, est essentialis forma Consmationis. Prob. IIIa est essentialis forma Confirmationis , quae semper et ubique in Ecclesia adhibita est , quae exprimit Confirmatibnis effectum , cui Patres attribuunt eorum effectuum operandoriam Virtutem. Atqui talis' est, .ratio , de qua agimus. Nam primo eam habent v iustissimi Biti a s libri Latindrum , et Enchologia Grae- Corum , nec quando adhiberi coeperit potest cognosci. Per eam septiformis gratia Spiritus Sancti invoca-' tur , ac proinde exprimitur Consrmationis esseclus. 3. Ei Patres adscriniant effectust illius operandi Virtutem.
Cuprianus Epist. LXXIII. Quod nNnc qtasque 3 inquit .
ud nos geritur , ut qui in Ecclesia haμtizantur , Praepositis Ecclesiae serantur , et Per nostram oratiora m , 'et manus impositionem' Spiritum S. consequantur , eesignaculo Dominico consummeumr. Vide meroumi , Augustini, Ambrosii, aliorui' que loca apud Iueni, num in Commentario His orico. Scriptura e Liam huic orationi cssectum Sacramenti videtur adscribere Act. Ι. I5: Oraoerunt Pro ipsis , ut acciρerent Spiristum Sancrum e tunc im'onebant manum super illos, et accipiebant' tritum Samium. Ergo. Objic. Eugenius IV. in Decreto doc8t , formam hujusi . Sacramenti esse Verba illa : Signo te ete: Ergo. Η. 'eg. Cons. Eugenio enim propositum suit Armenos edocere Ecclesiae Latinae ritus. ' Ideo autem non, meminit orationis . quae cum impositione manus ab L- piscopo landitur , quia haed jam apud illos in usu erat , sed commemorat tantum verba alia: signo te etc. quae
162쪽
x erisimile est, etiam perba illa, qtiae unctionem com ' tantiar : Signo te signo crucis etc. his similia a Graecis adhibita , signaculum doni Spiritus Sancti ertinere ad essentiam formae Confrmationis.
Prob. I. ' Ecclesia universa tum Gracta, tum Lliti- 'na ab antiquissimis temporibus ea Verba in Confirm*- tione' adhibuit , . ut patet ex Coneilio Constantinop litano I. et omnibus Graecorum Euchologiis' pro Ecelesia Graeca ; pro Latina vero ex ordine Romano saerieuli XIII. et i omnibus Latinis Ritualibus , quae qri idem hanc formulam describunt , non ut recens instri utam , sed ut a majoribus acceptam. Haec alitem omnium Ec- .clesiarum antiquissima consensio ostendit, formulam ah Aposto ica institutione , et traditione descendere juxta regulam Augustini a. ' Eugenius IV. expresse d cet , hanc esse formam sacramenti Confirmationis : For ma autem est , inquit, signo te signo crucis p et con frm te chrismare Salutis in nomine Patris ' etc.i3. Entidem Tradit sormam S. Thomas , cum omnibus Scholasticis , quorum consensio in rebus Theologicis non exigui est momenti , cum Praesertim ipse S. Thomas , et S. BonaMensum Doctores Ecclesiae sint, in ter reliquos vero Theologi doctissimi numerentur Estius, Bellarnisnus , Natretis Allexander, Drsuμ- , aliique. 4. Verba ista elare exprimunt Confirmationis effectum , robur nempe Spiritus , et signaculum dominicum ,.quo Deophyti consummrentur. ' Forma debet comitari materiami Cum ergo unctio sit pars materiae hujus sacramenti, etiam forma debent esse Verba, quae bunctioni adiunguntur. Ergo Veri,imile est etc.
163쪽
objic, I. cum Genire. Verba ista: Sigeto te elo. nonliserunt in usu prioribus Ecclesiae saeculis Dam GHe- rius M. aut Iabente VI. saeculo floruit, in Sacramentario, licet alios ritus Confirmationis .deseribat horum tamen verborum non tacit menti em ; ait enim t Pontifex, tinoco 'ollice in chrismate , facie crudem in fronte unius, similιter per omnes singillatim: Qui se telis , jussi inciρiunt Laetaniam etc. Ner an . Constat enim Verba illa ; signacutam doni Sρiritus Sancti , quae ab Ecclesia Graeca ad- hibentur, et respondent istis, signo te etc. tantam habere antiquitatem ., ut non' Immerito ab Apost olica traditione tepetantur, quod miramur non advertisse Geninum. Potuerunt ergo etiam in Ecclesia Latina usurpari ista signo re etc. litet de iis sileant scriptis Veterum Lutiniorum, inpud quos sapientissima vigebat disci 'lina , ut formu-Iae sacramentorum non Scripto, sed verbo traderentur. Unde Innocentius I. Eρist. ad Decentium m-gubin. postquam frontis unctionem dixit a solis Episcopis faciendam , subjungit : Verba pero dicere nonρη-σum , ne magis Prodere Oidear, quam ad stonsui alio nem revondere. . Ex quibius est Perspicuum , fuisse tune quaedam verba Mactioni frontis adjuncta , quae Inno- Centius silet. a. 'St demus , hane orcani disciplinam vel tempore GGgorii M. non adhuc obscrvatam , vel non fuisse necesartini adhibendam in Sacramentario, hoc est - in Rituali libro , qui nota vulgi, manibus terehatur , sed tantum ad ministrorum institutionem servabaιur ita Ecclesiae Scriniis, cum praesertim Gregorius alios Sa. cramentorum ritus aperte ibi describat; putandum cu, vel ea verba suisse praetermissa , quia omnibus notissima , vel dita ex causa nobis iguola. Videmus enim, Amadarium saeculo IX. quo certe haec verba in Confirmatione adhibebantur , ut patet ex ordine Romano sae cuti ΙΙΙ. . describente ritus, et . verba Confirmatio- nis , ea tamen , de quibus . agamus , praeterire; a enim: Oratione expleta inacit crucem, cum Pollice Chrismase ira
164쪽
De Sacramentis. 161 lἰi , et Spiritus Sancti, laudatque ordinem Romaniam,
in quo certe habentur illa verba : signo te etc. S.' In ipso Gregorii Sacramentario habemus interrogantibus Diaconis nomina singulorum, Pontifex, tincto Pollice in chrismate, facit criacem tu fronte unius, similiter et per omnes singillatim. Ad quid autem haec nominis inter . rogatio , nisi ut proferretur in unctione neophyti diis Cendo Issiune3 ex. gr. Signo te signo grucis l
Quaerunt Scholastici, utrum singula haec verba tsigno te Signo crucis . etc. sint ad formae substantiam nucessaria, an Vero aliqua sine periculo possint omitti. Est ius haec tantum putat ad substantiam pertinere: confirmo Μ.; alii alia adiungunt. Nos ista libenter Praetermittityus , cum omnia Verba religiose proserenda sitit.
si haec forma signo: etc. in Confirmatione fuerit Praetermissa ; non solusn gravit Peccati reus Censet clus crit Episcopus, verum etiam, ipso satente Genino, lotus Sacramenti ritus suit conditione esset iteraudus. Sed do materia Consiirmationis, et sorma diximus satis, nunc uti Proposuimus , de ministro dicendum est.
165쪽
minister Iam adminis iret. a.' Utrum praeter ministrum ordir-rium possint alii ad eam administrandam extra ordianem celegari. II. Waldenses , mesesiuae , et multae non minus Episcopos , quam Presbyteros Confirmationis 'ruinistros ordinarios esse , docuerunt. Lutherani autem , et Calvinis lae , sicut omnes Confirmationis ritus irrident , ita in catholicos debacchrantur, eo quod ejus ministrandae potestatem .ssis Episcopis reservarint. . II1. At Catholici etsi omnes' doceant , ordinarium hujus Sacramenti ministrum esse Episcopum , disse tiunt tamen inter se de ministro extraordinario. Estius , Sambovius, aliique opinantur , nullum .esse posse Con-srmalionis extraordinarium ministrum. E contrario post S. Thomrem , et Eug-iurn IV. communis Theologorum sententia est, simplices Presbythios posse extraordinem ad eam ministrandam delegari. Sed iterum inter eos quaeritur , a quonam delegari possint ; noΠ- nulli enim volunt , id a solo Summo Pontifice fieri possc , alii etiam a singulis Episcopis in sua dioecesi.
uaeremus hic I. Quis sit Confirmationis ordinarius , h. e. qui ex sui ordinis potestate itu
Dogmα Idei est, ordinarios Con mationis ministros esse solos Discopos. Prob. I. ex Scriptura ; soli enim Apostoli Acr. VII L. I S. et XIX. 6. manus imponebant iis , qui ab aliis haptigati erant. Prob. II. ex Patribus, qui constanter id munus solis asserunt Episcopis. Sic I.' Concilium EIiberita- Num can. XXXVIII. statuit, ut si quis in necessitatis caussa, absente Episcopo, fuerit haptigatus . si suρer-
166쪽
De Sacramentis. ninnus impositionem perfici possit. 2. ' Cyprianus Ela.. LXXIII. ait, butiratos Praeρositis Ecclesiae inerri,
tit Per nostinam orationem , et ' manus imρ itionem
Spiritum S. Consequaxtur. 4. ' Chrysosto rus Homit. AVIII. in Cαρ. 8. post. ait de manuum imp. sitione : Erat donum duodecim Iantμm Apostolomm ... me erat in Aρostolis singulare , unde et Praeciseuos, non alios pidemus hoc facere. Idem docunt August rius, Hieronymus, alii. Ergo. Prob. III. Quoties in Ecclesia simplices Presbyteri ausi sunt jure veluti ordinario Constrinationem dare , da mnata sunt Ita a.' Innocentius I. in E 'ist. ad Dec ι- coercet Eugubianos Presbyteros: De consignandis, inquit, infantibus , maxifestum est non ab aliis , quam ab EPiscopis feri licere. a.' Gregorius M. Ob. III. ist. 9. Prebyteros fa aritanos redarguens, inquit: Pr teri baptizatos infantes signare in fronte sacro chriS male Non Praesumaut. 3. ' Coeicit. . Hispalense II anno DCXIX. MMerint, inquit, Presbyteri, nec licere eis. per manus imρositionem sidelibus baptizatis ... Paracle rum Spiritum tradere. Merito ergo Tridentinum definit Ses. VII. can. 3. Si quis dixerit sauciae confrma Tiouis ordinarium ministrum non esse solum EstifcOPum,
objic. Io celeberrimum Hieronymi locum Epist. Io I. H. 89. ad Eoagrium: Quid facit, exceρια ordinatione ,
logo com. Lucifer. fatetur quidem , solos Episcopos permanus impositioiae in dare Spiritum S. sed subjungit: hoc factitatum ad hostiorem potius sαcerdotii , quam ad legis
necessitatem. Unde sic arguunt: merstomus parem esse docet Episcopis , et Presbytexis potestatem confir- . mandi. Ergo etc.. V. Neg. ant. Ad I m. testimonium ex Eρist. ad Evo- 1grium respondeo , scopum Hierono mi eum esse, ut de- , , Primat Diaconorum , audaciam , qui se pares Ρresbyte
167쪽
autit, unde ait : quid fucit, excepta ordinatione, EP, scopus, quod Presbyteπ' non fesciat, hoc est, excepta Osed inatione , pauca sunt , eluae sahit Episcopus , et P resbyter non faciat ; nam in Dial. coni. Lticifer. praeter ordinationem , excipit etiam Consi stationem : quod frhoc loco quaeris, qtiare irι Ecclesia breptisattis, nisi Pormantis 2 ire scopi , non accilliat Spiristina Sanc tim etc. Praeterea cum ipsam colafirmationem possit etioni Pre si,uter ex delegatione ministrare extra ordinem , Potuir absolute dicere meronymus , praeter solam ordinatio ,em , posse Presbulcrum facere omnia , quae sumit Episcopus , sicut etiam dicitur in ordinatione Diacono 'rutii : Diaconum oportet ministrare ad altare ζ haptΠxare, Praedicare; licet duo hae . postrema muni a uod nisi extra ordinem obire possit. . Ad. 2m. reSP. eum esse scoptim Hieronymi licet aliquatilo durius loculns Idi) ad lionorem scilicet face
dotii Chrisin m dedisse Episcopis confirmandi potestatem, quam etiam Presbyteris dare poterat et ait enim ibi :Disce hanc observationem ex ea aractoritate descendere, ροωd Post ascensum Domini Spiritus S. ad Apost tos descendit ; hoc est ex nuctoritate divina. Obic. II. Concilium Barcinonense II. can. 2. Ima Ἀ- pit , ut sum chrisma Presbyteris dioecesanis datiar pro
μορυtis confrmandis , nihil pro liquoris Aretio accipiatur. Ergo Presbyteri dioecesani tunc confirmandi
jus habebatit. Respondet t.' Limas mistentus in opuscolo De Cou-yrmasione. quod editum est Parisiis cum operibus pos disimis Iob inis Morini, ex hoc, et similibus canonibus
inserri tantum, Presbyteros extra ordinem ConfirmaSSey delegatione Episcoporum, vel ipsorum Can NUm. a. a.' Nw. cons.' Dahatur enim Presbiteris dioecesanis chrisma , Don ut ipsi Deophylos confirmarent , sed ut Episcopus dioecesim Visitans, ad confirmandos De Niolos Don opus hi herlat secum Circumferre chrisma ,
sed illud apud Ρresbyteros inveniret ; constat enim ea nidoro Hispalen si , qui tempore Concit. BarcinonenSikfloruit , solos Episeopos Confirmationem Deophytis es ιempore ministrasse εἰ ait enian Gh: II. de Ostic: Ee-
168쪽
. ς ι De sacrinemo, 163eresia ci p. 26. Post. Aulismum Per Discopos datiar S iritus S. cum manus impositione ' hoc enim in Actibus sostolorum fecisse meminimus Ayostolos. Objio. III Concit. II ispalense I s. cap. I. Sic monet Presbyt ros Qtis dam nopellis , et Ecclesiasticis regulis sibi prohibita nooerint Presbceri, sicut Presbterorum,l ' et Diaconoriam consecratis , nec licere eis per manus impositionem Paracletum Spiritum dare. Ergo quod Pres byteri non .confirment, ex lege est Ecclesiastica. H. Neg. cons. Nopellas enim, et aecclesiasticus regu-
Da non opponit Concilium juri divino , sed Logi Mosaicae, ut patet ex contextu ; ait enim , sicut in lege
Veteri quacdam soliq reservata erunt summis sacerdoti-Lus , quae inferioribus ministris erant interdicta , sic in nova inulta solis Episcopis reservatitur, quae Presby- eris permissa non sunt ; idque ulturius musirmatur eXvo, quod Concilium inter ea, quae presbyteri ex no-Vellis regulis facere non possunt ' enumerat etiam Consecrationem Sacerdotum , et Diaconorum , quae Si te
dubio ad solos Episcopos pertinet jure divino.
Simplices Presbyteri possunt esse extraordinarii Confirmationis ministri. Prob. I. Gregorius M. cum prohibuisset, Calaritanos Presbyteros confirmationem flare, tamen audiens , Pres , byteros illos valde eam ob causam fuisse contristato , Lib. III. Epist. 26. ipsis conces it, ut hoc Sacramen tum ministrarent : Pemenit, inquit ad nos , quosdam caudaliautos fuisse, quod Pres Ieros chrismate ungere tu ironis eos , qui baptizati sum, prohibuimus. Et nostquidem secundum usum peteremEcclesiae nostrae fecimus. Ged si omnino hae de re aliqui contristantur ', ubi Eρi-ετορ i desunt, ut Presbuteri etiam insontibus baptiaaros chrismale tangere debeant, concedimus. Unde Eugenius IV. in Decreto ait: Legitur tamen aliquando Per edis Apostolicae dispensationem , eae mtionabili, et ur
Si uic admodum causa, simplicem sacerdotem chrismate'
P E lacopiam eonfecto, hoc ministrasse Confirmatis
169쪽
166 21 col. Instit. Lib. VIII. Pan. III. Ca'. V.
nis Sacramentum, ipsC Vero Eligonius . et ante rura
Ioannes XIII. Nicolatis IV. Drbanus V. idein iudulseruiit Franci canis Missionariis per Septetuli ioiit in , et orientem , quac privilegia Leo x confirmavit, titiestatur II a lingus in Annalibus Fratrum Minoriam , et post alios Pallavicinus Lib. IX. Hist. Cono Idem etiam concessisse destillis Gregorium XIII. auctor est Basilitis Poncius. Dos omnes incredibile .est , esse monillos , ii redibilius Vero. tot S. Ponistices ius divinum iiii egisse. Pr . clC. Prob. II. Ecclesia Giocca a natue amplius annis per Presbyteros confirmat , scietilibus , nee reluctanti tis Summis vcntilicibus . nec lanicii quisquam' Graecus a Graecis Prest icris rite confirmatus . in Ecclesia Lati-Da iterum confirmastis est. ImO Ecclesia Latina litirci non intendit Crciccis etiam catholicis ob hujusmodi consuetudinem , clim :t: e ui Concilio Florentino haec quaestio inter alias mola esset , Episcopus Mil3lenensis omnia caiionice , et logitime Solvit. Danc autem consuetudinem ita EecIosia Graeca invaluisse post tempora Chr)sostomi s ut patet ex ejus loco supra ProP. I. Iaudato), sod ante schlima PDOui, ex eo patet, quod cum Legati Nicolai L iterum confirmassent Bulgaros a Presbyteris Photinuis consi malos , actiter ea de re Photius conquestus est in Epistola En clica ad omnes orietuis Patriarchas , quasi de re DOva, et adhuc inaudita. Tandem Conci I. Tridentilatim declarans , Episcopum
esse 'ordinaritim Cotist malionis ministrum, satis osteR-dit, esse alium ministrum hujus sacramenti cXtraordinarium, imo adposite verbis idi s ordinarium ministrum γε usum est, ut communem Rententiam Theologorum non
definiret quidem , sed salis aperte. vpprobaret , ut te
obie. Ι. Summi Pontifices consuetudinem Graecor amconfirmandi per Presbytrios improbarunt. Nam . , Legati Nicolai I. ut pauIO ante diximus , iterum CO srmarivit BuIgaros a Pro byteris Photiabis confirmatos a.' Innocentius III. in P. Quanto: De Consue n- Corale
170쪽
De Sacramen/ s. 167 Hine damnal simplices Sacerdote4 Constantinopoli Con- .
si Gnantes 3.' Innocentius II interrogatus de praxi Graecorum , qui in insula Cupri a Presbyteris Graecis Confirmali erant , sic respondet in Epistola ad Epi- , ' Scopum Tusculanum , S. Sedis Legatum in insula Cypri : Soli Eρiscoρi contignent chrismate in frontibus -- Pti tos i q/ιia hujus unctio non debet, nisi Aer Episco os exhiberi. Constitutione Stib catholica anno
a 554. ) 4.' Clemens VIII. Instructione de Nilibus
Graecorum n.' a.' mandat , ut Episcopi Latini infantes baptizatos a Presbyteris Graecis , et de Sancto Chrismate in fronte consignatos , confrinent. Idem statuit Benedictus XIV. Costitutione. Et si fastoralis
Gn. II 42. confirmatis Clementis VIII. ius tructionem. Ergo Corruit potissimum argumentum pro extraordina- Tia confirmandi facultate presbyteris adserta. Dist. ant. Reprobarunt cansuetudinem Confirmanis
di per Presbyteros legitima tacultate destitutOS , Cctuc. Secus i neg Nam Legati Aicolai I. ideo confirmatos o Presbyteris Photianis iterum confirmarunt, quid missi
a Photio pseudopatriarcha , Omni prorsus auctori lute Va-Cuo , non poterant habere legitimam confirmandi lacuitatem , cum praesertim Bulgariam non esse provinciam
subjectam Constantinopolitano Patriarchatui , sed Romano , umini Pontilices merito contenderent. Vide Epistolam Nicolai L. ad Hincinarum ; et ejusdem Rescri Pta ad Bulgaros , quae extant Tom. VIII. Concit Chri- ' .Ftianum Lupum Tom. II. pag. 14o5. Epistolam Hadriani II. ad lanatium , quae extat in Actis Concilii VIII. ΟΕcia nenici. ta Innocentius III. loquitur de Presbiteris Latinis Constantinopoli cum morati tibiis , quibus utique Romata mi Pontifices nullam hujusmodi delegationem dederant. Vide Gongaleg in Commentario in cit. Cay. Quanto, quiis Epistolis Innocentii, unde sumtum est iliud caput 3 ita legi observavit. 3. Innocentii IV. responsum ad solos Cypri Presbyteros pertinebat ; cum enim inter Latinos , et Graecos
quaedam in insula dissensiones ortae ESSent, Satius erat , . cui Servarentur mores Ecclesiae Latinae , cum eo tem