장음표시 사용
171쪽
168 Theolog. Iustit. Lib. VIII Pars II Cap. V. 4.' Gemens VIII. et Benedictus XIV. loquntatur de Graecis , qui Latinis Episcopis subjecti sunt. I. qnippe
nullam habent delegationem , nec a Summo Pontifice qui potius prohibet, eos confirmationem dare, Nee .nti Ecclesia Graeca , cum Latinis Episcopis sub sint. Inita' omnes hae peculiares constitutiones Innocentii III. et IV. Climentis IIII. et Benedic t X V. poviis pro-hant , Romanos Pontifices permittere celeris Graecis cOD- firmationem, cum exceptio firmet regulam in con rnrio. Objic. II. Nullum potest adferri testimonium , aut exemplum sive e Scriptura , sive ex patribus quatum
Priorum saccHlorum , unde apparent , presbyteros extrae ordinem honfirmare posse, eum e contrario Cous a
ver doceant, ad solos Episeopos jus consiripandi peditinere. Frgo et . H. Neg. cons- Scriptura mim , et Patres priorum famentorum loquuntur de .ordinaria potestate eonfirmandi, quam ceraram est .ad solos pertinere Episcopos, non negant tamen , presbyteros id posse extra ordinem , etsi de hac extraordin ria potestate sileant : quia fortasse nondum se obtuIerat necessitas illa urgens committendi presbyteris hoe osseium. i ii L . SM.
3 i, Obio. Iu.i S, Presbyteri extra orditaenii confirmare Ment, id esset vel ex potestate ordinis , vel ex potato iurisdictionis , vel ex ἰ utraque simul. Atqui nihil horum fingi potest; non primum ; nam si eX PO testate siti ordinis conrumarent, prosecto sine legitimo delentione , illicita quidem', sed tamen rata confimmatio Esset , non alterum , alioquin Episcopus electris, et nondum consecratus confirmare posset ; non tertium , quia potestas iurisdictionis adicita ordini non es sicit, ut elitum fiat sacramentum vi ministro, qui ordine, stdillud iministrandum m cessario , initiatus non est , Sicut icturis, io accedens potestati ordinis sacerdotalis . arit. Di eonalis' non essicit, ut Presbyter ; possit ordina Presisteros; aut Diaconus Eucharistiam consecrarc. Ergra. Urna. Potestas Episcoporum dandi Confrmai iovem non ratique in ipsis ratione jurisdictionis est, oliter pos sent pari - etiam Diaconis , et inseriorihus Clericis dei are. Ergo est ratione ordinis. At quae ordinis sunt, Sori possunt palide concedi. sicut concedi Diaconis p -
172쪽
De Sacramentis. 169 estas consecrandi Eucharistiam non potest. Ibrgo potestas confirmandi Doti Potest presbyteris concedi. Iloo argumentHm mire torquet 1heologos, et revera tanti ponderis est . ut in contrarium senteDtiam nos traheret, nisi Ecclesiae PraYis tam antiqua retineret- iuuare utcumque ad argumentum. Resp. Simplicem presbyterum Jabere potestatem CDU- firmandi extraordinariam ex ordine, simul , et jurisdictione: hoc est , habere ex ordine facultatem inchoatam , et incompletam , ut possit delegari ad confirmationem ministrandam , quae potestas per legitimam. dispensationem redditur expedita. Ad coli'm. pariter respondeo, potestatem Conlir mandι in Episcopis ex ordine completam esse , atque neditam , sed cum in presbyteris sit eadem lacuitaSυὶCompleta , ut possint delegari , sequitur , potestatem confirmandi , licet in Episcopis su ex ordine , Posset tamen presbyteris delegari. Vide Belliarminum , Gonet, Tournely , alios, Scholiun vi i Τ
I. Graeci, et nonnulli etiam Latitii , inter quos balain erstri Tract. XXVI. in Apta Ayost. Tomi 1 2. BRSilius Posciui Reieci. de Confr. doceset, Posse unumquemqV Episcopum in sua dioecesi committere presbyteris famis tutem confirmandi. At ceteri sere omnos Latioλ. The
logi , a solo Summo Pyntifice delegari posse pre utin
xos ad conserendum hoc sacramentum , assirmant , Η . merito, cum ad solum pertineat Summum Pontificen Mulucrulis Ecclesiae canonum , ac disciplinae vigorem temperare, in iisque dispe usare. . Graecorum autent cou Fuetudo eonfirmandi per presbyteros etiam ex Summo . Tum Pontificum auctoritate proficiscitur , qui eam uetudinem vel a principio expressh approbarunt, i Cet nunc ejus rei memoria in tanta temporum antiquitate perierit vel saltem laciis , sciciales enim , Irae' . MOS Presbyteros confirmationem dare , nec reprobduxes ,
I .. Non desunt Theologi , qui 'meriapi simpliος
Presbyterum sine delegatione confirmati em , illicite qui dem , sed tamen νal de boc sacramentum ministrore
173쪽
mo meo g. Instit. Lib. VILI Pars III. Cap. m. ideoque damnant quod Legati Nicolai I. iterum consi
marunt Bulgaros a Presbuteris Pho ianis conlirmatos P Orum sententia , quem sequitur etiam auctor Thes- Iogiae' Lugdunensis , audacior est, Iaulloque traditionis scindamento Dititur.
III. Presbyteri , qui ex Pontificis dispentatione confirmant , illi debent chrismate per Episcopum Consecrato . ut 3ocet. Eugenius IV. in Decreto , omnesque Theologi . Sed tamen Laurentius Berii etiam presbVtcris facultatem consecrandi chrismatis committi posse opinainr. Nunc quae de subjecto , aliisque ad consir. mationem pertinentibus supra proposuimus, expedienda sutit.
De Subjecto, ceremoniis, aliisque ad Confrmalioneo
pertinentibus. I. c Um Conspmatio persectionem emciat , et au-. u smentum vitae spiritalis in Baptismo acceptas , patet, subjectum confirmationis esse omnes , et solos homines bapti'atos , ideoque frustra eam ministrari non baptigatis , et sacrilege accipi a peccatoribus II. Quaelibet autem aetas huin sacramento apta est. In Latina Ecclesia per duodecim saecuIa ministrabatur infantibus statim 'ost bapblismum ; tria enim haec sacramenta simul , haptismus , . Confrematio , et Eucharistia dabantur , quod nunc etiam sit in Ecclesia Graeea. Cum ergo confirmaridi mox Eucharistiam accepturi essent, mos inolevit , ut Consirmatio nonnisi jejunis, 'atque a jejunis daretur. . Postea tamen Latinis satius visum est, Confirmationem pueris ministrari, Postquam asum rationis adepti sunt, ut coguoscant , quantum Spiritus S. donum accipiant : non tamen multum disserendum esse, Cay. I. diximus. Catechismus Romamιs : Si duodecimus . inquit, annus non exstectandus rideatur, usque αd septimum certe hoc sacramentnmdiferri maxime conoenit. Sed si pueri ante usum Tationis jamjam morituri sint, optandum est, ut iis . Sacramentum hoe ministretur antequam vita excedant , ad au
174쪽
. De sacramentis.' smenium gratiae, et gloriae. Oh revorentiam antem 5aciamento debitam inelius est , si Sacramentum Confirmationis a jejunis ministretur, atque accipiatur, ut observat S. NOmω , idque etiam canonibus sancitum est, qui tamen non ubique vigent, ut Iex necessario
III. Cermoniae confirmationis apud Graecos hae Sunto I. Cliri ma consecratur ah Episcopo , admixtis trigin- aquinque aromatum generibus. a. idem Sacerdos , qui insantem baptizat , peracto baptismo , fundit super neophytum orationem , qua Spir. Shne iam invocat. Chrismate ungit neophyrum , faciens signum crucis ira fronte , et in oculis et In naribus , et in utraque aure, 'et in pedibtis . dicens: signaculum doni Spiritus Sancti, ut inquiunt Euchologia ; sola tanten unctio frontis es sentialis est, utpotie quae in utraque Ecclesia tum Latiria , . tum Graeca semper Est adhibita. 3.' Becitantiae quaedam ex Epistola ad Bomanos , et ex Evangelio , Precesque tanduntur ut Deus Baptismi , et Confir- .mationis gratiam in neoplisto conSerVCt. IV. I. 'In Eo Iesia vero Latina chrisma cun8eCra
iur ab Episcopo fina V. in Caena Domini sola bal- Sami , et olei mixtione eluti precibias iti' Ponρificali de
scriptis. I. Baptietatus offertur Episcopo a Patrino , qui et ipse debet esse antea confirmatus , abhoque muriere excluduntur ii, qui ah omoto Patrini excluduntur in Baptismo. G. Episcbpus per manuum impositionem inVocat super neophritim Spiritum S. ad robur. 4. Facit signum in fronte tantum , dicens : Signo te S gno crucis etc. ct si expedire judicaverit , nomen con si mandi immutat. 5.' Levi alapa maxillam confirmati . percutit , d cens Padi techna. si ' deni ine orat, ut Deo in confirmato cratiam iugi er Conservet. . Qui de horum rituum antiquitato , et signis eam ione plura nosse eupit , adeat Sacramentarium Gre gorii , M. cum notis Menardi , Martentum , Viceco mitem , Casalium , Durantium , aliosque doctissimos Niros , qui de ceremoniis Sacramentorum eruditissim .
175쪽
aret Theolog. Instit. Lib. VIu Pars IV. . '
P A R S IV. DE SS. EUCHARISTIAE SACRAMENTO.
2xd mysterium pervenimus sublimissimum, in quo explicando optandum esset , ut tanto divini amoris igne accenderemur, qui immensae ejus charitati enarrandae non esset impar. Cum homines Deo reco Ciliari , et placere non possent, nisi per Christi satisfactionem , ut in Lib. VI. ostendimus; viavit idem a nautissimus Servator, et Pontifex noster, ut Sacrificium Crucis per quod ipse unica oblatione Consummavit in sempiternum sanctificatos Heb. X i . fieret in Ecclesia sua perpetuum. Sed cum ipse resurgense mortuis , . jam mori nou posset, instituit Eucharistiam , in qua . sub speciebus panis , et vini illud ipsum cor 'us , idemque sanguis , qui fuerat in cruce oblatus, quotidie osterretur , atque it Iud ma ducantes fideles .persectissime sacrificio crucis , idest passioni et mυrti ejus communicarent , comedere enim rem ob Jatam , perseola sacrificii participatio est. Licet igitur Eucharistia uni Cum mysterium sit; potest tamen du-Plici ratione . clari, ut Sacrificium scilicet , et Sacramentum. Quapropter nostra etiam haec tractatio pectionibus constahit duabus , quarum erit una de S Cramento Euch ristiae, altera de Sacrificio. Quamvis autem ratio Sacrificii ordine prior sit, et in amentum Haerius; ramen ne a recepto communiter apud Theologos ordine recedamus , prius de Eucharistia, ut Sa-Cramentum est , deinde de ea , ut est 4acrificium , quantum imbecillitas nostra fluit, pertractabimus.
176쪽
De Eucharistia , prout Mi Sacramentiam.
De oariis Eucharistiae nominibus.
Variis nominibus Sacramentum hoc vocatur a P tribus , cum non posset unum omnes ejus proprietates explicare. Dicitur a.' Eucharistia a verbo Graeco et καρις ειν, quod gratiarum actionem Significat, sive bonam gratiam, quia milicet, ut observat Chosostomus, in ea Corpus , et banguis Christi in gratiarum actionem Deo offertur , et v sidelibus accipitur , inuinquam omnium dono tim maximum. a.' Eulogia, idest benedictio ex verbis Apostoli LCor. X. 16. Calix benedictionis, em benedicimus, nonne Communicatio sanguinis Chiristi est p3. v Communio , quia per illam tuin Christo, tum Fi- Ictibus omnibus conjungimur, ita ut senum corpus vadamus, ut ait Apos lus Ι. Cor. X. I . Unus ρα- Nis , unum corρus multi sumus, omnes, qui de υναλ ραne porrisistamus. ' Via rictum ex Concit. Nicaeno Can. 13. tum quia 1idoles in via hac , qua ad Patriam pergunt, hoc Sacramento roborantur, tum quia morituris praebetur , ut Peregrinationis suae vitam feliciter ahsolvant. 5.' Sanctissimum Sacrameritiam propter ejus prae cet Tis Sacramentis excellentiam. Denique ne singula nomina prolixius reeenseamus , dicitur etiam Caena Domi ni ex Apostolo I. Cor. XL. et Chrysostorno Hom. XX. in I. cor. Corytis Christi ex Tertulliano Lib. de Ora- .eloiae Cap. titi. Pania caelestis ex August. Epist. CXMPianis Dominicus, Panis Christi, Panis Angelorum etc. De hoc igitur Sacramento quaeremus I.' quaeuam sit ejus natura , sive essentia. a.' quid contineat. 3. quaenam eius materia. 4 ' quae sorma. 5.' quis Mini- ister. 6. ' quod stabjectum. I. ' quinam usus. 8.' quia emcrus: quae omnia Capitibus absolvemus octo.
177쪽
De Insentia , seu Natura . Eucharistiae.
Ado. ucharistia vulgo definitur a Sacramentum Cor-n Poris , et Sanguinis Christi sub speciebus panis, et pini. Sed quid in Eucharistia praecipue Sacramenti rationem habeat , utrum scilicet Corpus ipsum Christi, et Sanguis , an vero panis , et Vini species , inter Theologos disputatur. Scotistae enim contendunt , species pauis, et Visi esse id , in quo Sacramenti Eucharistiae posita natura est. E contrario Sylvius in 3. Par. Q. LXXIIII. Estius in IV. Dist. 8. 3. 3. aliique Thomistae Volunt , id esse ipsum Corpus , et Sanguinem Christi, non absolute , Sed quatenus sub visibilibus panis , et vini speciehus continentur. Nee desunt , qui opinantur , essentiam Eucharistiae in Con- se utione sitam eme , mr qua in Corpus , et Sanguis Christi sub panis i et vini speci ebus fit praesens.
Esseruia Eucharistiae non in Consecratione , neque i usolis speciebus sita, est sed in iρso Cori'Ore , et Sanguine Christi , quatenus stib sρeciebus est panis , et pini.
Prob. I a. Pars. Sacramentum Eucharistiae , ut suo Ioco demonstrabimus , nou in actione transeunte situm est, sed in re fixa, et permanente. Atqui Consecratio Permanens non est , sed transiens actio. Ergo etc. Prob. 2α. Para. Ecclesia ex Scriptu rarum et Patrum auctoritate docet, Sacramentum Eucharistiae Praebere
gratiam P adorari a sidelibus , perfici a Ministris esse animarum cibum , et suturae gloriae pignus , et Sym-holum. Atqui solae panis, et vini species non tribu unt gratiam , non adorantur a fidelibus , non persiciuu-tur a Μinistris , non sunt cibus auimarum , et suturae gloriae pignus, et symbolum. ErSO etC. . . ariab,
178쪽
, De Sacramentis. i 5 Prob. 3a. pars. Corpus, et Sanguis Christi absolute non est aliquid visibile , atque sensibile. Atqui Sacra- metitum est sensibile , ac visibile signum. Ergo Corpus et Sanguis Christi , quainuus sub vi hibilibus spe-
ei obus continetur , proprie Sacramentum est. Confirmatur ex Can. Hoc est: De Consecra. Vist. I ibi dicitur, sacramentum hoc duobus conStaro, visi-hili scilicet elementorum specie ., et invisibili Domini nostri Carne , et Sanguine : et ex S. Thom. in I Dist. I. art. I. ad 2 ubi ait: Ex speciebus, et Corpore Christi unum feri Sacramentum. Ergo etc. Solorantur objectiones. Objic. I. con. Im. Part. Sacramentum ex materi et forma constare debet. Forma igitur ad ipsam essen- iam Sacramen ii pertinet. Atqui Consecratis est sorma Eucharistiae. Ergo in Consecratione saltem ex parte sita esse debet Eucharistiae natura. u. Dist. maj. Sacramentum dum efficitur , sive in Jeri , ut ajutit, ex materia , et sorma Constare debet , conc. Cum jam factum est, sive- ut ajunt , in jacto esse, neς. Consecratio igitur forma Eucharistiae est: sed hoc habet prae ecter is lioc Sacramentum , ut ,
peracta etiam actione Sacranientali . permaneat : permanens autem hoc Sacramentum situm esse nou PODest in actione , quae praeteriit. Objic. l I. coni. am. Par Innoccntius III. Caρ. Cum Marinae De celebr. Mis. tria in Eucharistia distinguit. scilicet Sacramentum , rem Sacramenti, et Sacrame tum simul, et rem Sacramenti , alique , species pani β , et vini esse Sacramentum tantum. Concilium cliam Trid. Sess. XIII. can. i. docet, Corpus Christi esse ire Sacramento Eucharistiae. Ergo non ipsum Christi Cor-Pus , sed solae spccies rationem Sacramenti haberit. Ist. Dist. ant. Innocentius IlI. ait , species esse Sacramentum , et Concilium Trid. Corpus Christi esse in Sacramento , accipiendo Sacramentum ex Parte , cori . Integre, neg. Sacramenti igitur nomen usurparunt pro CR parte , quac visibilis est , atque sensibilis : nec est urumum , ut per Duecdochen Pars pro toto usurpetur.
179쪽
1- si Theon Inst. Lib. VIII. Pars IV. Seolio I Cno It
Inst. Sacramentorum debet esse visibile , et sensibi- Ie signum invisibilis gratiae. Atqui non Corpus Chi isti, sed solae panis , et vivi species visibiles sunt , atque sensibiles. Ergo solae Sacramentum Eucharistiac constituurit.
Dist. maj. Debet esse sensibila vel per se , Vel per 'aliud , conc. Per se tantum , neg. Sic in Poenitcntia eordis contritio , et in Matrimonio cx noui lIortuis sententia ) consensus materia cst , quamvis utrumque non per se , Sed per exteriora signa visibile sit. Objie. III. coni. 3 ιιι. pari. Ex iis , quae in χα. prop. parte dicta Suut , ideo Solae species non sunt Eucharistiae esgentia, 'quia Sacramentum hoc gratiam praebet , adoratur etc. Atqui hos convenit Corpori
Christi absolute. .Ergo eic N APς. ni in. Corpus cui in Christi gratiam praebet,
adoratur etc. quatenus sub visibilibus adacst panis , et vini speci chuS. Seholion. Quamquam duae sunt visibiles Eucharistiae species , tinuin tamen ' non duplex Sacramentum cetis eiadum est ; tum qiria duplex illa species unum repraesentat , nempe Passionem, et Mortem Christi, in qua Sanguis a Corpore separatus est, atque effusus, tum quia ad unum, eundemque essectum, scilicet spiritalem animae refectiotiem ordinatum est. Nuiae haec desinitio , quam tradidimus , Scripturarum , et Patrum testimo- viis contra laucreticorum blasphemias , sustus , quantum ci Iei disti itas postuIat, et instituti brevitas pati-lut , demonstranda est sa).CA-sa mee duo Sacramenta, Eucharistia , et Poenitentia ,
ut explicarentur sustiis, atque accuratius. rerum dignitaSpostulabat. Ρoterit tamen Pelleeeptor , si ei videatur , haec redigere ad breuiorem modum . si in unaquaque serDPositione, uno, aut altero argemento contentus , reliqua praetermittat. Ita et iis, qui promptiori sunt ingenio, rerum eopta non deerit, nec tardiorum memoria praegravabitur. IIne consilio in hac altera editione pauca ,. quis PuIR iadaicienda, in maIulia posui potius , quam in orationis conj
180쪽
Dernonstratur oem , et rcalis Praesentia Corporis et Sanguinis Christi in Eucharistia.
f. I. Quinam Haeretioi eatholicum dogma impugna perint.
I. Dost veteres Manichaeos , primus Ioannes Er L mna natione Scottis Saeculo IX. affirmavit, teste uinciantro Remensi Lib. I. de Praedest. ωρ. 3I. SacrΛmpnta Altaris non esse Gerum Coryus, et ostru in Sanguingm Domini, sed tantum memoriam reri Com oris , in Sanguinis. II. BerHgarius Alchidiaconus Andegavensis earli haeresim ex Ioannis Scoti libris haustam Saec. XI. Intius disseminavit, quae in Concn. Bom. Primum , deinde in aliis Pruvincialibus Italiae , Galliae , ef Germaniae Sunodis quindecim damnata est. Pluries Be-reugarius errorem ejuravit, sempet iamcn in haeresi in Telapsuq est, donec Turoties prosectus, odicalis saeculi pompis , et ex civiuio ejurata haeresi . si telis , et Catholicus defunctus hst anno: ΜLXXXVIII. III. Petrus de Brtiis , ejusque discipulus Henricus, undΗ Petroistisiani, et Henriciani dicti sunt, necnon colonienses , Albigenses , aliique id genus Manichaci , Non solum Corporis, et Satiguinis Christi praesetitiam in Eucharistia i rimarum, verum etia in ipsis in Sacramentum petiitus sustulerunt, ut constat eue Petro Chianiacensi ejus aevi Scriptore Dist. I. coni. Petrobus.
Cutus est ; nam aliquando eam esse adorandam illimit, si Minister su λonus, aliquando cam, ut mernm Paneu despiciendam. Ceterum haec haeresis cum suis Aucto-xibus jamdiu extincta , iet' sepulla tarent, cum Protestani A ad turbandam Eo Iesiam Saec. XVI. exorti sunt. V. Martinus Lutherias licet maxime exoptaret Corporis Christi veritatem in Lucharistili uegare, tameu Vi Tom. IV. M . elus Diuitigod by Cooste