장음표시 사용
291쪽
.tre, conoedant necesse est, E charistiam verum essa
u. Ubicumque Christus est, ibi semetipsumo Patri ineri , ititerpellatis pro nobis , atque osse vens. Deo Patri sanguinem, quem in cruce Plo 1DObi inlidit , ut late prosequitur Apostolus in Epistola ad Hebraeos. Fugo si Christus in Eucharistia praesen est . ut concedunt Lalhmatii, Et nos luculenter Oolcn dimus contra Calvini ias. sequitur , Christum etiam ig eharistia semetipsum Deo Patri Offerre pro nobis , quod ad saeri licium susticit , ut supra observavimussviderunt hoc ipsi Calvinistae , qui mirari vir , Luila vanos veram Christi praesstitium in Eucbat isti a agno-
Soere 4 et tamen nugue, eam, esse sacrificium. . . , ita Bossuet Histor. Variαι. Ergo elo.
cobis. I. Eucharistia Sacramentum est. Ergo no potest simul esse sacrificium. In sacramento en in Christi corpus a Deo, nobis datur :, tu sacrisiuio ucr Christi eorpus Deo a nobis ossertur; repugnati a Iem. idem a Deo nobis exhiberi, et ab his DCoo . ere. Dist. ant. Est sacra tuentum cum sacrificio inmarcto nexu iunctum , ut ab illo sejungi nequeat, conc. Secus, neg. Sicut eniim in vestrihui saerificiis ideo os- serentes de victimis immolatis comedebant, ut sacrisicii essent participes , ita et in Eucharistia ideo fiditos Cluisti corpus , et.sai uiuom sumunt , ut sacrificii persectius sint partieipes , ii numque corpus m Ctir xlo Φ atque ejus instoibris flecti , Deo semetipsos osterant. Hino in Eucharistia sarramenti ratio pcridet hasacrificio. Quod autem di itur , non posso idem a Deo uoliis exhiberi , i et a nobis Deo , id salsu in est ; qui quid euim Deo a vobis offerturiarur ς quoniram ex ipso , et Permnl o M. Rom. XI. 36. vj.
292쪽
I 8 sacramentis. ,Σ' obie. II. Ad veram religionem sussicit saerisci: - .raudis, gratiarum actionis, orationis; imo Deus in Scripturis haec sacrificia se postulare dicit Psa L XLIV. mola Deo saer ficium laudis. Et PsaLL. Si potuis. ses sacriscium, derissem utique, holocatis is non dei
C aberia. SacrisCitim Deo si tristis contribulatus. Adde eleemosynas, et Persecta erit religio, ut Iacobus Aponiolus nos docet Ibo. I, 27 Religio munda , et imma-ctilia esstud Deum, et Parrcnt haec est: oisilare ρ-pillos , et oiduas in tribututione eOrtim, et immaculα- eum se custodire ab hoc saeculo. Ergo ex eo , quod religio Christiana vera est , PerpDram insertur , Eα- har istio a verum ., et proprium debere esse sacrificium. Sunt enim illa quidem verae religionis muni a , unde recte Iacobus ossicia charitatis ait o esse veligionem mundam , et immaculatam apud Deuma sed non ait , ista sufficere. Quod vero Deus m Scripturis haec Praesertim sacrificio bonorum operum exposcit , id non excludit Vera sacrificia , quae ipse Deus offerenda praecepit , sed carneses Iudaeos PCdar Auit, qui externis sacrificiis unice intenti, de praecipuis erga Deum , et proximum ossiciis parum stilli iti , in Meiaria scelera ruebant, ut et apud Isaiam legitur Caρ. I. O M. III. Ad verum , et proprium saevisiuium necessaria est victimae mutatio , hoc est Occisio , si victima vivens est. Atqui Coristus resurgens e.c mortuis jam non moritur , mors illi ultra non dominabiliarRom. VI 9. ideoque mutari non potest. Non est ergo Eucharistia verum sacrificium.
H. Ut ab hac dissicultate se expedirent Theologi ,
varias iniere vias. I.' Magister Sententiarum videtur docuisse , Christum eo sensu in Eucharistia mactari, quod repraesentatur ejus occisio in cruce sucia; solent enim signa nomen rei signisicatae sortiri. Hanc seu critiam Franciscus Courverus avide arripiens docuit,
etiam reiecta reali Christi praesentia in Encharistia , Coristare posse sacrificium , cum etiam sine illa mors ejus representari possit, ideoque Posse Anglos, aliosque Calvinistas agnoscere vexum in Eucharistia sincrificium. In eum sensum trahere conatur Chrysost
x uom. M u in Epist. ad Hebr. alio que Patre .
293쪽
dico: Theol Inst. Lib. VIVI ParsIV. Soctio II. Cay. II in m et Bonuetvi si , aliosque Theolopos, clui docerit ,
Lucharis linin memoriam esse sacrificii crucis. Sed licet Eucharistium cssc memoriam cruciati illius sacrificii, ctim timnibus Catholicis fateamur, idque ipso auol ,- Christo, qui ui hoc facile in meam com y ι Πιο-rsitioncm ; non tamen sola comm moratio ad veri sa
cri scii rationem stillicii , alioquin , inquit Eslius ἀ
IV. Dist. XIl. 3. 2. p ictura , vel actio scenica , Christi Passionem rePracsCnlatis , proprie sacrificium diceretur. a.' Alii cum Estio docent, in eo constare riminii O- icui victimae in I DCImristia , quod coia,estratione Pa-
tur ; ncque Vrris inde si qui , pari otii et Virium esse hi jus sacrificii victimam , cum in hac mutatione SP Dicitidum pullus sit id, in quod sit mutatio , 'litum id ex quo sit. Sed hoc durius videtur ; ipsa cnim rcs blata, alque in ngli ilionem di Vitiae majestalis destructa , victima sci crificii est ideoque panis potius. 'lu'm corpus Christi victima osset sacrificii nostri , quod
3.' Alii docent, non esse necessariam ad sacrisicium mortem Victimae , cum etiam in veteri lege sacrificia incruenta similae, sarinac, aliarumque rerum instituta sitit. IIaec lamen setii Ciatia stare non potest i licet enim in rebus inanimis constare sacrificium possit sine sanguine, non tamen sine alia destructione , cnjus res illa capax est. At in victima vivente mutatio ad sacrificium neces aria non nisi mors est ipsius vi timn Q. 4.' Alii pia latit, sufficere ad verum s norificium in V- Stichm Chri si moriem in Encharistia. Elynim vi verborum conSPeralionis Coi Pras a sanguine si junctum P O-Dilur in altari , in quo.Christias exhibetur non ut vi-Vens , sed ut occisus , ita ut si Christus POSSCt , era in Eucharistia moreretur Quemadmodum , inquiunt, si Sacerdos in veteri loge talem victim 2c ictum inflixisset , qui illam posset occidere, jam Veriam Su- crificium obtulisset, quamvis per mirnonium vici ima non esset mortua. Sed verum , et reple Sacri Rcium , 'in qnil Bedicari nimis , verum , et reat ira morit in , oui desim et toti em rei immolatae desiderat . ita ut si Sacerdos telli ple vulnus victimae inflige et . quod tamen nou moreretur , tunc non diceretur peracta rei PSa DC risio , scii Volii titate sola. o. '
294쪽
De Sacram eritis. 5.' Ipse Bellarminus Lib. I. dc Nacr. IIA. Cay. 27. in eo constituit sacrificium Eucharistiae , quod panis in corpus Christi mutatur , noti quidem simpliciters hoc enim non sufficere fatetur , sed in or mam ibi , ideoque ad destructionem, seu ad comestionem. ut ait , dispositum. Quae quidum sententia non tuu I- tum arridet : Comestio enini victimae sacrissicium jam peractum sequitur , idque iniit iuri Praestat, ut si lute, sacrificii participes Periectius linut. πιι, fU. ' Quapropter mulius, nostra quidem sentcntia , sponderit qui docent , veram quidem victimae occisionem , et mortem ad verum sacrificium esse Decessariam. sed non item necesse esse , ut eodem simul temporis momento fiant oblatio, et mactatio, dummo-M , haec duo moraliter conjungantur sive oblatio antr-ccdat , sive sequatur occisionum. IIoc Posito, quod aenemitae videtur negari posse , dicunt , veram Christimui Iashonem l a clam esse in cruce, ae Proinde non esse inecessarium, ut iterum Victima occidatur, Sed tantum,. ut in altari sistatur , Deoque osseratur Per actionei' , quae moraliter cum Praeced Criti mactatione conjunc,
sit. Hoc autem sit consecratione , quae cum rePrae sentet Coi pus a Sanguiue Sejunctum , moraliter Conjuncta est cum Cisioue victimae. Itaque unicum sacrificium a Christo tu cruce oblatum per Eucharistiae celebra Licinem sit perpetuum , a morte scilicet Christi. usque ad consummationem saeculi. Olbie. I Si huc haristia facetinctum esset , ipse Christus iu uJlima coena sacrificium obtulisset , idque omnes Catholici 1 aiuntur. Atqui hoc videtur absurdum ; nam si tunc Christus sacrificiam obtulisset, jam
tum Per sacrificium illud Deo l)atri pro hominibus
satisfocisset , ideoque supervacaneum suissct sacrificium crucis; at Catholici omnes docent, Christum uoti per Encharistiam, sed per crucem redemisSe mundum. Ergo etc. hr. Neg. min. Lic t enim Clui Stus quacumque Oratio ac situ, utpote valoris infiniti, mundum potuisse ι redimere; tamen voluit, tum reliquas acti es , tui ipsum Eucharistiae sacrificium in ultima mena puractu
Pendere a s risicio crucis , Per quod genus humanum
295쪽
redimere de iseorol. Imo cx re potisione parito Bratae explicata oblatio illa . quae in ultima corian si ita est, praecessit oceisionem, quae paulo post iu Cruce sac ii i ta etat , et elim illa moraliter conjuucia fuit. Ceterum licet certum sit apud Coli, O ι cos , Chri tum ita ultima c. 'nu sacrificclini obtulisse , id stre etiam Coi cilium Tridei itinuan declaraverit Sess. XIII. Caρ 2. tamen tion est urque explorati in , utria hi saeristestim illud merit propitiatorium , au ueharistion m dumta vir , qua de re. acris emittit in eo Cotici Lo controversesia , quam definire Patres uoluerunt, ut Palla vicinus Lib. XVIII 'HAI C . a. auctoT eri - a Corollaria. I. Ex dietis in responsione ad 3m. OUe r. iaci Io est dei nire . in quan9m Liturgiae parte Potissitanini Datura sacrificii Eucharistiae Sita sit , qua de re varia Theologi opinpti sunt. um iniui quatuor sint praecipuae Liturgiae paries , Dblatio pariis, consecratim fractio hostia ' , et commuitio ; constat i .' Sacrificii u luram oti esse positam tu oblatione , nam oblatio , queo cotis crutio em praeci it . Don est sacrificium , cum ii ii dum Praesens sit Chrisii corpus, quod in hoo sacrificio ossi tir, sed tar tum sacrificii praeparatio ab Ecclesia instituta; quae vero coNSecrationem Sequitur latio . nullam in victima mutationem facit. Constata.' anec in L sistitie fracii tie positum esse sacrificium , quia stlsi hos in ante sinctionem casu tu calicem dociderit raitim tamen sacrifici tim est. Constat 3. nec in commilitione 'nal Dram sacrificii sitam esse , Ite et ea ad inte ritatem sacrifici r pertineat, et jure divitio , et Ecclesia lico Sacerdoti cel 'hranti praecepta sit: communio Ptiim Don sacrificium , sed sacris eii jam peracti partici potio est. B stat ergo , ut in sola consecratione saerificium Eucharistiae positum sit. Per eam enim Vir ima in altari Deo sistitur, eique offertur , scilicci Christus ipse non verbis , scd reips' m)ςtice mutatur, clam coi pus a sanguitie Vi Verborum separetur ; peT. ne nitum n frictim scparationem oblatio haec. quae in o ossi cratiotic tit, mur aliser conjungitur eum VCra, ac Mali mactatione , qude in cruce facta est. Beliquae
296쪽
v α usi a j,ὰ feruorum, quae apud La.
ris vero Per m. 'U' ' aliaribus seipsum
suum : ita ut sicut In Saerificio Crucis ,
297쪽
quod consuciatio utriusque speciei setalceie xspinu se tet sacrificium crucis, in quo sanguis a corpor 1 Chri in au separatus est. Negatii vero . . Min s . aliique. Porris ex iis . quae dicta sunt , videtur res non ad O certa. Tam etiam per uisius Speciei cotis vcratioti in eorpus Christi sistitur praesens in altori , idioque Deo ouertur, Et ri Pracs utatur Saltrui imperscctu mors Christi, cum vi verborum corpus sine satis utrix exuit,edit r. V. Quoniam in consecratio De Posita est sacrificii natura ; sacrificium autem jure divino debet esse per sectum . hinc Scquitur . multa, quae Sacerdotem praecepto riclesiastico a c lebrando impediunt ante consecratioticua , COHSecratione lamen Peracta , non impedire quo iniitu usque ad finem prosequatur. Sic si quis, inchoata missa, memiuerit, se non es,e jejuuum , aialc cons cicitionem cessave d Let modo absit populi scandulum porsecta consecratioue prosequi. si excori In unicatus vitandus sacro adsit , nec expclli possit, ante cotisc crationem. Ssundum est , post consecrati O-Dein minime. Ni Saoerdos morbo correptus absolvere Missam nequeat, Si id ante consecrationem accidat, Doti est Missa ab alio Sacerdote absolvenda ; si post consecratioti m , missa timuino ab alio Sacerdote,
otia in non jejuno si jejunus haberi non possit ) perficienda est. Si p si con-eerationein Sacerdos advertat, aquηm . alium VP liquorem consecrationi ineptum pro vino esse calici infusum: oniatino apponi debet vinuin, consecrandia α' ne , incipiendo ab iis verbis : Simili modo e c. quod si id advertat post sumptionem cali-
set , rursus aliam hostiam , et vinum apponendum esse , resumeudumque sacrificium ab iis vorbis : Qui
pridie quom Puleretur. Sed si id sine populi se indalo seri non possit , uti poterit senietitia Scoti in IV. Dist. VIII. q. 4. hoc est ,bapposito tantum vino, illud Ostcrre , consecrare, et sumere. Vide Benedictum Σl V. De Sacris. Miss. seci. II. ωρ. 5. idque Bubricae 1l. Iis sub Clemente VIII. editae uSendum doccnt.
298쪽
ῖ .. . ἡ . . De Sacramenetis. 297 C A P. III. Quale Sacrisitatim sit Erecharistia.
Ado. Um Sacrificium quadruplex sit . ut supra via diximus , Lareeuticum , Eucharisiaciam , Pro itiatorium Petriatorium , Deile concederent Novalores , Eucharistiam dici sacrificium Iaireuticum, et Eucharisticum , latiori tamen significatioue , cum in celebratione Sacramenti Deo exhibeatur honos, ei. que gratiae a si delibus pro tanto beneficio agantur. ded propitiatorium , et impetratorium dici sacrificium
charistiag Sacriscium propitia ortam , et ivi- petratorium esse , dogma Iidei est.
Prob. I a. pars. I. ex Scripturis. Ipse Christus Eu. aristiam instituens ait Luc. u. 9. Hoc est eo pus meum , quod Pro Mobis datur malth- XXVL. 28- . Hic est sanguis metis nori testamenti , qui pro mu ris iandetur in remissionem Peccatorum. Ergo sacrificium a Christo in ultima coena Poraclum revera Propitia tori um fuit , licet pendens a sacrificio erucis , ideoque etiam sacrificiuin, quod tu novo testamenton Sacerdoti hus ossertur ; cum Christus Apostolis id saciendum praeceperit , quod ipse secti Prob. II. ex PP. Cyrillus II ieras. Catech. U. v stag Confectum est , inquit , ιllad spiritale sacra cium , eι ille cultus incruentus suρer iρsa Aropitiatio. nis hostia . . . Christum Pro nostris Peccatis maci tum osserimus, ut et nobis , et illis eum , qui esthenignissimus , Propitiiam reddamus. Idem docent ambrosius Lib I. de os . Cay. U. Augustinus Quaest. LVII. . in Lepit. nec non Liturgiae omnes. Ergo siqua restaret ratio dubitandi, utrum sacrificium a Cliristo in coena oblatum fuerit propitiatorium, quod Tricinum Patres definire uolaex unt ἱ ex traditione in-
299쪽
mcii constat, illud a Christo ita institutum ., ut ab Ecclesia tamquam propitiatorium offerretur. Prob. III. ratione. 1.' Sacrificia legis tum naturae, tum ι osaniae sine dubio propitiatoria erant . eo quolsacrificium crucis adumbrabatit. Ergo a sortiori Sacrificimn Euchai isliae . quod est in nova lege unicum, De aut m9 jura sui Sse dic mus in lege veteri 'adjumenta salutis . aut iam hi us mapas Valuisse , quam Veritas. 2. Concedittit ΝOvatores . Eucharistiam in remissionem Peccatorum et in in gravi tim iustitutam esse ; atqui talis Don est tit SA Urumcntum , Ut Supra ostendimus , ergo ut sacrificium. 3.' Ubicumque Christus est, propitiator est pro PDUCalis DOStris, nora pro nostris aulem Tantum . sed Pro totius mundi I. Ioan . u. I. Sed in Eucharistia Christus est Sacerdos , ct victim η Ergo etc. Nitio merito Tridenti Dum Sess. XXII. Cap. a. Et
quouitim , inquit , in diWino hoc sacri cis , quod λα
Missa peragitur, idem ille Chrissus continetur, et in- cieate immolatur , qui in ara crucis semel sei sum cruente Obin is, docet Sancta Synodus , Suox ciu istud oere esse Propitiatorium, per ipsumque fieri, ut si cum Mero CDmle , et recta fide , cum metu , et re Merentiu , contriti , ac Poenitentes mi Deum acredamus , misericordiam conseqtiamur, et gratiam in e Dianans in tem Ore OPPortuus. Hujus quippe oblatis-ὸ ne Placuitis Dominus gratiam , et donum poenitentiae CoΠCedens, crimina , et Pec Cata , etiam ingeritia di-' nuit P. Et Can. 3. M qtiis dixerit, Missae sacriscium testillam esse laudis, et gratiariam actionis, aut nudia commemorationem sacrificii in Cruces Peracti, nou autem Pro 'iliatorium . vel soli Prodesse sumenti ; neqασPro Di is, et defrauctis, Pro Peccatis , Poenis , Satisfactionibus , ct aliis necessitatibus oferri debere , an thema Sit. Prob. 2 a Pars ex Perpetua Ecclesiae traditione. ITertullianus Lib. ad 5 Aul. Cay. 2. Sacriscamus , ii quit, Pro salute Imperatoris. 2' Cyrillus Ili exos. Catech. V. MVslag. Postquam confectum est illud spiritale SaCrfectiam . . Obsecramus Deu tu pro commiani Ecclesiarum Pace, Pro tranquillitate mundi, pro Regebus, Pro
militibus, pro sociis, pro aegrotis, pro Ussiciis ; et iuβumma pro iis omnibuS, qui egent auxilio . i. ' Idem tam
300쪽
U Sacramentis. a shent Liturgiae omnes Ecclesiae universae , tum oriculatis, tum occidentalis. Ergo ete. Dices i. ' Haec doctrina injuriosa est sacrificio er cis , cujus proprium est, et singulare , ut sit prορiti torturn, et imρetratori uni. Quod si dicas , per sacri eium Missae virtutem in nos sacriseii crucis derivari, id inutiΙia reddit Sacramenta , quae ob id a Christo instituta sunt, ut fructus passionis eius ad nos Perveniant. Ergo etc. Neg. ant. Quod enim ad primum attinet , sacria fietum Missae a sacrificio crucis vim pro itiationis, et impetrutionis accipit , cum sit idem sacri iacium crucis perpetuo oblatum ad derivandum in homines illius se eius. Quod vero spectat ad alterum, I,' voluit Christus, ut multiplex passionis eius fructus diverso modo derivaretur in homines per sacramenta, ac per Sacriticium ; illa enim tantummodo sumentibus prosunt hou . etiam absentibus. a.' lautum abast, ut sacrificium in
tilia reddat sacramenta , quia potius per illud impetratur gratia , homines disponens ad recipieuda utiliter
Dices 2. Absurdum est, et Contra rectum ordinem , rem infinitae dignitatis offerre ad rem . vili orem
Consequendam. At quidquid per Christi oblationem a Deo postulamus, minus est chriato , praesertim si sint
hona temporalia. Ergo. Η. Neg. min. Non enim aliud a Deo postulamus , si recte postulamus , nisi ipsum Deum , ad quem Per- Venire exoptamus Per gratiam , aliaque ad jumenta , etiam temporalia, si id saluti nostrae expediat.
Cum in peccato duo spectari possint, culpa , et re iuβ poenae ; quoad culpam quidem sacriscium Eucharistiae propitiatorium non est eo Sensu , quasi αμεσωs immedia e i iam remittat, et deleat; hoc erit m proprium est Baptismi, et Poenitentiae ; sed quod hujus sacriseii oblatione placatus Dominus pratiam contritionia. ancedit, qua humu iustificatur. Poeuam vero Sacrimcium