장음표시 사용
341쪽
346 Theol. Inst Lih. VIII. Pars. V. Cap. II.
U. I. Opponetido contrariam Clirysostomi sententiam Lib. III. de Sacerdotio: Corroris, lepram Purgare, Seu ut perius dicΠm,non purgare quidem, sed Purgato3 Probare, Iudaeorum Sacerdotibus solis licebat. At pero nostris Sacerdotibus non corPoris Pram, perum animae sordes non dico purg retas Probare, sed Purgare Prorsus conceSSiam est. Sed ne videatur Hieronymus aliis Patribus adverΑusiani. u.' Sicut ad praecellentem objectionem , Dist. ant. Hieronymus comparat potestatem licandi , et solveridi Cum potestate Sacerdotum Aaronico mim supra lepro8os quoad aliqua, conc. Quoad omnia'. neg. Sicut enim frustra Sacerdotes illi mundum declarassent leprosum', CH-jus adlluc lepra perseveraret . sic iSti s rufi ira eos absolvunt , quorum Voluntas adhuc est in malo obfirmala ;quod salis est ad Hierona mi propositum, retund cudi Scilicet corum arrogantiam qui Pharisaeorum sui ercilio Vcldamnare iura occuleS, VCl solvere Docii Os se Posse id Cta Batit. Celerum saletur Hierona mus , et veteres SRCerdotes revera abstulisse immuDditiam legalem , qu Re manebat etiam sanata lepra , et nostros revera Sol V re Pec Cati Vine uta , quae manent etiam Post quam Voluntas
mutata est in melius a Spiritu Sancto moventcse, Sed nondum inhabitante. Coneludit enim : EPiscopus , et Presbyter Pro ossicio suo Cum Peccassorum Gudierit parietatem , scit qHis ligandus sit, quis Sal 'fridus. Inst. Cum poenitoris nil sacerdotem accedit perfecte contritus, jam justi sicutus accedit. Ergo Sacerdos Iloi ei remittit peccata , quo e deleta sunt sed i emissa declarata ideoque absolvere non signissicat peccata dimit
ture , .alioquin falsa oliqua Dd O esset forma Sacramenti. Η'. Dist. ant. ACcedit sine voto absolutionis ita coti tritione iniplicito , reeg. Y X voto ipsius absolutionis, Sub
iis . conc. Nihil omnino accipit, nex. Ita tur sicut adultus , illii Perfecte coti tritus accidit ad Lapti Sinum , justiscatus accedit , ct tamen vere illi dicitur : Ago te
dcias , voti lata jus ablutionis e lectus est 3 tum quia tu ob Iulione ipsa raberiorum accipit gratiam , quae t HlUrri Sua Peccatum ablueret, nisi ex uccide illi doletum inVenn et,
342쪽
et praeterea totius poenae remissionem ; eodem modo de absolutione sacrameutali sentieudum eM. . Corollarium.
Ergo cum minister pronunciat absolutionis formam , Sensus non est, eum rumittere tΗDtummodo . Poenam Peccatis debitam, ut Opinatus est Bajus docens , hominem justificari ante Sacramentum per charitatem Persectam, et tamen in reatu poenae Permanere , quae Poena Sacramentis solvitur. Sed sensus est , eum mi-Nistrare Sacramentum , quo praebetur gratia remissio nis ipsius peccati quoad culpam , et ex Consequenti quoad Poeuam aeternam, quae culpae ipsius comes est.
Magister Sententiarum Lib. IV. Dist. I 8. putans , . ad Sacramentum Poenitentiae necessariam esse contritio nem pcrsectam , hinc conclusit, absolutionem Sacerdotis.esse tantum . remissionis peccatorum' declaratio Nem, quam seritentiam S. Bonaventura in IV. art. R.
Q. a. Halensis Ibid. Q. aa. aliique veteres Sccuti sulat. Non fuit lamen haec sententia a Tri ntino damnata , teste Ρallavicino Lib. X. Cas'. Iamaequc confundenda cum doctrina Lutheranorum , at qua disserttriplici ex capite , Iis' quia . non ait , absolutionem esse nudam ministri concionem ad excitandam fidem Poenitentis , scd verum actum judicialem , quo minister declarat dimissa Peccata. a.' quia docet , Contritionem persectam non delere peccata, nisi ex Volo absolutionis. 3. ' quia statuit, per ipsam absolutionem tribui gratiam uberiorem , et partem temporalis Poe uae remitti . Ceterum haec . sententia temeraria hodie
343쪽
ua TheoI. Inst. Lib. VIII. Pars V. Cv. ILEC A P. III.
Da ministro, penes quem yoιostas est dimittendi pee cam , de qua in Capite superiori dictum est. Adg. I. Uoniam superiori capite ostendimus con v tra haereticos, esse in Ecelesia potestatem pcccata remittendi per actum judicialem ; ordo doctriuae postulat . ut videamus , quis sit ejus potestatis minister : quae in eo necessaria ait iurisdietio . et quihus Iimilibus illa coerceri possit. II. LValdenses , et post eos miclestus docuerunt , quemlibet Christianum, modo justum, absolvere posse a peccatis, et satius esse absolvi a bono Iaico , quam a malo Sacerdote. Vide Bel nerum Lib. V. et Bullam Martiui ad ealeem Concilii Coia,tant iensis. III. Lutherani docentes , justitieari impium ex sola fide excitata per verba ministri, assii mant, quemlibet hominini, etsi per iocum verba absoluιionis Proserat, ministium esse poenitentiae , modo verba illa fidem Confitentis excitent. Volunt tamen eo um plurimi post Minuisitim, nemiDem id ossicium usurpam debere ,
Praeter Pastores a populo ad id munus deputatos. IV. Inter Catholicos autem suexe ante Concilium Tridcia litium Botinulli, qui assererent, omnes Sacerdotes in ipsa ordinatione omnem aceipere absolvendi Potestatem , praeter quam nou requiratur aIia iurisdicti otiis potestas ad ratam, sive salidam absolutiouem. Ita Armachai uis Lib. II. Da Quaest. Armen. αρ. 4.
luctu errorem nuper quidam resum novarum studiosi Paucis ab hiue annis renovare conati sunt.
V. Ilis omnibus ad ersatur Ecclesiae Catholicae doctrina , quam Concilium Tridentinum exponit his vcν-bis Sess. XIV. can. Io. Si quis dixerit, Sacerdote qui in peccato mortali sunt, yotestatem ligandi, et FO rendi non habere, aut non solos Sacerdotes esse minAstros absolutionis, sed omnibus, et singulis Christi delibus esse dictum : Quiaecumque ligaperitis etc. quorum νωιοrtim Mirtiale qtitisset absoloere Possit peccata .... a rethc a rit. Con. 9. Si quis diserit, αbsolutioncm S
344쪽
. De Stacrannensis. 3 3 amentalem Sacerdotis non esse actum Iudicialem , sed nudum ministerium pronunciundi , et declarandi ,
remissa esse Peccata constenti, modo tantum credae , se esse absolutum , aut Succrdos non serio sed joco soloat . . . anathema Sil. CAP. T. Quoniam igitur natura , et ratio judicii illud eaeposcit, ut sententia in subditos dumtaxat Proferatur , Persuasum. SemPer in Eoolesia Dei fuit , id Iue perissimum esse Synodus haec confirmat, nullius momenti absolutionem eam Esse debere, qualia SacerdoS in eum profert , tu quem Ordiuariam , aut subdelegulam usu habet jurisdicti Nem. Sit igitur.
Dogma fidei est, in ministro Sacramenti poenitentiae
necessariam esse duylicem Potestatem ordinis, scilicet Sacerdotalis , et jurisdictionis. Prob. a. Petra I.' Christus non omnibus, sed solis Apostolis Io . . a 3. dixit: Quorum remiserius Pec-Cala, remilluutur eis. a.' Ecclesiae perpetua traditio ea verba semper tutellexit dicta solis Apostolorum in Sa. cerdotio successoribus. Ambrosius Lib. I. De poenit. cay. 2. Itis hoc , in Iuli, solis Permissum est Sacerdotibus. Innocentius I. Dist. ad Decent. Cαρ. I. Cui rum de Moudere aestimaudo delictorum , sagerdotis est . judicare. Adde Patres supra i Iaudatos, ubi Ostendimus, s GCuitentiam esse Sacramentum , aliosque innumeros , qui quoties de Poenitentia loquatitur , tollas solos S Qerdotes rius ministros appellant. 3.' Absolutio est ju- diei ulis ministri actus. Absurdum autem est, in sociortate omnes esse judices cum hoc mu uus Solis co Cessum sit magistratibus. Ergo in Ecclesia iis tantum
absolvendi jus est , quos Spiritus S. posuit regere mclesiam Dei, Episcopis scilicet, et Presbyteris. Prob. 2α. pars- I. ' Curistus h postolis praeter pol Stalem ordinis , etiam jurisdictionem addidit his verbin
345쪽
a Christo. Atqui Dimo judicaro rosest, nisi illos, ita quos jurisdictionem bubet , Sive SubditoS. Ergo ete.
Objectiones. Objic. I. coni. Mu. Pare. Fideles omnes hortatur Iacobus Iac. V. 16. COΠflem ui ergo alterutrum Peccam Mestra , orate Pm Misicenι, υι soDemini. Ergo omnes fideles excipere possunt aliorum consessionem ,
Neg. cons. I. ' quia particula illa Ergo subnecti . hanc sententiam praecedeiati, in qua dixerat Apostolus: firmiatur quis in robis , inducat Preb Ieros L cole- siae etc. millus autem esset nexus, nisi consessio e lia mPrcsbvieris facienda esset, quibus cum eonfiirmur , recte dicimur entifiteri alterutrum , hoc est homines hominihils I.' Quia non ait Apostolus : constemini alle Irtim, et absolvete , sed Orate Pro inpicem, ita ut humilis consessio infirmitutis snae provocet alios adorandum. Vel ergo vcrba Apostoli explican mr de S 'Cranacti tali consessione , Pt de solis Presbyteris intelligenda sunt ; vel dΡ humili confessione . extra Sacramenaum, et haec cuilibet ex statrihus fieri potest. Di Drturi pro nobis deprecetur, ideo De in causa nccriaitalis olim tince humilis confessi O . ubi Sacerdos Noo esset,
laico fiebat , ut testatur Magister Seniciis. Lib. ID Dis'. . . et S.I homas Suppl. 3. P. Q. F III. tiri. 2. seu I. 'Obio I f. Cypriantis Eytil.XI. praccipit, ut abs late Presbytero , poetii tentes in mortis periculo a Diaconis absolvantur. A it enim : Si Presffer repertus non ' erit, et urgere extitis coepit, Mytia Diacotium q&οque ex imo-ἰ ges in fescere delicti sui possint ut mania eis in PoeNP-tontiam im 'Osi a , peniant ad Domistim cum I DCe,nti iam diari eis Martyres , litteris ad vos factis des clera erunt. Eandem disciplinam in Galliis . et ni spa vis isse vaxia Concilia. dcelsrant.' Quin constat,
346쪽
De Sacramentis. 345 olim Diaconos picbem . siva Parochiam rexisse, quod
sine pcilestale assolvcndi fieri tioli potest. Ergo eic U. Dist. ant. Di accipit , ut a Dinci Dis porni letiles absolvantur a poetiis Cavonicis, quibus a Cottam uisione evarat seclusi , conc. A peccatis . n ς. CUm ergo u gelate mortis periculo, copia Sacerdotis non cSSet, non aliud fieri poterat, quam ut poenitetites. qui tunc diun Colum I. uiolae ante absolutionem arcebantur, ut infra dicemus , saltem Ecclesiasticae communio ui resti lue rentur'; quod ministerium per minores etiam clericos eX cchi potest ; atque ita contritione justificati viati Ciam accip rent. Cum autem pauci essent actute illa SueCrdotcs . Necessitas coegit praeficere Plebibus quibusdam , sive'Purochiis Diaconos , qui basetiZarcut , Praedicarent; et necessitate urgente, poenitentes sciliem a Poetiis canonicis absolverent , et vini ico mulli rent. Objic. III coni. um .part. Si Sacerdotes in ipsa inauguralioue uoti acciperent potestatem dimittendi pcoca ta , frustra Episcopus iis manus imponetis, diceret Accipite SPirritimi Aunctiam, quorum remiseritis PeCCata, remittiantiar eis. Atqui licio absurdum est. Ergo Cte. U. Am.m0. Datur enim in ipsa ordinulione pote. Si is ordinis , qua posstitit sacerdotes peccata remittere, quando erutit ipsis subditi , tu quos potestatem illam CXCrccre valeant. Cum enim hoc sacramentum iu codili crat ab aliis, quod ad modum judicii institutum est, ideoqMe exerceri noti potest, nisi in subditos, data prosis cris in ordinatione judicandi . et absolvendi Polcslato, daridi adhuc supersunt stibiliti, quos judicare , Ct absolvere possint ; hoc autem si cum datur eis jurisdictio vel ordinaria, vol delegata. QA. Quid est ordinuria 'quid di togata iurisdictio rΗ. inditiari a jurisdictio est . qua in habet ille , Cui
cura e,t atiimarum , qua Oviva dimissa . Cessat eius .r
dinaria iurisdictio . Dcc quem suum amplius pol si b βOl Vere . Disi uel malo in jurisdictionem obtinuerit. Talis est Parochus in sua Parochia. Episcopug tu sua Dioecesi5. Summus muti l x iii Ecclesia uti iversa, Superio rcs It tigulares ira sun familia. Delegata vero est, quae Committitur Sacerdoti curam animarum noti hal euii.
O. 11. Potestne ille . qui ordinariam jurisdictionem
347쪽
346 Theot. Inst. Lm. VIII Paraxm Cap. III.
Rabel , absolo re alienos subditos ire sua parochia , aut suos in aliena yiarochia , oel dioecesi. t.' Cum Ecclesiae consuetudo seruι , ut Parochise mutuo adjuvent , Potest Parochus in sua Parochia alienos etiam subditos absolvere , jurisdictio tamcn , quam in illos exercet . nota ordinaria , sed delegata est ,iex,consensu Scilicet Episcoporum vel tacito , vel aexpresso , ideoque poterit, si justa causa esse videbi-aur, ab EPisCopo auferri. a.' cum Parochi Ordinaria iurisdictio non locum . sed personus subditorum respi- Ciat, Posset non Parochus in aliena dioecesi absolve- xc , sed ne qua hinc oriatur Perturbatio , expedit , ut
Pastor loci ordinarius monentur ..
Q. III. Quis possit iurisdictionem desegare ZU. Quamvis ex gencrati regula , qui ordinariam ju.risdietiovem habet , delegare possit, Concilium tamen Tridentinia in ad cxtirpat a mala innumera , quae eL delegationibus indignorum oriebiliatur , statuit Sess. HII. de Itis Cay. 15..ut Demo delegatus ad Se-Cutarra absolvendos censeri debeat , nisi ab Episcopo per examen , Si illi videbitur esse necessarium , aut alias idoneus judicetur , privilegiis , et consuetudine quacumque, etiam immemorabili abolita. Ipsi igitur Parochi absolvi non possvat, Disi a Sacerdote apyr
Noo decreto vetera Regularium privilegia in absolvendis saecularibus abolita sunt , ut saepius declara
Tunt Summi Pontifices Pius V. Gregorius XIII aliiquo. Imo Gregorius XV. in Constitutione, quae incipit si Scrutabili, statuit, ut etiam ad absolvendas uoniales suo regimini subjectas , indigerent Regula es approba- ione Episcopi. Sed ad Regulares ipsos absolve udos , imo et Novitios , ct familiares in Mouasterio habitarites opus approbatione Episcopi uoti est ; citrii jurisdictio ad eos absolvendos tu eorum superioribus ordinaria sit . quam et delegare possunt nou solum aliis Regularibus, vel ejusdem , vel alterius cujuscanaque ordinis, verum etiam . si eis videatur, c teum Iue simplici sacerdoti etiam nori approbato, i uec ejusdem ἡiouoesis. Vide Ferearis V. Aos obatio. αα. R.
probatio autem fieri debet ab I Pis zopo Poeniteα-
348쪽
iis , adeoque approbulus in una dioecesi , Non Cen Setur in alia approbatus. Potest vero Episcopus approbati OIi Cm suam certis cocicere limitibus loci, temporis , PC sonarum ; imo illam , si ei libuerit, revocare, aut DOVO CXamini approbatos subjicere sa). Illud etiam Vcxtenduin est , approbatum generatim non censeri HPProbatum ad Monalium consessiones incipiendas , sed speciali ad id approbatione indigere ex Constit tione Clementis X., quae incipit : Siasterna. Q. IV. Potestne Hiquando palide absoloere. minist*jurisdictione carens , Ecclesia dilectum supplente 'Potest cum adest titulus coloratus, et communis error , ut in eo eae gr. qui curatum beneficium IIOII legi timine possidet, vel cujus approbatio ceSsavit, aut ε FPerisa , limitata , revocata est, si tamen ab omnibus, it egitimus Cirratus , aut approbatus habeatur. Quod quidem eX communi Doctorum consevsu inductum est ex simili quadan juris civilis constitutione L. Barbaritis II. de Olbi. Prael. Ecclesia tamen ea tantum Pol est , quae Ecclesiastici juris sunt, supplere, nora quae juris divitii , ut eae gr. defectum orditiis in Sacerdote,. aut Contritionis tu poenitente.
Q. V. Ouid de articulo , Dei peractila mortis rax. Concilium Tridentinum Stas. XIV. Cap. 7. Pieradmodum , inquit, ne hac iρsa occasione aliquis μοreat, in eadem Ecclesia Dei eustodilum semper fuit, ut uuiis sit reserpa io in articulo mortis ; atque ideo omnes SG ccrdote3 quoslibet poenitentes a quibsois peccatis , et . ccnSuris absoloere Possunt. Quae Vurba etiam de Pe riculo mortis , et de omibus sacerdotibus ctiam degradatis , Suspensis , et excommunicatis vitalidis Coin mutiis Theologorum sententia intellexit ; cui contraria FGgnami opinio de excommunicatis vitandis nihil in-
ta DeiREgnalibus trinen con tytuit Pius V. Bul Roman Pon ι eis auis i 7 i. et Clemcus X. Bul Susterna , ut si 'ra vira cxamine Ab Episcopo generatim, et in perpetuum Ryis prohati fuerint, non possint ab eodem Episcopo, sed tantum Mn F piseopo s cessore iterum ad examen revocari. Secus tamen est si approbati s ierint ad tempus, aut sub larmulanosii 2m ducitum.
349쪽
348 Theni. Inst. Lib. VIII. Pars. V. Cay. IV.
commodat. Si tamen adsit approbatus Sacerdos , probabilius est , non inodo illicitam , sed et irritam soroabsolutio Dem a simplici Sacerdote datum , nisi aut Onsessio Aule suam opprobatus advenit ct , itio perit , alii hic moribui di complex in turpi Peccato sucrit , a quo absolvendus cst aut justa de causa uolit approba to sacerdoti ipse moribundus corii iter aut approba tus Sacerdos Pius consessionem vCl justa de cati a. vel
iniqua, nolit audite. Vide Card. dc Lirgo de fac poenit. Disp. XVIII. feci. a.
QUaestio de jurisdictione Ministri ad aliam
necessario nos vocat, utrum i piscopias . et diu minus Pontifex possint certa pecentorum genera , sive corios casus sibi reServare absolvendos , ita ut neino sive ordinaria , sive delegata jurisdictione instructus , ab iis absolvere valeat. II. Lutherani asserentes , absolutionem non esse actum judiciatum , sed concionem ad excitandam fidem, quae sola consuentem justificat , ex consequenti potestatem reservandi casus damnant , et irrident ; cum Nemo , inquiunt , impedire possit, quominus fides justificet. Quamvis ad terrorem aliorum atroeiora quae dam , et pubiica scelera ad Consistorium deserenda statuerint , non ut reus a superiori tribunali absolvatur ,
qui Iam per fidem coram Deo justificatur , sed ut celeri discandi, crimina illa esse gravi R. III. At Cui holici doecntes , absolutionem esse Vere actum judicialem ad quem jurisdictio necessaria est, ex consequctiti affirmant , iurisdictionem ivserioris judicis sicuti potest certis coarctari limitibus , loci , tem Pori, , Pcrsonarum , ita etiam Posse in aliquibus pec eat um speciebus ita arctavi, ut ab iis judex inserior irrito absolvat. Quare sit.
350쪽
Dogma fdei est, posse Summum Pontifcem , et Discor
. 1 Gerstare, Casus , a q&itas ins riores Facem dores , etiam in foro conscietitiae , absoloera nequeunt , nisi facultate ad id delegata.
Prob. I. Quod univcrsa sucit . Ecclesia , tu ui raseri nossit , aut faciendum sit disi utare, insolentissiinae
Cleria universa Latio potestatem . in summo Pontifice , eta Episcopis oguoscit ut patet ex Conciliis oecii me-nicis ab utii versa Ecclesia receptis. Sic Concilium ieranense. Clem Cn. Religiosi: Quibus, inquit , etiam in virtute sanctae Obedientiae , sub intermitiatione maledictionis aeternae districtius inhibemus ne a Casibus scri Ayc tolicae, orsi locorum ordinaciis refersitatis qGemyuam
Prob. II. Ad absolutionem jurisdictio necessaria est, at Stipra ostendimus. Ecclesioe aulem est dare Sacerdoti subditos , in quos jurisdictioncm liubent, et exemceat. Sic in ipsa di occeseon, et paraeclarum divisione alios aliis dedit subditos. Potest igitur statuere , ut qui graviora quaedam admiserint peccata , nulli inse-xiori judici , sed superiori subdantur. HOC. cst aule reservare casus. Ergo etc. Hinc morito TridentiniunSess. A VI. can. II Si quis dixerit, Episco 'os non h bere jus reseroandi sibi casus , nisi quoad eae emam.
politiam , atque ideo Castium re seroationem non Prohibere , quominus Sacerdos a reseryatis vere absolWat, anathema sis.
Sed hac in re tria potissimum inquirenda sunt; I '
Quaenam requirantur conditioncs , ut casus aliquis Con-εealer rCServatus. 2. Quinam Possint reser Fave Casus. 3. ' Quinam absoIvero a reservatis.
Q. I. Quae requirantur conditiones , ut cusas alia quis in indioiduo censearur reSer alias. H. Quatuor. I. ' Culpa certo gravis; . nam venialia Cum non sint materia necessaria Saorninenti , nou r Aerumtur. a.' Actus ex remus. 3. ' Consumtausus, nisi