장음표시 사용
391쪽
De Sacramentis. 39 et nascitur, poenitentia Deus mitigatur. Ne quis autem putet consessionem Domino laciendam intuq in corde
io. Plerique tamen hoc opus , ut Publicationem sui, aut subfugere, aut de die in diem dijFerre Praesumunt, Iiti duris magis memores, quamb salutis, Melut illi, qui in Murtibus perecundioribus coryoris contracta Nexatione , conscientiam medentium Mitant , et ita cum erubescentia Sua Pereunt. Vide , consessionem Domino .sactam Esse illam , quae iit sacerdotibus vicem Dei serentibus, qui Peccatis mederi possunt, quod diligenter notandum ad intelligenda quaedam veteruin Ioca Alioquin obscura ) , eamque adeo esse necessariam, Ut sine ea Peccator Cum erubescentia sua periturus sit. Seci lo IlI. Origenes Hom. II. in Ps. XXVII postquam eum, qui detructat couliteri Peccatum, Compar avit ei, qui uox tofi humores in stomacho latentes non evomit subjungit: Si autem sui accusator stas, dum occusat .semeti 'sMm, et constetur, simul eoomit et delia Clum , atque Omnem morbi digerit causam. Tantummodo cireumspice diligentius , cui debeas peccotum coniteri proba prius medicum, cui debeas caucam languoris exponere. Quid aliud dicere possent hodie sacri oratores , ut ConscSsIouem Occultorum criminum , utque cluetionem prudentis sacerdotis suaderent i kdde Cypri auum Lib. de Lαρsis scribentem , etiam peccata occultissimae cogitationis fideles fuisse confessos apud sacerdotes Dei, alioquin Poenam aeternam noti evasuros. Saeculo IV. Basilius in Reg. Γ eo. inter x. 228. Necessario peccata asteriri debent quibtis crudita est disyensatio m)steriorum Dei. Adde osseuum , Pa- Cliantim , Paulιnum , Hilarium a . Saeculo V. satis est Cliab sostomas, cujus potissimum auctoritate Nequicquam gloriatur Dallaeus. Ait enim S.Doctor Hom. de Muliere Samarit. I gitemur hanc mulierem, et ob vostra peccata non er ubescamus, sed Deum
ad Poenin Hilutius Cap. X UDL in Matiae
392쪽
39a TheoL Inst. Lib. VIII. Pars V. Ca P. VIII.
timeamus . . . qui enim homini detegere Peccata erubescit , Deo vero cernente facere nora erubescit, neque
confieri vulι , neque Poenitentiam agere ; in die illis
non uris , aut duobus , sed unioe so orbe Spectarite , radiacetur. Noh minus clara sunt quae habet alibi
Lib. II. de Sacerdotio Cap. 3. mnia IX. in Yρ. ad Heb Hom. XXX. in Genes. Idem docent HieronF. mus, Augustinus , Leo M. aliique sa).
. Posterioribus saeculis tantus est testium nn meruS pro secreta consessione Peccatovum , ut Iougum esset Pr
aene singulos. inatis est inspicere canones , in quibus poenilentia etiam Ocaultis criminibus decreta est , quae nonnisi ex confessione poenitentis cognosci poterant f b).VIde Nat. Alexandrum Dissert. XIV. in Hist. Eces. Siaec. XIII. et XIV. et Dionysium Sam ma ri ha num
Morito ergo definivit Tridentinum Sess. XIV. can. 6. Si quis negaMerit , confessionem Sacrmnentalem Celinstitutam , Dei ad salutem necessariam esse jure dia Mino , aut diaerit , modum secreto conflendi soli sacerdoti, quem Ecclesia catholica ab initio semper ob. Serςapit, cilienum eSse ab institutione, et mandato Christi , et in Mentiam eSse humanum , anathema sit. Et Lari. I. Si quis dixerit, in Sacramento poeniteretiae adrcmibsionem Aecciatoriam necesSaritim non esse jure di-pino confieri omnia , et singula .peccata mortalia , quorum memoria cum debila , et diligenti praemia tatione habeottir , ellom Occulta , et quae SNΠt CO- , 4ra duo ultima Decologi praece ita , et circumStanti&s, quiae Peccati speciem mutant, scd eam conscssionem Ian- iam e3se utilem ad erudi ,rdiam, et consolandiam Poenirentem , set Olim Obserpatam fuisse tantum ad satisfi alionem canonicam imPonendam, aut dixerit, eos, omnia peccata confieri student , nihil relinquere Delle dioinae misericordiaa ignoscendum , aut demum non licere confieri peccata pentalia,' anathema Siι. a) Hiercnvimis in I. Eecim. Augustinus ILIS. 1-ν L. et al. Leo M. Epist. CXXXVI al. LXXX. erc.
b) Tractant hoc argiamentum de peccatis occultis erudivi.
393쪽
Objie. I. Quod potest ab Ecclesia abrogari, non
est divinae institutionis. Atqui consessio secreta pe catorum abrogata est in Ecclesia Constantinopolitana a Nectario , Nemine contradicente. Scribunt enim Socrates Lib. V. CV. 19. et Soet mentis Lib. VII. GR. 16 Nectarium exauci orasse Presbyterum Poenitentiarium, occasione gravis scandali, quod seeutum erat ex Publiea confessione peccati, ad quam ille matronam as erat ; ita ut unicuiquc , prout sibi cousCius mset. ac fidueiam sibi haberet , ad sacrorum mysteriorum Communionem accedendi potestatem faceret. Ergo. N. Neg. min. quae est contra metatem ipsius Ozom ni , qui in eodem loco duo docet , nempe Nectarium absolvisse Presbyteri Poenitentiarii munus. et tam n ad obtinendam veniam necessario confitenda esse peccatae Sacreduli ' Cum in Petenda, inquit, Mento Peccola ne cessario confieri Dyorteat. Miud ergo esse ait aholqre Presbyterum Poenitentiarum , quod Nectarium fecit; aliud abolere consessionem peccatorum. Sciendrim enim est, ante ortam Novalianorum haeresim cuique fideli liberum fuisse, ut eligeret prudentem Sacerdotem , apud quem pecCata contineretur , ut constat ex laudato inrigenis testimonio. Ortis tamen Novatianis , qui remiselendorum graviorum criminum potestalem Ecclesiae negabant, institutus est certus quidam Presister Poenite tiarius , cui omites peccata sua coufiteri teuerentur , ut ab eo poenitentiae , et satisfactionis sive publicae, sive Occultae modum acciperent. Hoc igitur Praesisteri Poenitentiarii munere per Nectarium ConstantinopoliaboIito, res ad eum rediit statum, quo eriit ante No- Vatianos, hoc cst quisque probaret suipsum , et Pr sua conscientia vel divitiis mysteriis communicaret, Vasi Peccatorum Iethalium conscius esset , cui placeret
Sacerdoti confiteretur. Quod quidem mavisestum est ex Chosostomo , qui post Neetarium Constantinopoli
SEdens, Consessionis necessitatem praedicavit . ut SuprR
Inst. I.' Scribunt Socrates,et Maomentis, statuisse Nemctorium, ut unusquisqM prout siti conseius esset , et
394쪽
siduciam Sui haberet, ad sacrorum communionem Dccederet. Ergo non solum Presbulcrum Poenitentiarium abstulit, scd ipspm consessionem. H. Neg. cons. Aiunt enim laudati Historici, Nectaritim statuisse, ut quisque , prout sibi conscius esset, fuit communionem'accederet , hoc est , si peccati lethalis non esset sibi conscius ; non tamen affirmant , si is uis peccati lethalis essQt filii conscius , eum sine Confessione ud sacra mysteria potui 'SC aCCed re. Inst. u.' Atqui hoc ipsum at firmarat; scribunt enim, x hae Aectarii constitia iii De Metustatcm , Ni . Hquit Soro mentis , eique adjum tam gravitatem , et seocritarem , jam tiam in laxam, ac dissolutam pipendi rationem paulatim delapsam. Nam antea , ut quidem existimo, minora erant Peccata , tum ob oerecundiam eorum , qui sua is si delicta'eniantiabant , tum obfse- peritalem itidicum, qui ad id erant constituti. Ergo. T. ant. Quamvis enim aBOlito Presbytero Poenitentiario , non est abolita consessio ; negari tamenno luit, enervatam hinc essu disciplinam, cum Presbyter ille velut ordinarius Poetiit enliae Praefectus , PeChata vel ultro a poenitentibus delata, vel probata per testes, poc nitentiae vel publicae, vel privatae subjicerct, ejusque exactor esset. Qui . quidem disciplinae vigor , Poeni letitiario abolito , elanguit , Cum unu quisque quem mallel presbyterum cligeret, ueC P blicam perageret poenitentiam, nisi Vel sua sponte eam ingredi vellet , vel crimen admisisset famosius . quod amblicae os sensioni, et scandalo fuisset. De hoc igitur
Maomen s queritur. Iust. 3. ' Chrysostomus Nectari i sii ccessor pluribus D Iocis inculcat consessionem peccatorum Dola nisi soli
I eo faciendam. Sic Honi. XXI. ad PO'. Antioch.
. Non cogit s Deus inquit, in medium Procedentes ,
quae Peccaoimus enumerare, sed sibi' soli rationem
reddere jubet , et sibi confieri. Similia docet alibi
Hom. V. de IncomyrehesnS. Hom. IV. de Lazaro, Lo n. IX. de Poenit. et al. Ergo. Nectarius reveris consessionem abOIeverat. A g. cons. quae evidenter est Ch sostomi'doctrinae , quam Supra eXpOSuimus, coiitraria Patres enim
couscosionem , quae privatim sit bac toti , ut mi
395쪽
De Sacramentis. 395nistro . soli Deo seri dicunt, ut supra ex Terrulliano docuimus. Vult igitur Chosostomus, non praecipi a
Deo publicam peccatorum consessionem. Non te in ιheatrum, inquit, duco, non consereo confiteris. Metu Publicum μr ervi ; non coro in medim Prodirotheatrum. Dicit quidem alibi Sem. LVIII. et Hom. LXXVIII. Tom. V. Hom. v. de Paenis. in Psalis
L tam Muignum esse Desin, ut per hoo solum Verbum Peccasei secreto prolatum, peccata dimittat, quod et Hos dicimus, Dempe contritionem persectam, an e Conse ionem justificare, sed cum voto, ae debito consessionis.
ad Corint. hominem ante Communionem sine ullo teste eorum solo Deo debere ex Apostolo probare seipsum;
a) quod vorum est ; sed Si probans se ipsum gravisse peccati reuin inveniat , non ait Chrysostomus, non debere illud consessi orae expiare.
O D. II. Gratianus in Decreto Causa XXXII f. Q.
n. dist. I. quaesti Ouem agitat in utramque partem, utrum consessio soli Deo fieri debeat, an etiam Sacerdoti ut peccata deleantur i et ad extremum sic concludit. Qui-hias auctoritatibus , Met quibus rationum frmamentiaratraque sentcntia satisfactionis, et confessionis iuuitatur, in medium breoiler e Osuimus. Cui autem harum potius adhWerendum sit, lectoris jiadicio referseatur. Utr que enim fautores habet sapientes, et religiosos riros.
de Theodorus Ctantuareensis Archie iscopus sed re craest Concilium CabiIO me Cau 33. nil in Poenitentioli
sua quidam Deo solummodo coufiteri debere Meccata dicunt. . . quidam pCro Sacerdotibus etc. Ergo ante Con ilium I.uterariense liberum uui cuique erat hac in re opinari, atque agere , ac Proinde saltem dogma fidei non est. N. Neg. Cons. Quamvis enim daremus , Gratianum .liae in parte erra e , Praesorum Rute evprcssam Ecclesiac desinitionem , ut advertunt S. Thomas, et Bona ventura in IV.,) , non inde Muturet Ecclesiae universae doctriua Scripturis , et Traditiove stabilita. Sed
clinaca Probationem scilicst pro ea parte accipiens . q. Ae in conscientiae examine positis est. Plena enim erobatio ante communionem c x Tridentina emitatio δε etiam compie. etitura
396쪽
guria Gmtianus asserat , utranaque opinionem fautor- habere sapientes , et religiosos viros i at contra Diiniis sapiens , et reliuiosus eo tempore Degηverit, Confossionem a Christo institutam, dicendum est, Gratianum ibi agitasse quaestionem aetate' illa apud Scholastico telchrem , utrum sola cordis eontritione persecta d Iealor peccatum ante corisessionem . et 'Sacerdotis absolutionem , i quam quaestiorism Magister sententiarum Grati ano coaevus , aliique Veteres Theologi pertractant,
et nos etiam supra tracta Vimris . .
Obie. IN L. Non legimus, veteres Sanctos consessi Bem frequentasse , imo nec Vel semel edidisse , quod de vivis piis posteriori aetate non tacuerunt historici
sicut G Carolum Borromaeum quotidie confiteri consue . Visse, reserunt ejus vitae Scriptores. Ergo veteres Salaroli eonsessionem non habuerunt ut necessariam. 'Neg. Cons. Quid enim Valet negatipum argumen tum , praesertim post deperdita innumera veterum Scripta, adversus evidentissima omnium sneculorum testimonia I Multis autem rationibus veteres sancti consessionem non leguntur frequentasse , inter quas illa Vi- deaur praecipua, quod in gravia peccata lapsi non erant post baptismum , quorum potissimum peccatorum Ο -- .asione Veteres confessionis , ae poenitentiae mentio nem faciunt.
De coinditionibus cmessionis necessariis. Ado. Vulgo Theologi cotidinones consessionis en merant sexdecim , quas memoriae gratia liM versiculis
Sil simpleae . humilis confasis Pura, sideris ,
cnon nuda, frequens, diffreta, Itibens, Merecunda. integra , se creιο , et lacrymabilis , accelerata, Fortis, et accusans, 'et Sit Parere Parrata. Dicitur autem I.' sim lex e non artificiosa, sed quae tales nos Sacerdoti aperiat . quale& nos ipsi novimus.. 'χ. ' Humrlis . qualis scilicet reum deceat; qui coram treinenda Dei majestate peccatum latetur, no v
3. ' Pura, nullos scilicet a Proposito alienos sermo-
397쪽
g. ' Fidelis , vera sciliceti, et sincera. Mendacium etiim in coosessioue de rei necessaria , Pola de Peccais gravi , aut de.Peccandi consuetudine, grave sacrilegium est, irritumque Sacramcntum reddit. De re. Vero sevi, et non Dccessaria, leve peccatum esse , doce μιWius, aliique Theologi contra Caietanium; licet grae. ius , quam si extra cotisessiovem missut prolatum, est aliquarido argumentum pravae animi dispositionis. 5. ' Nuda , non inanibus scilicet circumlocutionibus Composita quae a d rem mon faciunt. 6 Fnequens. Multum enim valet ad peccata Prain ea venda consessionis frequentia. I. ' Discreta , hoc est prudens, non solum in poenitente , ut scilicet. idoneum eligat sacerdotem , eique nec aliena sine neccssitate aperiat , - uec propria sine just. . fixa miric; verum etiam in Sacerdote, ne ea interroget, quae ad rem non faciunt, vel poenitenibus ipsis osse
uiculo sitit. . aB'. Libens , hoc est non metu coacta, nec industria Sacerdotis quodammodo extorta. 't .
. . 9. ' Verecurida , nι ipsa scilicet turpia pudicis , et
IO.' Integra , ut seorsim in sequenti I. explicabimus. O.' Secreta , tam submissa scilicet uoce tum poenistentis , tum Sacerdotis , ut ne quid tu aliorum uot
12.' Laco mafilis , non externis scilicet lacrimis commi tata, quae nec contemnendae , Deo eSigendae Sunt , sed intimo doloris sensu , qui se prodat exterius. 33. ' Accelerata, scilicet non dilata de die in diem, aut ad octavam Paschatis ut nonnulli solenti salutis ouae minime solliciti. Nihil eniari magis salutare esse Potest ob Inulta sequne impendent vitae pericula, quam alat i m peccata consilexi, ut docet Catecipismus Rom. praesertim cum ex dilaIione consessionis habitus peccandi, obdura o ςordis , et finalis impoenitentia sequi soleat. 34.' Fortas hoc est non timida , sed generosa , Pro Dei gloriam , et animae salutem. o. ιI5.' Accusans, quae scilicet peccata non minuat Vel excuset , sed qualia Sunt aperiaι, certa pro Certis, d
Lia pro dubiis. - do.' Denique parere parata, ut scilicet poenitens n
398쪽
contradient sacerdoti , nec disputet, sed ut insirmisssuaeque saIutis sollicitus , summa animi docilitate, totum se iis manus eius eurandum tradat. Omes hae conditiones ex ipsa rei natura necessariae sunt, ut euique attendenti Patet. Sed de integritate , et secreto coniessionis multa sunt scitu necessaria, quae
enucleatius tradenda sunt. De his agit sustus Ρ. Cosset Tom. G. s. ΠΙ. De integritate confessionis. Ado. I. Cum prima eonfessiotiis conditio sit simplicita
quae tales nos Sacerdoti aperiat, quales nos ipsi novimus; hinc sequitur, eam oportere esse integram , boe est omnia complecti gravia peccata nam vetii alia non suut, ut diximus , materia consessionis necessaria) qu Tum Conscii sumus, et a quibus nondum va ide sumus absoluti; tum quoad numerum, tum quoad Species. tum quoad circumstantias, quae speciem mutant. Sed inte-
Iritas a Theologis distinguitur driplex materialis , et
lormalis. Prima est, qua omnia omnino peccata, quot in seipsis coram Deo sunt, eXponuntur , altera Vero , qua exponuntur omnia , quae memoriae post diligens examen OCCurrunt, atque exponi possunt.
- II. Materialis integritas non semper praecepta est , Eum non semper in hominis sit potestate ; Deus enim impossibilia tion jubet. Hinc sussicit formalis integritas a. ' cum quis post diligens examen peccati alicujus sine culpa est oblitus , Vel ceterum nequeat invenire nα- merum , qna in caussa satis cst dicere eum numerum, qui vero videtur proximior, addendo circiam circiter, imo si agitur de peccatis longa co Detudine repetitis, Praesertim intextiis, satis est expotiere . quanto tempore in ea consuetudine perduratum sit . et quoties iudie viri similiter sit peccatum. 2. Cum licet mem xia teneat , non tamen potest vel physica , Vel morali Potentia omnia singillatim confiteri . ut si poenitens .pavi morbo eorreptus non possit consesSion m Pro-
399쪽
- Ne Sacramentis. Inm evidens est, ne aut sine . absolutione rasrIatur, aut grsviter salutem corporalem laedat si ex consese νsione alicujns peccati grave malum prudenter timeat uui sibi, aut alteri , aut ipsi Sacerdoti, nec alium adire possit: si in iis vcrsetur regionibus , ut ejus idioma intelligi a Sacerdote siue interpetre non possit sa):εi surdus, ei multis non omnia nutibus explicare valete si milites iaminia, .conflicturi Sint , aut navigantibus naufragium immineat; his enim duabus in caussis pos sunt. etiam, si opus est , mulli Simul post generalem cotii essior cm a Sacerdote absolvi per verba pluralis Numeri: Ego pos absODO etc. H. Porro ad integritatem formulam necessarium esse ' imon solum speci cm peccatorum,quorum qui est Conscius, id aoque et circumstantias , quae speciem mutant ; sed etiam nn merum qui quommodo aestimandus sit in sequenti Lib. IX. dicemus ) conii teri, dogma fidei est a Tridentitio des nitum Sess. XIV. can. I. Sed gravis est inter Theologos quaestio utrum circum Manliae , quae peccati speeiem non ta utant , scir illud augent, graviusque eniciunt, etiam expliςandae sint.
Circumstantiae, qu e yeccatum intra eamdem meciem insignifer augent aut minuunt , sunt in confasione Sacramentali ex praecemo dipino e lia
Prob. I. Licet Concilium Tridentitium desinire noluerit hanc inter Catholicos controversiam , sed tantum damaare haereticos , qui uegabant, explicandas esse varias peecatorum species , ideoque et circumstantias , quRe spestein mutarit tamen momenta, quibus inti ititur , uon minus ostendunt, e plicandas esse circumsta tias , quae peccatum insigniter augent , aut minuunt.
- a Adverte, de integritate tantum confessionis hie agi. Nam qui nihil Oimi ino sine interprete explicare potest, uis etrum is ' interprete , salt m in mortis periculis , Mil leneatur, 'naestio est, in qua affirmans sententia ρx s. Thomae. alim Trunque auctoritate, et rationibus veri imilior est , quam eti iam sequitur La mannus. Vide Couo. , Conilia um. etc. Duiligoo by Corale
400쪽
adeo enim Vult Concilium, aperi das esse circumstantias speciem mutantes, quia Sacerdos noti possct aliter . nequum ferre judicium de flatu poenitentis , eique congruam imponere satisfactionem. Sed hoc non minus vexum est de circumstantiis , quac iusigniter augent , aut minuunt Peccatum : imo sunt nonnulla ν hujusmodi cir-Mumstantiae , quae longe majorem addunt gravitatem Peccato, quam si illius speciem mutassetit. Quis enim N 'get, majorem esse criminis atrocitatem, si quis ut
hominem intcrficiat, prius ei amputet manus, Pedes, nasum , oculos est odiat, quam si quiq subito irae motu actus uno ictu hominem interficiat in templo Τ quis nouVidet, magis Peccare eum, qui mille aurei furatus in loco Profano , quam qui unum aureum in tempIo , licet loci circumstantia speciem peccati mutet y Lrgo et C. Prob. II. ex Traditione. Constat cx veteri disciplina , graviorem , et diuturn rem impositam'suisse poenitentiam idololatriae voluntarie , quam metu Poenarum extortoe ; fornicationi ex malitia , quam ex infirmitate Ortae, licet hujusmodi circumstantiae peccati speciem
Non mutaroni. 2. ' concilium Wormatiense Can 25.
Debet, inquit, Sacerdos in poena danda singularum
Caussas singillatim Considerare, originem quoque , motamque Culyarum , temPorum etiam , et locorum , Pe υutarum quoque , et aetatum qualitates considerare , et insρDrre . 3. ' Proptur circumstantias aggraseaH-tes solent Praelati peccata reservare quod frustra fie-xet , si poenitens ea confiteri Don deberet :. sic reservata est Suniano Pontifici percussio Clerici gravis ;Episcopis incestus in pririm gradu. Ergo.
Prob. III. ratione. Ex adversariorum sententia Se
qui ur, Parem imponendam esse pocultentiam et , qui totum inimici fundum VasIaverit , aut incenderit , et
ei qui paucas segetos : item parem poenitentium et , qui
Per annum odium aut impuram cupidinem animo ges-5erit, atque ei, qui Per horae quadrantem in iis Cogitationibus immoratus fuerit. Si enim poenitens Cir-Cumstantias γggravantes fateri non debet, nec Sacerdos potest exquirere , ideoque in eadem peccati specie eundem semper imponere debet satisfactionis modum , Sed hoc absurdum est. DLO etc.