장음표시 사용
91쪽
Iv. Quae autem de baptismo dicturi sumus , in oCt . capita partiemur; dicemu& e vim 1. ' de ejus materia ,2 ' de forma, Q. de auctor , 4. de ministro . 5. dediaubjecto , 6. ' de effecissius, T. de necessitate; 8.' taα-dem de ceremoviis. .
C A P. II. De materis Baptismi tum remata tum Proxima S. I. De remota Baptismi materia.
Missis Μanichaeorum nugis, qui ab aqua ,
quasi a malo orta principio, abhorren tes baptismum igno mi uistrabant, quorum magis mi- Uranda caecatas , quam resulandus error; Lut rus in colloquiis Symposiacis dubitavit primum, utrum ba Ptismuε non ' qua, sed alio Iiquore miniAtratus Valeret,iemque ait divino iudicio committendam; delude laetus audacior eodem libro asseruit, lacte , vino , cervisia , denique quocumque liquore, quo ablutio fieri posset, ministrari recte posse baptismum. Id vero Prolesta tium doctrinae consulit aucum est : si enim sola homi-mem justificat siles, quidquid eam fidem excitare po- est , cum dcin csse Disi habet. Illuc Coloinus et Peta ad metaphoram detorquent quod an Chrisius Ioan . ILLniri guis renatus tuerit aqua etc.
necessariam Baptismi, dogma ydei est. Prob. I. Solam aquam veram , ct naturalem Christu instituit Baptismi materiam. Tuquit enim Ioau. III. 5.. Nisi quis revolus fuerat ex αqua , et Syiritu Siancto . non Potest miroire in reg/Mιm Dei. Quod antem hie vera , et naturalis aqua intelligenda sit, patet, tum ex eo quod a litae nomen simpliciter usurp tum Pro praecipua aquae speCie , quae est aqua, vera et uaturalis , accipitur , tum ex eo quod Apostoli ipso Christi opo docii A nonnisi veram , et uaturalem aquam tu bapti
92쪽
De Sacramentis. 89gando adhibuerunt. Sic Petrus Act. X. 42. cum vidi,-set in totam Cornelii familiam effusa Spiritus Sancti dona , numquid inquit, requom quis Prohibere potest, ut non bai retentur hi , qui 'iritum Sanctum acceperunt, sicut et nos ' et Act. VIII. 36. dum irent μμ
oitu Philippus et Eunuchus ) Menerunt ad quamdam
aqtiam'. et ait Eunuchus : ecce aqua , quid prohibee me bapti tari l . . . et dracenderant uterque in aquam Philiρyus , et Eunuchus , et baptizaseit eum. . Prob. II. Ρatres omnes assirmant, Christum a Ioanne Baptizatuin, ut contactu suae sanctissimae carnis aquae tribueret sanctificandi virtutem. Atqui aqua Vera, e maturali Christus a Ioanne haptizatus est. Ergo etc. Prob. III. Ecclosia pro certo semper habuit, uat Talem aquam necessariam esse haptismi materiam' aquam
enim naturalem semper in baptismo adhibuit, eosque, qui aquam in baptismo repudiabant, damnavit ut hae-xeticos , quales fuerunt CVani , Manichaei . Seletici ni, Cathari eis. Vide Tertullianum Lib. de But. c . I. et Augustinum Lib. de haeresibus cap. 47. et 59. N- ipsum definivit Innocentius IlI. in caρ. Majores. .m Baρt. et Eugenius IV. in Decreto. Iure igitur Tria dentinum Sess. GL can. a. De Baptismo ita definivit. Si quis dixerit, aequa' peram, et Naturalem nomesse' de necessitate butismi, atque adeo perba tua D N. I. C. nisi quis renatus fuerit ex aqua sic. ad metaphoram detorserit , anathema sit. Solotintne objectiones. Objio. I. Stephoenus II. de quodam Presbytero, qui sieiente aqua , baptismum vino ministraverat, rein spondii: Nulla ei adscribitur culpa , infames sic Perm pD ant in ipso Baptismo. Narrat etiam Nicephorus Nise. Lib. III. cap. 37. Iudaeum, deficiente aqua , . baptizatum esse arena. Ergo non ita necessaria videtur aqua
ad baptismum , ut ejus desectus alia materia suppleri non poMit. H. Neg. Cons. Data enim veritate decreti Stephani ΙΙ.
quod Critici rejiciunt ut apocryphum tum qui, in cullec.oathus canonum Gallicanae, et Romanae Eccle-
93쪽
cco theol. Instit. Lib. VIII. Pars. II. Cap. u. sine non legitur, tum quia in tribus codicibus, qui illud habent, tribus diversis Pontificibus tribnitur non suerat Pontifex de valore Baptismi interrogatus , sed de poena irroganda Presbytero qui sic illurn mi
nistraverat , ut Patet ex ipso decreti contextu : nitenim , nullam Presbytero culpam adscribi , si ideo in vino baptitavit, quia aqua non aderat; Nam si aqua, inquit. adfuit PraeSens , excommunicetiar, et Poenitentiae submittatti . Verba autem illa . infantes Sic Permaneane in ipso butismo , vel per a manu cnsium oscitantiam irreps runt in textum, vel ita legenda sutit: nulla ei ad eruitur culpa, si infantes sic permaneant in bal/tismo.
Ad am. Si vera narrqt Nicephortis, baptismus ille irritus suit. Obiic. II. cum Seleucianis apud Augustinum Lib. de haeresib. cap. 59. De Baptismo Christi dicitur Lue III. 16. Ille pos ba tizabit Spiritu Sancto , M igni. Ergo potest ignis esse materia baptismi. U. Neg. cons. Verba enim illa intelliguntur per me- 'phoram , vel de igne charitatis , qui spiritalis esse- eius est Baptismi , vel de missione Spiritus Sancti , qui super Apostolos in specie ignis descendit quod congruit verbis Christi Ara. I. 5. Vos. autem boρtirabimini Spiritia Sancto non post multos hos dies. Inst. Ergo merito Caloinus verba illa: Nisi qui1 renatias nerat ex aqua , Per metaphoram intellexit; si enim ignis per metaphoram accipitur, quidni et aquarre. Neg. seq. Tum quia aquam nec Apostoli, nec Ecclesia per metaphoram explicavit, ignem vero nonnisi Per metaphoram Ecclesia semper accepit: tum quia, ut
advertit Estius in IV. Dist. III. S. I. ex ipsa utriusque Ioci comparatione quaed4m differentia se prodit : ita Primo enim dicitur: ille pos butirabit Spiritu Sancto et sene , u hi ignis Spiritui Sancto postponitur, quaSi quidam eius effectus ; contra vero in posteriore loco Rctua postponitur Spiritui Sancto : Nisi quis, inquit, Tmatua fuerit ea aqua, et Spiritu Sancto.
94쪽
I Aqua maris , fluminum, sontium, pluvia imo
quocumque modo ratam cinere, aut mineralibus partieulis imbuta, ad coquendas etiam carnes adhibita, modo tantam non contraxerit spissitudinem , ut speciem mutaverit, semper Vera . et naturalis censetur aqua ,
atque ideo ad baptismum ministrandum idonea. II. Aqua vero ex herbis, floribus, fructibus , aliisque , corporibus expressa , non naturalis aqua , sed artificia lis est , et baptismo inepta. Sed quia non desunt qui putent, maximam iis in liquoribus esse partem aquae naturalis , dubia materia est , ideoque in e*tremae necessitatis caussa adhiberi potest.
Cur Christus solam definivit . aquam naturalem mbaptismi elementum Z Quia sic voluit, a. quin haec significandis haptismi effectibus est aptissima 3.' quia communior est i et inventu faciliori non enim Possunt vivere homines, ubi aqua non est.
De proxima Bam mi materia. Ado. I. Pproxima Baptismi materia est ablutio, quae tribus. modis fieri potest, mersione , essi Sioue , asper
., ΙΙ. Graeci Schismattei Latinam Ecclesiam erroris a guunt , quod hodie baptismum noti ministret immessioriun, quam putant ad valorem baptismi necessariam. '
95쪽
norma fidei est, polere Baptismum stoe immersione, aloe ejusione , stoe adversione daIum, modosii sciens sit abliatio.
Prob. ia. pars. Ecclesia per XIII. saecula baptismum . miui Immersione ministiavit ad mysterium Trinitatis signi sicandum , ut constat ex Canonibus , qui dicuntur orasset Can L. Tertulliano Lib. de coran. mil. CaR. 3. Ambrosio Lib. II. de Sacram . cv. 7. Leone AI. Hieronymo; denique, ut alios omittamus innumeros , ex. S., Ihoma , qui saec. XIII. adhuc vigere baptismum per immersionem, testatur 3. P. Q. LXVI. an. 7. Idem etiam constat ex veteribus Libris Risualibias tiim Grae- eis. tum Latinis. vide Μartone Lib. I. Cay. I. ari. 14. I m pliurn Viceco ines Lib. IV. Cay. 6. Menarduin inno-ys ad Saeram entar. Gregorii. Licet autem nonnulli Hispaniarum Episcopi sexto saeculo mersionem unam adhibuerint , ut os obstruerent Arianis , qui ex triplici ba- Pthsmi mersione tres divinas εsse substantias stulte concludebant . ut perspicuum est ex Epistola Gregorii.M.
ad Leand. HispaI. Lib. I. Dist. 43. qua baptismum pr
hal si Ve una , sivo terua mersione latum tamen quod ad mersionem ipsam pertinet, numquam a communi more deflexerunt Hispani. Ergo ex traditione constat Valere Bpiismum immersione datum. Prob. II. et 3 a. Para. Ecclasia non ita iudieavit necessariam immersionem in Baptismo , ut non proba v xit etiam aspersionem, vel insusionem. Ita I.' quam
is Clinici, id est qui graviter decumbentes infusione , c, aspersione bapti Eabacitur. at postea convaluissent, Promoveri ad ordines prohiberetitur ex Concilio Lao-Gicaem, Can. XII. nisi insigni commendarentur pietate , O quod potius metu mortis, quam charitate ad re- igionem compulsi videbantur, numquam tamen iterum Baptizati sunt; unde a Cypriano E ist. LXXVI. ad Magnum rite dicuntur baptietati , licet, inquit non lati ut, red Merfusi, quemquam enim mopere non debet,quod ervi, seri perfundi rideantur aegri. a. v Frequens erat
96쪽
aptismus a S. Martyrihus in i PSo carcere datus , ut ex Actis Martyrum constat , . ' ID Concilio Florentiano dipitinus sive mersione apud Graecos , Sive infusione aut aspersione apud Latinos declaratus est ratus. 4. Insusio, sive adspersio est vera at stulto 5.' Ipsi met Graeci, ut observat Goarius in notis ad Erecholog aliquando infusione haptirant. Maronitae, et Syri modo insi sione , modo immersione , ut videre est apud Morinum Lib. cap. I 8. n. 29. Ergo etC. Consentiertes in hoc dogmate habemus Protestantes , licci non ex Scripturis, sed ex traditione Probetur. . . . Solpuntur Olectione. . .
Objic. I. Materia proxima baptismi est, quam Chrias iis praescripsit quam Ecclesia semper , et ubique se vastit, et quae effectum baptismi signiscat. Atqui talis est sola immersio- Nam I. ' cum baptismus proprie significet immersionem, Christus baptismum pro cipiens, immersionem censetur praecepisse , a ' Pelasius II. in Epistola ad Gaudentium apud Gratianiam Can. multi 8a. de Cons. dist. 4. Eoangelicum, inquit pra cestium, iρ4ο Domιno Iesu Christo tradente, nos a
monet, in nomine Trinitatis,trina etiam mersione sancItim Baptisma unicuique tribuere. 3. ' Ecclesia semper, et ubi
que immersionem adhibuit per XIII. saecula, idque exc-- plo Christi, qui per immersionem baptigatus videtur zinam matth. III 16. Baptizatus Iesus ascendit de aqua: et Apostolorum; etenim Act. VIII. 37. : Descenderunt aetreque in aquam Philippus , et Eunuchus , εt baptiza-oit eum. 4.' Baptismus mortem , sepulturam , et re- , surrectionem Christi significat, ut docet Apostolus Rom. VI. 3. Quictimque baptizaIi stimus in Christo Iesia in morte ipsius bapiacati sumus : consepulti hi sumus cum illo per baptismram : haec autem significatio , nisi per immersiouem fieri potest. Ergo. Dist. maj. Illa est necessaria fateria proxima b ptismi , quam Christus instituit , et Ecclesia semper Fervavit , ut esseruialem , et absolute necessariam a significandos Baptismi effectus, cono. Ut accidentalem tineo ad s ni sicandos Baptismi essecsus necessariam, neg-
97쪽
. meor. Instit. Lib. V DT. Pars. II. Cay. II.
Eeesesia probans baptismum Clinicorum , et aliorum , qui aliter, quam immersione ablati erant, declaravit , immersionem , licet a Christo , et Apostolis adhibitam ,
non esse tamen rasentialem baptismo, sed mccidentalem,' et pro temporum , locorum , atque hominum varietate mutabilem. Quod ut luculentius pateat i respondemus directe ad singula.' Ad 1m. Baptismus non solam immersionem , sed ruamcumque ablutionem etiam apud Hebraeos suilifica-at. Etenim Marci GL έ. mentio occurrit baptismi licum et urceorum: et Luc. n. 38. Pharisaeus miratus est quod Chiastus ad prandium accubuerit non baρtia satus, idest illotis mambo, , ut constat conserendo I - .ea Marci VIL et Natth. XV. eum textu Lucae XL Ad. am. Pelagius II. modo ipse sit auctor ejus Epistolae , aliique Veteres , scribunt adversus haeretivos ,
qui divinarum personarum Trinitatem negantes , non solum trinam immersionem tunc ab Ecclesia receptam , sed etiam ipsam Verborum sormam mutabant, ut in ipso haptismi ritu haeresim profiterentur suam. Dicunt ergo , trinam invocationem Trinitatis esse ad baptismum necessariam , quae invoeatio quia tunc simul eum trina mersione fiebat . idco utrumque conjungunt , quamvis non parem utriusqne necessitatem eos existimasse , patet i nam baptismum vel unica mersione , vel estusione ratum habebant, nec umquam repetendum Putarunt, dummodo mysterium KS. Trinitatis saltem
Ad '3m. Ecclesia exemplo Christi, et Apostolorum adhibuit in Baptismo immersionem, non tamen ut a aolute necessariam ; probavit enim Baptismum insu-sione , Vel adspersione datum Clinicis. Ad M. Μors , et resurrectio Christi aeque Perquacumque ablutionem significatur. Ablutio enim qu cumque modo siat in Baptismo ., significat peccatorem abstersionem , et destructionem, quae est mors veteris hominis , et gratiae insusionem , quae est Spiritua- Iis animae resurrectio. Licet aqtem immersio non eS-set neeessaria ; potuit etiam Apostolus ad illum ablue di modum alludcre, ut vim, er potestatem baptismi magis explicaret. .
98쪽
De Sacramentis. 9s Inst. Saltem negari non potest, tutius esse Baptisma per immersionem. Nam x.' Cyprianus incit. Epist. ad Magntim tui errogatus de valore baptismi Clinicorum, respondit': Si quis existimat , eos nihil consecutos, eo
quod aqua fututari tantum perfusi sint. . . . non deci-yiantur , ut si incommodum languoris eoaserint , et con Maluerint, baptizentur. a.' Cornelius Bomanus Pontifex in Epist. ad Fab. Antioch. ud Euseb. Η. E. Lib. VI. cap. 33. dubitavit, utrum Nopatianus vere haptiZatus esset, eo quod graviter decumbens baptizatus erat in lecto: Si tamen, inquit, hujuscemodi baptismiam suscepisse dicendus est. 3.' S. Thomas 3. P. Q. LXVLart. I. ait: Tutius est baptigare per modum immersionis, quia hoc habet communior usus. Atqui in sacramentis conserendis non licet relinquere tutiorem sententiam ex Innocentis XL supra laudato. Ergo. . u. Neg. m . Ad I m. prianus non dubitavit da valore baptiami per i usionem, ut Patet ex ejus ver his supra recitatis, quibus firmiter suam exposuit se tentiam , subiungit tamen, ut si qui sint hac in. re i firmiores, ita ut dubitationem deponere non possint non decipiantur, hoc est non agant contra conscientiam sed si convaluerint , baptizentur ; qua in re C -γriani in judicando firmitatem, charitatem, et modestiam mirari debemus. Ad am. Dubitabat Cornelius, utrum revera μνα-tianus in Iecto etiam infusione baptigatus esset, idest essectum baptismi suisset propter ejus nequitiam eo
Ad. Im. S. Thomas non dubitat, valere baptismum Per adspersionem, aut infusionem , ait enim cit. Ioco, dicendum quod immersse non est de necessitate baptismi. Cum ergo dicit, tutius esse Baptismum pet immemsionem , quae tunc temporis adhue ubique serme in Ecclesia servabatur , non opp0nit tutius rei dubiae , sed tutae , sicut calidius opponitur calido. Corollarium. Ergo aqua in glaciem , nivem , grandinem durata , inepta est ad baptismum , nisi prius Oa re solvatur, glacies enim ablutioni inepta est. Sch.
99쪽
Bilum , quo olim ecleoliunmni trina mersione novi baptizahantur , quaque ratione per Diaconissas mulie-xum pudori consuleretur erudite Ioseρhus Vic comes , Edmundus Marte , aliique describunt. Hic ritus nussa Eeolesiae Latinae lege prohibitus sensim desueseere coepit. Primum in Hispania unica mersio adhiberi coepit , ut constat ex laudata Histola Gregoria M. quem morem Alculnus EMAl. LXIX. ad Lugdunenses reprehendit. Deinde saeculo XIII. ut constat ex S. Thoma , nonnulli trina infusione baptizabant. qui mos paulatim invaluit, evasitque communior. Ceterum in Rituli Romano iussu Pii V. edito tum immersio , tum infusio Pro varia locorum consuetudine servanda praecipitur. II. Gravissimis autem Ecclesia Latina rationibus trinam infusionem probavit, I. ' ob commodum baptirandorum , praesertim insantium , qui ob tenerioris aetatis infranitatem non sine aliquo vitae periculo nudi mergi Possunt, cum praesertim timeri possit, ne quod ali-ruando contigit, insans, e ministri manibus in im timielapsus Baptisterium , suffocetur ; a.' ob muIterum pudorem , cuin praesertim cessaverint Diaconissae ; 3. Ob ministrorum infirmitatem , qui adultis mergendis , aeriue attollendis , ut sunt hodie homi uam fractae vivus , Vix pares esse possent.
III. Diximus , ablutionem debere esse susscientem. Sufficiens autem tunc est ablutio , cum ipsum baptillandi corpus tanta aquae copia persunditur, ut communi hominum aestimatione Loino ablutus dici possit. Nine nota est satis ablutus, i. ' qui vel una aquae guttula. adsi creus est, a.' qui ita vestibus, aut capillis est obvolutus , ut aqua cutem minime pertingat; ideoque monet Rituale , ut si crinitus puer ba- Ptigandus sit, minister capillos hinc inde dimoveat, ut aqua cutem attingat i 3. ' Dubiuin est baptisma si puer in necessitatis causa baptigetur in secundinis , quibus Volvitur, vel in manu, aut in pede ; quapropter si ivus e secundinis evolvitur, vel intcger ex utero matris egrediatur , baptigandus est ea couditione : si non es
100쪽
m Sa reminiIh. 3 firmius; 4.' illa ablutio sufficiens censetur, qua abluitur una ex praecipitis corporis partibus , maxime vero caput , in quo omnis hominis sensus vigent, ut inor et S. Thomas 3. P. Q. LXVIII. are 1 i. ad et R itiale Romanum; haec aretem ablutio , qua ipsum catechumeni Caput aquis obruitur, immersioni aequivale IV Disputant hic Theologi , utrum rite baptizatus Usset puer, quem morti Proximum aliquis in puteum, aut in flumen conjiciat certissime suffocandum, eo quod non possit illum alia ratione abluere. Quidquid de ea quaestione sit, id certum est , numquam licere inno centem occidere, quacumque de causa, aut Praetextu.
o. I. QIhil hic moramur formulas, quibus olim II haeretici baptismum depravabant. Duae sunt autem apud catholims receptae baptismi sormae , oltera scilicet apud Latinos , altera apud Graecos , ut ex eorum Ritualibus libris perspicuum est. La inorum forma est: Ego te baptizo in nomine Patris, et Filii, et Si inittis Sancti. Graecorum vero : Baptizatur serpus Christi in nomine Patris, et Filii, et Syiritus Sancti. Ilvamque formam ratam , ac legitimam esse , patet tram ex Decreto Eugenii m. qui utramque probaVit licet ex errore pro baptizatur habeat ba tiretur tum ex eo tanti Eccleuae Praxi; taeque enim umquam aut Latini Graecos, aut Graeui Latinos de corrupta baptilini
forma ac usa rurat, si paucos excipias recentiores schismaticos , qui contra majorum suorum doctrinam etiam hac de re contendere cum Ecclesia Catholica voluerunt.. II. Controversia autem inter Theologos est, I.' utrum
verba illa : Ego te baptias, aut his similia. ba tiaαtur serotis Christi, si ut semper adhibita - a.' utrum sint essentialia, ita ut iis praetermissis, irritum sit baptisma; 3 ' utrum valcat baptismus, si una tantum PerSona SS. Trinitatis Dominetur magister entin Sententiarum putat valere 4 v utrum valeat, si dicatur tantum in nomine Christi, ut docuit Coeianus , vel saltem value Irim. IV. G Hι