장음표시 사용
291쪽
De Fide. . ι A Fide auspicamur , quippe quae humanae salutis initium est , fundamentum , & radix omnis justificationis , ut docet I ridentinum ses. XVIII. cap. 3. Atque hanc primam tractationis partem tribus capitibus absolvemus : in quorum primode Fidei natura , & divisione ; in altero de necessitate Fidei actus tum internos tum externos eliciendi ; in tertio de viatiis virtuti Fidei oppositis agemus.
De Fidei Natura , cI' Divisione .
FIdes communiter definitur, Virtus theologica d initus infusa , qua veritaliabus a Deo revelatis , ab Ecelesia propositis firmiter Usentimur. Explicatur definitio . Dicitur . I. υἰμtus ς quia subjectum perficit, tum elevando intellectum credentis ad cognitionem eorum , quae lumine naturae assequi nequit ; tum voluntatem ad finem in quem tendere debet, dirigendo
292쪽
168 De Fue, Spe, Caritate. Dicitur a. tbeologica I quia Deum habet pro objecto materiali saltem pri
Dicitur 3. d initus infusa . Fides nim naturae viribus non comparatur , sed a Deo gratiae auctore infunditur Hae autem recensitae definitionis particulae t Co generis sunt. In hoc enim convenit fides cum reliquis virtutibus theologicis. Dicitur 4. qua veritat bus a Deo re metatis firmiter assentimur e quae quidem
voces diiserentiam Fidei Spe & Caritate produnt . Fides enim Deum respicit velut omnis veritatis Bntem : Ceterae vero ceu summum Bonum Deum im
. Denique dicitur , ab Ecclesia pro- postis Divina enim revelatio per Ecclesiae propositionem nobis constat. Q. I. seuodnam fit ob edtism materi te Fidei deu ur quod credendum proponituM R. Urimario ipsum Deum esse, secundario cetera revelata. Deus enim omnium primum sese hominibus credendum revelavit , cetera vero propter seipsum , ut
observat Angelicus 2.2. q. I. art. I.
Q. II. suodnam sit Fidei obiectum formale quod , seu perfectis ilia, quam fides i
prout a teteris theologicis mirtutibus dia incta a Deo attingis pR. Essentialem ipsam veritatem esse, seu Deum ipsum, prout est prima veritas.
293쪽
In hoc enim discrepat Fides a duahus aliis virtutibus theologicis , quae Deum attingunt , prout est summum Bonum . Q. III. suodnam sit Fidei objectum formale quo , Ieu medium , quo revelata credimus 'R. Primam esse veritatem in dicenis do , seu divinam revelationem. Fides enim, quae, Apostolo teste, ex auditu concipitur, alio testimonio inniti nequit, nisi di vino seu divina veritate , quae nec fallere , nec falli potest . Ergo medium quo revelata credimus, solum est divinum testimonium; adeoque sola divina revelatio , seu primaveritas in dicendo est Fidei objectum fora,
Hinc collige, quam certus firmusque sit Fidei christianae assensus , qui uni divinae revelantis Veritatis innititur auctoritati . Q. IV. Undenam nobis eonset diavisa revelat o , seu quanam via cognosci mus, quae Deus omnibus credenda reseravit pR. Ecclesiae propositione is Ecclesia enim organum est atque instrumentum , quo Deus hominibus suam patefecit voluntatem, suaque reseraUit arcana.
Hinca collige resolvi Fidem in divunam reVelationem , tanquam in suum Verum atque unicum principium , seu rationem formalem, qua credimus: in aucto
294쪽
ritatem vero Ecclesiae, tanquam in conditionem, sine qua nobis constare certo nequit , aliquem articulum esse.revelatum'; ac proinde in materiis fidei recurrendum esse ad Ecclesiae propositionem juxta tritum illud onfusini r Evangelio non crederem , nisi me Ecclesiae Catholicae commoveret . uctoritas. Q. V. I tum , Ieria Fidei sint evia denter credibilia RR. Affir. Argumenta enim, quae Fidei articulos dignos qui credantur , evin cunt , urgentia sunt, di maxima. Porro credibilitatis mot a seu argumenta, quae articulorum Fidei praeseserunt credibilitatem , sunt I. Prophetiae e MMiracula, quae omnes superant naturae Vi- res , quaeque ad christianam Religionem confirmandam Deus operatus est : 3. Admirabilis modus , quo christiana doctrina propagata est : 4. Doctrinae sanctitas r I. Dodiorum consensus : 6. Et Martyrum sortitudo.
Q. VI. suomodo dimidatur Fides 'R. Dividitur I. in habitualem, &
Habitualis est virtus 'nfusa, quae nos permanenter habiles rediat ad ahctus Fidei eliciendos cum actisat s grat ae auxilio. Fides vero actualis est assensus super
naturalis firmus o certus , omnem excludens dubitationem , datus rebus revelat S
295쪽
rrepter Dei revelantis auctoritatem.
Porro Fidei actus vel exterius per 'verba , aut alia signa se prodit , & Fides exterior dicitur; vel interius in corde ρομficitur, ibique remanet , & Fides interior appellatur. Dividitur II. in explicitam , & implicitam . Illa dicitur explicita , qua amriculus sperialis , o deferminatus crediatur , puta Trinitas personarum. Ea v xo appellatur implicita , qua generatim omnibus a Deo reislatis , O ab Golesia prominis assentimur , nulla determ natione facta ad hunc, vel illum articulum in Θ . cie, seu non cogitando de aliquo articulo m
Dividitur III. in formatam, de δον mem, seu Vivam, & mortuam. Fides se .mata di viva ea est, qua atia habituesco caritate alitur , fomtur . Informisci mortua est , quae gratiis habituali, mcaritate desiluituν. Illa in justis , haec in
Nota. Cum in homine caritas, sive . , amor Dei super omnia deficit , non ideo Fidem necessario deficere definivit Tridentinum self. VI. can. a 3. his verbis: Si quis dixerit, amissa per ρeccatum gratia, simulo Mem semper amitti e ut fidem quae remanet, non esse veram Mem, licet viυa non sit e aut eus qui fidem sine Caritate habet, non esse Cbris anum e anallema M.
296쪽
Error quem damnavit Concilium, revixit in seq. propositione proscripta ab Alexandro VIII. suando in magnis peccatoribusdscit omnis amor, descit etiam Fides , etiams videantur credere , non es fides divina , sed humana . Damnatam ha propossitionem sic explicat eruditissimus S. usu lini discipuIus Leon ardus Uan-RσγTrahi. de Fide cap. I. q. 7. objeci. q. re p. a. Desnente in homin bus moritaliter peccantibus car tate juis cante, Mon quoque tam habitualem, quam actualem perire . Porro destructa per peccatum mortale
caritate jussi cante , beu amore Dei super omnia, idem habitualem in homine permanere . ct ex ea verum fidei actum, seu assensum supernaturalem elici posse profremur . Hoc sensu damnatae thesis ad S. Sedem accusatores intellexisse, idem Theol
Triplicem porro Fidei actum juxta
triplicem ordinem , quo theologica Fides Deum spectat, distinguit D. Thomas 2. a.
q. a. an. 2. nimirum credere Deo , credere
Deum, credere in Deum . Credere Deo est Deo revelanti assentiri. Credere Deum est credere Deum eme . Credere in Deum est credendo tendere in Deum , tanquam in ultimum finem.
Hinc collige discrimen theologicam fidem inter , & fidem ., qua Daemones . etiam credere dicuntur . Iacobi II. r9. Haec enim
297쪽
C L De Fidei Nat. Dissone. 2 7 7 enim quaedam veritatis extorta convinctio est , omni dilectione Dei destituta : Illa vero voluntarius assensus est , quo intellectus in primae Veritatis obsequium captivatur ; ideoque ab Apostolo ad Philipp. II.-i . sacri cium oe obsequium vocatur e neque unquam sejungitur a pio aliquo credulitatis affectu in primam veritatem. Et sane I. cum Fides ex Tridentino principium ti radixisti omnis justificationis , aliquem etiam in actu suo christianae justificationis characterem habeat necesse est. Et quidem ex . Museim gratia ipsa , cujus effectus est Fides, proprie est inspiratio dilectionis, initialis quidem, &' in tenui csimo saltem fradu. a. Ρium credulitatis affectum initium fidei dixit Arausicana Synodus II. 3. Idem docuit Concilium Tridentinum sessi. V. cap. 6. Disponuntur autem ad jusitiam , dum excitati divina gratia oe adjuti, Idem ex auditu concipientes,
libere moventur in Deum , credentes vera
esse quae divinitus revelata sunt. Atqui
liberum voluntatis motum alicujus dii ctionis initium esse patet . q. Neque intellectus revelatis assentitur nisi ex imperio voluntatis, juxta D. Thomam,2. a. q. Σ. an. 9. in C. Neque imperat Voluntas,
nisi aliquo affectu boni moveatur ad imis perandum aliquo dilectionis initio. 3. Virtus theologica in Deum fertur ut finem nec . enim alius actui finis praestitui potest,
298쪽
. 374 De Fide, Spe, Caritate. nisi Deus ipse . Atqui sine aliquo assediti,
aliquo amore non sertur voluntas in Deum. Ita Sibanius Lovaniensis contra NGV
Nota I. T N rebus Mad salutem necessariis I duplicem distinguunt Theosogi
necessitatem , medii unam, alteram prae cepti . Necessarium dicitur necessitate medii fine quo salus obtineri nequit , etiamsi qutius omissio sit innoxia i Nuncupatur vero necessarium necessitate praecepti, quod ita imperatum est , ut sine eo finis obtineri nequeat, nisi rationabilis caussa excuset. Iam vero quod necessarium est necessitate medii , necessarium est etiam n cessitate praecepti: sed non contra. Necessitas autem praecepti adultos dumtaxat. ligat, quia selum in actibus humanis locum habet . Necessitas medii parvulos quoque adstringit, & in rebus quae actus non sunt, obtinet locum: ut liquet ex haptismate, & habitu gratiae, sine quibus f ius haberi nequit.
Nota II. De Fide habituali in pra
299쪽
C. II. De us Fidei Necessitate. 273- senti ne verbuin quidem faciam. Nulli enim dubium , quin Fidei habitus necesIitate inedii ad salutem sit necessarius: cum sine sanctificante gratia haberi aeterna salus nequeat, neque, haec sine Fidei habitu insui datur. Flesc vero de Fide Actuali quaestio
est. respectu adultorum duntaxat , cum insantes , licet nullius virtutis actus compo- . tes, per baptismum compotes fiant salutis. Nota III. Haec Fides actualis, de qua nobis est serino , alia interna est, quae in assensu veritatibus a Deo revelatis praesti- to consistit: alia externa , quae in externa Fidei consistit confessione, ore, Vel opere, vel alio sensibili signo manifestata. De utriusque actus necessitate hic agendum est .
Sectio I. De Interioris Actus Fidei Necessitate. Nota . De interiore Fidei actu tria hic expendemus , necessitatem scilicet, o jectum, & tempus, quo obligatio urget iulum eliciendi.
De Interioris Fides o Ius cessitate.
Prop. Unica. Adultis omnibus ratione praedisis ne-eesarius es necessitate tum medii, tum praecepti interior Fidei a Ius ad salutem .
300쪽
z76 De Ude, Spe, Caritate. Prob. I. pars. Nullus adultus ratione praeditus, salutem consequitur sine propria cooperatione . Salus enim aeterna tamquam merces , & corona laboris a supre- mo judice consertur. Sed divinae gratiae cooperandi principium pro aeternae lalutis consecutione est Fides . Nam sne Fide impolybile est placere Deo , ad Hebr. XI. Ergo necessaria est necessitate medii cuique adulto actualis fides , ut possit suae aeternae saluti cooperari. Proh. 2. pars. Exstat in Scriptura F dei praeceptum speciale : Credite Evange-ιio, Marci I. & cap. ult. Γui non credideris . condemnabitur. Atqui non pro habiliabus , sed pro adlibus praecepta dantur. EMgo Fides quae in Scriptura imperatur , lactualis sit oportet. Merito igitur Innocen- ltius XI. audaciam repressit eorum , qui tollere de medio mandatum istud tentarunt, Cum damnavit hanc propositionem: Fides non censetur cadere sub praeceptum speri te, oe secundum se.
Da Objecto Fidei, seu de rebus expliei.
Prop. I. suocunque tempore adultis omnἰbus necessaria bemper fuit explicita F des Dei am toris superuaturalis, remuneratoris , seu