장음표시 사용
371쪽
iam externam ab adversariis propugnatam, sed Caritatem internam quidem, quae Perreliquorum praeceptorum obserVantiam manifestatur . Probatio enim dilectionis , ait Gregorius Magnus , exbibisto es operis ramorem vero affectivum esse quandam i teriorem suavitatem , qua Deus in Caelis Beatos semper inebriat , & in terris nomnunquam quasdam animas maxime pias
De Interioris Attus Caritatis Necessiare. Nota. Qui negarunt speciale praec pium Caritatis per se obligans ad actum*moris, consequenter negarunt ullam. esse obligationem per se eliciendi hunc actum interiorem, & explicitum , ejusque omissionem esse graviter peccaminosam. CO tra quos
Prop. unica. Inter or Caritatis astus adultis necessarius es ad salutem necesitate tum medii,
tum praecepti. Prob. I. pars . Ille actus erit necessarius necessitate medii ad salutem , qui non modo utilis , sed etiam simpliciter nece sarius ad eam consequendam in Scripturis asseritur . Sed talis asseritur in Scriptura actus explicitus & interior Caritatis . E M &c. Prob. minor Lucae X. ubi quidam
372쪽
C. II. α Carisa is Praedestio . 3 9 legis peritus a Christo quaesivit, quid nece sarium esset ad aeternam salutem consequendam, dicen : Magister , quid faciendo vitam aeternam possidebo. Legis perito respondit Christus : In lege quid scriptum est Z ille respondens dixit e diliges
Dominum Deum tuum a cui Christus : Recte respondi i boo fae, oe vives . Hic tria notanda sunt. I. Eo loci quaeri medium ad salutem comparandam non modo utile , Verum etiam simpliciter necessarium . a. Ex lege Perspicue declarari medium hoc, dilectionem Dei esse super omnia. Directe asseri, hanc dilectionem actualem elle oportere . Nam ea Christi verba, Hoc fac, vives, non otiosum habitum , sed sermalem explicitumque actum indicant . actualis Dei dilectio super omnia a Christo simpliciter necessaria ad salutem aD seritur. Prob. a. pars I. ex dictis in *. antecedenti. 2. Ex hoc generali principio, dari nimirum praecepta de actibus , non vero de habitibus. Ergo praeceptum Caritatis in Scripturis expressum, de actu, non vero de
habitu Caritati, helligendum est. 3. Quod est necessiarium necessitate medii , necessarium quoque est necessitate praecedit Quisque enim ex lege generali, & Caritate tibi debita medium a Deo ad salutem necessario institutum tenetur suscipere. Hinc
373쪽
merito ut haeretica proscripta fuit ab . G-xandro VIII. haec propossitio: Suscis, ut actus moratis tendat in fnem ultimum ἱn
terpretat e . Hinc homo non tenetur ama-
νe neque in principio, neque m decum viatae suae mortalis.
Hinc collige, interioris actus Caritatis omissionem adeo gravem esisse, ut ii quis omnia alia praecepta servaverit , illudque omiserit, poenis aeternis addicendus esset .
g. m. De Tempore , quo potissmum urget disia
diligendi Deum. Nota . Hactenus ostendimus contra nonnullos juniores Theologos Divinum mandatum diligendi Deum super omnia praeceptum esse speciale, actumque explicitum per se jubere : nunc vero ad exarmen revocandum tempus est , quo potit-simum amoris actus praecipitur. Quidam recentiores Casuistae eo LMxitatis devenerunt, ut docuerint , Carit, iis praeceptum per se , & directe nulla tempore obligare, eo quod sit indeterminatum : aliquando vero obligare indirecte,& per accidens , quando scilicet tenemur
justificari , neque ulla adest via, qua iustificari possimus. E. G. Cui Ρoenitentiae Sacramentum non 'est in promtu , nequo
374쪽
C. II. De Caritatis Praecepto. 3 Icilia via est qua se iustificet , nisi actum eliciat Contritionis , quae actum aliquem amoris Dei super omnia dilecti involvit . Alii putarunt huic obligationi fieri satis b, si homo raro , vel semel in vita aliquem dilectionis actum erga Deum
eliciat. Alii: tandem pro vario eorum ingenio varia tempora ad Caritatis exercitium praescripserunt. Innocentius XI. has tres sequentes propositiones, quae Caritatis necessitatem,& observantiam impetunt , damnavit. I. An peccet mortaliter qui adium dii H onis semel. tantum in vita eliceret, con
a. Probabile es ne singulis quidem rigore se quinquenniis per se obligare praeceptum Caritatis erga Deum. 3. Tunc solum obligat, quando tenemur buli eari , non habemus aliam viam ,
Quid vero sentiendum de frequenta dae divinae Caritatis debito, sequenti propositione aperiemus. Prop. unica. Speciale Caritatis praeceptum per sie is decursu vitae tam saepe obligat ad sui exercitium , ut Caritas actu , -ι virtuto reliquas animet actiones. Prob. I. ex verbis, quibus Deus Deut. VI. dilectionis mandatum exprimit : Diliges
375쪽
3 et De Fide, Spe, o Carliate.
ges Dominum Ddum tuum ex toto corde tuo . . eruntque verba haec , quae ego
praecipio tibi hodie in corde tuo , nam rabis ea fliis tuis, o meditaberis de his sedens in domo tua, ambulans in itinere , o dormiens , atque consurgens r ligabis ea quasi 'num in manu tua , eruntque, o movebuntur intre oculos tuos, scribesque ea in lim ne , atque o liis domus tuae . Ex quibus sic conficitur arguine tum : Ex laudato Deuter. loco praeceptum dilectionis semper , & ubique prae oculis habendum. Ergo semper, & ubique urget ejus observantia, si non actu , saltem virtute . Quorsum enim haec adeo clara , &emphatica expressio, meditaberis de his se-
deus .... ambulans . . . dormieuS .... con-
surgems , nisi perennem amorem juberet Nam etsi alia praecepta interruptionem patiantur, huic tamen non subjicitur Caritatis praeceptum , cujus perennem durationem nihil impedire valet: semper enim diligere valemuS. Prob. II. Ex ipso dilectionis mand to Deum diligere tenemur toto Corde, tinta mente , totis viribus. Nulla ergo visae. nostrae pars a dilectione Dei saltem virtuali vacare debet : sed omnia in Deum sunt referenda, a quo habemus haec, quae conserimus. Ita post Augusinum S. Th
mas I. a. q. IOO. art. IO. ad 2.
Praeterea Caritas est aliorum praece
376쪽
c'. II. De Caritatis Praecepto . IδPtorum finis. Finis praeceρt es Caritas , ait Apostolus I. ad Tim. I. Ergo frequenter repetenda , ut facilius alia praecepta exse-eutioni mandentur . Interrupta enim ni inium finis intentione, exsecutio mediorum cesset oportet.
. . I. Num sint m alia tempsrum
sntervalla, tu quibus praeceρtum Caritatis tum per se , tum per accidens urgeat ad suos actus repetendos pR. Amr. Et r. per se obligat in primo usus rationis instanti . Ita S. Nomis
T. 2. q. 89. art. 6. quem sequitur universa Schola Thominica . Item in probabili vitae periculo . Non solum enim vitae 1nitio, sed & in fine speciali ratione tenetur homo se convertere in Deum, suum ultimum finem: quae conversio recte fieri nequit, nisi per actum Caritatis. Item quando graviter tentatur homo odio habendi Deum . Item cum justificari debet maxime extra Sacramentum. Amor enim Dei, & odium peccati certam em- Cit poenitentiam. Item cum Deus blasphemiis impetitur, exemplo Davidis dicentis r besere me fecis resus meus , qμia obliti sunt verba tua inimici mei. Ne autem de obligatione Caritatis actus saepe repetendi scrupulus aliquem stimulet ac pungat, advertat is, bene moratos Christianos hoc dilectionis mandatum facillime implere , cum per varia pietatis
377쪽
exercitia quae obeunt, Caritas in eorum cordibus excitetur , etiam ipsiis non ad-Vertentibus . Non enim consiliit Caritatis
actus in illo verborum sonitu , diligo te Domine e sed in quodam animi pondere ,
seu voluntatis motu in rem amatam , ut
docet fumi sinus e qui pluries in suis operibus Caritatem vocat motum animi ad fruendum Deo propter ipsum , se , atque proximo propter Deum . Quod animi pondus , sive voluntatis motus suam vim
in piis exserit hominibus , quamvis ipsi
non advertant. Ωuid hunt pietatis exerciatia , ait doctissimus quidam nuperus Theo logus , ex tali impulsu exercita, nis variae quas amor induit formas 'Verum nota , hanc nostram doctrinam longe distare a Casu Harum amore Virtuali & implicito, in observatione reliquorum mandatorum imbibito. Hi enim docent , ut vidimus, Caritatis praecepto tatis fieri per serviIem praeceptorum Observationem factam ex timore , vel alio honesto fine absque aliquo Caritatis impurum . NOs contra asserimus mandato dii ctionis fieri satis per exercitium reliquo rum mandatorum susceptum ex impulsu Caritatis, seu potius per ipsam Caritatem, quae in variis pietatis operibus se exercer. Q. II. Utrum ex Caritatis praecepto ad ringamur nostras omnes actiones in Deum referre p
378쪽
C. II. De Caritatis Praecepto. 333i R. Affir. Prob. I. Ex praecepto Caia, ritatis Deus totum cor , totam animam nostram sibi sacrificari vult. Ergo potiorei jure omnes ejusdem actiones, is opera sibi vindicat . Qui enim vult solum , eadem voluntate sibi fructus soli assierit. Hinc per
s ad O. ex Praecepto Caritatis colligit hanc obligationem dirigendi omnia nostra opera in Deum, inquiens: Sub praecepto Caritatis continetur, ut diligatur Deus ex toto corde e ad quod pertinet, ut omnia refe-: Ontur in Deum .' taeo praeceptum C ritatis implere homo non potes , nisi etiam omnia referantur in Deum.
Ρrob. V. ex illo Apostoli I. ad Cor. X. Sive ergo manducatis , siυe bibitis , υe aliud quid facitis , omnia in gloriam De. facite o Et iterum XIV. Omnia 'ra in Caritate sanx . I p: oti verbis contineri verum praeceptum , Patrum ,& Theologorum sententia est . Instar Omnium sit D. Thomas qui in ep. ad Coloss. III. ait: suidam diaunt, quod hoc es conin uelium , sed hoc non eis verum .
III. Ut obligationi omnia nos opera in Deum dirigendi flat satis , num homini husficiat habisualiter se suasque
ad iones ἰn Deum referre pR. Neg. Sed rigorose requiritur , ut actu vel virtute se suasque actiones ad Deum suum ultimum finem dirigat. Ita gravio
379쪽
3 6 De F de, Spe, o Car taleviores Theologi , praesertim Augumini discipuli , & solidiores Thomistae .
Prob. Ex praecepto Caritatis tenemur nostras omius actiones in Deum referre . Sed ex praecepto Caritatis tenemur ad Perennem & continuum amorem in sensu superius explicato . Ergo ad perennem &Continuam relationem actionum nostrarum in Deum, si non actu , saltem Virtute te nemur . Ita aperte colligitur ex in selico q. a. de Carit. art. Σ. ad I I. Dicendum , quod omnia actu referre in Ddum, non es
possibile in hac υ tu , sidui non es psisbile
quod semper de Deo cogitetur ζ hoc enim pertinet ad perfeci ionem patriae r sed quod
omnia virtute referantur in Deum , hoc pertinet ad perfectionem Caritatis , ad quam omneS tenentur . Explicat vero virtualem hanc relationem exemplo medici, qui dum colligit herbas , ah u intendit conficere ρ tionem, nihil fortastis cor tara de sanitater Dirtualiter tamen intendit sanitatem , propter quam pol onem dat. Sic se tur cum ali
quis seipsum orrinat n Deum , sicut in f-
nem , in omnibus quae propter seipsum facit , manet virtute intentio ultim; finis, quies Deus . Unde in omnibus mereri potes , si caritatem babeat. Hoc igitur modo praecepit . Ossolus , quod omnia in Dei gloriam referantur . Et apertius in respons ad 1 I f. Aliud est habitualiter referre in Deum , aliud virtualiter . Habitualiter enim referr
380쪽
C. II. De Carisatis Praecepto . 337 n Deum etiam qui nihil agit , nec aliud actualiter intendit, tit dormiens'. Sed vim tualiter aliquid refferre in Deum est agentis propter suem ordinantis in Deum . Unde habitualiter referre in Deum non cadit sub praecepto I sed virtualiter referre in Deum cadit sub praecepto Caritatis. Dices i. Actualem hanc vel virtu
tem nostrarum actionum in Deum relationem possibilem non esse ob humanae naturae corruPtionem , quae semper actu de Deo cogitare non valet, Z. Cum hoc praeceptum omnia in Deum dirigendi sit af firmativum , non posse semper obligare: cum ex commvnjssima doctrina praecepta ossirmativa non obligent semper & ad sei Per . 3. S. Thomam pluribus in locis , i
Praesertim I, 2. q. 8. art. I. asserere, huic
obligationi fieri fatis per habitualem actionum nostrarum in Deum relationem . Ad I, R, Actu semper referre omnia in Deum impossibile esse ob naturae fragilitatem, concedo; Virtualiter Uero , nζgo, Ita D. Thomas loco superius laud. Quo- Inodo vero virtualjs haec relatio intelligatur , etiam ex Eod, audi vj mus , addinclo exemplo medici medicinam praeparantis , ut aegroto recuperet sanitatem , licet actu de sanitate non cogitet . Sed majorjs m-telligentiae gratia , Virtualiter referre omnia deliberate in