장음표시 사용
171쪽
tes. Niarum heno vacuum es homo. sive sic, in Fre. - Omnis homo es animal, 'de- Eum animia essensu vacuum; Ergo re. Nisum seno curam es homo. eadem utriusque algumentatio est cum hac in C in ent, C Eum animales sensu vacuum, .l, Omnis homo es ani- , Ergorent. Migus homo in sensu vacuus. . adeoque per simplicem conversionem γ --.MNHIum seno vacuum in homo. Similiter; sive sic arguamus, in D tis,D Omne an mal essen ' tura , bH AEquis &- animia; Ergotis. λθω rejus eaerum 9 -ο. sive se, in vom 'iant Di- Abyis λω es animal, gam O re miri se sensu aetatum a Ergo i. A mae sensu purae uum es homo. eadem est utriusque a gumentatio cum hac in Dam,m- Omne animal essensu praeitum, ri, Arms homo es ainuma; rigoi. Aliquis hcimo essensus aestus. adeoque per converiloisem simplicem λλθω sensu aeritum V homo.
Iter avide ; sive sic arguamus, in Harismo. Fa' Omnes hcimines Iuni anima , es in- Nhil ratione Hytiturum es homo ; Ergo qua ammadia non sum ratione desimia. sive sic, in Agano. . Nihil ratione desitutum es hcimo, ga. Omnes homines sum animalia Ergono. Aliqua animalia non sunt ratione destitura. eadem utrobique argumenti vis est. Porro, Due sic arguamus, in Frige 'Fris A is homines Iuni anima , esin, Nihil ratione desimium es homo , Ergo
O. AEqua animabam um ratione desituta.
sive sic, in Adis' ' .Fe- Nihil ratione desiturum es hcim' lis Asyui homines sunt animata ; Ergo 'ho. animalia non suris ratione d tituta. eadem utrobique est argumentatio. AHue omnium quatuor, eadem eum hae in Aeris. FG i homines Iuni ratisne vacui, rL AEqua sui Ea sunt homines ; Ergoo. pra animata non sunt ratione vacua.
Nullus iriue apparet praetextus. cur & illi figurae Primae Modi I necti, tum & hi DA, em Modi tigurae Quartae, simul admittantur, cum iidem sint utrique ; Hoc est, eaedem utrobique praemisi sed transpositae, in eaedemque Conclusones. Adeoque qui alteros admi
Videntur antem mihi con notius cum ratione loqui, qui hosce modos vocant Dilectos Quiae Qitariae, quam figurae Primae Indi rectos. Non enim illa semper est quod hi videmtur pii se Mailor propositio quae primo loco ponitur, sed in qua liabetur major terminus Quaestionis, sive primo sive secundo loco ponatur, ) Minor, in qua minor terminus; ut neutiquam immutet modum, praemissarum transpositio. Facit quidem indirectum ordinem
propontionis hoc eα alium ab eo qui praestribi solet in sed Modum non immutatim sive hoe sive illo modo quis l-ui malit, eaedem ipsis rationes saperius allatae, pro rejiciendis modis Indi rectis sive primae sive es tum figurarum, in peritin valent pro omisei Figurae Quartae modis utpote qui iidem ipsi simi; quoniam id ipsum eodem medio ae probabitur
172쪽
M abitur & quillam aptim & iraturali in directis modis figurae primae, quod protandum Derhibetur ive in Modis indirectis sive innuariae taurae modis. Obiiciat serte aliquis; eadem ratione rejiciendos esse secundae & tertiae Modosialiquam
multa, quoniam idem eodem medio sed paulς coactius & vi aliqua iam in prosi possit per modos aliquos figurae primae. Verbi gratia, quicquid in . Vanus, ta Darisi, babitur, id ipsum aut quod ipsi aequipollet) probabitur eodem medio γ in Dam. Pariterque in aliis aliquot modi Io
Atque hoc quadant enus verum esse, non inficiamur lid probavimus apti, ubi deductionibus agebatur:) posse idem eodem medio sic probari. Sta id, non raro, fiet latamine, de non sine violentia quadam; locutionibus minus naturalibus & a communi sero loquendi magis remotis. Quo casu, cum uterque modus adhiberi pollit, eum praetulerim Ui aptius fluit; nunc illum primae figurae, nunc illum secundae aut tertiae; ut uterque ut,
Verbi gratia; si probatum vellem, Sulsantias si is ιν quas futut non omnesὶ rati nata item e se; i tui ue adhibere istinis Potest hoc in Danista concludi; Da. Omnia a talia sunt θαμ praerita, , rb st viam ratiaraba Imit animatia. Ergoi. --m ra alia sunt sensu Pracaeta. ademiae per sim cem conversionem um sensum ita sunt rationalia. sed Minor & Conclusib, ut ut verae sint, minus tamen naturales, quam si se argueretur in
Diς 2 aeum anima ta sunt ratisne reae aera; am Omnia anmetata sunt sensima; Ergois. 2 dum hensi t ratione praeae M. adeoque, hoc casu, Disa iis praetularim. Si autem probatum vellem, aut nata esse rationaba, Medicinque probationis adhibbere H m es ; potest hoc in frasa mis sic concludi, Dii iam homines Iuni an malia, am- Omnes h mines sum rationales; Eigois. 23. am ratu δε seunt animata. adeoque per simplicem conversionem Sedam animalia suus rationalia, aut sie, in Daris. Da- Omnes homines sunt ratimates, ti- s uiam homines sunt animalia; Ergo
si. 2 Maedam animalia sunt rationalia. aut se melius, in Daraptim. Omnes homines Iuni rationales, rap- Omnes homines tot animalia . Ergoti. 2 inaeum an aba sunt rationalia. sed omnium optime, & maxime naturaliter, in ranii Da- Omnes &mines Iunt raricinales, ri- Ω dum animalia sunt hiammo ; Ergo i. 2 dum animaba sunt rationaba.
adeoque, hoc mi, praetulerim Darii, p D semis, Daris, a Dara Ati. Siquis igitur sic arguerit succincte in eu ima esse ratio ualia, quia quaeaeum an, Maha se Iunt: Hunc dixerim syllogiimum in is amis, potius quam in minis, quoniam illic aptius hoc concludetur. Sin arguerit, Luinaeum animalia esse rationalia, ut qui Hamines sns: Dixerim hune syllogiimum esse in Darii, vel si libet a in Darapit, po ius quam in Di amvis, aut Daris,
quoniam hoc illic aptius concludetur. ideoque, quamvis hi omnes possint eandem rem eodem medio probare; id tamen natur lius fiet nune in hoc, nunc in illo, nunc in altero ; ut omnes utilo sint, & non rejicieruli verum hoe non contingit in Modis Indi restis, aut mariae Figurae modis; ubi praedicatio semper est coactior di minus naturalis; ut ante fuerit ut singulis ostensum.
173쪽
JUod iam eonclusum est; sussicere modos quatuordecim directos, in figuris prima, Geunda, & tertia jam ostensos, utpote ad quorum aliquos recte referantur syllogi sini omnes Conclusivi,ὶ adeoque tuto poste resquos omitti ; 1 plerisque Logicis Misit tisolet: cum his saltem limitationibus; Si de solis Cragoricis intellionir; atque, Si ex selis illis consistant propositionibus, quae vulgo censeri selent aut Universius aut Particulares.. Sed quique illum hac in re friuuntur, culpandum sentiunt,
quod omnino omiserit uti ipsi putant ὶ θί μοs ' uetis , &s duos ipsi vocanti S sidci uim hoe est, quorum Praemissie sunt Propositiones m ares. Quos ML logismos dicunt & dicunt vere Syllogisinos esse ctricis senish atque indiequenti usu ; ade
Ego aut qui Aristotelem in neutris culpandum censeo, in de Syllogismis Hypotheti. eis post dicturus, suo loco ; de syllogismis Pro riis seu hic agam. od syllogismi quip issarum vel alteram vel utramque habent Sint rem, & jure possint, & saepe sisleant, in singulis Figuris adhiberi; nemo quod sesam i negaverit. Ex quidem quoties praemissarum una tantum est lingulistis; de ea ut plurimum ὶ ambigi non silet; cum a plerisque haberi seleat ea propolitio pro Pint tiri, adeoque syllogismi illi ad eos modos referri selem qui propositionem Parii larem in illo loco admittunt. Adeoque hiriusmodi syllogismum homnes μὰλ DR sicantur, Petrus est i s ; Ergo
Petrus jussicaetur. syllogismum in Darii dixerint; atque, ut talem, admittendum. Si autem utraque praemii larum singularis sit, aut saltem Major in figura prima vel secunda ; hic haerent; quia neque Majorem particularem patitur ligura pruna aut secunda, nec utramque primissarum ulla figura.
Ad ue censent, quo his casibus prospiciatur, admittendos esse in singulis fisturis praeter Aristotelicos quatuordecim Pro us 3 praemissas habentes. et in es ambas.
silas es hominum Redem diri erus Nazaremu es Messias ; Ergo
ejus Nazare s es hominum Redemptari vias ocreistes, eras postaus, Mas Ucaristes, eras risu ; Ergo ui DB um erat per us. Verum hoe ab errore magno sed nimis communi in ortum est; Propositionem Smeia, rem, pro Partisulari habentium ; cum sit revera Gumerstas, atque ut se ab Ariclesia ha bita, qui propositionem seu eam 4 it, ut Onihil Subjecti aeripere Eret λειω dicetur'. sicatum : dividem quoties propositionis subjectum est ladi, viduum adeoque partes non habet, necesse est ut quicquid de eo dicitur seu affirmando seu netando ) dicatur κνει , de tota ; mu με , Iecundum partem ejus: ut propositio singularis, sani sit Hersiais. Quod Drori primitus ansam dederi hoc eredo sitisse ι μῶ -- seu Vox svula is quae de unim dicitur ) contradistinguitur in doctrina de Praedicabilibus, quae AH telis non est sed Porph ris,3 voci commini seu quae de tauribus dicitur; unde propositionem suu em purave rint niversasem esse non poste, sed Pan iurem esse. scildistinguendum erat inter particularem terminum di partistigarem propositionem. Atque ut -us Utilares is i seu vox communis, ut Homo in potest esse subjectum particalaris Misaeis, cum stilicet p dicatio est laniam demisis, as seriem, ut is fui honisues
Drit sistare o Hii: sic de Singuiari subjectis potest esse Gunebris propolitio teum praedicatio est; ut lucebλ t: in nec quidem alia potest esse quam Unive silis, eum non sit locus partita praedicationi do Subj aeo. Qua detre Exercitationem jam dudum conlcripsi, Anno 1639, quam postea typis editam dedi, M. 16 3. Ad
Qui quidem Error si deponatur; nulla siperest dubitatio, quin hi omnes syllogisiui I eum suum inveniant in Mocis Ari relicis.
174쪽
G syllogi simis modo mmoratus; non est in Dinis, tal in m La. Ba Nessisses M. Petrus est statas ; Ergorae ritus risi Paetur. Estque hie qui sequitur, non in E is, stit in Cetirent, quod Apostoli algumentum est,
Et initerjudieandum est de aliis nus di, in quibus una praemissanim est Univertilis de sub illa singulari. Neque aliter, si utraque praemis sirum talis sit; ut modo memorati duo ; deressa, dg de his Ibariote,) quorum alter est in Narbara , alter, in Daryti Atque sese uti Ram sis dicti in Mae 'si is, suos habent locos in modis insuesicis;
quorum hin: exempla ex Domiamo transcribo suis quaeque modis restituta. Bam O vivis est lucres Caesaris,
vertentiam mollius dixeris in hoc im ficescebat tuum novos comminiscendi Modos emistimantis propositionem Singularem quam ille vocat Parucularem esse quae est revera Universidis. a 3I
E C solus est hae in re Ra s, cum suis; sta idem videmur alii sensisse, qui eiuς modi fullogismos, finem in tertia syra, Exposurias vocant i quasi a jm traditis ver quibus exempla proponuntur singularia, pro ositionis quae sit ampli ambitus. Ut pura, Imperatorum ainsuerum Tyranni; exempli gra &Cilias; A mera aeui, in Auemus: Qui syllo mi sint succincte exhibiti in Darapri. Item, mi ui non ium-fors, ut T Getes: Asse non fortunari, Mi x es : Qui syllom sunt breviter prolati; in Alsio. Qui explicite prolati, in hujus dissimia consis
175쪽
viduum: si murus semerale si uani id cui subjungitur. verbi stratu. - '
Fe- Voluptates cum vitiis connexae non sunt de Arabis. lain Voluptates cu/n vitiis connexae sunt Aptares: EJoton. R dam Voluptates non sunt Aes alues.
. iam Zmperator fuit rura annus. . Xerxes frat miles,
C A P. XII. De inseniendo Modo, , Medio termino.
CV M de x dies te pm da comt, ct termino . o quo probetur: pro inveniendo Quo inqtio fiat Conliderantari est, Quomodo possit hic medius terminiis, cum vir re Extremorum In Quaestione, commodissime compona sive ut Stibjectum sive PM- tum, ut optime inserviat probandae Quaestioni: A si plures occviant M L siqviemem est 'ille qui potior videtur. Quod exemplo melius intestgetur. Si probatum Emmalia 'in sunt ratione destitura' vel sut nininiori torma proseratur ) aeum animalia non Met rarione desitura ; Mediumque viam
adhibere Homines: Potest hie medius rerimmas, cum Minori Aurmalia coamoni vel ut
dicatum, sui animalia suis hominea; in ves ut subjuctum, latii Amme: imo is es
Bomines, Iunt animalia:) & quoniam haem posterior medicatio videatur magis natui d si ubi vox generatam minus generali assirmatur; & quidem festitis, si id universaliter fiat; hanc ut potissimain pro Minori seligo omnes homines sunt animalia. Potestque idem mediiis 'minus, cum Massori, ratione denisum, disponi Negative squod postulat Quaestionis tenor vel ut Praedicatum Nihil ratione desis utum est Homo,) vel quod naturalius videtur ut Subjeetum a uis homo non est, uno miatas homo es, Matione Assisutus hanc fui potissimam ὶ pro Majora siligo, Nusu hcimo e rationeae stiturus. Unde statu constat, Syllogismum fore in Aetipto. Fe- h sines Iu et rotione d Utitutio res horaianes et aiam, Ergo
potest quidem idem concludi in sumpta n ore particulari albui homines Iurianturalia; ) aut in credo, sumpta majore particulari alim homines non I ratione Gest
Dui: in sed utrumque horum esset, unum sumere quam liceret.
mktitem concludi s in secunda figura hi Hesmo; Conversis praemissis, s Major simpliciter; Minore, per accidens;
. 'sed in Euro iusdem figurae includi non poteli per hoc Medium; quia deesta la-jor universalis affirmativa; 'u' dici non potest v animalias Ammes. 'φiamvis hoc dies Dosset, indi e s cum unaversali ire atria)concludi in cesare, M Mima suor ratione adeoque mulio magis inqua nos rei in axinto cum eu um rarisne desiturum es ruisset, adeoque perconvellionem, inmales M M ea,titutum; λ multo magis, ahq mub Au ; Non amen idset in
176쪽
minore Hrticulari, quae erat in clan ra universialis;) quippe tum concluderetui rarione a humo non es animal; unde non posses per conversionem ) inserri, quod probandum erat uia animal nou es desitumum ratione; quoniam particularis n uva non est convertenda simpliciter. Ba- Omne animes es homo, ro- Aliquod ratione destiturum non in homo; Ergo m. AEquod ratione demturum non en an M. Sed potest item in Feris, idem eodem medio sic probares . Fe- Ei homines Iuni ratione desituti, is Assiqua animalia Iuni ho mines ; Ergo o. A qua animalia non sunt ratione destituta. i lAt hic, Minor, est minus naturalis quam in Alapto. Et propterea perpensis omnibus quamvis possit idem concludi, in Arisen, Acara, A. Rino, & Feris; in tamen omnium mussimus modus Felagian. Hipra nominatos, Fri emo, Aves, Omitto modos omnes Indisinos supra nominatos, μὴ emo, δε μ' Hremo. Frisim Fupemo, Hresno, Faremo, Fare o ; modosque figurae dictos, Agano & Maesu: ut qui omnes non alii sunt quam dictorum aliqui deformati.
Pariterque fiet in aliis calibus, prout sagax discretio facile judicabit, ubi de L sesiones seu comi BQ constat, & termino Medis. Sed de invenienclo termino Medis s qui datae Quaestioni conveniat superest dissicultu.
Quod sagacitati dissiputantis permittendum censeo. Sunt quidem, apud Logicos nonnullos, Regulae plures de inventione Meaei rem imtellectu sistis perplexae, quasi torquendis magis quam instituendis tironum animis excogitara;& vix quidem aut ne vix usui alicui aptae; quibus itaque recensendis abstineo. Sed ut planissime tam exponam summa omnium huc redit. Ex quantitate & qualitate aestionis, seu Propositionis probalaae, statim constat, quibus Modis illa concludi possit.
Nempe A, solummodo in Barbara; E, in Celaient, Gyare, Cumem es: I, in Barii, Damasti, Lyamis & Datis; scd dc in Burbam', quoniam I includitur in Α: inris, Aesino, Baraco, Relapion, Acardo, dc Herisen; sed& in eis Modis quae pro E injiriantur; quia O in E continetur.) Atque tum quaerendus est pro. cujusque sagacitate terminus Medius qui Modorum debitorum alicui sit accommodus. Nimirum, si probanda sit Assirmativa propositio, quaerendus est terminus medius qui cum utroque extremo cos veniat: Si N aliva; qui cum extremorum alteroconvenia cum altero distatiat. Exempli gratia ; Quo concludatur O quae maxima admittit varietatem, Quaerendus est te minus medius, qui vel cum Malore dissentiatdc conveniat cum Minore, qui commodus
sit in feris, festimo, fel pto' Moisen, bocardo , celarent & ces are; est qui cum Majore conveniat & cum Minore dissentiat, qui com iis sit in Avo dcomesi es: Atque in alii, similiter utres postulaveriti Ubi per talem esse intelligo, qui cum altero disponi possit in propositione Amrmarim ; per Disientire, seniliter in propositione
risu I sive ut Subjectum sive ut inaedicatum,idque vel Universaliter vel Particulariter. in Cumque talis excogitatus est Medius terminus: de Modo consubit per ante die
mistinguuntur aliquando Sylli uini, secundum viqi s cumsta tias Mcidentes'; inde-II que obtinent poliares Ap tiones; deque eis ita aliquando disserunt Logici ac si essent aliti a ullogistris, argumentationis species: cum tamen aliae non sins quam syllin
guini, talibus circumstantiis induti l .
Sic Synuisimus imperfecte prolatus subintellecti praemisiarum altera in Geth mema discitur. Cujus in argumentando non alia vis est, quam p ut syllogistri naturam subit, possitque cum opus i in ea forma explicari ibi Mndo utriusque praemissarum subjectum est b, re ut quod N men Proprium νω cant Grammaticii Ramtis syllogisnum Pro rum appella, ct post eum alii. Idem tertisa urae Modos quam ille primam primamque sertim, contra ste prolatos riseri Ampsices cantractu vocat ut reliquarum figurarum modo' vocat Si dises curas. ὶ Eosdemque contractas, praesertim ubi Medium est Singultate, vocant alii S
177쪽
ra. Omnis horam ea fio antia. Cujus minor probatur siccundo Syllogis ino, Ba M anmetatum est in , Sed ' M- Omnis homo en a natus ; Eigorae minis homo es Corpus. hujusque minor, Syllcgismo tertio, Bu- ου ne annus es ant Ium, Sed b, Onuuis homo es animes; Ergora O tis Λαπτο si animatus. quae Syllogismorum congeries, in Sontem collecta, probat homis ut qui sunt an mala, ad que metu a, ct propterea corpora )elle Sinantias. Nonnunquam principali Syllogii ino, Musve propositionum alteri, adhaeret ut motatio
rae Hrietas es fugienda. Ubi, in probationem magoris, at vendix addita ανου mah mὶ hoc in se continet argu
Ba me malum es fugien sum . ba- Omne vitium es malum; Elgora. Omne vitium es fugiendum. Hem foret, si minori adhaereret appendicula, putarum Omne malum es fugiendum,
ba- EAretas ut quod vitium est in es mutam ; Ergorae Ebrietas ea fugienda. Ubi hi sinuatum est hoc subsidiarium argumentum in minoris probationem, Bar. Omne vitium est ma , b, Ezrietas en vitium ra. E etas es mala. Totumque potest sic in breve compiligi, EA Gas ut se suis visium es. addo e malum, e re aea. Quem disium dicas. - 'ra νδ Idem dicas si utrique pinnissarum talis adhaereat appendicula. Qualis quidem Argumentatio, quamvis distincte considerata in sit in plures integros MILintimos resislubilis, non tamen expediundum est ut paedantismus usi di in comiam disse natione allectetur sed eligantius abestὶ cuni quilibet praesumitur vim argumenti breviterpolati sitis intelligere.
P aeter ante memoratas, aliae sunt adhue Syllogisinorum Crypta seu obseurason quibus cm collimum loquesa in receditur miliis Syllogis inorum fin Modo & Figura Brimilis: Sed eadem manet argumenti vis quae foret ii omnia rigidissime observarentiir. Hiies elat qui Logicis dici solet extaturus : quando terminorum unus aut alter obliquis casibus exprimitur. De qua quidem obliqua seu praedicatione dixi, mus, quando de Propositionum tarpsibus agebatur: quodque ibi dictum etiam hie melli accommodabitur. Talis hic eli rudi Cuin se honinis viamias as inuictu ba- Haro es homo ; Emora. Platonis is tas ab inuictu repitur.
Dein plures solent Regulae , Logicis tradi: Quales hae sunt & harum similes; si
178쪽
166 De S UOiis oblisius, Modalibus. Lib. 3.
Si Ctucinorum alter aut pars ejus) oblique exprimitur in praemissis; eadem obliqui tris seu ea Sotaxeos aut Consulaetionis ratio in retinenda est in Conclusione: Ut hic, τω --uas ab in teLectu rei, r. Si medius terminus oblique exprimitur in altera prae illarum; extremorum ille qui cum eo conjungitur, parem obliquitatem sortietur in conclusione : Ut hic, mminis in Maserect munis in Conclusione Quarum loco hanc saltem observare tutum erit; quae & in aliis casibus usii erit; in Pipendat quis mente sita j quid foret si si blata Crypsii in strictam formam redige aer
omnia; Cui si milii posset Gryptica locutio, res in tuto eriti Quippe sic resolvitur Grammatica Involutio, in Praxit tumem pure Logicam. Sic nimirum, Bu- .ctu homin ita natura cin iugumsus viamias ejus ab inuictu regatur. b, es h ο; Ergo .ra. Pluto in ita natura consitutus ut voluntas ejus ab intenctu retaetur. Adeoque remota quae erat in Grammatica Syntari involutione, connexio Logica clara est 2 evidens; & praecedenti aequipollens. Quod fiequentis item usiis est aliis in casibus. Nam caute distinguendum est, inter Grammaticam Synt in quae saepe est secundum varios variarum linguarum idiotisnos rie involuta ct connexionem leu Dedicationem Logicam quae in argumento intenditur. Ut, ut praesenti casu, Subjectum Majoris seu Casus Nominativus, qui dicitur, verbo pr.
finis in est cujusve hviminis voluntas ; ejusque Praedicatum quod de hoc subsela assum, tur ab mussim retitur, seu eis, at, inteuectu Grecta : Sed manifestum ab argumemtatione, Subjectum Logicum, seu id de quo fit sermo in est non Cujusque viamus, sed ) .Hei humo; & ri iratum, seu quod de eo dicitur,ὶ istumas ejus regum is mussim. Et Conclusionis subjectum qui est Minor terminus in est Hura non Imis et hinsas, atque de Plutone coneluditur quod viarauras ejus regitur ab mulctu, qui est quaestionis terminus major, seu Haedicatum;) mediusque terminus est H -ο. Dixi, ab inrt mentatione manifestum est, hoc intendi: Nam, si formam verborum spectem seu Grammaticam syntaxin, capax erat ea major propositio, diversae Resiautionis Logicae ; sed, ex argumentationis scopo, manis tum est hanc esse debitam res lutionem, hoc in argumento.
S gor smus M usis, dici solet in quo propositionum una aut plures Modales sunt. invrum qui an propositionum cum magna sit variola Quatuor tamen Issae solent hic a Lo. gicis considerari; Necessarium, Im bile, Pinesse, Gringens. De quibus cum alibi dictum sit fiasius, non erit opus hic multa dicere. chioniam hi, revera, non tam forma Syllogistas, quam materiam spestiui tram quantum ad Syllogisvi formam prout esse dicitur in Maeo O-ὶ coiisdem tur in alas propositionis Dictum solum ' non aeus. Modusque inlummodo spectat syllini sint materiam; hoc est, propositiones ipsias; an & quatenus verae senti Cave a tem Eie confundas Modum S gi ; cum Modo pro sui divis M abs.ὶ Cum enim verbias conclusionis quatenus a praemulis infertur demidet a veritate me illarum, dummodo Syllogisini sorma austa sit:ὶ Modificatio quaelibet Ainmentariis seu confirmativas inceratum est, necessarium es, d Σὶ Est confirmativa Conclusionis; non quantum ad G mam syllostium squae semper illativa est seu conclusiva, modo debita sit,i sed quantum ad materiam, seu veritatem praemissarum; quae eatenus illativae sunt, quatenus verae : Parate rue Modificatiunci 'Dimi tuae sutrisse H f tasse, Minuunt certitudinem conclu-onis. Quippe si praeimstarum altera aeulia sit, seu tantumpossibilis prolabilis, aut vertin H; non major euh potest certitudo conclusionis quatenus hinc inferendae. Potest feste aliunti certa esse; sed non hanc. Sic siquis arguat,
ba- Socraus erat Phinseptas; Ergorae Socrates erat sapiens. His modo certum sit utramque praemis Iarum veram esse; certum est de conclusone seoquod iocina vera est: si vero, vadi gratia, dubia sit major san omnes Phiabsisti fuerint sapientes' dubia erit di conclusio ; sive ea modificatio expressa sit, sive non sit. Adeoque si major fuerit, Omnes Philosophi sint spreMMiter in sipientct, aut inminetur ese s pientct: idem de Socrate smodo sit Philotismus, pris is es' aut praesu- potes, Si a tem aliunde certum sit eum fuisse sapientemi non tamen id hinc probatur. Regulae de S gigim ex Obliquis, etiam hic fere locum habent: tatem his tante accom
Jam vero, prout Syllogismus ubi praemisia certae fiant notaeque sic esse in conclusionis in ducit firmam sam: sicubi saltem altera est dubia, insem tantum potest opinis , minque eo plus nusve dubiam, prout ita sunt praemissi: aut harum alim
179쪽
CAp. XV. . De Inductione Exemplo.
DU AE restant Argumentationum semis, in recenseri solitie: I rictis & Eme i. Quae quidem, ut plurimum, incertam si amoue iaciunt probationem; cepe ien satis Probati m. Non possunt utique reputari perfecti δί essem nisi eum Imae M plana in ὶ quia non numentationi sperfectae sor . Quatenus au tam . sunt Ammimentativae, eat emis sunt Syllogist tae: Et prout sunt imperiecta argumentationes ita sunt in eodem gradu imperie m Syllogisau. Ut non sit opus aliam hinc instare Algumentationis speciem a Syllogismo diversam. i Inductio est Arguruentationis seu Syllogisini Κ,rma, qua probatur quid verum esse demnerali quopiam, ex eo quod verum sit ce particularibus omnibus sub eo generali contemtis ; saltem de tot horum enumerat, ut credibile sit de relliquis itum esse verum. Et quidem sit Enumeratio plena ut, syllogismi peritati vim habet; Utpote siquis arguat netas omnes excepto Si, lumen a Si muti ri: ostendendo id lingulatim de Sasu M, Iove, Murte, Venere, Mercinis, O Lama. Est enim Syllogismus in Darapti, in hac forma, Da- GIurmo,Pupiter. Mars, Henua, M.' πω, O Lama, lumen a Sis Ieparatim
ra' Hi sint, omnes punetae ex peto Sin; Ergoti. Orames pluautae, excepto Sis, iuraren a Sis f Non ὶ miuuantur. siquis objiciat, nunc non elle legitimum in Darapti Milouismum, eo quod Conclusi nem habeat Univerialem : Dicendum erit, hanc Universalem qualis qualis est in esse Um--s,m Coactivam ; quae Singularis es L Esique vox omnis hic loci quae dici sὀlet) pars mugo ematica; utpote pars turmim Minoris ut ex minori propositione liquet: qui hic est non netae, i d ὶ Omnes Planetae excepso Sura seu tota collectio reliquorum e cepto Sole Planetarum, quae mimo unica est; adeoque conclusio Setia ris. Quae quidem ut singulares alia 3 quamvis sit ut sullum ostensum estὶ propolitio tantingatis vii ieriae ; non tamen talis ut non pol iit Ele conclusio in tertia Figura. Quappe in tertia figura, quoties Minor terminus seu Uraedicatum minoris propositionis cadcoque subjectum conclusionisi est quid singulare, necussu est ut conclusio east vi materiae, non ib μὶ cusnodi Universalis. Idem anteostensum est iii pauciori numero, Da. Cesar O rabiam consensimul, ra' Caesar o tabulus huni biis c fu i Ergoti. Ani Cisse s consentisint. Estque ea Enumeratio particularium, haud aliud quam ipsum generale aliis verbis presstum, seu ipsius exegeticum Puta cisar Ommis idem alias verbis ac bivicinosessura, Me NH.ὶ Adeoque quod verum est Malteris, etiam de alteris verum erit. Si autem 'Darapeti minus placeat, potest idem per simplicem minoris conversionem quae in praedicationibus identicis sive reciprocis semper admittenda est sic in Ebri ira prosuri Base Caesar mutas consent A
ra. Ani cin ses consenrisint. Eademque forma argumentationis erit cum hac, Bam M onus es Foeta,
180쪽
De Inductisue , Exemphe Lib. 3.
vel se & videbitur syllogisnus Ex in Es, in Arbara, ' mo mi sinit omnes, b, Hermn es de hiis: Ergoa - , iri, quanquam ultimo loco ponatur, est tamen comsed citam his si a, id de quo dieitur, verum esse ad quς D, Hi vi Fibus V tum es, irati. Ira sunt om ei Ergo
quidem Argumentationesi utut id notari non .solet, non aliae sunt
'et 'Pzctieularium enumeratio sit impersecta, aut adjuncta particula Gllectio
non o no certa. Atque per unam quam vocanti in contrarium, evervi
'' inula siquis arguat, cis inrita bestis omn- Hesei Cunt, insecus est squantum scimus i in caeteras ; Ergo i quatenus non est, sed sit tem verisimilis; non pro
C ς dirioini, sed oro incertitudine materne, scia veritatis praemii larum. Uin la
est in I: Herire, I Id, cum, caeteri M. Evertitur pro io, vidi: citia non m Et quidem, licet id in Hur ' O 'Marte ex phasibus crescentibus & decrescentibus i Telescopio in Drus satis probetur; H Est tamens eadum analogial de iura est' 'eredibile & de Iove saltem eiusque satellitio, constat ex Ecesipsibus Oreum Ioviali
et 4444 , c 6ψα, α. I De Surino numqu' tale hactenus observatum scuta es iue quidquid de ia sit, mi Ditem vistantia evincit, non omnes dictum est, ut vim i
i , , mari lita olenae euumerationis partacularitim ad probationem Univerinis
num aliquod particulare ut serie pauca) ostenditur verum ei se vet d vi pro ille Leit idem' i casu accidere nosse qu emi sesu