Grammatica linguæ anglicanæ. Cui præfigitur de loquela, sive de sonorum omnium loquelarium formatione, tractatus grammaticophysicus. Anno 1653 primum edita

발행: 1674년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Cap. I 6.

tibi emtinget, Iuti, occidim trum a M. Sed viais periis Zmetri se dominum xcidit suum: ra Ergo xx exio Ex dira tum e peribis qui oec --. illi ἀUbi si major absoluta fuistis, ita ibret &conesurio, inlue sic lorie intellest vini vellet J, zebel dum minabatur ; χ cum vero ea dubia sit & conlecturatas sive incerimido illa insi nuetur, sive non, in siecit & concluso : Quod de Modalibus syllogi sinu ante ostensuminiae igitur mi perfectos Inductionibus, aut Exemplo quae ipsa est impersecta Inductio i contingit Argumentationis imbecillitas, nona forma silai quae Syllogiis a est scit ab

incertitudine materiae ; quam hic non respicimus, de forma argumentationis antenti. Utraque tamen ArgumentaIlo ut ut incerta propter incertitudinem materiae uim in men usus est & frequentas. . Investigatiorus, praecipuum est Instrumentum; ubi particularia examinando &obse vando, pervenimus ad universalium cognitionem, quam inde colligimus. Atque huc temdiij quae dicitur) Experimen alia F Qtranquam enim, in ordine Naturae, processus uti, Causis ad Emetae in ordine tamen cognitioni , proceditur ab effectis observatis, ad timuisitionem causarum. Et quidem, in Magnetis elicetibus Jam notis, nisi observatuma eluisset idque casa, credo, primitus, i quod Magnes serrum alliceret, atque respiceret Septentrionem : nemo id, ex magnetia natura cranos ret, aut suspicaretur quidem. Parmieriaue in multis aliis. In rebus Prudentia gerendis sive in Politicis, sive Oeconomicis, sive Ethicis, aut etiam rebus Mectanicis in eorum quae ante contigerunt squamvis haud inde certe con-ridas quid post futurum sitὶ praecipuus dux est in actioiuias nostris dirigendis. Ubi enim varietas casuum & accidentium quae certo p 'ueri non polliunti magnam inducit incertitudinem praesagiendi: ea probabilitate contenti simus ne se est, quam aut natura patitur; nempe, quid eum ratione expectandum est ut probabiliter eventurum, potius qua . quid certo continget; atque ad eam normam actiones nostras dirigere. In Historieis item, ipsi linie rebus Juridicis, ubi in rem Eam inquiritur.) vehemens Praesumptio, & magna rei Probabilitas absque infallibili probatione j rebus merminandis plerumque sufficit; G, in rebus dubiis, naajor probabilitas minori praevaleti '

CAP. XVI. ' De S Eogismis 'potheticis ; ' rudis alis

SYssi is ini qui didi solent fis them, ii sunt in quibus Propositiones una vel plures sum Hypotheticae. Per Hin themo intellis ndo non illas solum qu si int semsu Hypotheticae, seu Cmae males ; sed quae aliis atem nimiis fiant compositae supra

Quique propositiones suas omnes habent hypotheticas, dici sellant 'mhetici pini: sit onm alit alteram; 'tim Hypothetici.

De his autem, IN usem magnae insimulant culpae, ut alii, sic praesertim A vis quique illum sequuntur: eo quod, maererotegω isos quilius selis in tui re putant Modin & Fis ras Ari telis ὶ de *l iunis omnino non solicitiis videtur Qui tamen in. qui unti & magno & hi uenti usui sunt; atque ab ipso Arsaeis limi mei adhibiti; non possint autem ad suos Modos & Figuras relerri. Ego autem, mod bono usui sunt hi ullo sint, ultro profiteor: Quod autem ad Aristi teli eos Modos &yiguras referri non possint, hoc Nego; atque 1 Rama suisque, hac in re

erratum cre

Et quidem, quantum ad horum aliquos, video I miri s ipsis haud gravatim petitast ros, ut eo reserantur. Exempli gratia, hi modi Hypotheticum qui rus dies solet i. O rares est antis, Sura es sensu praetatio;

182쪽

At me in si is similiter. ubi duo ninnis Mamo i et in sibi autem secus est ut in hac, ω S DAMA Aeses, non video quod huius di ad

mitram AEqui possentiam, . . v. .

Si Bucephalus est Equus, mephiaruu es Metinis; Ergo si Bucephalus est Equus, Buceptatas es sense praediti . Avi se . Pr me a σω es se His praelium

Vel etiam sic, u& Equus est animal, e regu 'aevius, Sed Bucephalu es Emora; Ergo Si Equus est animal, Bucephalus essensu 'ininus. Sunt enim hi omnes, eiusdem natum crura aetabus, ct Syllogismis ex ObDius; easden, que eum illis as admittunti Estque visum quarum leu proposition

Quos autem hie potissimum inrendunt Imaei, i cum Syllogismos Hypotheti o caeonqueruntur,ὶ illi sent quorum , OrestHypotritica; Minor vero es Concluso propin iis rara, in commimi usu, notari solem hi Quatuor: ----s sib quibus T - - ά compriuendo; unctisus u- ; ct Newmus G d-- , oue u vocam sed parum recte Dun λυι- feci. Syllogisimis omisis seu hypotheticus proprie dictus, MMorem habet Conditio. Malem; qualis haec,

unde duplici sonis arguunt. ves uena muri Biton sive affirmatio sit sive net stiva Myona re semisus sive in auis si sive negativa: quam vorant Cruestum n famiam p. - Ramus, Θ α' nexum imum vocat;) puta, Sed si retus Ergo Dies est. VA AN 'entem, ut in in antra em; ψα'est Conditi altilisfonaminis Ramus S ue -- ciminumsecun um vocat; pura sed mis es ins ;Eim si non es retus. Ubi -- & mssime potius dicimus minis fritate & mare, in ab ambigui Nam mnere consequentem est aliquando metare modo eas is viri ) ec D ere est mare. Uti si diceretur, Si Sumn oritur, non s aera ; Ubi , disiuo antecedentis sun mitur 'n tiva, di sublatio consequentis est aiunmtiva. Conditio us hista subjungo ut ejusdem plane nature ὶ syuo sues Io dimiis R

Temporabs in prima forma, hic est, minis si ortus is, aera e

183쪽

In se inda fornia; Biando Sol ortus ea, tares es:

nis Elas est In secunda forma; Su retus est, aries σοῦ Sed hic min est talas; inom Su uis es IAM. Noe ego non ut novas Hypotheticorum semias adjungo, sed ut sub Clarissi nutriti comprehendendos; cum quibus Uusdem sunt Naturae. Horum posterio cales du*, mu, cum suis, admittunt pro Gug-is. M. quod in Assumptione habetur, non simpliciter ω Iur es, aut Mn est rara ; i ut in cumae humilam & Tem u anu di m Mη es aera, utpote de certovo. Ruliae in conclusione sinit nec Temporalis autem. cum talem non praefixam habeant, in Assumptione & Conclusione, additionalem particulam in ad Conai ais rei crunt, nec pro crisiorum admittunt. Non advertentes, vocem num suu)- ut ut non express in significatimae verbi inclusam. Qilippe 'Ves es, aut Su oritur; ini undem est atque aera es, Iam Mor,1 π: Atque Muinta es, M - ους es 1, rantundem atque umq-Dm ω- ortus es. Quae quident iubii testum vox jam, si exprinvitur; tantund ibam in

Temporalibus, ct hic inta calibus. Idem evidentius est si de alio quam praesenti tempore fiat sermo ; puta, Sed jam a me Hram, rara erat; Ergo Iam ante horam, aera erat Et quidem, hoc in casu, ubi appli rio fit ad particulare aliquod tempus, etiam δε-- Te admittunt Temporalium candem rationem elle & Locali uini aci que polle Temporales item pro Cati ricis haliari.

Sed Hypotheticos stricte summ's, seu Conditionales; ct Tempo lea tan ubi Rimptio ut in Conditionalibus , cist indesinita; pro Categoricis aut ius mitiva tibus , non ad

mittunt.

Ego autem omnium eandem esse rati m existimo; omnesquς Categoricas habeo, quales sunt Syllogismi ex is uis dieii, aliique cespiace prout ut taurius pateat, pro cui substituas L Mo pro PM b, 2Eo tum re , pro Δγ, Leocatis: aut i quo pateat in ut oportet, major univcri li unine Aco, Gyramque tempore, ster iamin eo ;seu Ommisco quo, O tmine cruo, casu=m. Eritque Mabor universatis ari maliva aut negativa, mut conus tu, in P i ura, pro bomis priuiis; in Secunda myra, pro secundis. Minor autem quae hic indesinite ponitur in potest esse vel Hi Farrisia A veis qui inutio est alium casu unusὶ Quos, prout cuius contis is In Iicalibi is sic,

184쪽

Vel Vel Vel

b, Iam ante horam, Sol ortus eras; Ergo ra. Iam arite horam, aera erat. IItem in conditionalibus;

M.-Omni casu, Eol ortus est, Ergora. Omni ca , anes es.

ra. Tali cassis aera es. Adeoque omnes Syllogismi, in prima forma conditionalium, Majore existente Universali Assirmativa; iunt va in Arbara, vel in Darii, prout minor est vel Universidis vel

Particularis.

Majore, inquam, exisente Universsi : Quiope si, per Ubi, es, non intelliganice Vandocumve, mi Hrue, omni cassis quo ; syllogismus non erit conclusivus; utpote, ex Majore particulari in prima figura. . Quodque de Eta area & Da i diebim est, quum consequens est Mirmativa, Hes s; 1dem de citarent & -ο intelligendum erit,quum consequens est Negati : Ut pura,' pro Disses, dicatur Non ut nox. FG Ruandocunque si s nisi, non est nox; ri. Luariisque Iu splendet; Ergo f.

rent. Nunc non es nox.

Atque similiter in Localibus & Conditionalibus, prioris sermae. & si id mavis hos etiam ad Arbara &-lreferas; sic eos reselvendo;

i.'A quo tempus es quo non es nox. Qui praecedentibus non aliter disserunt quam uae Lapis es non animal, & Lapis nun es

litionab

- e

Iam, prout Conditio aes in prima 'torma, non aliud sint qum Syllogisini in prima Figura cryptice deformati: ita qui sunt in i nia Forma conditionales, sunt syllogistu pariter desis aliὶ in secunda Figurae

In Temporalibus, sic Cam- Ω Umdocunque Sol ortus es, aera eses Nunquam es aut nunc non is in dies : Ergo tres. Nunquam est aut moc non ea in Sol orius. Vel Ba- andocunque, dcc. Sed

In Localibus pariter, Cam- μὰ nque Su reius est, Hes es; sedes uam es, vel hic non mὶ aera et mo 'a tres. uam in vel his non esὶ Sol ortus. Vel Ba- Ubicuniue, M. Sedro. Ancuti non es aera; Ergo a lco. Asculi nin est Sol orsus. In Conditionalibus item,

i ita Ma

185쪽

indo consequens Majoris est Negativa ; pro res &-substitius Osree

teumus non es nox. Pramor has duas Conditionalium sormas 'nemis antecedentem ut tonasin conseruens, ct D eudo consequentem ut rinatur antecedens, quas Conclusivas este ostendimus, & Syli sumis in Pruna & Secunda figura aequipollentes: Duae sunt aliis Conditionalium firmae, tuae Par gistri sunt, & nono lusivae : Tot a -tecedentem ut Iulatur consepuas; : Ponexae conseruentem ut tuar antecedens. Prior est, ubi arguit iuras uisne autecedentis adsviationem sequentis; utS ephalus es homo, tum es orans; Sed non es homo ; Ergo es Mimal Ubi eo veris praemistis infertur falsa conclusio. Cujus errer idem est atque moras νυν- ω- m prima a ; quam non permittunt istius Figurae lepes. Posterior est. ubi armultiir a positicine cot Iouentis a Asmnem antecedentis 3 ut s Eucephaus es , ''Ium en animes; Sed es animes ; Ergo es homo Ubi item ex veris praemittis missus talia cones o. Hujus e r idem est, atque S si disinu firmami iis secunis Aura; in qua non alia concludi potest quam Negativa propositio.

C A P. XVII. De 'do mo Disjunctimo.

Ullogisnus rasunctivus, est, in quo Major est Disjunctiva propositio assi oriativa; em jus lino membro in Alli impcione mMo, resi mini concludi ut si plura suerint sublatis in Alsiptione membris uno vel pluribus, salicin unum ex resimis concluditur. Ammtis, Nisi, tam primum vorat; quoniam illo ut alii non pauci diminum alium habet, qii secun iram vocat; sed quem ego non admitto, ad se hunc u licuer Dis m

ctivum voco.

Puta, ab hae Majore disjunctiva,

Arat aeus es, am nox ', Uirouis membro remoto, reliquum concludo ius iSed non es Hes; Ergo es nox. Vel non es nox; Ergo es dies.

Si plurium sit ouam duoriam membrorum, pluriis a guetur; Ut ab hac maiore Vel ver en, vel asas, vel omninus, vel hyems. Allumas Sed neque vrr en, nepue insas, neque autumnus ; Ergo es his s. Aut Neque ver, neque asas, neque δε ema DM auiumnus :Aut Neque ver, uerme autumnus, neque δε ema; Ergo in s. Aut Neque a fas, ne v autumnuI, neque Mema, E Ovcr. ilium si muniam duo membra removeas; concludas de uno ex reliquan Puta, Sta in ver ergo vel as, velamur u , vel bems. ci Aut Sed neque ver, neque asas; ergo vel autumnus, vel bems.

Et pariter de reliquis.

Ut coeno autem quo reser diu est huius di hilogismis; conside Muna primo sit, antii uius algumentativum cli, di quid dUὴδ i e ori uippe in hae disjudictiva sit atras, aut . , duae lutem condiu lo; υι - σῶπι es x; & smo est uinx, es in . Garum nune haec nunc illa utilis, &-dundat. Si probatumeam Diemes; utanestim , suων in ν , ino es, i unda resilaua: indeque assumo, sed non es nox; ergo es Hes. Si probaturus si ese; redundat ea, & utilis est altera is non in Hes, vix G: sed in Hes, προ est . Ut vis modo, Syllogismus siunctivus rescistis quod redundatὶ non usConditionalis primae formae ubi arguitur a postisne anteceiantis, MAA-em II

186쪽

D Si lini o Negatis opulatim. Lib. 3.

quo is : ὶ adeoque vel in Erebin a vel in ruris prout intelligitur Minor vel ut Universidis

vel ut Particularis. Minor enim, quamvis videatur negativa; est revera Assirmativa u sistemmatio seu Positio antecedentis. Sic enim resolvas;

b, His es cura quo πω est Hes : mora. ux est caseus quo in s. Et nariter tu aliis. Si plurium adhue membrorum sit Disjunctiva, totidem saltem Conditionales in se conii net quot sunt disjunetivae membra ; imo plura, ut supra suo loco tansum est:) sed qua tum una tantiun utilis est s nunc haec, nunc illa, nunc altera, prout exigit intenta conci so, caeteris redundantibus.

sic in disjunctivo illo syllogismo,

Aut veres, aut insas aut Immetrara, aut brems;

Sed nee ser es, nec aestas, nec ararumnus ; Ergo bems. Quanquam plurct in secontineat Conditionales, illa Major disjunctiva: tota tamen a gumenti vis ab una pendet; putas neque ver es nec aectas, nec ati mutis ; sum es Hems. sed nec r asy, nec aesas, nec aurum s : Ermes inmiQuem est e syllogisnum in Arbara, supra ostensum est.

A Lia adhue est Syllogismi forma quam plerique Logici Syllogismum item Dis intumviri reputant; Ramus, Disjunctum leo Mum vocat: ὶ In quo miores h Ljunctiva;

indeque arguitur, a possione membri unms ad re-mnem aduritis, seu re uinum. Puta, Aus Aes es, aut nox οῦ δSed Hi Hes; ergo non es vix.

Hunc autem ego Paraldgisimum reputo; non conclusivum Syllogismum. Fὰri quidem potest ut talia nonnunquam membra sint quae non possunt simul consisteret ut, hic, dies & NM ;ὶ quo casu, uno remoto, reliquum ponitur. Verum ubi hia comtingit; id vi materiae iit, non ον me; insue squod aiunt 3 veritas consequentis, non veristas cim eruentia. Quippe si sic aiguam in eadem forma γManifestum est, utrovis m o, ex veris praemissis fessam inferri conclusionem. Nam titerque de Bello Trojano scripsit. Huic quo occurratur hanc interponunt cautionem ; Nempe, Tutiade uis me de men Hisse ogo iis, ut non pinnismia conciuere ἔ secus, a rgumentum n via it. At h inquam, si viniateriae non vil adeoque Iormam non esse conclusivam. Quod volunt, hoe ab Ira intelligendam esse Magorem a si sic expresse diceretur, Hel aera es, vel vox ; non utrumque. Atque hine fiteor recte arguas,

des in, Ergo um Nox. Aut vix es, Ergo non aera.

Sed hoc si uitur, non propter Disjunctionem, - aera es, aras vix, quae his nullius est vallar α; sed proHer annexam Nesationem, non utrumque : Hinc est i non in , iues Arno. Quippe Major, ut jam concipitur, bimembris est; cujus membrum primum est dra junctiva propositio, cur aera es aras nox; quae has duas includit conditionales, i mn es aera, nox eR; Iimn es vix, es aera; sed quarum utraque ad rem presbitem nihil fatuunt: Membrum pos mis solo nititur algumentumὶ est propositio Negativa opia Eva seu potius Copulatio negatio in nos tereries se vix unde recte arguas, a sitione unius ad remotionem alterius; ) adeoque potius dixerim cum aliis aliquot) Neta: --c Ialmam, quam aeuu syllog smum, Quippe pars ea disjunctiva, his nutu agi Pars autem altera es Oaees O has duas involvit Conditionalis; Si ries in, mn est nox. Et es mi es, um es aera. Quarum nunc haec, nunc illa, usui est; non utraque. Nempe, si noctem esse prolin

187쪽

breviter expenauniis : ostendimusque, ad quem Modum & Figuram sint reducendae simulae. Ut non porro chlpandus sit, eo nomine, Aristoteles; quod systogitatos omnes lucos ad Figurarum suarum Trium, modos aliquos, reduci posse dixerit.

RUtit Argumentationis forma Diamma dictum , Hypotheticis non absimilis; ὶ quae

I adhuc, magis explicite :Catm Omne an te aut homo aus brutum;

es. Niata planta es authoim aut brutum, Euse . tres. Nulla planta es animes. Si pro sella Munia em diceretur asiqua planta non es; foret in Rur . Interim notandum, syllo sint hujus sic expositi orem ut ut, propter dis bibutio. nem videatur prorestio Composita, seu Hypothetica ὶ smplicem esse Cur rarisam; cujus in tum est terminus Distributivus : tantundem utique acti diceretur animes, est.

Estque Disemina, seu syllo sinus hujus di Distributivm nil aliud quam Miris Imae ubi, enumeratis particularibus, quod ostenditur negis de si concluditur,ninandum de omnibus. Aut, enumeratis casibus omnibus, quod ostenditur falsum de sibia re luditur fictum esse de omni 1 Atque, ut in aliis Inductionibus, sic hic; enumeratio casuum seu particularium, aliquando est &periecta; aliquando partialis ocimperfecta, sed cum annexa particula coli ctiva expressa vel subinteil qim omissa compreheiulat: Et de his idem censendum quia de inductionibus dictum est supra. .

. Expendimus igitur Argumentationum formas omnes, quae in usure in recenseri solent; Bb Omnesque

188쪽

Omnesque invenimus utu aliis quandoque nominibus specialiter ins nitas aut sylli gismos esse u laque mutilita, deformatos, deordinatos, variisque Oipsibus obscuratos' aut ex pluribus syllogismis compositas. Totaque argumenti v ex dispositione syllogN silea dei Mec

De Falgaciis.

ANiequani ea dunttiam quae syllogismi seu Areunotationis Armam spectuit; de acus aliquid dicendum videtur, seu qu dici solet) syllogismo Suphisis De quibus i rest Arista elem plerique Disci soletu disterere. Non quod nae legi, time sint Arguimentationum Formae, quibus uti par est sed ut ab illis ut a scopulis ὶ --

tari effici latent, qui: non tam id veritatem investig ndam inserviunt, quam ad Fallendum ; specie argumentationis, incautis inal onendum ; & veritatem tius m plexam reclam Iolent quam expedire. hismata item dici solent ; & argumentationes S e & Cuptiisse; utpote eisliares quos micto vocabant. Qui, ostentationis gratia, victoriam magis quam veritatem ambiebam; sitigando aliis nmotium facessere fit agantes.

Quinctiae eram prae caeteris, 'ad quorum unum aliquod conabantur hi sephisbe redigere adversarii im ; spo Rarum ; in m. in artu, Astum, In pinabis, Muregnis, &Nimirum, vel 1. Ut sibi contradicere cogeretur adversarius admittendo quod ante negaverat, aut negando quod ante affirmaverat: ὶ Vel a. admittere quod est manitati nisum; aut 3. quod ut falsum vulgo reputatur, utpote paradoxum : vel soloecisinum aliquem & incongruam locutionem adhibere; aut F. frivolum quid & nugatorium; puta, quod ad rem praesentem non faciat: aut importunam repetitionem eorum quae jam ante sum

In hunc finem Sophi sinata quaedam adhibebant; puta parat ouismos, & ambigue di aliaque quae speciem aliquam argument tionis prae se serrent, seu iustam concludendi vis non habebanti' Quae quidem, antequam Aristotcles veras arguendi Mes consuluerat, magis erant ad sillandum apta, quam poli hasce constituras & receptas. Horum aliqua, suo praesertim tempore usitatiora, coli set Aristoteles; quae, post illi, alii solent Logici recensere; dum post Syllogismum monstrativum, atque Topicum, agunt etiam de Sillogismo Sophistico. Ego mi irato ordine ) praemitio potius; quia spoetant horum sbpnismatum pleraque, syllogismi Forma' magis quam materiam. Et quidem aptis lime sblvuntur, ostendendo, quomodo , vera se a s bllogisnidae ini: utrite vel contra generales syllogismorum regulas pectantia, sputa, ut sylscetisini ex sesis Wrticularibus, aut ex solis nitivis, aut ex pluri s quam tribus terminis consistentes, aut Jimile quid peccantes: ὶ aut contra peculiares particularium figurarum mira , t puta, si Major siti in prima aut secunda ivira, parii 'laris ; si Minor sit, in prima vel tertia N gativa; u Conclusio sit, in secunda syra, affirmativa ; aut, in tertia, de tommunisu Gelo Universalis; aut etiam murtatus sit terminorum ordo, aut trans',sitae praemissae, quo videatur syllogismus .in alia figura modove quam revera est; aut quid horum simile: i ut minus sit neces latium t ei qui veram syllogismi structuram probe inteligit, & rite perpem .dit, novam de Fallaciis triatationem adjungere; quoniam sui dici solet in Eo in es Cum tamen id laesam alii, ego eos hac parte smirar: recensendo Fanctas squas vocant tredecim ; Sex in Septem extra solita r .

r. qui catio; quando vox aliqua duplici sensussurpatur, adeoque duos terminos re ra consimiit, dum videtur unicus: i sive id fiat propter eiusdem v is diver signis nem nativam, ut ore Bacchiaso serviline; item codex,& Eber cortex; sic o .cereri crevi, resto ; t Ista, teneo. detentus a tenaeo ; in iactus participium abi & infractus compositum ab is Oractus, ,ensu plane contrario; item -- participium ab rem rei, &nm mi Iuscompositum ab m &- aliaque multa :i sive

propter ejusdem v s sensum proprium, diversum a figurativo: ut Vul quadrupes,& pes pro homine estiuo; H-ο pictus, & hcimo vini; vir ibris Suginis potio aliaque multa in sic siquis Uvatsesiam latrine, qui asen quaerim Canis aeritur; gruum que habere sitias, .ures, nares, M. quia dicitur sensu figurato videre, nutare, viaicere δε-υ - - rem1 -

189쪽

rem, Facile respondebitiar optiosis a mento, distinguen o varios sensus ejusdem v eis, indeque ostendendo syllogisma quatuor ternaui si sensiliu spectes , ubi tres saltem tono comparent: . a. iam AB, seu 3 Abiama; ubi ambiguitas oritur, non tam 1 singularium vocum diverso sensu, quam a varia constructione cuius capax est se emia. Ut in noto illa, re, O is, Nomo υ-ereris, Gam Me HEBE;ὶ ubi non liquet;

ex sono voca, an se tis i Eacidem, an os uos M um, occisurus eiici. Sic in

nuncio, Resum nostrorum cuidam fusi, E dum Agem Occiaere vique timere boni es; ubi dubium est construendum sit, α is e tosire, Umbra timere. Pariter, si quis,

didio Proverbiali, pem Mare pro inutili labore , id fictum scias u literati arguat:

aut si a quopiam Limesce dicto, idem quis arguat sensu proprio. Ut in Gae sarcas his in nosticos aerdotes; de Intiti ' ludentis, I Reg. 18. M. AIum clamare; nam certe deus es;

μου mel meditatur, uel αον tur, vel es m timere, ves fisu dumis,'excisodo eis. Ubi ab ironice dictis, ii quis argueret sensu directo; refellendus est, distinguendo selisum verum a fallaci: & est denuo , ob similam dii plicem, quatuor esse in syllogisino termi,

nos.

Huiusmodi ambi uitates, cum crastae sunt & manifestia; facile deteguntur adeoque vitantur: Periculum autem est, quando ira subdole quis arguit, ut, sub verborum formulis specie tenus manifestis, & minime suspicandis, latentem scnsum iesinuare satagat qui non est admittendus. Siquis, probaturus, Vsie 'mum facere homines numero insuitu actu; sic a

meret ; Gus aevus fa re met est Ia re, clamiterque hoc iam indubium esse, ut se quid in propositione culpandum sit, hoc latrem erit quod ludicra videatur, utpote identica; , indeque allumat; autem eorum inmerus quos potest facere in vel tus, quod non

dicendum est, quia ite determinaretur Dei potentia ad finitiam aliqnem nominum numerum,

ut eo plures non possit furere ;ὶ vel Mistus, squod probatum eunt:) adeoque polle est eis nunes actu is uos numero . quodque dei linis numero dicitur, pariter ostendetur den itis metuit ne, re tis 'tentia, riguitate, excet rata, M; ptaeque agitur creaturas esse omnibus modis infinitas, in I alia memini me, cum puer eram ) argumenta legisse plura apud Maricum de is ina scholasticum : sed non tam puer eram, quin potuerim taliaeem sensum discernere. Adeoque negandam este majorem propositionem i de qua tam Horiose clamitant qui sic arguunt eo sensu qui necellarius est ad inferendam eam conclinsonem. Quippe illud quot potes facere, intellisendum erit vel ae ritaetrae de singulis, i qui patentior sensi is prima iacie videatur; ὶ atque sic certum est, Deum p se Iacere μου me Bfacere ; hoc est, uuam es eorum 'M 'ces facere, grun eum pessis hacere scit nic italus non sufficit argumento: ) vel coluinis antelligendum, nempe sse Deum ut iacere, su cum hi facti Dorint, non possis plures facere; ut qui totam suam potestatem jam in aetumi desierit: Atque hoc sensu i qui ipsis ne iurius erit 3 neganda est ea propositio: nempe dram tu facere, ut deinceps Mos facere non risit. Quippe hoc est et potentiam ine

haustibilem, actu exhaurire. a. Fallacia cinnus ut is, quando male componuntur ea quae separatim vera sunt. Ut, si

is, agamus de Imino diceret post natum vacota Paeter ess, ct meus est; ergo meus pater. Quod est argumentum ut loquuntur arineari s a via, dic missi a. Sic, psy se es albis es uerum, &s entem sare; vera sunt in sensu ἀυψο, sed non in Iesu composito: Hoc est, inui bile est ut, quod am est album, fiat abo rem re nigrum ; sed non, ut sit

iam aeum mariet album: Item, ut, qui Iam sedet, abo tempore siet, non eodem. Sisen-Mile es, eum se cesse se mim ess , Nempe do tempore, non eodem Item, ais ornia Iuni par impar; Nempe, leparatim sumptri alter par est, alter impar numerus a Sed, insem n siimpci, duo Oma, nocesi quinque, sunt impar numerus, non par. FUM Maevisonis, quando male dividuntur ea quae junctim vera sunt: Sic onmes netae suntseptem; nempe cosiective sumpti, quod verum est; non autem ae risuriis sumpti a adeoque male quis inde argueret ibu Lunam esse septet' eo via sint planetie: Quippe verum id est ut loquuntur in sensu in inis ibi non in sensu a se. Similiter siquis argueret Socrates essit - tuus, emo Socrates es : Item, de Pictura; en homo pictus, ct es Bomo: Et, de salsa moneta; est argentum smralatum, ergo es Wgencum: Quod est, metuere ut loquuntur in a bene conisinctis ad niale aeram . Atque idem intelligendum de aliis teramuis ut loquuntur in sininuentibus; ubi adjectum ves tollit vi minuit id cui assijicitur. Solvuntur autem hae fallaciae sive cim Mitimis silve D simus, distinuendo am-D uos sensus, indeque ostendendo plures adeste terminos quam oportuit. s. Fallaesa centus seu Pronunciarionis ; quando voces eisdem lateris scripue, aut noumultum diversis, sensu tamen disserentes, promiscue confunduntur, sive id temere factum

sit, sive data opera ad fillendum Ut h nu & Wisu; humadcana; quae miritu disserunt: Item malum adjectivum, & metuon pro pomo; sic ea dedi comesio, es ea, de libris e sitis; quae disserunt quantitate prunarum syllaba um;) sic rarit de emus ; seu ct ceu ', cum cibum a conciendo & sebum a consul aera in cardus de casaeustyenua de Pena dcre diversis lueris, sed eodem sono, prout uine dierum proterri s blent: sed' B b α crastiores

190쪽

erassiores sunt hae talaetae quam ut perito imponant. Eolvuntur distinguendo ea quae con

Linduntur, indeque mons liando pluralitatem terminorum.

6. Fallaia , HOWaMIimiis dici solita, quando quis ab ali ali similitudine seu derivationis analogia. parem significationis anal iam concludi L . Ut, quia .. &tantundem sere lignificant; item rigeu ἀ-o; ergo &-tantundem significarent; itemque reclinab, rrare' r D. Sintiliter, in lim a nostra, quia D & Iatantundem similitant: ergo umetra tinto etia: Item, r I meat & meat ναὶ tantun.

mentum ab is alara in omnibus verum esse : praesertim ubi quid contrarium suadeat Quippe hu)usmodi macia mauriam syllogisini magis spectat, quam Dr--: dum id praesumitur ut universaliter verum, quod non est

Fallaciae extra aemonem dictae, sunt, qua non tam ab ipsis vocibus seu loquendi sorm lis dependent, quam , materia vocibus substrata : solemque numerari septem: AEucia ei utis A MO se quida aectum sim citer ; Ab emi amne Henchi , A n--

causa pro causa; Fasiacia consequentis; Petim I mrigvi; & maria pluru interrogati

num.

x. Fallacia aecidentis; cum acclamarisim quiddam confunditur eum eo quod est essemitate seu principaliter intentum. Puta, si de quopiam dicatur, ae isdemis e medu i nimirum quoad rei substantiam, non omnia ejus accidentia; a indeque quis inferret, sed citractem emit, ergo mω mn c messit: argumentatio fallax est; quoniam de re ipsa intelligendum erat, non de re sic quia cata. Item ; qui nascitur moritur; sed nascitur insens, ergo in ritur in ns: seu contra, martutis essenex, ergo natus es lenex : Intelli endum enim erat de identitate muratio, non identitate aeram. Pariter; coinus O ensis idem mi sed G aeus en wx tri Eaba ergo & ensis: Fallit argumentum; cum id quod de identitate om- scarnaeis dactum erat, traducitur ad numerum sinabarum ; quod plane accidentarium etsi ad id de quo fiebat sermα Solvitur distinguendo sensiis diversos, indeque ollendendo pluralitatem terminorum.

a. Adinose Naeum quid, a Zictu im citer ; quum quid sensu limitato seu conditionato prolatum, applicatur tanquam abs tute dictum. Ut, sita Era ιν concluditur Ab uesse, quoniam est alia, aerum: Aut quis Iapere concluditur, quia est oleri simione sua: Aur corantione priscaelaus, propter Prationem false Edictam. solvitur naec sut resi quae ὶ di

stinguendo varios sensus. . Abi ruratione elenchi '. ubi iam tu intelligitur, de confutatioue aut Hai, seu cμα --αris probatione: Adeoque e ratis eleuchi, eit, cum quid profertur ut contradictorium, quod contradictorium non esti stil cum antedicto satis consistens. Jam vero, ut Assirmatioci Negatio sint vere contradi riae, tres saltem conditiones recenseri solent ut ne lariae :Nunirum, ut sint, rad idem, a se Mum irim, & 3 ream tempore. Puta, siquia Aetam dixerit luscisum esse, de Cum loquens; huic non conuinitur, dicendo Viro ms poetam in non es laicivum : quia non ia i m. Sic dicenti cinthidipem uisum me, non contradicitur dicendo . et quia non secundum idem, seu, non e m respectu; Nam alter de corporis colore, ester de conre dentium loquitur. Item dicenti Rhamnem OB -- sium es esse intelligendo corporis tormam ὶ non contradicit qui trita rem

alterum, alterum impra item dixerit. Item, siquis uve irari suille quempiam ruerit: M- ters ; nulla fit contradictio si non de tem re nius inaedio. Solvitur hoc, momstrando nullam esse contradictionem, propter defectum harum conditionum alicujus. . A Q. Hatro caris. Quando quidpiam ut causa assignatur illius rei cujus non est

causa. Utpote, liquis vini usenu interdixerit, eo quod ebrios faciat quippe hoc non ab sed ab a ti vini provenit. Sic Apostolus arguat, Rom. r. I, I x xcri culpanda 3 es e Aram, tanquam peccati causam; sed coricupiscentiam, quae a lere occasionem peccandi iu- meret. Pariter, cum Cometae quia quandoque praecedunt astignantur ut caras mortis Principum, similiumque. Et Emis ab Adbari insimulatus ut perturbator Lyraelis, I Reg. 18. I . Respondetur, os dendo veras causa ; vel f item, has non est e. s. Fallacia Cians ureris; quando quid , quopiam insertur ut consequens quod inde non sequitur. Utta pro umbelus, virtus vocatur; dc icta virtus, sceleris davinnatur ut in casu DH;ὶ quasi quidem, omne pro 'rum, bouum esN; omne malum. In quibus nulla est rerum connexio necessaria. Similiter, quoties illatio secus facta est quam per D sticae leges fieri debet Puta, contra lines cinversionum;) Quoniam omnes homines fini animalia, ergo omnia animalia Iani Amiues : Aut etiam, Gia an ma-hum a ua nolunt homines ; emo a ui homines non Iunt animata. Aut, contra leges Ulogismi, i Si homae, tum an vi ; sed non homo, ergo non ammes: ve'. sed animal, ergo homo. Item ; Rem reabitur pleras, ves m hac visa, vel iis fusura, sed is hac vita, ergo non in fur aut, sed is futura, ergo non hac : Non si quitur, inquam, nam in urea' ut quae omisa habet se hujus vitae, O furinae , I Tim. 8. Similiter, si contra alias syllogismorum leges peccetur. Respondetur, monstrando errorem f. ae ; aut, alios in ea-i dem

SEARCH

MENU NAVIGATION