장음표시 사용
241쪽
quet: ὶ sub pacis autem vocabulo integram videbamur felicitatem comprehendere, sive bo.
rum omnium confluentiam. Nec quidem minus quidquam Paulum ea voce Tito comprecari existimo. Adjungit autem duo alia vocabula, nempe, & HGEam ;quorum quidem primum, in nobis defectum; alterum, De Imran abundantiam, innuit. enim nil tale merentibus, quicquid olaingit boni, gratis obtingit, ne- qiae aliunde quam a Gratia mere gratuita ex ri potest: Cum autem non modo non m ruimus, sed daeae meruisses ; non modo donante satra, sed & condonante M inardis, no bis opus erit, ut 'em consinuamur ; ideoque laec tria junctim comprecatur Aulus, am, miseris . m,qpacem. Subjunsit autem - - -ος, , Deo Patre, tanquam a summo fonte bonorum omnium, ψ - . I in Mu. K -Mν --ν, O a RD CNiso Servatore mino, ut qui solus , Deo Patre ea nobis & impetrare, &obtinere potes adeoque nos salvos & spites praestare, ut qui selus ranu , Salvator, vel Sosipitator noster; tantam enim emphasin invoce agnoscit ipse Cicero, ut nulla apud Latinos solitaria vox occur*t, quae illam adaequale
exprimat: Siquidem ranis ipsum significat, qui & vitam sive i lutem dat, & datam conservat. Sed de Salutatione hacten uti adeoque de toto Epistolae Procemio. sequitur ipsum Corpus Epistolae.
Tota fere limr ad Titum Epistola post prooemium, quod jam exposuimus in variunmnitis, sive praeceptis versatur, quibus Paulus illum instituit, quo pacto in munere, quod sustinebat, Evangelico se gerat; atque eadem opera & Titum & alios etiam ad quos perveniet Epistola, cocet, quid ab illis, qiii hujus a sungitatur munere, praestandum erit. Sunt aut eur praecepta illa partim de Miniuris aliis .m πων constituendis, i a versit r. ad ia. parum de suo ipsius munere obeundo; inde a. finem Epistolae. Veri u 1'. Dicit se Paulus Titum in Oeta reliquisle, ut res ibinem Ecclesiasticas nondum satis in ordinem redactas dargeret, ct rite dis neret -- MUM, - quas ipse paulus alio profecturus non potuit ob temporis, ut videtur, angustiam pizestare. Et ijeciatim, ut Presbyteros inia πίων , oppidatim, sive per singulas civitates constituat, ut inquit ὶ tibi in mandatis dudi 6 minus καταπίων προσ2 M, A ἐγὼ - ταξά - solebat enim ipse Paulus, ubi per tempus licuit, quum Ecclesias fundaverat, Presbyteros illis idoneos praeficere, qui ipsarum curam gererent; ut pazet ex . . I 13. Ubi autem illud ob rem, ris angustias praestare non potuit, aliis id negotii deman bat; ut hic Tito in Ecclesia Cretensi, de Timoineo alibi, in Ecclesia ut videtur in Ephesina, II . 3. I , is. Non autem ipsis Ecclesiis reliquit, ut sibi ipsis ad libitum de Pastoribus providerent; pamtim quod non tanto motio pares ellent ; non enim cuilibet e plebe eas sibi petere dotes ut de Gnatus nihil dicam in credendum est, quae iam gravi, iamque arduo negotio sufficiant; partim quod illi negligentius forsan ra curaturi, parum ei linit stilliciti, vel qualem haberent, vel etiam an haberent Pastorem, quod & hosterna apud nostrates experientia plus satis comprobat.ὶ Sed Mesertim, ideo, quod ad populi munus neutiquant so et ut Mini-ltros Evangolii constituere, sed a Deo mistas acceptam. A Deo, inquam, ni os. Quan.
quam enim nunc dierum de Ministrorum vocatione Populo scilicet , gliscunt controve v ; in sacra tamen pagina de Vocati Q populo in ne verbum quidem, sed de IVVUBMad populum ) totus instituitur sermo. Mcut mist me Pater, iis ero mitto tus Joh. m. ar. Q. I . I 8. & Mat. 28. I 8, r9. Data in miti omnis mustas incae b in terra; prosectino Arete omnes gentes Sunt verba Christi Apostolos mittentis : Non autem dicit, Si cui mundus vocavit me, ua mundus vocat vos; vel, Vocant vos omnes gentes, prosta ergo omnes gentes docete. Sic Alan. Io. Is . Lewiovo I araeciamur, nisi mosifuerint alnusturun dicitur, Quomodo praedicabunt, nisi vocati fuerint λ puta a populo. Et de Pseudo-proph in conqueritur Deus, I r. 23. at . Nou ms, inquit, 'grae r tuos, M ibi cucurreruNI ; notabcuras stim Hos, arta-en i Prometarum. Et pariter cap. I . cap. 27. I s. cap. 29. vers. 8, 9. at nusquam conqueritur, 'Rod Populo non vocante prophetaverint: sed potius contrarium; nempe, renuente populo non tamen eorum authoritati derogatum esse : Eae .
is Iur; ut idem videantur vocari, atque mitti.
Respondeo, Verum quidem este, neminem sibi hune honorem assumere debere, nisi qui vocatur a Dis, Aut Ata n : illud enim ibidem statuitur; ὶ di Paulum quidem vocarum e se Apostolum, sed δεὶ eo μή, ais, ex voluntate Dei, non hominum; ior. I. r. &acis. . t. de οῦκ ά ά -- οῦδε δε Ahiar. ι non ab hominibus, neque per homines, sed per Iesum tamissum, o Deum Patrem; Gal. I. I. atque ad eundem sensum alibi. Fateor igitur, quoia rem, tantundem ei te, a Deo vocari, nempe ad munus sit scipiendiim, atque 1 Deo mist,m munus exequendum : At vero idem omnino esse, a Deo misti, atque a Postiis vocari, omnino
242쪽
omnino nego. Huic autem ideo susius aliquantulum insisto, quoniam a paucis observatum video. Cum interim ex immutata Scripturae phrasi non parum incommodi emerserit, dum omnes sere de Ministri vocatione disserunt, quasi a Populo vocetur; at de Missione , Deo sere altum est siletitium: cum e contra, S. scriptura de Missione nempe a Deo ad Populum; multa passim habet, at de Vocatione per populum, ne quidem. Nec quidem tam seleni ovium greges Pastores accersere, vel advocare, eisque potestitem conterre ; quam Domini potius uiis ovibus Piliores praeticere, Di quidem a Domino, non ab ipsis ovibu, potest a. tem aecipiunt. In Pastorum igitur, sive Ministrorum Ecclesiasticorum, constitutione non tam quaerendum videtur tars is is, quam Rus misis. Misso autem est a Deo, sive Christo, Ecclesiae Domino, qui Ministri' stye legatis sum id muneris demandat, non modo ut Ecclesias jam collectas patrant, aut viros iam salutariter conversos ulterius instruant, sed ut Ecclesias etiam colligant, & rebelles, sive infideles, ad obedientiam fidei adducant, cicontradicentibus os obstruant. Hi autem haec Missio authoritativa oua' potestas minis lorialis honferetur 3 1 Deo, aut Christo, vel quidem immediate, sicut olim Prophetarum alis quot, ct Christi temporibus Apost lorum millio; vel saltem mediate per eos, quibi: s hoe negotium 1 Christo demandatur, quique ipsius sive Dei, sive Christi vices subeunt, de italipeisbnam sustinent: adeoque ad verbi Ministros id immotii pertinet, quos Dei legat
nuncios, πιπόρος, appellant scripturAE quosque ux Dul Nomine nos alloquentes, monentes, increpantes, aliaque erga nos munia exequentes, par est ut agnoscamus; quique nobis in
Quod autem haec authoritativa Missio, quam OrAmasionem vulgo dicimus, sit in Ecelesti retinenda, quodque per vecti Ministros p standa sit, patere potest, non modo ex ratione
jam assignara, quia nempe praesianda est a potestate superiori, quae Dei loco sit; auxta it. lud ipsi qui Mm siniit hunc Austem, sed se inamur a 'Deo, si
etis Areo ; non ab inferiori, qualis est grex, cui praeest; pnesertim cum potestas mi nisterialis per ordinationem collata non ad unum tantumnodo gregem peculiarem, scit Exad alios, prout res tulerit, extenditur; dc quidem mutato grege non tamen iteranda sit Dodinatio:) Verum etiam Apostolicorum temporum ex Plis ulterius liquet, AP. 13. I, 2,ῖ.
Et quiuia 6. ubi de Diaconis agitur, non qui Ecclesia praesint, ut Presbyteri, sed sit, serviant ; quanquam Aristolis visiam sit populo permittere, ut de idoneis viras sibi pro metam, quos Amstalis sisterent ipsi ne forsan in re pecuniaria sinistram aliquam de Apostola
si spicionem conciperent) non tamen authoritativam mi ineris collationem populo mi t. tebant, scit penes se retinebant, vers. 3. Ha, ex uetrue Hs tiris
septem e . M it m os v, quos Nos insis ins Luc neram; quod & deinceps faeti ni is vers. 6. Sed & idem urgere licet ab ipsius Christi exemplo, qui ct ipse a Deo missus cs; a
suos etiam ipse misit, ut patet Heb , , x. IDI. IO. I, M c. , II. Luc. P. I, 2. . Io. I, 2. Λω. 28. I 8, 29. Marc. I 6. II. Ib. LV. 18. Bl. m. ai. Millio siquidem
ubique fit a potestate superiore, Dei vices sustinente, ministros ad populum sive convertencum, sive confirmanaum, mittentis. Sed de porcstate ministros Evangelicos ordinandi hactenus. Pus is cumus ut dicitur sive Panc Ius non attingo, ut quae res est plane Civilis, non Ecclesiastica ; quatenus scilicet ordinationi, atque institutioni contradisii guttur; neque tam potestatem minasterialam speciat, quam potestatis exercitium, pro his,
Verum hoc obiter notandum duco; Titum hic i aberi Presbyteros -- constituere, sive per singulas urbes; ut nempe sinsulae urbes suos habeant Presbyteros, sive unum, sive plures, ut opus erati Adeoque Ecclesiarum, quibus praeerant, limites, juxta locorum, sive urbium, ubi habitabant, cantalos erant, ut videtur, determinati; prout apud nos iustae Rirochiales. Non enim probabile videtur, in E et iis Cretensibus, aut etiam primitivis aliis, ex varias Urbibus, ves Oppidis, collecta hinc inde ad libitum membra Ecclesiam unam constituisse, uni Pastori sit bditam, atque ex eisdem Urbibus. vel Oppidis alia aliam tbbalio Pastore intermistis scilicet promi ue intra eosdem limites diversarum Ecclesiarum membris sed omnes potius intra eosdia limites Christianos ad eandem Ecclesiam, eundemque Pallinrem pertinere; nisi brsan alicubi linguarum diversitas, aut alia aliqua grandioris montenti circumstantia aliud nonnunquam suadeat. ὶ Quod ideo magis inducor ut credam, quoniam
elias omnes in Novo Testamento memoratas vix alio unquam charactere vel desinnatas, vel ab invitam distinctas reperio, quam per loca ubi habitabant. Quid enim aliud scit, fonti Ecclesia Hierosolymitana, Romana, Corinthiaca, D ina, Philippensis, Colo sis, Themionicensis, Smyrnensis, Pergamensis, Thyatirentis, Sardensis, Philades phiensis, .Lao dueensis, quam Ecelesias fidelium Hieroiblymis, Romae, Corinthi, Ephesi. Philippis, C linae, Thessaloni , Smyrnae , Pergami , Thyatirae, Sardibus, Philadesphiae, Lao Leae,
commorantium. Et siquando proni erant se in partes disti here, prout hi imi, illi alteri tori favebant, Corinthi videtur conti utile, in illud a Paulo severe reprehensium est, ut ex Epistolis ad Corinthios liquet. Sed & de his hactenus. Dum autem Tho praecipit Paulus Presbyteroso πουν constituere, non interim vult,
243쪽
ut quemlibet ad hoc olscium cooptet, sed viros uinto n tio si non pares, idoneostem quantum imi dein fieri possit, quis enim ι sesbyter autem, vel Epis pus, '
pronuscue enim de hic alibi uiurpantur voco illae, praesertim M. a. o. II, 28. Et qui
memorantur Episcopi pr. I. non alii videntur elle, quam Presbyteri: Erat enim Philippi Urbs non adeo magna; si plurium paroclitarum, sestem non plurium Dic sum capax, qualis esse debeat in sequentibus ostendit Paulus. ae autem postulasen duas clatici videntur distribuenda, nempe quindam ipsius peribitam speeiant, verso . . Nam mes meia itu, vita proba, moribus noncilis; - γυ--- ς', unius uisis vis, sive etiam unius m eris ; quod ego non tam contra secundas nuptias dici arbitror quod aliquibus visium est in quam contra polygamiam, sive etiam concubinatum, α ἔχων πι , Iberos hises dis, Clitastianam si scin amplexos ; μιν υ γοῶ ἀσα. ας non luxuί crimini obnoxios, quod non tantum de ebrietate intelligo, sed ut ne bibaces sint, vel edaces, epulis puta &compotationibus frequentes, quanquam ct mente ct Pedibus interim consistere valeant; sed addit, ι- ανυσταταία, ut ne refractam iut, sive immo ueti ; multum enim conducit f uiue &
dona dispenset, & res divinas administi et, ct domo Dei praesit; ρο- non m Imacem, non sibi pertinaciter placentem; se Ἀλαν, non hae unasum ; iratum este licet, ubi res posti lat, at non iracundum esse, live irae ecditum um vinoqum sive vino deditum, multo minus vel ebriosum, vel etiam cestuca ; se noui percus em, sed pacificum potius; non 'm qu Rum facientem : se Alpitassem, ε honorum amavi , qui ct bona, dc bonos amat; sobrium, rem autehi, ietiam in rebus licius utendis modum scrvai, dc mcdiocritatem ; risum, in us, puta, quae pertinent ad hominem uti m vn,in rebus quae ad Duum; continentem. At que luee Pastarem spectant, ut Virum bonum: Quae quidem omnia, ut singulis Christianis inesse debeant, ita Min liris praesertim. Vcrum ea sigillatim ulterius prosequi non vacat,
Alia sunt, quae eundem s, Elasti, ut bonum Pallorem, quae nempe imi diatius sperunt munus ipsum pastorale ; vos D ut nempe sit is ratia τί πισοῦ λόγι, tenax Achs istis sermonis, qui a I aeisi tuam facit ; nempe ut nec 1 v titate declinet ipse, nec inde ab aliis divelli posssit: sta ut veram destrinam amplo latur, eique limiter adhaereat. Atque hoc quidem ob duplicem finem, Dan-- . ἐν τὸ δ μαλά τ οι--, ut potis sit 5 exhortari do hiasua, ct contraZicenus conburere. Quorum quidem primum ad Th ologiam Praeticam, dc cinei nes ad populum praesertim si elat, aut etiam ubi alias vel hortatione, vel monitione opus sit; reliquum ad Polemicam videtur magis pertinere, ut nempe valeat, tam quae vera sunt delendere, dc propugnare, quam oppugnare quae salia sunt, dc solide res: llere ; quaeque vel sanae do trinae vel pietatis ei licaciae sunt adversa, a populo submovere; ne astutia dc fraude de via veritatis incauti recedant, atque erroribus obruantur. Et quidem omnino optandum est et, ut &qui nunc dierum Ministerio Evanmico sese addicun0 tantique momenti onus suscipiunt, utrumque illud munus ad se sponit, sciant; neque ita se illorum uni applicent, ut reli auum plane negligatur; atque illuH Ri.nmotii commissum elle serio perpendam, non modo ut gregem suae fidei commissum sana domina pascam, stud co a lupos defendam. Adeoque nec ita se totos controversiis implicent, ut interim sanam doctrinam negligant, qua populus ad Veram iidem, de resipiscentiam euitetur, vitamque Deo dignam do I cceptis Evangelicis conformem; quod quidem non paucis ex clero, eisque neque malis, neque indoetis solebat ante. aliquot annos vitio verti : Nec Lunen ex adversis, hortationibus dc concionibus ad luna ita se totos dedant, ut interim
de soluta eruditione parum sint solliciti, atque abstrusiores Theolmiae apices vel ipsi plane non intelligam, vel saltem descii dendo non sint, G ε θου . λ'. δὴ γνωσιν Illud potius siruderem, ut utrumque sui muneris esse perientiscant, utrique se junctim applicem, ινα δωπιοι mi ἐν τῆ - - ἐ-- adeoque se probatos Deo I Iant opo aris , m non exulesiam. Et quidem in hunc finem, autor essem iis qui apud nos ad studia Theologica aluntur, ut hanc, quam habent oblatam ansam avide arripiant, dc ampleruntur; dum vires, anniqqesinunt, dum quod aliis negatum cit, ipsi finiuntur otio ; dum curis pastoralibus, esse vetuis de grege v iliis nondum implicantur, studiis incumbant sirenue, Theologica veritate se tus imbuant, abstituita apices discutiant, fontes apibs adeant puderet emim virum uni logum surae scripturae textum, sive Graecum, sive .Hebraicum, ne i re quidem posthnedum intelligere; neque sumima tantum hinc inde carpere contenti,fundum ipsum inquirant, ut firma habeant fundamenta quibus quae superinstrueta sunt sui tulciantur; penu denique habeant Theologicum adeo numeris omnibus instructum, ut inde, boni instar patri ramilia
depromam, prout deinceps opus fuerit, ec vetera, dc nova.
de qualisitatione Pastoris hactenus. Versu io, dc seq. subjungit causam Paulus, cur necesse sit, ut Minister Evangelicus ita
244쪽
sit instructus: γ -- - - , μα--ώγοι, υ πα- , μάψα ο; ia Moostiis. Mum' inquit, Iunt liti non adeo facile aut doctritiae Evangelicie se subii et ent, aut etiam sudici pallentur, μα- λόγοι vania Fu, ρονα-- fAuctores, impostores, doceptores mentium, qui nempe vaniloquias suis & verbis manibus nil sani continentibus illud agunt, ut incautas mentes decipiant, eisque impoliant, atque suis irretiant dolis, & tum quidem maxime, quum spcciem pietatis tingunt nelie enim ullus est lupus infestior, unde majora mala mi metuantur, quam qui ovina pellis indutus est, neque alibi magis 1 tene brarum principe metuendum videtur, quam ubi se fingit Angelum iucis j atque inter hos quidem illi, quos disertius, ct nominatim perstringit, sunt οἰ -- αρος, gessimi ex circi ci me, illi nempe sive Judaei, sive Judaietantes, qui ncccllitatem circumcisionis, tremue Mosaicae observandae etiam Gentibus suadere satagebam ; quibus Paulus, tam in is. quam in Epist. ad Galatas passim, atque etiam alibi is pc, te opponit strenue. Sed adiuti aulus, is δῶ his nempe refractariis, vaniloquis, scductoritari nec ut os Asrunsvir , olims ο- ν--μ - , - , - A -υρω pia torus, inquit,aebmus Iubuertum, ea aeocentes quae non oportet, Impia mirionaa; nempe ut tenue aliquod lucellum sibi comparent, non curant totas iamilias subvertere, ea docendo, quae ipsis DNtasse magis placeant, quanquam veritati Evangelicae contraria Cum igitur cum hujushiodi viris Pastori lit negotium, quibus necesse sit os obstruat, crit etiam necesse ut & ipse Adirma sanus sit, &contradicentes valeat relestere.
autem cum ejusmodi sive Viros sive Bruta potius appellare placeat Pastori cruet minuturum est et negotium, Assiumento ad homines laus valido comprobat Paulus versuta. m diu ἐξ α ς ιδι ν ά- M, tauit quidam ex ipsis proprias u rum Propheta, E moerenses semper me iaces, mulae ferae, ventres peti r ', nisi potius, quod nonnullis placet, Him pro γα cu μ ι dicatur, carminis gratia, atque hoc quidem divisim pro Hev-ο- quod hel tiones signitica , seu comedones sirenuos, , i, is siue senis insaniis. Quis autem iderat Epimenides ille, cujus haec sitiat verba, quantique apud illos habitus, & quare Propheta dictus, discere possumus ex Cicerone, Laerta Plutarcho, & aliis, quos citant Interpretes ad locum. . An vero solis Eccuis Cretensibus, aut illis tantum temporibus peculiares erant hujus modi homunciones, aut etiam aliis Ecclesiis, aliisque temporibus communes Θ Omnino aliutam Ecclesiis, quam temporibus communes esse censendi sui at, quanquam de Cretensibus hie speciatim init mi itur sermo. Quae enim hic ad Titum de Cretensibus habet Paulus, eadem fere de Ephesius habet ad Presbyteros Ephesinos . N. .ao. 28. M. aesturante, inquit, via sussis, O imiret', lupos gravea, non parecentes gregi, t si sese in vos pos in sum meum;'ex vobis stis exciru ros, qm loquantur perverya, tit aer- hi fis pos Ie amrahant. Qitibus paria occurrunt aliquoties in Epistolis ad Timotheum,& alibi. Et ne de illis tantum temporibus intelligenda videantur; eadem fiaturis etiam temporibus exspeetanda ex prolesto dicitur Σ Tim. 3. continuis octo versibus primoribus: Nempe, fururtim me, ni extremis rem ibus insent tempora molesa, live periculoli. JEiunt emm odi mantes, Gari, seios, Aferbi, ma is, parentibus immis grat,
am amantes Dei, Halentes icimam pietatis, sed qui vim ejus ab Di unt. Vtis igitur resare: Ex his quidem sunt res ιrrepunt in haraiatas, d I captivas muherculus, cu-- aras peccatis, actas cupiditatibus da Uis, Semper discnies, sed quin nunquam is et miti nem veritatis perienire pinni. emadmodum autem Ianoes , O Pam es re termo si, ita ιι rei unt ver uati, homines mente αυρου, ν ectanei circa dem. Sed & alia his re gemina occurrunt acrit. α & Epist. Judae, & alibi. Ut dubium non sit eadem & in omnibus Ecclesiis, omnibusque temporibus exspectinia: adeoque non Creten. fibus solum, sed omnibus ubivis gentium Pastoribus id muneris incumbere. Sed de Palloribbus ordinandis hactenus. Quae sequuntur ad Titum monita sunt de peculiari sua, qua Pudebat, functione ex sequenda. Quaenam autem ea suerit, si qiiaeratur ; paucis illud exi equar. Fuille quidem Tu in Verbi Minittrum; nemo est qui dubitet; de gradu Mintillarii, quem sustinebat, sola Qua fio est. Apostalis autem interiorem Lilite, atque ordinariis interim pastoribus sinperiorem, videtur etiam in consultis este, variis & ab hac Epistola, ct aliunde desumpti Magumentis id sitiaenuinas. Eodem etiam Timotheum atque Titum munere deliinctos in extra dubium poni videtur, cum eadem iere sint praecepta, quae & hic ad Titum, & ad Tinmotheum alibi, in mandatis dantur,. de munere exsequendo. Timotheum autem Evangili sum fitille constat ex Σ Iim. r is tu vigila tu omibus, se fer injurias, Opus perageri, gelisae, Misisenioris p amsdem facito. Evangelistam igitur oc Titum luisse non est cur cubitemus: adeoque inferiorem Apostolis, Pastoribus autem ordinariis superiorem, ut patet ex Eph. II. Quod quidem munus in Ecclcitra, utpote extraordinarium, limul eum Apostolatu desitisse, Heris ille est in confesto. De munere autem isthoc exsi uendo, quantum ad res Ecclesiasticas disj ouendas, ct con
245쪽
stitueri u --π Pressi res, iam dictum est in superioribus. De Verbi autem Minbsterio a se perficiendo in sequentibus Uitur. Quales erant Cretenses, quibuscum illi res erat, ex Epimenidis testimonio jam audivi- quod quidem non modo .d homines validum esto metium, sed a reapse verum est testimonium, ipso Paulo confirmante ters 13. Te in m Ac vero em Et propteream palpandi sunt, sive adulandi, sed severe atque rigide tractandi; ut eo nomine monet Paulus, δε .r-- ὼ εὐ- - μυς, ere, rigide, prauis era redingraue Iani sentis rimverti quippe hominum mores rigulam nauis tractationem postulant; prout i dici sese ore crutar m facit messicum. God & Solomon monet, μ . M. e R
spontaesia stainta stadiit m ejus, ita nempe ut stultitia ejus postata , ne Au L ens m s ; Ais autem rum es oscinia suomam e in pura sistide, prout illa
Holide loquitur, ne Iu p pis avia veru G. Adeoque ubi cum Cretensibus res est, non quibdem Cretirandum est cum Cretensibus, ut ipsis allimul ur; sed ita tractandi sunt Cretem sis, prout Cretenses tractari par est, adeoque libere & sine suco redargue L Sicut ubis re nam, aut inveteratum ulcus tractat chirurgus, non molli calantasmate, sed serro dii Me opus GL
quorsum haec tendit cieret om severa reprehensio λ Nempe ut bini Q in μου, imo πιππb -- non ut pridem αυπ- , &φμα - , cirum res des rec; sed &ipsi doctrinae Evangelicae se submittant, nec alios decipiant, vel inde seductum eant: verum insuper, ut qui prius vania pu, vanis puta Ju orum fabulis iamnum intenti, &humanis traditionibus nomis addicti, quales erant ut e de ciborum det tu, aliaeque partim ex Gge Mosaira, quα Iam erat antiquata, partim ex superadditis vitiorum praeceptis dinctrinae; unde nil sani, aut solidi, aes seriam dc sebriam pietatem conducens exspectandum erat; dem discant serio satine μ αυσυρ tu I. uinc μ λις, - υτ D Mθρώπων iam τί Bάμπι, non aumantes fraginis D ID, O H ius -- oersantium verisatem. Quicquid enim in contrarium ogganniant iiii Iudaici Magistri, de inum aliquarum puritate sive mapuritate, quasi intaborum delectu nescio quid Religionis locandum ellet; certe moti Dις, omura fatiam tura sung ρ ris; -ς 5 ----- 6 ἀτί--ι in. -- - . -,-- -- , m tu aurem cir non creant snisi erimum, heta anta es .exum o meus. Ocnsirentia ; adeoque non tam de ciborum Hiritale sive impuritate exturna solliciti cilent, quam de interna mentis & conscientiae puritate: quique iccus faciunt, Quamvis hominibus liaberi vellent prae aliis religiosi,
Atque harunus de Capite primo dictum est ' .
CApite secundo procedit Paulus Titum instituere in Uinisterio Evangelico obeundo
quomodo semat: Et monti quidem, ut tam praecepto quam exemplo aliis documentost, quales esse debeant. Ut praemino doceat, monet versu r. & seqq. M 1 Dum a st--ἰνι-- δι--M , tu vero 'vere decent sinam doctrinam. Quaenam autem ea si ei, tam sint, tu sequentibus oslsidit, ut mox dicerur. De exemplo monet, versu z. - ἀγα- αν παρεχ μ. -- - hin, per omnia teipsum actos exemptir l. rum opertim. Quaenam autem sunt ea, quae Titum monet Paulus praecupio docere ρ Ea scillari, quae cuique prout vel aetas, vel tam ves etiam vitae ratio postulat, praecipue sint attende ita Noupe, quae ad Senes dicenda sum habemus diru quae ad Anus v. 3. unde de is Adoleseemtularum Oct a transit v. q. & Juvenum tandem αε. Servorum citam ossicium explicat v. s. & tandem omnium, prout erant Magistratibus subditi, initio G 3. ad alia denique praecepta, quae ad omnes promiscue sperunt, deinceps in eo capite transeundo.
Sem quod attinet, sive ires aetate provecta es,mor et tris a. - ωτα, ----πιμνυ, --ς, ---- τνώσει, τῆ άπη, τε - mi. Πρ-- quos hic appestat, sive senes, de s dioribus aetate intelligo, non senaOribus manere, quos προς-- potius appellare isto: quod ideo magis dicendum videtur propteream, quae sequitiar, Iuniorum mentionem vult autem senes m --'seseras ; est enim ebrietu in quocunque turi e vitium, in senioribus autem turpissimum; vino quidem ad salium uti omnino semiiu est, non ad e, itin tyest insuper ut sint m. grates, ire Metali, ut ab iis nempe abstineant, quae Iuvenilem l vitatem sapiant: Sint item ruinaris, quod sive de sive Ie antia intelligatur, a mulium restri; utra ue enim, ut & alios, ira senes mesertim decet. Vult denique ut
246쪽
sint υγιάναντες τὴ sim, H ἀγwri , τη imita B ulsami sint && chari te; & DPr,ni ad Sanitatem in fide intelligo, de do trina lana sive incorrupta, prout erroribus, & haeresita opponitur ; sanitatem in charitate, & tolerantia, de sinceritate, quae simustationi, & hypocrisi opponitur, ut amor si ἄν messor, ut n. I a. s. Amis autem, sive seniores filminicvult esse ἐν in μαπ ita creatas, ut Diali miani arent, non habitu meretricio, aut impudicis vestibus, aut etiam quae juvenilem levitatem sapiatit indutas, sed quae morum gravitati, vitaeque sanetimoniae magis conveniunt. Addit non ca lumniatris , quae vox & de theminis usurpatur a Tim. 3. II. Quanquam enim vox δεαμος seleat tam de cacodaemone intelligi, qui &οαδελφῶν appellatur Q. Io ut qui iriitres accuset, & ealumnietur; habet tamen & hic & alibi molliorem se unia, &apud sacros scriptores aliquoties, &prophanos pastis. Atque hω sensu sunt qui ponunt vocem illam l. 27. I ΤΠn. 3. 6. & ibrian alibi. Sed progredior, on hi non vino musto a Fas ; quam turpe enim sit spectaculum mulierem, & phesei tim vetulam, ebriam elle, nedum ebrietati deditam, nemo est qui nescit. vult denique ut sint Mnesaris Magi ad ut nempe tam exemplo, quam dictis, alias doceant, ct praesertim adolescentulas sive stemmas juniores; ad quarum ossicia proximis verbis dolabitur Apostolus; ut juni res Daninas sapere a ceant,
φλοφνὸς, O maritorum, O hberorum amantes, ρονας, modestas, ἁγνώ, castas, MKρους E mi manentes, non vagas, rerumque domesticarum sub quovis praetextu negligentes, non eis di
oc denjque --, ἰδιοiς ανήγε- is Dis obtem 1 antes, de obseuuentes. Atque haecdunt, quae juniores theminas curam vult Apostolus, & quidem 1 senioribus edoceri. Vers. 6. Juvenes sive adolescentulos, vel etiam viro juni nes, hortandos vult, ut temporanter, modesta, sebrie se gerant, αφρονειν. 2Estus enim juvenilis difficilius mediocritatem tenet; quod Volunt juvenes, valde volunt; adeoque ad sebriet tem 'modestiam, & moderationem observandam eo magis hortandi sunt. Ubi autem haec dixisset Piliam'subjungit statim v. .ad Titum peculiare monitum; ut nempe, aliis ipse exemplo sit, σαντα --ν--πν λῶν εργουν, per omnia rei um prinsens exemplar rivorum operum . quae ideo'iorsan immediate subjnnguntiar eis quae de Iuvenum ossicio diet, fuerant, quia & Iuus, ut videtur, juvenis erat; quanquam non Modo ut juvenis juvenibus, sed & ut risior exemplo ella debet. Speciatim monet, ut is τὸ in Vinnua sua exhibrat Titur λὶ κίυ imgritatem, G όnρα,: vitatem,
σαν, 'ilacer iratem, v o, ἀκα γν-ον, Dimonem Ianum, O inces liam, qui condemnari non possit; Quae hoc argumento urget Paulus, im ἡ-ἐν-παι ἐντρα- ει, δεν Ma
γειν φύλον, ut qui ex a Uerso es, emissat, nihil habens quia de istis dicat mali: Quod argumentum sive ad ea quae imia late praecesserant, & Titum directe speetant, referatur, sive ad ea omnia jam inde a Capitis initio quae ad omnes sive senes sive Juvenes utriusque sexus diriguntur, non magni interest: Sicut enim Christianos omnes cujuscunque vel sexu,
vel aetatis, aut cum conditionis, oportet eo magis sibi cavere, ne adversarius ansam urbpiat δ eos ipsos, &eam quam profitentur Religionem, calumniandi; ita prae caeteris P itores, in quos intentim figuntur observantium oculi, di quorum lapsus graviori scandali,elle solenti Heriti s. ' Ad servos accedit, Vult siquidem ut servos δήλως moneat Titus utar δε- rmecum, iam, ut Dis dominis jese Iubiciant, non rebelles sint, non contumaces; sed is D in omnibus placentes esse vult, in omnibus nempe, quatenus jus lasque ita se gercre, ut qui placere studeant, gratosque atque acceptos quantie' possint ) se praebere;
- δετιλεγοντας, non responguores, quod non raro servorum crimen eu; non u-
races, vel molliori vocabulo in non intervertentes quicquari, aut peculantes, nempe ut non , dominis sibi quicquam surripiant clanculum, aut furtim usurpent; πί- -- ἀγα, - I edomnem bonam sita 'ostendentes, nempe in omnibus bona fide; hoc est, fideliter, agant Nam &πisis apud Graecos, siciat Fides apud Latinos, non raro ea, Dum innuit.' Atque hic etiam, idem, quod prius, argumentum subjunsit, ira is,Mαν του ημων muta in is σασ1, .ut doctrinam Ser ginis mybi Dei Christum inteli, git ) ornens in omnibus, nempe ut professionem sim ornent, & bonis moribus commem
Ea vero G Mohoe --οῦν, & hic & aliquoties alibi de Christo intelligenda esse non dubito ; quanquam Grotius tantum de Deo Patre intelligenda don dit: ideo nempe, ne D vinitatis quidpiam Christo. tribuatur. Id enim & hic, & alibi siem, sedulo curat, ne uis
textus ita exponatur, ut videatur Christo ascribere deitatem; & propterea omni alte es It . dio conatur, ut quae eo speetare videntur, alio divertantur. Sod idem artificium etiam
adhibet ubi, de Justificatione per fidem, quicquam occurrit; nempe vel ita interpretando loca istaec omnis, ut aliad quid vide tur innuere ; vel dei vocem ita detorquendo, ut vel significet nudum assensum Evangelicae doctrinae , vel inmiscam de Christo opinionem, vel etiam totam obedientiam Evangelicam synechdochim includat ; nil ue in is istam reputari, nihil aliud sit quam rem Deo gratam esse; vel aliis mille modis genuinum sciis
247쪽
corrumpendo 'lut quidpiam potitis innui cense itur,' quam meri GH de V Me non
bis in Io Italum re taxi. Quod etiam iacit in articuli' de aeterna Eitaione, de sanctori in severantia de Redemptione liniversali, aliisque fere omnibus , ubi vel socinianis, vel Armillianis nolnscum est controversia : ideo moneo, ut 3uniores salicio, in ipsius commentari s lcgendis, summa cautione utantur, ne vir ali ut d doctissimus, d acui ilitamus, inopinato illis imponat, α non advertentibus, venenum propina clanculum, dum illi nihil niali susp: camur. Sed haec obiter. Quae vertibus sequentibus occurrunt argumenta, quanquam recresius servorum ossiciis immediate subjungatuur, cum tamen generalis sim naturin neque illos mag:' qua ii Aliu spe n 'ad omnm parit cr cuiuscunque sesus Chiistianos pertinere censenda sun adeoque ad omnia omnium memorata ollicia Mocius suadenda. Omnes enim silve senes, sive juvenes; sive etiam viri, sive fcemime sive liberi, denique sive rvi; ideo sua quique ossi amitare debent, quoniam ἄ-. -rae x quoniam, inquam, i vixis sive manisula apparuit in Grasta Mi adum is omnibus i cujuscunque sortis --nibus; versu II'. Sive enim illud releratur ad verbum ἐπε- ut sit sessus, taris Dei appa rudim-bus cujuscunque sortis sive ad nomen Heio , ut sensus sit, apparuit, silve illaxit gratia mi, omnibus cujuscunque briis ὶ homin, bus Ialmaris, pertiae omnino est; sive enim illud, sive hoc dicasi I, imiteteiacm argumenu vis, dc loci scopus ; nempe quia Gratia Dei, quae ibi is sereJudaeis antehac vel i intuit, vel salutaris erat, jam omnibus cujuscunque gemis, curus cunque sexus, cujus i que aetatis, cujuscunque denique sortis promiscue porrigitur, suasque salutares vitta exercet Judaeorum nem quae olim erant privilegus etiam ad gentes ampliatis; unde & omnes ruri spe &. pari obligatione tenentur destrinam Evangelicam ampliati, eaque digni in dere. P sertim cum illud postulet Evangelium, ut versu stiluenti patet, de quo mox dicetur. Inierim, quoniam Redem Drus, .ut loquuntur, unis1sam patroni, locum hunc arripi unt, aesi magnum quid in eorui. lavorem asserat, cum quae is Axit Dei gratia, dicatur ει ἀσιν - δεως, omnibus homiuibus Iatataris, quasi propterea dicendum esseti salutem, quantum 'uitam ad Deum attinet, vel aequali rer, vel sutam sussicienter omnibus oblatam, &collatam elle; ipsamque Dei Gratiam, quantum in te, 'nibus aequaliter ulularum esse; &1iquid disti iminis in ei lectu contingat, illud ex libero humanae voluntatis actu ibliam pendet Respondeo, nil tale vel ex hoc, ves ex similibus s. Scripturie lucis colligi polle. Quod enim merita Christi tanti sint valoris, ut quoad pretium valeant ad salutou omnibus omnino hinminibus promercndam; sitque sufficiens, sive sive pro incolis omnium ; .aliri mitti itiain n mus, ita non minus qiuam illi & affirmamus, & gloriamur: Quod autem, Aon inoe non obstante, multi &olim perierunt, & quotidie pereunt, dc in posterum perituri sunt, silutem reapse, do quoad effectum, non consequentes; neque solent nostri, ne que pollunt illi negare dc ius spere cedimus, gratiam hane salutarem etiam omnibus porrigi, sive oblatam este, ita nempe ut nullus merito conqueri pollit vel se exclusum elle, vel labi non licere oblatam illam Gratiam amplecti; aut etiam, si amplectatur, nulli sibi usui suturam; neminem dicimus exclusum esse, nemini prohibitum cile ne amplectitur, nulli donique non probiturum, si acceptaverit; imo quemlibet dicimus ad hoc teneri ex officio, ut. amplaetatur; sci iis enim nulli vitio verti posui, quod infidelis manserit; neque ullus anh- delitatis monas lueret, nisi illi praeceptum ei let ut crederet. Et hoc quidem inierelle discriminci dicimus homincs inter, licet reprobos, atque daemones; Daemonibus cnim nec imporatur nec permittitur in Christum recumbere, nec si recumberem, qii quani illis proldiurum, eo qhi ipse nec eorum natura, cepit, nec eorum cat famin de utrovis enim,
vel etiam de utroque exponi potest illud Heb. a. i6. . his Dina inse'Ah αμ οῦλλαρίαν,1ὶ at do hominum naturam si istinuit, dc humano generi hoc beneficium promeritus est, vicacitur procuravit, ut quacunque illorum per iidem ipsi incumbat, salutem certo consequatur; quod dc omnes tenentur acceptare, dc quicunque accep veriti non frustra est, juxta illud toties repetitum Eva elii promissum, cercunqtie orsitareis, buviluur. At vero unde illud eveniat, quod, taeteri renuentibus, nonnulli ampleruntur, adeoque do alutem efficaciter constituantur, tum reliqui pereunt 8 utrum nempe ex mera am- sinentium libera voluntate, an ex spcciali Dei gratia in illos collata, cuilus alii participes non sitiit Z in quo quidem cardo coni oversae vertitur, j ex hoc loco neutiquam determinatur. Aliunde autem discumis nis Iam issenti, nem inremi illud imputandum elle, Pammiseranti Deo, qui quidem cujus viai. myraetur, O fuem inis morares ut patet Rom. s. dc alibi: ipsaque.mes, q*i in Christum recumbitur, Dei Disum est, Eph. a. 8. Omni- . bus igitur ei licaciter Hocuravit, ut, foederent,DBentur, at non omnibus procuraVit, m
At dicetur, Quorsum igitur ea phrasis - - ἀσιν aliaeque ejusmodi; ubi demptio, & salus de m 'do, hominibus, peccatoribus lindesinite aiurniatur, vel etiam uni- voLuiter de toto mundo milibus hominibus, si non revera salus omni biis contingat ρRespondeo; Praeter ea quae sigillatim singula illis Scripturae locis reponi pollent; haec duo esertim reponenda censeo. 4. Intelligendas esse phrates illas debet mnibus emisue, non ' I i 3 . autem
248쪽
aut cinde m Au arari DBra sumptu: Nempe, cum prius ea, qvie adsitatem spectabant, seli sere populo Judaico innotuerunt, eique quasi peculiari invilegio appropria Vid tantur; jam, si into quasi muro interVrino, ad omnes promiscue non minus quam Judaeo ipsos extendantur. Atque hoc sensu necesse est, ut exponantur inter alia ὶ loca illa omni bubi Evangelium omni creaturae promulgandum este, aut etiam Apostolorum temporibus promulgatum mille, dicitur ; non quod nemo omnium sit, qui Evangelium non audiveri, sta quod omnibui promiscue illud & ineratur, & praedicetur ; quia nempe, In Iesu G sto neque cimmcisis rusuam. νοω, εν - μ. istium, sed sera per c raraum
Gal. e. 6. vel, ut cap. 6. Iy. nerue circumo , nitie praeputium, sed inva crearma; vesut adhuc plenius eis. 3. G. πο- I pinus, neque Or-πι, non es seram' neque Der, non eos mascutar, ac semina; omnes enim vos unus esis inciri OPeis; omnibus quippe su nuce genissi, cujusculi e sexus, cujuscunque ibriis, promiscue & esieruntur, & conferuntur promissa Evangesi via ulla genti vel sexus, vel sertis ratione habita; quanquam interim non singulis cujuscunque gentis ii ominibus. Atque hoc est, quod dici 1iae
Σ Ubi de omium salute ves redemptione verba facta sunt, aut quae tantundem nan intelligenda sent de salute omnibus oblata in Evangesti praedicatione, non de saluae in omnincollata, aut etiam omni is intentione, vel deacio divino, destinata. Et siquando de sa
luter ves misericordia collata sive per Christium sive per fidem dicatur, intestinendum est cum debita restrictio pro subuecta materia; omnes, nempe qui salutem obtinent, per Chri sium obtinent: hem omnes, ncinpe qui Iustificantur, per fidem lusi dicantur ; aliaque i, milia: Ubi noti rer, sed ri per dem, est revera praedicatum in propositione: Nm', ut propositio illa omines per em -fuscamur, tantundem valeat, atque inmuum a V
eam ea per em. Prout ii luis in alia materia diceret, Neminem mortalium ves oculas a dire, vesauribus videre, sed omnes audire auribus, atque oculis videre; verum quidem ille diceret, non quidem quod nemo omnium ves surdus sit, set caecus, sed quoniam omnes, qui vident, vident oculis ; at 'ue omne, qui audiunt, auribus audiunt. Siccomnes per sidera
justificantu , omnes per Cinrisium salvantur, hoc est, omnes, qui jumiteantur, justificamur perfidem; omnes, qui silvanti ir, sabantur per Christum. Sae Y M. α 16. Ne in Ie - -rer patres Q is, nec ii morte afficiunt r pro Patra pDypaepropter peccati suo a unire in te; non quod unusquisque li; morst plediminis, icii omnos, pura qui
morte aliiciuntur, morte alliciantur pro suo quisque peccato, non pro alieno. Sκ Rom. II.3' in si Deus cm res in Militate e contumacia, ut m serea- ---; ut nempe omni um, puta quos dimittit, gratuita miseratione dimittat; quippe cum peccato omnes inclusi si nemo inde liberari possit citra misericordiam; quod quidem Justa satis consequentia intertur: siquis aurem infert Cum omnes an contumacia conclusi sint, omnes igitur liberandos esse, c
ela esset infirma: Quod quidem is diim sne de Apostoli stan dubitemus) explicatius paulo
vel, omnemὶ Ius peccara, ni promisso eo Iesu ci si daretur Creta Mibtu. Sed de his
resti. Progredietur Fa v v I 1. Omnes cuiuscunque sortis homines ad sua cisiusque ineu Hianda excitare, non modo quod salutaris Dei gratia omnibus promiscue cuiuique sonis nominibus illuxeris; sed etiam quod ea hoc ipsum 1 nobis postillet, απια - Μῶν, - α --
Ubi notate licet extimum Christi titidum, & Divinitatis argumentum, αὐ- θῶ ς -
ω -, quae de eodem Iesu cista dio est e, ct non dividenda, s ut nempe alius . - - iis dictus sit, alius a riri I- x M, quod usunt aliqui, inde patet, partim quod
idem articulus utrumque indicet, τῆ m i eis ψ μῶρος ροῶν, non repetito articulo τοῦ ωοῦ ψ quod fierendum est et, si de diversis pers is intelligenuom siret; partim eum propter illum, qui dicitur, risisseem adventum, quando nempe Christus in fine seculi asveniet mundum iudicaturus uui quidem a ventus Grim passim i vero ubi dicatur Aes urunturis, , Ctiristo puta cistineti, nus iam oceurrit. Est igitur - ρ Id. ει ιαμ
249쪽
CApite; h quod sumniatim expediamὶ varia subjungit praecepta Universalia, missi.
quae ad omnes pertineam. remiomu Uurarae iis , Vel in memoriam inculca, nam . neto, pr et Puibus, ac potesaridu6se Iidicere, sponte nempe, non coacte; es obtemperate, debitam obedientiam praesitare, απι ἔργο-εγώ-- ne opus bomum paratos e e Atque insuperi δενα βλα Ῥειν, maleae r nullius famam laeder , neminem conviciis alticere; - χρος Ip, a prinis immunes ; aeruos, aequanimes, ingem ira nempe uaelantes alios, qualiter ab illis iraeutri vellent; πιαν- xis, πως παν- αν su πους, omnem exhibentes lenisuem erga misis Λα--nes ; quod hoc argumento uigetur, quoniam & nos ii ii aliquando sic fuimui constituti, ut iii opus habuimus sic tractari, νεά- ἀν- , πλανώ μι,
aeum nos amenus, rebellas, cra aures, Ioviretes ciu GaItbus, ac via prasibus vatriis, iumafitia o iuviata Eegentes, Missi, ubi alios odio PVequentes; ca quippe est corruptae staturae hominis conditio, prout & hinc aliunde passim ibanis ustum est; quacum&nos non minus fidana alii hastalium fuerimus impliciti, κquiuuat, ut, conditionis olim nostiae me- . mores, erga alios, qui eadem adhuc implicantur, mi orcs simus: Pna sertim quum inde, .s. non aliter aut evdimus, aut qui&m potuimus culacre, quam divina in nos indulgentia, ct misericordia gratuita; prout hic statim sinuitur v. q. s. ἐπι-
revera mi tale fiecimus, quod hoc mercatur,) sed' ο --ii Oxaea Da nos serva est, atque ex naturae sordibus eripuit, ut sanctiores evadamus nam de lanctificatione videtur hie institui sermo i idque nis λουτρου -il--, υ ανα μνώ - πνου - ας αγ-, Ierne quidum Ire Az-rum remerationis, iuptismum scilicet, quod rcgenerationis sive novi partus est Merametrium, atque im e) per renovationem Spouus Sanciri citra quam, ratcrnum Baptismatis ει- vacrum nil valeret:) si nempe illud αν--- ς- s. ad praepositionem διὰ referri intelligatur: vel, si referatur ad nomen hoc., linendum crili per lavacra m rcgenerari uis, armu renovationis S rarus Sancta Virovis enim modo exponi potest illud διὰ stu-λι νεως, υπι-- - πα--ας Nanin Regeneratio, sive novus partus , & 3piritus Sancti ei Iulio, Baptismatis sacramento significatur. Seli de Spiritii sancto statim subjun-vit, ' is 41ν is ἔμι διὰ lino Muοῦ τ σω ς suem inuo super nos co οὐ per ν f. c. Dum C tam se bato em nossum; Nam&Jesus Clariuus, qui ,ro nobis caetera obtinuit, obtinuit etiam a Patre, ut mittatur Spiritus sanctus, nobisque copiose offundatur, & in iambis habitet; non quidem ἰ-δῶ, et lentialiter, sive unishe physica ita nempe ut ex Spiritu Sancto nobisque unitis tertium quid restillet, Mut ex naturis, divina & humana, conjunctis sit unus rustiis) sed saliena puta illuminando, suadendo, corroborando, merando, sanctificando, regendo, iustentando, cons blando. variaque in nos conferendo dona, aliasque vel in nob:s, vel erga nos operationes praeliando. scopus autem, ad quem ea quae dicta sunt, diriguntur, s: ve linis, iii quem tendu it, hic est, ινα δε νοε,ν- τρὼ in s. r. Hem, γενώμεθα ita τ ἐλαπσου ovis is, ut, luctificari trusgraria, haeredes e re minvisae aeternae; Deus .quippe non o pecta Credentibus per Christium gratis condonat, eosque debita. absolvit, sed& Lereditatem largitur, quam nempe specunias aeternam vitam. Atque hactenus V I. Q 8. Pietatis praxin urgendam docet, cui hanc praebitonem praemittit, ut quid magni Mors. s. momenti dici intellii tur, ceraus es hiesermo, sive fide dignus, de quo dubitan dum non sit, ibo . -των βέλοι- lscita, θἀ, hinc volo te asseverare, sive vehementer
250쪽
versu 1o. de Haereticis non ferendis monet. 'M'ει Mεγων su- ψο, υ di ueretis homi/-psurram O aueram cinet efinimem resece ; Haereticum autem illum existimo, qui erroribus gravioribus pertinaciter insistit, neque monitus ab illis recedit, praesertim si post se sequaces trahat. Cur autem haereticus sit rejiciendus, per censuram pura Ecclesiasticam, v. II. innuitur, ειδεὶς πι -υ am rem '--κει γε, ut m maris mersum, sive perversim es cym hujusmori es, o peccat e, ut i liu enticcis durimauu es; Haereticos innuens utplurimum, non tam ignorantia invincibili erarare, quam alterito studio partium, dc quidem, data opera. scientes & volentes secessima recepta doctrinaruere; vel ob vanam gloriam, ut novae ibrsan alicujus seetae duces h beantur, aut novum quid reliquis incognitum videantur invenisse ; vel apse etiam contra dicendi studio ; vel turpis s.sse lucri causa; vel ob aliquid simile ; quales illi, de quibus loquitur Paulus Adt. ΣΟ. 3o. λαμ- μ πιι , Apientes praversa, ut aestio 'aie abse tralanti, & supra Tit. I. II. δι πω δε- δῶ, docenus, prae nin opartu, Impra lucri gratia ; ut culpa non tam in intellectu sita sit, quam in voluntate : quod ιυρ- - utplurimum '' ' M ia. de pii vati, quibusdam negotiis agit, 3το πέμω Ait --; TU κὸν, μον λ - ι μω Nus --, ἐ- μ me menc lare , guram misero ad te Art an, vel chicum sorte ut qui absentis Titi negotia curet ys eis venire ad me P optam, urbem ume Maceddinia, sive vir, utrum vero dicendum sit, non vacat nunc disquirere mirulla Hermi h mare. t tant hic aliqui dictum esse, μοι His decrevi hyemare, non autemia, hic: ademite paulum non quidem Nicopoli tunc suisse, dum haec scriberet prout habet nos in sedes ibi; adeoque tam huius quam aliarum Epistolarum autoritatem ele Vant, tanquam posteriori aliquo seculo additarum, non ab ipsis Epistolarum scriptoribus; nre quidem eaedem in omnibus vel exemplaribus, vel versionibus reperiuntur. 6 Απου σπουδείως - πεμψαν, ἔνα ροδεν -- π . ranam Legi peris , o Apis, s isse deducereris curas' nep et Us desit. My est, Abiturum aliquem amice, vel etiam honorifice dimittere, viaticum, aliaque quae itineri op erunt, Eapperi tando quod videtur hic innui, aut etiam abeuntem deducere, & aliquousque comitati,
fideles intelligit bene Mendo praeme, ad necessarios Qus, las maer alios erant amica receptio, & dimisito hospitum, praesertim qui Evangelii propundi causi itur erantur,ὶ aeno tfructus expertes, nempe ut charitatis ollicia fidem consequantur. Non sacci enim quod hic habet Graius, qui locum hunc ita interpretatur, acsi mutas innuat se velle, ut sies, ncticus, aliique ab eo missi, siquo in loco resederint, officinam haberent num. bus laborantes in usus necessarios, ad victum puta &vinitum ac uirendum, ne aliis oneri Ot: quum omnia potius in contrarium spectare videntur, ut qui ab illo adveniunt praeseotim Evangelii causa iter faciente, hospitio accipiantur, amide tractentur, dia honorifice es. mittantur; quod de hie & alibi saepius urgetur. versu Is. ultimo, salutationes aliquot subjungit, 'A-οπτώ σε d ι- Ροῦ - , se urunt te pia mecumsuau dimnes. 'Amra- ώς--α ιλιν -- Ialutaras, mae M vis in riri tandem Epistolam concludit ea benedictione, qua dc nos praesenti negotio finem imponomus; - seu sum. - h . M . Gratia sit ν cuminet naus. Amm.