Grammatica linguæ anglicanæ. Cui præfigitur de loquela, sive de sonorum omnium loquelarium formatione, tractatus grammaticophysicus. Anno 1653 primum edita

발행: 1674년

분량: 458페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

281쪽

De Resurrectisne Morti rami. 26,

Quodque alibi vocat Apostolus Primitias Smtus; Nos ipsi φω Primitias S istis M. .,

bemus, si1 anis, is timem expectavies , ur e Eetae Iumem C paris QEbi; ὶ id ipsum alibi vocat ille is rhabonem diras ἔ Eu obsigi veti nos, r- sue inrita onem te . . o. Spo Ius cαν durus nostras; Iturumque, laetu es, - nos ad hoc Myum comta 6 - et ἀ c.. s. aut nobis isrhabonem Spiritus ; Itertinaque, Poni quam credi istis, obsignati esti Spirituiti Boin f is Iuncto, qui es Arrhias haereae ratis muris' u - - enariam Redem D. nem.) Pris ae Spiritus quas tum acceperant, non modo I a s erat haereditatis perquisitae, sed & Arrhabo confirmans pisum de reliqua post obtinenda. Atque ita se habet Reiurrectio Christi, ad nostram Resurreetionem. Non quidem ut res, quae, jam absoluta, ibidem consisteret; sed, ut quae sequelam poli se traheret. Spem hanc H tritus us inquit Apostolus) vetit animae anchoram Iuramo stimam, inrae lantem is oti est iurea velum ; quo Praxinoe, Iesus, esi, pro nobis, turessus. Pro nobis, inquit, quasi vice nostra pollessionem nactus. Et Clitisius ipsi; Princisa' inquit, pina rus V os Acum

Ea lite altera Phrasiologia, Primo gemitis ex m rivis, innuat plures securiar ; ossica. i. ia

cumque 'amenim appellat Paulus Pi itias Aesarie in G, ο; innuit ampliorem

Mellem. Pariterque alibi de Sepham. ιιμ. iiii

Vox Eriurus, cum sit Numerus Ordinalis, dici intestigenda est cum respectit ad Pilares,

ordine secuturos.

Quo respectu Christus est Singi laris, non appellatur o' Primogenitus, ut hic Marii mogenitus ex an trus; scd- genuus, ex Passie. μ' s. Quodque, hoc in loco, vocetur Primitiae ex moretuis, inspectu habito ad ampliorem messem, manifestum est ex verbis proxime secluentibus, ubi id fusius enarratur. hippe tilper i cmu.xta. bominem venit mors, per hetminem etiam venit Resurrectio mortuorum: Sistit enim in Au, - - omues maris tur : ita etiam in Chriso omnes viviscantur: Unu ui ue amem suo O

uiue, Primitiae cinctus, psea qui Dint C sit, in a ventu ipsius.

Deniadmodum enim ea in Adamum sententia, He mma nus ex ructu istas σ3b - . i. 1 . is, cerae morieris, intelligenda erat cum respectu habito ad eos omnes qui L ins fuerinti per ordinariam Generationem: ὶ Sic illud de Christo, AEus meus es, i h te genui, quod de Resurrectione exponitur Act. I 3.ὶ pariter assicit eos qui C, M si int, inc Retino a. ii 33.

nctationum spiriuialem. Et propterea Heb. i. ubi id ipsum ei iterum ascribitur Tu es fisa mens, ego &He te sis. i. r. gmui,) dicitur ille, non sis mis tingemtus, sed προ πω primo genitu m tua Dpm-- ros cornuum in mun-- :ὶ propter respectum hic habitum ad naves suos. Qui ob hane rationcm sita appellantur prout ibi post te luatur, Mn is non erubescit eos vocare AxaIres. M. i. HAt line hoc eo fialius prosecutus stim, quoniam hoc est Apostoli insigne argumentum adprobandam Resiurrectionem nostram ex Resi irrectionσ Christi, in quod Resurrexerit ille, non ut lingularis persona; sed, ut Pritiniae eorum qui /bdormierimi: Quodque, consequem ter ai, hoc, res σαι Christi stim, pariter expedient Gloriosam sui Resurreetionem; Qilippe M , ω. oesavimus m agoem Tenem , mortem naturalem obeundo instar Adami,) Dilabimus etiam imaginem Caelinis gloriosa Resurrectione instar Christi; in Scientes fine tit pu smiscit wt Dominumpium, nos quoque Iesum justi Iabit. Quippe Deus qui Din nium t c . s. i .sti citaveti, nos etiamst otiabus euria fra. Unum adhue restat, idque non exigui momenti, ad hujus loci explicationem. Nempe, quod Apostoli argumentatio tota tum hoc in versu, tum toto hoc capite, extendit se nonnisi ad probandam Resi irriationem Iustorum; non item Impionum. Sic utique dicitur,

uisui que Ius αε me, Himittae Grasus, possea inunt Grani; de eis qui non sint Chri- , cis.l us, nihil dicit. Item, Aut gestauimus imaginem Terreni, rasabimus etiam imaginem ribsis: quod non nisi de Iustis intelligendum erit, non item de Improbis. Idem, Seritur ra. n. l co para vile, Iusta Iur ac rem quod non intelligendum erit de corporibus Impiorum. Atque huc consentire videntur Interpretes & speciatim sotius dia Hamme quod iure tota d stertatio intelligenda sit, non de Resurrectione Impiorum, scit de Gloriosa iam tum Resurre tione Iustorii ui. Et, ubi dictum est, sitit is inamo omnes m -tur, ita fit. etiam in C, so Omnes υ et ca ψ-; illud Onanes non eadem latitudine intelligendum sit in duabus hisiae clausulis: Sed, quod in clausula priori, extendendum est ad Omnes fiuibus Mumi, omnes qui Adami naturam participant, hoc est omne Genns Humanam: in poststiori, ad tarmes fuissimi Gessi, omnes qui 'rticipes sunt naturae Christi, hoc est Hiddis dirino. uippe hi soli dicendi sunt per Cnristum Hresecari. Impiorum utique conditio dicenda potius est aeterna I rs. Prout ipse Christus distinguit, Joh. s. 'Mibunt qui bona D, i. fecerint, in Reyurrectionem vitae : qm vero maga egerim, in Reyurrecti em Condemnari vis. itaque qui hic instituitur Prallelismus, sic intelligendus sit; Sicut qui sitiit in Adamo omnes, in ipso Moriuntur; ita qui sunt in Christo omnes, m risitam vivit, cantur, Justificantur, Sanctificantur,&Salvantur.

Locumque

282쪽

α o De Resurrecti e Morinorunt.

s. . a. Locumque hune parallelum perhibet Grotius, cum illo Rom. s. Vipre linam disten et nempe Adami in venit minines homines citi emnatis; ira stra unam Baetificat s rerum Christi mim omnes hini mori sistra ad vitam. Ubi peroni es in priori clausula, intelligit Grotius omme genus humanum; per omnes bomines in posteriori, di ost

Ut hic sit sensus adsequatus utriusque loci; Ut omnes gessint m --ο, hoc est, qui Adamo oriuntur, per Adammn moriuntur; sic omnes ges Iuvi in ChriIIo, ipsius ficti parti .cipes, per Christum Iusti antW, ct per Chrisum sumiantur ad vitam glorios M. Quid igitur dicendum erit ρ Num, quod Impii non sint Resurrecturi y Aut, quod Paulus hoc nesciverit λNeutrum horum.

., , M. Quod Impii sint per Christum suscitandi, docet ipse Christus, Joh. s. Omnes ut is mos numentis sum, audient vocem ejus, O ME M ; m bona femini in resurremonem Vbiae; qui vero mala egerim, in resurre Anem ci seramationis. Quod hoc Paulus probe noverit, testatur ipse, in sua ad Felicem peroratione, Are Σ ' non ut suam solius fidem, sed&majorum suorum. Sis, inopin, sermo Deo Paremm me in s. ix inm, credens omnibus ruin in Lege O in Prophetis scripta surii; Dem habens in Dra quia etiam ipsi expectant Resurrectionem scire marturarum; tum uesicium, Ium Inuvi uminio nuid dici pollet ditertius hac in re. Quamvis enim Impii, propter eorum Im enitentiam & Infidelitatem, non fruantur S nesciis Resi irrectionis Christi, in Resurrectione ad Vitam : Suhiati tamen sunt D minis rasti prout est ipse, mundi Judex,ὶ & per Potentiam Mus excitabuntur ad Reyurrecti nem Condem Itonis. Quod quamvis non sit hujusce loci nHotium quem me oculis habemus; aliunde tamcn abunde confirmatur. At quorsiim ergo, dicetis, nihil de hoc habet Paulus hoc in loco, ubi tam copiose dissorit de Resurrectione mortuorum λRespondeo. Consideremus oportet Paulum, ut preste Disputantem : qui pro more suo tum hic tum alibi) adhaeret striete rei de qua agitur; tum quantum ad clanclusionem quam suscipit probandam ; tum quantum ad Topica, seu Argumentorum sedes unde sua detumuArgumenta.

Quaestio autem de qua cum his Corinthiis jam disceptabatur, non erat, Quid de illis fieret qui extra Christum sunt, nulla pa illum beneficia expectaturi; adeoque de his nihil dicit: in quaenam illa sint beneficia, quae, qui sunt in Christo, sint ab illo percepturi Inter quae, illud de cintram vita consequenda est praxipuum; di de quo ipsi dubitabant. Huic igitur qiuautioni adaptat Argumenta sua, non illi alteri; ea seligens quae, apud eos,

censerentur maxime valitura. Umillas alias, ita non reaeetis. Pariter ac nos, in Symbolo nostro: Ubi Credere profitemur Resurremonem Corporis o Vuam Goernam nullam facientes mentionem de t terna V, te, aut Lm ω - commi e post hanc vitam. Verum hanc item Credimus; secundum illud christi Mati as. ω , bunt hi in i Eternum Supplicium, I, Isti m Huam ternam. Idem insinuari videtur de Horum Resurrectione haec intelligenda esse ) in voce rammi sit si , eorum qui obdarmierunt; hoc eii, m mortui sunt in cimi . . 'A ti. Solet enim S. Scriptura Justorum mortcm non raro, designare molliore voce Somni. .La. atavras Hrmit, sors V r ut a Somno excitem eum. - Occubuit David cum patribus L . Ob moi miid O a Ustus es patribus s. Sumanus obdormivis. Et ve 6. hu-jiis pilis us es a ius quimentis fratribus, ex ginus plerique mancnt usque a Puc ilici, . quidam autem GA miserunt. Contra vero Impii dicuntur mire, abscinae, docendere iue in puteum, cum altis locutionibus durioribus. γ: n. .. Atque in loco huic parallelo, a Thes , exponitur, αμ mortui sunt iu Chri . M 33, vos Iguorme, fatres, de eis qui ista mistunt. ut ne aleatali ut caeteri qui Dem nou Ea L. t. i. Hut. Nam, secretamus Ibum mortuum use O reserere vise , etiam Deus imos rui obtabum

t. Hinc est quod locus Cissi innae, Ie rura, diei soleat Ormiterium, hoc est, , . , ,. Dormitorium, seu locus obdormiendi. Unde, in Resurrectione sprout diciti Dan. 1Σ.ὶ ita miunt in pu 1 e, experg/ycentu/ . Sed &ipsa vox ἐγ γρα- in clausula priore apte respondet voci intim, in postmriore.ὶ Narn- prim significatione est Expergefacere scii ὸ Iomno excitare; dci γ. id est expergolari, seu excitari ex somno. Sic M--ωρῶν, --υε-ri , est,

283쪽

risus expergefactus seu excitatus ) e myrias quasi ex Somno in factus est Prismine

mino. Quippe, de Talium Resurreetione, hic agit Apostolus. Atque sic alibi, Aduluui

Jam vero, quantum ad eos quibuscum disputat; ea seligit Argumenta Paulus, quae sint ipsis uibuscum disputauir in accommodata, s tam in hac clausula, quam praecedente.) Consideranui sunt utique hi Corinthii, ut Gentias Christi alii. Qui Philolbphiam Eumcam

ante didicerant, ad Religionem nunc conversi, ejusque maximam partem sunt amplexi: Sed de Resurrectione mortuorum dubitabant; ut quae erat ab eorum Phili, sophia

iam aliena.

Atque hinc est, quod Argumentis utitur Apostolus, a Religione Christiana petitis.s A rectio minitim- mu es, Chri ius quorue non essIu laetus. Quae est Materia i c . it. Eam iam notoria, atque tam ample attinata, ut de ea vos, Christiani, dubitare non p. 3 β

tinis. ὶ Chrisus mu s iusici raras; marus es nosti a prae alio, mavis vestra stara: Quin tris i i .dc, qui Obae mire et m Corano, perierunI: Atque nos item reperim. D si testes de Deo, s a. mi Do tempora humus, quia ipse C stumsu Iazis. Quα quidem consequentia, in omnino indigna lunt, quaeri quopiam admisia sint. qui se Christianum esse profiteatur. Et quidem, Si in hae suum vita speramus in Christo, Itimus omnium hominum myemmi. is. Nos Apostoli, dc vos Christiani; qui, ob hanc causam, stimus mille malis expolita in hac

vita; adeoque omnium hominum stultillimi, si nulla foret in alia vita compensatio. Argumenta omnia, quamvis apud hominem nota Christianum videremur plane . tu

dicra, sunt tamen apud Chrili ianum tulit pondetis. Et qui tam, summa cum ratione, ad hanc fbrniam arguit Apostolus: Non modo, quia perite Disputantis opus est, ani im captare, a veris Concessis eorum quibuscum das putat; ut justis fundamenus validi Argumcnti: Md maximet, quia haec sunt ropaea maxime ginnuina, in rebus liquiis i disputandis. Cum enim Religionis Gumata situ duum generum; Alia, quae Naturali I.umine inii tetrant: Alia, quae ex sela Revelatione: Hac posteriora non pollum firmiter concludi, nisi ex admilla Revelatione: per quam sistam polliunt innotescere. iod Deus sit, qui Mundum fecit: Quod Deus hic Colendus iit, eique si immo jure ol, audiendum; Idque tali modo quo velit ipse praestandum : Sunt Veritates quae Naturae limmine pollunt argui.

Quod Humanae Antimae sint Immortales, & caduco corpori superstites ; potest pariter argui, magna saltem cum Probabilitate, sit non rama Evidentia quae Scepticii in obstinatum convincat: Qui eapropter non videt non ob defectum Luminis, sed i quia Claudit oculos. Sed, De Sacra Trinitate doctrina; De Salute consequenda per Ficem in Christum: De Resurreetione Corporis: Sunt res purae Fidei; earumque Certitudo non aliunde constare potest quam ex Tettimonio Divino.Quod Deus Possis suscitare mortuos, nihilque sit hae in re cum recta Ratione Inconsistens: argui potest item Naturali Lumine. Sed, quod io Velit furere; quem ad GHum: non possumus aliunde cognoscere, quam prout Ipse nobis Indicavit. Nempe, vel per seipsum Immediate; vel Mediantibus illis quos summa cum ratione putemus ab Ipso missos.)sie Christus ipse, rem hanc cum sadducaeis arguendo, Hratis, inquit, Wiue ipturas M. ., iam hiemes, ueque Potentiam Dei. Si Forentiam Dei satis intellexerint, aeri itiate non dii bi instat, quin sic esse pollit; atque, si rite intellexerim ipturas, potuissem uide didicille quod id certo fores. Paulus item, apud Agrippam disserendo, Aet. 26. Quantum ad ipsum Agrippam, i. qui Judaeus non erat,ὶ de Possibilitate arguit, Ecquid Increta bile visis vita Deus ms mos excitet 8 Sed quantum ad Judaeos ui Scripturas, quae tunc extabant, agnoverunt, inurget, Piram sponem Patribus suis a Deo hactam ; Ab quam Promissionem, eorum Tribus . , tam fecim, nuti ae eque popetuo strvienus Deo, sperant per un e. Apud eum, qui scripturas Veteris Testimenti non admittebat, contentus est arguere, Rem esse non Impossibilem; non Incredibilem : sed apud Judaeos, qui Scripturas agnos tant, arguit rei certitudinem, quodque ipsi teneantur credere. Atque, in hoc ad Corinthios capite, rem ibriius urget; propter ulteriora a christianis

concelli, quam a Judaeis. De Ff Hare arguit ab Esse ad posse ὶ Resurrexit CNisus; non est ergo res Impos , e . it.

in Facti, Resurrexisse Christum. in arguit ab ipsa rei Notoreitate ; & Testimonio toto luris Testum, quibus non pollent ipsi non habere fidem Argumentum maxime ge-ris munum in re Facti. Quodque de Christo adlucontigerat, non erat Impossibile ut in aliis fiat. Oo De

284쪽

De Furini, e quod illud revera fiet ) arguit a Divitia Revelatione: Non tantum ut in tradita, a Mose & Prophetis; Sed & ab ipsis Chino, ejusque Apostolis ab ipse miliis. Hi, inquit, Evangelium illud quod ego vobis Evangebam , quini vos accepi is, an quo κ f. i. i. adhuc satis, S per quod si 'Ioveris ) la ui otis. Neque est hoc mei cerebri sigmentum : sed quod vobis Irad se, ego prius aciepi. Hoc est

I 3 iu Cap. II.) Accepi a Domino, quia vobis tradi es. Quodque ego docui, docuerunt to i- qui Apis Arum, secundum ea quae a Christo acceperant mandata. I iam ego, inquat,

Q iodsi, ad reliquum destrinae Christianae, nostrum admisistis T cstimonium; non est cur in sis suspicemini nos hac in re praevaricatos csse, ut falsos Dei Ieses. Sic arguens, apud Christianos, ex doctrina ; ut alibi, apud Judaeos, ex Mose O

Atque hactenus de Textus Explicatione, & Doctrinis inibi traditis. Sequitur; ut, Corollariorum instar, hinc observemus haec Tria. I. Primum ; quod haec Apostoli methodus larguendi, nobis excinplo elle possit. Quando conui Christiano qualis hic est 3 Praesicamus ; haud bene constat tum est, principia Christianismi declinare, atque ad ea solum divertere quae ex Ratione nostra, ct Naturali lumine

petuntur : quasi ad Ethnicos, non ad Christianos, nunc habeamus conciones. Religionis nostrae pars magna ex Divina Revelatione dependet: Et, quamvis icctae Rationi non sit contraria, est tamen supra rationem ; quae ibi a Ratione deligi non posset absque S. Scripturarum auxilio, quibus continemur & conservantur Revelationcs ii,

Viris Athen, & Christianismo iniensis, s saltem minus faventibus,3 nimium gratilicamur, o si ii. quando eorum cavillis indulgentes . ) non, ram quod oportuit in q&ο iis a vi ut ii mure retinemus ; quam quasi laxius tenentes Principia Gilpiauamus ; uuati ici operis Jam ag

iur, ut Christianismi potius apud Ethnicos Fundamina ponamus, quam ut AEdilicemus tum Christianum. ε .x. Omnino verum cst, quod, in condendis aediliciis, magna est adhibenda cura, it ma acta vi Fu amenta, & bene collocata; sectis enim totum ruct AEdificium. Sed tempus aliquando est, ut re ris 'incipiis scit primas elementis ac Irinar Gra Danae, ad Perfectionem I erarem, nou Iacientes coniiuue Fundamenta, scd jactis superuilicii cntes: in s. ix. Ne simus Puer m instar, ut, cum pro re orra ratione ae rares esse tacleamus, o s,ir , ut

'i jam doceamur quae sint elementa principii eloquiset rem Dei; O Lacte potius nobis opus δει quam δε ο cibo.

Ecquando autem erit tempus illud, si, post Sexdecim ann 1 tim centurias & quod e currit ) quibus recae plus est Christianismus, etiamnum permutamus ipsi Doctrinae Christ:anae Rim. i t. Aundum uia, haberi, pro ae lae di putationis materia fSi, prae nimia scrupulositate, pro satisfaclcndis eorum Cavillis, quibus non cupiunt ipsi ut satisfiat,) perpetuo sui sedimus ipsum Aundamemum sub praetextu cxaminandi, vel scrutandi; in magis inbibtamus, quam stabilimus, AEdilicium. Instar illius A illicatoris stultitia.. i. i,. & ludibrio habiti qui ' quom 'Draii Aundam tumi mu potis es se si ei e. Si er

Existentia, & Providentia Dei; Sacrarum Scripturarum ut Verbi ipsius scripti ) Autlimritas seu is Δενsα; Christi Divinitas, usque incarnatio ; satisfacti a Divinae tu itiae ab ipse facta pro peccatis hominum; Salus nostra per Fidem in ilium obtinenda ; Salictimoniae iis cessitas, vitaeque pie instituendae Immortalitas antime humanae, dc Corporis Res irrectio ;Judicium supremum olim iiuurum; Cculum Pus, Insernum Impiis, dciti natum: Sunt doctrinae Christianae Fundamentalis, jam olim probe stabilita. i. i. satagant haec is vcrrere riundamenta; non cit cur nos eis eatenus indulgeamus, ut pro Dubiis admittamus aut Incertis, quaecunque sugillant ipsi: Scit, Veri r soniter addi re um; Retinenis Vi μ' mula Ianotum sermonum, ut quae dudum tirmata cii &Rab xxuis i. ia. lita: odii quis videtur comentissus esse, nos inquit Apostolus ) eis motai constiet mema f. . ii -hubemus neque Actesta Des. 16. Si nova postulant illi Miracula, & Revelationes novas, de eo quod a me susicli iter susrit Revelatum & Confirmatum : Docet nos Christus sin parabola de Liazaro, & gulosi, D, ι, . is .i,. vite, in Mosem habcut O ProphetuJ uuaeuut eos. Et nos insupcr hai mus Christum . dubii. Apostolos.) Si eos non audiunt te quirim posuus Di cuti quiseram ex IIoi Inis rejurgat. Jam vero, si Miracula illa & Revelationes, quae contigeram lcmpore Motis & Prophetarum, ipsin sufficere censenda sum qui vixerint aetate Christi, i utut non aetate Mosis visci rint :) multo magis ea quae porro contigerunt Christi dia Apostolorym, sulticiant eis qui Nostra aetate vivunt. Et quidem, si Evidentia sussiciens quae apud virum sobrium, & diceri volentem, ellat valitura ὶ apud eos non praevaleat; neque persuasi forent, si id contis

geret quod jam ipsi postulant.

285쪽

Non visum est Domno nostro, Scribis & Pharisaeis gratificari, quandocunque libuerit M. i. ; . ipsis, ab no Qmun e Caelo sutae: Sed remittit cos adnuum Ioui Prophetae. Nec cli cur debeamus nos perpetuo, Margas itas noctias coram porcu pro icere. Sta, post , .c 'edi euntem mae I negligendi sunt aut rejicien H; ut qui sint πιτο uia crem, Iim i . in. . . s. rum I icis c Memnati. inorum erroris causa non tam in Intelle tu sita est, quam in Vo. γ luntate : Neque propter dclinum Luminis, ita propter oblimaciam suam. Nempe, puniam ipsis non usum est Rom. I. Dcum in notitia reImere ; ideo est quod m. i. , Deus eos tria erit - , in mentem juricii expertem, ut fac ent quin non con virent. Ex voluntatis obstinacia, procesiit Intelliatus obtenebratio. Neque erat, quod cretaere non Murror, sed, quod dem noluerint veritatem, Thessa ) P, terea quia Amorem Heruatis non receperint xt GEM Hreut ; ita a permittit eis, G i. H aciam Decepti uis, ut criaam me acto; tis Danium in illi omnes ρω non cressi e- risi veritati. Quia non Amabam id quod oportuit credere, permisit Deus ut Crederent quod arent. Quia non Placuit eis, Credere veritati qua forem Salvi, permisit eis ut Crede rent Mendaciis quibus Damnarentur. Praedietum es Extremis temporibus futuro Irris es, in suis ipserum cupiaetatibus H- iro xx. ceantes ; & propterea Liabris labores ρ Gestationem is a entu Domini. Homincs mente l rupti, & propterca resectanei circa em. Irrisares er insomniatotes qui ideo non cre--. i. Niveritati, Monum im Gare GDdevemu ut eaque ritu inenor: Qui non iam de vcritate Dubitant, quam Cavillantur, a sua vix ori vis. tentissis, inquit Apostolu, O nou obtem erantibus veritati, sed utemperantibus λ- R-. i. s. qui animo contentiosis S refra rio contra veritatem sumcienter patres ictam cavillantur, 3 Excandescemia ac ira. tectumn es Gangelium nosti um, eis quos eunt tectum es ; Rubus deus Euotis Iecuti excaecaruit mentes. DFieri quidem potest, ut Letens res habeatur non Tria vitae in apud homines Proilio. 'tos quibus Atheismus&petulantia habentur pro Ingenio ὶ poste tacete loqui, & Decis,

cum aliqua veri-similitudine, in contra res eas quas comm is ratio humani generis pro heris habet Eilque omnino iacile, es qui se patitur impium dc Poplanum elle, sic cile facetum. Sed Paulus Apostolus, veriori charactere designat talitur iacet os, Rom. I.)μααδες ἶναι σῆς , --m δε perhibent se evies me, facti Ium Stulti; dum videri m. i. H. velim ingeniose Faceti, exponunt revera Stultitiam si iam. Idem ue i Tmi. ὶ rem eam ad veras ipsius causas roducit, Sumrbiam & Isnorantiam. IIuis ετε-in a d contiariam id cet Q nam ct non acce it Ianis sermonibus Domini mini Iuu Chri , ei De my cundum pietarem es ae minae τε -- in ius insulsus es, nihilscisus; Ha να- ωὐλο - - Minyauisus seu deibans circa quin inculus, ct ae verbis comentiones; ex quisus nasiuarruviaea, B, maledicentiae, Ius ciciues mati, ter exercitati es&-num mente cormptorum, o qui privari sunt veritate. 6- - άα H blasphemiae, perversae distertationes hominum mente captorum, ct destitiuorum veritate;) a tabous Ieceae. Dum id agimus ut talibus suadeamus quibus jam statutum est non fore persuas ;ὶ metu- , pis. a. r.endum est ne prius scrupulos inliciamus aliis, qui sunt animo minime malo ; quam ut eis satisfiat qui sunt Quentes luam. errare inquit Apostolus commercia ρra a corrumpurit senos es. 1 cm tr.

Seu ut m vomaeus intellectum malit) bene muratos homines, seu homines Linis mciribus. 14 τὸν Hujusmodi ae errationes malae πεώλλυ υ- ὶ aptae sunt seducere moratas homines, & deceptu faciles. Ut in ut loquuntur ) idem ac χρη- seu Main, homines simplices, & non malo animo, quibus iacile imponatur. Pariterae in illo altero Epimenidis in versu,

Ubi, dictum volunt pro γ-εμμαρ , hoc est Culones. o et Iemper me aces canto...1unt, magae ferae, O ventres Hri, seu poti gulae deriti Cavendum igitur est ne cum hiusmo, hominibus, qui Christianismi principia subve sum eunt, commercia faciamus, seu colloquia similiaria ut E cum Serpente. ὶ Sta P h . potius, ut docet Apostoliis, in si una acriter increpa MIHI Iani tu de . Os m statim, ne tuas Amos vertant; VI non amplius procedat e tum umenti β. . II. Secundum illud quod hic observatum vesis, hoe esl, Quod haec de gloriosa Resur. rectione Promistio, non Nos tantum post Christum natos ) sp t; sta Palics etiam qui

ante Christi ina vixerint. Non putandum est quod ipsi de rebus tantum Tem 1 auus habuerint Promilliones, quod quidam suspicantur, in sed de AEternis etiam. Christus Primitiae factus est εὐ- - OQ. ις rum qui obdormimunt, praeterito in non minus quam eorum qui erant, M

Verum quidem est, quod Meserium iugis quia ab M tum erat a Ioculis O aetatibus,

286쪽

pares nessanctis , bus vo i Deus nditum facere, praes in ratiae e serissim jus m Girru; spes Ha g M . Nempe , nunc nimis patefictum est hoc niystertium, & plo W- ε, ε nius declaratum, quam ante si ierat. Estque Christus, melioris f eris intercessor quam erat illud Mosis , quo risina uti bus somissu sancitum es : Prar in bus quantum admodum Adminis irationis, & patefactionis clamatum; scis eisdem quantum ad subitantiam

rerum Promis Iarum. . it. . Comictus, quantum ad hoc, heri er misiam ect O in aeternum. Gauraris Ataras, quia Mn Ma,res bonum nacti t usi inm ; erataque Euncta transatus ne m rem δε ι .L-ῖν. inem, perquam Nos credimus is anim Mutem. Paulus ille probat, Rom. q. Nos per μ

Neque erat hoc incognitum Ecclesiae Iudaicae. amvis enirn Sadducaei negaverins se Re rectionem ; erant tamen in hoc singulares: Phargis iapro fessi I t. cum Judaeorum reliquis. S rutamitur Asturas inquit Christus; nam taliae vos triaris h. e vitam aeter 'c' i I nam. Quod etiam Mulieribus notum erat, testante Martha, Jom ii. . Scio qui ae rem retis A rectione in ipseonem emo.

-. M. 6. rectiomem a monuis.

Ipseque Christus, post Resurrectionem suam, primo δι-u Mycipias a ta si risiemidius, deinde ipsis G dcim Hierosol mae cingregaris, armulto Mole, Propietis, b

Hacinis, totaque Scriptura , Oportui e CBrisum para, ct re re a mitiis urtis tae; e usque nomine praericarum iri poenitentiam O remissionem se at rem via dimnes gens s. Atque, jam .ante, Sadducatis probaverat doctrinam de Resurratione, ex eo quod Mosi dixerat Deus, Era Ium Deus P hami, O Deus Hori, o Deus P cisi; quodque ita, errora int, quω nous rarint Scripturas nec 'tentiam Dei. Quae non dixulet, si, de Re surrectione doctrina, non fili stet tradita in Scripturis quae tunc erant; hoe est, Gipturis Heteris Tinamenti. Adeoque Sociniani & siqui alii de hoe dubitant, etiamsi non admiserint Christi messe vere Deum; si saltem admiserint eum esse irarum Anum atque Frudentem, qui tuns fgumentari nis intel xit, & qui nollet ipsis, vita opera, imponere, in neces le est ut ni eam tur doctrinam de Resurrectione, in Scripturis veteris Teum emi suisse traditam ; c quippe eertum est Christum sic arguisse O adeoque Promissiones Patribus facias, non de rebus in tum Temporalibus suille iactas, ira de Vita AEterna. ., tr. Pollent pari jure praetendere, Minas illas Adamo factas, . He comederis ex eo, moti endo marieris, de Morte tantum Temporali dici; atque tum certe Deus non graviores nas iussi eret quam Iberat minatus:) cum tamen SJudas nos doceat, quod ipsi qui Diante Chrihum vixerunt non minus quam qui postea j ignis aeremi poenam susinent. III. Tertium illud & postremum quod his observandiun innuebam, hoc tat; quod Pra, mia & Poenae, sutum Vitae, nos spectant, non tantum ut in Fre cinis ut loquuntur in e tacitate; sed ut in lutu uiso, dia Resuram; prout incorporata sumus in Regnis, Civitatibulis, Familiis, aliisque Societatibus. ιγ s. i. Nos omnes enim comparere o rui coram tribu I CNissi, ut tercipiar n oujse e fricuiatim quod fecerit in C pure, sive lae bonumsit, irae malon. Quo unque, inquam, elum eii in iam re, in quacunque Capacitat

O iei sorte posse non ignoro & quidem objectum est Regna, Civitates, ct Corpora

Politica, non is e in ea capacitate resurrectura; ad ue non poste in ea capacitate vel puniri, vel remunerari. Et propterea quod hinc inferre satagunt, in cum Deus non minus teneri censeatur, peccata Societatum punire, quam singularum Persenarum; teneri videatur, in hoc Mundo, punire mccata societatum earumque bene iacta remunerare; in Cum id in futuro seculo fieri non pollit. Verum hoc Argumentum mihi videtur plus D tmesi Alceti atque aberaracae sapere,quam MLuisae vel sblidae Theologiae ; potius ite Poemati Panegyrico convenire, quam Concioni Theologi'. Nam, eadem ratione, non minus diceretur, Peccata Patris & Filii, Domini & Servi, Maciti & Uxoris; punienda semper cile hae in vita, & in hac sola; ὶ Quoniam, in δε--M a surrectione, nerue u res Eucum, nerue nuptum aeanetur. Qui P ccxulaturae tunciunt relati nes Oeconomicae, non minus quam Politicae.

Si dicatur, Has esse Relationes singularium Persenarum, non Societatum, polluntque propterea in his Persenis puniri. Dico; Hoc rei statum neutiquam mitrare. Nam, praeteritiam quod hoc non sit unive sim verum: Potest enim quis Pater elle plurium Liberorum; contraque familiam totam es, peccare, sterosque suos ad tertiam uisue O qu naim generationem . Potest lite quis esse plurium Arvorum Dominus, contraque totum Famulitium peccare : Potestque quis esse MDrius societatis, non minus quam singularis Personae.

Dico

287쪽

Dico porro ; Siqua vis est in hac exceptione; hinc pariter concludamus, Reges quidem utpote singulares Personas ) in futuros culo puniendos &quidem Eternis poenis in obhubditorum itiorum Laelionem vel Opprellionem; serat, Oaenest. in Aristocratia in in hoc tantum siculo poenis temporalibus ὶ quoniam hi sunt Corpus collestivum. Atque hinc pariter sequeretur, Qti rotassinis Husia Societatiim, sunt uno sali stadu minora, quam Pontiliciorum γ' cara Hemasa. Neque dixerint credo Jesultae, totam ipsorum S ietatem in ea capacitate in punitum iri sive in Gehenna sive in Purnatorio )ob quantacunque flagitia ab ipsis ut Societate commista: Sed peccata Venialia, saltem in Purgatorio puniri poste, si non & in Gehenna. Quidquod, hac ratione, Peccatorum pars maxima, ct quidem Atrocisssimorum, manerent quantum ad futurum seculum ) impunita, & bene laeta non remuneratae in Nam Actuum

humanorum pars maxima, maximeque notabilium,) si int hominum in Relativa capacitate

consideratorum; ut sunt Parent , ct Liberi; Domini, & Servi; Mariti, & Uxores; Ami ei, Inimici; Vicini, Peregrini; Pasiores, Populus; sincipe, & Subditi; Societates, aliique utcunque adunati; ὶ Non singularium hominum, in piabnali tantum capacitate consi-

ceratorum.

Addo; quod, hac ratione, nulla Peccata societatum condonari possent. Non enim Societates, sta Singulares Personae, regre πι--m Granu σα I, absque quo, nulla est 'peccatorum Rem uio.

Dico igitur: Ut Societates nil aliud sunt quam singulares Persolue sic Sociatae; Sie Mei latum Actus, ct hominum sic Relatorum in Relativa sua capacitate, sive boni sive mali;

sunt revera atque a Deo sic reputantiari actus particularium Hominum sic Relatoarum,&sie Cons latorum: ὶ Suntque, in his Hominibus, vel punixi, vel remunerati, pro eorum res pestive conditionibus, sive in hoc, sive in f ituro seculo, sive etiam in utroque. M a, Ginim ha, O Donum e Civitates, dicuntur, em intoni 'mamius erecum lint revera m res Vtari in ciuitaIum qui sic sustinent. Verum quidem est, quod Deus, hoc in mundo, non raro punit hominum peccata, tali modo qui bene congruit illi capacitati qua perpetrantur; pura, peccata Patris, per moriem siliorum, aut per filios reuelles, aut inisertianaim; peccata Principis, per dominiorum desistitionem , aut deperditionem, aut subditos rebello; Peccata Populi, per communem aliquam calamitatem, qua sontes pariter & insistates pereunt aut dura patiuntur;) atque hoe pacto, innuit quodammodo rite considerantibus i peccatum ipsum quod sic punitur. At non ita semper hicit: Peccatum Parentis, puniri potest manu Mabstratus: & PGrata Principis, manu Proditoris seu Perduellionia, quem ille nunquam laeserit:ὶ multo minus putandum est, obligari Deum sic semper facere.

Et quando sic facit: non Ideo Git quod non aliter possit peccata taliter relatorum p nire : Neque spondum hoc est ut talium peccatorum Ada uata Poena; sed ejus Pars ali, qua : Cujus pars longe gravior sit illa suturi seculi. Et quamvis peccata nominum in Societate conjunctorum, reputari seleant, humano ju- dieio, ut junetim facta, quibus Innocui cum nocuis implicantur, & una perpetiuntur; Est tamen I Bh Dei secureaeum veritarem. Vtinguit ii inter P tam O in mixta Societate. Justo, Hementer Parcit; saltem eum benigne Qtigit, μοδειο; ast mim erutamur, inquit Apostolus, ne cum mu ri cotidemnemur.) impium Pinui, poena I ia. proprie diei a. secundum illud Abraham, ne Pisum perdas cum Improbo. in Atque in a,.str ipsin N, Os, distinguit, L Eus, dc ruatenus; unicuique rependens, pro mensura delicti sui.

Non autem hoc ita semper fit hoc in mundo, ubi nonnunquam 1 res immerenter omni . .. a. Ius Geniunt ; idemque metuo misso 9 probo ; aut etiam, aliquando, a uri junt qui- ι .f. i.

hi utinetis secun um opus improborum, O improbi quibus obtingit hecun um ruis, num: Sed saltem, notabili - ict ane; nempe in die me, O patia is bucti μὰ eii mi; b , quando re et unicuique se in m Uera i uando αmne sipus aiaucet Deus tu D. Diu in cum omni re occul e bonum sive malum. k-ι In illo die, sententia illa, Ite madeaecti, Hurta enim O nis de iis mihi quo vesi i Eret. ix. rer, Surei edi non Hism mihi potum, Ostroma O in carcere o non in Asia me; pari, inter assiciet peccata Societatum quae non 'misiciunt in gentibus, atque singularium Persse

- γ,sum es opud Deum inquit Apostolus ὶ ofictionem eis retribuere qui et, nolint, σι τ . t. sive Societates sim, sive singulares Person , )t mimaere quum pare et D minus R. : M ...iu de caris cum igne flammante, insigens ultionem eis P, Deum non n erunt, neque au- q- .

288쪽

α 6 De Resurrectione Mortuorum.

quae es usque M. Os seu ta fue ad in feras deprimeris. Qii que de Gestatibus uictum est, pariter obtinet de Rinnis, Gentibus, Oppidis, F, miliis, aliisque Societatibus. Multa sunt Consilia Practica, quae ex hac, de Gloriosa Rcsurronione ad aeternam Vitam, doctrina. dedi i pollent. O. a. i. Ut est illud S. Petri, Cum haec omnia Osolve asini es ureret esse nos, in omui Iancta comergatione Opietare ; antesςproperantes ad ad vium inet D ., c. . r. i. Atque illud S. Pauli, Has otur Proin Usiones cum habeamus, Aiacti, Purarantis nos ab omni inquinamenta camis o piritus, perficientes sanctimoniam in ii re Dei. -is Illudque quod habetur ad linem huius Capitis, Daque, fratres mei ae secti, si mi es . -- moti, semper a Mantes in opere Domiui ; Scientes, Abs em disrumnis inanem in

. M tempus jam non suppetit hisce pros uendis.

Hu , homines, indictiun haud permittamus. Eodem Omnia plena suut compita: inique virorum minus pleni: sunt & maria omnia plena, MPortus quique Deo. Cuius nos indigeamus Semper ope; Ex hujus cum simus origine nati. Hic homines curat: nobis commoda signat: Opus nostrum, oe conitanti lege laborem. ppeditu victum: Monstrat, quo tempore gleba Area seret bobus oque ligone petenda. ocet agri lam, inae coma: la tempora plantas Fi Mndi terris; ne, semina cuncta serendi. I e etenim coelo icit certissima signa: sidera quaeque suo disponens ordine: Sicilis Distinguens innos: Ut cuncta negotia tempus Aptum habe t i Statu & msulant omnia firmo. Hunc nos principio; nos hunc de fine precamur Salve magne Pater ultum venerande, Hominumque lamen si inmum. Mihi Tu, precor, ipilanetadiis, Sidera si per te liceat) tua cuncta canenti; omne meum justo deducens ordine carmen.

FINI S.

289쪽

DE ΡSALMORUM TITULIS.

Traetatus Tres, Anno 16set. Anglice Editi. ne redigi Linine. De Melchi duo Dissertatis. . Iunii a. 1687.

UIS suerit Me laedecus, de quo staulo quaesiverum plurimi,ὶ non posse, i oedo, certo definiri. per ea quae nobis supersunt de ipsis scili edo, certo deliniri. per ea quae nobis supersunt de ipsis scripta : Nec esse, cursimus ea de re plurimi ina solliciti, sed, ignorare potius contenti, quae nobis de illo Deus non certo patefecerit; in Cum, non videam, magna momenti quicquam inde pendere, si, quis ille hominum fuerit, ignoremus. Videtur autem mihi plurimum verisimile nec ausim ultra spondere ) eundem ipsum su- ille cum, Noachi silio, Semo. Siqiiis dixerit, Non posse nos certos esse, eundem illum suis, id ipsum ego dixerim :Sed, nec certos nos este polle, eundem non fui illa : & quidem, si non ille, ne hariolari quidem nos posse, quis alius suerit. Quod Minus tunc in vivis fuerit; non est quod dubitemus; si Sacrarum Scripturarum Chronologue fidem habeamus ; simulque admittamus, Hebraici Totus authoritatem. Nec tamen quicquam justae rationis video, cur sub praetextu versionis i quae dicitur ὶτων Septu ginta, Originalis texi sis Hebraei fidem sublevemus.

Nam, si tota illa quae perhibetur Aristaei Historia non sit mera fabula squod est e

suspicemur; in sed fuerit, sub ea tempora, Sacrorum Codicum Aliquid non Totum diis rim in linguam Graecam conversum ; Aliquid inquam; quippe Totum eodem tempore& ab eisdem Authoribus non suille conversum, suadere videtur, tam dissimilis, in aliis atque aliis partibus, phrasiologiae ratio; ὶ Si aliquid, inquam, nedum intearum eorum tum fuerit in linguam Graecam conversum; quod oeo non negaverim: Ninil tamen est quod nos certos faciat, eos quos nunc habemus codices, eorum quos ipsi scripsesint, esse per omnia) julla exemplaria; magis quam imo multo minus quam ) Hebraea quae nunc habemus Biblia, cum ill s quae tunc erant, convenire. Atque, hoc posito, non erit jud, tu dissicile, utris potius sicubi inter se distentiant ) fidendum sic Et quidem, si sorte tum siderit, exemplarium Codicis Hebraici aliqua diversitas; quorum unum secuti sunt illi Septuaginta a nostris in aliquibus diversum: Ecquis nobis spondebit, illud eorum purius este, quam quod nobis Judaeorum curiosorum admodum cura con

servavit.

Quodsi in se diis tum fuerit Semus quum Abraham occurrerit Melchiaedecus, de quo non est quod dubitemus; Nec dubitandum est quin & Rex suerit: praesertim si Primigeni, tura jus fecerit Principatiis. Sive enim fuerit Semus quod aliquibus visum est Noachi filius natu maximus; Siv non ille, sed Japhetias quod potius putandum videtur: ) Saltem omnes machi iiiii qui

tune in vivis erant,) erant omnium vivorum hominum maxime seniorct: Adeoque vel

Reges ipsi, vel quod non dicendum videturὶ suorum Natorum subditi. Nisi quis forte iuxerit quod gratis dixeritὶ Haeredem natu maximi, unicum tunc suille totius Orbis Mo

narcham.

Et quidem si, quod tum ex natura rei, tum ex Sacra Historia, Gen. 9. I, 19. Gen. Io. 3I,3αὶ merito existimemus, totus terrarum Orbis, ejusque imperium, suerit proxime sub Noacho dum ipse vixeri9 & post eum cum fuerit mortuus ὶ inter irra machi filios distri. butum; quorum Semus tuerit unus, nedum principalis: Non dubium est quin semus is

290쪽

rius aut citius) Rex sierit: sive supremus ipse, sive Fratri seniori subordinatus, hae in

re non interest Atque si aliquando Rex fuerit; non putandum est quod aut Abdicaverit ipse, aut libera Regimine Depositus ; quin Rex permanserit quana liu vixerit; adeoque, in Abrahami icimpore, Rex suerit.

Cumque fiterit Mundus. tot populis refertus, ut multi suerint Reges; habemus enim hoc uno Capite, Gen. i saltem Novem Rines, pra ter ipsum Melchiuiscum, praeterque plurimos alibi memoratos, in hac orbis parte non magna ; eosque Novem codcm praelio nu-plicitos: omnino sentiendum est, Semum hunc ex illis Multis unum suille, quamvis non ex

Novem illis unum.

Sed eum in illa Patriarcharum aetate ὶ Principatus ct Sacerdotium, solebant jun-

tam incedere; & utrumque Patri familias competere : merito putemus vel etiam non dubitemus in Semum tum mem este, tum Sacerdotem. Cumque Semus fuerit, ex tribita Noachi filiis, ille ex quo Messias oriundus esset; atque in cubus Familia Posteri his, Ecclesia Dei, isque verus cultus conservandus erat; ut de quo pronunciatum erat, Boe ictus II Deus brini, si uye, ah Detis Semi; atque de Japheto praedictum, ut munus gratiose andultum, quia ipsi olim aliquando per Duyum haret in Shemi tenim iis habitare, Gen. p. 26, et . adeoque Uusdem olim Religionis, Ecclesiaeque Dei, participem fore : ὶ extra omne dubium cst, Semum ipsum futile, veri Dei Cultorem; adeoque, si lacerdos suerit, suille Atisum Dei Sacerae rem; prout Melaham decum suis te dicitur, Gen. i Ι 8. Ut, hactenus Melchiataeci character apprime Semo convinnerit: quod fuerit halicubiὶ Astissimi Dei Succi M. Et quidem, ii Rex Alicubi, ouidni Rex Saloni λHuic sorte respondebitur, Salemum per Salem intelligendo Hieru a m in terra suis te

Canaanaea; adeoque non in terris Mimo, ellusque posteris, assignatta; ita Chamo suisque posteris, & speciatim Canaani: Et propterea non putandum esse quod Semus iiii bi Rex Πα-rit. Sit sue magis verisimile suod fuerit, Melchiuxlecus, unus aliquΔ ex bonis regia tis Canaanitisis; quales putari possit iuule nonnullos, etiam in illa terra idololatrica. At vero, in terra Canaanitica, ullos tum tu iste Amos Reges, dc quidem ex ea gente; omnino gratis dictum est omnique fundamento destitutum. Quippe nihil in Sacris Lu ris occurrit quod eo speciet; nullaque faeta insinuatio, quod, qui ex ea gente tum si acrin verum Dei cultum fuerint amplexi: Sed plane contrarium. Ut merito Iudicimus ex illa solenni Maledictione, in Canaanem pronunciata ; prout ille a Semo & lapheto contradibstinguitur; quorum alter, ut jam amplexus; alter, ut amplexurus, veri Dei cultum, ibiticin Proponitur :) Gen. p. as,26, 2I. Maleaectus Canaan , servus servisum futurus Iram syuis. Bene ctus Dinninus Deus Semr, eritque Cunaan ipsi servus Servus Scmo ; ὶ

clesve vetae conlbrtium olim recipiendus, 3 eritque Canaan ipsiserius. Adeoque, si Melchi redecus quicunque fuctat )tum temporis in terra Canaanaea vixerit, ut Abrahamum vixiste novimus; in non est omnino veris inule quod ex gente fuerit Canaanaea. Sed potius, sicut Nimrodus Chamo oriundus) cum sociis suis Babelis conditor bus, transiit in terram Ashuris Semo oriundi,) ibique Babelis in perit constructioncm, aut Regni saltem suntationem, Gen. Io. 6, 3, Io, II:ὶ sic Melchiredecus alienigena ex alia oriundus gente, non ex Chami aut Ononis polieris unus migrari possit, ibi, que habitare, quis ab Abrahamo fictum novimus:) possitque nihilominus Rex, Princeps, aut Magnas aliquis nuncupari; prout Abrahamus cliam, ab Hethi filias, Hebronis incolis, Gen. a3. 6.ὶ Domine, tu inter nos eximius Pi inceps es, seu ut in Hebraeo ) Pi ceps Dei: prout Melchiredecus alibi dicitur Sacra os D/mni Dei. Erantque tum Abi , hamus tum liaacus etiam tales habiti, in Abimelecus Rex Geraru) non dedignatus fueris eum illis tanquam Principi biri j solenne foedus pacisci, in Bee nauta, Gen. 2I. 22, aῖ, . & Gen. 26. H, 28, 31. Adeoque nihil hinc inserti possit, quod evincit Melchirta cum suille Canaanaeum, etiamsi apud eos habitasset. Et quidem, si fidisset ex ea gente populus aliquis, cujus Rex suisset Sacerdos summi Dei; adeoque, verisimiliter, ex populo tuo multi, ncdum plurimi, eiusdemini meo Religio. nis; non videatur tam necessarium suis le Abrahamo, taluo cum Lio, servum suum i, tenni juramento oblig re Gen. M. 3, , ro. nesum Do I aco uxorem Iumo et is Canaanaeorum sitatus, si inter eos fiterint cultores stimini Dei; sed Mesoporamniam ata rei si Pham nubat armὶ us uxorem inde Ii-erra I aco. Et Isaacus, similater, pro Jacobo Gen. 3. 3, 1. 3 Dum interim Religio non ibi fiterit tam sitae coniserinta, eademque: quin Jac

bus post caulam perceperit contradistinguendi Gen. 3 i. y3. iri uer horis Deum s seu Dras, & P -- puras Di LDaci hoc est, quem pavebat seu colebat Isaacus. i l& porro patebat, eo quod Gen. 31. 19. Iurata est Rachel imaguinei purissis; quas Jacobo postea visum est penitus abolere, Gen. 3s. Adeo ut, si fui siet Melchiredecus unus ex Rinibus Canaanaeis, potuissent illi non minus inde sumpsisse Uxores veram colentes Roligionum. Venun

SEARCH

MENU NAVIGATION