장음표시 사용
311쪽
Di prae se serunt nomen Davidis; videmur ipsi tribuendi omnes, ut Authori. Ut sunt
Eorum qui vel nullum habent titulum praefixum, vel nullam inibi ipsius mentionem Elam ; neque omnes D. vidis esse, neque nullos, concludere licet
Non omnes, inquam; nam ut ante ostensum ) eorum aliqui videntur ex Titulo ) aliis ascribendi; alii materia inibi contenta ) videntur serius conscripti quam aetate Davidis.
Neque nullis corum concludamus ipsius elle. Nam eorum aliqui, sui nullam ipsius in Titulo mentionem faciunt, possunt tamen, aliis rationibus, censeri, illius esse. Ut sunt Psal. Ios. m. Io6. Quoniam apsi, vel eorum paen maxima,) continentur in eo Psalmo qui Davidi tribuitur, I Chron. I 6. 7. ut ab eo tractu Asapho. Et Psal. 72. quamvis an fronte ferat nomen Solomonis; ex Epilogo tamen videtur a Davide scriptus. Iniuiuntur orationes Doli Hyesse Et propter eundem Epilogum censendus videtur qui proxime antecedit Psal. II. illius item elle; utut sit Et Psal. a. utcunque sine Titulo ) citatur ut a Davide scriptus. as. Et quidem videtur ab apib speciatim scriptus, occasione Caprae de Jebuisis i Arcis Zionis, aiatii. s.
6, 7. I Chron. II. ε, y. quae non, ante tempus illud, Venerat in solicitionem lsraelitarum.
Sed & Psalmos alios aliquot, sive ob materiam inibi contentam, sive ob stilum ipsum, sive ob alias circumstantias, merito sentiamus illius esse. Sic Psal. IOAE. IoI. IO6. Io . quia videntur esse continuatio Psalmiro 3. qui Davidi ascribitur, & Ρs l. io8. similis stati δρ argumenti in eidem diserte ascrilatur; atque videntur omnes ejusdem argumenti, sed sic divisi ne foret Psalmus longiusculus Et quiuem eorum duo, Plat. Ios. & io6. sic omnino censendi sunt ut ante ostensum est) propter a Chron. I 6. I. Et quia Psal. Io . idem habet exordium sistenile cum Psal. Io6. Ideinque dicendum videtur ob eandem caustin )de Psil II 8. & 136. propter Exordium simile, simileque argumentum, & stilum similem. Item Psal. I3y.& os. Psai. is a. videtur ob sub petam materiam J Davidis item esse ; & propter ejus consedimitatem cum 2 Sam. I. & I Chron II. Pariterque Psal. 78. quamvis Asaphi nomen prae se
ierat, utpote cuilus curae suerit commendatus.
Atque ob similes rationes putaverim L etiamsi deesset Titulus ) ejusdem esse Psal. is. shabitasti in Tale inaculo tuo λ quis refutesei in miante tuo sancto λ i perfecte inc irveratrir injuriam, O veritatem loquisur in cortae suo, &c. Et P M. a . is incendet mmontem D mi, O qia conse et in loco ejus su D 3 es mundus inanibus O pui uscorde ; qui nou accepit in vanum animam ejus, nec iuravis dolose troximo i , &c. Q u videntur ab eodem Authore scripti, propter similem utrobique quaestioncm & responsioncm; dona sensu, quamvis non eisdem verbis. Item Hai. Io I. propter similon charaeiarem illius qui in ejus dbmo habitarei, qui est eorum qui habirent in Monte Sah A. Adeoque omnes Davidis cile, propter ibi dum memoratum Tabemaculurn, S. I num Sua tam &Oviralem Domini, quae eadem est cum civitate Davidis, & Domum Dacitas ; & quia David qui Umbulem tam vocat civitatem metiesu,) delectari videtur memmiando Momum Tion, & Sanctum Dei montem, quem dedicaverat David Cultui Divino ; ) & quia
non pollit esse Privatae conditionis aliquis, qui dixerit Psal. Io I. 3. mature succiaeam omissim os de terra; ut exscindam a cisisate Domissi, omnes operarius iniquisalem. Quae omnia
etiamsi abellti Titulusὶ satis designant Davidem Author . Sed hic, ne dubitemus, praefixus singulis Titulus te metiae, idem indicati Pariterque de multis aliis sive prauixum nabeant, sive non habeant, Davidis nomen, ) ex materia subjecta, aliisque loci circumstantiis, judicandum erit. ubi Titulus id non indicat, neque ex subjesti materia, locive circumstantiis dete minatum videatur in vutam vis partem; incerti sumus, an sit, aut non sit, Davidi ascribendus ille Psalmus.
313쪽
314쪽
315쪽
316쪽
317쪽
m in fion mitti' ur, in ' dimitatos in in cno, vitam noe sensit nabitur , ni & lio iuneti hi curo a in animab M sqis futuri si in t 'u ira, eruntque & yli miseriae sitae eoulcii vi u i . ruin eqndi io, dici solet aeterna Vita quamvis sensu naturali se dii ii iii uiue ruin nidici ras quod ita iit Gerat , quoniam est aeternaeriae ivita. hon Felicitatis: Nam vivida uiseria: est si iasu nolito a Veris linia Mors . secundo Ut propter I licia i in sua dicitu ta, propter Durationein caeter Allego iis, & Figur ii V i lia est in sacra Miptura, ii ' , Epitheton aliquo si ungere, quo Figurata eadem inativo sentiti iumpta dolin uatur. Cum rite ψ- lubetur. I salinu ara . . t c lcntius quiddam significandi am quod i nuit nativat ilicatio ; solet, bili meonsignificaris pectu amn aliquam sui radditani Emilien tiam. Sic Christus, i Cor. 1ό sas itur init in . Et Jola c. is. Panis V istis; dc Matura, de Gesa Mycen it. Quo dis isti uult voces si uini e Metaphorice, Elmpe,' eoque Isim , quorum iacti est mentio, in corum per. Desertum itineratione. is Vcclesiam Christi describit Apoli us, ut Lapi es in Domum . inium assuisen ius; Sa timue acerdotium, ramum a Mailicia Deo ost oida, a Peca. i. Tum v liis Epit is contradisi ingi'ntur a Lapidibus Templis uve materi Erita, rue sacer dotio, oblationibus; Ttim ut eo rum prae nisia dignitas ct eminentia insinuetur. .ic tum a lim, T N a' icrosolym , AI .ai. i, a. itaque o me
Si 'iuique quam hocce Vino r 'ra. siae, Ego I era k iit, Pater ue metu in ἡ- i. in Pasor, oh. ib. ai. Noti, quod Christus masia I De tuerit imis, eo sensu quo vitis apud nos dicitur; at ut etiam cybo, qui oves si svulgo dicimus curet; sed, quod in Christo fiterit id alius sciteris mulio Enimentius, quam qu a in viiu vixi mos quod iamen haec quadani us reo temet; in multoque maior . in
tam, Ica itu. cii , Felicuatem; Bonum longe et aecellentiu sitam solcinus vitam .icere ; quodque haec admodum imperfecte repraebcntat, Cinternam m. At quo haec quidem Aternitas, ut Vitam hic indicatam, a vulso diei a Vita d.s linguit, ut salietu sit Aliud quid : sae ct dis italem simul uilinuat, ut quid Excellentius. Eb ip .a-- φ, ranam ra rati .em, hirius iam Eximiae Eclieitatis. Quae talis si ut Initium qui- habit ri , ita nunquam habitura Pinem. Atque hine est quod toties appelletur M. I ta, 'Qua Sem item' &quae iuni liustusnodi: ut haud iacile enumeraverim loca, quibus talem stibit Compta tionem: tia emam ita re at in m in C Do mon ; aere ratem 'me nec Perire, es, nec C staminari, nec Marcescere, nobis in in serua tam . Rem mi quia Om in min potest G tis armuisn ; CH, I rase 1. Hu
A que i quidem is miras, Vitae superaddita, Eterna nutatio, sumimae ebcuati, facit ut lixe Vita sit Eorfecta Atacti s es undiquaque Completa. Nam persectio G is, quam innuit Hira, non aliam adimittit completionem, quam perice nem tauris Bonis, quam adsignificat vox AEuina. Si K exadversi ceta Miseria, qtue mancis soli aliam patitur Aggravationem, iam illam: Pol isti is, quam obtigna; illa illam, Miseriae vividae, des natio, ire Mors. Urrain hal in ad Moni, , u h. a 6 ibunt hi in Bernum 5ως pseu m; I usinae , m tam ASeruam. A que hactentu de 'mo consideraudo diximus, Felicitate propinta, .seu Fane cons
Ante auten, quam secundum ilhid. Mi Chri true m Lunem, diu illudi conssideremus; notanda venit duorum Cestia exio, in verbo EA H rem PDerea Vua. Qi ta- dupli ni admittit acceptationem. Quippe censeri potest hae, vel ut Praedicatio AO a vel ut cis ass Praeditatio. Nempe, Hace E ta Heria: hoe est, in hoc Cis au inertia vita. Vel sie ethim, 'aec in aeter si hoc est, Haec si Via, seu . Medium, M. o. si aeternam vitam. rior illa acceptatio, satis conveni doctrinae scholasti comiti, qui Coelestem Felicito
318쪽
De Sacra Trhii te, emicis Pris .
quoniam I de nus e Iisuri est. Aliisque Same Scripti e locis, tantundem innuenti bus. Et quidem minime dubitandum est, quin ea Perseeta Cognitio, seu Intuitio, sal rarit serit, neque minima, Beatitudinis illius quam in ciso sutiliam exspectamus; proiit ex locis illis, aliisque ii milibus, recte colligitur. Adeoque non improprie dicatur, quod Mimia ora, saltem in parte, in tali Cognitione Neque nic obiiciendum erili Quod, non per solam segnitionem, prout est actus Inte, - lectus, Deo fruimur; quo noma conuat Beatitudo; sta per actum Ioluntatis, quo ipsam Amanius, Amplectimur, eoque Deleetimur. Quamvis enim id verum ut, non tamen hoc ossicit ante di ne ne hie agitur de Cognitione mere Speculi a & Notionali, qua solus versetur Intestinus: O de comi tume Aeli vaseia Tractica; quae Voluntatem, Afictus, caeterasque Facultates debite Conmformes praeset. Atque in tali quidem in Imellectu in Cognitione Dei. eum dcbira Volumlatis & Meetuum conformitatu non est negandum qum at nostra Felicitas, etiam ea quae est talae a Vir Sed ego non excluse hoe sensu ) ci iam potius hic putaverim re dicationem. Ut indicetur ria scit M A um obtinendi ut ternam Vitam. Haec Hr Vita inferna: hoe est, Via qua tenditur ad AEternam Vitam; Nempe, cu Te GDusant, Uni Quin verum rara , quem vi bri, Iesese m Dei Christique cognitio, cli dire Via qua Vitam Avernam consoluamur. Huic consbnum est illud Christi, Joh. ax soc ut tum eius, HI, Me a Vita. Suntque ste tu illii e huiusmodi Mero Neius pro Causa. Sie illud Christi, Joh. ia. a . Ego sum riua; hoc est, e
m s pes kt; hoc est non ita hine deridet, ut ii ulla sit staura: Sive, ut alibi Christi olat. . - quod ex mul. 3. iratur,) Non sarie omis homo. Moses item, de sedula mandatorum Dei obsti vantia vena faciens, inut. 3α I. Haec inquit es Hira verer hae re prelongabuis aeres vestros; ubi clauiuia posterior, eli prioris Exegeti :) in eadem verborum forma qu habetur, Haec eII Vua Merna; hoc est, Mediui quo coniel mur aeternam Vluc Cumque haec sit plana & sinficissim verborum Interpretatio: proxime dispiciendum est Quid illud est quod hie ait Christus, a ternam esse vitam; seu, Viam quae conducit in is ternam viuim. Q Te cog sicam, istam unicum velum Deum, ob quem mi isti, Pesinn ri tum Quod quidem summatim continet Marinam Eva iacam, seu Rectoreuem Christi. - , in duo mcmbra Distin tam, Cognitionem Dei.&ognitionem Ie ti: Quorum utrumque necessarium est quo consoluamur AEternam vitam.
I. De Priori, primum, verba sirin faeiurus; nempe Cunumve Dei, hoc est, Dei mis,
Per PQuomen Te, seu Personam quam hie alloquitur Christus, intelligendus est Dei. Pater Domini u tri Jesu Christi. Maniles una enim est, quodia hune dirigit Clitisitas
Precationem tuam: Sed non tam ratione Perse Baris, 'uam E seu e tuae. Non enim a Personalitat , sed Ag utia Dei Patris, determinatur, quod sit Lae Gni tis verus Deus. . Habemus i itur, in hujus Cognitionis oh aio, tali in luee Tria nobis indicara: i' Quod Deus: Σ' ini sit c rotis inus veros: 3'Quod Deus, Pater non Iesu G kii, est ille Unieus verus Deus . I. Horum priui , .e tangit; qui ne ant este Deum: sive id apertis verbis fiat, sive mente ani laetis. Viod te .ccesse sit ut E e Dein cognoscan is, liquut ex Imbr. o. ad Deum acinae 6 recesse est M o ut esse Deum, quo eta inuri ars ,rmipsum ex linunt. ri ιῆσαι a an G. Credere oportet, qu De is s. Ne ue hoc tantum, Ita di t ali itiaiunus s ςst: saltem quod si fui ipsum optiranni rinu rea A que rerum humananim intram habeat, praemiaque &pinnas dii ni iturus; Nini otiosiis in ciciis staces, harun neglis m; quasi abus e nubes ut ipsi opercu et, ne citariar, cabum ambitus see con meat, quod somniasse videmur ii de fi libus agitur Job. ati r
Non utique, sub Dei nomine, fingere nobis par est, id quod non sit Duus; talisve de Dio ceptu in giniri, qui cum Divina nati ira sunt ut ii M. so. Σ1. Cuitas me sus Q in Em tui.) Quippe qui tales' de Deo nubs concin us credi A non Deum
ualsum siqi ipsi in cur ii Figiti uti secundo, redii,
319쪽
x seeundo; ut nos oportet cognostare item oportet μὰ mn esse Deum. Uniciam, in piam. Verum Deum. t quia m ut ait Apostolus i cor. a. 63
i e Drara --. Scmetus raram inquit nesse Deum- ψα Aboue hoei quidem ex illo Priori dependeti Quippe qui, si cundum veram Dei notione minia elle cognosci, necesse est ut simul cognoscat eum este Guisum. Cum enim vera Des notio, iii ludat Infinitum, Abiblutum, Periccbim, cesse est ut pariter includat c - . Fὰia enim non potest ut sint Plura talia. A semii olyi istius, etiam includit Athe. Quique Muturi esse credit Duos, reapse Ninium elle credit: hoc est, nullum tale, qualia impollibile est Ale Plura 3. Sciendum, tertio, quod e vri is, quem Christus innuit. est ille Unicus Deus verus.
inquam Deus, qui in sacris Literis est pluribus characteribus designatus, Deus qui I Hi Cusum o Terram; Dei a Vistis; Deiu Uraias; Deus cui nomo est y at ues ut hie & alibi Lepius in Novo Testamento Pater D sis victri Iesu CDi H Qui characteribus, ct horum similibus, a diis falsia .aut talo praetensis, discriminatur. Hunc
Deum, oportet ut cognoscumis, HIe, Unicum illum Verum Deum. Sed cum dico, Patrem Dini R Christi, este Gnicum isson verum Deum; Addo, hoc es competere non tam ratione Peuci Matis suae, quam ratione EUfentiae. Quamvis enim Tres iliae in Sacra Trinitate Persbnae, sint ratione ibi oralitatis inter se distinet Pater non est Filius, Filius non si Pater, M. in in eiacm tamen Edentia communicant omnese qua tum Parer, tum Hseus, tum item Sphitus Sanctio, est ille Gnistis Herus Deus. Eliquidem Permis Pareu, Verus Deus; non tam ratione Per ah Iis, quam ratione Edemtiae. Dique Poryona sibi, Deus at , N. Verus Deus; non tamen Drtu os, sed Memverus laciis. Et rit o au similiter. secundum illud Job. io. 3o. HOOPatre metu Unum Itimus: Hoc est Unus Deus, quamvis non una eadem ille Puribna Et I Job. s. Tres Dut γ/ tensisantur in cimi Pater, Seram, er Spetritus Guctus; hi tres, .cinum I I. Ita Tres sunt, ut tamen sint Vnum. Tres Personae, ita Vnus Deus. Sunt illi omnes, Unus hic unicuique Deus; Haeter quem unum, non est Das alius. Sunt iicio in nonnulli, qui, ex hoc loco, ansam sibi captare latagunt, ad derogationem Deitatis Filii, Spiritusque runcti: Quasi li: e diceretur Patrem est e me, Deum ;adeoque non H Eum, aut Spiritis Sanctum.
Sed merum est Sophisma, &Solutio iacit Non enim dicitur Suum Pan μ - φωτεια, aut ri μόνω,ὶ este Verum Deum; sed quod Pater, sit, i e I s seu Unicus in Deus Verus. Nempe, Pater Domini nostri Jesu Christi ah etous in Detis, hi eier quem
Deum, Areu est taras Deus Heius. Quod recte dicatur, quamvis H uisu hem tit i ut revera est irim Vertis Deus; α θiritus Guctus similiter. Si diceremus Histum elle Verum --, de Deum Anuia; non dicendus foret Pater, Unicus verus Deus, cum suerit Ausverus Deus praeter ipsum Idumque de Spiritu Sancto: ὶ sed cum Filium dicimus Gi issem verum Deum, satis h consiliit. Quamvis enim Aa Fresina quam Pater in sit V
rus De s ; cum tamen non sit ius Deus, hic idem Deus est Unicus ille Vetus Deus. m. que hoc ex ordine verborum satis manifestum. Ira γοώn G, φ μόνον ὰ Σ- . Ubi articulus is , voci si praepositus non eidem post politus satis deiciminat vocem ιάνιν restriativam esse Praedicati, non subjecti. Non enim dicitur H μίνυ, ε --ν ων sedri. - μό-D-no μίν. aliud enim est A μίω, δ' aliud Hi ἡν --. in Rariter atque in Versione nostra: Ubi non dicitur et Ne on aut Gest Thre) rae True G f; sed Liae,rae Drue Gia. Ubi articulus Iare, voci inte= praepositus, facit ut haec sit restrictiva
editati, non subjecti; ut, in textu Graeco, articulus φ. Nempe, ut Te cognoscant esse animi Hum verum Deum, praeter quem Deum, non sit Alius Deus Verus, quamvis alius ii a Te, iis idem ille Unicus Deus verus: Hoe est Deus Ialmi, 'uamvis ina Peribi . eludit si, iuua modo Pluralitatem Deorum, non pluralitatem Personarum in eadem Dei
Verum quidem est, hane Divinitatem non hic diserte Assirmari, sive de Filio, sive de
Spiritu Sancto. Sed nec Negatur. Adeoque aliunde deierminandum, ab eis alibi locis ubiici Clarius indicatur.
Atque hactenus de priori debitae Cognitionis membro, nempe Cognitione Dei oco sicari Te, unicum Verum Deum. Sequitur aliud ejusdem cognitionis membrum, quod est itidem necessariam ad obtinemdam aeternam Vitam; nempe innitis isi. Sie utique sinuitur, EI, piem ποῖ λ δεμνα Aum....Verum quidem est, si in eo permansis Iemiri suiu, quo primitus Hominem Creavit Deus; non fuisset necessarium, hoc Secundum comtionis membrum. Nam simillum suisset Pectarum, non ibret opus Ream vire: ad ue nee Cognitione Jesu Christi cognitio Dei; hoc cli, Unius, Uni que, veri Dei ; una cum perseela Obedientia huic cogit,
Doni confutini; staecisset, Nobis Beatis faciendix sed cum Homo, lapsu si , ubi coim ss a traxerat
320쪽
Quid sit, quod de illo cognoscendum Ah non est ut exsperum paucis hisce tum is
indicatum iri clare, absque commentario aliunde adhibito sces aliis aditudo , quae lux 'his suppeditent. At hae Tria saltem viii iur hiliae .erbis itidiori nempe, ii ita Deitas, illi ius carnam, Ipsiusque R aurum. l. li. Ipsius Dinas; ex eo quod iit Hums Dei. Illum enim appellat. Pa em, ique oportere ut cognostamus esse Gnisu De mi remn. Sin va solummodo e cendus esset Dei Filius, quo sensu dicitur gia G, FUM Dei, Luc. 1. 38. aut ut isu se ite a non nullis dici putantur, Job. r. 6. nempe, per oramuran; Aut etiam, ut Gni sic dictui uix Rom. s. oc alibi, in nempe, per Ariptionem: non hine inferri pollet vera ut
sit vere Linus. cum sit ut quidem est 3 Dei Auras, per Aternam Grainari in m: h
indicat, ejusdem Nasurae communicationem: Prout arguit Apostolus Imb. a. s. 'mis metruam Eus meus es Tu, ego lota e Te α- λ Hic igitur Unigri Patris, necelle ei gut sit vitisae cum Patre; adeoque vere Deus ut ' se est. Atque hoc quidem Arsumentum uiui nunc dierum serie sint qui velint id eludere li, bitum cst ab inimicis sitas Judae, vere Conclusivum. Cum enim noraverint eum imitasse Deum, Patrem suum; aut pcie se ferre, se est e Misbum; saltem, Cis isti m : non illum ite locutum intelligebant, quo sensu lieni ipsis solebant dicere, ut Iob. d. εi. A re I vicari ne nosti sorarith, amum Patrem basemau, nempe Draon: sed tali densu quem ipsi misim audicariaut iuri & ibret quidem, si non iuulet verum, qm Murea eo ni I aus eum retici uire, 'ME Deum rixisset Farrem Immu iaca cura 'Deo. Ea E inceps Sacri sum Mat. M. 61. in vestimenta sua lacer Miscens, et vir; quia a ltas egemus tectibus λ ecce nunc amessiis berniam ej--; nempe quum citis coram pro iis esk, se esse G trium Dra H u. Manilinum itaque est, tum eum sic locu tum este, tum eos eum sic intellexisse, de tali filiat me, quὰ ' inruatem anniterit, ipsumque Deo in ubm ale. Σ. Rusti m Huri in Ias, seu Acamaris, innuitur hiswverbis, 2 dem tu fm i ii. Namissius a Patre vidisseri quique in Mo n A remus, ipsius manifesto indicam ινσαρ riseu Licinnati em, qua fumus ut GA Mys traditis A tam Iiuini fassi iam eis Uere. Et Joh. r. Semmo, a se , factus es oro, O comm am in turre nos. 3. iam ejus Metauri innuit tum ipsa Chrim appellatio, Nonimi I suhiuii Ela,
indicat Personam : Titulusque Granus, seu M ssas, hoc utique tantundem signim tu braice, quod illud Grae & utrumque quod ratine Uuctus dicitur, in Oilicium iis Munus indicat, ad quos Patre designatus erat, atque inmundum Mesiis. Non enuit eu niuisit Pater nullo F me; scd ad Munus illud exequendum; Utiit Mi O H mi ain; a
Zara , Ut nos cum Dis M. et rei ; Ut sino nobis Propiti Marium ; Uc To ur peccaramini j : Ut pro nobis obtineat aetenuam Re emptis nem , internam Hereditarem , fra es ne I rum , Ut morustius Imrecusonem faciat; δε arae eos perfecte δενυ Ἀ
Et nune quidem, cum totum Tritum pertransivini possemus si per tempus liceret in retrospiciendo denuo periustrare; indeque recolligere se ad Praxm nostram suppetunc in
menta. Quippe ocium ea quam nobis proponit Cluas , in neces Nam oras in να NHu , meo myue quo illam consequamur: non eli Cognitio mae M uatis, Fidesque pure Mecuduritia, qualem habent ipsi nemora, Jac. a. in Sed operam uiro αE practica, Ammum velum frugifera : absque qua, Notiones mere Specula uvae ima quam simi perdit iure nc ad 3 ternam vitam. Milius igitur Disputationibus subtiliori inu de Justificatio ne per sistam Fidem, aut ope ibbus eo c' u oribus: de hoc certe est indubitato consulsum, quod ea qua non in is operibus si lata, nos nunquam erit Justificatura. Quiecimque iis, aut non sit, eorum rus J, stilicationem Innuentia. eorum saltem Praesentia est necessiri, Aes Operari vederita, non censubimur, apud Deum, aut Scire aiat Credeme. Qui non sunt Ea etecto a B Munus Olati ieri , inter eos reputamur qui non mum, a Theis i. 8. se aliena